ρει "25:
ππτν
»
- ἴξιν
Υ
κ: πλφκῶν τ -
- ρρὰς ὅχξ.--
ΠΣ
ΡΙΠΑΤΟΝΙΒ
“͵ἭὭιωμἉβᾳἬᾳο νι ἃ
ΟΥ̓́Μ ΒΟΗΌΓΠ5. Α ΒΥ̓ΗΝΚΕΝΙΟ
ΟΟΙΙΊΟΤῚ185
᾿ ΔΌ
ΟΡΤΙΜΟΒΥ͂Ν ΠΙΒΒΟΒΥ͂Μ ΕἸΡΕΜ
ΑσΟΟΥΒΑΤΕ ἘΘΘῚ Δ,
09. ᾿
Ἴ ετρδ᾽ ΒΤΕΚΕΟΤΎΡΑ.
ἘΝ ὉἘΕΕΙΟΙΝΑ
ΑΥΘΠ ΝΙῚ 1.1.
ες ἐὰ
ΠΛΑΤΩ͂ΝΟΣ
ΤΑ ΣΩΖΟΜΕΝΑ
ΣΥΝ ΠΛΕΙΣΤΙ ΑΚΡΙΒΕΊΤΑΙ.
ΣΤΙΤΕΡΗΕΗΟΓΥΙΩΣ
ἘΚΔΟΘΕΝΤΆΑ.
ΤΟΙ͂ΤΟΣ ς.
ἘΝ ΛΔΙΨΊΑ,
ἘΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΤΡΑΨΕΙΟΥ ΚΑΡ, ΤΟΥ ΤΑΥ̓ΧΝΙΧΖΙΟΥ͂
{8 119.
Ια ΠΖϑα ᾿γ ἴῃ8 ᾿πἰθυηθὶ Αγοῃϊνθ
ἴῃ 2011 ννιῖη πα] η6 ἱΓΟ
ιυπηἰνθυϑιγ οἱ Τογοηΐο
᾿ Πιίριμννννν. ΓΟ ΪνΘ. ογο αι ϑ!ριαἰοηἰβορθιθουμπηθδρίβί
ἈΝ
ΑΝ ΟΣ
ΠΟ
ἔτ!
ΤΙΟΡΣ ΝΛ ΟΘΕΣΙΑ͂Σ
Τῶν δώδεκα λόγων ἢ διαλόγων ὃ πρῶτος.
ΤΑ͂ ΤΟΥ͂ ΔΙΑ ΔΟΙΟΥ͂ ΠΡΟΣΏΤΙΑ
ΑΘΗΝΑ͂ΙΟΣ ΞΕΝΟΣ, ΚΑΕΙΝΙΑ͂Σ ΚΡΗ͂Σ,
ΜΕΓΊΖΔΛΜΩΣ, ΜΑΚΧΕΟΑΙΜΟΝΙΟΣ.
Θπο: ἢ τις ἀνϑρώτων ὑμῖν, ὦ ξένοι, εἴληφε τὴν
αἰτίαν τῆς τῶν νόμων διαϑέσεως; ΚΑΞΠΙ, Θεὸς, ὦ
ξέγε, ϑεὸς, ὧς γε τὸ δικαιότατον εἰπεῖν" παρὰ μὲν
ἡμῖν, Ζεὺς, παρὰ δὲ «Ἱακεδαιμονίοις (ὅϑεν ὁδ᾽ ἐστὶ»)
οἶμαι φάναι τούτους ᾿πόλλωνα. ἢ γάρ; ΕΓ. Ἱναΐ,
ΑΘΗ͂Ν. Τῶν οὖν καϑ' Ὅμηρον λέγεις, ὡς τοῦ {᾿-
γῶ φοιτῶν»τος πρὸς τὴν τοῦ πατρὸς ἑκάστοτε συνου-
σίαν δι’ ἐννάτου ἔτους, καὶ κατὰ τὰς παρ᾽ ἐκείνου
Ῥεν, ΙΕ Α
2 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ν»-65...Ὁ.ς.ἃ,
φήμας ταῖς πολεσιν ὑμῖν ϑέντοςτοὺς νόμους; Καὶ 4 ΕΤ,
“ἀέγεται γαρ οὕτω παρ᾿ ἡμῖν». καὶ δὴ καὶ τὸν ἀδελ-
φόν γε αὐτοῦ “Ρι «δάμανθὺν (ἀκούετε γὰρ τὸ ὄνομα)
δικαιότατον γεγονέναι. τοῦτον οὖν φαῖμεν. ἂν ἡμεῖς
γε οὗ Κοῆτες ἐκ τοῦ τότε διανέμειν τιὶ περὶ τιὶς δί-
χας ὀρϑῶς, τοῦτον τὸν ἔπαινον αὐτὸν εἰληρδλως
ΑΘΙ͂Ν. Καὶ καλόν γε τὸ κλέος, υἱεῖ. τε Ζ4ιὸς μάλα
πρέπον. ἐπειδὴ δὲ ἐν τοιούτοις ἤϑεσι τέϑραφ φϑε σιμά
μικοῖς, σὺ τε καὶ ὅδε, προσδοκῶ οὐκ ἂν ἀηδῶς ἡ-
μᾶς περί τε πολιτείας τανῦν καὶ νόμων τὴν διατρι-
βὴν λέγοντιίς τὲ καὶ ἀκούοντας ὅμα κατὰ τὴν πο-
ρεἰαν ποιήσεσθαι. πάντως δή 7 ἐκ Κνωσσοῦ ὁὃδὸς
εἰς τὸ τοῦ Ζιὸς ἄττρον καὶ ἱερὸν, ὡς ἀκούομεν, ἵκα-
γή" καὶ ἀνάπανλαι κατὰ τὴν ὅδὸν, ὡς εἰκὸς, πνΐ-
γους ὄντος τανῦν, ἐν τοῖς ὑψηλοῖς δένδρεσι» εἰσὲ
σκιαραΐ. καὶ ταῖς ἡλικίαις πρέπον ἂν ἡμῶν εἴη τὸ
διαναπαύεσθϑαι πυκνιὲ ἐν αὐταῖς, λόγοις τε ἀλλή-
λους παραμυϑουμένους, τὴν ὁδὸν ἅπασαν οὕτω με-
τὰ δχυτώνης διαπερᾶναι. ΚΑΊ]. Καὶ μὴν ἔστι γξ,
ὦ ξένε, προϊόντι κυπαρέττων τε ἐν τοῖς ἄλσε σιν ὕψη
καὶ κάλλη παν ϑ γιὰ καὶ λειμῶνες, ἐν οἷσιν ἀνα-
παυύμενοι διατρί, 'βοιμεν ἄν. ΑΘΗ͂Ν. ᾿Θυϑῶς λέγεις.
ΚΑΊΕΙ. Πάνυ μὲν οὗν. ἰδόντες δὲ, μᾶλλον φήσομεν.
ἀλλ᾽ ἴωμεν ἄγαϑ; ἢ τὺχῃ. ΑΘΗΝ.. -Ταῦτ᾽ εἴη. καὶ
να λέγε, κατὰ τὲ τὰ ξυσσέτι τὲ ὑμὴν συντέταχεν ὃ
γόμος χαὶ τὰ π νεξενν: καὶ τὴν τῶν ὕπλων ἕξεν.
ΚΑΕΙ͂. Οἶμαι μὲν, ὦ ξένε, καὶ παντὶ ὀῴδιον ὑπολα-
βεῖν εἶναι τά 7ε: ἡμέτερα. τὴν γερ τῆς χώρας πάσης
Κρήτης φύσιν ὁρᾶτε, ὡς οὐκ ἔστι, καϑάπερ ἡ τῶν
“νεῖν. νυν ων, 1
ϑιν».δ5 ὕδιδυ ὉῈ ΤΕΘΙΒΥ͂Β 118,1. ᾿ 3
Θετταλῶν, πεδιάς. διὸ δὴ καὶ τοῖς μὲν ἵπποις ἐκεῖ-
γοι χρῶνται μᾶλλ ΟΥ, δρόμοισι δὲ ἡ ᾿ὐρμῷ 1,δὲ γὰρ ἀνώ-
μαλος αὖ, καὶ πρὸς τὴν τῶν πεζῆ δρόμων ἀσκησιν
μᾶλλον σύμμετρος. ἐλαφρὰ δὴ τὰ ὅπλα ἀναγκαῖον
ἐν τῷ τοιούτῳ κεχτῆσϑαι, καὶ μὴ βάρος ἔχοντα ϑεῖν.
τῶν δὴ τόξων καὶ τὸ ξευμάτων ἢ κοὸ υφότης ἁρμόττειν
δυκεῖ. ταῦτ᾽ οὖν πρὸς τὸν πόλεμον ἡμῖν ἅπαντα
ἐξήρτυται" καὶ πάνϑ᾽ ὃ νομοϑέτης, ὡς γ᾽ ἐμοὶ φαΐ-
γεται, πρὸς τοῦτο βλέπων συνετάττετο. ἐπεὶ καὶ
τιὰ ξυσσέτια κινδυνεύει συναγαγεῖν, ὁρῶν ὡς πάντες,
ὅταν στρατεύωνται, τόϑ᾽ ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ πράγματος
ἀναγκάζονται φυλακῆς αὑτῶν ἕνεκα ξνσσιτεῖν τοῦ-
τον τὸν χρόνον. ἄγνοιαν δὴ μοι δυκεῖ καταγνῶναι τῶν
πολλῶν, ὡς οὐ μανϑανόντων ὅτι πόλεμος ἀεὶ πᾶσι
διὰ βίου ξυνεχὴς ἐστι πρὸς ἁπάσας τὰς πόλεις" εἰ
δὴ πολέμου γε ὄντος, φυλακῆς ἕνεκα δεῖ ξυσσιτεῖν.
καὶ τινὰς ἄρχοντας καὶ ἀρχομένους διακεκοσμημὲ-
γους εἶναι φύλακας αὐτῶν" τοῦτο καὶ ἐν εἰρήνῃ δρα-
στέον. ἣν γὰρ καλοῦσιν οἵ πλεῖστον τῶν ἀνθρώπων
εἰρήνην, τοῦτ᾽ εἶναι μόνον ὄνομα, τῷ δ᾽ ἔργῳ πάσαις
πρὸς πάσας τὰς πόλεις ἀεὲ πόλεμον ἀκήρυκτον κατὰ
φύσιν εἶναι. καὶ σχεδὸν ἀνευρήσεις, οὕτω σκοπῶν,
τὸν Κρητῶν νομοϑέτην, ὡς εἰς τὸν πόλεμον ἅπαντα
δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ τὰ γόμιμα ἡμῖν ἀποβλέπων συνε-
τύξατο" καὶ κατὰ ταῦτα οὕτω φυλάττειν παρέδωκε
τοὺς νόμους, ὡς τῶν ἄλλων οὐδενὸς, οὐδὲν ὄφελος
ὃν, οὔτε κτημάτων, οὔτ᾽ ἐπιτηδευμάτων, ἂν μὴ τῷ
᾿ πολέμῳ ἄρα κρατῇ τις. πάντα δὲ τὰ τῶν νικωμένων
ἀγαϑὰ, τῶν νικώντων γίγνεσθαι. ΑΘΙΙΠΝ, ἹΚαλῶς
Α ἃ
4 ῬΡΕΛΑΤΌΝΙΕΒ ς.ἅ,ε.
γε, ὦ ξένε, φαίνῃ μοι γεγυμνάσϑαι πρὸς τὸ διειδέ-
νὰν τὶὶ Κρητῶν νόμιμα " τόδε δὲ μοι φράζεο ἔτι σα-
φέστερον. ὃν γὰρ ὅρον ἔϑου τῆς εὖ πολιτευομένης
πύλεως, δοκεῖς μοι λέγειν, οὕτω κεκοσμημένην οἰκεῖν
δεῖν ὥστε πολέμῳ νικᾷν τὰς ἄλλας πόλεις. 1) γάρ;
ΚΑΆΕΙ͂. Πάνυ μὲν οὖν. οἶμαι δὲ καὶ τῷδε οὕτω ξυ»-
δοκεῖν. ΠΤΕΙ΄. Πῶς γὰρ ἂν ἄλλως ἀποκρίναιτο, ὦ
ϑεῖς, “Ἰακεδαιμονίων γε ὁστισοῦν; 46. Πότερον οὖν
δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις ὀρϑὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ, κώμῃ δὲ
ποὸς κώμην ἕτερον; ΚΑ. Οὐδαμῶς. 46... ᾿Αλλὰ ταὐ-
τόν; ΚΑΕΙ͂. ναί. 4ΘΗ͂Ν. Τί δέ; πρὸς οἰκίαν οἰκίᾳ
τῶν ἐν τῇ κώμῃ, καὶ πρὸς ἄνδρα ἀνδρὲ ἑνὶ πρὸς
ἕνα, ταὐτὸν ἔτι; ΚΑΛΕΙ͂. Ταὐτόν. ΑΘΗ͂Ν. Αὐτῷ δὲ
πρὺς αὑτὸν ᾿πότερον ὡς πολεμίῳ πρὸς πολέμιον δια-
γοητέἕον; ἢ πῶς ἔτι λέγωμεν; ΚΑΕΙ͂. 5) ξένε 48η-
γαῖε. οὐ γάρ σε ᾿“ττικὸν ἐϑέλοιμ᾽ ἂν προσαγορεύειν.
δοκεῖς γάρ μοι τῆς ϑεοῦ ἐπωνυμέας ἄξιος εἶναι μᾶλ-
λον ἐπονομάζεσϑαι. τὸν γὰρ λόγον ἐπὶ ἀρχὴν ὀρϑῶς
ἀναγαγὼν ; σαφέστερον ἐποίησιχς. ὥστε ὀᾷον ἀνευ-
θήσεις ὅτι νῦν δὴ ὕφ᾽ ἡμῶν ὀρϑῶς ἐῤῥήϑη τὸ πολε-
μίέους εἶναι πάντας πᾶσι, δημοσίᾳ τε καὶ ἰδίᾳ ἑκά-
σΡΟνΝ αὐτοὺς σφίσιν αὐτοῖς. ΘΗΝ. “πῶς εἴρηκας,
ὠ ϑαυμάσιε; ΚΑΛΕΙ͂. Κἀνταῦϑα, ὦ ξένε, τὸ νικᾷν
οὐτὸν αὑτὸν, πασῶν νικῶν πρώτη τὲ καὶ ἀρίστη" τὸ
δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ᾽ ἑαυτοῦ, πάντων αἴοχιστόν τε
ἅμα καὶ κάκιστον, ταῦτα γὰρ, ὡς πολέμου ἐν ἕκά-
στοις ἡμῶν ὄντος πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς, σημαΐένει.
ΑΘΠΝ. Πάλιν τοίνυν τὸν λόγον ἀναστρέψωμεν. ἐ-
πειδὴ γὰρ εἷς ἕχαστος ἡμῶν, ὃ μὲν, κρεέττων αὑτοῦ,
γ
βδυγιαν.ο., ΠΕ 1ΕΘΙΒΥ͂Θ 148.1, - 5
ὃ δὲ, ἥττων ἐστὲ, πότερα φῶμεν οἰκίαν τε καὶ κώ-
μὴν καὶ πόλιν ἔχειν ταὐτὸν τοῦτο ἐν αὑταῖς, ἢ μὴ
φῶμεν; ΚΑΛΕΙ͂. Τὸ κρείττω δὲ αὑτῆς εἶναι λέγεις
τινὰ, τὴν δ᾽ ἥττω; ΑΘΙΠΙΝ. ναί. ΚΑΕΤ. Καὶ τοὺ-
τὸ ὀρϑῶς ἤρου. πάνυ γάρ ἐστι καὶ σφόδρα τὸ τοι-
οὗτον, οὐχ ἥκιστα; ἐν ταῖς πόλεσιν. ἐν ὁπόσαις μὲν
γὰρ οἱ ἀμείγονες γικῶσι τὸ πλῆϑος καὶ τοὺς χείρο υς,
ὀρϑῶς ἂν αὕτη κρείττων τὸ αὑτῆς λέγοιϑ' ἢ πόλις,
ἐπαινρῖτό τε ἂν δικαιότατα τῇ τοιαύτῃ γνέίκῃ" τοῦύ-
γαντίον δὲ, ὅπου τἀναντία. ΑΘΙΠΝ. Τὸ μὲν τοίνυν
εἴποτ᾽ ἐστὲ που τὸ χεῖρον κρεῖττον τοῦ ἀμείγογος,
ἐάσωμεν" (μακροτέρου γὰρ λόγου) τὸ δ᾽ ὑπὸ σοῦ λε-
ΚάμεΡδν μανϑάνω γῦν, ὥς ποτε πολῖται ἘΜΣΜΕΡΕΙ͂Β
καὶ τῆς αὐτῆς πόλεως γεγονότες, ἄδικοι καὶ πολλοὶ
συνελϑόντες δικαίους ἐλάττους ὄντας βιάσονται δου-
λούμεγνοι" καὶ ὅταν μὲν κρατήσωσιν, ἥττων ἢ πόλις
αὑτῆς ὀρϑῶς αὕτη λέγοιτ᾽ ἂν ἅμα καὶ κακὴ" ὅπου
δ᾽ ἂν ἡττῶνται, τρτττων τὲ καὶ ἀγαϑὴ. ΚΑΕΙ͂.
Καὶ μάλα ἄτοπον, ὦ ξένε, τὸ γῦν λεγόμενον" ὅμως
δ᾽ ὁμολογεῖν οὕτως, ἀναγκαιό τατον. ΑΘΗ͂Ν. Ἔχε
δὴ, καὶ τόδε πάλιν ἐπισκεψώμεθα. πολλοὶ ἀδελφοΐ
που γένοιντ᾽ ἂν ἑνὸς ἀνδρός τε καὶ μιᾶς υἱεῖς. καὶ δὴ
χαὶ ϑαυμαστὸν οὐδὲν, τοὺς πλείστους μὲν ἀδίκους
αὐτῶν γίγνεσθαι, τοὺς δὲ ἐλάττους, δικαίους. 1 4121.
Οὐ γὰρ οὖν. ΑΘΗ͂Ν. Καὶ οὐκ ἂν εἴη γε πρέπον
ἐμοὶ τε καὶ ὑμῖν, τοῦτο ϑηρεύειν, ὅτι νικώντων μὲν
τῶν πονηρῶν, ἢ τε οἰκία καὶ ἡ ξυγγένεια αὕτη πᾶσα,
ἥττων αὑτῆς λέγοιτ᾽ ἄν" κρείττων δὲ, ἡττωμένων. οὐ
γὰρ εὐσχημοσύγης τε καὶ ἀσχημοσύγης δημάτων ἕ-
ῦ ῬΙΑΤΟΝΙΒ νυ
νεκα τανῦν σκοπούμεθα πρὸς τὸν τῶν πολλῶν λό-
70», ἀλλ᾽ ὀρϑότητός τε καὶ ἁμαρτίας πέρι νόμων,
ἥτις ποτέ ἐστι φύσει. ΚΑΛΕΙ͂. “ληϑέστατα, ὦ ξένε,
λέγεις. ΜΈΓ. Καλῶς μὲν οὖν, ὥς γε καὶ ἐμοὶ ξυν-
δονεῖν, τόγε τοσοῦτον τανῦν. ΘΙ͂Ν. Ἴδωμεν δὴ καὶ
τόδε. τούτοις τοῖς ἄρτι λεγομένοις ἀδελφοῖς ) ἑγοιτ᾽
ἄν ποῦ τὶς δικαστὴς; ΚΖΕΙ͂. Πάνυ γε. ἌΘΙ͂Ν. Πό-
τερος οὖν ἀμείνων; ,, ὁστις τοὺς μὲν ἀπολέσειεν αὖ-
τῶν ὅσοι κακοὶ, τοὺς δὲ βελτίους ἄρχειν αὐτοὺς αὗ-
τῶν προστάξειεν; ἢ ὅδε, ὃς ἂν τοὺς μὲν χρηστοὺς
ἄρχειν, τοὺς ΧΉΡΟΤΕ δ᾽ ἐάσας ζῆν, ἄρχεσϑαι ἑχόγ-
τὰς ποιήσειε; τρίτον δὲ που δικαστὴν πρὸς ἀρετὴν
εἴπωμεν, εἴ τις εἴη τοιοῦτος, ὕστις παραλαβὼν συγ-
γένειον αὐτὰ διαφερομένην, μὴτε ἀπολέσειε μηδένα"
διαλλάξας δὲ εἰς τὸν ἐπίλοιπον χρόνον, νόμους αὖ-
τοῖς ϑεὶς, πρὺς ἀλλήλους παραφυλᾶττειν δύναιτο,
ὥστε εἶναι φίλους. ΚΑΛΕΙ͂. Μακρῷ ἀμείνων γίγνοιτ
ὃν ὃ τοιοῦτος δικαστής τε καὶ νομοϑόέτης. ΑΘΗ͂Ν.
Καὶ μὴν τοὐναντίον γε ἢ πρὸς πόλεμον ἂν βλέπων
αὐτοῖς τοὺς νόμους διανομοϑ ετοῖ. ΚΊ4ΊΕΙ. Τοῦτο
μὲν ἀληϑές. ΑΘΙ͂Ν. 1 δ᾽ ὃ τὴν πόλιν ξυναρμότ-
των; πρὸς πόλεμον αὐτῆς ἂν τὸν ἔξωϑεν βλέπων, τὸν
βίον ΟΝ μᾶλλον, ἢ πρὸς πόλεμον τὸν ἐν αὐτῇ
γιγνόμενον. ἑκάστοτε, ἢ δὴ καλεῖται στάσις; ὃν μά-
λιστα μὲν ἅπας ἂν βούλοιτο μῆτε γενέσϑαι ποτὲ ἐν
ἑαυτοῦ πόλει, γενόμενόν τε ὡς τάχιστα ἀπαλλάττε-
σϑαι. Κὶ4. Ζ4ῆλον ὅτι πρὸς τοῦτον. 4ΘΗΝ. Πό-
τερα δ᾽ ἀπολομένων αὖ τῶν ἑτέρων. εἰρήνην τῆς στά-
σεως γενέσθαι, “νικησάντων δὲ τῶν ἑτέρων δέξαιτ᾽
-Ἅ.
«ἀογνδα9., ὉΠ ΤΕΘΤΗΥΞ 118, Τ, ἮΝ
ἂν τις μᾶλλον ἢ φιλέας τὸ καὶ εἰρήνης ὑπὸ διαλλα-
γῶν γενομένης, οὕτω τοῖς ἔξωϑεν πολεμίοις προσ-
ἔχειν ἀνάγκην εἶναι τὸν νοῦν; ΚΑΙ Οὕτω πῶς ἂν
ἐθέλοι πρότερον ἢ) κείνως περὶ τὴν αὑτοῦ γίγνεσθαι
σιόλιν. 440. Οὐκοῦν καὶ νομοϑέτης ὡσαύτως; ΚΑ͂.
1ἰ μὴν; . ΘΙ͂Ν. ς᾽ οὖν οὐ τοῦ ἀσίστου ἵγεκὰ πὰάν-
τα ἂν τιὰ νόμιμα τιϑείη πᾶς; ΚΑΒΙ͂ Πῶς δ᾽ οὔ;
ΑΘΉΝ. Τόγε μὴν ἄριστον, πὰ ὁ πόλεμος, οὔτε ἢ
στάσις" ἀπευκτὸν δὲ τὸ δεηϑῆναι τούτων εἰρήνη δὲ
πρὸς ἀλλήλους ἅμα χαὶ φιλοφροσύνη. καὶ δὴ καὶ τὸ
γικᾷν, ὡς ἔοικεν, αὐτὴν αὑτὴν πόλιν, οὐκ ἣκ τῶν
ἀρίστων, ἀλλὰ τῶν ἀναγκαίων. ὅμοιον ὡς εἰ κάμνον
σῶμα, ἰατρικῆς καϑάρσεως τυχὸν, ἡγοῖτό τις ἄριστά
πράττειν τότε, τῷ δὲ μηδὲ τοπαράπαν δεὴ ϑέντι σώτ
ματι μηδὲ προσέχον τὸν γοῦν. ὡσαύτως δὲ καὶ πρὸς
πόλεως εὐδαιμονίαν ἢ καὶ ἰδιώτου διανοούμεϊος οὔ-
τῷ τις, οὔτ᾽ ὧν ποτε πολιτιπὺς γένοιἠφ , ὑρϑῶς πρὸς
τὰ ἐξ ξα)ϑεν πολεμικὰ ἀποβλέπων μόνον καὶ πρῶτον,
οὔτ᾽ ἂν νομοϑέτης ἀκριδὴς, εἰ μὴ χάριν εἰρήνης τὰ
πολέμου. γομοϑετοῖ μᾶλλον ἢ τῶν πολεμικῶν ἕνεκα
τὰ τῆς εἰρήνης. ΚΑΊΕΙ. Φαίνεται μὲν πὼς ὃ λόγος
οὗτος, ὦ ξέγε, ὀρϑῶς εἰρῆσϑαι: ϑαυμάζω γε μὴν εὐ
τὰ τὲ παρ ἡμῖν νόμιμα καὶ ἔτι τὰ περὶ «“Ἰακεδαΐμο-
ψὰ μὴ πᾶσαν τὴν σπουδὴν τούτων ἕγεκα πεποίηται.
ΑΘΠ. Τύχ ἂν ἴσως. δεῖ δ᾽ οὐδὲν σκληρῶς ἡμᾶς αὖ-
τοὺς διαμάχεσϑαι τανῦν" ἀλλ᾽ ἠρέμα ἀνερωτᾶν, ὡς
μάλιστα περὶ ταῦτα ἡμῶν τε καὶ ἐκείνων σπουδαζόν-
των. καί μοι τῷ λόγῳ ξυνακολουϑήσατε. προστησώ-
βεϑα γοῦν Τύρταιον, τὸν φύσει μὲν ᾿4ϑηναῖον τῶν»
8 ῬΙΑΤΟΝΙΒ ν.ο.ἃ,
δὲ δὲ πολίτην γενόμενον, ὃς δὴ μάλιστα ἀνϑρώπων
περὶ ταῦτα ἐσπούδακεν, εἰπὼν ὅτι, Οὕὔτ' ἂν μνη-
σαΐμην, οὔτ᾽ ἐν λόγῳ ἄνδρα τιϑείμην, οὔτ᾽ εἴ τις
πλουσιώτατος ἀνϑρώπων εἴη, φησὶν, οὔτ᾽ εἰ πολλὰ
ἀγαϑὰ κεκτημένος (εἰπὼν σχεδὸν ἁπαντωὴ) ὃς μὴ περὲ
τὸν πόλεμον ἄριστος γίγνοιτ᾽ ἀεί. ταῦτα γὰρ ἀκή-
κοάς που καὶ σὺ τὰ ποιήματα. ὅδε μὲν γὰρ, οἶμαι,
διακορὴς αὐτῶν ἐστί. 1111. Πάνυ μὲν οὖν. ΚΑΕΙ͂.
Καὶ μὴν καὶ παρ᾽ ἡμᾶς ἐλήλυϑε κομισθέντα ἐκ .1ὦ-
κμεδαίμονος. ΑΘΗ͂Ν. Ἴϑι νῦν δὴ ἰῤηέ αι μαδὴ κοινῇ
τουτονὶ τὸν ποιητὴν οὕτωσἑ πως, Ὦ Τύρταιε, ποι-
ητὰ ϑειότατε" δοκεῖς γὰρ δὴ σοφὸς ἡμῖν εἶναν καὶ
ἀγαϑὸς, ὅτι τοὺς μὲν ἐν τῷ πολέμῳ διαφέροντας,
διαφερόντως ἐγκεκωμέακας. ἤδη οὖν τυγχάνομεν ἐγώ
τε καὶ ὃδε καὶ Κλεινίας ὃ Κνώσσιος οὑτοσὶ ξυμφε-
φόμενοί σοι περὶ τούτου σφόδρα, ὡς δοκοῦμεν. εἰ
δὲ περὶ τῶν αὐτῶν λέγομεν ἀνδρῶν ἢ μὴ, βουλόμε-
α σαφῶς εἰδέναι. λέγε οὔ» ἡμῖν, ἄρα εἴδη δύο πο-
λέμου, καϑάπερ ἡ ἡμεῖς, ἡγῇ καὶ σὺ σαφῶς ; ἢ πῶς;
ΤΠρὸς ταῦτα, οἶμαι, κἂν πολὺ φαυλότερος εἴπου
Τυρταίου τις τἀληϑὲς, ὅτι δύο. τὸ μὲν, ὃ καλοῦμεν
ἅπαντες στάσιν" ὃς δὴ πάντων πολέμων χαλεπώ-
τατος, ὡς ἔφαμεν ἡμεῖς γῦν δὴ" τὸ δ᾽ ἄλλο πο-
λέμου ϑήσομεν, οἶμαι, γένος ἅπαντες, ᾧ πρὸς
τοὺς ἐκτός τε καὶ ἀλλοφύλους χρώμεϑα διαφερόμε-
γοι, πολὺ πρᾳότερον ἐκείνου. ΚΔΑΠΙ. Πῶς γὰρ οὔ; :
4ΘΗΝ. Φέρε δὴ, ποτέρους καὶ πρὸς πότερον ἐπαι-
γῶν τὸν κ φε με οὕτως τοὺς μὲν ὑπερεπήνεσας,
τοὺς δ᾽ ἔψεξας τῶν ἀνδρῶν; ἔοικας μὲν γὰρ πρὸς
ἢ δκοινν:. 15. ΒΕΘΊΒΥΒ' 118. 1. 9
τοὺς ἐκτός. εἴρηκας γοῦν ὧδε. ἐν τοῖς ποιήμασιν»,
ὡς οὐδαμῶς τοὺς τοιούτους ἀνεχόμενος, ΟἹ μὴ
τολμήσουσι μὲν ὁρᾷν φόνον αἱματόεντα, Καὶ δηΐων
ὀρέγοιντ' ἐγγύθεν ἱστάμενοι. οὐκοῦν τὰ μετὰ ταῦ-
τὰ ἐφ μα ἂν ἡμεῖς, ὅτι οὺ μὲν ἐποιγεῖς, ὡς ξοι-
κας, ὦ Τύρταιε, μάλιστα τοὺς πρὸς τὸν ὀϑνεὶόν
τὲ καὶ ἕξωϑεν γιγνώύμενον πόλεμον ἐπιφανεῖς. Φαΐη
ταῦτ ἄν που καὶ ὁμολογοῖ. ΚΑΔ]. 1ἰ μὴν;
ΑΘΗ͂Ν. “Ἡμεῖς δέ γε, ἀγαϑῶν ὄντων τούτων, ἕτι
φαμὲν ἀμείνους εἶναι καὶ πολὺ τοὺς ἐν τῷ μεγίστῳ
πολέμῳ γιγνομένους ἀρίστους διαφαγνῶς. ποιητὴν
δὲ καὶ ἡμεῖς μάρτυρα ἔχομεν, Θέογνιν, πολίτην τῶν
ἐν Σικελίᾳ Μεγαρέων" ὃς φησι, ἡΠυτὸς ἀνὴρ χρυ-
σοῦ τὲ καὶ ἀργύρυυ ἀντερύσασθαι Ἄξιος, ἐν χαλε-
πῇ, Κύρνε, διχοστασίῃ. Τοῦτον δὴ φαμὲν ἐν πο-
λέμῳ χαλεπωτέρῳ ἀμείνονα ἐκείνου πόμπολυ γί-
γνεσϑαι, σχεδὸν ὅσον ἀμεένων δικαιοσύνη καὶ σω-
φροσύγη καὶ φρόνησις, εἰς ταὐτὸν ἐλθοῦσα μετ᾽ ἀνγ-
δρείας. πιστὸς μὲν γὰρ "αὶ ὑγιὴς ἐν στάσεσιν οὐκ
ἂν ποτε γένοιτο, ἄγευ ξυμπάσης ἀρετῆς" διαβάντες
δ᾽ εὖ καὶ μαχόμενοι, ἐθέλοντες ἀποϑνήσκειν ἐν τῷ
πολέμῳ, φράζευ Τύρταιος, τῶν μισϑοφόρων εἰσὶ
πάμπολλοι, ὧν οὗ πλεῖστοι γίγνονται ϑρασεῖς καὶ
ἀδικοι καὶ ὑβρισταὶ, καὶ ἀφρονέστατον σχεδὸν
ἁπάντων, ἐκτὸς δή τίνων μάλα ὀλέγων. ποῖ δὴ το-
λευτᾷ νῦν ἡμῖν οὗτος ὃ λόγος; καὶ τί φανερόν ποτὲ
πρῆσαι βουληϑ εὶς λέγει ταῦτα; δῆλον ὅτι τόδε,
ὡς παντὸς μᾶλλον καὶ ὃ τῇδε παρε Ζιὸς ἀνα ἐξ ΩΣ
πᾶς τε οὗ καὶ σμικρὸν ὄφελος, οὐκ ἀλλο ἢ πρὸς τὴν
40 : ῬΙΑΤΟΝΙΒ ς.ἂνο 0515
᾿
μεγίστην ἀρετὴν μέλι λέπων ἀεὶ, ϑήσει τοὺς
γόμους. ἔστι δὲ, ὡς φη- ὲ Θέογνις, αὕτη πιστότης
ἐν τοῖς δεινοῖς" ἣν δι δόά » ὧν τις τελέαν ὁγο-
μάσειεν. ἣν δ᾽ αὖ Τύρταιος ἐπήνεσε μάλιστα, παλὴ
μὲν, χαὶ κατ καιρὸν κεκοσμημένη τῷ ποιητὴ; 18-
τόρτη δὲ ὕμως ἀριϑμῷ τε καὶ δυνάμει τοῦ τιμία
εἶναι λέγοιτ᾽ ἂν ὀρϑόνατα. (Δ. .8. ξένε, τὸν
ψομοϑέτην ἡμῶν ἄπο; βάλλομεν εἰς τοὺς πόῤῥω γο-
μοϑέτας; ΑΜ. Οὐχ ἡμεὶς γε, ὦ ἄριστε" ἐλ; ἡμῶς
αὐϊιοὺς, ὅταν οἰώμεθα πάντα τά τ ἐν “ακεδαίμογε
καὶ τὼ τὴδε πρὸς τὸν πόλεμον μάλιστα βλέποντας
“υκοῦογόν τε καὶ Πνω τὶϑ γεσϑαν τὰ γόμιμα,
ΚΑΕΙ͂. Τὸ δὲ πῶς χρῆν ἡμᾶς λέγειν; ΑΟΗΝ.
Ὥσπερ τὸ, τε ἄληϑες, οἶμαι, καὶ τὸ δίκαιον ἱ ὑπέρ γε
ϑείας διαλεγομένους λέγειν, οὐχ ὡς πρὺς ἀρετῆς τι
μόριον, καὶ ταῦτα τὸ φαυλότατον, ἐτίϑει βλέπων,
ἀλλὰ ποὸς πᾶσαν ἀρετὴν, καὶ κατ᾿ εἴδη ἐζήτει αὖ-
τῶν τοὺς τόμους" οὐδ᾽ ἅπερ οἱ τῶν νῦν εἴδη προ-
«ιϑέμενοι ζητοῦσιν. οὗ γὰρ ἂν ἕκαστος ἐν χρείᾳ
7ίγνηται, τοῦτο ζητεὶ νῦν παραϑέμενος " ὁ μὲν, τὰ
περὶ τῶν κλήρων καὶ ἐπικλήρων, ὁ δὲ, τῆς αἰκίας
πέρι" ἄλλοι δὲ ἄλλα ἄττα, μυρία τοιαῦτα. ἡμεῖς δὲ
φαμὲν εἶναι τὸ περὶ νόμους ζήτημα τῶν εὖ ζητοὺν-
των, ὥσπερ νῦν ἡμεῖς ἠρξάμεθα. καὶ σοῦ τὴν μὲν
ἐπιχείρησιν τῆς ἐξηγήσεως περὶ τοὺς γόμους παντά-
σασιν ἄγαμαι" (τὸ γὰρ ἀπ᾽ ἀφετῆς ἄρχεσθαι, λέ-
γοντὰ ὡς ἐτίϑει ταύτης ἕνεκα τοὺς »όμους, ὁρϑ ὁν)
ὅτι δὲ πάντα εἰς μόριον ἀρετῆς, καὶ ταῦτα τὸ σμε
ερότατον, ἐπαναφέροντα ἔφησϑα αὐτὸν »νομοϑε-
δ Φιδ, εὖ ΠΣ ΈΒΟΙΒΥΚ Ὁ8.}1 " 14
Γ᾿ ΕΣ - »-"»- Ἵ»Ἄ ᾿ γ᾿ ,
τεῖν, οὐτὲ ὀρϑῶς. ἔτε μοι κατεφίνης λέγων, τὸν τὲ
ἔχ -- - ᾿ ι -
ὕστερον νῦν λόγον τοῦτον πάντα εἴρηκα διὰ τοῦτα,
΄- πῇ δὴ οὖν σὲ ἔτ ἂν ἐβουλόμην διελόμενον λέγειν,
2 ) - - Υ
αὐτός τε ἀκούειν, βούΐλει σοὶ φράζω; ΚΑΕΙ͂. Πάνυ
ΕῚ ΕΥ ω-᾿ - “Ὁ -ῳ
μὲν οὖν. 4677. ὮῺ ξένε, ἐχρῆν εἰπεῖν, οἱ Ι(ρητῶν
3 Ν “ "δ
γόμοι, οὐκ εἰσὶ μάτην διαφιρόντως ἐν πᾶσιν εὐδό-
-Ὃ τι, Ἕ νὰ ᾿ - ; "
κιμοὶ τοῖς λλησιν. ἔχουσι γὺρ ὀρϑῶς, τοὺς αὐτοῖς
3 .“ ι
᾿ς χρωμένους εὐδαίμονος ἀποτελοῦντος. ἅπαντα γὰρ
" 3 4 “. "» ᾿ 3 ν ) ᾿
τὰ ἀγαϑὰ πορίζουσι. διπλὰ δὲ ἀγαϑὰ ἐστι" τὰ
. 3 ᾿ ᾽ , ἐ »". Ἁ ΕἸ ΕῚ ἂν
μὲν, ἀνϑρώπινα" τιὲ δὲ, ϑεῖα. ἤρτηται δ᾽ ἐκ τῶν
ϑεέων ϑάτερα. καὶ ἐὰν μὲν δέχηταί τις τὰ μείζονα
πόλις, κτᾶται καὶ τὰ ἐλάττονα " εἰ δὲ μὴ, στέρεται
»- , ", ᾿ , ) τ, « ".
ἀμφοῖν. ἔστι δὲ τὶ μὲν ἐλάττονα, ὧν ἡγεῖται μὲν
ὑγίεια" κάλλος δὲ, δεύτερον" τὸ δὲ τρίτον, ἐσχὺς,
, ῃ Μη ᾽ “-
εἰς τε δούμον καὶ εἰς τὰς ἄλλας πάσοως κινήσεις τῷ
᾿ ζ , δὲ ὃ ᾿ - 9 ᾿ 9ὴ Ὦ
σώματι" τέταρτον δὲ δὴ, πλοῦτος, οὐ τυφλὸς, ἀλλ
ον λέ ὌΝ " ΄“-ἷ΄ 2 .’᾽ λ ἌΝ «ι δ᾽) “"
ὑξὺ βλέπων, ἂν περ ἂμ ἕπηται φρονήσει. ὁ δὴ πρῷ-
2 “ « -“- ᾽ Φ ς
τον αὖ τῶν θείων ἡγεμονοῦν ἐστὸν ἀγαϑὸν, ἡ φρύ-
͵ Η ᾿ »" ᾿ πν ξχ
γησις" δεύτερον δὲ μετὰ γοῦν, σώφρων ψυχῆς ἕξις,
2 ΒΙ ᾿ ᾿
ἐκ δὲ τούτων μετ᾽ ἀνδρείας χραϑέντων, τρίτον ἂν
εἴη δικαιοσύνη" τέταρτον δὲ, ἀνδρεία. ταῦτα δὲ
πάντα ἐκείνων ἕιπροσϑεν τέταχται φύσει" καὶ δὴ
- ᾿ ῳ ᾿ ᾽ ἕνς ὦν ᾿
καὶ τῷ νομοϑέτῃ τακτέον οὕτω. μετὰ δὲ ταῦτα τὰς.
3 ᾿ς -“Ὗ “γ᾽ 3 Ἴ ᾿
ἄλλας προστάξεις τοῖς πολίταις εἰς ταῦτα βλεποὺ-
3 -“- Ξ η Γ ν᾽ .
σας αὐτοῖς εἶναι διαχκελευστόον. τούτων δὲ τὰ μὲν
ἀνϑοώπινα, εἰς τὰ θεῖα, τὰ δὲ ϑεῖα εἰς τὸν ἡγεμόνα
δι ΓΑ , ᾿ γ᾿ ᾽ τῇ ,» δ
γοῦν ξύμπαντα βλέπειν" περὶ τὲ γάμους ἀλλήλοις
ἐπιχοινωγουμέγους. μετοὶ δὲ ταῦτα, ἐν ταῖς τῶν» παΐί-
δι » οἴῳ Δ τ δ
δῶν γενγήσεσι καὶ τροφαῖς, ὅσοι τὲ σρόδόγες καὶ ὄσϑι
(9 ῬΕΡΑΤΌΝΙΒ οριδδοια,,
ϑήλειαι, νέων τὸ ὄντων καὶ επὶ τὸ πρεσϑύτερον ἰόν-
των, μέχρι γηψως τιμῶντα ὀρϑῶς ἐπιμελεῖσθαι δεῖ,
παὶ ἀτιμάζοντα ἐν πάσα:ς ταῖς τοὐτων ὁμιλίαις,
τάς τε λύπας αὐτῶν και τὰς ἡδονὰς καὶ τὸς ἐπιϑυ-
μίας. ξυμπάντων τε ἐρώτων τὰς σπουδὰς ἐπεσκεμ-
μένον καὶ παραπεφυλαχότω, ψέγειν τε ὀρϑῶς χαὺὶ
ἐπαινεῖν δί' αὐτῶν τῶν νόμων. ἐν ὀργαῖς τε αὖ καὶ
ἐν φόβοις, ὅσαι τε διὰ δυστυχίαν ταραχαὶ ταῖς ψυ-
χαῖς γίγνονται, καὶ ὅσαι ἐν εὐτυχίαις τῶν τοιούτων
ἀποφυγαί" ὅσά τε κατὰ νόσους ἢ κατὰ πολέμους ἢ
πενίας, 1) τὰ τούτοις ἐναντία γιγνόμενα, προσπίς-
πτει τοῖς ἀνθρώποις παϑήματα, ἐν πᾶσι τοῖς τοιοὐύ-
τοις τῆς ξκείστων διαϑέσεως διδακτέον καὶ ὁριστέον
τό, τε καλὸν καὶ μή. μετὸὰὶ δὲ ταῦτα ἀνάγκη τὸν γο-
μοϑέτην τὰς κτήσεις τῶν πολιτῶν καὶ τὰ ἀναλώμα-
τὰ φυλάττειν ὅντινα ἂν γίγνηται τρόπον, καὶ τὰς
πρὸς ἀλλήλους πᾶσι τούτοις κοινωνίας καὶ διαλὺύ-
σεις, ἑκοῦσέ τὲ καὶ ἄκουσι, καϑ' ὅποῖον ἂν ἕκαστον
σράττωσι τῶν τοιούτων πρὸς ἀλλήλους, ἐπισκοπεῖν
τό, τε δίκαιον καὶ μὴ, ἐν οἷς ἐστέ τε καὶ ἐν οἷς ἐλ-
λείπει" καὶ τοῖς μὲν εὐπειϑέσι τῶν γόμων τιμὰς ἅπο-
γέμει», τοὶς δὲ δυσπειϑέσι δίκας τακτὰς ἐπιτιϑέναι"
μέχρε περ ἂν πρὸς τέλος ἁπάσης πολιτείας ἐπεξελ--
ἁὼν, ἔδῃ τῶν τελευτησάντων τίνα δεῖ τρόπον ἕκά-
στοις γίγνεσθαι τὰς ταφὰς, καὶ τιμὰς ἅστινας αὖ-
τοῖς ἀπονέμειν δεῖ. κατιδὼν δὲ ὃ ϑεὶς τοὺς νόμους,
ἅπασι τούτοις φύλακας ἐπιστήσει, τοὺς μὲν, διὰ
φρονήσεως, τοὺς δὲ, δ ἀληϑοὺς δύξης ἰόντας" ὅπως
πάντα ταῦτα ξυγδήσας ὁ γοῦς, ἑπόμενα σωφροσύνῃ
ἀνε». δδδαν. ὨΚΞ ΤΕΘΙΒΥΘ 1118.1. 13
καὶ δικαιοσύνῃ ἀποφήνῃ», ἀλλὰ μὴ πλούτῳ μηδὲ ἌᾺ
λοτιμέᾳ. οὕτως, ὦ ξένοι, ἔγωγε ἤϑελον ἂν ὑμῆς "αὶ
ἔτι γῦν βούλομαι, διεξελϑεῖν, πῶς ἐν τοὶς τοῦ “]ιὸς
λεγομένοις νόμοις, τοῖς τε τοῦ Πυϑίου ᾿Ἰπόλλωνος,
ος ΠΠίνως τὲ καὶ “υκοῦργος ἐθέτην, ἕνεστί τε πάν-
τα ταῦτα, καὶ ὅπη τάξιν τινὰ εἰληφότα, διάδηλά
ἐστι τῷ περὶ νόμων ἐμπείρῳ τέχνῃ, εἴτε καὶ τισὶν ἕ-
ϑεσι, τυῖς δὲ ἄλλοις ἡμῖν οὐδαμῶς ἐστι "αταφαγῆ.
ΚΛΑΊΕΙ. Πῶς οὖν, ὦ ξένε, λέγειν χρὴ τὰ μετὼ ταῦ-
τὰ; ΑΘΗΝ. Ἔξ ἀρχῆς πάλιν ἔμοιγε δοκεῖ χρῆναι
διεξελθεῖν, καϑάπερ ἠρξάμεϑα, τιὰ τῆς ἀνδρείας
πρῶτον ἐπιτηδεύματα ἔπειτα ἕτερον καὶ αὖϑις ἕτε-
ρον εἶδος τῆς ἀρετῆς διέξιμεν, ἐὰν βούλησϑε. ὅπως
δ᾽ ἂν τὸ πρῶτον διεξέλθωμεν, πειρασόμεϑα αὐτὸ πα-
ράδειγμα ϑέμενοι, καὶ τἄλλα οὕτω διαμυϑολογοῦν-
τες, παραμύϑια ποιήσασϑαι τῆς ὁδοῦ " ὕστερον δὲ,
ἀρετῆς πάσης" καὶ ἃ γε νῦν δὴ διήλθομεν, ἐκεῖσε
βλέποντα ἀποφανοῦμεν, ἂν ϑεὸς ἐθέλῃ. ΚΑ. Κα-
λῶς λέγεις. καὶ πειρῶ πρῶτον κρίνειν τὸν τοῦ Ζιὸς
τὴν καφοὶ τόνδε ἢ ΠΝ “ΘΗΝ. Πειράδομαι καὶ σὲ τε
καὶ ἐμαυτόν. κοινὸς γὰρ ὁ λόγος. λέγετε οὗ». τὰ ξυσ-
σίτια φαμὲν καὶ τὰ γυμνάσια πρὸς τὸν πόλεμον ἐξ-
ευρῆσϑαι τῷ νομοϑέτῃ; ΚΑΛΕΙ͂. ναί, 4ἍΘΗ Ν. Καὶ
τρίτον, ἢ τέταρτον; ἴσως γὰρ ἂν οὕτω χρείη διαρι-
ϑμήσασϑαι καὶ περὶ τῶν τῆς ἀλλης ἀρετῆς εἴτε με-
ον, εἶτε ἅττ᾽ ἂν αὐτὰ καλεῖν χφεών ἔστι, δηλοῦντα
μόνον ὃ λέγει. ΤΕΤ. Τρίτον τοίνυν ἔγωγε εἴποιμ᾽
ἂν καὶ ΜΉ ΟΜΉΒΥΝ ὁστισοῦν τὴν ϑήραν εὕὺρξε. τό-
“ἄρτον δὲ ἢ πέμπτον, εἰ δυγαίμεϑα, λέγειν πειρῶ.
τᾷ ΓΙΑΤΟΝΙΒ ««-
μεϑα, ἔτι τοίνυν καὶ τὸ τέταρτον ἔγογν πειρο μη:
ἂν λέγειν, τὸ πϑ ερὲ τὶἰς καρτερήσεις τῶν ἀλνηδόνω;,
πολὺ παρ᾽ ἡμῖν γιγνόμενον, ἔν τε ταῖς πρὸς ἀλλὴ
λους ταῖς χερσὶ μάχαις, καεὲν ἁρπαγαῖς τέσι δὲ πολ.
λῶν πληγῶν ἑκάστοτε γιγνομένων, τε δεχαὶ κρύπτεια,
τις ὀνομάζεται, ϑαυμαστῶς πολυπονὸς πρὸς τὰς καρ-
τερήσεις " γειμώνων τὸ ἀνυποδηοισι καὶ ἀστρωσίαι"
καὶ ἄγευ ϑεραπόντων αὐτοῖς ἑαυτῶν δεχκονήσεις, νὺ»
χτῶρ τὲ πλανωμένων διὰ πάσης τῆς χώρας καὶ μεϑ᾽
ἡμέραν. ἔτι δὲ κέν ταῖς γυμνοπαιδιιχὶς δειναὶ καρ-
τερήσεις πεχρ᾿ ἡμῖν γίγνονται, τῇ τοῦ πεέγους ῥώμῃ
διαμαχομένων, καὶ πάμπολλα ἕτερα, σχεδὸν ὅυκα οὐκ
ἂν παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών. ΧΕ. Εὖγε, ὦ
«πακιδαιμόνιε ξένε, λέγεις. τὴν ἀνδρείαν. δὲ, φέρε,
τιϑῶμεν πότερον ἁπλῶς οὕτως εἶναι πρὶ ἧς φόβους
καὶ λύπας διαμάχην μόνον; 1) καὶ πρὺς πόϑους τὲ
κοὶ ἡδογὼς, καὶ τινας δευν ες ϑωπείας κολακπικιάς; αἵ
κοι τῶν σεμνῶν οἰομένων δεἶναν τοὺς ϑυμοὺς μαλάτ-
τουσαι, χκηρίνους ποιοῦσι πρὸς ταῦτα ξύμπαντα;
ἍΤ. Οἴἷμαι μὲν οἴτω πρὸς ταῦτα ξύμπαντα. “0...
Εἰ γοῦν βεμρήμεϑα τοὺς ἔμπροσϑεν. λόγ γους, ἥττω
τινὺ ὅδε καὶ πόλιν ἔλεγεν αὐτὴν αὑτῆς καὶ ἄνδρα. ἢ
γὰρ, ὦ ξένε Ιζνώσσιε; ἸΚΛΔΕΙ͂. Καὶ πάνυ 7ε: 466.
Νὺν οὖν πιότεριχ λέγομεν τὸν τῶν λοιπῶν ἥττω, κα-
κὸν, ἢ καὶ τὸν τῶν ἡδονῶν μᾶλλον; ΙΔ Π Ἴλμοιγε δο-
κεῖ, τὸν τῶν ἡδονῶν. καὶ πάντες πον μᾶλλον λέγο-
μὲν τὸν ὑπὸ τῶν ἡδονῶν Ἡραξομμεμόνι, τοῦτον τὸν
ἐπονειδίστως ἢ ἡττονι ξα υτοῦ, πρότερον ἢ τὸν ὑπὸ τῶν
λυπῶν, 4611. Ὃ Διὸς οὖν δὲ καὶ ὃ Πυϑικὸς τομο-
ριἀδάιν...ἅ, 8 ΠΕΟΘΤΒΥΘ 118. 1, ΔΝ
5 3 " 39
ϑέτης οὗ δὴ που χωλὴν τὴν ἀνδρείαν νενομοϑετὴ-
ν᾽ » , ν ᾽ ϑ
κατον, πρὺς τὰ ἀριστερὰ μόνον δυναμένην ἀντιβαΐ-
γειν, πρὸς δὲ τὰ δεξιὰ καὶ κομψὰ καὶ ϑωπευτικὰ
- »ν 5 ἀὰν ὴ Ἢ 9
ἀδυνατοῦσαν » ἢ πρὸς ἀμφότερα; ΚΑΙΕΙ͂. Πρὸς ἀμ-
, ϑω »» ,
φότερα ἔγωγε ἀξιῶ, ΑΘΗ. “έγωμεν τοίνυν πάλιν
ἐπιτηδεὺ ποῖα ἔσϑ᾽ ὑμῖν ἀμφοτέοσις ταῖς πό-
. ἐπιτηδεύματα ἴα ἔσϑ' ὃ; ἀμφοτέραις ταῖς
λεσιν,. ἃ γεύοντα τῶν» ἡδονῶν, καὶ οὐ φεύγοντα αὖ-
τὰς, καϑπερ τὰς λύπας οὐκ ἔφευγεν, ἀλλ ἄγοντα
εἰς μέσας, ἠγάγκαζε καὶ ἔπειϑε τιμαῖς ὥστε κρατεῖν
αὐτῶν. ποῦ δὴ τοῦτ᾽ ἐστὲ ταὐτὸν περὶ τὸς ἡδονὸς
συντεταγμένον ἐν τοῖς νόμοις, λεγεσθὼ" τί τοῦτ᾽
ἐστὶν ὃ καὶ ἀπεργάξεται ὑμῖν ὁμοίως πιρός τε ἀλγη-.
δόγας καὶ πρὸς ἡδονὰς τοὺς αὐτοὺς ἀνδρείους, γι"
κῶντύάς τε ὃ δεῖ γικᾷν, καὶ οὐδαμῶς ἥττους πολεμί-
ων τῶν ἐγγύτατα ἑαυτῶν καὶ χαλεπωτάτων. ΜΕΤ.
Οὕτω μὲν τοέγυν, ὦ ξένε, καϑάπερ πρὸς τις ἀλγη-.
δόνας εἶχον νόμους ἀντιτεταγμένους πολλοὺς εἰπεῖν,
οὐκ ἂν ἴσως εὐποροίην κατὰ μεγάλα μέρη καὶ δια»
ΠΣ .- « “- ῃ , ᾿
φα»ῇ λέγων περὶ τῶν ἡδονῶν᾽ κατα δὲ σμικρὺ, ἴσως
εὐποροίην ἂν. ΚΛΕΙ͂. Οὐ μὴν οὐδ' ἂν αὐτὸς ἔγωγϑ'
ιὸν τοῖς κατὰ Κρήτην νόμοις ἔχοιμι ἐμφανὲς ὁμοίως
ποιεῖν τὸ τοιοῦτον. ΑΘΗ͂Ν. Ὼ ἄριστοι ξένων, καὶ
οὐδὲν γε ϑαυμαστόν' ἀλλ᾿ ἂν ἄρα τὶς ἡμᾶς περὶ τοὺς
ἑκάστων οἴκου γόμους ψξξη τὶ, βουλόμενος ἰδεῖν τό,
» ω.Σ ἘΠ ᾿ς ᾿ [Ὶ ν ι . κυ » ι
τὸ ἀληϑὲς ἀμα καὶ τὸ βέλτιστον, μὴ χαλεπῶς ἀλλὰ
, 2 ᾿ ᾽ ᾿ ον δ
πρᾷῴως ἀποδεχώμεϑα ἀλλήλων. ΚΑΕῚΙ. ᾿Ορϑῶς, ὦ
᾿ 2 ῷ ᾿ ᾿ ᾿
ξένε Αϑηναῖε, εἴρηκας " καὶ πειστέον. ΑΘΙ]. Οὐ γὰρ
ἋἊ Ε ΓΝ , »"Σ-7᾿
Ι ἂν, ὦ Κλεινία, τηλικοϊοῦς ἀνδράσι πρόποι τὸ τοιοῦ-
᾿..
ἡ
τὸν, Κα 1. Οὐ γὰρ οὖν. ΑΘΙΠ. Εἰ μὲν τοίγυν δρ-
40 ῬΙΑΥΤΟΝΙΒ εἰρ.δ65 δ...»
ϑῶς, ἢ μὴ, τὶς ἐπιτιμᾷ τῇ τε .“ακωνικῇ καὶ τῇ Κρην
τικῇ πολιτείᾳ, ὃ λόγος ἂν ἕτερος εἴη" τὰ γοῦν λεγό-
μενα πρὸς τῶν πολλῶν ἴσως ἐγὼ μᾶλλον ἔχοιμ ἂν ὕὑ-
μῶν ἀμφοτέρων λόγειν. ὑμῖν μὲν γὰρ, εἴπερ καὶ με-
τρίως κατεσκεύασται τὰ τῶν νόμων, εἷς τῶν καλλί-
στων ἂν εἴη νόμων, μὴ ζητεῖν τῶν νέων μηδένα. ἐὰν
ποῖα καλῶς αὐτῶν ἢ μὴ καλῶς ἔχει" μιᾷ δὲ φωνῇ καὶ
ἐξ ἑνὸς στόματος πάντας συμφωνεῖν, ὡς πάντα καλῶς
κεῖνται, ϑέντων ϑεῶν" καὶ ἐάν τις ἄλλως λέγῃ, μὴ
ἀνέχεσϑαι τοπαράπαν ἀκούοντας. γέρων δὲ εἴτις τι
ξυνγοεῖ τῶν παρ᾽ ἡμῖν, πρὸς ἄρχοντά τε καὶ ἡλικιώ-
τη», μηδενὸς ἐναντίον νέου ποιεῖσϑαι τοὺς τοιού-
τους λόγους. ΚΑΕΙ͂. ᾿Ἦορϑότατά γε, ὦ ξένε, λέγεις"
χαὶ, καϑάπερ μάντις, ἀπὼν τῆς τότε διανοίας τοῦ
τιϑέντος αὐτὰ νῦν ἐπιεικῶς μοι δοκεῖς ἐστοχάσϑαι,
χαὶ σφόδρα ἀληϑῆ λέγειν. ΑΘΗ͂ΝΝ. Οὐκοῦν ἡμῖν
τανῦν ἐρημία μὲν νέων, αὐτοὶ δ᾽ ἕνεκα γήρως ἀφεί-
μεϑ᾽ ὑπὸ τοῦ νομοϑέτου, διαλεγόμενοι περὶ αὐτῶ»
τούτων μόνοι πρὸς μόνους, μηδὲν ἂν πλημμελεῖν.
ΚΑΕΙ. Ἔστι ταῦτα οὕτως" εἰς ἃ καὶ μηδέν γε ἀνῇς
ἐπιτιμῶν τοῖς νόμοις ἡμῶν. οὐ γὰρ τόγε γνῶμαΐ τι
τῶν μὴ καλῶν, ἄτιμον, ἀλλὰ ἴασιν ἐξ αὐτοῦ συμ-
βαΐνεν γίγνεσϑαι τῷ μὴ φϑόνῳ τὰ λεγόμενα ἀλλ᾽
εὐνοίᾳ δεχομένῳ: ΑΘΗΝ. Καλῶς. οὐ μὴν γε ἐπι-
τιμῶν ἐρῶ τοῖς νόμοις πω πρὶν βεβαίως εἰς δύναμιν
διαυκέψασϑαι, μᾶλλον δὲ ἀπορῶν. ὑμῖν γὰρ ὃ νομο-
ϑότης μόνοις “Ελλήνων καὶ βαρβάρων, ὧν ἡμεῖς πυν-
ϑανόμεθϑα, τῶν μεγίστων ἡδονῶν καὶ παιδιῶν ἐπέ-
ταξεν ἀπέχεσϑαι, ποὶ μὴ γεύεσθαι" τὸ δὲ τῶν λυ-
Ε
γὴν
ὙΨ]
««ἂενιῦδδ., ἈΠῈ ΓΕΘΙΒΥ͂Β 118. 1, 41
»
» ᾿πῶν καὶ φόβων (ὅπερ ἄρτι διεληλύϑαμεν) ἡγήσατο
εἴτις ἐκ παΐδων φευξεῖται διὼ τέλους » ὁπόταν εἰς ἀ-
αγκαίους ἔλϑῃ πόνους καὶ φόβους καὶ λύπας, φδυ-
- ξεῖσϑαι τοὺς ἐν ἐκείνοις γεγυμνασμένους, καὶ δου-
᾿ λεύσειν αὐτοῖς. ταὐτὸν δὴ τοῦτ᾽, οἶμαι, καὶ πρὸς
᾿, τὰς ἡδονὲς ἔδει διανοεῖσθαι τὸν αὐτὸν γομοϑέτην,
λέγοντα αὐτὸν πρὸς ἑαυτὸν, ὡς ἡμῖν ἐκ νέων εἰ ὦ-
πείροι τῶν μεγίστων ἡδονῶν οἱ πολῖται γενήσονται;
καὶ ἀμελέτητοι γιγνόμενοι ἐν ταῖς ἡδοναῖς καρτερεῖν
καὶ μηδὲν τῶν αἰσχρῶν ἀναγκάζεσθαι ποιεῖν, ἕνεκα
τῆς γλυπυϑυμίας τῆς πρὸς τὰς ἡδονὰς, ταὐτὸν πεί-
᾿ς σονται τοῖς ἡττωμένοις τῶν φόβων" δουλεύσουσέ τῷ
τρόπον ἕτερον καὶ ἔτ᾽ αἰσχίω τοῖς γε δυναμένοις καρ-
τερεῖν ἔν ταῖς ἡδογαῖς, καὶ τοῖς κεχτημέγοις τιὶ περὺ
τὰς ἡδονὶὶς ἀνθρώποις, ἐνίοτε παντάπασι κακοῖς"
καὶ τὴν ψυχὴν, τῇ μὲν, δούλην, τῇ δὲ, ἐλευϑέραν
ἕξουσι" καὶ οὐκ ἄξιοι ἁπλῶς ἀνδρεῖοι καὶ ἐλεύϑεροι
ἔσονται προσαχορεύεσθαι. σκοπεῖτε οὖν εἶ τι τῶν
νῦν λεγομένων ὑμῖν κατὰ τρόπον δοκεῖ λέγεσθαι.
ἈΖΕΙ͂. Ζοκεὶ μὲν ἡμῖν γέ πως, λεγομένου τοῦ λόγου:
περὲ δὲ τηλικούτων εὐθὺς πεπιστευκέναι ῥᾳδίως, μὴ
νέων τε εἴῃ μᾶλλον καὶ ἀνοήτων. ΑΘΙΙΝ. ᾿11} εἰ τὸ
μετὰ ταῦτα διεξίοιμεν ὧν προὐϑέμεθϑα, ὦ Κλευνίᾳ
τὲ καὶ “ακεδαιμόνγιε ξένε ( μὲξ ἀνδρείαν γὰρ δὴ σω-
φροσύνης πέρι λέγωμεν) τί διαφέρον ἐν ταύταις ταῖς
σολιτείαις, ἢ ταῖς τῶν εἰκῇ πολιτευομένων ἀνευρή-
σόμεὲν, ὥσπερ τὼ περὶ τὸν πόλεμον γῦν.δή. ΜΕΤ.
“Σχεδὸν οὐ ῥάδιον. Καὶ ΔΕΤ. ᾿4λὶ ἔοικε γὰρ τά τε ξυσ
σέτια καὶ τὸ γυμγάσια καλῶς εὑρῆσϑαι πρὸς ἀμφο-
Ῥυχα Ὑ Β
»
{
48 ΓΡΙΑΤΟΝΙΒ »μος.ἃ.
τέρας. 46ΘηΝὉὩ. "Ἔοικε δῆτα, ὦ ξένοι, χαλεπὸν εἶναι
τὸ περὶ τὰς πολιτείας ἀναμφισβητήτως ὁμοίως ἔργῳ
καὶ λόγῳ γίγνεσθαι. κινδυνεύει γὸρ, καϑάπερ ἔν
τοῖς σώμασιν, οὐ δυνατὸν εἶναι προστάξαι τὶ πρὸς
ἐν σῶμα ἕν ἐπιτήδευμα, ἐν ᾧ οὖκ ἂν φανείη ταὺ-
τὸν τοῦτο τὰ μὲν βλάπτον ἡμῶν τὰ σώματα, τὰ δὲ
καὶ ὠφελοῦν. ἐπεὶ καὶ τὰ γυμνάσια ταῦτα καὶ τὰ
ξυσσίτια πολλὰ μὲν ἄλλα νῦν ὠφελεῖ τὰς πόλεις,
πρὸς δὲ τὰς στάσεις χαλεπά. δηλοῦσι δὲ ΖΠΙιλησίων
χαὶ Βοιωτῶν καὶ Θουρίων παῖδες. καὶ δὴ καὶ πα-
λαιὸν γόμιμον δοκεῖ τοῦτο τὸ ἐπιτήδευμα καὶ κατὰ
φύσιν, τὰς περὶ τὰ ἀφροδίσια ἡδονὰς οὐ μόνον ἀν»-
ϑρώπων ἀλλὰ καὶ ϑηρίων διεφϑαρκέναι. καὶ τοὺ-
τῶν τὰς ὑμετέρας πόλεις πρώτας ἂν τις αἰτιῷτο, καὶ
ὅσαι τῶν ἄλλων μάλιστα ἅπτονται τῶν γυμνασίων.
καὶ εἴτε παίζοντα εἴτε σπουδάζοντα ἐννοεῖν δεῖ τὰ
τοιαῦτα, ἐνγοητέον ὅτι τῇ ϑηλείᾳ καὶ τῇ τῶν ἀῤῥέ-
γων φύσει εἰς κοινωνίαν Ἰούσῃ τῆς γεννήσεως, ἢ πε-
οἱ ταῦτα ἡδονὴ κατὰ φύσιν ἀποδεδόσϑαν δοκεῖ"
ἀῤῥένων δὲ πρὸς ἄῤῥενας, ἢ ϑηλειῶν πρὸς ϑηλείας,
παρὰ φύσιν" καὶ τῶν πρώτων τὸ τόλμημα εἶναι δὲ
ἀκράτειαν ἡδονῆς. πάντες δὲ δὴ Κρητῶν τὸν περὶ
τὸν Γανυμήδη μῦϑον κατηγοροῦμεν, ὡς λογοποιη-
σάντων τούτων: ἐπειδὴ παρὰ Ζιὸς αὐτοῖς οἵ νόμου
πεπιστευμένοι ἦσαν γεγονέναι, τοῦτον τὸν μῦϑον
προστεϑεικέναι κατὰ τοῦ Ζιὸς, ἵνα ἑπόμενοι δὴ τῷ
ϑεῷ καρπῶνται καὶ ταύτην τὴν ἡδονὴν. τὸ μὲν οὖν
τοῦ μύϑου χαιρέτω. νόμων δὲ πέρι διασκοπουμένων
ἀνθρώπων, ὀλίγου πᾶσά ἐστιν ἡ σκέψις περὲ τε τὰς
δι ϑογαλι. ΒΚ ΘΕΘΙΒΥ5. 81}. 1. 1.
: ἀμ χαὶ τὸς λύπας, ἕν τε πόλεσι καὶ ἐν ἰδίοις ἔϑε-
., δύο γὰρ αὕται πηγαὶ μεϑεῖνται φύσει ῥεῖν" ὧν
ὃ δ ἀρυττόμενος ὅϑεν τε δεῖ καὶ ὁπότε καὶ ὁπόσον,
εὐδαιμονεῖ, καὶ πόλις ὁμοίως καὶ ἰδιώτης, καὶ ζῶον
ἅπαν" ὃ δ᾽ ἀνεπιστημόνως ἅμα καὶ ἐκτὸς τῶν και-
ρῶν, τἀναντία ἂν ἐκείνῳ ζῴη. ΤῈ. «Αἐγἔται μὲν
ταῦτα, ὦ ξένε, καλῶς πως" οὐ μὴν ἀλλ ἀφασία γ
ἡμᾶς λαμβάνει τί ποτε χρὴ λέγειν πρὸς ταῦτα. ὅμως
δ᾽ ἔμοιγε ὀρϑῶ: δοκεῖ τὸ τὰς ἡδονὰς φεύγειν διακε-
λεύεσθαι τόν γε ἐν “ακεδαίμονι νομοθέτην. περὶ δὲ
τῶν ἐν Κυωσσῷ νόμων ὃδε, ἂν ἐθελήσῃ, βοηϑήσει.
τὰ δ᾽ ἐν Σ Σπάρτῃ κάλλιστ᾽ ἀνϑρώπων δοκχεῖ μοι κεῖσθαι
τὰ περὶ τὰς ἡδογάς. οὗ γὰρ μάλιστ᾽ ἄνϑρωποι καὶ
μεγίσταις προσπίπτουσιν ἡδοναῖς καὶ ὕβρεσι καὶ ἀ-
γοίᾳ πάσῃ, τοῦτ᾽ ἐξέβαλεν ὃ νόμος ἡμῶν ἐκ τῆς χὠώ-
ρυς ξυμπάσης " καὶ οὔτ᾽ ἂν ἐπ ἀγρῶν ἴδοις, οὔτ᾽ ἐν
ἄστεσιν ὅσων Σπαρτιάταις μέλει, συμπόσια" οὐδ᾽
ὁπόσα τούτοις ξυνεπόμενα πάσας ἡδογὲς κινεῖ χατὰ
δύναμιν. οὐδ᾽ ἔστιν ὅστις ἂν ἀπανιῶν κωμάζοντε
τινὶ μετὶ μέϑης, οὐκ ἂν τὴν μεγίστην δίκην εὐθὺς
ἐπιϑείη καὶ οὔτ᾽ ἂν Διονύσια πρόφασιν ἔχοντ᾽ αὖ-
“τὸν λύσαιτο, ὥσπερ ἐν ἁμάξαις εἶδον ποτὲ παρ᾿ ὑμῖν
ἐγώ. καὶ ἐν Τάραντι δὲ παρὰ τοῖς ἡμετέροις ἀποί-
κοῖς πᾶσαν ἐϑεασάμην τὴν τιόλιν περὶ τὰ Φιονύσια
μεθύουσαν" παρ᾽ ἡμῖν δ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲν τοιοῦτον.
ΑΘΗΝ. Ὦ «Ἱακεδαιμόνιε ξένε, ἐπαινετὰ μὲν παντὶ
ἐστὶ τὰ τοιαῦτα, ὕπου τινὲς ἕνεισνι καρτερήσεις " ὅ-
που δ᾽ ἀνεῖνται, βλακικώτερα. ταχὺ γὰρ σοῦ λάβοιτ᾽
ἂν τις τῶν παρ ἡμῖν ἀμυνόμενος, δεικνὺς τὴν τῶν
ἢ Δ
ΕΠ] ΡΙΑΤ ΟΝ ΕΒ ἃ.ε...88 δ...
- 94 ο". Ε Ω͂ ὃ ἢ -“᾿᾿ Η
γυναικῶν παρ᾽ ὑμῖν ἄνεσιν, ἅπασι δὴ τοῖς τοιούτοις,
ΡῈ δι; “,» Ἂ χο᾿ “εἶν καὶ 3 ξ ΟΝ δὲ
καὶ ἐν πάραντι, καὶ παρ᾽ ἡμῖν, παὲ πταρ᾽ ὑμῖν δὲ,
ΒῚ “ -Ρ - κ᾿ -“ὉὋΣ΄ 3
μία ἀπόκρισις ἀπολύεσϑαι δοκεῖ τοῦ μὴ κακῶς ἔ-
ΒῚ 32 2 ῶ» “ ᾿ 3 γ᾿ ΕῚ ,
ζει", ἀλλ ὀρϑῶς. πᾶς γὰφ ἀποκρινόμενος ἐρεῖ ϑαυ-
μάξοντι ξένῳ, τὴν παρ᾽ αὐτοῖς ἀήϑειαν δρῶντι, ΔΙὴ
ϑαύμαξε, ὦ ξένε" γόμος ἔσϑ᾽ ἡμῖν. οὗτος, ἴσως δ᾽
ὑμῖν περὶ αὐτῶν τούτων ἕτερος. ἡμῖν δ᾽ ἐστὶ νῦν, ὦ
φίλου ἘΑΛΗΡΙΑ οὐ περὺ τῶν ΕἸ ΎΟΑΕΣ τῶν ἄλλων ὃ
λόγος, ἀλλὰ περὶ τῶν νομοϑετῶν αὐτῶν κακίας τε
- 2») ι ἣν ᾽ ες
καὶ ἀρετῆς. ἔτι γὰρ οὖν εἴπωμεν πλείω περὶ ἁπάσης
ζ΄ 3 ῃ 3.φν
πέϑης. οὐ γὰρ σμικρόν ἔστι τὸ ἐπιτήδευμα, οὐδὲ
’ -»Ὕἥ , ’ 2 2 2’
γαύλου διαγγῶγαι τομοϑέτου. λέγω ὃδ᾽ οὐκ οἴνου
δον πόσεως τοπαράπαν, ἢμή" μέϑης δὲ αὐτῆς πέρι,
πότερον, ὥσπερ Σκύϑαι γρῶνται καὶ Πέρσαι, χρητ
, ΄ Ν 2,
στέον, καὶ ἔτι Καρχηδόνιοι, καὶ Κελτοὶ καὶ Ίδηρες
«αὐ Θρᾷκες, πολεμικὰ ὕντα ταῦτα γένη, ἢ καϑάπερ
4 " ς - νι ι « , 2 ,
ὑμεῖς. ὑμεῖς μὲν γὰρ, ὁπερ λέγεις, τοπαράπαν ἀπέ-
Ὶ ΚΑ τα ΤΥ ᾿ Ἢ - 3 ᾿ ,
“σϑε" Σκύϑαι δὲ καὶ Θρᾷκες ἀκράτῳ παντάπασι
- “ 3 -"
χρώμενοι, γυνμῖκές τὲ καὶ αὐτοὶ, καὶ κατὰ τῶν
ἱματίων καταχεόμενοι, καλὸν καὶ εὔδαιμον ἐπιτὴ δευ-
μα ἐπιτηδεύειν γενομέκασι. Πέρσαι "ἢ σφόδρα μὲν
χρῶνται καὶ ταῖς ἄλλαις τρυφαῖς, ἃς ὑμεῖς ἀποβάλλετε,
ἐν τάξει δὲ μᾶλλον τούτων, ὦ λῷστε. ΜΕΤ᾽. Ζιώκο-
μὲν δὲ γε ἡμεῖς πάντας τοὺ τους ὅταν ὅπλα εἰς τὰς
χεῖρας λάβωμεν. ΑΘΠΗΝ. Ὦ ἄριστε, μὴ λδὲγε ταῦτα.
τολλαὶ γὰρ δὴ φυγαὶ καὶ διώξεις ἀτέκμαρτοι γεγό-
, ει; -"
᾿ασί τὸ καὶ ἔσονται. διὸ φανερὸν ὅρον τοῦτον οὐκ
ΠῚ ᾿ Γν ὙΝ. , Ἂν
ἐν ποτὲ λέγοιμεν, ἀλλ ἀμφισβητήσιμον περὶ καλῶν
νι νν'. ῃ
πετη δευμάτων καὶ μὴ, γνέκην τὸ καὶ ἧτταν λέγοντες
δ... ΠῚ ΓΡΟΙΥ͂Θ Τ1118.1. 21
μάχης. ἐπειδὴ γὰρ αἵ μείζους τὰς ἐλάττους πόλεις
νικῶσι μαχόμεναι καὶ καταδουλοῦνται, Συρακού-
ὅιοι μὲν, Λοχροὺς, οἱ δὴ δοκοῦσιν εὐνομώτατοι τῶν
περὶ ἐκεῖνον τὸν τόπον γεγονέναι" Κείους δὲ, ᾿4΄ϑη-
γαϊοι" μυρία δ᾽ ἀλλα τοιαῦτ᾽ ἂν εὕροιμεν. ἀλλὰ.
πὲρὶ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιτηδεύματος πειρώμεϑα λέ-
7)οντες πείϑειν ἡμᾶς αὐτοὺς" νίκας δὲ καὶ ἥττας ἐκ-
τὸς λόγου τανῦν ϑῶμεν. λέγωμεν δ᾽ ὡς τὸ μὲν τοι-
ὄνδε, ἔτι καλόν" τὸ δὲ τοιόνδε, οὐ καλόν. πρῶτον δ᾽
ἀκοὐσατὲ τι μοῦ περὶ αὐτῶν τούτων, ὡς δεῖ τό, τε
χρηστὸν καὶ τὸ μὴ, σκοπεῖν. ΜΕ. Πῶς οὖν δὴ
λέγεις; ΑΘΗ͂Ν. Ζοκοῦσέ μοι πάντες οἵ λόγῳ τὶ λα-
βόντες ἐπιτήδευμα, καὶ προϑέμενοι ψέγειν αὐτὸ ἢ
ἐπαινεῖν εὐϑὺς ῥηϑὲν, οὐδαμῶς δρῶν κατα τρόπον"
ἀλλὰ ταὐτὸν ποιεῖν οἷον εἰ δὴ τις ἐπαινέσαγτος τι-
γὸς πυροὺς, βρῶμα ὡς ἀγαϑὸν, εὐθὺς ψέγοι, μὴ
διαπυϑόμενος, αὐτοῦ μήτε μὲν ἐργασίαν, μήτε τὴν
προσφορὰν, ὅντινα τρόπον, καὶ οἷς τισι καὶ μεϑ'
ὧν, καὶ ὅπως ἔχοντα καὶ ὅπως ἔχουσι προσφὲ ρειν
δεῖ, γῦν δὴ ταὐτὸν δοκοῦμεν ἡμεῖς ἐν τοῖς λόγοις
ποιεῖν. περὶ μέϑης γὰρ ἀκούσαντες τοσοῦτον μό-
γον, εὐθὺς οἵ μὲν ψέγειν αὐτὸ, οἵ δ᾽ ἐπαινεῖν, καὶ
μάλα ἀτόπως. μάρτυσι γὰρ καὶ ἐπαινέταις χρώμε-
νοι ἐπαινοῦμεν» ἑκάτερυιν" καὶ οἵ μὲν, ὅτι πολλοὺς
παρεχόμεθα, ἀξιοῦμεν τὶ λέγειν καίριον" οὗ δὲ, ὅτε
τοὺς μὴ χρωμένους αὐτῷ δρῶμεν νικῶντας μαχομέ-
γους. ἀμφισβητεῖται δ᾽ αὖ καὶ τοῦϑ' ἡμῖν. εἶ μὲν
δὴ καὶ περὶ ἑκάστων οὕτω καὶ τῶν ἄλλων νομίμων
διέξιμεν, οὐκ ἂν ἔμοιγε κατὰ γοῦν εἴη. τρόπον δὲ ἄλ-
292) ΡΠΙΑῚΓ ΟΝ 13 ε.».0Ὁ 5 9.«ἀ.0.0»,
. : - ᾿ -
λον ὃν ἐμοὶ φαίνεται δεῖν ἐθέλω λέγειν περὶ αὐτοῦ
; ἣ᾿ , 2...
τούτου τῆς μέϑης, πειρώμενος ἂν ἀρὰ δύνωμαι τὴν
͵ - » 2 - ᾿ ςν»"
περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων ὀρϑὴν μέϑοδον ἡμῖν
δηλοῦν ἐπειδὴ καὶ μυρία ἐπὶ μυρίοις ἔϑνη περὶ
ΦῚ ἡ τα 5 -Ὁ ςς»ν"ν Π - -ν δῇ
αὐτῶν ἀμφισβητοῦντα ἡμῖν πόλεσι δυοῖν τῷ λόγῳ
, ᾿ " , Ἀ « ΕῚ 2 2
διαμάχοιτ ἂν. ΔΙῈΓ. Καὶ μὴν εἰ τινὰ ἐχομὲν ὁ9-
: , Ὁ" ᾿ 32 ΒῚ 3
ϑὴν σκέψιν τῶν τοιούτων, οὐκ ἀποκνητέον ἀχκού-
εἰν. ΑΘΠΝ. Σκχεψώμεϑα δὴ πὴ τῇδε. φέρε, εἴ τις
ξ - " . το 3 -Ὁ ΄
αἰγῶν τροφὴν, καὶ τὸ ζῶον αὐτὸ, κτῆμα ὡς ἔστι κα-
ἢ » “Ὁ ΒΙ ς 4. -
ὸν ἐπαινοῖ, ἄλλος δὲ τις ἑωρακὼς αἰγὰς χωρὶς νὲ-
, 2 ἰ . ) γ Γ ,
μομένας αἰπόλου ἐν ἐργασίμοις χωρίοις, δοώσας
; ᾿ » 3] 92 :
κακὰ, διαψέγοι" καὶ πᾶν ϑρέμμα ἄναρχον ἢ μετα
»“ἷ“Ὺ᾿Ἦ᾿ , - "
καχῶν ἀρχόντων ἰδὼν, οὕτω μέμφοιτο, τὸν τοῦ τοι-
« ς ι 2} "““
οὗτου ψόγον ἡγώμεϑα ὑγιὲς ἂν ποτὲ ψεξαν καὶ ὅτι-
»" ᾿ ΄"- "ΝΜ "μἱ ι ͵
οὖν; Δ11΄. Καὶ πῶς; 4Θ΄ΠΝ. Χρηστὸς δὲ ἄρχων
ἔυϑ᾽ ἡμῖν ἐν πλοίοις, πότερον ἐὼν τὴν γαυτικὴν
, ι : βς. ἘῚ ὦ 53.)
ἔχη τὴν ἐπιστήμην μόνον, ὧντ οὐνναυτιᾷ, ἄν τε μὴ;
) -ο κ " ΙΝ 3 »-»" 5 “
ἢ πῶς ἂν λέγοιμεν; Δ͵ΙΕῚ:. Οὐδαμῶς, ἄν γε πρὸς τῇ
, - « ,
τέχνῃ ἔχῃ καὶ τοῦτο τὸ πάϑος ὁ λέγεις. ΑΘΗ͂Ν.
Τί ἡ Ἢ « Ν δων . 2 ἀν 5. ἡ λε ᾿
Τὶ δ᾽ ἄρχων στρατοπέδων; ἀὧἀφ ἐὰν τὴν πολεμικὴν
, ς 2 ᾿"»" " }»" -΄
ἔχῃ ἐπιστήμην, ἱκανὸς ἄρχει», πᾷν δειλὸς ὧν ἐν τοῖς
δεινοῖς ὑπὸ μέϑης τοῦ φόβου ναυτιᾷ; ΔΤ1ΕΤ,). Καὶ
» - ΕῚ ᾽ , ; , 32
πῶς; 46Π. Ἂν δὲ αὖ μὴτ᾽ ἔχῃ τὴν τέχνην, δειλός τ
ἢ; ΜΕ. Παντάπασι τινὰ πονηρὸν λέγεις, καὶ οὔ-
- -“ ͵ -“-᾿
δαμῶς ἀνδρῶν ἄρχοντα, ἀλλὰ τινῶν σφόδρα γυναι-
-“ - " ῃ }ν
κῶν. ΑΘΗΝ. τὶ δ᾽ ἐπαινέτην ἢ ψέκτην κοιγωνίας
αὐ ς ΠΑΡ τ ᾿ ῃ 2, ΕΥ̓ ΤᾺ δι
ἡστινοσοῦν, ἢ) πέφυκὲ τὸ ἀρχὼν εἶναι, μὲν ἐκείνου -
ἡωδλ ΓΕ Ἄ δ δὲ "98 ; » οτ᾽ ΑΙ»
τε ὠφέλιμός ἐστιν" ὃ δὲ μήϑ' ἑωρακὼς εἴη ποῖ ὁ0
»"Ὅ᾿ υ Α - - "ὟΝ »
ϑῶς αὐτὴν αὑτῇ κοινωνοῦσαν μὲν ἄρχοντος, ἀεὶ δὲ
ἀ.ε.».640.4.Ὁ. ΘῈ ΤΕΘΙΟΥΒ 1.112, Τ᾿ ἡ 23
1 ᾽ν ᾿ » ΠΕ ΟΣ ον - .ῳ᾿ 2 ὅτ 5)Ὲ
ἄναρχον, ἢ μετὰ κακῶν ἀρχόντων ξυνοῦσαν, οἱώ-
Ν ϑ' 9. -ὝἭ ΄
μεϑ' ἂν ποτε τοὺς τοιούτους ϑεωροὺς τῶν τοιούτων
κοινωνιῶν χρηστόν τ: ψέξειν 1) ἐπαινέσεσθαι; ΜΜΕΤ΄
Πῶς δ᾽ ἄν; μηδέποτέ γε ἰδόντας μηδὲ ξυγγενομέ-
γους ὀρϑῶς γενομένῳ μηδενὶ τῶν τοιούτων κοινω-
γημάτων; ΑΘΙ͂Ν. Ἔχε δὴ τῶν πολλῶν κοινωνιῶν
ξυμπότας καὶ ξυμπύσια ϑεῖμεν ἂν μίαν τινὰ ξυνου-
σέαν εἶναι; ἼΤΕΙ͂.. Καὶ σφόδρα γὲ. ΘΠ. Ταύ-
τὴν οὐ» μῶν» ὀρϑῶς 7:7)» ομένην ἤδη τὶς ποτὲ ἐθεώ-
σατο; καὶ σφῶϊν μὲν ἀποκρίνασθαι ῥάδιον ὡς οὐ-
Α΄ 3 ᾽ ΕῚ " -
δεπώποτε τοπαράπαν (οὐ γὰρ ἐπιχώριον ὑμῖν τοῦ-
ϑον ν᾿ 2 Υ̓͂ »"᾽2 ᾿
το, οὐδὲ νόμιμον) ἐγὼ δ᾽ ἐντετύχηκα τε πολλαῖς καὶ
πολλαχοῦ" καὶ προσέτι πάσας, ὡς ἕπος εἰπεῖν, διη-
" Χ δὸ ῳ ι ἡ ὃ ᾽ ϑὼν
ρώτηχα, καὶ σχεδὸν ὁλὴν μὲν οὐδεμέαν ὀρϑῶς γι-
᾿ « 2 Π ᾿
γνομόνην ἑώρακα οὐδ᾽ ἀκήκοα" μόρια δὲ που σμι-
' δ ἃ "δὲ ᾿ λλὰ δὲ -! 9 ΡΕΥΌΗ »
κοα νὰν ολιγα, τὰ πολλὰ θὲ, ξυμπαγύ,, ὡς εὐσξεν,
διημυρτημένα. ἸΧΛΕΙ͂. Πῶς δὲ ταῦτα, ὦ ξένε, λέ-
Ἀν ᾿ « - Υ ᾿ [4 ὙΠ
γεις; εἰπὲ ὅτι σαφέστερον. ἡμεῖς μὲν γὰρ, ὅπερ εἶπες,
ἀπειρίᾳ τῶν τοιούτων, οὐδ᾽ ἐντυγχάνοντες ἂν ἴσως,
2 ᾿ - 3 ᾿
εὐθὺς γὲ γνοῖμεν τό, τὸ ὀρϑὸν καὶ μὴ, γιγγηόμεγον
39 Ὁ ν3 ἣν ἢ 440 κ »"
ἐν αὐτοῖς. 4Θ ΠΝ. Πιπὸς λέγεις" ἀλλ ἐμοῦ φράζον-
τος, πειρῶ μανϑάνειν. τὸ μὲν γὰρ ἔν πάσαις τε ξυν-
ὁδοῖς καὶ κοινωνίαις πράξεων ὡντινωνοῦν, ὡς ὁρ-
ως , , Ξ ᾿
ϑὸν πανταχοῦ ἑκάστοις ἄρχοντα εἶναι μανϑάνεις;
ΚΑΊΕΙ. Πῶς γὰρ οὔ; ΑΘΗΝ. Καὶ μὴν ἐλέγομεν
- ψΨ, ᾿ ἢ Ὁ Ὁ Ὁ
γῦν δὴ, μαχομένων ὡς ἀνδρεῖον δεῖ τὸν ἄρχοντα.
εἶναι. ΚΑΕΙ͂. Πῶς δ᾽ οὔ; ΑΘΗΝ. Ὃ μὴν ἀνδρεῖος
τοῦ δειλοῦ ὑπὸ φόβων ἧττον τεϑορύβηται. ἸΚΛΕΙ͂.
Καὶ τοῦτο οὕτως. ΑΘΗ͂Ν. Εἰ δ᾽ ἣν τὶς μηχαγὴ
24 ο ΡΙΆΑΤΟΝΙΒ ἀκ τῇ
μηδὲν τοπαράπον δεδιότα μηδὲ ϑορυβούμενον ἐπι-
στῆσαι στρατοπέδῳ στρατηγὸν, ἀρ οὐ τοῦτ ἂν
ποντὺ τρόπῳ ἐπράττομεν; ΚΑΙ. Σφόδρα μὲν οὗ γ΄
ΘΗ. Νῦν δὲ γε οὐ στρατοπέδου σεέρι λέγομεν ἀρ-
ξοντος ἐν ἀνδρῶν ὁμιλίαις ἐχϑρῶν ἐχϑροῖς μετὰ πο-
λόέμον, φίλων δ᾽ ἐν εἰρήνῃ πρὸς φέλους κοινωνησόν-
τῶν φιλοφροσύνης. ΚΔΕΙ. ᾿ορϑῶς. ΑΘΗ͂Ν. Ἔστι
δὲ γε ἡ τοναύτη συγουσίω, εἴπερ ἔσται μετὰ μέϑης,
οὐκ ἀϑόρυβος. ἢ γάρ; ΚΔΕΙ͂. Πῶς γάρ; ἀλλ᾽ οἶμαι
πᾶν τοὐναντίον. 4ΘΠ. Οὐκοῦν ποῶτον» μὲν καὶ τού-
τοις ἄρχοντος δεῖ; ΚΑΕΙ. 1 μὴν; ὡς ὀὐδενὶ γε
πράγματι. ΑΘΗΝ. Πότερον οὖν ἀϑόρυβον, εἰ δυ-
γωτὸν εἴη, τὸν τοιοῦτον ἄρχοντα ἐκπορίζεσθαι δεῖ;
ΚΑΕΙ͂. Πῶς γὰρ οὔ; 4ΘΗΝ. Καὶ μὴν πορί γε σὺν-
οὐσίας, ὡς ἔοικεν, αὐτὸν φρόνιμον εἶναι δεῖ, γέγνε-
ται γὰρ φύλαξ τῆς τε ὑπαρχούσης φιλίας αὐτοῖς, καὶ
ἔτι πλείονος ἐπιμελητὴς ὅπτως ἔσται διὰ τὴν τότε ξυ»-
ουρίαν. ΚΑΔΕΙ͂. ““ληϑέστατα. ΑΘΗ͂ΪΝ. Οὐκοῦν γνὴή-
φοντά τε ποἱ σοφὸν ἄρχοντα μεϑυόντων δεῖ καϑι-
στώναν, καὶ μὴ τοὐναντίον. μεϑυόντων γὰρ μεϑύων
γεκὰ γέος ἄρχων, μὴ σοφὸς » εἰ μὴ κακὸν ἀπεργάσαι-
τὸ τὸ μέγα, πολλῇ χρῷτ᾽ ἂν ἀγαϑῇ τύχῃ. ΚΑ. Παμ-
πόλλῃ μὲν οὖν. Α4ἍΘΗΝ. Οὐκοῦν εἰ μὲν 7ιγνομενῶν
ὡς δυνατὸν ὀρθότατα τούτων ἕν ταῖς πόλεσι τῶν ξυ»-
ουσιῶν μέμφοετό τις, ἐπικαλῶν αὐτῷ τῷ πράγματι,
τὰχ ἂν ὀρθῶς ἴσως ἂν μέμφοιτο. δὲ δὲ ἁμαρτανόμε-
γὸν ὡς οἵόντξ μάλιστα ἐπιτήδευμα τὶς ὁρῶν λοιδο-
ρεῖ, πρῶτον μὲν δῆλον. ὡς ἀγνοεῖ, τοῦτ᾽ αὐτὸ γεγνύ-
μδρὸν οὐκ ὀρθῶς, εἶθ᾽ ὅτε πᾶν τούτῳ τῷ τρόπῳ φα-
»ιδέναλο, ΡῈ ΓΕΘΙΒΥΘ 1}. 1. 2
οι
γεῖταν πονηρὸν, δεσπότου τὸ χαὶ ἄρχοντος νή-
φοντος χωρὶς πραττόμενον. ἢ οὐ ξυγνοεῖς τοῦϑ᾽,
ὅτι μεϑύων κυβερνήτης, καὶ πᾶς παντὸς ἄρχων,
ἀνατρέπεν πάντα, εἴτε πλοῖα εἴτε ἅρματα, εἶτϑ
στρατόπεδον, εἴϑ᾽ δ, τι ποτ᾽ εἴη τὸ κυβερνώμενον
ὑπ αὐτοῦ; Κα Ε]. Παντάπασι τοῦτό γε ἀληϑὲς εἴς-
ρηκας, ὦ ξένε" τὸ ἐπὶ τῷδε δ᾽ ἡμῖν λέγε, τὲ ποτ,
ἂν γίγνηται τοῦτο ὀρϑὸν τὸ περὸὲ τὸς πόσεις γόμι-
μον, ἀγαϑὸν ἂν δράσειεν ἡμᾶς. οἷον ὃ νῦν δὴ ἐλέ-
γομεν, εἰ στράτευμα ὀρθῆς, ἡγεμονίας τυγχάνοι,
νίκη πολέμου τοῖς ἑπομένοις ἂν γίγνοιτο, οὐ ομι-
κρὸν ἀγαϑόν: καὶ τἀλλ᾽ οὕτω" συμποσίου δὲ ὀρϑῶς
παιδαγωγηϑ ἐντας, τέ μέγα ἰδιώταις ἢ τῇ πόλει γί-
γνοιτ ἂν; ΑΘΗ͂Ν. Τί δὲ, παιδὸς ἑνὸς ἢ καὶ χοροῦ
παιδαγωγηϑέντος κατὰ τρόπον ἑνὸς, τὶ μέγα τῇ πό-
λει φαῖμεν ἂν γίγνεσθαι; ἢ τοῦτο οὕτως ἐρωτηϑὲν-
τες εἴποιμεν ἂν, ὡς ἑνὸς μὲν βραχὺ τι πόλει γίγνοιτ᾽
ἂν ὄφελος" εἰ δ᾽ ὅλως ἐρωτᾷς παιδείαν τῶν παιδευ:
ϑέντων, τὶ μέγα τὴν πόλιν ὁ ὀνίνησιν, οὐ χαλ ἐπιὸν εἰ-
σεεῖν ὅτι παιδευϑέντες μὲν εὖ, γί γνοιντ' ἂν ἂν δρες
ἀγαϑοί" γενόμενοι δὲ τοιοῦτοι, τά τ ἄλλα πρότ-
τοῖὲν καλῶς, ἔτι δὲ κἀν εν τοὺς πολεμίους μα-
χόμενοι. παιδεία μὲν οὖν φέρει καὶ νίκην, νέίχη δ᾽
ἐνίοτε ἀπαιδευσίαν. πολλοὶ γὰρ, ὑβριστότεροι διὰ
“τολέμων νίκας γενόμενοι, μυρίων ἄλλων κακῶν δὲ
ὕβριν ἐνεπλήσϑησαν. καὶ παιδεία μὲν οὐδεπώποτε
γέγονε Καδμεία, νἴκαι δὲ ἀνθρώποις πολλαὶ δὴ τοι-
αὗται γεγόνασί τε καὶ ἔσονται. Καὶ ΔΕ. Δοκεῖς ἡμῖν,
ᾧ φίλε, τὴν ἐν τοῖς οἴγῳςς κοινὴν διατριβὴν ὡς εἰς
28 ΡΙΑΤΟΝΙΒ͵ ἅ.ς...649.4.,
παιδείας μεγάλην μοῖραν τείνουσαν λέγειν, ἂν ὃρ-
ϑῶς γίγνηται. ΑΘΗ. τί μήν; ᾿ς ΚΔΕΙ͂. Ἔχοις ἂν τὸ
μετὰ τοῦτ᾽ εἰπεῖν; ὡς ἔστι τὸ νῦν εἰρημένον ἀληϑές -
ΑΘΗΝ. τὸ μὲν ἀληϑὲς, ὦ ξένε, διϊσχυρίξεσϑαι ταῦ-
τα οὕτως ἔχειν, πολλῶν ἀμφισβητούντων, ϑεοῦ" εἰ
δ᾽ ὅπη ἑμοὶ φαίνεται δεῖ λέγειν, οὐδεὶς φϑόνγος, ἐπεῖ-
πὲρ ὡρμήκαμέν γε τοὺς λόγους περὶ νόμων καὶ πο-
λιτείας ποιεῖσθαι τανῦν. ΚΑΛΕΙ͂. Τοῦτ᾽ αὐτὸ δὴ
πειρώμεϑα τὸ σοὶ δοκοῦν περὶ τῶν νῦν ἀμφισβητου-
μένων καταμαϑεῖν. ΑΘΗ. ᾿Ἰλλὰ χρὴ ποιεῖν οὕτως"
ὑμᾶς τε ἐπὶ τὸ μαϑ εἴν, καὶ ἐμὲ ἐπὶ τὸ δηλῶσαι πει-
ρώμενον ἀμωσγέπως ξυντεῖναι τὸν λόγον. πρῶτον δὲ
μου ἀκούσατε τὸ τοιόνδε" τὴν πόλιν ἅπαντες ἡμῶν
Ἄλληνες ὑπολαμβάνουσιν ὡς φιλολόγος τέ ἐστι καὶ
πολυλόγος" “Ἰακεδαίμονα δὲ καὶ Κρήτην, τὴν μὲν,
βοαχιλόγον, τὴν δὲ, πολύγοιαν μᾶλλον ἢ πολυλο-
γίαν ἀσκοῦσαν. σκοπῶ δὴ μὴ δόξαν ὑμῖν παράοχω-
αὶ περὶ σμικροῦ πολλὰ λέγειν, μέϑης πέρι, σμικροῦ
ποάγματος, παμμήκη λόγον ἀνακαϑαιρόμενος. τὸ
δὲ ἡ κατὰ φύσιν αὐτοῦ διόρϑωσις οὐκ ἂν δύναιτο
ἄγευ μουσικῆς ὀρθότητος ποτὲ σαφὲς οὐδ᾽ ἱκανὸν
ἐν τοῖς λόγοις ἀπολαβεῖν" μουσικὴ δὲ ἄνευ παι-
δείας τῆς πάσης οὖκ ἂν αὖ ποτὲ δύναιτο. ταῦτα δὲ
παμπόλλων ἐστὶ λόγων. δρᾶτε οὖν τί ποιῶμεν, εἰ
ταῦτα μὲν ἐάσαιμεν ἐν τῷ παρόντι, μετεκβαΐμεν δ᾽
εἰς ἕτερόν τινα γόμων πέρι , λόγον. ΜΕΤ. ᾿ὮΩ, ξέγε
ράρμός οὐχ οἷσϑ᾽ ἴσως ὅτι τυγχάνει ἡμῶν Ἃ ἑστία
ἧς πόλεως οὖσα ὑμῶν πρόξενος. ἴσως μὲν οὖν καὶ
τῶσι τοῖς παισὶν, ἐπειδὰν ἀκούσωσιν ὅτι τινός εἶσι
ε.....».04δ.ν.. ὈΒ ΠΙΘΥ5᾽ 10. 1. ἊΣ
" "ω ᾿ τ ΑἉ : 3) ᾽ ᾿ "ΩΝ 4,
γεόλεως πρόξενοι, ταὑτη τὶς εὐγοια ἐκ νέων ευὐϑὺς
« -Ὁ -»ο- -’ -Ὁ ες
ἐνδύεται ἕκαστον ἡμῶν τῶν προξένων τῇ πόλει, ὡς
᾿ ͵ , »-Ὁ ᾿Ὶ
δευτέρᾳ οὔσῃ πατρίδι μετὰ τὴν αὑτοῦ πόλιν" καὶ δὴ
»"ὉΣ-΄ ΕΣ - ) , 2 ᾿ »"“ὍΎ
καὶ ἐμοὶ νῦν ταὐτὸ τοῦτο ἐγγέγονεν. ἀκούων γὰρ τῶν
2 ΄ Α --
πιαίδων, εὐϑὺς εἴ τι μέμφοιντο 1) καὶ ἐπαινοῖεν .4α-
7 7} ΄ « «ε ῇ « -»οΣ“΄7-7Ἶ Ξ3 ,
κεδαιμόνιοι ϑηναίους, ὡς ἡ πόλις ὑμῶν, ὦ 11ἐ-
᾽ » 3 -ο-᾿᾽ »2Σ'΄ » Δ πριν" «ἢ »"Σ᾽
γιλλε, ἔφασαν, ἡμᾶς οὐ καλῶς ἢ καλῶς ἔῤῥεξε. ταῦτα
"κα ᾽ 2 , ᾽ « -
δὴ ἀκούων, καὶ μαχύμενος πρὸς αὐτὰ ὑπὲρ ὑμῶν
᾿ . ι. ΄ 7 2) »
ἀεὶ πρὸς τοὺς τὴν πόλιν εἰς ψόγον ἄγοντας, πᾶσαν
, ᾿ ἴω ι «ς
εὔνοιαν ἔσχον. καί μοι γῦν ἢ τὲ φωνὴ προσφιλὴς ὑ-
»"Σ" , - ω 3 ᾿
μῶν τύ; τὲ ὑπὸ πολλῶν λεγόμενον, ὡς ὑσοι᾿Ιϑηναίων
Δ; (Ἀν, 2 Ἂ ᾽ ον »-Ὕ -. 2
εἰσὶν ἀγαϑοὶ, διαφερόντως εἰσὶ τοιοῦτοι, δοκεῖ ἀλη-
᾿ , “, 2 9 2
ϑέστατα λέγεσθαι. μόνοι γὰρ ἀνεὺ ἀνάγκης, αὖτο-
- ᾿ , Φ -»-Ὁ ι Ἶ "ἷ »η"ὃἷ κ5
φυῶς, θεὲ μοίρᾳ, ἀληϑῶς καὶ οὔτι πλαστῶς εἰσὶν
τ . -»- ι - , ᾿ Ε] -
ἀγαϑοί. θαῤῥῶν δὴ ἐμοῦ γε ἕνεκα λέγοις ἂν τοσαῦ-
" ς , ὉῈ δ
τὰ ὁπόσα σοὶ φίλον. ΚΑΕΙ͂, Καὶ μὴν, ὦ ἕένε, καὶ
9 -»" 5 --᾿
τὸν παρ᾽ ἐμοῦ λόγον ἀκούσας καὶ ἀποδεξάμενος,
ϑεν-" - ᾿ 9 ᾿
ϑαρῥῶν ὁπόσα βούλει λέγε. τῇδε γὰρ ἴσως ἀκήκοας,
23,» ᾽ " » ει Ὕ ς υωυ
ὡς ᾿ξπιμενίδης γέγονεν ἀνὴρ ϑεῖος, ὃς ἣν ἡμῖν οἱ-
»- ᾽ν , - ᾿ γω , »
κεῖος" ἐλϑὼν δὲ πρὸ τῶν Περσικῶν δέκα ἔτεσι πρότε-
] -Ὦν ι . »-7᾽ --
ρον παρ ὑμᾶς, χατὰ τὴν τοῦ ϑεοῦ μαντείαν, ϑὺυ-
᾽ χα ᾿ «“ « ᾿ ΕῚ ΒΥ Ἀ « Ἃ
σίας τε ἐϑύσατο τινὰς, ἃς ὃ ϑεὸς ἀνεῖλε" καὶ δὴ καὶ
᾿ " 3 ᾿,
φοβουμένων τὸν Περσικὸν ϑηναίων στόλον, εἶπεν
ε; ον δ » ὦ. Ἂ τς « δ᾿ Ὧν
τι δέχ μὲν ἐτῶν οὐχ ἥξουσιν: ὅταν δὲ ἔλθωσιν,
, “ » ᾽ ξ ᾽
ἀπαλλαγήσονται, πράξαντες οὐδὲν ὧν ἤλπιζον, πα-
"»" , ᾿ ΝῚ Ἶ πὲ
δόντες τε ἢ δράσαντες πλείω κακά. τότ᾽ οὖν ἐξενώ-
- ᾿ ξ -- ͵ ἵ
ϑησαν ὑμῖν οἵ πρόγονοι ἡμῶν" καὶ εὔνοιαν ἐκ τόσου
» ςο »ν φιχξ ᾿ ᾿ -.
ἔγωγε ὑμῖν καὶ οἱ ἡμέτεροι ἔχουσι γονεῖς. ΑΘΗ͂Ν.
; ἰο ᾿ , 2
τὰ μὲν τοίνυν ὑμέτερα ἀκούειν, ὡς ἔρικεν, ἕτοιμ
8 ῬΌΛΤΟΝΙ8͵ ν.ε. ἃ,
ὧν εἴη" τὰ δ᾽ ἐμὼ, βούλεσϑαι μὲν ἕτοιμα, δύνασϑαι
δὲ, οὐ πάνυ ῥάδια" ὅμως δὲ πειρατέον. πρῶτον δὴ
οὖν πρὸς τὸν λόγον, δρισώμεϑα παιδείαν τὲ ποῖ
ἐστὶ, καὶ τίνα δύναμιν ἔχει. διὰ γὰρ ταύτης φαμὲν
ἵτέον εἶναι τὸν προκεχειρισμένον ἐν τῷ γῦν λόγον ὑφ᾽
ἡμῶν, μέχρι περ ἂν πρὸς τὸν ϑεὸν ἀφίκηται. αν ἪΝ
Πώνν μὲν οὖν δρῶμεν ταῦτα, εἴπερ σοΐ γε ἡδύ. 490.
«Ἱέγοντος τοίνυν ἐμοῦ τὲ ποτε χρὴ φάναιπαιδεέαν εἷ-
ναι, σχέψασϑε ἂν ἀρέσκῃ τὸ λεχϑέν. Κα ΕΤ. “έγοις
ἄν. ΘΠ Ν. “έγω δὴ" καὶ φημι τὸν ὁτιοῦν ἀγαϑὸν
ἄνδρα μέλλοντα ξωυϑνωὴ τοῦτο ἀὐτδ ἐς οναΐδαν εὖ-
ϑὺς μελετᾷν δεῖν, παίζοντα τε καὶ σπουδάζοντα, ἐν
τοῖς τοῦ πράγματος ἑκάστοις προσήκουσιν. οἷον,
τὸν μέλλοντα ἀγαϑὸν ἔσεσϑαι γεωργὸν, ἢ τινὰ οἶκο-
δόμον, τὸν μὲν, οἰκοδομοῦντά τι τῶν παιδείων οἶκο-
δομημάτων παίζειν χρὴ" τὸν δ᾽ αὖ, γεωργοῦντα᾽ καὶ
ὄργανα ἑκατέρῳ σμικρὶ, τῶν ἀληϑινὼν μιμήματα,
παραυκευάξειν τὸν τρέφοντα αὐτῶν ἑκάτερον. καὶ
δὴ καὶ τῶν μαϑημάτων ὅσα ἀναγκαῖα, προμεμαϑη-
κέγαι, μανϑάνειν" οἷον τέκτονα, μετρεῖν ἢ) σταϑμῶς-
σϑαι" καὶ πολεμικὸν, ἱππεύειν παίζοντα, ἢ τι τῶν
τοιούτων ἄλλο ποιοῦντα. καὶ πειρᾶσθαι διὰ τῶν πιαν-
διῶν ἐκεῖσε τρέπειν τὰς ἡδονὰς καὶ ἐπιϑυμίας τῶν
παίδων, οἵ ἀφικομένους αὐτοὺς δεῖ τέλος ἔχειν. κε-
φάλαιον δὴ παιδείας λέγομεν τὴν ὀρϑὴν τροφὴν" ἢ
τοῦ παίζοντος τὴν ψυχὴν εἰς ἔρωτα ὅτι μάλιστα ἄξει
τούτου, ὃ δεήσει γενόμενον ἄνδρ᾽ αὐτὸν, , τέλειον εἰ-
ναι τῆς τοῦ πράγματος ἀρετῆς. δρᾶτε οὖν εἰ μέχρι
τούτον γε, ὅπερ εἶπον, ὑμῖν ἀρέσκει τὸ λεχϑέν. Καὶ 4.
εἰ γιδά 4.4.5... Ε ΓΈΘΙΒΥΘ ΠΙΒ, 1, Φ0
ν΄ 4 [.] [
Πῶς γὰρ οὔ; ΑΘΗ͂Ν. Μὴ τοίνυν μηδ᾽ ὃ λέγομεν
, "ἊὉ 3
εἶναι παιδείαν, ἀόριστον γένηται. νῦν γὰρ ὀνειδίζον-
- Υ ς ε
τες ἐπαινοῦντες ϑ᾽ ἑκάστων τιἰς τροφάς, λέγομεν ὡς
- ᾿ - , ᾿ ᾿ 2
τὸν μὲν πειταιδευμένον ἡμῶν ὄντα τινὰ, τὸν δὲ, ἀπαί-
᾿ Ἃ
δευτον,, ἐνίοτε εἰς τε καπηλείας καὶ ναυκληρίας, καὲ
δ " Υ , 5 ἢ "
ἀλλὼν τοιούτων μάλα πεπαιδευμένων ἀνϑρώπων
σφόδρα. οὗ γὰρ ταῦτα ἡγουμένων, ὡς ἔοικεν, εἶναι
. Ε ; -
παιδείαν, ποιοῦσαν ἐπιϑυμητήν τε καὶ ἐραστὴν τοῦ
5)
πολίτην γεγέσϑαι τέλεον, ἄρχειν τε καὶ ἀρχεσϑαι
" 9
ἐπιστάμενον μετὰ δίκης. ταύτην τὴν τροφὴν ἄφο-
οἐσάμενος ὁ λόγος οὗτος, ἐξ ὧν φαίνεται, νῦν βού-
λοιτ᾽ ἂν μόνην παιδείαν ποοσοαιγορεύειν" τὴν δὲ εἰς
χρήματα τεῤνουσαν, ἤ τινα πρὸς ἰσχὺν, ἢ καὶ πρὸς
. . , - ,
ἄλλην τινὶ σοφίαν, ἄνευ γοῦ καὶ δίκης, βάναυσόν
5 Ὸ ὴ 3
Σ᾿ εἶναι καὶ ἀνελεύθερον, καὶ οὐκ ἀξίαν τοπαράπαν
Π »ΣἢΦ « “,ω ΓῚ ᾽ 32 Γὺ
παιδεέαν καλεῖσϑαι. ἡμεῖς δὴ μηδὲν ὀνόματι δια-
᾿ 2 3 - ἘΦ ΉΞ, υὗν, οΝὸ ᾿ , ὦ» ς
φερωμεϑ᾽ αὐτοῖς" ἀλλ᾽ ὃ νῦν δὴ λόγος. ἡμῖν ὁμολο-
, 2 “
γηϑεὶς μενέτω, ὡς οἵγε ὀρϑῶς πεπαιδευμένοι, σχε-
ἢ 39 Ν , Ἂ » ᾿ . τ
δὸν ἀγαϑοὶ γίγνονται" καὶ δεῖ δὴ τὴν παιδείαν
- ϑ - χω] -»Ὕ
μηδαμοῦ ἀτιμάζειν, ὡς πρῶτον τῶν καλλίστων τοῖς
3 ,ὕ ων
δρίστοις ἀνδράσι παραγιγνόμενον" καὶ, εἴποτε ἐξέρ-
τ ΡΠ. Ἀ 2 ω- -Ὁ 2 δ τς
ζεται, δυνατὸν δ᾽ ἐστὶν ἐπανορϑοῦσθϑαι, τοῦτ᾽ ἀεὶ
δραστέον διὰ βίου παντὶ κατὸὼ δύναμιν. Καὶ 4.09:
-»Ὕ - Α ͵ ὗ΄- ᾽
ϑῶς" καὶ συγχωροῦμεν ἃ λέγεις. ΑΘΗΝ. Καὶ μὴν
πάλαι γε συνεχωρήσαμεν ὡς ἀγαϑῶν μὲν ὄντων τῶν
᾽ 32) »ϑ»»ν - “ο Ὄ
δυναμένων ἄρχειν αὐτῶν, κακῶν δὲ, τῶν μή. ΚΑΕΙ.
γ 3 ε- ,
«ἔγεις ὀρϑύτατα. ΑΘΗ͂Ν. «Σαφέστερον ἔτι τοίνυν
5 - 3 3 -
ἀναλάβωμεν τοῦτ᾽ αὐτὸ ὅ, τι ποτὲ λέγομεν. καὶ μοι
ὃ 3 5. ΄ 5 ὃ ἱζ δ. τ ᾿ ς » ᾽
δ εἰκόνος ἀποδέξασϑε, ἐάν πὼς δυνατὸς ὑμῖν γένοω-
30 ΡΙΑΤΟΝΙΘ ἃ.ο.Ρ.04.5.ἃ.
μαι δηλῶσαι τὸ τοιοῦτον. ΚΑΛῈ]. “ἐγε μόνον.
ἌΘΟΠΝ. Οὐκοῦν ἕνα μὲν ἡμῶν ἕκαστον αὐτῶν τιϑῶ-
μεν; ΚΑΛΕΙ͂. Ναί. ΑΘΗ͂Ν. Ζ᾽ὑο δὲ κεκτημένον ἐν αὗ-
τῷ ξυμβούλω, ἐναντίω τε καὶ ἄφρονε, ὦ προσαγορεύ-
ομὲν ἡδονὴν καὶ λύπην. ΚΑ 1 Ἴστι ταῦτα. 4ΘΠΠΝ.
Τοὺς δὲ τούτοιν ἀμφοῖν αὖ δόξας μελλόντων" οἷν
χοινὸν μὲν ὄνομα ἐλπίς" ἴδιον δὲ, φόβος μὲν, ἡ πρὸ
λύπης ἐλπὶς" θάῤῥος δὲ, ἡ πρὸ τοῦ ἐναντίου. ἐπὶ
δὲ πᾶσι τούτοις, λογισμὸς, ὃ, τι ποτ᾽ αὐτῶν ἀμει-
γὸν ἢ χεῖρον" ὃς γενόμενος δόγμα πόλεως κοινὸν, νό-
μος ἐπωνόμασται. ΧΕ. Μόγις μὲν πως ἐφέπομαι"
λέγε μὴν τὸ μετιὶ ταῦτα, ὡς ἑπομένου, Π1Ε]᾽. Καὶ
ἐν ἐμοὶ μὲν ταὐτὸ τοῦτο πάϑος ἔνι. ΑΘΠΝ. Περὶ
δὴ τούτων διανοηθῶμεν οὑτωσί; ϑαῦμα μὲν ἕκα-
στον ἡμῶν ἡγησώμεϑα τῶν ζώων ϑεῖον, εἴτε ὡς παί-
)}1ὸν ἐκείνων, εἶτε ὡς σπουδῇ τινι ξυνεστηκός. οὐ
γὰρ δὴ τοῦτό γε) γινώσκομεν" τόδε δὲ ἴσμεν, ὅτι
ταῦτα τὰ πάϑη ἐν ἡμῖν οἷον νεῦρα ἢ μήρινϑοι τινὲς
ἐγοῦσαι, σπῶοϊ τε ἡμᾶς, καὶ ἀλλήλαις ἀνϑέλκουσι»,
ἐναντίαι οὖσαι, ἐπὶ ἐναντίας πράξεις, οὺ δὴ δίωρι-
σμένη ἀρετὴ καὶ κακία κεῖται. μιᾷ γὰρ φησὶν ὃ λό-
γος δεῖν τῶν ἕλξεων ξυγεπόμενον ἀεὶ, καὶ μηδαμὴ
ἀπολειπόμενον ἐκείνης, ἀνϑέλκειν τοῖς ἄλλοις νεὺ-
ροις ἕκαστον. ταύτην δ᾽ εἶναι τὴν τοῦ λογισμοῦ ἄγω-
γὴν χρυσὴν καὶ ἱεράν, τῆς πόλεως κοινὸν νόμον ἐπι-
καλουμένην. ἄλλας δὲ, σκληριὶς καὶ σιδηρᾶς" τὴν δὲ,
μαλακὴν, ἅτε χρυσῆν, οὐσαν" τὰς δὲ ἄλλας, παντο-
δαποὶς εἴδεσιν ὁ ὁμοίας, δεῖν τῇ καλλίστῃ ἀγωγῇ τοῦ
νόμον ἀεὶ ξυλλαμβάνειν. ατεὲ γὰρ τοῦ λογισμοῦ κα-
νιᾳ.ἅ, ΡΕΙΕΘΙΒΥΒ ΠΡΑ1 31
᾿λοῦ μὲν ὄντος, πρῴου δὲ καὶ οὐ βιαίου; δεῖσθαι ὗὑ-
πηρετῶν αὐτοῦ τὴν ἀγωγὴν, ὅπως ἂν ἡμῖν τὸ χρυ»
σοῦν γένος γικῷᾷ τὰ ἄλλα γένη. καὶ οὕτω δὲ περὶ ϑαν»
“μάτων ὡς ὄντων ἡμῶν ὃ μὔϑορἁ ἀρετῆς σεσωσμένος ἃ»
εἴ" καὶ τὸ κρείττω ἑαυτοῦ καὶ ἥττω εἶναι, τρόπο»
τινὰ φανερὸν ἂν γίγνοιτο μᾶλλον ὃ νοεῖ" καὶ ὅτι πό-
λιν καὶ ἰδιώτην τὸν μὲν λόγον ἀληϑῆ λαβόντα ἐν ἑατο
τῷ περὺ τῶν ἕλξεων τούτων, τούτῳ ἑπόμενον δεῖ ζῆν
πόλιν δὲ, ἢ παρὰ ϑεῶν τινος, ἢ παρὰ τούτου τοῖ
γγόντος ταῦτα λόγον παραλαβοῦσαν, νόμον ϑεμέ-
γην, αὑτῇ τε ὅμιλεῖν καὶ ταῖς ἄλλαις πόλεσιν. οὕτω
καὶ κακέα δὲ καὶ ἀρετὴ σαφέστερον ἡμῖν διηρϑρωμέ-
γον ἂν εἴη" ἐναργεστέρου δ᾽ αὐτοῦ γενομένον, καὶ παι-
δεέα καὶ τάλλα ἐπιτηδεύματα ἴσως ἔσται μᾶλλον κα
ταφανῆ. καὶ δὴ καὶ τὸ περὶ τῆς ἐν τοῖς οἴνοις διατρι-
βῆς, ὃ δοξασϑείη μὲν ἂν εἶναι φαύλον πέρι μῆκος
πολὺ λόγων περιττὸν εἰρημένον. ΚΑΕΙ. Φαγείη δὲ
τὰχ ἂν ἴσως τοῦ μήκους γ᾽ αὐτῶν οὐκ ἀπάξιον. 4Θ
Εὖ λέγεις" καὶ περαίνωμεν ὃ, τι περ ἂν τῆς γε νῖν
διατριβῆς ἄξιον γίγνηται. ΚΑΕΙ͂. “ἐγε δὴ. 46 ΠΝ
Τροσφέροντες τῷ θαύματι τούτῳ τὴν μέϑην, ποῖόν
τι ποτὲ αὐτὸ ἀπεργασύμεϑα; ΚΑ. Πρὸς τὶ δὲ σκο-
πούμενος αὐτὸ ἐπανερωτᾷς; ΑΘΠ.΄. Οὐδὲν πω ποὸς ὃ,
τι" τοῦτο δὲ ὅλως κοινωνῆσαν τούτῳ, ποῖόν τι ξυμπίς
πτει γίγνεσθαι. ἔτι δὲ σαφέστερον ὃ βούλομαι πει-
ράσομαι φράζειν. ἐρωτῶ γὰρ τὸ τοιόνδε, (ρα σφο-
δροτέρας τὰς ἡδονὰς καὶ λύπας καὶ ϑυμοὺς καὶ ἔρω»"
τὰς ἡ τῶν οἴνων πόσις ἐπιτείνει; Κὶ ΕἸ. Πολὺ γε,
Α011]. Τί δ᾽ αὖ τὰς πρρ σμὲ καὶ μνήμας καὶ δόξας
42) ΡΙΑΈΟΝΕΙΒ Ρ-526.ς.}ιςὶ
καὶ φρονήσεις, “πότερον ὡσαύτως σφοδροτέρας; ἢ
πάμπαν ἀπολείπει ταῦτα αὐτὸν, ἂν κατακορής τις τῇ
μέϑη γίγνηται; . ΚΑ. αὶ, πάμπαν ἀπολείπει. 4Θ.
Οὐκοῦν εἰς ταὐτὸν ἀφικνεῖται τὴν τῆς ψυχῆς ἕξιν τῇ
τότε ὅτε γέος ἦν παῖς. ΚΩΔΕΙ͂. Τί μήν; ΑΘΗ."
στα δὴ τότ᾽ ὃν αὐτὸς αὑτοῦ γίγνοιτο ἐγκρατής. ἐῊ
Ἥκιστα. ΘΗ. Ψ οὖν ἡῤεφν. ὐφνρέτο φαμὲν ὃ τοιοῦ-
τος; ΚΑΛΕΙ͂. Πολὺ γε. ΑΘΗ-. Οὐ μόνον ἄρ᾽, ὡς ἔοι-
κεν, ὁ γέρων δὶς παῖς γίγνοιτ᾽ ἂν, ἀλλὰ καὶ ὃ μεϑυ-
σϑείς. ΚΑῚ. ἄριστα εἶπες, ὦ ξένε. ΑΘΗ͂. Τούτου
δὴ τοῦ ἐπιτηδεύματος ἔσϑ᾽ ὅστις λόγος ἐπιχειρήσει
σπείϑειν ἡμᾶς ὡς χρὴ γεύεσϑαι, καὶ μὴ φεύγειν παν-
τὶ σϑένει κατὰ τὸ δυνατόν; Κ ΔΕΙ͂, Ἔοικεν εἶναι.
σὺ γοῦν φὴς, καὶ ἕτοιμος ἦσϑα γὺν δὴ πο Ὸ
᾿Δληϑὴ μέντοι μνημονεύεις. καὶ νῦν γ᾽ εἰμὴ ἕτοιμος,
ἐπειδὴ πὲρ σφώ γε ἐθελήσει» προϑύμως ἔφατον ἀ-
κούειν. ΚΑΕΙ͂, Πῶς δ᾽ οὐκ ἀκουσόμεθα; κἂν εἰ μη-
δεγὸς ἄλλου χάριν, ἀλλὰ τοῦ ϑαυμαστοῦ τε καὶ ἀτό-
που, εἰ δεῖ ἑκόντα ποτὲ ἄνϑρωπον εἰς ἅπασαν φαῦυ-
λότητα ἑαυτὸν ἐμβάλλειν. 410. Ψυχῆς λέγεις. ἢ γάρ;
(1 Ε1. ϊναΐ. 4ΘΗ. τί δὲ; σώματος, ὦ ἑταῖρε, εἰς
πονηρίαν, λεπτότητα τε καὶ αἶσχος καὶ ἀδυναμίαν,
θαυμάζοιμεν ἂν εἴ ποτε τις ἑκὼν εἶναι ἐπὶ τὸ τοιοῦ-
τὸν ἀφικνεῖται; Καὶ ΛΕΤ. Πῶς γὰρ οὔ; 4ΘΗ. Τὶ οὖ»;
τοὺς εἰς τὰ ἰατρεῖα αὐτοὺς ϑυδιξουναθε ἐπὶ φαρμακο-
ποσίᾳ, ἀγνοεῖν οἰόμεθα ὃτι μετ᾽ ὀλίγον ὕστερον
καὶ ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἕξουσι τοιοῦτον τὸ σῶμα,
οἷον εἰ διὼ τέλους ἔχειν μέλλοιεν, ζῆν οὐκ ἂν δέξαιν-
το; ἢ τοὺς ἐπὶ τὰ γυμνάνια καὶ πόνους ἰόντας οὐκ
ἃ «.Ρ.6474. ΠΕ ΨΕΟΙΘΥΒ 118. 1. 33
ἔσμεν ὡς ἀσϑενεῖς εἰς τὸ παραχρῆμα γίγνονται; ΚΑΕΙ,
Πάντα ταῦτα ἴσμεν. ΑΘΗ. καὶ ὅτι τῆς μετὸὼ ταῦτα
ὠφελείας ὃ ἕνεκο; ἑκόντες πορεύονται; 1ΚΛΕΙ͂. Καλ-
λιστα. Α4ΘΗ. Οὐκοῦν χρὴ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδευ-
μάτων πέρι διανοεῖσθαι τὸν αὐτὸν τρόπον; ΚΑΕΙ͂.
Πάνυ γε. ΑΘΗ͂. Καὶ τῆς περὲ τὸν οἶνον ἄρα δια-
τριβῆς ὡσαύτως διανοητέον, εἴπερ ἕνε τοῦτο ὀρϑῶς
διανοηϑῆναι ἐν τούτοις. ΚΑΛΕΙ͂. Πῶς δ᾽ οὔ; 4ΘΗ.
Ἂν ἄρα τινὰ ὠφέλειαν ἡμῖν ἔχουσα φαίνηται, μη-
δὲν τῆς περὶ τὸ σῶμα ἐλάττω, τῇ γε ἀρχὴ τὴν σω-
μασκίαν νικᾷ" τῷ τὴν μὲν, μετ᾽ ἀλγηδόνων εἶναι,
τὴν δὲ, μή. Κ ΔΕ. ᾿ Ορϑὼῶς λέγεις. θαυμάζοιμι δ᾽
ἂν εἴ τι δυναίμεθα τοιοῦτον ἐν αὐτῷ καταμαϑεῖν.
ΑΘΗ. Τοῦτ᾽ αὐτὸ δὴ νῦν, ὡς ἔοιχ᾽,, ὑμῖν ἤδη πειρα-
τέον φράζειν. καί μοι λέγε" δύο φόβων εἴδη σχεδὸν
ἐναντία δυνάμεϑα κατανοῆσαι; ΚΑΕΙ͂. Ποῖα δή;
4ΘΗ. Τὰ τοιάδε. φοβούμεθα μέν που τὰ κακὰ,
προσδοκῶντες γενήσεσθαι; ΚΑΕΙ͂. Ιγαί. 4ΘΗ. Φο-
βούμεθϑα δὲ γε πολλάκις δόξαν, ἡγούμενοι δοξά-
ζεσϑαι κακοὶ, πράττοντες ἢ λέγοντές τι τὼν μὴ κα-
λῶν, ὃν δὴ καὶ καλοῦμεν τὸν φόβον ἡμεῖς 78 (οἶμαν
δὲ καὶ πάντες) αἰσχύνην. Κὶ ΔΕ. Τί δ᾽ οὔ; ΑΘΗ.
Τούτους δὴ δύο ἔλεγον φόβους" ὧν ὃ ἕτερος ἐνα»-
τίος μὲν ταὶς ἀλγηδόσι καὶ τοῖς ἄλλοις φύβοις,
ἐναντίος δ᾽ ἐστὶ ταῖς πλείσταις καὶ μεγίσταις ἡδο-
ναῖς. ΚΑΕΙ͂. ᾿Ορϑότατα λέγεις. Α081. ᾿Αρ οὖν
οὐκ ἂν »ομοϑέτης, καὶ πᾶς οὗ καὶ σμικρὸν ὄφε-
λος, τοῦτον τὸν φόβον ἐ ἐν τιμῇ μεγίστῃ σέβει, καὶ
καλῶν αἰδῶ, τὸ τούτων ϑάῤῥος ἐναντίον, ἀναΐδειάν
Ῥτα, Τ', Ι. α
34 ΡΙΑΤΟΝΙΒ διε ἀια
τε προσαγορεύει, καὶ μέγιστον κακὸν ἰδέᾳ τε καὶ
δημοσίᾳ πᾶσι γενόμικε; ; ΚΩΔΕΙ. ᾿Ορϑῶς λέγεις.
ΘΗ. Οὐκοῦν τὰ τ' ἄλλα πολλὰ καὶ μεγάλα ὃ φύ-
βος ἢ ἡμᾶς οὗτος σώξει, καὶ τὴν ἐν τῷ πολέμῳ »ίκην
«αὐ σωτηρίαν, ἕν πρὸς ἕν, οὐδὲν οὕτω σφύδρα ἢ ἡμῖν
ἀπεργάζεται. δὺο γὰρ οὖν ἐστὸν τὰ τὴν νίκην ἀπερ-
γαζόμενα, ϑάῤῥος μὲν πολεμίων, φίλων δὲ φόβος,
αἰσχύνης πέρι κακῆς. ΚΑΕΙ. Ἔστι ταῦτα. ΑΘΗ͂.
ἤφοβον ἡμῶν ἄρα δεῖ γίγνεσϑαι καὶ φοβερὸν ἕκα-
στον" ὧν δ᾽ ἑκάτερον ἕνεχα, διῃρήμεϑα. ΚΑΕΙ͂.
Πάνυ μὲν οὖν. ΑΘΗ. Καὶ μὴν ἄφοβόν 7ε ἕκαστον
βουληϑέντες ποιεῖν, φόβων πολλῶν τινῶν εἰς φόβον
εἴγοντες αὐτὸν μετὰ νόμου, τοιοῦτον ἀπεργαζόμεϑα.
ΩΔΕΙ͂. Φαινόμεϑα. ΑΘΗ͂. Τὶ δ᾽ ὅταν ἐπιχειρῶ-
ἐ{ξ") τινὰ φοβερὸν ποιεῖν μετὰ δίκης, ἀρ οὐκ ἄναι-
οχυντίᾳ ξυμβάλλοντας αὑτὸν καὶ προογυμνάζοντας,
πικὰν δεῖ ποιεῖν διαμαχόμενον αὐτοῦ ταῖς ἡδοναῖς;
7) τῇ μὲν διαίτῃ τῇ ἐν αὐτῷ προσμαχόμενον καὶ γι-
ὥντα αὐτὴν , δεῖ τέλεον οὕτω γίγνεσϑαι πρὸς ἂν-
δρείαν; ; ἄπειρος δὲ δή που καὶ ἀγύμναστος ὧν τῶν
τοιούτων ἀγώνων ὁστισοῦν, οὐδ᾽ ὁ ἂν ἥμισυ ξαυτοῦ
γένοιτο πρὸς ἀρετὴν; σώφρων δὲ ἄρα τελέως ἢ ἔσται,
μὴ πολλαῖς ἡδοναῖς καὶ ἐπιϑυμίαις προτρεπούσαις
εἰναισχυντεῖν καὶ ἀδικεῖν διαμεμαχημένος, καὶ γε-
γικηκὼς μετὰ λόγου καὶ ἔργου καὶ τέχνης, ἕν τε παι-
διαῖς χαὶ ἐν σπουδαῖς, ἄλλ᾽ ἀπαϑὴς ὧν πάντων
τοιούτων; ΚΑ. Οὔκουν τόν γ᾽ εἰκότα λόγον ἂν ἔχοι.
49. Τὶ οὖν; φόβου φάρμακον ἔσϑ᾽ ὃς τις ϑεὸς δέ-
δωκχὲν ἀνθρώποις, ὥστε ὁπόσῳ πλέον ἂν ἐϑέλῃ τὶς
».648..}.ο. ΠΕ ΓΤΕΘΙΒΥΘΒ 118. “᾿ 355
πίνειν αὐτοῦ, τοσούτῳ μᾶλλον αὐτὸν νομίζειν καϑ'
ἑκάστην πόσιν δυστυχῆ, γίγνεσϑαι; καὶ φοβεῖσϑαι
τὰ παρόντα καὶ τὰ μέλλοντα αὑτῷ πάντα; καὶ τε-
πδόνδνα εἰς πᾶν δέος ἱέναι τὸν ἀνδρειότατον ἂν-
ϑρώπων, ἐκκοιμηϑέντα δὲ καὶ τοῦ πόματος ἀπαλ-
λαγέντα, πάλιν ἑκάστοτε τὸν αὐτὸν ΤΡ Ια ΨΙ ;
ΚΑΩΈΙ͂. Καὶ τὶ τοιοῦτον φαῖμεν ἂν, ὦ ξένε, ἐν ἀν-
ϑρώποις γεγονέναι πόμα; ΑΘΙ͂. Οὐδέν. εἰ δ᾽ οὖν
ἐγένετο ποϑὲν, ἔσϑ᾽ ὅτε πρὸς ἀνδρείαν ἦν ἂν γο-
μοϑέτῃ χρήσιμον; οἷον τὸ τοιόνδε περὶ αὐτοῦ καὶ
μάλα Βχομεν ἂν αὐτῷ διαλέγεσθαι, Φέρε, ὦ γνομο-
ϑέτα, εἴτε Κρησὶν, εἴϑ᾽ οἱστισινοῦν γομοϑ:ετεῖς,
σπιρῶτον μὲν τῶν πολιτῶν ἄρ᾽ ἂν δέξαιο βάσανον δυ-
γατὸς εἶναι λαμβάνειν ἀνδρείας τε πέρι καὶ δειλίας ;
ΚΑΕΙ. Φαίη που πᾶς ἂν δηλογύτι. ΑΘ. { δέ;
μετ᾽ ἀσφαλείας καὶ ἄνευ κινδύνων μεγάλων, ἢ μετὰ
τῶν ἐναντίων; ΚΑΕΙ͂. Καὶ τοῦτο μετὰ τῆς ἀσφα-
λείας ξυνομολογήσει πᾶς. 46. Χρῷο δ᾽ ἂν, εἰς τοὺς
φόβους τούτους ἄγων, καὶ ἐλέγχων ἐν τοῖς παϑὴ-
μασιν, ὥστε ἀναγκάζειν ἄφοβον γίγνεσϑαν, παρα-
κελευόμενος καὶ νουϑετῶν, καὶ τιμῶν; τὸν δὲ ἅτι-
μάζων, ὅστις σοὶ μὴ πείϑοιτο εἶναι τοιοῦτος οἷον
σὺ τάττεις ἐν πᾶσι; καὶ γυμνασάμενος μὲν εὖ καὶ
ἀνδρείως, ἀζήμιον ἀπαλλάττοις ἄν" κακῶς δὲ, ζη-
μίαν ἐπιτιϑείς; ἢ τοπαράπαν οὐκ ἂν χρῷο, μηδὲν
ἄλλο ἐγκαλῶν τῷ πόματι; ΚΑ. αὶ πῶς οὐκ
ἂν χρῷτο, ὦ ξένε; ΑΘ. Τυμνασία γοῦν, ὦ φί-
λὲ, παρὰ τιὶὰ γῦν ϑαυμαστὴ ῥᾳστώνης ἂν εἴη
καϑ᾽, ἕγα καὶ κατ ὀλίγους, καὶ καϑ' ὁπόσους
δ᾽ ἢ
(ΠΟ.
36 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἅ,ο.Ρ.6 4. 9.α.Ὁ)»
τὶς ἀεὶ βούλοιτο. καὶ εἴτε τις ἄρα μόνος ἐν ἐρημίᾳ
τὸ τῆς αἰσχύνης ἐπίπροσθεν ποιούμενοξ, πρὶν εὖ
σχεῖν ἡγούμενος ὁρᾶσϑαι μὴ δεῖν, οὕτω πρὸς τοὺς
φόβους γυμνάζοιτο, πόμα μόνον ἀντὲ μυρίων
πραγμάτων παρασχευαζόμεγος, ὀρϑὸν ἂν τι πράτ-
τοι" εἴτέ τις ἑαυτῷ πιστεύων φύσει καὶ μελέτῃ κα-
λῶς παρεσκευάσϑαι, μηδὲν ὀκγνοῖ μετὰ ξυμποτῶν
πλειόνων γυμναζόμεγος, ἐπιδείκνυσθαι τὴν ἐν τῇ
τοῦ πόματος ἀναγκαίᾳ διαφϑορᾷ δύναμιν, ὑπερ-
ϑέων καὶ κρατῶν" ὥστε ὑπ ἀσχημοσύνης μηδὲ ἕν
σφάλλεσϑαι μέγα, μηδ᾽ ἀλλοιοῦσϑαν δι᾽ ἀρετὴν"
πρὸς δὲ τὴν ἐσχάτην πόσιν ἀπαλλάττοιτο, πρὶν
ἀφικνεῖσθαι, τὴν ἁπάντων ἥτταν φοβούμενος ἀν-
ϑρθμη τοῦ πόματος. ἈΚ. ϊναί. σωφρονεῖ γάρ,
ὦ ξένε, καὶ ὃ τοιοῦτος, οὕτω πράττων. «40. Πά-
λιν δὴ πρὸς τὸν νομοϑέτην λέγωμεν τάδε, Εἶεν, ὦ
νομοϑέτα. τοῦ μὲν δὴ φόβου σχεδὸν οὔτε ϑεὸς ἔδω-
κεν ἀνϑρώποις τοιοῦτον φάρμακον, οὔτε αὐτοὶ με-
μηχανήμεϑα" (τοὺς γὰρ γόητας οὖκ ἐν ϑοίνῃ λέγω)
τῆς δὲ ἀφοβίας καὶ τοῦ λίαν ϑαῤῥεῖν καὶ ἀκαίρως ἃ
μὴ χρὴ, πότερον ἔστι πόμα; ἢ πῶς λέγομεν; ΚΑ͂.
Ἔστι" φήσει που τὸν οἶνον ὃ φράζων. 4. Ἦ καὶ
τοὐναντίον ἔχει τοῦτο τῷ νῦν δὴ λεγομένῳ; πιόντα
τὸν ἄνϑρωπον, αὐτὸν αὑτοῦ ποιεῖ πρῶτον ἵλεων
εὐθὺς μᾶλλον ἢ πρότερον; καὶ, ὁπόσῳ ἂν πλέον
αὐτοῦ γεύηται, τοσούτῳ πλειόνων ἐλπέδων ἀγαθῶν
πληροῦται καὶ δυνάμεως εἰς δόξαν; καὶ τελευτῶν
δὴ πάσης ὃ τοιοῦτος παῤῥησίας, ὡς σοφὸς ὧν,
μεστοῦται, καὶ ἐλευϑερίας" πάσης δὲ ἀφοβίας,
᾿ρ,ἅ.6.}».6 5.0.8. ΞΕ; ΠΕΘΙΒΥ ΒΘ 1118. 1. ΠΕ .
ὥστε εἰπεῖν τε ἀόκνως ὅτιοῦν, ὡσαύτως δὲ καὶ πρᾶ-
ξχαι; ΚΕΙ͂. Πᾶς ἡμῖν, οἶμαι, ταῦτ᾽ ἂν συγχωροῖ.
ΜΕΙ͂. Τί μὴν; «6. “Ἰναμνησϑῶμεν δὴ τόδε, ὅτε
“δύο ἔφαμεν ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς δεῖν ϑεραπεύεσθϑαι"
τὸ μὲν, ὅπως ὅτι μάλιστα ϑαῤῥήσομεν" τὸ δὲ, τούὐ-
γαντίον, ὅτι μάλιστα φοβησόμεθα. ΧΑ. Ἃ τῆς αἱ-
δοῦς ἔλεγες, ὧς οἰόμεϑα. ΑΘ. Καλῶς μνημογεύετε.
ἐπειδὴ δὲ τήν τὲ ἀνδρείαν καὶ τὴν ἀφοβίαν ἐν τοῖς
φόβοις δεῖ καταμελετᾶσϑαι, σκεπτέον ἄρα τὸ ἐναν-
τίον ἐν τοῖς ξναντίοις ϑεραπεύεσθαν δέον ἂν εἴη.
ΚΑ. τόγ οὖν εἰκός. 49. Ἢ παϑόντες ἄρα πεφύκα-
μὲν διαφερόντως, ϑαῤῥαλέοι τ᾽ εἶναι καὶ ϑρασεῖς,
ἐν τοὐτοις δέον ὃν, ὡς ἔοικεν, εἴη τὸ μελετᾷν ὡς
ἥκιστα εἶναι ἀναισχύντους τε καὶ θρασύτητος γέ-
μοντας᾽ φοβεροὺς δὲ εἰς τὸ τολμᾷν ἑκάστοτε λέ-
γειν, ἢ πάσχειν ἢ καὶ δρᾷν αἰαχρὸν ὁτιοῦν. ΚΑΕΙ͂.
Ἔοικεν. ΑΘ. Οὐκοῦν ταῦτά ἐστι πάντα ἐν οἷς ἐ-
σμὲν τοιοῦτοι, ϑυμὸς, ἔρως, ὕβρις, ἀμαϑίέα, φιλοκέρ-
δεια, δειλία " καὶ ἔτι τὰ τοιάδε, πλοῦτος, κάλλος,
ἰσχὺς" καὶ πάνϑ' ὅσα δὲ ἡδονῆς αὖ μεϑύσκοντα
παράφρονας ποιεῖ. τούτων δ᾽ εὐτελῆ τὲ καὶ ἀσινε-
στέραν, πρῶτον μὲν πρὸς τὸ λαμβάνειν πεῖραν, εἶτα
εἷς τὸ μελετᾷν, πλὴν τῆς ἐν οἴνῳ βασάνου καὶ παι-
διᾶς, τίνα ἔχομεν ἡδονὴν εἰπεῖν ἕμμετρον μᾶλλον,
ἂν καὶ ὁπωστιοῦν μετ᾽ εὐλαβείας γίγνηται; σκοπῶ"
μὲν γὰρ δή" δυσκόλου ψυχῆς καὶ ἀγρίας, ἐξ ἧς
ἀδικέαν μυρίαν γίγνονται, πότερον ἰόντας εἰς τὼ
ξυμβόλαια “πεῖραν λαμβάνειν, κινδυνεύοντας περὺ
αὑτῶν σφαλερώτερον, ἢ ξυγγενομένους μετὰ τῆς τοῦ
29 ῬΙΑΤΟΝΙΒ Ῥ.
"Πιονύσου ϑεωρίας, ἢ πρὸς τἀφροδίσια ἡττημένης
τινὸς ψυχῆς βάσανον λαμβάνεις ἐπιτρέποντας αὗ-
τῶν ϑυγατέρας τε καὶ υἱεῖς καὶ γυναῖκας αὕτως ἐν
τοὶς φιλτάτοις κινδυνεύσαντας, ἦϑος ψυχῆς ϑεά-
σασϑαι. καὶ μυρία δὴ λέγων οὐκ ἄν τις ποτὲ ἀνὺ-
σειεν ὅσῳ διαφέρει τὸ μετὰ παιδιζς τηνάλλως ἄνευ
μισϑοῦ ζημιώδους ϑεωρεῖν. καὶ δὴ τοῦτο μὲν αὐτὸ,
περί γε τούτων, οὔτ ἂν Κρῆτας οὔτ᾽ ἀλλους ἀν-
ϑρώπους οὐδένας οἰόμεϑα ἀμφισβητῆσαι, μὴ οὐ
πεῖράν τὲ ἀλλήλων ἐπιεικῆ ταὑτην εἶναι, τό, τὲ τῆς
εὐτελείας χαὶ ἀσφαλείας καὶ τάχους διαφέρειν πρὸς
τὰς ἄλλας βασάνους. ΚΑ. Δληϑὲς τοῦτό 7ε. 40.
Τοῦτο μὲν ἄρ᾽ ἂν τῶν ρβλμθνσας ἕν εἴη, τὸ »»ὦ:
γαν τὸς φύσεις τε καὶ ἕξεις τῶν ψυχῶν τῇ τέχνῃ
ἐκείνῃ ἧς ἐστι ταῦτα ϑεραπεύειν. ἔστι δὲ που φα-
μὲν, ὡς οἶμαι, πολιτικῆς. ἤ γάρ; ΚΑ. Πάνυ
μὲν οὖν.
ν.652.4"ν.».6ὅ5..ά, ΠΕ; ΤΕΘΙΒΥΘ 1118. 1]. 39
--ς- το 0 000.0.Οὃ0ρ0ὔ .. ψὕ0β...ὕὅὕσὕ.0.ϑππ στρα τους πευιοσισπερευσαπι ττο σατος- ---..-- -
ΠΧ ΦΑΆΑΤΩΝΟΣ
ΝΟΜΩ͂Ν
Η
ὙΕΡΕ ΝΟΜΟΘΡΣΙΕΣ
ΔΙἊΑ͂ΛΟΙΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ.
Ὁ δὴ μετὰ τοῦτο, ὡς ἔοικε, σκεπτέον ἐκεῖνο περὶ
αὐτῶν, πότερα τοῦτο μόνον ἀγαϑὸν ἔχει τὸ κατι-
δεῖν πῶς ἔχομεν τὰς οὖσεις, ἢ καί τι μέγεϑος ὥφε-
λείας, ἄξιον πολλῆς σπουδῆς, ἔνεστι τῇ κατ ὀρϑὸν
χρείᾳ τῆς ἐν οἴνῳ συνουσίας. τί οὖν δὴ λέγομεν; ἔν-
εσϑ'᾽, ὡς ὃ λόγος ἕοικ8 βούλεσϑαι σημαίνειν" ὅπη δὲ
καὶ ὅπως, ἀκούωμεν προσέχοντες τὸν γοῦν, μὴ πὴ
παραποδισϑῶμεν ὗ ὑπ᾽ αὐτοῦ. ΚΑ. “ἐγε οὖν. ΑΘ.
᾿ἀναμνησϑῆναι τοίνυν ἔγωγε πάλιν ἐπιϑυμῶ τί ποτε
λέγομεν ἢ ἡμῖν εἶναι τὴν ὀρϑὴν παιδείαν. τούτου γὰρ,
ὥς 7 ἐγὼ τοπάζω τανῦν, ἔστιν ἐν τῷ ἐπιτηδεύματι
τούτῳ καλῶς χατορϑουμένῳ σωτηρία. ΚΑ. μέγα
λέγεις. 410. “έγω τοίνυν τῶν παίδων παιδικὴν εἶναι
πρώτην αἴσϑησιν, ἡδονὴν καὶ λύπην" καὶ ἐν οἷς ἀρε-
40 Ὡς ΡΙΑΤΟΝΙΘΒ ἴδ ὲ᾽
τὴ ψυχῇ καὶ κακία παραγίνεται, πρῶτον ταῦτ᾽ εἰ-
ναι" φρόνησιν δὲ καὶ ἀληϑεῖς δόξας βεβαιοῦν, εὐτυ-
χὲς ὅτῳ καὶ πρὸς τὸ γῆρας παρεγένετο. τέλειος δ᾽ οὖν
ἔστιν ἄνϑρωπος ταῦτα καὶ τὰ ἐν τοὗτοις πάντα κε-
χτημένος ἀγαϑά. παιδείαν δὴ λέγω τὴν παραγινομὲ-
γ»ν πρῶτον παισὶν ἀρετὴν. ἡδονὴ δὲ καὶ φιλία καὶ
λύπη καὶ μέσος ἂν ὀρϑῶς ἐν ψυχαῖς ἐγγίγνωνται, μὴ-
πῶ δυναμένων λόγῳ λαμβάνειν' λαβόντων δὲ τὸν λό-
γον, συμφωνήσωσι τῷ λόγῳ, ὀρϑῶς εἰϑίσϑαι ὑπὸ
τῶν προσηπόντων ἐθῶν" αὐτῆς 8᾽ ἡ ξυμφωνία, ξὺμ-
πασα μὲν, ἀρετή" τὸ δὲ περὶ τὰς ἡδογὰς καὶ λὑπας
τεϑραμμέγον αὐτῆς ὀρϑῶς, ὥστε μισεῖν μὲν ἃ χρὴ
μισεῖν, εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς μέχρι τέλους" στέργειν δὲ ἃ
χρὴ στέργειν, τοῦτ' αὐτὸ ἀποτεμὼν τῷ λόγῳ, καὶ
παιδείαν προσαγορεύων, κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν
ὀρϑῶς ὃν προσαγορεύοις. ΚΑ. αὶ γὰρ, ὦ ξένε, ἡ-
μὲν καὶ τὰ πρότερον ὀρϑῶς σοι παιδείας πέρι καὶ τὰ
γῦν εἰρῆσϑαι δοκεῖ. 4.0. Καλῶς τοίνυν. τούτων γὰρ
δὴ τῶν ὀοϑῶς τεθραμμένων ἡδονῶν καὶ λυπῶν παι-
δειῶν οὐσῶν χαλᾶται τοῖς ἀνθρώποις καὶ διαφϑεί-
ρεται τὰ πολλὰ ἐν τῷ βίῳ. ϑεοὶ δὲ οἴκτείραντες τὸ
τῶν ἀνϑρώπων ἐπίπονον πεφυκὸς γένος, ἀναπαύλας
τε αὐτοὶς τῶν πόνων ἐτάξαντο, τὰς τῶν ἑορτῶν ἅμοι-
βὲς τοῖς ϑεοὶς, καὶ Πούσας, ᾿Δπόλλωγά τε μουσηγέ-
την, καὶ Διόνυσον, ξυνεορταστὰς ἔδοσαν, ἵν ἐπα-
γορϑῶνταυ τὰς γενομένας τροφὰς ἐν ταῖς ἑορταῖς
μετὰ ϑεῶν. δρᾷν οὖν χρὴ πότερον ἀληϑὴς ἡμῖν κατὰ
φύσιν ὃ λόγος ὑὕμνεῖταν τανῦν, ἢ πῶς. φησὶ δὲ, τὸ
νέον ἅπαν, ὡς ἔπος εἰπεῖν, τοῖς τὲ σώμασι καὶ ταῖς
6:».684...}..Ἁ, ΠΕ ΓΈΟΘΙΒυ9 11. . 41
φωναῖς ἡσυχίαν ἄγειν οὐ δύνασθαι" κινεῖσϑαι δὲ
ἀεὶ ξητεῖν καὶ φϑέγγεσθαι" τιὶ μὲν, ἁλλόμενα καὶ
σκιρτῶντα, οἷον ὀρχούμενα μεϑ' ἡδονῆς καὶ προῦ-
παίζοντα" τὰ δὲ φϑεγγόμενα πάσας φωνάς. τὰ μὲν
οὖν ἄλλα ζῶα οὐκ ἔχειν αἴσϑησιν τῶν ἐν ταῖς κιγή-
σεσι τάξεων, οὐδὲ ἀταξιῶν, οἷς δὴ δυϑμὸς ὄνομα
καὶ ἁρμονία. ἡμῖν δὲ οὖς εἴπομεν ϑεοὺς συγχορευ-
τοὺς δεδόσϑαι, τούτους εἶναι καὶ τοὺς δεδωκότας τὴν
ἔγρυϑμόν τὲ καὶ ἐναρμόνιον αἴσθησιν μεϑ᾽ ἡδονῆς,
ἢ δὴ κινεῖν τε ἡμᾶς καὶ χορηγεῖν ἡμῖν τούτους, ὡδαῖς
τὲ καὶ ὀρχήσεσιν ἀλλήλους ξυνείροντας" χορούς τε
ὠνομακέγαν τὸ παρὰ τῆς χαρᾶς ἔμφυτον ὄνομα. πρῶ-
τον δὴ τοῦτο ἀποδεξώμεϑα, ϑῶμεν παιδείαν εἶναι
πρώτην, διὰ ἸΠουσῶν τε καὶ ᾿“πόλλωνος; ἢ πῶς,
Κ4. Οὕτως. 46. Οὐκοῦν, ὃ μὲν ἀπαίδευτος, ἀχό-
ρευτος ἡμῖν ἔσται" τὸν δὲ πεπαιδευμένον, ἱκανῶς
κεχορευχότα ϑετέον. ΚΑ. Τί μήν; 46Θ. Χορεία
1γχε μὴν δρχησίς τε καὶ ᾧδὴ τὸ ξύνολον ἐστίν. Καὶ Λ.
᾿ἀγαγκαῖον 4. “Ο καλῶς ἄρα πεπαιδευμένος, ἄδειν
τε καὶ ὀρχεῖσϑαι δυνατὸς ἂν εἴη καλῶς. Κι 4. Ἔοικεν.
4. Ἴξδδωμεν δὴ τί ποτ᾽ ἐστὶ νῦν τὸ αὖ λεγόμενον.
ΚΑ. Τὸ ποῖον δὴ; 46. Καλῶς ᾷδει, φαμὲν, καὶ
καλῶς ὀρχεῖται" πύτερον καὶ καλὰ ἄδει καὶ καλὰ
ὀρχεῖται, προσϑῶμεν, 1 ἢ μὴ; ἹΚ.. , Προσϑῶμεν. “496.
Τί δ᾽ ἂν τὰ καλά τε ἡγούμενος εἶναι καλὸ, καὶ τὰ
αἰσχρὰ, αἰσχρὰ, οὕτως αὐτοῖς χρῆται, βέλτιον ὃ τοι-
οὗτος πεπαιδευμένος ἡμῖν ἔσται τὴν χορηγέαν τε καὺ
“μουσικὴν, ἢ ὃς ἂν τῷ μὲν σώματι καὶ τῇ φωνῇ τὸ
διανοηϑὲν εἶναι καλὸν ἱκαγῶς ὑπηρετεῖν δυνηθῇ
Ι
452 ῬΙΙΑΤΟΝΙΡ, ἃ.ο.».6 5 δ.5.0,
ἑχάστοτε, χαΐρῃ δὲ μὴ τοῖς καλοῖς, μηδὲ μισῇ τὰ
μὴ καλά; ἢ κεῖνος ὃς ἂν τῇ μὲν φωνῇ καὶ τῷ σώ-
2
ματι μὴ πάνυ δυνατὸς ἢ κατορϑοῦν ἢ διανοεῖσθαι,
τῇ δὲ ἡδονῇ καὶ λύπῃ κατορϑοῖ, τὼ μὲν ἀσπαζόμε-
γος, ὅσα καλὲ, τὰ δὲ δυσχεραίνων, ὁπόσα μὴ καλά;
Κι. Πολὺ τὸ διαφέρον, ὦ ξένε, λέγεις τῆς παιδείας.
46. Οὐκοῦν εἰ μὲν τὸ καλὸν φδῆς καὶ ὀρχήσεως πέ-
οἱ γιγνώσκομεν τρεῖς ὄντες, ἴσμεν καὶ τὸν πεπαιδευ-
μένον τε καὶ ἀπαίδευτον ὀρϑῶς" εἰ, δὲ ἀγνοοῦμέν γ
τοῦτο, οὐδ᾽ ἥτις παιδείας ἐστὲ φυλακὴ, καὶ ὅπου,
διαγιγνώσκειν ἄν ποτε δυναΐμεϑα. ἀφ᾽ οὐχ οὕτως;
κά. Οὕτως μὲν οὖν. 40. Ταῦτ ἄρα μετὰ τοῦϑ'
ἡμῖν αὖ, καϑάπερ κυσὶν ἰχνευούσαις, διερευγητέον,
σχῆμά τε καλὸν καὶ μέλος καὶ φδὴν καὶ ὄρχησιν. εἰ
δὲ ταῦϑ' ἡμᾶς διαφυγόντα οἰχήσεται, μάταιος ὃ με-
τὰ ταῦϑ' ἡμῖν περὶ παιδείας ὀρϑῆς, εἰϑ' “Ελληνικῆς
εἴτε βαρβαρικῆς, λόγος ἂν εἴη. ΚΑ. ναί. 46. Εἶεν.
τί δὲ δὴ τὸ καλὸν χρὴ φάναι σχῆμα ἢ μέλος εἶναί
ποτε; φέρε, ἀνδρικῆς ψυχῆς ἐν πόνοις ἐρχομένης,
καὶ δειλῆς, ἐν τοῖς αὐτοῖς τε καὶ ἴύοις, ἀφ᾽ ὅμοια τὰ
τε σχήματα καὶ τὰ φϑέγματα συμβαίνει γίγνεσθαι;
ΚΑ. Καὶ πῶς, ὅτε γε μηδὲ τὰ χρώματα; 44. Καλῶς.
γε, ὦ ἑταῖρε. ἀλλ᾿ ἐν γὰρ μουσικῇ καὶ σχήματα μὲν
Ν 2ὔ δι ι΄ νι ς , 2
χαὶ μέλη ἔνεστι, περὶ ὀνϑμὸν καὶ ἀρμονίαν οὔσης
-οὦ᾿ “Ν ἢ Ὁ] τ 3
τῆς μουσικῆς. ὥστε εὔρυϑμον μὲν καὶ εὐάρμοστον,
)
εὔχρουν δὲ μέλος ἢ σχῆμα οὔκ ἔστιν, ἀπεικάσαντα
Ὡ ε Ἶ ΩΣ ͵ δὶ »"ΣῬ ᾿
ὥσπερ οἵ χοροδιδάσκαλοι ἀπεικάζουσιν, ὀρϑῶς φϑὲγ-
-Ὁ-
τ , Ὁ “Υ Ἃ Π »-οὉ }κ
γεσϑαι. τὸ δὲ τοὺ δειλοῦ τε καὶ ἀνδρείου σχῆμα ἢ
, 2» ΜΝ ὦ - Π 2» ᾿ "
μέλος ἔστι τε, καὶ ὀρϑῶς προσαγορεῦξι» ἐχξί, τὰ μὲν
ἐπεὶ τ ΠΕ ΘΕΟΘΙΒΥΑ τι 8.1. 43
- 3 νι ι ᾿ φ-. (ἂν ς - 9 ᾽ ΧΝ
τῶν ἀνδρείων», καλὰ, τὰ δὲ τῶν δειλῶν, αἰσχρά, καὶ
ἵνα δὲ μὴ μακρολογία πολλὴ τις γίγνηται περὶ ταῦϑ'
ἵν μὴ μακρολογί Ἰ τις γίγνηται περὶ ταῦ
«Ὁ ’ .» « ς -»-"Ρ 2» τ ὃ -«- 2
ἡμῖν, ἅπαντα ἁπλῶς ἕστω" τὰ μὲ» ἀρετῆς ἐχόμενα
ψυχῆς ἢ σώματος, εἴτε αὐτῆς εἴτε τινὸς εἰκόνος, ξύμ-
παντὰ σχήματά τε καὶ μέλη, καλά" τὰ δὲ κακίας
αὖ, τοὐναντίον ἅπαν. Κα Α. ᾿Ορϑῶς τε προκαλῇ, καὶ
ταῦϑ'᾽ ἡμῖν οὕτως ἔγειν ἀποκεχρίσϑω τανῦν. ΑΘ.
1 τι δὲ τόδε" πότερον ὅπαντες πάσαις χορείαις ὁμοί-
ὡς χσίρομεν, ἢ πολλοῦ δεῖ. ΚΑΊ. Τοῦ παντὸς μὲν
οὖν. 490. τί ποτ ἂν οὖν λέγωμεν τὸ πεπλανηκὸς ἡ -
μᾶς εἶναι; πότερον οὐ ταῦτά ἐστιν ἡμῖν καλὰ πᾶ-
2 32 .- Γ΄.
σιν; ἢ τὰ μὲν, ταὐτὰ, ἀλλ᾽ οὐ δοκεῖ ταὐτὰ εἶναι;
3 ᾿ ἡή, «(ἦν Ν ε ᾿ . ἥν , 9. 5
οὔ γάρ ποὺ ἐρεῖ γε τὶς ὡς ποτὲ τὰ τῆς κακίας ἢ ἄρε-
-“"" Υ͂ 2 ,
τῆς καλλίονα χορεύματα " οὐδ᾽ ὡς αὐτὸς μὲν χαίρει
- -Ὁ Π ΄ Ὁ 2. »] 3 [
τοῖς τῆς μοχϑηρίας σχήμασιν, οἵ δ᾽ ἄλλοι ἐναντίᾳ
ταὑτης μούσῃ τινί, καίτοι λέγουσί γὲ οἵ πλεῖστοι
“ ᾽ ς ᾿ -"Ν -Ὕ»7
μουσικῆς ὀρϑότητα εἶναι, τὴν ἡδονὴν ταῖς ψυχαῖς πο.
- ν᾽ ,
οἰζουσαν δύναμιν. ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὔτε ἀνεκτὸν οὔ-
εἰ ᾿ ι -ὝὟὕ
. τε ὁσιον τοπαράπαν φϑέγγεσθαι. τόδε δὲ μᾶλλον
εἰκὸς πλανᾷν ἡμᾶς. Καὶ (. Τὸ ποῖον; 46. ᾿Επειδὴ μι-
μήματα τρόπων ἐστὶ τὰ περὶ τὰς χορείας ἐν πράξεοΐ
τε παντοδαπαῖς γιγνόμενα καὶ τύχαις καὶ ἤϑεσι καὶ
μιμήμασι διεξιόντων ἑκάστων, οἷς μὲν ἂν πρὸς τρό-
που τὰ ῥηϑέντα ἢ μελῳδηϑέ ἢ καὶ ὃ ὺ
ῥηϑέντα ἢ μελῳδηϑέντα, ἢ καὶ ὁπωσοῦν χο-
ὦ ΠῚ ᾿
ρευϑέντα, ἢ κατὰ φύσιν, ἢ κατὰ ἔϑος, ἢ κατ᾿ ἀμ-
φότερα, τούτους μὲν καὶ τούτοις «χαίρειν τε καὶ ἐπαι-
γεῖν αὐτὰ καὶ προσο ῤεύειν καλὰ ἀναγκαῖον" οἷς
δ᾽ ἂν παρὰ φῦσιν ἢ τρόπον ἤ τινα ξυνήϑειαν, οὔτε
᾿ γ} ᾽ -
χαίρειν δυνατὸν οὔτε ἐπαινεῖν, αἰσχρά τε προσαγο-
4λ ΡΙΓΑΤ ΟΝΙΒ ; ».850.8.}.ς.
ῥεύειν. οἷς δ᾽ ἂν τὰ μὲν τὴς φύσεως ὀρϑὰ ξυμβαίνῃ,
τὰὶ δὲ τῆς συνηϑείας, ἐναντία " ἢ τὰ μὲν τῆς συνη-
ϑείας, ὀρϑὼ, τὼ δὲ τῆς φύσεως, ἐναντία" οὗτοι δὴ
ταῖς ἡδοναῖς τοὺς ἐπαίνους ἐναντίους προσαγορεὺς
ουσιν. ἡδέα γὰρ τούτων ἕκαστα εἶναι φαοὶ, πονηρὰ
δέ. καὶ ἐναντίον ἄλλων, οὖς οἴονται φρονεῖν, αἱ-
σχύνονται μὲν κινεῖσθαι τῷ σώματι τὰ τοιαῦτα, αἷ-
σχύνονται δὲ ἄδειν, ὡς ἀποφαινόμενοι καλὰ μετὰ
σπουδῆς" χαίρουσι δὲ παρ᾽ αὑτοῖς. Κι΄. ᾿Ορθότατα
λέγεις. 46. Μῶν οὖν τι βλάβην ἔσϑ᾽ ἥντινα φέρει
τῷ χαίροντι πονηρίας ἢ σχήμασιν ἢ μέλεσιν; ἢ τιν᾽
ὠφέλειαν αὐτοῖς πρὸς τἀναντία τὰς ἡδονὰς ἄποδε-
χομένοις; ΚΑ. Εἰκός γε. 440. Πότερον εἰκὸς ἢ καὶ
ἀναγκαῖον ταὐτὸν εἶναι ὅπερ ὅταν τὶς πονηροῖς ἤ-
ϑεσι ξυνὼν κακῶν ἀνθρώπων, μὴ μισῇ, χαίρῃ δὲ
ἀποδεχόμενος; ψέγῃ δὲ, ὡς ἐν παιδιᾶς μοίρᾳ ὀνει-
ροώττων αὑτοῦ τὴν μοχϑηρίαν; τότε ὁμοιοῦσθαι δὴ
που ἀνάγκη τὸν χαίροντα, ὁποτέροις ἂν χαίρῃ, ἐὸν
ἄρα καὶ ἐπαινεῖν αἰσχύνηται. καίτοι τοῦ τοιούτου
τὶ μεῖζον ἀγαϑὸν ἢ κακὸν φαῖμεν ἂν ἡμῖν ἐκ πάσης
ἀνάγκης γίγνεσϑαι; ΚΑ. «Ἰοκῶ μὲν οὐδέν. «40. Ὅ-
που δὲ νόμοι καλῶς εἰσὶ κείμενοι, ἢ καὶ εἰς τὸν ξπειτα
χρόνον ἔσονται, τὴν περὶ τεὶς ἸΙΠούσας παιδείαν τε
καὶ παιδιὰν οἰόμεϑα ἐξέσεσϑαι τοῖς ποιητικοῖς, Ὁ, τι
περ ἂν αὐτὸν τὸν ποιητὴν ἐν τῇ; ποιήσει τέρπῃ ῥυ-
ϑμοῦ ἢ μέλους ἢ ῥήματος ἐχόμενον, τοῦτο διδάσκον-
τὰ καὶ τοὺς τῶν εὐνόμων παῖδας καὶ γέους ἐν τοῖς
χοροῖς, ὅ, τι ἂν τύχοι ἀπεργάζεσθαι πρὸς ἀρετὴν ἢ
μοχϑηρίαν; ΚΑΙ. Οὔτοι δὴ τοῦτό γελόγον ἔχει. ΠΤ1ΕΤ-
ἃ.ο.».6ὅ7γ.κ.Ὁ. ΠΕ ΤΈΕΘΙΒΥΘ 1118, 1, 4
πῶς γὰρ ἀν; 1.46. Νῦν δέ γε αὐτὸ, ὡς ἔπος εἰπεῖν,
ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν ἕξεστι ἀδῶνς. πλὴν κατ Α4ἴ-
γύπτον. ΚΛ. Ἔν Αἰγύπτῳ δὲ δὴ πῶς τὸ τοιοῦτον
φὴς νομοϑετεῖσϑαι; 46. Θαῦμα καὶ ἀκοῦσαι. πά-
λαι γὰρ δή ποτε ᾽ ὡς ἔοικεν, ἐγνώσϑη παρ᾿ αὐτοῖς
οὗτος ὁ λόγος, ὃν τανῦν λέγομεν ἡμεῖς, δεν καλὸ
μὲν σχήματα, καλὰ δὲ μέλη δεῖ μεταχειρίζεσθαι ταῖς
συνηϑείαις τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι νέους. ταξάμενοι δὲ
ταῦτα ἅττα ἑστὶ καὶ ὅποϊ᾽ ἅττα, ἀπέφῃναν ἐν τοῖς
ἱεροῖς" καὺ παρὰ ταῦτα οὐκ ἐξῆν οὔτε ζωγράφοις,
οὔτ᾽ ἄλλοις ὅσοι σχήματα καὶ ὅποϊ᾽ ἅττα ἀπεργά-
ἕονται, καινοτομεῖν, οὐδ᾽ ἐ ἐπινοεῖν ἀλλ᾽ ἄττα ἢ τὰπά-
τρια" οὐδὲ νῖνν ἔξεστιν, οὔτ᾽ ἐν τούτοις, οὔτ᾽ ἐν μου-
σικῇ ξυμπάσῃ. σκοπῶν» δ᾽ εὑρήσεις αὐτόϑι τὸ ἱβψριὸ-
στὸν ἔτος γεγραμμένα, ἢ ἀρώμος δὰ (οὐχ ὡς ἕπος
εἰπεῖν μυριοστὸν, ἀλλ᾽ ὄντως) τῶν γῦν δεδημιουργη-
μένων οὔτέ τι καλλίονα, οὔτ᾽ αἰσχίω, τὴν αὐτὴν δὲ
τέχνην ἀπειργασμένα. Κ4: Θαυμαστὸν λέγεις. 46.
Νομοϑετικὸν μὲν οὖν καὶ πολιτικὸν ὑπερβαλλόντως.
ἀλλ ἕτερα φαῦλ ἂν εὕροις, αὐτόϑι. τοῦτο δὲ τὸ περὺ
μουσικὴν; ἀληϑές τε καὶ ἄξιον ἐννοίας, ὅτι δυνα-
τὸν ἀρ᾽ ἦν περὶ τῶν τοιούτων »ομοϑετεῖσϑαι βεβαί-
ως ϑαῤῥοῦντα μέλη τὰ τὴν ὀρϑότητα φύσει παρε-
χόμενα.: τοῦτο δὲ, ϑεοῦ ἢ ϑείου τινὸς ἂν εἴη. καϑά-
περ ἐκεῖ φασὶ τὰ τὸν πολὺν τοῦτον σεσωσμένα ρό-
γον μέλη, τῆς Ἴσιδος ποιήματα Ἀεγανέκαῖς ὥσϑ᾽,
ὅπερ ἔλεγον, εἰ δύναιτό τις ἑλεῖν αὐτῶν καὶ ὅπωσ-
οὔν τὴν ὀρϑότητα, ϑαῤῥοῦντα χοὴ εἰς νόμον ἄ-
7ειν καὶ τάξιν αὐτά. ὡς ἡ τῆς ἡδονῆς καὶ λύπης ζή-
46 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ο.4.0»
τησις τοῦ καινῇ ζητεῖν ἀξε ακουσιχὴ χρῆσϑαι, σχε-
δὸν οὐ μεγάλην τινὰ δύναμιν ἔχει πρὸς τὸ διαφϑεῖ-
ραν τὴν καϑιερωϑεῖοα» χορείαν, ἐπικαλοῦσα ἀρ-
χαιότητα. τὴν γοῦν ἐκεῖ οὐδαμῶς ἔοικε δυνατὴ γε-
γονέναν διαφϑεῖραι, πᾶν δὲ τοὐναντίον. ΚΑ. Φαί-
γεται οὕτως ἂν ταῦτα ἔχειν, ἐκ τῶν ὑπὸ σοῦ τανῦν
λεχϑέντων. 46. Ιρ᾽ οὖν ϑαῤῥοῦντες λέγωμεν τὴν
τῇ μουσικῇ καὶ τῇ παιδιᾷ μετὰ χορείας χφείαν ὁρ-
ϑὴν εἶναι, τοιῷδέ τινι τρόπῳ; : χαίρομεν ὅταν οἱώ-
μεϑα εὖ πράττειν, καὶ ὁπόταν χαίρωμεν, οἰόμεθα
εὖ πράττειν αὖ. μῶν οὐχ οὕτως ; ΚΑ. Οὕτω μὲν
οὖν. 460. Καὶ μὴν ἔν γε τῷ τοιούτῳ χαίροντες, ἧ-
συχίαν οὐ δυνάμεϑα ἄγειν. ΚΑ. Ἔστι ταῦτα. 46.
“46 οὖν οὐχ ἡμῶν οὗ μὲν νέοι αὐτοὶ χορεύειν ἕτοι-
μοι; τὸ δὲ τῶν πρεσβυτέρων ἡ ἡμῶν ἐκείνους αὖ ϑεω-
ροῦντες, διάγειν ἡγούμεϑα πρεπόντως, χαίροντες τῇ
ἐκείνων παιδιᾷ τε καὶ ἑορτάσει, ἐπειδὴ τὸ παρ᾽ ἡμῖν
ἡμᾶς ἐλαφρὸν ἐκλείπει νῦν; ὃ ποϑοῦντες καὶ ἀοπα-
ξόμενοι, τέϑεμεν οὕτως ἀγῶνας τοῖς δυναμένοις ἡμᾶς
ὅτι μάλιστα εἷς τὴν γεύτητα μνήμῃ ἐπεγείρειν; ΚΑ.
᾿ληϑέστατα. «10. Πῶν οὖν οἰώμεθα καὶ κομιδὴ μά-
τὴν τὸν νῦν λεγόμενον λόγον περὶ τῶν ἑορταζόντων λέ-
γειν τοὺς πολλοὺς, ὅτι τοῦτον δεῖ σοφώτατον ἡγεῖσϑαι,
καὶ «κρένειν νικᾷν, ὃς ἂν ἡμᾶς εὐφραίνεσθαι καὶ
χαίρειν ὅτι μάλιστα ἀπεργάζηται; δεῖ γὰρ δὴ, ἐπεί-
περ ἀφείμεϑά γε παίζειν ἐν τοῖς τοιούτοις, τὸν πλεί-
στους καὶ μάλιστα χαίρειν ποιοῦντα, τοῦτον μά-
λιστα τιμᾶσϑαί τε, καὶ Σ (ὅπερ εἶπον γῦν δὴ) τὰ γι-
κητήρια φέρειν. ἄρ᾽ οὖν ὀρϑῶς λέγεταί τε τοῦτο,
ν.θ658...}.ε«. ὉΠ ΓΕΟΙΒΥΘ 118, ΤΠ, 47
εἾ 3 Ὁ
καὶ πράττοιτ' ἂν, εἰ ταύτῃ γίγνοιτο); ΚΑ. Τάὐχ ἀν».
4. ᾿4λλ᾿, ὦ μακάριε, μὴ ταχὺ τὸ τοιοῦτον πρίνω-
μεν, ἀλλὰ διαιροῦντες αὐτὸ κατὰ μέρη, σκοπώμεϑα
τοιῷδέ τινι τρόπῳ’ τί ἂν, εἴποτε τὶς οὕτως ἁπλῶς
ἀγῶνα ϑείη ὁντινοῦν, μηδὲν ἀφορίσας, μήτε γυμνι-
κὸν, μήϑ'᾽ ἱππικὸν, μήτε μουσικόν" ἀλλὰ πάντας
συναγαγὼν τοὺς ἐν τῇ πόλει, προείποι, ϑεὶς γικη-
τήρια, τὸν βουλόμενον ἥκειν ἀγωνιούμενον ἡδονῆς
στέρι μόνον" ὃς δ᾽ ἂν " τέρψῃ τοὺς ϑεατὰς μάλιστα
(μηδὲν ἑ ἐπιταττόμενος ἃ ᾧ τινι τρόπῳ) γι σῇ δὲ, αὐτὸ
τοῦτο ὅτι μάλιστα ἀπεργασάμενος, καὶ κριϑῇ. τῶν
ἀγωνισαμένων ἥδιστος γεγονέναι" τὲ ποτ᾿ ἂν ἡγώ-
μεϑα ἐκ ταὑτης τῆς προῤῥήσεως ξυμβαΐνειν; Καὶ (.
Τοῦ πέρι λέγεις; 446. Εἰκός που τὸν μέν τινὰ ἐπι-
δεικνύναι, καϑάπερ Ὅμηρος, ῥαψῳδίαν" ἄλλον δὲ,
κιϑαρῳδίαν" τὸν. δὲ τινα, τρο γῳδίαν" τὸν δ᾽ αὖ,
κωμῳδίαν. οὐ ϑαυμαστὸν δὲ εἴτις καὶ ϑαύματα ἐπι-
δεικνὺς, μάλιστ᾽ ἂν νικᾷν ἡγοῖτο. τούτων δὴ τοιού-
τῶν καὶ ἑτέρων ἀγωνιστῶν μυρίων ἐλθόντων, ἔχο-
μεν εἰπεῖν τίς ἂν νικῷ δικαίως; Κα 4. Ἄτοπον ἤρου.
τίς γὰρ ἂν ἀποκρίνοιτό σοι τοῦτο, ὡς γνοὺς ἄν ποτε,
πρὶν ἀκοῦσαΐ τὲ καὶ τῶν ἀϑλητῶν ἑκάστων αὐτή-
κοος αὐτὸς γενέσϑαι; 46. Τί οὖν δή; βούλεσϑε
ἐγὼ σφῷν τὴν ἅτοπον ταύτην ἀπόκρισιν ἀποκρίνω-
μαι; Κ4. Τί μήν; 46. Εἰ μὲν τοίνυν τὶ πάνυ
σμικρὰ κρίνον παιδία, κρινοῦσι τὸν τὰ ϑαύματα
ἐπιδεικνύντα. ἢ ἢ γάρ; κα. Πῶς γὰρ οὔ; 46. Ἐὰν
δέ γ᾽ οἵ μείζους παῖδες, τὸν τὸς κωμῳδίας" τραγῳ--
δίαν δὲ αἵ τε πεπαιδευμέναι τῶν γυναικῶν, καὶ τὼ
43 Σ ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ ς.».059.4.Ὁ,
γέα μειράκια, καὶ σχεδὸν ἴσως τὸ πλῆϑος πάντων.
ΚΑ. Ἴσως δῆτα. 460. Ραψῳδὸν δὲ, καλῶς Ιλιάδα
καὶ ᾿Οδύσσειαν ἢ τι τῶν ᾿Ησιοδείων διατιϑέντα,
τάχ᾽ ἂν ἡμεῖς οἵ )έροντες ἥδιστα ἀκούσαντες, γιχᾶν
ἂν φαῖμεν πάμπολυ. τὶς οὖν ὀρϑῶς ἂν γεγικηκὼς
εἴη τὸ μετιὶ τοῦτο; ἢ γάρ; Κ4. ναΐ. 46. “λον
ὡς ἔμοιγε καὶ ὑμῖν ἀναγκαῖόν ἐστι φάναι, τοὺς ὑπὸ
τῶν ἡμετέρων ἡλικιωτῶν κριϑέντας, ὀρϑῶς ἂν νικᾷν.
τὸ γὰρ ἦϑος ἡμῖν τῶν νέων δὴ πάμπολυ δοκεῖ τῶν
ἐν ταῖς πόλεσιν ἁπάσαις καὶ πανταχοῦ βέλτιστον
γίγνεσθαι. ΚΑ΄. Τί μὴν; 46. Συχχωρῶ δὴ τόγε το-
σοῦτον καὶ ἐγὼ τοῖς πολλοῖς, δεῖν τὴν μουσικὴν
ἡδονῇ κρένεσϑαι, μὴ μέντοι τῶν γε ἐπιτυχόντων"
ἀλλὰ σχεδὸν ἐκείνην εἶναι μοῦσαν καλλίστην ἥτις
τοὺς βελτίστους καὶ ἱκανῶς πεπαιδευμένους τέρτιει"
μάλιστα δὲ εἴτις ἕνα τὸν ἀρετῇ τε καὶ παιδείᾳ διαφέ-
ροντα. διὰ ταῦτα δὲ ἀρετῆς φαμὲν δεῖσθαι τοὺς
τούτων κριτὰς, ὅτι τῆς τε ἄλλης μετόχους αὐτοὺς
εἶναι δεῖ φρονήσεως, καὶ δὴ καὶ τῆς ἀνδρείας. οὔτε
γὰρ παρὰ ϑατέρου δεῖ τόν γε ἀληϑῆ κριτὴν κρίνειν
μαγϑάνοντα, καὶ ἐκπληττόμενον ὑπὸ ϑορύβου τῶν
πολλῶν καὶ τῆς αὐτοῦ ἀπαιδευσίας" οὔτ᾽ αὖ γιγνώ-
σκοντα, δὲ ἀνανδρίαν καὶ δειλίαν, ἐκ ταὐτοῦ στό-
ματος οὗπερ τοὺς ϑεοὺς ἐπεκαλέσατο μέλλων κρένει»,
ἐκ τούτου ψευδόμενον ἀποφαίνεσθαι ῥᾳϑύμως τὴν
κρίσιν. οὐ γὰρ μαϑητὴς, ἀλλὰ διδάσκαλος, ὥς γε τὸ
δίκαιον, ϑεατῶν μᾶλλον ὃ κριτὴς καϑέζει, καὶ ἐναν-
τιωσόμενος τοῖς τὴν ἡδονὴν μὴ προσηκόντως μηδὲ
ὀρϑῶς ἀποδιδοῦσι ϑεαταῖς. ἐξῆν γὰρ δὴ τῷ παλαίῳ
«ἴδ ὈῈ ΓΕΟΙΒΥΒ 118. Π. ' 49
τὸ καὶ “Πλληνικῷ νόμῳ, καϑάπερ ὁ ΖΣικελικός τε καὶ
“παλικὸς γόμοξ, γῦν τῷ πλήϑει τῶν ϑεατῶν ἐπιτρέ-
πῶν, καὶ τὸν γικῶντα διακρίνων χειροτονίαις, διό-
φϑαρκξ μὲν τοὺς σοιη τας αὐτούς" (πρὸς γὰρ τὴν τῶν
κριτῶν ἡδονὴν ποιοῦσιν, οὖσαν φαύλην" ὥστε αὐτοὶ
αὐτοὺς οἵ ϑεαταὶ παιδεύουσι) διέφϑαρκε δ᾽ αὐτοῦ
τοῦ θεάτρου. τὰς ἡδονάς. δέον γὰρ αὐτοὺς ἀεὶ βελ-
τίω τῶν οὑτῶν ἠἡϑῶν ἀκούοντας, ῥελ τίω τὴν ἡδογὴν
ἴσχειν, γῦν αὖ τοῖς δρῶσι πᾶν τὸ ὑγαντίον ξυμβαίνει.
τὸ ποτ’ οὖν ἡμῖν τὰ νῦν αὖ διαπερανϑέντα τῷ λόγῳ
σημαΐνειν βούλεται; σχοπεῖσϑε τόδε. ΚΑ. 1ὺ
ποῖον; 10. Δοκεῖ μοι τρίτον ἢ τέταρτον ὃ σχῦῦ
εἷς ταὐτὸν περιφερόμενος ἧκειν, ὡς ἄρα παιδεία μὲν
ἔσϑ'᾽ ἡ παίδων ὅδλκὴ τε καὶ ἀγωγὴ πρὸς τὸν ὑπὸ τοῦ
γόμου λόγον ὀρϑὸν εἰρημένον, καὶ τοῖς ἐπιεικξεοστά-
τοις καὶ πρεσβυτάτοις δι᾿ ἐμπειρίαν ξυνδεδογμένον
ὡς ὄντως ὄρϑός ἐστιν. ἵν οὖν ἢ ψυχὴ τοῦ παιδὸς
μὴ ἐναντία χαίρειν καὶ λυπεῖσϑαι ἐθίζηται τῷ νόμῳ
καὶ τοῖς ὑπὸ τοῦ γόμου πεπεισμένοις, ἀλλὰ ξυνέπη-.
ται χαίρουσά τε καὶ λυπουμένη τος αὐτοῖς τοὑτοις
οἷσπερ ὃ γέρων, τούτων ἕνεκα, ἃς ᾧδὰὲς καλοῦμεν,
ὄντως μὲν ἐπῳδαὺ ταῖς ψυχαῖς αὗται νῦν γεγονέναι,
πρὸς τὴν τοιαύτην ἣν λέγομεν συμφωνίαν ἐσπου-
δασμέναι, διὰ δὲ τὸ σπουδὴν μὴ δύνασϑαι φέρειν
τὰς τῶν νέων ψυχὸς, παιδιαΐ τε καὶ ᾧδαὶ καλεῖσϑαι
καὶ πράττεσϑαι: καϑάπερ τοὶς κάμνουσί: τε καὶ ἀσϑε-
γῶς ἴσχουσι τὰ σώματα, ἐν ἡδέσι τισὶ σιτίοις καὶ
πύμασι τὴν χρηστὴν πειρῶνται τροφὴν προσφέρειν,
οἷς μέλει τούτων" τὴν δὲ τῶν πονηρῶν, ἐν ἀηδέσιν"
Ῥεατ. ΤΟΥ͂Ι. 9
50 ῬΙΙΑΤΟΝΙΒ Ρ.66ο.4.}.ο,ἀ
ἵνα τὴν μὲν ἀσπάζωνται, τὴν δὲ μισεῖν ὀρϑῶς ἐϑί-
ζωνται. ταὐτὸν δὴ καὶ τὸν ποιητικὸν ὃ ὀρϑὸς γο-
μοϑέτης ἐν τοῖς καλοῖς ῥήμασι καὶ ἐπαινετοῖς πείσεν
τε, καὶ ἀναγκάσει μὴ πείϑων, τὰ τῶν σωφρόγων τξ
καὶ ἀνδρείων καὶ πάντων ἀγαϑῶν ἀνδρῶν, ἕν τε
ῥυϑμοῖς σχήματα καὶ ἐν ἁρμονίαις μέλη ποιοῦντα,
ὀρϑῶς ποιεῖν. ΚΑ. Τὺν οὖν οὕτω δοκοῦσέ σοι, πρὸς
Διὸς ἡ ξένε, ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι ποιεῖν; ἐγὼ μὲν
γὰρ, καϑ᾽ ὅσον αἰσϑάνομαι, πλὴν παρ᾽ ἡμῖν ἢ παρὰ
“ακεδαιμονίοις, ἃ σὺ νῦν λέγεις, οὖκ οἷδα πραττό-
μενα" καινὰ δὲ ἄττα ἀεὶ γιγγόμενα περί τὲ τὰς
ὀρχήσεις καὶ περὶ τὴν ἄλλην μουσικὴν ξύμπασαν,
οὐχ ὑπὸ νόμων μεταβαλλόμενα, ἀλλ ὑπὸ τινῶν
ἀτάκτων ἡδονῶν, πολλοῦ δεουσῶν τῶν αὐτῶν εἶναι
καὶ κατὰ ταὐτὰ (ὡς σὺ κατ᾽ Δϊγυπτον ἀφερμηνεύεις)
ἀλλ οὐδέποτε τῶν αὐτῶν. 4. '"Ἄριστά γε, ὦ Κλει-
νέα, εἰ δ᾽ ἔδοξά σοι ἃ σὺ λέγεις λέγειν ὦ ὡς νῦν γιγνό-
μενα, οὐκ ἂν ϑαυμάζοιμι εἰ μὴ σαφῶς λέγων ἃ
διανοοῦμαι, τοῦτο ἐποίησα καὶ ἔπαϑον. ἀλλ᾽ ἃ βοὺ-
λομαι γίγνεσϑαι περὶ μουσικὴν, τοιαῦτ᾽ ἄττα εἶπον
ἴσως, ὥστε σοὶ δόξαι ταῦτα ἐμὲ λέγειν. λοιδορεῖν
γὰρ πράγματα ἀνίατα, καὶ πόῤῥω προβεβηκότα
ἁμαρτίας, οὐδαμῶς ἡδὺ, ἀναγκαῖον δ᾽ ἐνίοτε ἐστέν.
ἐπειδὴ δὲ ταῦτα ξυνδοκεῖ καί σοι, φέρε φῆς παρ
ὑμῖν καὶ τοῖσδε μᾶλλον 1 ἢ παρὰ τοῖς ἄλλοις “Ἕλλησι
γίγνεσϑαι τὰ τοιαῦτα; ΙΑ. "1 μὴν; 46. τί δ᾽
εἰ καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις γίγνοιϑ' οὕτω, πότερον
σὐτὰ νὐλΑπόνώνΝ οὕτως εἶναι φαῖμεν ἂν, ἢ καϑάπεο
γῦν, γίγνεται γιγνόμενα; ΚΑ. Πολὺ πον τὸ δια-
6.».661...}. ἝὍΕ ΤΕΘΙΒΥΘ 118.1, 51
φέρον, εἰ καϑάπερ παρώ τε τοῖσδε καὶ παρ᾿ ἡμῖν,
καὶ ἔτι καϑάπερ εἶπες σὺ νῦν δὴ δεῖν εἶναι, γίγνοιυ-
το. (0. Φέρε δὴ ξυνομολογησώμεϑα τανῦν. ἀλλοϑι
παρ᾽ ὑμῖν ἐν πάσῃ παιδείᾳ καὶ μουσικὴ τὰ λεγόμε-
νὰ ἐστὶ τάδε; τοὺς ποιητὰς ἀναγκάζετε λέγειν, ὡς ὃ
μὲν ἀγαϑὸς ἀνὴρ, σώφρων ὧν καὶ δίκαιος, εὐδαΐ-
μὼν ἐστὶ καὶ μακάριος" ἐάν τε μὲγ ἃς χαὶ ἰσχυρὸς,
ἐάν τὲ σμικρὸς καὶ ἀσϑενὴς. ἢ" καὶ ἐὰν πλ ουτῇ, καὶ
μή" ἐὰν δὲ ὁ ἄρα πλουτῇ μὲν Κινύρα τὸ καὶ Μίδα
μᾶλλον, ῇ δὲ ἄδικος, ἀϑλιός τ᾽ ἐστὶ καὶ ἀνιαρῶς ζῇ.
καὶ, οὔτ᾽ ἂν μνησαίΐμην (φησὲν ὑμῖν ὃ ποιητὴς, εἴς
περ ὀρϑῶς λέγει) οὔτ᾽ ἐν λόγῳ ἄνδρα τιϑείμην, ὃς
μὴ πάντα τὰ λεγόμενα καλὰ μετὰ δικαιοσύνης πράτ-
του καὶ κτῷτο, καὶ δὴ καὶ δηΐων, τοιοῦτος ὧν, ὀρέγοιτο
ἐγγύϑεν ἱστάμενος- ἄδικος δὲ ὧν, μήτε τολμῷ δρῶν
φόνον αἱματόεντα, μήτε νικῷ ϑέων Θρηΐχιον βο-
ρέην, μήτε ἄλλο αὐτῷ μηδὲν τῶν λεγομένων ἀγαϑῶν
γίγνοιτο ποτέ. τὰ γὰρ ὑπὸ τῶν πολλῶν λεγόμενα ἀ-
γαϑὰ, οὐκ ὀρϑῶς λέγεται. λέγεται γὰρ ὡς ἄριστον
μὲν, ὑγιαίνειν" δεύτερον δὲ, κάλλος" τρίτον δὲ,
ἰσχὺς" τέταρτον δὲ, πλοῦτος. μυρία δὲ ἄλλα ἀγαϑὰ
λέγεται. καὶ γὰρ ὀξὺ δρᾶν καὶ ἀκούειν, καὶ πάντα
ὅσα ἔχεται τῶν αἰσϑήσεων, εὐχισϑήτοις ἔχειν " ἔτι
δὲ καὶ τὸ ποιεῖν τυραννοῦντα δ, τι ἂν ἐπιϑυμῇ.
καὶ τὸ δὴ τέλος ἁπάσης μακαριότητος εἶναι, τὸ, πάν-
τὰ ταῦτα κεχτημένον, ἀϑάνατον εἶναι γενόμενον
ὅτι τάχιστα. ὑμεῖς δὲ καὶ ἐγώ πον τάδε λέγομεν, ὡς
ταῦτά ἐστι ξύμπαντα, δικαίοις μὲν καὶ ὁσίοις ἀν-
δράσιν ἄριστα κτήματα, ἀδίκοις δὲ, κάκιστα ξὺμ-
3 2
» ἃ ἃ ΥΘΙΝῊῚ Ρ ονν6.».8 0...
-
παᾶντοὶ, ἀρξάμενα ἀπὸ τῆς ὑγιείας. καὶ δὴ καὶ τὸ
δρᾷν καὶ τὸ ἀκούειν, καὶ αἰσθάνεσθαι, καὶ τοπαρά-
παν ζῆν, μέγιστον μὲν κακὸν, τὸν ξύμπαντα χρόνον
ἀϑάνατον ὄντα καὶ κεκτημένον πέϊντα τὰ λεγόμενα
ἀγαϑὰ, πλὴν δικαιοσύνης τὲ καὶ ἀρετῆς ἁπάσης
ἔλαττον δὲ, ἂν ὡς ὀλίγιστον ὃ τοιοῦτος χρόνον ἐπιζῴη.
ταῦτα δὴ λέγειν οἶμαι τοὺς παρ ὑμῖν ποιητὰς, ὅπερ
ἐγὼ, πείσετε καὶ ἀγαγκάσετε" καὶ ἔτι τούτοις ἕπο-
μένους ῥυϑμοὺς τε ταὶ ἁρμονίας ἀποδιδόντας, παι-
δεύειν οὕτω τοὺς νέους ὑμῶν. ἢ γὰρ δρᾶτε; ἐγὼ μὲν
γὰρ λέγω. σαφῶς, τὰ μὲν κακὰ λεγόμενα, ἀγαϑατοῖς.
ἀδίκοις εἶναι" τοῖς δὲ δικαίοις, κακά. τὰ δ᾽ ἀγαϑὰ,
τοῖς μὲν ἀγαϑοῖς, ὄντως ἀγαϑά' τοῖς δὲ κακοῖς,
κοικιά, ὅπερ οὖν ἠρόμην, ἀρα ξυμφωνοῦμεν ἐγώ τε
καὶ ὑμεῖς; ῆ πῶς; ΚΑ. Τὰ μὲν ἔμοιγξ φαινόμε-
ϑά πως, τὰ δ᾽, οὐδαμῶς. 46. Τα, οὖν ὑγίξεάν τε
κεκτημένον, καὶ πλοῦτον καὶ τυραννέδα διὰ τέλους,
καὶ ἔτι προστέϑημι ὑμῖν ἰσχὺν διαφέρουσαν καὶ ἂν-
δρείαν μετ ἀϑανασίας, καὶ μηδὲν ἄλλο αὐτῷ τῶν
λεγομένων κακῶν ἐγγιγνόμενον, ἀδικίαν δὲ καὶ ὕβριν
ἔχοντα ἐν αὑτῷ μόνον" τὸν οὕτω ζῶντα, ἴσως ὑμᾶς
οὐ πείϑω μὴ οὐκ ἄρα εὐδαίμονα ἀλλ᾽ ἄϑλιον γί-
ζνεοῖλος σαφῶς; ΚΑ. ἀμ τε λέγεις. 46. Εἶεν.
τί οὖν τὸ μετὰ τυῦτ᾽ εἰπεῖν ἡμᾶς χρεών; ἀνδρεῖος
γὰρ δὴ καὶ ἰσχυρὸς καὶ καλὸς καὶ πλούσιος, καὶ
ποιῶν ὃ, τιπερ ἐπιϑυμοῖ τὸν βίον βᾷριχεονς οὐχ ὑμῖν»
δοκεῖ, εἴπερ. ἄδικος εἴη καὶ ὑβριστὴς, ἐξ ἀνάγκης
αἰσχρῶς ἂν ζῇν; ἢ τοῦτο μὲν ἴσως ἂν συγχωρήσαιτε,
τό γε αἰσχρῶς. ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν. 46. 1ἱ δέ;
"Ο.ε.ἃ,6. ΡΕ ΤΕΘΙΒΥ͂Θ Μ15. 1. τ ϑ
τὸ καὶ κακῶς; Κι 4. Οὐκ ἂν ἔτι τοῦϑ'᾽ ὁμοίως. 46. Τί
δὲ; τὸ καὶ ἀηδῶς καὶ μὴ ξυμφερόντως αὑτῷ. ΚΑ͂.
Καὶ πῶς ἂν ταῦτά 7 ἔτι ξμγχωροῖμεν ; 4. Ὅπως;
εἰ οὸς ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, ὦ φίλοι, δοίη τὶς συμφω-
᾿ γίαν" ὡς γῦν γε σχεδὸν ἀπάδομεν ἀπ᾽ ἀλλήλων. ἐμοὶ
γὰρ δὴ φαίνεται ταῦτα οὕτως ἀναγκαῖα, ὡς οὐδὲ,
ὦ φίλε Ἰλεινίᾳ, Κρήτη γῆσος σαφῶς. καὶ γομοϑέ-
της ὧν, ταὑτῃ πειρῴμην ἂν τοὺς τε ποιητὰς ἀναγκά-
ἕειν φϑέγγεσθϑαι καὶ πάντας τοὺς ἐν τῇ πόλει" ζη-
μέαν τε ὀλίγου μεγίστην ἐπιτιϑείην ἂν, εἴτις ἐν τῇ
χώρᾳ φϑέγξαιτο ὡς εἰσί τινες ἄνθρωποι ποτὲ πογη-
ροὲ μὲν, ἡδέως δὲ ζῶντες " ἢ λυσιτελοῦντα μι ἄλλα
ἐστὲ καὶ κεοδαλέα, δικαιότερα δὲ ἄλλα. καὶ πολλὰ
ἀτι᾿ ἂν παρὰ τὰ νῦν λεγόμενα ὑπό τε Κρητῶν καὶ
Ἰακεδαιμονίων, ὡς ἔοικε, καὶ δὴ που καὶ τῶν ἄλ-
λων ἀνϑρώπων, διάφορα, πείϑοιμ᾽ ἂν τοὺς πολίτας
μοι φϑεέ ἐχγεσϑαι. ἐρε γὰρ, πρὸς Ζιός τὲ καὶ ᾿4τιόλ-
λώνος, ὠὰ ἄριστοι, τῶν ἀνδρῶν, εἰ τοὺς γομοϑετή-
σαντὰς ὑμῖν αὐτοὺς τούτους ἐροίμεϑα ϑεοὺς, ἄρα ὃ
δικαιότατος βίος ἐστὶν ἥδιστος, ἢ δύο ἐστόν τινε βίω,
οἷν ὃ μὲν, ἥδιστος ὧν τυγχάνει, δικαιότατος δ᾽ ἕτε-
ρος" εἰ δὴ δύο φαῖεν, ἐροίμεϑ᾽ ἂν ἴσως αὐτοὺς πά-
λὲν (εἴπερ ὀρϑῶς ἐπανερωτῶμεν) ποτέρους δ᾽ εὖδαι-
μονγεστέρους χρὴ λέγειν, τοὺς τὸν δικαιότατον ἢ τοὺς
τὸν ἥδιστον διαβιοῦντας βίον. εἰ μὲν δὴ φαῖεν τοὺς
τὸν ἥδιστον, ἄτοπος αὐτῶν ὃ λόγος ἂν γίγνοιτο.
βούλομαι δέ ἊΝ μὴ ἐπὶ ϑεῶν λέγεσϑαι τὸ τοιοῦτον,
ἀλλ᾽ ἐπὶ πατέρων καὶ ππδυεδα, μᾶλλον. καὶ μοὶ τὰ
ἔμπροσϑεν ἠροδιημένα, πατέρα τε καὶ νομοϑέτην
54. ΡΙΑΤΟΝΙΦ ν.985.α.Ὁ.6.Ψ
-ὑ ες Π
ἠρωτήσϑω. ὃ δ᾽ εἰπάτω, ὡς ὃ ζῶν τὸν ἥδιστον βίον,
ἔστι μακαριώτατος. εἶτα μετὰ ταῦτα ἔγωγ ἂν φαίην,
Ε ᾿ 9 ε« 2 ᾿ " ) Π . Ὁ
Ἢ, πάτερ, οὐχ ὡς εὐδαιμονέστατα μὲ ἐβούλου ξῃν;
δῶν Ὁ. Ὁ Ὶ , 391 » ᾽ - ς
ἀλλ᾿ ἀεὶ διακελευόμενος οὐδὲν ἐπαύου ζῆν με ὦ: δι-
καιότατα. ταὑτῃ μὲν οὖν ὃ τιϑέμενος, εἴτε νομοϑέ-
᾿ ᾿ ͵ ι “- γ
της, εἴτε καὶ πατὴρ, ἄτοπος ἂν, οἶμαι, καὶ ἄπορος
φαίνοιτο τοῦ ξυμφωνούντως ἑαυτῷ λέγειν. εἰ δ᾽ .αὖ
τὸν δικαιότατον εὐδαιμονέστατον ἀποφαΐνοιτο βίον
Ἅ» -Ὁ »" ΕῚ -ἐ ΕῚ
εἶναι, ζητοῖ που πῶς ἂν ὃ ἀκούων, οἶμαι, τί ποτ
2 - "» . "- - 5
ἐν αὐτῷ τὸ τῆς ἡδογῆς κρεῖττον ἀγαϑόν τε καὶ κα-
λὸν ὃ γόμος ἐνὸν ἐπαινεῖ. τί γὰρ δὴ διταΐῳ χωριζό-
εἘος »"» 5 δ. ΄
μενον ἡδονῆς ἀγαϑὸν κἂν γίγνοιτο; φέρε, πλέος τὲ
κῚ -» 5]
καὶ ἔπαινος πρὸς ἀνθρώπων τὲ καὶ ϑεῶν, ὠρ᾽ ἐστὶν
5 Ω.λ" " Ν ι 3 Υ , Υ͂ . " 39
ἀγαϑὸν μὲν καὶ καλὸν, ἀηδὲς δὲ; δύσκλεια δὲ, τά-
γαντία; ἥκιστα, ὦ φίλε νοβοϑέτα, φήσομεν. ἀλλὰ
τὸ μήτε τινὰ ἀδικεῖν, μὴτε ὑπό τινος ἀδικεῖσθαι,
.- 5 ᾿ νι 3 ι .}ν Υ̓ Α ". 4“ «ς
μῶν ἀηδὲς μὲν, ἀγαϑὸν δὲ ἢ καλόν; τὰ δὲ ἕτερα, ἡ-
δέα μὲν, αἰσχρὰ δὲ καὶ κακά; Κ΄. Καὶ πῶς; “0.
ι «“ «
Οὐκοῦν, ὃ μὲν μὴ χωρίζων λόγος ἡδὺ τε καὶ δέκαιτον,
Ἄν, δ ἤχ.7 Ἁ , Ἶ 3 Ἁ δ . «'
καὶ ἀγαϑόν τε καὶ καλὸν, πιϑανός 7, εἰ μηθὲν ἕτε-
-" “ Ἀ
ρον, πρὸς τὸ τινὰ ἐθέλειν ζὴν τὸν ὁσίον καὶ δίκαιον
τ ,
βίον. ὥστε νομοϑέτῃ γε αἴσχιστος λόγων καὶ ἔναν-
" « » 3
τιώτατος, ὃς ἂν μὴ φῇ ταῦτα οὕτως ἔχειν. οὐδεὶς
᾿ » ς ; 2 ᾿ Ω [ - ο
γὰρ ἂν ἑκὼν ἐθέλοι πείϑεσθαι πράττειν τοῦτο οτῷ
- -»"᾽΄ «ε'
μὴ τὸ χαίρειν τοῦ λυπεῖσθϑαυ πλέον ἕπεται. σκοτοδι-
- ι »“Ὗ΄᾿ «ε 2ἤὕ
γιῶν δὲ, τὸ πόῤῥωθεν δρώμενον, πᾶσέ τε, ὡς ἔπος
εἰπεῖν, καὶ δὴ καὶ τοῖς παισὶ, παρέχει. γομοϑέτης
δ᾿ δὲ ι
δ᾽ ἡμῖν δόξαν εἰς τοὐναγτίον τούτου καταστήσει, τὸ
" », ,
σκότος ἀφελὼν, καὶ πείσει ἀμωσγέπως ἔϑεσι καὶ ἐπαί-
ἀκ θδέ.., 8Ε ΤΠΟΙΒΥΘ 118. ἡ. δῇ
γοις καὶ λόγοις, ὥς ἐσκιαγραφημένα τὸ δίχαιὰ ἔστι
καὶ ἄδικα: καὶ τὰ μὲν ἄδικα, τῷ τοῦ δικαίου ἐναντίως
φαινόμενα, ἔκ βὲν ἀδίκου καὶ κακοῦ ἑαυτοῦ ϑεωροὺ-
μενα, ἡδέα" τὰ δὲ δίκαια, ἀηδέστατα. ἐχ δὲ δικαίου
πάντα τἀναντία παντὶ πρὸς ἀμφότερα. ΚΑ. Φαίνε-
ται. 460. Τὴν δ᾽ ἀλήϑειαν τῆς κρίσεως ποτέραν κυ-
ριωτέραν εἶναι φῶμεν; πότερα τὴν τῆς χείρονος ψῦ-
χῆς, ἢ τὴν τῆς βελτίονος ; ΚΑ. ἀναγκαῖόν που τὴν
τῆς ἀμείνονος. 49. ἀνυγεεῖτον. ἄρα τὸν ἄδικον βίον,
οὗ μόνον αἰσχίω καὶ μοχϑηρότερον, ἀλλὰ καὶ ἀη-
δέστερον τῇ ἀληϑείᾳ τοῦ δικαίου τε εἶναι καὶ ὁσίου
βίου. ΚΑ. Κινδυνεύει, κατά γε τὸν γὺῦν λόγον, ὦ
φίλε. 46. Ἰγομοϑέτης δὲ οὗ τι καὶ σμικρὸν ὄφελος,
εἶ καὶ μὴ τοῦτο ἢν οὕτως ἔχον, ὡς καὶ γῦν αὐτὸ ἢ -
οηχ ὃ λόγος ἕχει»» εἴπέρ τι καὶ ἄλλο ἐτόλμησεν ἂν
ἐπὶ ἀγαϑῷ ψεύδεσθαι πρὸς τοὺς γέους, ἔστιν δ, τι
τούτου ψεῦδος λ λυσιτελέστερον ἂν ἐψεύσατο ποτὲ, καὶ
δυνάμενον μίζλλον 5 ποιεῖν μὴ βίῳ ἀλλ ἑκόντας πάντα
τὰ δίκαια; Κα 4. ἹΚαλὸν μὲν ἢ ἀλήϑεια, ὦ ξένε, κα ὺ
μύνιμον᾽ ἔοικ μὴν οὐ ῥᾷδιον εἶναι πείϑειν. 49.
Εἶεν. τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυϑολόγημο ὁάδιον ἐγὲτ
γετο ὈΦΉΣΙΝ οὕτως ἀπίϑανον ὃν, καὶ ἄλλα μυρία.
ΚΩΖ. Ποῖα; 46. Τὸ, σπαρέντων ποτὲ ὀδόντων ὅπλί-
τας ἐξ αὐτῶν φῦναι. καίτοι μέγα 7) ἐστὶ γομοϑὲ τῇ
παράδειγμα τοῦ πείσειν ὅ, τι ἂν ἐπιχειρῇ τις πεί-
ἅειν τὰς τῶν νέων ψυχάς. ὥστε οὐδὲν ἄλλο αὐτὸν
δεὶ σκοποῦντα ἀνευρίσκειν, ἢ τί πείσας, μέγιστον
ἀγαϑὸν ἐργάσαιτο ἂν πόλιν: τούτου δὲ πέρι πᾶσαν
μηχανὴν εὑρίσκειν, ὅντινα ποτὲ τρόπον ἢ τοιαὺ τη
56 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ".ο.ἃ,
ξυγοικέα πᾶσα περὶ τούτων ἕν καὶ ταὐτὸν ὅτι μάλι-
στὰ φϑέγγοιτ' ἀεὶ διὰ βίου παντὸς, ἕν τε φδαῖς καὶ
μύϑοις καὶ λόγοις. εἰ δ᾽ οὖν ἄλλῃ πη, δοκεῖ 1 ἢ ταύτῃ,
πρὸς ταῦτα οὐδεὶς φϑόνος ἀμφισβητῆσαι τῷ λόγω.
ΚΛ. .1λλ᾽ οὔ μοι φαίνεται πρός γε ταῦτα δύνόσθαι
ἡμῶν ἀμφισβητῆσαι. ποτ᾿ ἂν οὐδέτερος. 40. Τὸ μετὰ
τοῦτο τοίνυν ἐμὸν ἂν εἴη λέγειν. φημὶ γὰρ ἅπαντας
δεῖν ἐπάδειν τρεῖς ὄντας τοὺς χοροὺς ἔτι νέαις οὔσαις
ταῖς ψυχαῖς καὶ ἁπαλαῖς τῶν παίδων, τὰ τε ἄλλα
καλὰ λέγοντας πάντα ὅσα διεληλύθϑαμέν τε καὶ ἔτι
διέλϑοιμεν ἄν. τὸ δὲ κεφάλαιον αὐτῶν τοῦτο ἔστω:
τὸν αὐτῶν διστόν τε καὶ ἄριστον ὑπὸ ϑεῶν βίον λέ-
νεσϑαι φάσκοντες, ἀληϑέστατα ἔρϑβμον ἅμα, καὶ
μᾶλλον πείσομεν ος δεῖ πείϑειν, ἢ ἐὰν ἄλλως πως
φϑεγγώμεϑα ἐΑγοΥτεν ΚΑ. “Συγχωρητέον ἃ ἃ λέγεις.
Σ5:0. “Πρῶτον μὲν τοίνυν ὃ Πουσῶν χορὸς ὃ παιδι-
κὃς ὁρϑότατ' ὃν εἰσίοι πρῶτος τὰ τοιαῦτα εἷς τὸ μέ-
σον» ἀοόύμενος ἁπάσῃ σπουδῇ καὶ ὅλῃ τῇ πόλει. δεὺ-
τερος δὲ, ὃ μέχρι τριάκοντα ἐτῶν, τόν τε ἹΤαιᾶνα
ἐπικαλούμενος μάρτυρα τῶν λεγομένων ἀληϑείας πέ-
θρι, καὶ τοὶς γέοις ἵλεων μετὶὲ πειϑοῦς γίγνεσθαι ἐ-
πευχόμενος. δεῖ δὲ δὴ καὶ ἔτι τρίτους, τοὺς ὑπὲρ
τριάκοντα ἔτη μέχρι τῶν ἑξήκοντα γεγονότας, ἄδειν.
τοὺς δὲ μετὰ ταῦτα (οὐ γὰρ ἔτι δυνατοὶ φέρειν ᾧ-
δὰρ) μυϑολόγους περὲ τῶν αὐτῶν ῳδῶν. διὰ Θειὸς
φήμης καταλελεῖφϑαι. ΙΧ 4. ““γεις δὲ, ὦ ξένε, τίνας
τούτους τοὺς ς χοροὺς τοὺς τρίτους; οὐ γὰρ᾽ πάνυ ξυν-
ἐεμεν σαφῶς ὃ, τὺ ποτὲ «βούλει φράζειν αὐτῶν πέρι.
46. Καὶ μὴν εἰσί γε οὗτοι σχεδὸν, ὧν χάριν οἵ
΄»
ρδόδιανο, ὈΕ ΕΘΙΒΥΒ 118. 1 57
πλεῖστοι τῶν ἔμπροσϑεν ἐῤῥεϑησαν λόγων. ΚΑ.
Οὔπω μεμαϑήκαμεν: ἀλλ᾽ ἔτι σαφέστερον. πειρῶ
φράζειν. 410. Εἴπομεν, εἰ μεμνήμεθα, κατ ἄρχας
τῶν λόγων, ὡς ἣ φύσις ἁπάντων τῶν γέωνγ διάπυρος
οὖσα ἡσυχίαν οὐχ οἵα τε ἄγειν οὔτε κατὰ τὸ σῶμα
οὔτε κατὰ τὴν φωνὴν εἴη, φϑέγγοιτο δ᾽ ἀεὶ ἀτάκτως
καὶ πηδᾷ, τάξεως δ᾽ αἴσϑησιν τοὑτων ἀμφοτέρων,
τῶν ἄλλων μὲν ζώων οὐδὲν ἐφάπτοιτο, ἡ δὲ ἀνϑρώ-
που φύσις ἕχοι μόνη τοῦτο. τῇ δὲ τῆς κινήσεως τά-
ξε; ῥυθμὸς ὄνομα εἴη" τῇ δ᾽ αὖ τῆς φωνῆς, τοῦ τε
ὀξέος ἅμα καὶ βαρέος συγκεραννυμένων, ἁρμονίας,
ὄνομα προσαγορεύοιτο" χορεία δὲ τὸ ξυναμφότερον
»ληϑεΐη. ϑεοὺς δὲ ἕ ἔφαμεν ἐλεοῦντας ἡμᾶς, συγχο-
ρευτάς τε καὶ χορηγοὺς ἡμῖν δεδωχέναν τόν τὲ ᾿4-
πόλλωνα καὶ ΠΠούσας. καὶ δὴ καὶ τρίτον ἔφαμεν, ἐν
μεμγήμεϑα, Διόνυσον. Κὶ 4. Πῶς δ᾽ οὐ μεμγήμεϑα;
.10. Ὁ μὲν τοίνυν τοῦ ᾿«ἀπόλλλωνος καὶ τῶν Που-
σῶν χορὸς εἴρηνται . τὸν δὲ τρίτον καὶ τὸν λοιπὸν
ἐὰν τς ἀνάγκη τοῦ Διονύσου "ἀμ ν, ΚΑ. Πῶς
ὑή; λέγε. μάλα γὰρ ἄτοπος γίγνοιτ ἂν ὥς γ᾽ ἐξαίς-
φνῆς ( ἀκούσαντι Ζιονύσου πρεσβυτῶν χορός" εἰ ἄρα
οὗ ὑπὲρ τριάκοντα! καὶ πον τηκτὰ δὲ γεγονότες ἕτη,
μέχρι ἑξήκοντα, αὐτῷ χορεύουσιν. ΑΘ. “ληϑέστα-
τῷ μέντοι λέγεις. λόγον δὲ δεῖ πρὸς ταῦτα, οἶμαι,
'πὴ τοῦτο εὔλογον οὕτω χιγνόμενον ἂν γίγνοιτο.
ΚΑ. τί μήν; Α46.Ἶ 46 οὖν ἡμῖν τὰ γε ἔμπροσθεν
ἡμολογεῖται; ΚΑ. Τοῦ πέρι; 460. Τὺ δεῖν πάντα
ἴνδρα, καὶ παῖδα, ἐλε εὐθερον καὶ δοῦλον, ϑῆλὺν τ8
καὶ ἄῤῥενα, καὶ ὅλῃ τῇ πόλει ὅλην τὴν πόλιν αὐτὴν
58 ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ε,ρ.666..,
αὑτῇ ἐπάδουσαν, μὴ παὐεσϑαἑ ποτε ταῦτα ἃ διελη-
λύϑαμεν, ἀμωσγέπως ἀεὶ μεταβαλλόμενα καὶ πάν-
τως παρεχόμενα ποικιλίαν" ὥστε ἀπληστίαν εἶναί
τινα τῶν ὕμνων τοῖς ἄδουσι καὶ ἡδονήν. Κα. Πῶς
δ᾽ οὐχ; ὁμολογοῖτο ἂν ταῦτα δεῖν οὕτω ᾿πράττεσϑαι; ;
4. Ποῦ δὴ τοῦϑ᾽ ἡμῖν τὸ ἄριστον τῆς πόλεως, ἡ-
λικίαις τε χαὶ ἅμα φφονήσεσι πιϑανώτατον ὃν τῶν
ἐν τὴ πόλει, ἄδον τὰ κάλλιστα, μέγιστ' ἂν ἐξεργά-
ζοιτο ἀγαϑὰ; ἢ τοῦτο ἀνοήτως οὕτως ἀφήσομεν,
ὃ κυριώτατον ἂν εἴη τῶν καλλίστων τε καὶ ὠφελι-
μωτάτων ὡδῶν; ΙΚΛ. .1λλ ἀδύνατον τὸ μεϑιέναι,
ὡς γε τὰ νῦν λεγόμενα. «10. Πῶς οὖν πρέπον ἂν
εἴη τοῦτο; ὁρᾶτε εἰ τῆδε. ΚΑ. Πὴ δὴ; 46. Πᾶς
που γιγνόμενος πρεσβύτερος, ὄχγου πρὸς τὰς ᾧδὰς
μεστὸς, καὶ χαΐρει τὲ ἧττον πράττων τοῦτο, καὶ
ἀνάγκης γιγνομένης, αἰσχύνοιτ' ἂν μᾶλλον, ὅσῳ
πρεσβύτερος καὶ σωφρογέστερος γίγνεται, τόσῳ μἶϑλ-
λον». ἀρ οὐχ οὕτως; Κι. Οὕτω μὲν οὖν. 46. Οὐκ-
οὖν ἐν ϑεάτρῳ γε καὶ παντοίοις ἀνθρώποις ἄδειν
ἑστὼς δρϑῦδςι ἔτι μέλαν αἰσχύνοιτ' ἂν. καὶ ταῦτιά
7) εἰ καϑόπερ οἵ περὶ γέκης χοροὶ ἀγωνιζόμενοι, πε-
φωνασκηπότες, ἰχνοέ τὲ καὶ ἄσιτοι ἀναγκάζοιτο
ἄδειν οἵ τοιοῦτοι, παντάπασέ που ἀηδῶς. τε καὶ αἱ-
οχυντηλῶς ἄδοντες, ἀπροϑύμως ἂν τοῦτ᾽ ἐργάζ οἱ»-
το. Καὶ 4. 1» αγπὰ παιότατα μιὄντοι λέγεις. 49. πὼς οὖν
αὐτοὺς παραμυϑησόμεϑα προϑύμους εἶναι πρὸς τιὺς
ὠδάς; ἀρ οὐ νομοϑετήσομεν, πρῶτον μὲν τοὺς παὶ-
δας μέχρις ἐτῶν ὀκτωκαΐδεκα τοπαράπαν οἴνου μὴ
γεύεσθαι; διδάσκοντες ὡς οὐ χρὴ πῦρ ἐπὶ πῦρ ὀχε-
ὑ.5.ἃ. ΡῈ ΓΕΟΘΙΒΥΘ 118. ΤΙ. ο 58
τεύειν εἰς τε τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴν, πρὶν ἐπὶ τοὺς
πόνους ἐγχειρεῖν πορεύεσθαι" τὴν ἐχμαγῆ εὐλαβοὺ-
μενοι ἕξιν τῶν γέων. μετὰ δὲ τοῦτο, οἴνου μὲν δὴ
γεύεσθαι τοῦ μετρίου, μέχρι τριάκοντα ἐτῶν" μέϑης
δὲ καὶ πολυοινγέας τοπαράπαν τὸν νέον ἀπέχεσϑαι.
τετταράκοντα δὲ ἐπιβαίνοντα ἐτῶν, ἐν τοῖς ξυσσιτί-
οἱἰς εὐωχηϑέντα, καλεῖν τοὺς τε ἄλλους ϑεοὺς, καὶ
δὴ καὶ Ζιόνυσον παρακαλεῖν εἰς τὴν τῶν πρεσβυτῶν
τελετὴν ἅμα καὶ παιδιὰν, ἣν τοῖς ἄλλοις ἀνϑ ϑρώποις
ἐπίκουρον τῆς τοῦ γήρως αὐστηρό τητος ἐδωρήσατο,
τὸν οἶνον φάρμακον, ὥστ᾽ ἀνηβᾷν ἡμᾶς, καὶ δυσϑυ-
μέας λήϑην γίγνεσϑαι, μαλακώτερον ἐκ σκληροτέρου
τὸ τῆς ψυχῆς ἦϑος, καϑάπερ εἰς πῦρ σίδηρον ἐντε-
ϑέντα, γιγνόμενον, καὶ οὕτως εὐπλαστότερον εἶναι.
πρῶτον μὲν δὴ διατεϑεὶς οὕτως ἕκαστος, ἀρ᾽ οὐκ ἂν
ἐθέλοι προϑυμύτερόν τε, ἧττον αἰσχυνόμενος, οὐκ
ἐν πολλοῖς ἀλλ᾽ ἐν μετρίοις, καὶ οὐκ ἐν ἀλλοτρίοις,
ἀλλ᾽ ἐν οἰκείοις, ἄδειν τε, καὶ (ὃ πολλάκις εἰρήκαμεν)
ἐπάδειν; ΚΑ. Καὶ πολὺ 7ε: 469. Εἰς μέν γε τὸ προ-
ἄγειν τοἰγυν αὐτοὺς μετέχειν ἡμῖν φδῆς, οὗτος ὃ
τρόπος οὐκ ἂν παντάπασιν ἀσχήμων γίγνοιτο. ΚΑ.
Οὐδαμῶς. 46. Ποῖαν δὲ ἄσουσιν οἵ ἄνδρες φωνὴν,
ἢ) μοῦσαν; 1) δῆλον ὁ ὅτι πρέπουσαν αὑτοῖς δεῖ γέτινα.
ΚΑ. Πῶς γὰρ οὔ; 4. Τίς ἂν οὖν πρέποι ϑείοις
ἀνδράσιν; ἀρ᾽ ἂν ᾿ τῶν χορῶν; ΚΑ. “Πμεῖς γοῦν, ὦ
“ἘΠ καὶ οἵδε, οὖκ ἄλλην ἄν τινα δυναίμεθα δὴν
ἢ ἣν ἐν τοῖς χοροῖς ἐμάϑομεν" ξυνήϑεις ἄδειν γενό-
μεγοι. Α40. Εἰκότως γε. ὄντως γὰρ οὐκ ἐπήβολοι
γεγόνατε τῆς καλλίστης ὠδῆς. στρατοπέδου γὰρ
00 ΡΙΑΤΟΝΙΘΒ Φ.Ρ.6θ7.κ.}.«.
᾿ 5, 5 Ἂ 3 2 2 ’
πολιτείαν ἔχετε, ἀλλ οὐκ ἐν ἄστεσι κατῳχηκότων,
»η..2 γιὰ ΕΒ] , ' ΕἾ ΓΉΩΝῚ ᾽
αλλ οἱον ἀϑρόους πώλους ἕν ἀγέλῃ νεμομένους
Γ . ἢ , ᾿ , ε -ἦ
φορβάδας, τοὺς νέους κέκτησϑε. λαβὼν δὲ ὑμῶν
3 ᾿ " “
οὐδεὶς τὸν αὑτοῦ, παρὰ τῶν ξυννόμων σπάσας σφό-
3 -
δρα ἀγριαίνοντα καὶ ἀγανακτοῦντα, ἱπποκόμον τὲ
, ΒῚ Ἔ -“ὧ΄ὖ
ἐπέστησεν ἰδίᾳ, καὶ παιδεύει ψήχων τε καὶ ἡμερῶν,
καὶ πάντα προσήκοντα ἀποδιδοὺς τῇ παιδοτροφίᾳ.
ΙΣ 3 5 ᾿ , Ἵ
ὁϑὲεν οὐ μόνον ἀγαϑὸς ἂν στρατιώτης εἴη, πόλιν δὲ
ιν. ὦ -ὋὉὋ ει 3 Π ͵
καὶ ἄστη δυνάμενος διοικεῖν, ον δὴ κατ΄ ἀρχὰς εἴπο-
μὲν τῶν Τυρταίου πολεμεκῶν εἰναι πτολεμυκώτερον,
τέταρτον, ἀρετῆς ἀλλ᾽ οὐ πρῶτον τὴν ἐνῤδαγανῆμα
τιμῶντα, ἀεὶ καὶ πανταχοῦ, ἰδιώταις τὲ καὶ ξυμπά-
σῃ πόλει. ΚΑ. Οὐκ οἶδα ἡμῶν, ὦ ξένε, ὅπη πάλιν
αὖ τοὺς νομοϑέτας φαυλίζεις. 46. Οὐκ, ὦ ᾽γαϑὲ,
προσέχων τούτῳ τὸν νοῦν, δρῶ τοῦτο, εἴπερ" ἀλλ᾽ ὃ
. ,
λόγος ὅπη φέρεν, ταύτῃ πορευώμεθα, εἰ βούλεσϑε.
εἰ γὰρ ἔχομεν ἸΠοῦσαν τῆς τῶν χορῶν καλλίω καὶ
»-Ὁ- ΕῚ -»" - 5
τῆς ἕν τοῖς κοινοῖς ϑεᾶτροις, πειρώμεϑα ἀποδοῦναι
« ᾿ ) ᾿ δ »
τοῦτοις οὕς φαμὲν ἐκείνην μὲν αἰσχύνεσθαι, ζητεῖν
δὲ ἥτις καλλίοτη ταὕτης κοινωνεῖν. ΚΑ. Πάνυ γε.
32 - »"Ὗ᾿ »"ἢΌ «'
“46. Οὐκοῦν πρῶτον μὲν δεῖ τόδε γε ὑπάρχειν ἅπα-
« κι 5
σιν ὅσοις συμπαρέπεταέ τις χάρις, ἢ τοῦτο αὐτὸ μὅ-
- - 3
γον αὐτοῦ τὸ σπουδαιότατον εἶναι, ἢ τινὰ ὁρϑ ότητα,
» ᾿ ’ 3 ἢ ψ' ᾿ , ) - ᾿ Ἀ
ἢ, τὸ τρίτον, ὠφέλειαν. οἷον δὴ λέγω ἐδωδῇ μὲν καὶ
πόσει καὶ ξυμπάσῃ τροφῇ παρέπεσϑαι μὲν τὴν χά-
«κι « ι λλὶ Π τι " 2 ᾿
θιν, ἣν ἡδονὴν. ἂν προσείποιμεν" ἣν δὲ ὀρϑότητά τε
καὶ ὠφέλειαν, ὅπερ ὑγιεινὸν τῶν προσφερομένων ἐ-
γομὲν ἑχάστοιε, τοῦτ᾽ αὐτὸ εἶναι ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ
ὀρϑύτατον, ΚΑ, Μάνυ μὲν οὖν. 46. Καὶ μὴν καὶ
ἀ 4».668., ἈΠ ΤΕΟΙΒΥ͂Θ 118, 1. 61
τῇ μαϑήσεν παρακολουϑεῖν μὲν τό γε τῆς χάριτος
τὴν ἡδονὴν" τὴν δὲ ὀρϑότητα καὶ τὴν ὠφέλειαν, καὶ
τὸ εὖ καὶ τὸ καλῶς, τὴν ἀλήϑειαν εἶναι τὴν ἀποτε-
λοῦσαν. Καὶ 4. Ἔστιν οὕτω. 40. Τί δὲ; τῇ τῶν ὁμοίων
ἐργασίᾳ, ὅσαι τέχναι εἰκαστικαὶ, ἀρ οὐκ ἂν τοῦτο
ἰξεργάζωνται, τὸ μὲν ἡδονὴν ἐν αὐτοῖς γίγνεσθαι,
παρέπόμενον ἐὰν γίγνηται, χάριν αὐτὸ δικαιότατον
δὲ» εἴη προσαγορεύειν; ΚΑ. ναί. 49. Ἵὴν δὲ γε
ὀρϑότητά που τῶν τοιούτων ἡ ἰσότης ὃν, ὡς ἐπὲ τὸ
πᾶν εἰπεῖν, ἐξεργάζοιτο τοῦ τε τοσοὗτου καὶ τοῦ
τοιούτου πρότερον, ἀλλ οὐχ ἡδονή. Κα. Καλῶς.
4. Οὐκοῦν ἡδονῇ κρίνοιτ᾽ ἂν μόνον ἐκεῖνο ὁρϑῶς,
ὃ μήτε τινα ὠφέλειαν, μήτε ἀλήϑειαν, μὴτε ὁμοιότη-
τὰ ἀπεργαζόμενον παρέχεται, μηδ᾽ αὖ γε βλάβην"
ἀλλ αὐτοῦ τούτου μόνου ἕνεκα γίγνοιτο τοῦ ξυμ-
παρεπομένου τοῖς ἄλλοις τῆς χάριτος, ἢν δὴ κάλλιστα
τὶς ὀνομάσαν ἂν ἡδονὴν, ὅταν μηδὲν αὐτῇ τούτων
ἐπακολουϑῆ. ΚΙ. ᾿βλαβὴ λέγεις ἡδονὴν μόνον.
4690. Ἰγαὶ, καὶ παιδιὰν γε εἶναι τὴν αὐτὴν ταύτην }έ-
γὼ τότε ὅταν μήτέτι βλάπτῃ, μήτε ὠφελῇ, σπουδῆς ἢ
λόγου ἄξιον. Καὶ Α. ᾿“ληϑέσταταλέγεις. «4696. ᾿4ρ᾽ οὐγνού
πᾶσαν μίμησιν φαῖμεν ἂν, ἐκ τῶν νῦν λεγομένων, ἤπι-
στα ἡδονῇ προσήκειν κρίνεσθαι καὶ δόξῃ μὴ ἀληϑεῖ,
καὶ δὴ καὶ πᾶσαν ἰσότητα ; οὐ γὰρ εἴτῳ δοκεῖ, ἢ) μὴ τις
χαόρει τῳ, τό γεῖσον, οὐδὲ τὸ σύμμετρον ἂν ἔνη σύμμε
τοον ὅλως" ἀλλὰ τῷ ἀληϑεῖ πάντων μάλιστα, ἥκιστα
δὲ ὁτῳοῦν ἄλλῳ. ΚΑ. Παντάπασι μὲν οὖν. 46. Οὐκ
οὖν μουσικὴν γε πᾶσαν φαμὲν εἰκαστικὴν τε καὶ μιμη-
«κήν; ΚΑ͂. Τίμήν; 160. Ἥκιστ᾽ ἄρα ὅταν τὶς μουσι
62 ΡΈΌΑΤΘΙΘΒ Ὁ.ε. ἄ,ο
"“᾿
κὴν ἡδονῇ φῇ κρίνεσθαι, τοῦτον ἀποδεκτέον τὸν λό-
γον, καὶ ζητητέον ἥκιστα ταὑτην, ὡς σπουδαίαν, εἴ--
τις ἄρα που καὶ γίγνοιτο" ἀλλ᾽ ἐκείνην τὴν ἔχουσαν
τὴν ὁμοιότητα τῷ τοῦ καλυῦ μιμήματι. ΚΑ. ἅλη-
ϑέστατα. ΑΘ. Καὶ τούτοις δὴ τοῖς τὴν Ἀαλλίστην
ᾧδήν τε ζητοῦσι καὶ μοῦσαν, ζητητέον, ὡς ἔοικεν,
οὐχ ἥτις ἡδεῖα, ἀλλ᾽ ἥτις ὀρϑή. μιμήσεως γὰρ Ἶ»,
ὡς ἔφαμεν, ὀρϑότητος, εἶ τὸ μιμηϑὲν, δσόν τε καὶ
οἷον ἦν, ἀποτελοῖτο. Κι. Πῶς γὰρ οὔ; 46. Καὶ
μὴν τοῦτό γε πᾶς ἂν ὅὁμολογοὶ περὲ τῆς μουσικῆς,
ὅτι πάντα τὰ περὶ αὐτὴν ἐστὲ ποιήματα μίὲμησίς τε
καὶ ἀπεικασία. καὶ τοῦτό γε μῶν οὐκ ἂν ξύμπαντες
ὁμολογοῖεν ποιηταί τε καὶ ἀκροαταὶ καὶ ὑποκριταί;
ΚΑ. Καὶ μάλα. 46. Δεῖ δὴ καϑ' ἕκαστόν γε, ὡς
ἔοικε, γιγνώσκειν τῶν ποιημάτων, ὅ, τι ποτὲ ἐστι,
τὸν μέλλοντα ἐν αὐτῷ μὴ ἁμαρτήσεσϑαι. μὴ γὰρ γι-
γνώσκων τὴν οὐσίαν τί ποτὲ βούλεται, καὶ ὅτου
ποτὲ ἐστιν εἰκὼν ὄντως, σχολῇ τὴν γε ὀρθότητα τῆς
βουλήσεως ἢ καὶ ἁμαρτίαν αὐτοῦ διαγγώσεται. ΚΑ.
Σχολῇ. πῶς δ᾽ οὔ; 46. Ὃ δὲ τὸ ὀρϑῶς μὴ γιγγώ-
σκων, ἀρ᾽ ἄν ποτε τό 7ε εὖ καὶ κακῶς δυνατὸς εἴη
διαγνῶναι; λέγω δ᾽ οὐ πάνυ σαφῶς" ἀλλ᾿ ὧδε σα-
φέστερον ἴσως ἂν λεχϑείη. Κ4. Πῶς; 460. Εἰσὶ δὴ
που κατὰ τὴν ὄψιν ἡμῖν ἀπεικασίαι μυρίαι. 1. ναί.
46. Τί οὖν; εἴ τις ἀγνοοῖ τῶν μεμιμημένων δ τι
ποτέ ἐστιν ἕκαστον τῶν σωμάτων, ἀρ᾽ ἄν ποτε τόγε
ὀρϑῶς ες εἰργασμένον αὐτῶν γνοίη; λέγω δὲ τὸ τοιόν-
δε, οἷον τοὺς ἀριϑμοὺς τοῖ σώματος, καὶ ἑκάστων
τῶν μερῶν τὰς ϑέσεις ἧ ἔχει, ὅσοι τὸ εἰσι καὶ ὁποῖα
Ρ 66 9.1:.}).6ν ὡ 18} ΤΕ ΟΙθΥ 5 110. 11. 03
παρ ὁποῖα αὐτῶν κείμενα τὴν προσήκουσαν τάξιν
ἀπείληφε, καὶ ἔτι δὴ χρώματά τε καὶ σχήματα" ἢ
πάντα ταῦτα τεταραγμένως εἴργασται" μῶν δοκεῖ
ταῦτ ἄν ποτε διαγνῶναΐ τις τοπαράπαν, ἀγνοῶν ὃ,
τι ποτέ ἐστι τὸ μεμιμημένον ζῶον; Κα. ΙΚαὶ πῶς;
416. 1 δ᾽ εἰ γιγνώσκοιμεν ὃτι τὸ γεγραμμένον ἢ τὸ
πεπλασμένον ἐστὶν ὕνϑρωπος, καὶ τὰ μέρη πάντα
τὶ ἑαυτοῦ καὶ χρώματα ἅμα καὶ σχήματα ἀπεί-
ληφεν ὑπὸ τῆς τέχνης, ἀρά γε ἀναγεαῖον ἤδη τῷ
ταῦτα γνόντι, καὶ ἐκεῖνο ἑτοίμως γιγγώσκειν εἴτε
καλὸν εἴτε ὅπη ποτὲ ἐλλιπὲς ἂν εἴη κάλλους; πάντες
μέντ᾽ ἂν, ὡς ἕπος εἰπεῖν, ὦ ξένε, τὰ καλὰ τῶν
ζώων ἐγιγνώσκομεν. ΚΑ. ᾿Ορϑύτατα ἱλέγεις: «10.
Αρ' οὖν οὐ περὶ το εἰκόγα καὶ ἐν γραφικῇ
χαὶ ἐν μουσικῇ καὶ πάντη τὸν μέλλοντα ἢ ἕμφρο-
γα κριτὴν. ἔσεσθαι δεῖ ταῦτα τρία ἦχειν; δ, τὲ
ἐστι, πρῶτον γιγνώσκειν, ἕπειτα ὡς ὀρϑῶς, ἔ-
πειϑ᾽ ὡς εὖ, τὸ τρίτον, εἴργασται τῶν εἰκόνων ἦτισ-
οὔν ῥἡμασὲ τε καὶ μέλεσι καὶ τοῖς ῥυϑμοῖς; ΚΑ.
Ἴβοικε γοῦν. 40. Μὴ τοίνυν ἀπείπωμεν λέγοντες
τὸ 1 περὶ τὴν μουσικὴν ἢ χαλεπόν. ἐπειδὴ γὰρ, ὑμνεῖ-
ται τὸ περὶ αὐτὴν διαφερόντως 1) τὸς ἄλλας εἰκόνας,
εὐλαβείας δὴ δεῖται πλείστης πασῶν εἰκόνων. ἅμαρ-
τῶν τὲ γάρ τις μέγιστ᾽ ἂν βλάπτοιτο, ἤϑη κακὰ φι-
λοφρονούμεγος" χαλεπώτατόν γε αἰσϑέσϑαι, διὰ τὸ
τοὺς ποιητὰς, φαυλοτέρους εἶναι ποιητὰς αὐτῶν
τῶν ΙΠυυσῶν. οὐ γὰρ ἂν ἐκεῖναί γε ἐξαμάρτοιεν
ποτὲ τοσοῦτον, ὥστε, ῥήματα ἀνδρῶν ποιήσασαι,
τὸ σχῆμα γυναικῶν καὶ μέλος ἀποδοῦναι" καὶ μέλος
ΠΣ ῬΙΑΥΟΝΙΘ ἅ.ε.».670.Ἁ.
ἐλευϑέρων αὖ καὶ σχήματα ξυνϑεῖσαι, δυϑμοὺς δόὑὺ-
λων καὶ ἀνελενϑέρων προσαρμόττειν» " οὐδ᾽ αὐ, ῥυ-
ϑμοὺς ταὶ σχῆμα ἐλευϑέριον ὑποϑεῖσαι, μέλος ἢ λύ-
γον ἐναντίον ἀποδοῦναι τοῖς ὀυϑμοῖς. ἔτι δὲ ϑη-
οίων φωνιὶς καὶ ἀνθρώπων καὶ ὀργάνων, καὶ πάν-
͵ "-»Ὃ-ὉΌ '
τας ψόφους εἰς ταὐτὸ οὐκ ἄν ποτε ξυνϑεῖεν, ὡς ἕν
᾿ :
τι μιμούμεναι. ποιηταὶ δ᾽ ἀνθρώπινοι, σφόδρα τὰ
τοιαῦτα ἐμπλέκοντες, καὶ συγκυκῶντες ἀλόγως, γέ-
λωτ’ ἂν παφασκευύζοιεν τῶν ἀνθρώπων ὅσους φη-
ν" » " -Ὁ . .-Ὁ ͵ »-"Ὗ Π ᾿
σὶν ᾿Ορφεὺς λαχεῖν ὡρὰν τῆς τέρψιος. ταῦτά τε γὰρ
“ο΄ ᾿ , Ἀ ᾿ “- ,»
ὁρῶσι πάντα κυκώμενα, καὶ ἕτι διασπῶσιν οἱ ποιη-
ταί. ῥυϑμὸν μὲν καὶ σχήματα μέλους χωρὶς, λόγους
, ΕῚ ͵ κοὐχ , ΕΣ 3 ρα ἢ
ψιλοὺς εἰς μέτρα τιϑέντες, μέλος δ᾽ αὖ καὶ ῥυ-
" , . - 5
ϑμοὺς ἄνευ ῥημάτων, ψιλῇ κεϑαρίσει τε παὶ αὐλήσει
΄ τ Ἢ ᾿ ΕΝ
σροσχρώμενοι. ἐν οἷς δὴ παγχάλεπον ἄγευ λόγου
΄ «ς ΄ «
γιγγόμενον δυϑμόν τε καὶ ἁρμονίαν γιγνώσκειν, ὃ,
τ, 32, -Ὁ-Ὁ .-
τι τὲ βούλεται, καὶ ὁτῷ ἕοικε τῶν ἀξιολόγων μιμὴ-
2 » 2 "ν .! - ͵
μάτων. ἀλλ᾿ ὑπολαβεῖν ἀναγκαῖον ὁτι τὸ τοιοῦτόν
γε, πολλῆς ἀγροικίας μεστὸν πᾶν, ὅπόσον τάχοις τε
καὶ ἀπταισίας καὶ φωνῆς ϑηριώδους σφόδρα φίλον,
] -Ὁ ᾿
ὥστ αὐλήσει γε χρῆσϑαι καὶ κιϑαρίσει, πλὴν ὕσον
« ΠΣ: ἐΑΟδ ν᾿ οἿ "ὃ ᾿ ἢ “-» δ᾽ « ᾿ ν ᾿
ὑπὸ ὄρχησίν τε καὶ ᾧδήν. ψιλῷ ὁ ἑἕκατερῷ πασὰ
2 »
τις ἀμουσία καὶ ϑαυματουρχγέα γίγνοιτ ἂν τῆς χρὴ-
- «ς » ,
σεως. ταῦτα μὲν ἔχει ταύτῃ λόγον. ἡμεῖς δέ γε οὐχ
. -» -" ε -Ὁ -» ᾿
ὕτι μὴ δεῖ ταῖς μούσαις ἡμῶν προσχρῆσϑαι τοὺς
ἤδη τριακοντούτεις καὶ τῶν πεντήκοντα πέρα γεγο-
᾿ ᾿ 8. . »" ᾿' ι -
γνότας σκοπούμεϑα, αλλ οτι ποτε δεῖ. τόδε μὲν οὖν
δ χαν "»-ἢὋ΄ ἤ -"
ἐκ τούτων ὃ λόγος ἡμῖν δοκεῖ μοι σημαΐένειν ἤδη τῆς
»- Π μ - - ,
γε χορικῆς μούσης, τι πεπαιδεῦσθϑαν δεῖ βέλτιον
8.6.ἃ. οἰ ὌΠ ΤΕΘΙΒΥ 5. 118. ΤΙ. 68
τοὺς πεντηκοντούτεις, ὅσοισπερ ἂν ἄδειν προσήκῃ
τῶν γὰρ ῥυϑμῶν καὶ τῶν ἁρμονιῶν ἀναγκαῖον αὖ
τυῖς ἐστὶ» εὐαισϑήτως ἔχειν καὶ γιγνώσκειν. ἢ πῶς
τὴν ὀρϑότητα γνώσεται τῶν μελῶν, ᾧ προσῆκεν ἢ
μὴ προσῆκε τοῦ ΖΔωριστὶ, καὶ τοῦ ῥυϑμοῦ, ὃν ὅ
ποιητὴς αὐτῷ προσῆψεν, ὀρϑῶς ἢ μὴ; ΚΑ. 4ῆλο»
ὡς οὐδαμῶς. 46. Γελοῖος γὺρ ὅγε πολὺς ὄχλος,
ἡγούμενος ἱκανῶς γιγνώσκειν τό, τ' εὐάρμοστον κα
εὔρυϑμον καὶ μὴ, ὅσοι προσάδειν αὐτῶν καὶ βαί-
νειν, ἐν ῥυϑμῷ γεγόνασι διηναγκασμένοι. ὅτι ὃ
δρῶσι ταῦτα ἀγνοοῦντες αὐτῶν ἕκαστα, οὐ συλλογί
ζόνται τόδε που" προσήκοντα μὲν ἔχον πᾶν μέλος
ὀρϑῶς ἔχειν" μὴ προσήκοντα δὲ, ἡμαρτημένως. Κα
ἀναγκαιότατα. 46. Τὶ οὖν; ὃ μηδὲ δ, τι ποῦ
ἔχεν γιγνώσκων, ἄρα δ, τι περ εἴπομεν, ὡς ὀρϑῶς γ
αὐτὸ ἔχει, γνώσεται ποτὲ ἐν ὁτῳοῦν; ΚΑ. Καὶ χἰς
μηχανή; 49. τοῦτ᾽ οὔμῥ. ὡς ἔοικεν, ἀνευρίσκομεν
αὐτὰ νῦν, ὅτι τοῖς φδοῖς ἡμῖν οὖς νῦν παρακαλοῦ
μὲν, καὶ ἑκόντας τινι τρόπον ἀναγκάζομεν ἄδειν
μέχρι γε τοσούτου πεποιδεῦσϑαι σχεδὸν ἀναγκαῖον
μέχρι τοῦ δυνατὸν εἶναι ξυνακολουϑεῖν ἕκαστον ταῖ'
τὸ βόσεσι τῶν ῥυϑμῶν, καὶ ταῖς χορδαῖς ταῖς τῶν
μελῶν" ἵνα καϑορῶντες τάς τε ἁρμονίας καὶ τοῦ"
ῥυϑμοὺς, ἐκλέγεσϑαέ τε τὰ προσήκοντα οἷοίτ᾽ ὦσιν
ἃ τοῖς τηλικούτοις τε καὶ τοιούτοις ἄδειν πρέπον
καὶ οὕτως ἔδωσι, καὶ ἄδοντες, αὐτοί τε ἡδονὲς τὸ
παραχρῆμα ἀσινεῖς ἥδωνται, καὶ τοῖς νεωτέροις ἤγε
- μόνες ἡϑῶν χρηστῶν ἀσπασμοῦ προσήκοντος γέγνων
ται. μέχρι δὲ τοσούτου παιδευϑέντες, ἀχριβεστέραν
Ῥεῖ ἘΣΎ, Ἐ,
606 ΡΙΑΤΟΝΙΒ Ρ.071.4.}.ο.
ἂν παιδείαν τῆς ἐπὶ τὸ πλῆϑος φερούσης εἶεν μετα-
, ἈΝ »-Ἢ᾽ Ἃ . , 3 Υ͂
χεχειρισμενοι, καὶ τῆς περὶ τοῦς “ποιηφᾶς αὐτούς.
τὸ γὰρ ΤΟΙ͂ΤΌΡ οὐδεμία ἀνάγκη ποιητῇ γιγνώσκειν,
εἴτε καλὸν εἴτε μὴ καλὸν τὸ μίμημα" τὸ δ᾽ ἄρμο-
νίας καὶ δυϑμοῦ, σχεδὸν ἀνάγκη. τοῖς δὲ πάντα τὰ
τρέα, τῆς ἐκλογῆς ἕ ἕγεχα τοῦ καλλίστου καὶ ὃ δευτέρου"
ἢ μηδέποτε ἱχαγὸν ἐπῳδὸν ) γίγνεσϑαι γέρις πρὸς ἀ-
ρετήν. Καὶ, ὅπερ ὁ λόγος ἐ ἐν ἀρχαῖς ἐβουλήϑη, τὴν
τῷ τοῦ Διονύσου χορῷ βοήϑειαν ἐπιδεῖξαν καλῶς
λεγομένη ν, εἰς δύναμιν εἴρηκε. σκοπώμεϑα δὴ εἰ
τοῦϑ᾽ οὕτω γέγονε" ϑορυβώδης μέν που ὃ ξύλλογος
ὃ τοιοῦτος ἐξ ἀνάγκης προϊούσης τῆς πύσεως ἐπὶ μᾶλ-
λον εἰ ξυμβαΐνει γιγνόμενος. ὅπερ ὑπερϑέμεϑα κατὶ
ἀρχας ἀναγκαῖον εἶναν γίγγεσϑαν περὶ τῶν νῦν
γιγνομένων. ΚΑ. “ἀνάγκη. 4. Πᾶς δὲ Υν αὐτὸς
οὗὑτοῦ κουφότερος γἐγαβκίν καὶ 7έγηϑέ τε χαὶ παῤ-
ῥησίας ἐμπίπλαται καὶ ἀβηκουστίας ἐν, τῷ τοιούτῳ
τῶν πέλας" ἄρχων δ᾽ ἱκανὸς ἀξιοῖ ἑαυτοῦ τε καὶ τῶν
ἄλλων Ὕ νεναι: ΚΑ. τί μὴν; .. Οὐκοῦν ἔφα-
μεν, "ὅταν ηναν ταῦτα, καϑάπερ τινὰ σίδηρον,
τὸς ψυχὰς.τῶν πινόντων διαπύρους γιγνομένας, μαλ-
ϑακωτέρας γίγνεσϑαι καὶ νεωτέρας; ὧστε εὐαγώ-
γους ξυμβαίν! εἰν τῷ δυναμένῳ καὶ ἐπισταμένῳ παι-
δεύευν τὲ καὶ πλάττεϊν, καϑάπερ ὅτ᾽ ἦσαν γέαι.
τοῦτον δ᾽ εἶναι τὸν πλὰ ἄστην, τὸν αὐτὸ» ὅνπερ τότε
τὸν ἀγαϑὸν γομοϑέτην" οὗ νόμους εἶναι δεῖ συμ-
ποτικοὺς, δυναμέναῃρ, τὸν εὔελπιν καὶ ϑαῤῥαλέον
ἐκεῖνον γι) ό μεν ον καὶ ἀναισχυντότε ἐρον τοῦ δέον-
τος, καὶ οὐκ ἐϑέλοντα τάξιν καὶ τὸ κατὰ μέρος σι
4....67γ4.Ὁ. ὈῈ ὨΕΟΙΒΥ͂Β 118. 1. 67
γῆς καὶ λόγου καὶ “πόσεως καὶ μούσης ᾿ὑπομένειν,
ἐθέλειν ποιεῖν πάντα τούτοις τἀναντία" καὶ εἰσιόντι
τῷ μὴ καλῷ θάῤῥει τὸν κάλλιστον διαμοχόμενον
φόβον εἰσπέμπειν οἵουστ᾽ εἶναι μετὰ δίκης" ὃν αἰδῶ
τε καὶ αἰσχύνην ϑεῖον φόβον ὠνομάκαμεν. ΚΑ.
Ἔστι ταῦτα. 440. Τούτων δέ γε τῶν νόμων εἶναι γο-
μοφύλακας καὶ συνδημιουργοὺς αὐτοῖς τοὺς ἂ-
θορύβους καὶ γήφοντας τῶν μὴ νηφόντων στρυατη-
γούς" ὧν δὴ χωρὶς, μέϑῃ διαμάχεσθαι δεινότερον,
ἢ) πολε ἑμέοις εἶναι μὴ μετὰ ἀρχόντων ἀϑορύβων. καὶ
τὸν αὖ μὴ δυνάμενον, ἐϑέλειν πείϑεσϑαι τούτοις,
καὶ τοῖς ἡγεμόσι τοῖς τοῦ Διονύσου, τοῖς ὑπὲρ ἕξή-
κοντα ἔτη γεγονόσιν, ἴσην καὶ μείζω τὴν αἰσχύνην
φέρειν, ἢ τὸν τοῖς τοῦ '᾿ἄρεως ἀπειϑοῦντα ἄρχουσιν.
ΚΑ. Ορϑῶς. 46. Οὐκοῦν εἴγε εἴη τοιαύτη μὲν μέ-
ϑη, τοιαύτη δὲ παιδιὰ, μῶν οὐκ ὠφεληϑέντες ἂν οἵ
τοιοῦτοι συμπόται καὶ μᾶλλον φίλοι ἢ πρότερον, ἀ-
παλλάττοιντο. ἀλλήλων, ἀλλ᾽ οὐχ ὥσπερ τανῦν ἐχϑροί;
κατὰ νόμους δὲ πᾶσαν τὴν ξυνουσίαν ξυγγενόμενοι
καὶ ἀκολουϑήσαντες, ὁπότε ἀφηγοῖντο οἵ γήφοντες
τοῖς μὴ νήφουσι; ΙΑ͂. ᾿Ορϑῶς, εἴγε δὴ εἴη ἐπὶ τοι-
αὐτῃ οἵαν νῦν λέγεις. 40. Μὴ τοίνυν ἐκεῖνό γ᾽ ἔτι
Τῆς τοῦ Ζιονύσου δωρεᾶς ψέγωμεν ἁπλῶς, ὡς ἔστι
κακὴ καὶ εἰς πόλιν οὐκ ἀξία παραδέχεσθαι. καὶ γὰρ
ἔτι πλείω τὶς ἂν ἀπεξέλϑοι λέγων" ἐκεῖ καὶ τὸ μέγι-
στον ἀγαϑὸν ὃ δωρεῖται, λέγειν μὲν ὄκγος εἰς τοὺς
πολλοὺς, διὰ τὸ κακῶς τοὺς ἀνθρώπους αὐτὸ ὕπο
λαβεῖν καὶ γνῶναι λεχϑέν. 1.4. Τὸ ποῖον δή; 46.
«Τόγος τὶς ἅμα καὶ φήμη ὑποῤῥεῖ πῶς, ὡς ὃ ϑεὸς
ἘΠ
68 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἐνὶ
οὗτος ὑπὸ τῆς μητρυιᾶς διεφορήϑη τῆς ψυχῆς τὴν
γνώμην" διὸ τὰς τε βακχείας καὶ πᾶσαν τὴν μανικὴν
ἐμβάλλει χορείαν τιμωρούμενος" ὅϑεν καὶ τὸν οἶνον
ἐπὶ τοῦτ᾽ αὐτὸ δεδώρηται. ἐγὼ δὲ τὰ μὲν τοιαῦτα
τοῖς ἀσφαλὲς ἡγουμένοις εἶναι λέγειν περὶ ϑεῶν, ἂ-
φίημι λέγειν" τὸ δὲ τοσόνδε οἷδα, ὅτι πᾶν ζῶον
ὅσον αὐτῷ προσήκει γοῦν ἔχειν τελεωϑέντι, τοιοῦ-
τον καὶ τοσοῦτον οὐδὲν ἔχον ποτὲ φύεται. ἐν τούτῳ
δὴ τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ μήπω ἔπκώλν γι! τὴν οἰκείαν φρόνη-
σιν, πᾶν μαϊνεταί τε καὺ βοᾷ ἀτάκτως" καὶ ὅταν ἄ-
ποχτείνῃ τὶς αὐτὸ τάχιστα, ἀτάκτως αὖ πηδᾷ. ἄνα-
μνησϑῶμεν δὲ ὅτι μο υσικῆς τὲ καὶ γυμναστικῆς. ἔφα-
μὲν ἀρχὰς ταὗτας εἰναι. ΚΑΙ͂. Μεμνήμεϑα. τί δ᾽ οὔ;
46. Οὐκοῦν καὶ ὅτι τὴν ῥυϑμοῦ τε καὶ ἁρμονίαν
αἴσϑησιν τοῖς ἀνϑρώποις ἡμῖν ἐνδεδωκέναν τὴν ἀρ-
χὴν ταὑτην ἔφαμεν; , Ἀπόλλωνα δὲ καὶ Μούσας καὶ
πβρ εν; τούτων αἰτίους γεγονέναι; ΚΑ. πῶς γὰρ
; 49. Καὶ δὴ καὶ τὸν οἷνόν 7ε, ὡς ἕοικεν, ὃ τῶν
ἄλλων λόγος, ἵνα μανῶμεν φησὶν ἐπὶ τιμωρίᾳ τῶν
ἀνϑρώπων δεδόσϑαι" ὁ δὲ νῦν λεγόμενος ὕφ᾽ ἡμῶν,
φάρμακον ἐπὶ τοὐναντίον φησὶν αἰδοῦς μὲν ψ υχῆς κτή-
σεως ἕνεκα δεδόσθαι, σώματος δὲ ὑ ὑγιείας τεκαὶ ἰσχύος.
,Κ Δ. Κάλλιστα, ὦ ξένε, τὸν λόγον ἀπεμνῃμόνευκας.
0. Καὶ τὰ μὲν δὴ τῆς χορείας ἡμίσεα διαπεπεράν-
ϑὼ" τὰ 'δ᾽ ἡμίσεα ὅπως ἂν ἔτι δοκῇ περανοῦψαν; ἢ
καὶ ἐάσομεν; ΚΑ. Ποῖα δὴ λέγεις; καὶ πῶς ἑκάτερα
διαιρῶν; 4. “Ολὴη μὲν που χορεία, ὕλη παΐδευσις
ἣν ἡμῖν" τούτου δ᾽ αὖ, τὸ μὲν, ῥυϑμοὶ τε καὶ ἀρ-
μονίαι τὸ κατὰ τὴν φωγήν. Κ΄. Ἰγαΐ. 4. Τὸ δὲ γε
ν.0γ8.4.0.5.ὦ ΠῈ ΓΕΘΙΒΥ͂ΘΒ {18, 17. 69
κατὰ τὴν τοῦ σώματος κίνησιν, ῥυϑμὸν μὲν κοινὸν
τῇ τῆς φωνῆς εἶχε κινήσει, υχῆμα δὲ ἔδιον" ἐκεῖ δὲ
μέλος, ἡ τῆς φωνῆς κίνησις. ΚΛ. (4ληϑέστατα. 4.
Τίιὰ μὲν τοίγυν τῆς φωνῆς μέχρι τῆς ψυχῆς, πρὸς ἀ-
ρετῆς παιδείαν, οὐκ οἷδ᾽ ὅντινα τρόπον ὠνομάσαμεν
μουσικὴν. ΚΑ. ᾿Ορϑῶς μὲν οὖν. 46. Τὰ δὲ γε τοῦ
σώματος, ἃ παιζόντων ὄρχησιν εἴπομεν, ἐὰν μέχρι
“ - ᾿ 3 - « Υ ’ ’
τῆς τοῦ σώματος ἀρετῆς ἡ τοιαύτη κίνησις γίγγηται,
τὴν ἔντεχνον ἀγωγὴν ἐπὶ τὸ τοιοῦτον αὐτοῦ, γυμνα-
στικὴν προσείπωμεν. Κα. ᾿Ορϑότατα. 40. Τὸ δὲ
τῆς μουσικῆς, ὃ νῦν σχεδὸν ἥμισυ διεληλυϑέναι τῆς
χορεΐας εἴπομεν, καὶ διαπεπεράνϑαι, καὶ νῦν οὕτως
εἰρήσθω" τὸ δὲ ἡ ἡμισυ λέγωμεν: ἢ πῶς καὶ πῇ ποιη-
τέον; ΚΑ. ἊΣ ἄριστε, Κρησὶ καὶ «Τακεδαιμονίοις
διαλεγόμενος, μουσικῆς πέρι διελϑόντων ἡμῶν, ἐλ-
λειπόντων δὲ γυμναστικῆς, τί ποτε οἴει σοὶ πότερον
ἡμῶν ἀποκρινεῖσθαι πρὸς ταὑτην τὴν ἐρώτησιν;
46. ᾿Δἀποκεκρίσϑαι ἔγωγ᾽ ἀν σε φαίην σχεδὸν, ταῦτ᾽
ἐρόμεγον σαφῶς" καὶ μανϑάνω ὡς ἐρώτησις οὖσα
αὕτη τανῦν, ἀπόκρισίς τε ἐστὴν, ὡς εἶπον, καὶ ἔτι
πρόσταξις διαπεράγασϑαι τὰ περὶ γυμναστικῆς. 1Χ.ἅ.
᾿άρισϑ᾽ ὑπέλαβές τε" καὶ οὕτω δὴ ποίει. 440. Ποιη-
τέον. οὐδὲ γὰρ πάνυ χαλεπόν ἐστιν εἰπεῖν ὑμῖν γε
ἀμφοτέροις γνώριμα. πολὺ γὰρ ἐν ταύτῃ τῇ τέχνῃ
πλέον ἐμπειρίας ἢ ἐν ἐκείνῃ μετέχετε. ΚΑ. Σχεδὸν
ἀληϑῆ λέγεις. 46. Οὐκοῦν αὖ ταύτης ἀρχὴ μὲν τῆς
-στοιδιᾶς, τὸ κατὰ φύσιν πηδᾷν εἰδίσϑαι πᾶν ζῶο»"
τὸ δ᾽ ἀνθρώπινον, ὡς ἔφαμεν, αἴσϑησιν λαβὸν τοῦ
ῥυϑμοῦ, ἐγέννησέ τὲ ὄρχησιν καὶ ἔτεκε, τοῦ δὲ μέλους
70 ῬΡῬΙΑΤΟΝΙΒ ς.ρ 6γ4.4.Ὁ.
ὑπομιμνήσκοντος καὶ ἐγείροντος τὸν ῥδυϑμὸν, κοι-
νωϑέντε ἀλλήλοις χορείαν καὶ παιδιὰν ἐτεκέτην. Κὶ 4.
᾿ληϑέστατα. 46. Καὶ τὸ μὲν, φαμὲν , ἤδη διεληλύ-
ϑαμεν αὐτοῦ" τὸ δὲ᾽ πειρασόμεϑα ἐφεξῆς διελϑεῖν.
ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν. 46. Ἐπὶ τοίνυν τῇ τῆς μέϑης
γορείᾳ τὸν κολοφῶνα πρῶτον ἐπιϑῶμεν, εἰ καὶ σφῷν
ξυγδοκεῖ. Κι. Ποῖον δὴ καὶ τίνα λέγεις; «16. Εἰ
μέν τις πόλις, ὡς οὔσης σπουδῆς τῷ ἐπιτηδεύματι
τῷ νῦν εἰρημένῳ, χρήσεται μετὰ νόμων καὶ τάξεως,
ὡς τοῦ σωφρονεῖν ἕνεκα μελέτης χρωμένη, καὶ τῶν
ἄλλων ἡδονῶν μὴ ἀφέξεται, ὡσαύτως καὶ κατὰ τὸν
αὐτὸν λόγον, τοῦ κρατεῖν αὐτῶν ἕνεκα μηχανωμένη,
τοῦτον μὲν τὸν τρόπον ἅπασι τούτοις χρηστέον " εἰ
δ᾽ ὡς παιδιᾷ τε, καὶ ἐξέσται τῷ βουλομέ γῳ, καὶ ὅταν
βούληται, καὶ μεϑ᾽ ὧν ὧν βούληται, πίνειν μετ᾽ ἐπι-
τηδευμάτων ὡντινωγοῦν ἄλλων, οὐκ ἂν τιϑείμην
ταύτην τὴν ψῆφον, ὡς δεῖ ποτὲ μέϑῃ χρῆσϑαι ταύ-
τὴν τὴν πόλιν, ἢ) τοῦτον τὸν ἄνδρα. ἀλλ᾽ ἔτι μᾶλλον
τῆς Κρητῶν καὶ “ακεδαιμονίων χρείας προσϑείμην
ἂν τῷ Καρχηδονίων γόμῳ, μηδέποτε μηδένα ἐπὶ
στρατοπέδου γεύεσθαν τούτου τοῦ πόματος, ἀλλ᾽
ὑδροποσίᾳ συγγίγνεσθϑαν τοῦτον τὸν χρόνον ἅπαν-
τα καὶ κατιὶ πόλιν μὴτε δοῦλον μὴτε δούλην γεύε-
σϑαι μηδέποτε" μηδὲ ἃ ἄρχοντας, τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν
ὃν ἂν ἄρχωσι: μηδ᾽ αὖ κυβερνήτας, μηδὲ δικαστίςς,
ἐνεργοὺς ὄντας, οἴνου γεύεσθαι τοπαράπαν" οὐδ᾽
ὅστις βουλευσόμενος εἰς βουλὴν ἀξίαν τινὰ λόγου
συνέρχεται. μηδὲ 78 μεϑ' ἡμέραν μηδένα τοπαρά-
παν, εἰ μὴ σωμασκίας ἢ νόσων ἕνεκα". μηδ᾽ αὐ νὐ:
ε. Ὲ ΤΕΘΙΒΥΘ 118, Ἱ|, γΖ,
᾿: [τ , - » - 3 κα ᾿"
ἡτωρ, ὅταν ἐπινοῇ τις παῖδας ποιεῖσϑαν ἀνὴρ ἢ
1 ᾿ , 2’ , ,
καὶ γυνή. καὶ ἄλλα δὲ πάμπολλα ἂν τις λέγοι, ἐν
οἷς τοῖς νοῦν τε καὶ νόμον ἔχουσιν ὀρϑὸν, οὔ ποτέος
οἶνος. ὥστὲ κατὰ τὸν λόγον τοῦτον, οὐδ᾽ ἀμπέλων
ἂν πολλῶν δέοι οὐδ᾽ ἡτινι τιόλε!. ταχτὰ δὲ τά τ᾽ ἀλ-
λα ἂν εἴη “ειρχήματᾳ, καὶ πᾶσα ἡ δίαιτα καὶ δὴ
τά γε περὲ οἶνον σχεδὸν ἁπάντων ἐμμετρότατα καὶ
ὀλίγιστα γίγνοιτ᾽ ἄν. οὗτος, ὦ ξένοι, ἡμῖν (εἰ ξυν-
δοκεῖ) κολοφὼν ἐπὶ τῷ περὶ οἴνου λόγῳ ῥηϑέντι εἰ-
ρήσϑω. ΚΑ. Καλῶς" καὶ ξυνδοκεῖ.,
ὑ᾽ ῬΙΑΤΟΌΝΙΒ Ρ-δγ δ...
τον τον παςυμυτ, φερε στο ασα σταμεοαβμεαδεν)θρς κίας ποτ λ ποτ ΣΑ͂; ΒΕ Υνανωδ ϑοενυσεισισνοσκο,........-. ὁ
ΠΛΆΤΩΝΟΣ
Ν' ΟΥ ΜῸ ἄϑυσῶν,
Ἡ
ΠΕΡΙ ΝΟΜΌΘΕΣΙΑΣ
4ΙΆΑΜΔΟΙΓΟΣ ΤΡΙΤΩΟΣ.
ὙΨ,ΥΣ μὲν οὖν δὴ ταῦτα. πολιτείας δ᾽ ἀρχὴν τί-
γα ποτὲ φῶμεν γεγονέναι; μῶν οὐκ ἐνθένδε τὶς ἂν
κὐτὴν ῥᾷστά τε καὶ κάλλιστα κατίδοι; ΚΑ. Πόϑεν;
49. Ὅϑεν καὶ τὴν τῶν πόλεων ἐπίδοσιν ἐπὶ ἀρετὴν
μεταβαίνουσαν ἅμα καὶ κακίαν ἑκάστοτε ϑεατέον.,
21. «““έγεις δὲ πόϑεν; 49. Οἶμαι μὲν ἀπὸ χρόνου
μήκους τε χαὶ ἀπειρίας, καὶ τῶν μεταβολῶν ἐν τῷ
τοιούτῳ. ΚΑ. Πῶς λέγεις, 46. Φέρε, ἀφ᾽ οὗ ἌΓΕΕΕΣ
τ᾿ εἰσὶ καὶ ἄνϑρωποι πολιτευόμενοι, δοκεῖς ἂν ποτε κα-
τανοῆσαι χρόνου πλῆϑος ὅσον γέγονεν; Οὔκουν
ῥᾷὅν γε οὐδαμῶς. .40. τὸ δέ 7ὲ ὡς ἄπειρόν τι καὶ
ἀμήχανον ἂν εἴη. ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν τοῦτό 7: «496.
Μιῶν γε οὖν οὐ μυρίαι μὲν ἐπὶ μυρίαις ἡμῖν γεγό-
γασι πόλεις ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ; κατὰ τὸν αὐτὸν δὲ
.».677.8.}.0. ὨῈ ΤΡΟΘΊΒΥΒ5 111... 73
᾽ Ε ᾿
τοῦ πλήϑους λόγον, οὐκ ἐλάττους ἐφρϑαρμένον; πε.
-πολιτευμέναν δ᾽ αὖ πάσας πολιτείας πολλάκις ἕκα-
σταχοῦ; καὶ τοτὲ μὲν ἐξ ἐλαττόνων, μείζους, τοτὲ δὲ
ἐκ μειζόνων, ἐλάττους" καὶ χείρους ἐκ βελτιόνων γε-
᾿ ΄ 3 -
γόνασι, καὶ βελτίους ἐκ χειρύνων; 141. ἀναγκᾷϊον.
6. Ταύτης δὴ περιλάβωμεν, εἰ. δυναίμεθα, τῆς
"Ὁ ᾿ ι ι , - «
μεταβολῆς τὴν αἰτίαν. τάχα γὰρ ἂν ἴσως δείξειεν ἡ-
μῖν τὴν πρώτην τῶν πολιτειῶν γένεσιν καὶ μετά-
βασιν. ΚΑ. Εὖ λέγεις. καὶ προϑυμεῖσθα:ι δεῖ, σὲ
Ἁ . π΄ ἀμ; [᾿ »
μὲν, ὃ διανοῇ περὶ αὐτῶν ἀποφαινόμενον, ἡμᾶς δὲ,
“- " ΕῚ Ρ] » ες οὔ ε Α ἦς , 3
ξυγεπομέγους. Α0. ἱῳ οὖν ὑμῖν οἵ παλαιοὺ λόγοι ὦ-
λήϑειαν ἔγειν τινὰ δοκοῦσιν; Ια Δ. Ποῖοι δέ; 4Θ.
Τὸ πολλὰς ἀνϑρώπων φϑορὰς γεγονέναν κατακλυ-
σμοῖς τε καὶ νόσοις, καὶ ἄλλοις πολλοῖς, ἐν οἷς βρα-
χὺ τι τῶν ἀνϑρώπων λείπεσθαι γένος. ΚΑ, Πάνν
᾿ δι ᾿ ᾿ “ - , ᾿
μὲν οὖν πιϑανὸν τὸ τοιοῦτον πᾶν παντί. 40. Φέρε
δὴ, γοήσωμεν μέαν τῶν πολλῶν ταύτην, τὴν τῷ κα-
ταχλυσμῷ ποτὲ γενομένην. ΙΚΑ͂. Τὸ ποῖόν τι περὶ
5. ο ͵ ς ς Ι
αὐτῆς διανοηθέντες; “46. (ἧς οἱ τότε περιφυγόντες
τὴν φϑορὰν, σχεδὸν ὄρειοι τινὲς ἂν εἶεν νομεῖς, ἐν
κορυφαῖς που σμικρὰ ζώπυρα τοῦ τῶν ἀνθρώπων
γένους διασεσωσμένα. ΚΑ. 4λον. 4. Καὶ δὴ τοὺς
ΨΥ: “ "ὕ -
τοιούτους γε ἀνάγκη που τῶν ἄλλων ἀπείρους εἶναι
-“᾿ .ω- -- 2) ῃ .-
τεχνῶν, καὶ τῶν ἐν τοὺς ἄστεσι πρὸς ἀλλήλους μηχαγῶ»γ,
͵ - Ἢ
εἴς τε πλεονεξίας καὶ φιλονεικίας, καὶ ὅπόο ἄλλᾳ κα-
" « » ᾿ 2 » - αι
κουργήματα πρὸς ἀλλήλους ἐπινοοῦσι. ΚΑ. Εἰκὸς
ο“ -ῃ ν ; 2 - Ι͂ γ᾿ χι
. γοῦν. 46. Θῶμεν δὴ, τὰς ἐν τοῖς πεδίοις πόλεις καὶ
΄ Ι Ψ, ᾽ .»
πρὸς ϑαλάττῃ κατοικούσας, ἄρδην ἐν τῷ τότε χρόνο"
-Ὁ 2 Ὁ ,
διαφϑεέρεσϑαι. ΚΑΑ. Θῶμεν. 41. Οὐκοῦν ὄργαγά τε
74 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ς.».67 8...
Γ ἀκ ὁ ΟΝ Υ Ψ Ἁ Ε) ᾽ Ξ ,) ΥΥΓ,
πάντα ἀπόλλυσθαι, καὶ εἴτι τέχνης ἣν ἐχόμενον
σπουδαίας εὑρημένον, ἢ πολιτικῆς, ἢ καὶ σοφίας
τιγὸς ἑτέρας, πάντα ἔῤῥεεν ταῦτα ἐν τῷ τότε χρόνῳ
᾿ ΄ -Ὁ ᾿ ΒΡ. 3 γ, ΡῚ 2»)
φήσομεν; ΚΑ. Πῶς γὰρ ἂν, ὦ ἄριστε, εἰγξ ἐμδνε
ω ϑ-
τάδε οὕτω τὸν πάντα χρόνον ὡς νῦν διακεχόσμηται,
καινὸν ἀνευρίσκετο ποτὲ καὶ ὁτιοῦν του; ὃ, τι μὲν
γὰρ μυριάκις μύρια ἔτη διελάνθανεν ἄρα τοὺς τότε"
2 3 ζ ἢ δ - , ᾿
χίλια δ᾽ ἀφ᾽ οὐ γέγονεν, ἢ δὶς τοσαῦτα ἔτη, τὸ μὲν Ζ.αι-
δάλῳ καταφανῆ γέγονε, τὰ δὲ, ᾿᾽Ορφεῖ, τὸ δὲ, Παλαμή-
δει" τὰ δὲ περὶ μουσικὴν, ἩΙαρσύᾳ καὶ Ολύμπῳ' σερὶ
ι ᾿ }) γ΄ Ὁ
λύραν δὲ, ᾿Αμφίονι" τὰ δ᾽ ἄλλα ἄλλοις πάμπολλα, ὡς
53.».ὦ ᾿ νας, ἃ
πος εἰπεῖν, χϑὲς καὶ πρώην γεγογότα. «40. “Ὁ οἷσϑ',
“᾿ , " ᾿ .Ψ , : 3 -Ὁ τ
ὦ Κλεινία, τὸν φίλον ὅτι παρέλιπες τὸν ἀτεχνῶς χϑὲς
γενόμενον; ΚΑ. μῶν φράζεις ᾿Επιμενίδην; ΑΘ.
,' ἴ Ἁ " ς -Ὁ « Π -Ὁ
αὶ, τοῦτον. πολὺ γὰρ ὑμῖν ὑπερεπήδησε τῷ μηχα-
᾿ ᾿ Γ ν ῃ « ἃ. Ὁ
νήματι τοὺς ξύμπαντας, ὦ φίλε. ὁ λόγῳ μὲν “Ησίο-
δος ἐμαντεύετο πάλαι, τῷ δ᾽ ἔργῳ ἐκεῖνος ἀπετέλε-
σεν, ὡς ὑμεῖς φατὲ, ΚΑ͂. Φαμὲν γὰρ οὖν. 46. Οὐκ-
- ῳ ᾿ Γ 2» Ἶ [αὶ ὧν δὰ «
οὖν οὕτω δὴ λέγωμεν ἔχειν τότε ὑτε ἐγένετο ἡ φϑο-
οὰ, τὰ περὶ τοὺς ἀνθρώπους πράγματα, μυρίαν
᾿ Θ . 3 [2 οὖ δ᾽ ΒῚ 96 -»Σ΄Ὶ.:
μέν τινὰ φοβερὰν ἐρημίαν, γῆς ὃ ἀφϑόνου πλῆϑος
͵ ᾿ - ͵ ,).) ς
πάμπολυ. ζώων δὲ τῶν ἄλλων ἐῤῥόντων, βουκόλ᾽
ἄττα, καὶ εἴτι που αἰγῶν περιλειφϑὲν ἐτύγχανε γέ-
-" ᾿ τ .--"» 3
νος, σπάνια καὶ ταῦτα νέμουσιν εἶναι ζῃν τότε κατ
ἀρχάς. ΚΑ. Τὶ μὴν; 46. Πόλεως δὲ καὶ πολιτείας
᾿ τ -Ξ- ὧνὍΨ ᾿
πέρι καὶ νομοϑεσίας, ὧν γῦν ὃ λόγος ἡμῖν παρέστη-
κεν, ἄρ᾽, ὡς ἔπος εἰπεῖν, οἰόμεθα καὶ μνήμην εἶναι
“ 32 ω ὦ »
τοπαράπαν; ΚΑ. Οὐδαμῶς. «440. Θυκοὺν ἐς ἐχεί-
»-Ὁ - , π΄
νων τῶν διακειμένων οὕτω τὰ νῦν γέγονεν μιν ξὺμ-
μεο.ἃ. ΏΠΣ ΤΠΟΙΡΥΘ 18. ΤΙ, 7
παντα, πόλεις τε καὶ πολιτεῖαι; καὶ τέχναι, καὶ γνό-
"μοι" καὶ πολλὴ μὲν πονηρία, πολλὴ δὲ καὶ ἀρετή.
-
ΚΑ. Πῶς λέγεις; 490. .4ρ᾽ οἰώμεϑα, ὦ ϑαυμάσιε,
τοὺς τότε, ἀπείρους ὄντας πολλῶν μὲν καλῶν τῶν
κατὰ τὰ ἄστη, πολλῶν δὲ καὶ τῶν ἐναντίων, τελέους
ὃς ἀρετὴν ἢ καὶ πρὸς κακέαν γεγονέναι; Καὶ. Κα-
πρὸς ἀρετὴν ἢ καὶ πρὸς κακίαν γεγονέναι; ΚΑ.
λῶς εἶπες " καὶ μανϑάνομεν ὃ λέγεις. 46Θ. Οὐκοῦν
“Ἄ͵᾿͵3΄Κ. Υ͂ - Ἵ Υ̓͂ «ες .- ΤΣ
προϊόντος μὲν τοῦ χρόνου, πληϑύνοντος δ᾽ ἡμῶν τοῦ
5 “ ᾿ Ὁ [
γένους, εἰς πάντα τὰ νῦν καϑεστηκότα προελήλυϑεν
ἅπαντα. 1Κ.4. ᾿᾽Ορϑότατα. 40. Οὐκ ἐξαίφνης γε, ὡς
εἰκὸς, κατὰ σμικρὸν δὲ, ἐν πυαμπόλλῳ τινὶ χρόγῳ.
-- ᾿ “-ΩηΩ9 ᾿ ι
ΚΑ. Καὶ μάλα ΕΝ τοῦϑ'᾽ οὕτως. 490. Ἔκ 7αρ
τῶν ὑψηλῶν εἷς τὰ πεδία καταβαΐνειν, οἶμαι, πᾶσι
φόβος ἔγαυλος ἐ γεγόνει. ΚΑ. πῶς δ᾽ οὔ; 46. Ἂς
οὔκ ἄσμενοι μὲν ἑχυτοὺς ἑώρων, δι ὀλιγότητα, ἐν
-»ὝΨ -»- ᾿ « 2
τοῖς περὶ ἐκεῖνον τὸν χρόνον; πόρεια δὲ, ὥστ᾽ ἐπ᾽
9 , γ ἵ , »“Ὕ΄ Ελ] ᾿ ͵
ἀλλήλους τότε πορεύεσθαι κατιὶὶ γῆν ἢ κατὰ ϑαάλατ-
ταν, σὺν ταῖς τέχναις, ὡς ἔπος εἰπεῖν, πάντα σχεδὸν
ἀπολώλει; ξυμμίσγειν οὖν ἀλλήλοις οὐκ ἢν, οἶμαι,
σφόδρα δυνατόν. σίδηρος γὰρ καὶ χαλκὸς καὶ πάντα
τὰ μεταλλεῖα συγκεχυμένα ἠφάνιστο" ὥστε ἀπορία
πᾶσα ἦν τοῦ ἀνακαϑαΐρεσθϑαι τὰ τοιαῦτα. δρυοτο-
μίας τὸ εἶχον σπάνιν. εἰ γάρ τι που καὶ περιγεγο-
γὸς ἢν ὄργανον ἐν ὄρεσι, ταῦτα μὲν ταχὺ κατατρι-
, ΕῚ ᾿ 2} ἡ 2 ΒΩ ᾿
βέντα ἠφάνιστο, ἄλλα δ᾽ οὐκ ἔμελλε γενήσεσϑαι,
͵ «ες “Ὁ ΄
πρὶν πάλιν ἡ τῶν μεταλλέων ἀφίκοιτο εἰς ἀνϑρώ-
ποῦς τέχνη. (Λ΄. Πῶς γὰρ δή; 46. Γενεαῖς δὴ πό-
5», -" 2 τί ,
σαῖς ὕστερον οἰόμεϑα τοῦϑ᾽ οὕτω γεγονέναι; ΚΛ.
-" .«“ ω ᾿
“Ζ1λον ὅτι παμπόλλαις τισίν. ΑΘ. Οὐκοῦν καὶ τε:
70 ΡΙΓΛΤΟΝΙῚΒ ς.».6γ7.54..".ς.
[7] Π δὲ ο - Ἀ »-
χναι ὅσαι περ σιδήρου δέονται καὶ χαλκοῦ καὶ τῶν
᾿ 3 , ὮΝ «ψ
τοιούτων ἁπάντων, τὼν αὐτὸν χρόνον κιαὶ ἔτι πιλεί-
5 δι ᾿ 5} - ) -" ᾿ » γχυ ᾿
ονα ἠφανισμέναι ἂν εἰεν ἐν τῳ τοτέ. ΚΑ. Τὸᾶ μὴν;
τ Π [εἰ »
40. Καὶ τοίνυν στάσις ἅμα καὶὲ πόλεμος ἀπολώλενυ
κατὰ τὸν τότε χρόνον πολλαχῆ. ΚΑ. Πῶς; 46.
Πρῶτον μὲν ἠγάπων καὶ ἐφιλοφρονοῦντο ἀλλήλους
2 2» 3 ΕΣ 3 -“ὄ «
δ ἐρημίαν" ἔπειτα οὐ περιμάχητος ἣν αὐτοῖς ἡ τρο-
-- ᾽ 3 Ἐ
φή. νομῆς γὰρ οὐκ ἣν σπάνις, εἰ μὴ τισι κατ ἀρ-
ε 4 δὴ "Ὁ , ΕῚ "
χὰς ἴσως" ἣ δὴ τὸ πλεῖστον διέζων ἐν τῷ τότε χρό-
Ἢ - 39 - “ Ξ
νῳ. γάλακτος γὰρ καὶ κρεῶν οὐδαμῶς ἐνδεεῖς σαν"
γι δὲ θηρεύοντες, οὐ φαύλην οὐδ᾽ ὀλίγην ὶ
ὅτι δὲ ϑὴρ βἐρῥ ὁ 08. Ψ ῇ γὴν τροφὴν
“ Α λ “ Ὗ "»“-᾽΄
παρεέχοντο. καὶ μὴν ἀμπεχόνης γΧ8 καὶ στρωμνή,
καὶ οἰκήσεων καὶ σχευῶν ἐμπύρων τε καὶ ἀπύρων
Ά ᾿ (ἀρ -“͵
εὐπόρουν. αἵ πλαστικαὶ γὸρ καὶ ὅσαι πλεχτικαὴὶ τῶν
΄- 2 ᾽ ͵ Ὁ ᾿
τεχνῶν οὐδὲν προσδέονται σιδήρου. ταῦτα δὲ πάντα
τούτω τὼ τόχνα ϑεὸς ἔδωκε πορέζειν τοῖς ἀνθϑρώ-
7] 5 " « 2
ποις, ἵν᾽ ὁπότε εἰς τὴν τοιαύτην ἀπορίαν ἔλϑοιεν,
2, [2] ω ΠῚ Ω »-»Στ"η 3 ᾿ Π
ἔχοι βλάστην καὶ ἐπίδοσιν τὸ τῶν ἀνϑρώπων γένος.
" ᾿ ι -" ν 8 ΙεΥ
πένητες μὲν δὴ διὰ τὸ τοιοῦτον σφόδρα οὐκ ἤσαν,
οὐδ᾽ ὑπὸ πενίας ἀγαγκαζόμενοι, διάφοροι ἑαυτοῖς
.3 ΡῚ 2) 2 ᾿
ἐγίγνοντο. πλούσιοι δ᾽ οὐκ ἄν ποτ ἐγένοντο, ἄχρυ-
᾿ , [.]
σοὶ τε καὶ ἀνάργυροι ὄντες" ὃ τότε ἐν ἐκείνοις πα-
τὰ τ΄ » - ὡΣ »
ρῆν. ἢ δ᾽ ἂν ποτὲ ξυγοικίᾳ μὴτε πλοῦτος ξυγοιχῇ
᾿ Μ᾿ ᾽
μὴτε πενία, σχεδὸν ἐν ταύτῃ διχαιότατια ἤϑη γί-
ψ ἅ(9 2 : «' Ὁ, ιν, 8 ᾿ --» 5 Π
γνοιτ᾿ ἄν. οὔτε γὰρ ὑβρις, οὔτ ἀδικία, ζῆλοΐ τε αὖ
τ ὯΝ 2 2 ΄ 3 χ' Ἀ ᾿ ὃ ᾿ ὃ .
καὶ φϑόνοι οὐκ ἐγγίγνοντάι. ἀγαθὸν μὲν δὴ ὑια
“.»ὕἤὔ 7 Ν ι ν , δέκ, ΓᾺ
ταῦτά τε ἦσαν, καὶ διὰ τὴν λεγομένην εὐήϑειαν. ἃ
᾽ , ι ᾿ 5 ), « »"ὟἫ
γὰρ ἤκουον καλὰ καὶ αἰσχρὰ εὐήϑεις ὄντες, ἡγοῦντο
ΕΤῚ χει ᾿ λὲγς Ἦ 3 9 Ἵ τὸ 4 εὐ
ἀληθέστατα λέγεσθαι, καὶ ἐπευϑοντο, ψεῦσος γάρ,
ἀ.ε.ρ.6δ0...». ὭΠ ΓΤΕΘΊΙΒΥ͂Θ 118. 1Π|, 77
ὑπονοεῖν οὐδεὶς ἠπίστατο, διὰ σοφίαν, ὥσπερ ταί"
νῦν: ἀλλὰ περὸὴ ϑεῶν τε καὶ ἀ! 'ϑρώπων τιὶ λεγόμεν α,
ἀληϑὴ νομίζοντες, ἔζων κατιὺὴ ταῦτα. διόπερ ἤσαν
τοιοῦτοι πυντάπασιν, οἵους αὐτοὺς ἡμεῖς ἄρτι διδ-
ληλύϑαμεν. ΚΑΊ. ᾿Εμοὶ γοῦν δὴ καὶ τῷδε οὕτω ταῦ-
τὰ ξυγδοκεῖ, 410. Οὐκοῦν εἴπωμεν ὅτι γενδαὶ διαβι-
οὖσαι πολλαὲ τοῦτον τὸν τρόπον, τῶν πρὸ γκατα-
κλυσμοῦ' ϑερον ὑπ χαὸ τῶν γῦν ἀτεχνότεροι μὲν καὶ
ἀμαϑόστεροι πρῦς τὲ τὰς ἄλλας μέλλουσιν εἶγναν τέ-
χνας καὶ πρὸς τὸς πολεμικὸς, ὅσαι τὸ πεζαὶ καὶ ὅσαι
κατὰ ϑάλατταν γίγνονται τανῦν, καὶ ὅσαι δὴ κατὰ
πόλιν μόνον αὐτοῦ δίκαι καὶ στάσεις λεγόμε ἐγᾶι, λό-
γοῖς ἔργοις τε μεμηχανημέναι πάσας μηχανὰς εἰς τὸ
νη νον τξ8 ἀλλήλους καὶ ἀδικεῖν" εὐηϑέστεροι
δὲ καὶ ἀνδρειότεροι, καὶ ἅμα σωφρονέστεροι, χαὶ
ξύμπαντα δικαιότεροι. τὸ δὲ τούτων αἴτιον ἤδη διε-
ληλ ύϑαμεν. ΚΑ. ᾿ορϑῶς λέγεις. 4. μδελεηανὼ δὴ
, ταῦτα ἡμῖν" καὶ τὰ τούτοις ξυνδπόμενα ἔτε πάντα
εἰρήσϑω, τυῦδ᾽ ἕνεκα ἵνα γοήσωμεν τοῖς τότε νόμων
τίς ποτ ἢν χρεία, καὶ τίς η». »ομοϑέτης αὐτοὶς. ΚΑ.
αὶ καλῶς γε εἴρηκας. 46. “Ἷρ᾽ οὖν ἐκεῖνοι μὲν οὔτ᾽
ἔδέοντο νομοϑετῶν, οὔτέ πω ἐφίλει κατιὶἑ τούτους
“τοὺς ᾿θῴν υς γέγνεσϑαι τὸτοιοῦτον; οὐδὲ γυογράμ-
ματα ἐστέ πῶ τοῖς ἐν τούτῳ τῷ μέρει τῆς περιόδου
7εγονόσιν », αλλ ἔϑεοι καὶ τοῖς λεγομένοις πατρικοὶς
γόμοις ἑπόμενοι ζῶσιν. χα. Εἰκὸς γοῦν. “49. Πολυ-
τείας δὲ γὲ γ,δη. καὶ τρόπος ἐστί τις οὗτος. Καὶ Δ. “Πίξῃ
“46. “οκοῦσέ μόι πάντες τὴν ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ πο-
λιτείον, δυνασκοίαν καλεῖν" ἢ καὶ νῦν ἔτι πολλογοῖῦ
78 ῬΙΆΑΤΟΝΙΒ ὁ νὴς
καὶ ἐν Ἕλλησι καὶ κατὰ βαρβάρους ἐστί. λέγει δ᾽ αὐ-
τὴν που καὶ Ὅμηρος γεγονέναν περὺὶ τὴν τῶν Κυ-
χκλώπων οἴκησιν" εἰπὼν,
Τοῖσιν δ᾽ οὔτ᾽ ἀγοραὶ βουληφόροι, οὔτε ϑέμιστες"
λλ οἵγ' ὑψηλῶν ὀρέων ναίουσι κάρηνα,
Ἔν σπέσσι γλαφυροῖσι. ϑεμιστεὺεν δὲ ἕκαστος
Ππαιδῶν ἠδ᾽ ἀλόχων" οὐδ᾽ ἀλλήλων ἀλέγουσι.
ΚΑ. "᾿Ἐοιπὲ 7ε ὁ ποιητὴς ὑμῖν. οὗτος γεγογέναν χα-
ρέεις. καὶ γὰρ δὴ καὶ ἄλλα αὐτοῦ διεληλ ὑϑαμεν
μάλ᾽ ἀστεῖα, οὐ μὴν πολλά γε. οὗ γὰρ σφόδρα χρώ-
μεϑὰ οὗ Κρῆτες τοὶς ξεγικοὶς πϑρήμασι, ἽΕΙ. Ἢ-
μεῖς δ᾽ αὖ χφώμεϑα μέν" καὶ ἔοικέ γε κρατεῖν τῶν
τοιούτων ποιητῶν" οὐ μέντοι «Ἰακωνικόν γε, ἀλλὰ
τινὰ μᾶλλι ΟΡ βίον ᾿Ιωγνιπὸν διεξέρχεται ἑκάστοτε. γῦν
μὴν εὖ τῷ σῷ λόγῳ ἔοικε μαρτυρεῖν, τὸ ἀρχαῖον αὖ-
τὸν ἐπὶ τὴν ἀγριότητα διὰ μυϑολογίας ἐπανενεγ κῶν.
ΚΑ. Ἱναΐ. 49. Ξυμμαρτυρεῖ γάρ" καὶ ἑλάβωμέν γὲ αὖ-
τὸν μηνυτὴν ὅτι τοιαῦται πολιτεῖαν γίγνονται. ποτέ.
ΚΑ. Καλῶς. 410. ὧν οὐκ ἐκ τούτων τῶν κατὰ μέαν
οἴκησιν 'καὺ κατὰ γένος διεσπαρμένων ὑπὸ ἀπορίας
τῆς ἕν ταὶς φϑοραῖς, ἐν αἷς τὸ πρεσβύτατον ἄρχει, διὰ
τὸ τὴν ἀρχὴν αὐτοῖς ἐκ πατρὸς καὶ μητρὸς γεγονέν αἱ;
οἷς ἑπόμενοι, καϑάπερ ὄρνιϑες, ἀγέλην μίαν ποιὴ-
σουσι, πατρονομούμενοι καὶ βασιλείαν πασῶν δι-
καιοτάτην βασιλευόμενοι ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν. 469.
Ἱπετὰ δὲ ταῦτά γε εἰς τὸ κοινὸν μείξους ποιοῦν-
τὸς πόλεις, πλείους συνέρχονται" καὶ ἐπὶ γεωρ-
γίᾳς τὰς ἐν ταῖς ὑπωρείαις τρέπονται πρώτας, στε-
ριβόλους τε αἱμασιώδεις τινὰς» τειχῶν ἐρύματα,
».681.4.8.6.8, ΒῈ ΓΠΟΊΤΒΥ 5. [18, ΠΙ. 70
τῶν ϑηρίων ἕνεκα ποιοῦνται, μέαν οἰκίαν αὖ κοινὴν
«καὶ μεγάλην ἀποτελοῦντες. ΚΑ. Τὸ γοῦν εἰκὸς ταῦϑ'
οὕτω γίγνεσϑαι. 46. Τὶ δὲ τόδε; ἄρα οὐκ εἰκός;
ΚΑ. Τὸ ποῖον; 40. Τῶν οἰκήσεων τούτων μειζό-
γων αὐξανομένων ἐκ τῶν ἐλαττόνων καὶ πρώτων,
ἑχάστην τῶν σμικρῶν παρεῖναι κατὰ γένος ἔχουσαν
τόν τε πρεσβύτατον ὄρχοντα, καὶ αὐτῆς ἔϑη ἄττα
ἴδια, διὰ τὸ χωρὶς ἀλλήλων οἰκεῖν, ἕτερα ἀφ᾽ ἑτέρων
ὄντων τῶν γεννητύρων τε καὶ ϑρεψάντων, ἃ εἰϑί-
σϑησαν περὶ ϑεοὺς τε καὶ ἑαυτοὺς, κοσμιωτέρων
μὲν, κοσμιώτερα, καὶ ἀνδρικῶν, ἀνδρικώτερα " καὶ
κατὰ τρόπον οὕτως ἑχόστους τὰς αὑτῶν ἀγαιρέσεις
ἐς τοὺς παῖδας ἀποτυπουμένους, χαὶ παέδων παῖ-
δας, ὃ λέγομεν, ἥκειν, ἔχοντας ἰδίους νόμους, εἷς
τὴν μείζονα ξυγοικίαν. ΚΑ. Πῶς γὸρ οὔ; 46. Καὶ
μὴν τοὺς γε αὑτῶν νόμους ἀρέσκειν ἑκάστοις ἀναν-
καὶόν που, τοὺς δὲ τῶν ἄλλων, ὑστέρους. ΚΑ. Οὕ-
τως. 46. ᾿ἀρχῇ δὴ νομοϑεσίας οἷον. ἐμβάντες ἐλάϑο-
μεν, ὡς ἕοιϑεν, Καὶ. Πάνυ μὲν οὖν. 4. Τὸ γοῦν
μετὰ ταῦτα ἀναγκαῖον αἱρεῖσϑαι τους συνελϑόντας"
τούτους κοινοὺς τινὰς ξαυτῶν, οἵ τὺ πάντων ἰδόντες
γόμιμα, τὰ σφίσιν ἀρέσκοντα αὐτῶν μάλιστα εἰς τὸ
κοιγὸν τοῖς ἡγεμόσι καὶ ἀγαγοῦσι τοὺς δήμους, οἷον
βασιλεῦσι, φανερὰ δείξαντες, ἑλέσθαι τε δόντες, αὖ-
τοὶ μὲν, νομοϑέται κληϑήσονται" τοὺς δὲ ἄρχοντας
καταστήσαντες, ἀριστοχρατίαν τινὰ ἐκ τῶν δυνα-
στειῶν ποιήσαντες, ἢ καί τινὰ βασιλείαν, ἐν ταὑτῃ
τῇ μεταβολὴ τῆς πολιτείας οἰκήσουσιν. ΚΑΊ. ᾿Εφεξῆς
γοῦν ἂν οὕτω τὲ καὶ ταὑτῃ γίγνοιτο. ΑΘ. Τρίτον
80 ῬΡῬΙΑΤΟΝΙ 5 ς.».6 85.3.}}
τοίνυν εἴπωμεν ἔτι" πολιτείας σχῆμα γιγνόμενον, ἐν ᾧ
ϑὴ πάντα εἴδη χαὶ παϑήματα πολιτειῶν καὶ ἅμα
πόλεων ξυμπίπτει γίγνεσθαι. Κι. τὸ ποῖον δὴ
.- [2] ᾿ ᾽ Π 2
τοῦτο; 4Θ. Ὃ μετὰ τὸ δεύτερον καὶ “Ὅμηρος ἐπε-
., , , σ
σημῇνατο, λέγων τὸ τρίτον οὕτω γεγονεναῦ, Κτίοσε
᾿ ᾿ “ ᾿ Ε 2] ᾿
δὲ Ζ“αρδανίην [γάρ που φησὶν} ἐπεὶ οὕπο 1λιος ἱρὴ
2.; ἘΠῚ ὰ; 9η γ λυ 3 ᾿
Ἂν πεδίῳ πεπόλεστο, πόλις μερόπων ἀνϑρώπῶν,
»2λ 9 ΜῺΏ3 « 2 " - ͵
Ἀλλ ξϑ' ὑπωρείας ᾧκουν πολυπιδάκου "1δὴς. λέγει
γὰρ δὴ ταῦτα τὸ ἔπη καὶ ἐκεῖνα ἃ περὶ τῶν Κυχλώ-
πων» εἴρηκε, κατὰ ϑεὸόν πὼς εἰρημένα καὶ κατὰ φὺ-
σιν. θεῖον γὰρ οὖν δὴ καὶ τὸ ποιητικὸν ἐνθεαστι-
, 5, ᾿ ς - - - 3... 34..1
χὸν ον γένος, ὑμνῳδοῦν πολλῶν τῶν κατ ἀλήϑειαν
γιγνομένων ξὺν τισι Χάρισι καὶ ὩΠούσαες ἐφάπτε-
ται ἑκάστοτε. ΚΑΙ.. Καὶ μάλα. 46. Εἰς δὲ τὸ πρό-
ῃ ᾽» -“, - ΕῚ Π ΞΜ Π
σϑεν προέλθωμεν ξτὺ τοῦ γὺν ἐπελϑόντος ἡμῖν» μὺυ-
᾿ " 2.» ᾿ - Γ ᾿
ϑου. τάχα γὰρ ἂν σημῇγειξ τὺ τῆς ἡμετέρας περι
3 - ᾿ Ὗ Ξι
βουλήσεως. οὐποῦν χρὴ; ΚΑ. πάνυ μὲν οὖν. .40.
Ά " Ω. ἀ ; , ΕῚ -Ὁ ς -ὉὋὉ- 32 '
Κατῳκίσϑη δὴ, φᾶμεν, ἐκ τῶν ὑψηλῶν εἰς μεγὰ τέ
Ν ι . » ὦ δὲ κ Ε ς
χαὶ- καλὸν πεδίον ]!ΙᾺῊλιον, ἐπὸ λόφον τινὰ οὐχ ὑψὴ"
͵ ν᾿ Κὰ ) -“
λὸν, καὶ ἔχοντα ποταμοὺς πολλοὺς ἄνωϑεν ἐκ τῆς
3) " Ὶ "- ΕἸ ᾿] “ἢ
Ἴδης ὡρμημένους. ΚΑ. Φασὶ γοῦν. 440. 49 οὺν
2 , » ». .
οὐχ ἐν πολλοὶς τισι χρόνοις τοῖς μετὰ τὸν χατακλυ-
, -»" 2 2
σμὸν τοῦτο οἰόμεϑϑα γεγονεναι; ΚΑ. πῶς δ᾽ οὐκ ἐν
- Ν . - , 3 - ᾿
“τολλοῖς; .40. Δεινὴ γοῦν ἔοικεν. αὐτοῖς λήϑη τότε
- - -" ᾿ »" «“ω «“ ς τ
παρεῖναι τῆς γὺν λεγομένης φϑορᾶς, οϑ᾽ οὕτως ὑπὸ
ποταμοὺς πολλοὺς καὶ ἐκ τῶν ὑψηλῶν ῥέοντας πό-
, 2 4 "Ὁ
λιν ὑπέθεσαν, πιστεύσαντες οὐ σφόδρα ὑψηλοῖς
Ει :
τισι λόφοις. ΚΑ. 4ῆλον οὖν ὡς παντἀπασὶ τι μα-
κρὸν ἀπεῖχον χρόνον τοῦ τοιούτου πάϑους. “0.
ΑΥΝ ὶ ᾽
ἃ,6.».06 8 ὅ.4. ὮΠΞ ΤΕΟΤΥ 5 1.18. ΠῚ, δ.
᾿
ν ΕἸ " ͵ 2
αὶ ἄλλαι γε, οἶμαι, πόλεις τότε κατῴκουν ἤδη πολ-
λαὶ, πληϑυόντων τῶν ἀνϑρώπων. Καὶ 4. Τί μὴν; 490.
αἱ γέ πον καὶ ἐπεστρατεύσαντο αὐτῇ, καὶ κατὰ ὃά-
, ͵ -
λατταν δὲ ἴσως, ἀφόβως ἤδη πάντων χρωμένων τῇ
Γ΄ ͵ 2 “ ᾿
ϑαλάττῃ. Κι. Φαίνεται. 416. Ζέκα δ΄ ἔτη που μεί-
γαντες χαιοὶ τὴν Τροίαν" ἀνάστατον ἐποίησαν.
᾿- 2 -
ΜΙ. Καὶ μάλα. 4Θ. Οὐκοῦν ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ,
ὼ ι , τῳ ΚΑ
ὄντι δεκέτει, ὃν τὸ Ἴλιον ἐπολιορκεῖτο, τὰ τῶν πο-
λιορκούντων ἑκάστων οἴκον κακὰ πολλὰ ξυνέβαινξ
- ᾽ ι 2
γιγγόμενα περὶ τὰς στάσεις τῶν γέων" οἱ καὶ ἀφι-
κομένους τοὺς στρατιώτας εἰς τὸς αὑτῶν πόλεις τε
Ἀ Ἅ Θ ἃ 2 “Ὁ 3ς) ) ᾿ [. Φ 5 ΡῚ
καὶ οἰκίας, οὐ καλῶς οὐδ᾽ ἐν δέκῃ ὑπεδέξαντο" ἀλλ
ὥστε ϑανάτους τὲ καὶ σφαγὰς καὶ φυγὰς γενέσθαι
παμπόλλας" οἵ πάλιν ἐκπεσόντες κατῆλθον, μετα-
, γ "Ὁ ΒῚ 2 π΄ “οΓ «ὩΣ
βαλόντες ὄνομα, «]ωριεῖς ἄντ «Ἰχαιῶν κληϑέντες,
διὰ τὸ τὸν συλλέξαντα εἶναι τοὺς τότε φυγάδας Ζίω-
ἢ Ἂ ᾿ ΔΝ ἐν 3 Ὁ Ι Ξ3,. 4 - ε
ριέα. καὶ δὴ ταῦτά .γεὲ ἡδη πάνϑ᾽ ὑμεῖς, ὦ “ἀπε-
δαιμόνιον, τἀντεῦϑεν μυϑολογεῖτε καὶ διαπεραΐίνε-
ω ᾿ :
τε. ΜΈΓ. Τί μὴν; 46. Ὅϑεν δὴ κατ ἀρχὸς ἐξε-
“ μ᾿ ΄ ᾿ ᾿ ἰ
τραπόμεϑα περὶ γόμων διαλεγόμενοι, περιπεσόντες
Ὁ »-“ ᾿ ω π.
μουσιπῇ τε καὶ ταῖς μέθαις, νῦν ἐπὶ τὰ αὐτὸ πόλιν
[ ; - Γἕ
ἀφίγμεθα, ὥσπερ κατὰ ϑεόν. καὶ ὃ λόγος ἡμῖν οἷον
- ; 2 τ
λαβὴν ἀποδίδωσιν" ἥκει γὰρ ἐπὶ τὴν εἰς “ακεδαΐ-
3 ςι -“- -“Ὁ ,
μονα κατοίκησιν αὐτὴν, ἣν ὕμεϊς ὀρϑῶς ἔφατε κα-
ὧν Κ μι μ πν 5 3 - ’ -
τοικεῖσθαι, καὶ Κρήτην, ὡς ἀδελφοῖς νόμοις. γὺῦν
[ -ὩὉ Ἴπειὶ ζ
οὖν τοσόνδε πλεογξκτοῦμεν τῇ πλάνῃ τοῦ λόγου,
. διὰ πολιτειῶν τινῶν καὶ κατοικισμῶν διεξελθόντες"
ἐθεασάμεθα πρώτην τὲ καὶ δευτέραν καὶ τρίτην
όλ χλλήλ ὃς οἰόμεϑ. ἵ ᾿
πόλιν, ἀλλήλων, ὡς οἰόμεϑα, ταῖς κατοικήσεσιν
Ρυατ. Τ᾿ ΥἹ. ἘΕ
80 ΥΕΨΤΦΆΞΕ ΟΝΙΒΡ Ῥ.«.ἃ
“-
ἐχομένας, ἐν χρόνου τινὸς μήκεσιν ἀπλέτοις. νῦν δὲ
δὴ τετάρτη τὶς ἡμῖν αὐτῇ πόλις, εἰ δὲ βούλεσϑε,
7 ε; ᾿ -
ἔϑγος ἠκδν κατοικιζόμεγόν τὲ ποτὲ, χαὶ νῦν χατω-
κισμένον. ἐξ ὧν ἁπάντων εἴτι ξυνεῖναν δυγάμεϑα τὶ
-ο“ .)} κι - -
τὸ καλῶς ἢ μὴ κατῳχίσϑη; χαὶ ποῖοι γόμοι σώζους-.
σιν αὐτῶν τὰ σωζόμενα, καὶ ποῖοι φϑείρουσι τὸ
φϑειρόμενα, καὶ ἀντὶ ποίων ποῖα μετατεϑέντα, εὖ-
δαίμονα πόλιν ἀπεργάζοιντ᾽ ἂν, ὦ π1ἐγιλλὲ τε καὶ
- κ 5 Ἔ, - -»" εν
Κλεινία. ταῦτα δὴ πάλιν οἷον ἐξ ἀρχῆς ἡμῖν λὲε-
Υ ε “Ὁ Π » -
κτέον" εἰ μὴ τι τοῖς εὐρημξγοις ἐγκαλοῦμεν λόγοις.
ΜΖΕΙ͂. Εἰ γοῦν, ὦ ξένε, τὶς ἡμῖν ὑπόσχοιτο ϑεὸς
ὧς, ἐὰν ἐπιχειρήσωμεν τοδεύτερον τῇ τῆς γομοϑε-
σίας σκέψει, τῶν γῦν εἰρημένων λόγων οὐ χείρους
32 »η ,1 3 ᾿ " »Ὰ 2,
οὐδ᾽ ἐλάττους ἀκουσόμεϑα, μακρὰν ὧν ἔλϑοιμι
»᾽ Π"] .- -“ ω
ἔγωγε. καὶ μον βρύχει ἂν δόξειεν ἡ νῦν παροῦσα
ε .] Ε]
ἡμέρα γίγνεσθαι, καίτοι σχεδόν γέ ἐστιν ἣ ἐκ ϑέερι-
νῶν εἰς τὶ χειμερινὰ τοῦ ϑεοῦ τρεπομένου. .40.
Χρὴ δὴ ταῦτα, ὡς ἔοικε, σκοπεῖν. ΜΕ. Πάνη μὲν
οὖν. 40. Τενώμεϑα δὴ ταῖς διανοίαις ἐν τῷ τότε
Γ « ’ " ΓΝ ἢ ἅ Υ
χρόνῳ ὁτὲ “Ἰακεδαίμων μὲν καὶ «ργος καὶ Μεσσήνη
καὶ τιὶὶ μετὼ τούτων ὑποχείρια τοῖς προγόνοις ὑμῶν,
5. ἡπέγιλλε, ἱκανῶς ἐγεγόνει" ἡ δὲ δὴ μετὰ τοῦτο
ὦ Μέγιλλε, ἱκανὸς γεγόνεν" τὸ ὴ μ
3, - - « ᾿ - ι »
ἔδοξεν αὐτοῖς, ὥς γὲ λέγεται τὸ τοῦ μύϑου, τριχὴ
τὸ στράτευμα διανείμαντας, τρεῖς πόλεις κατοιχἐ-
ζειν, 4ργος, Μεσσήνη», “Μακεδαίμονα. Μ1Ε7:.. Πάνυ
ε “᾿" ν, ΒΝ ῃ
μὲν οὖν. «40. Καὶ βασιλεὺς μὲν Ἄργους, ήμενος
Ὁ ἐγίγνετο " Μεσσήνης δὲ, Κρεσφόντης᾽ «Τακεδαΐμο-
- " ν 3 ͵ - ι
γος δὲ, ΙΤατροχλῆς καὶ Εὐρυσϑένης. ΚΑ. Πῶς γὸὺρ
» ᾿ Ε ἁ εὦν 2 ᾿
οὔ; 40. Πάντες δὴ τούτοις ὦμοσαν οὐ τοτὲ βοηϑὴ-
ον δ8ές.., ἨὈῈ ΠΕΘΙΒΥ͂Β 118. 1. 6 Ὸς 88
σειν; ἐάν τις τὴν βασιλείαν αὐτῶν διαφϑείρῃ. ΚΑ.
τὶ μήν; 46. Βασιλεία δὲ καταλύεται, ὦ πρὸς Διὸς,
ἢ καὶ τις ἀρχὴ πώποτε κατελύϑη, μῶν ὑπὸ τινῶν
ἄλλων ἢ σφῶν αὐτῶν; ἢ νῦν δὴ μὲν ὀλίγον ἔμπρο-
σϑεν τούτοις περιτυχόντες τοῖς λόγοις, οὕτω ταῦτ᾽
ἐτίϑεμεν, νῦν δ᾽ ἐπιλελήσμεϑα; ΜΕΙ͂. Καὶ πῶς;
46. Οὐκοῦν νῦν δὴ μᾶλλον βεβαιωσόμεϑα τὸ τοι-
οὗτον. περιτυχόντες γὰρ ἔργοις γενομένοις, ὡς ἔοι-
κεν, ἐπὶ τὸν αὑτὸν λόγον ἐληλύϑαμεν - ὥστε οὐ περὲ
κενόν τὶ ζητήσομεν τὸν αὐτὸν λόγον, ἀλλὰ περὶ γε-
γονός τε καὶ ἔχον ἀλήϑειαν. γέγονε δὴ τάδε" βασι-
λεῖαι τρεῖς βασιλευομέναις πόλεσι τριτταῖς ὥμοσαν
ἀλλήλαις ἑκάτεραι, κατὰ νόμους, οἷϊς ἔϑεντο, τοῦ
τε ἄρχειν καὶ ἄρχεσϑαι κοινοὺς, οἵ μὲν, μὴ βιαιοτέ-
θὰν τὴν ἀρχὴν ποιήσεσθαι, προϊόντος τοῦ χφόνου
καὶ γένουν" οἵ δὲ, ταῦτα ἐμπεδούντων τῶν ἄρχόν των,
μὴτε αὐτοὶ τὶὶς βασιλείας ποτὲ καταλύσειν, μήτ᾽ ἐ-
πιτρέψειν ἐπιχειροῦσιν ἑτέροις. βοηϑήσειν δὲ βασι-
λεῖς τὲ βασιλεῦσιν ἀδικουμένοις καὶ δὴμ μοις, καὶ δὴ-
μοι δήμοις καὶ βασιλεῦσιν ἀδικουμένοις. ἀρ᾽ οὐχ οὔ-
τως; ΙΕ΄. Οὕτω μὲν οὖν. ΑΘ. Οὐκοῦν, τό γε
μέγιστον, ταῖς καταστάσεσι τῶν πολιτειῶν ὑπῆρχε
ταῖς ἐν τοῖς τρισὶ πόλεσι νομοϑετουμέναις, εἴτε οἵ
βασιλεῖς ἐνομοϑέτουν, εἴτ᾽ ἄλλοι τινές. ΠΠΕΤ’. Ποῖον;
46. Τὸ βοηϑοὺς εἶναι τὰς δύο ἐπὶ τὴν μέαν ἀεὶ πό-
λιν, τὴν τοῖς τεϑεῖσι νόμοις ἀπειϑοῦσαν. Π7Ὲ Γ΄ 21ἢ-
λον. .410. Καὶ μὴν τοῦτό γε οἵ πολλοὶ προστάττουσι
τοῖς γομοϑέταις, ὅπως τοιούτους ϑήσουσι τοὺς νό-
μους ος ἑκόντες οἱ δῆμοι καὶ τὸ πλήϑη δέξονται"
Ἐ 5
84 ᾿ ΡΙΑΤΟΝΙΒ ϑ ἅ.ε...685,Ά.
καϑάπερ ἂν εἴτις γυμνασταῖς ἢ Ἰατροῖς προστάττου
μεθ ἡδονῆς ϑεραπεύειν τε καὶ ἰᾶσϑαι τὰ ϑεραπευ-
ὀμενα σώματα. ΜΈΓ. Παντάπασι μὲν οὖν. «40. Τὸ
δὲ γ ἐστὲν ἀγαπητὸν πολλάκις εἶ καί τις μετὰ λύπης
μὴ μεγάλης δύναιτο εὐεχτικά τε καὶ ὑγιῆ σώματα ἄ-
περγάζεσϑαι. ἽΕΙ. Τί μήν; 4. Καὶ τόδε γε ἔτι
τοῖς τότε ὑπῆρχεν οὐ σμικρὸν εἰς ῥᾳστώνην τῆς ϑέ-
σεως τῶν νόμων. ΜΙΕΙ,. Τὸ ποῖον; 46. Οὐκ ἢν τοῖς
γνομοϑέταις ἡ μεγίστη τῶν μέμψεων, ἰσότητα αὐτοῖς
τινὶ κατασκευάζουσι τῆς οὐσίας" ἥπερ ἐν ἄλλαις νο-
μοϑετουμέναις πόλεσι πολλαῖς γίγνεται, ἐάν τις ζητὴ
γῆς τε κτῆσιν κινεῖν, καὶ χρεῶν διάλυσιν" ὁρῶν ὡς
οὐκ ἂν δύναιτο ἄνευ τούτων γενέσϑαν ποτὲ τὸ ἴσον
ἱκαγῶς" ὡς ἐπιχειροῦντι δὴ γομοϑέτῃ κινεῖν τῶν του-
οὗτων τὶ πᾶς ἀπαντᾷ, λέγων μὴ κινεῖν τὰ ἀκένητα"
καὶ ἐπαρᾶται γῆς τε ἀναδασμοὺς εἰσηγούμενον καὶ
χρεῶν ἀποκοπάς. ὥστ᾽ εἰς ἀπορίαν καϑίστασϑαι
πάντα ἄνδρα. τοῖς δὲ δὴ Δωριεῦσι καὶ τοῦϑ᾽ οὕτως
ὑπῆρχε καλῶς καὶ ἀνεμεσήτως, γῆν τε ἀναμφισβη-
τήτως διανέμεσθαι" καὶ χρέα μεγάλα καὶ παλαιὰ
οὐκ ἦν. ΜΈΓ. Δληϑῆ. 46. Πῆ δὲ ποτε οὗν, ὦ ἀἄ-
ριστοι, κακῶς οὕτως αὐτοῖς ἐχώρησεν ἡ κατοίκισίς
τε καὶ νομοϑεσία; ΜΤΕ1.. Πῶς δή; καὶ τὲ μεμφόμε-
ψος αὐτῶν λέγεις; 46. Ὅτι τριῶν γενομένων τῶν οἷὖ-
κήσεων, τὰ δύο αὐτῶν μέρη ταχὺ τὴν τὸ πολιτείαν
καὶ τοὺς νόμους διέφρϑειρε, τὸ δὲ ἕν μύνον ἕμεινε
τὸ τῆς ὑμετέρας πόλεως. {ΜΕΙ͂. Οὐ πάνυ ὁάδιον
ἐρωτᾷς. 46. ᾿ἡλλὰ μὴν δεῖ γε ἡμᾶς τοῦτο ἐν τῷ νῦν
σκοποῦντας καὶ ἐξετάζοντας περὸ νόμων, παίζοντας
"».6.ἃ.6ν ΠῈ ΓΕΘΙΒΥΘΒ 118. ΠΙ. δῦ
͵
παιδιὰν πρεσβυτικὴν σώφρονα, διελθεῖν τὴν ὁδὸν
ἀλύπως, ὡς ἔφαμεν, ἡνίκα ἠρχόμεϑα πορεύεσϑαι.
ΜΜ1Ε1.. Τὸ μήν; καὶ ποητέον γὲ ὡς λέγεις. 49, Τίνα
οὖν ἂν σκέψιν καλλέω ποιησαίμεθα περὲ νόμων, ἢ
τούτων οἵ ταὑτας διακεκοομήκασιν ; ἢ πόλεων πέρι
τίνων εὐδοκιμωτέρων τε καὶ μειζόνων κατοικήσεων
σχοποίμεϑ᾽ ἀν; ΜΕΤ. Οὐ ῥάδιον ἀντὶ τούτων ξτέ-
ρας λέγειν. ΑΘ. Οὐκοῦν ὅτι μὲν διενοοῦντο γε οἵ
τότε τὴν κατασκευὴν ταύτην οὐ Πελοποννήσῳ μό-
γον ἔσεσϑαι βοηϑὸν ἱκανὴν, οχεδὸν δῆλον, ἀλλὰ
καὶ τοῖς Ἕλλησι πᾶσιν, εἴτις τῶν βαρβάρων αὐτοὺς
ἀδικοῖ" καϑάπερ οἵ περὶ τὸ Ἴλιον οἰκοῦντες, τότε
πιστεύοντες τῇ τῶν ᾿ἀσσυρίων δυνάμει τῇ περὲ ᾿γϊ-
»Ὸν γενομένῃ, ϑρασυγόμενοι τὸν πόλεμον Ἰγειραν
τὸν ἐπὶ Τροίαν. ἦν γὰρ ἕτε τὸ τῆς ἀρχῆς ἐκείνης
σχῆμα τὸ σωζόμενον οὐ μικρόν. καϑάπερ νῦν τὸν μέ-
γ7γὰν βασιλέα φοβούμεθα ἡμεῖς, καὶ τότε ἐκείνην τὴν
συσταϑεῖσαν σύνταξιν ἐδέδισαν οἵ τότε. μέγα γὰρ
ἔγκλημα πρὸς αὐτοὺς ἡ τῆς Τροίας ἅλωσις τοδεύτε.
᾿θον ἐγεγόνει" τῆς ἀρχῆς γὼρ τῆς ἐκείνων ἦν μόριον.
πρὸς δὴ ταῦτα πάντα ἡ τοῦ στρατοπέδου τοῦ τότε
διανεμηϑεῖσα εἰς τρεῖς πόλεις κατασκευὴ, μία ὑπὸ
βασιλέων ἀδελφῶν, παίδων “Ἡρακλέους, καλῶς ἐδό-
φιει ἀνευρημέγνη καὶ Ἀατακεκοσμημένη, καὶ διαφε-
ρθόντως τῆς ἐπὶ τὴν Τροίαν ἀφικομένης. πρῶτον μὲν
γὰρ τοὺς Ηραλλείδας τῶν Πελοπιδῶν ἀμείνους ἧ-
᾿7οῦντο ἀρχόντων ἄρχοντας ἔχειν, ἔπειτ᾽ αὐτὸ στρα-
τόπεδον τοῦτο τοῦ ἐπὶ Τροίαν ἀφικομένου διαφέ-
θεῖν πρὸς ἀρετὴν. γενικηκέγαι γὰρ τούτους" ἡττῶ-
926 ΡΙΑΤΌΝΙΘ ὅ ».086...}.ο.
σθαι δ᾽ ὑπὸ τούτων ἐκείνους, ᾿Ἀχαιοὺς ὄντας, ὑπὸ
Δωριέων. ἀρ οὐχ οὕτως οἰόμεϑα καὶ τῇ διανοίᾳ
ταύτῃ κατασκευάζεσθαι τοὺς τότε; ΠΕΤ. Πάνυ μὲν
οἷν. 40. Οὐκοῦν καὶ τὸ βεβαίως οἴεσθαν ταῦϑ᾽ ἕ-
ἕξειν εἰκὸς αὐτοὺς, καὶ χρόνον τινὰ ἂν πολὺν μένειν,
ὅτε κεκοινωνηκότας μὲν πολλῶν πόνων καὶ κινδύνων
ἀλλήλοις, ὑπὸ γένους δὲ ἑνὸς τῶν βασιλέων ἀδελ-
φῶν ὄντων διακεκοσμημένους. πρὸς τούτοις δ᾽ ἔτι,
χαὶ πολλοῖς μάντεσι κεχρημένους εἶναι τοῖς τε ἄλλοις
καὶ τῷ ΖΔελφικῷ ᾿Δπόλλωνι. ΜΕΙ͂.. Πῶς δ᾽ οὐκ εἶπ
κὁς; 46. Ταῦτα δὲ τὰ μεγάλα οὕτω προσδοκώμενα
διέπτατο, ὡς ἔοικε, τότε ταχὺ" πλὴν ὅπερ εἴπομεν
γῦν δὴ σμικροῦ μέρους τοῦ περὶ τὸν ὑμέτερον τό-
πον. καὶ τοῦτο δὴ πρὸς τὰ δὺο μέρη πολεμοῦν οὗ
πώποτε πέπαυται, μέχρι τοῦ γῦν. ἐπεὶ γενομένη γὲ
ἡ τότε διάνοια καὶ ξυμφωνήσασα εἰς ἕν, ἀνυπόστα-
τον ἄν τινα δύναμιν ἔσχε κατὰ πόλεμον. 1.1: Πῶς
γὰρ οὔ; 4. Πῶς οὖν καὶ πὴ διώλετο; ἀρ᾽ οὐκ ἅ-
ὥον ἐπισκοπεῖν, τηλικοῦτον καὶ τοιοῦτον οὑστημα
ἥτις ποτὲ τύχη διέφϑειρε; ΜΈΓ. Σχολῇ γὰρ οὖν δὴ τις
ἂν ἄλλο σκοπῶν, ἢ νόμους ἢ πολιτείας ἄλλας ϑεύ-
σαιτο σωζούσας καλὰ καὶ μεγάλα πράγματα, ἢ καὶ
τοὐναντίον διαφϑειρούσας τοπαράπαν, εἰ ἀμελήσειξ
τούτων. 4. Τοῦτο μὲν ἄρα, ὡς ἔοικεν, εὐτυχῶς
πως ἐμβεβλήκαμὲν γε εἴς τινὰ σκέψιν ἱχανήν. ΤΕΤ.
Πάνυ μὲν οὖν. 46. ᾿μρ᾽ οὖν, ὦ ϑαυμάσις, λελήϑα-
͵ »Ξ“ὦ -᾿ῃὟ
μὲν ἄνϑρωποι πάντες, καὶ τανῦν δὴ ἡμεῖς, οἰόμενοι
5 -
μὲν ἑκάστοτε τὶ καλὸν ὄρὰν πρᾶγμα γενόμενον, καὶ
Δ. ῃ 2,
ϑαυμαστὰ ἂν ἐργασάμενον, εἴτις ἄρα ἠπιστήϑη, κα-
δεν.687...5. ΠῈ ΓΠΕΘΙΒΥ͂Β 118. ΤΠ. 97
λῶς αὐτῷ χρήσασϑαι κατά τινα τρόπον" τὸ δὲ νῦν
7: ἡμεῖς τὰ ἂν ἴσως περὶ τοῦτο αὐτὸ οὐτ' ὀρϑῶς
διαγνοοίμεϑα, οὔτε κατὰ φύσιν; καὶ δὴ καὶ περὶ
τὰ ἄλλα πάντες πάντα περὶ ὧν ἂν οὕτω διανοηϑῶσι;
ΜΕΙ͂. “Ζέγεις δὲ δὴ τί; καὶ περὶ τίνος σοὶ φῶμεν
μάλιστ' εἰρῆσϑαι τοῦτον τὸν λόγον; 0. Ὦ ᾽γαϑὲ,
καὶ αὐτὸς ἐμοαῦτου γὺν δὴ κατεγέλασα. ἀποβλέψας
γὰρ πρὸς τοῦτον τὸν στόλον οὗ πέρι διαλεγόμεθα,
ἐδοξὸ μοι πάγκαλός τ εἶναι, καὶ ἐκύ ἠλνό κτῆμα
μπαραπεσῶν τοὶς Ἕλλησιν, ὅπερ εἶπον, εἴτις ἄρα
αὐτῷ τότε χαλῶς ἐχρήσατο. ΜΜΕΙ'. Οὐκοῦν εὖ καὶ
ἐχύντως νοῦν σὺ τε πάντα εἶπες, καὶ ἐπῃνέσαμεν ἡ-
μεῖς. 460. Ἴσως. ἐννοῶ γε μὴν, ὡς πᾶς ὃς ἂν ἔδη τὶ
μέγα, καὶ δύναμιν ἔχον πολλὴν καὶ ῥώμην, εὐθὺς
ἔπαϑε τοῦτο, ὡς εἴπερ ἐπίσταιτο ὃ κεκτημένος αὖ-
τῷ χρῆσϑαι, τοιούτῳ τε ὄντι καὶ τηλικούτῳ, ϑαυ-
μάστ᾽ ἂν καὺ πολλὰ κατερ) “ἀσάμενος εὐδαιμονοΐῖ.
ΜΕΙ͂. Οὐκοῦν ὀρϑὸν καὶ τοῦτο; ἢ πῶς ᾿γλωΣ
«46. Σκόπει δὴ ποῖ βλέπων ὃ τὸν ἕπαιγον τοῦτον
περὺ ἑκάστου τιϑέμενος, ὀρϑῶς λέγει. πρῶτον δὲ
περὶ αὐτοῦ τοῦ γῦν λεγομένου, πῶς, εἰ κατὰ τρό-
πον ἠπιστήϑησαν τάξαι τὸ στρατόπεδον οὗ τότε δια-
κοσμοῦντες, τοῦ καιροῦ πως ἂν ἔτυχον. ἀρ᾽ οὐκ εἰ
ξυνέστησάν τὲ ἀσφαλῶς αὐτὸ, διέσωζόν τὸ εἴς τὸν
ἀεὶ χρόνον, ὥστε αὐτοὺς γε ἐλευϑέρους εἶναν καὶ
ἄλλων ἄρχοντας ὧν ἂν βουλ τς μά κοιὸ ὅλως ἐν ἂν-
ϑρώποις πᾶσὶ καὶ “λλησι καὶ βαρβάροις πράττειν
ὕ, τι ἐπιϑυμοῖεν αὐτοί τε καὶ οἵ ἔκγονοι; μὼν οὐ
τούτων χώριν ἐπιϑυμοῖεν ἄν; ΠΙΕΙ͂Γ. Πάνυ μὲν οὖν.
-
ρΩ ῬΙΑΤΟΝΙΒ ε.ἃ.ο.
40. 46) οὖν καὶ ὃς ἂν ἰδὼν πλοῦτον μέγαν, ἢ τι-
μᾶς διαφερούσας γένους, ἢ καὶ ὅτιοῦν τῶν τοιού-
των, εἴπῃ ταὐτὰ ταῦτα, πρὸς τοῦτο βλέπων εἶπεν,
ὡς διὸ τοῦτο αὐτῷ ΜΑΣ ὧν ἂν ἐπιϑυμῇ πάν-
τα, ἢ τὶὶ πλεῖστα, καὶ ὅσα ἀξιώτατα λόγου; ΠΤΕΤ-.
Ἔοικε γοῦν; 40. Φέρε δὴ, πάντων ἀνθρώπων ἐστὶ
κοινὸν ἐπιϑύμημα ἕν τι, τὸ νῦν ὑπὸ τοῦ λόγου δη-
λούμενον, ὡς αὐτὸς φησὶν ὃ λύγος. ΙΕ Τ΄. Τὸ ποῖον;
46. Τὸ κατὰ τὴν τῆς αὑτοῦ ψυχῆς ἐπέταξιν τὰ γι-
γνόμενα γίγνεσθαι: μάλιστα μὲν, ἅπαντα" εἰ δὲ
μὴ, τά γε ἀνθρώπινα. ΖΖΕΙ͂. Τὶ μὴν; 410. Οὐκοῦν
ἐπείπερ βουλόμεϑα πάντες τὸ τοιοῦτον ἀεὶ παῖδές
τε ὄντες καὶ ἄνδρες καὶ πρεσβύται, τοῦτ αὐτὸ καὶ
εὐγόμεϑα ἀναγκαίως διὰ τέλους. 21Ε1΄. Πῶς δ᾽ οὔ;
«490. Καὶ μὴν τοῖς γε φίλοις που ξυνευχοίμεϑ" ἂν
ταῦτα ἅπερ ἐκεῖνοι αὑτοῖς. ΜΕΙ. τί μήν; 46. Φί-
λος μὲν υἱὸς πατρὶ, παῖς ὧν, ἄνδρέ. ΜΕΓ. Πῶς δ᾽
οὔ; “40. Καὶ μὴν ὧν μὴ ὃ παῖς εὔχεται ἑαυτῷ )ἐ-
γνεσϑαι, πολλιὺὰὶ ὃ πατὴρ ἀπεύξαιτ' ἂν τοῖς ϑεοῖς
μηδαμῶς κατὰ τὠς τοῦ υἱέως εὐχὰς γίγνεσθαι. ΜΙΠΤ..
ἽὝὍταν ἀνόητος ὧν καὶ ἔτι νέος εὔχηται, λέγεις;
4. Καὶ ὅταν γε ὃ πατὴρ ὧν γέρων, ἢ καὶ σφόδρα
γεαγίας, μηδὲν τῶν καλῶν καὶ τῶν δικαίων γιγνώ-
σκῶν, εὔχηται μάλα προϑύμως, ἐν παϑήμασιν ἀ-
δελφοῖς ὧν τοῖς γενομένοις Θησεῖ πρὸς τὸν δυστυ-
χῶς τελευτήσαντα Ἱππόλυτον, ὃ δὲ παῖς γιγνώσκῃ,
αὖτε, δοκεῖς, παὶς πατρὶ συνεύξεται; 1 ΕΠ. Ἰαν-
ϑάνω ὃ λέγεις. λέγειν γάρ μοι δοκεῖς ὡς οὔ τοῦτο
εὐκταῖον, οὐδὲ ἐπεικτέον, ἕπεσθαι πάντα τῇ ἕαυ-
».688...}...ἃ, ΤῈ, ΤΈΘΙΒΥ 5 {18..Π|. 89
τοῦ βουλήσει" τὴν βούλησιν δὲ μᾶλλον τῇ ἑαυτοῦ
φρονήσει. τοῦτο δὲ καὶ πόλιν καὶ ἕνα ἡμῶν ἕκαστον
καὶ εὔχεσϑαι δεῖν καὶ σπεύδειν, ὅπως νοῦν ἕξει. 46.
Ναί. καὶ δὴ καὶ πολιτικόν γε ἄνδρα νομοϑέτην ὡς
ἀεὶ δεῖ πρὸς τοῦτο βλέποντα τιϑέναι τὸς τάξεις τῶν
3 ἂψ. ,
γόμων, αὐτός τε ἐμνήσθην, καὶ ὑμᾶς ἐπαναμιμγή-.
σκω, κατ ἀρχάς, εἰ μεμνήμεθα, τὰ λεχϑέντα, ὅτι τὸ
μὲν σφῷν ἣν παρακελευσμα, ὡς χρεὼν εἴη τὸν ἀγα-
ϑὸν γομοϑέτην πάντα πολέμου χάριν τὶ γόμιμα τι-
ϑέναι " τὸ δὲ ἐμὸν ἔλεγον, ὅτι τοῦτο μὲν πρὸς μέαν
ἀρετὴν, οὐσῶν τεττάρων, κελεύοι τέϑεοθαι τοὺς νό-
μους" δέοι δὲ δὴ πρὸς πᾶσαν μὲν βλέπειν, μάλιστα
δὲ καὶ πρὸς πρώτην, τὴν τῆς ξυμπάσης ἡγεμόνα ἄρε-
τῆς. φρόνησις δ᾽ εἴη τοῦτο, καὶ νοῦς καὶ δόξα, μετ
ἕρωτός τε καὶ ἐπιϑυμέας τούτοις ἑπομένης. ἤκει δὲ
πάλιν ὃ λόγος εἰς ταῦτόν- καὶ ὃ λέγων ἐγὼ, γῦν λέγω
πάλιν ἅπερ τότε, εἶ μὲν βούλεσθε, ὡς παίζων, εἴ"
ὡς σπουδάζων.- ὅτι δή φημι εὐχῇ χρῆσϑαι σφαλερὸν»
εἶναι, γοῦν μὴ κεκτημένον ἀλλὰ τὠναντία ταῖς βου-
λήσεσιν οἱ γίγνεσθαι. σπουδάζοντα δ᾽ εἴ με τιϑέναι
βούλεσϑε, τέϑετε. πάνυ χὸρ οὖν προσδοκῶ νῦν ὑμῶς
εὑρήσειν τῷ λόγῳ ἑπομένους, ὃν ὀλίγον ἔμπροσϑεν
προὐϑέμεϑα, τῆς τῶν βασιλέων τε φϑορᾶς καὶ ὅλου
τοῦ διανοήματος οὐ δειλίαν οὖσαν τὴν αἰτέαν, οὐδ᾽
ὅτι τὰ περὲ τὸν πόλεμον οὐκ ἠπίσταντο ἀρχοντές τὲ
καὶ οὖς προσῆκεν ἄρχεσϑαι" τῇ λοιπῇ δὲ πάσῃ κα-
κέῳ διεφθαρμένα, καὶ μάλιστα τῇ περὲ τὰ μέγιστα
τῶν ἀγϑρωπίγων πραγμάτων ἀμαϑίᾳ. ταῦτ᾽ οἷ»,
ὡς οὕτω γέγονε περὲ τὰ τότε, χαὶ γῦν, εἴπου γίνε:
ω
00 ῬΙΑΤΟΝΙΒ -.».56898.}
ὧν τ 5» , 3 3] "
ταῦ, καὶ ἐς τὸν ἔπειτα χοόνον, οὐκ ἄλλως συμβὴήσε-
ται" ἐὰν βούλησϑε, πειράσομαι, ἰὼν κατὰ τὸν ἑξῆς
λόγον, ἀνευρίσκει» τὲ, καὶ ὑμῖν δηλοῦν κατὰ δύναμιν,
«» » ΟἿ αὶ " , ᾽ " ,
ὡς οὖσι φίλοις. ΚΑ. “όγῳ μὲν τοίνυν σὲ, ὦ ξένε.
2 - ) Ὑδ ᾿ ᾿ς εὐ Ὁ , ῃ » Ε-
ἐπαινεῖν, ἐπαχϑέστερον" ξργῷ δὲ σφόδοα ἐπαινέσο
μεϑα. προϑὺύμως γι τοῖς λεγομένοις ἐπαχολουϑή-
τ « ) Π ) ι ῃ
σομεν" ἐν οἷς ὁγὲ ἐλεύϑερος ἐπαίνων χαὶ μὴν» μάλι-
' 2) 5. Ὴ "ἝΞ κ
στα ἐστὶ καταφανῆβ. 416. ριστ, ὦ Κλεινία " καὶ
- [2 ᾿ - 2Γ1. - ; ) ᾿
ποιῶμεν ἃ λέγεις. Κα. Ἔσται ταῦτα, ἐὰν ϑεὸς ἐθ ἐλῃ.
᾿ " , »Ὁ »] ϑΘ»ν κ
λέγε μόνον. ΑΘ. Φαμὲν δὴ νῦν, χυϑ'᾽ δὃδὸν ἰόντες τὴ
. - Ἵ ᾿ 3 2 ᾿
λοιπὴν τοῦ λόγου, τὴν» μεγίστην ἀμαϑίαν τότε ἔπει:
3
κ᾿ Π] 9 ῃ Ἀ -Ὡ ι Ὁ Σ᾽
γὴν Τὴν δύναμιν ἀπολέσαι" καὶ νῦν ταῦτὸν τοῦτο
πεφυκέναι ποιεῖν. ὥστε τόν γε νομοϑέτην, εἰ τοῦϑ᾽
οὕτως ἔχει, πειρατέον ταῖς πόλεσι φρόνησιν μὲν ὅσην
δυνατὸν ἐμποιεῖν, τὴν δ᾽ ἄνοιαν ὅτι μάλιστα ἔξαι-
ρεῖν. κΆ4. Δῆλον. 46. τὶς οὖν ἡ μεγίστη δικαίως
ἂν λέγοιτο ἀμαϑία; σκοπεῖτε εἰ συνδόξει. καὶ σφῶν
λεγόμενον" ἐγὼ μὲν δὴ τὴν τοιάνδε τέϑεμαι. ΚΑ.
Ποίαν; 46. Τὴν, στάν᾽τῳ τὸ δόξαν καλὸν ἢ ἀγαϑὸν
εἶναι, μὴ φιλῇ τοῦτο, ἀλλὰ μισῇ" τὸ δὲ πονηρὸν καὶ
ἄδικον δοκοῦν εἶναι φιλῇ τε καὶ ἀσπάζηται. ταύτην
τὴν διαφωνίαν λύπης τε καὶ ἡδονῆς πρὸς τὴν κατὰ
λόγον δόξαν, ἀμαϑίαν φημὶ εἶναι τὴν ἐσχάτην. μὲ-
γίστην δὲ, ὅτι τοῦ πλήϑους ἐστὶ τῆς ψυχῆς. τὸ γὰρ
χυπούμενον καὶ ἡδόμενον αὐτῆς, ὕπερ δῆμός τε καὶ
πλῆϑος πόλεως ἐστίν. ὅταν οὖν ἐπιστήμαις, ἢ δόξαις,
ἢ λόγῳ ἐναντιῶται, τοῖς φύσει ἀρχιποῖς, ἡ ψυχὴ,
ποῦτὸ ἄνοιαν προσαγορεύω" πόλεώς τε, ὅταν ἄρχου-
τι καὶ νόμοις μὴ πείϑηται τὸ πλῆϑος" ταὐτὸν δὴ
οἰᾶο: ΞΟ, ὉῈ ΤΕΟΘΙΒΥ͂Β᾽ 118. 1Π, 91
καὶ ἑνὸς ἀνδρὸς, ὅπόταν καλοὶ ἐν ψυχῇ λόγοι ἐνόν-
τες μηδὲν ποιῶσι πλέον, ἀλλὰ δὴ τούτοις πᾶν τοὺὐ-
γαντίον. ταὐὗὑτας πάσας ἀμοαϑίας τὰς πλημμελεστά-
τας ἔγωγ ἂν ϑείην πόλεώς τε καὶ ἑνὸς ἑκάστου τῶν
πολιτῶν, ἀλλ᾽ οὗ τοὺς τῶν ᾿ δημιουργῶν" εἰ ἀρ᾽ ἐμοῦ
ΡΜ ὙΠ: ὠ ξένδε, ὃ λέγω. ΚΑ. ανϑόνο-
μὲν τε, ὦ φίλε, καὶ συγχωροῦμεν ἃ λέγεις. ΑΘ.
Τοῦτο μὲν τοίνυν οὕτω κείσϑω δεδογμένον καὶ λε-
γύμενον, ὡς τοῖς ταῦτ᾽ ἀμαϑαίνουσι τῶν πολιτῶν
οὐδὲν ἐπιτρεπτέον ἀρχῆς ἐχόμενον, καὶ ὡς ἀμαϑέ-
οἷν ὀνειδιστέον, ἂν καὶ πάνυ “λογιστικοὶ τε ὦσι, καὶ
πάντα τὰ κομψὰ καὶ ὅσα πρὺς τάχος τῆς ψυχῆς πε-
φυκότα διαπεπονημένοι ἅπαντα" τοὺς δὲ τοὐγαν-
τίον ἔχοντας τούτων, ὡς σοφοὺς τε προσρητέον (ἂν
καὶ, τὸ λεγόμενον, μήτε γράμματα μήτε νεῖν ἐπί-
στωνται) καὶ τὲς ἀρχὰς δοτέον ὡς ἔμφροσι. πῶς γὰρ
ἂν, ὦ φίλοι, ἄνευ ξυμφωνίας. γένοιτ ἂν φρονήσεως
καὶ τὸ σμικρότατον" εἶδος, οὐκ ἔστιν. ἀλλ᾽ ἡ καλλί-
στη καὶ μεγίστη τῶν ξυμφωνιῶν, μεγίστη δικαιό-
ταῦ ἂν λέγοιτο σοφία" ἣς ὃ μὲν κατὰ λόγον ζῶν,
μέτοχος" ὃ δ᾽ ἀπολειπόμενος, οἰκοφϑόρος,' καὶ περὲ
πόλιν οὐδαμῆ σωτὴρ, ἀλλὰ, πᾶν τοὐναντίον, ἅμα-
ϑαίνων εἰς ταῦτα ἑκάστοτε φανεῖται. ταῦτα μὲν
οὗν, καϑάπερ εἴπομεν ἄρτι λελεγμένα, τεϑήτω
ταύτῃ. ΚΑ. Κείσϑω γὰρ οὖν. 4. Ἄρχοντας δὲ δὴ
καὶ ἀρχομένους ἀναγκαῖον ἐν ταῖς πόλεσιν εἰναίπου;
ΠΑ. Τί μὴν; 46. Εἶεν. ἀξιώματα δὲ δὴ τοῦ τε ἀρ-
χειν καὶ ἄρχεσϑαι, ποῖά ἐστι καὶ πόσα, ὅν τε πό-
λεσι μεγάλαις καὶ σμικραῖς, ἔν τε οἰκίαις ὡσαύτως;
92 ΡΙΑΤΟΝΙΒ Ρ.θ90..".ς.ὦ.
ἀρ οὐχὶ ἕν μὲν τό, τε πατρὸς καὶ μητρός; καὶ ὅλως
γονέας ἐκγόνων ἄρχειν, ἀξίωμα ὀρϑὸν πανταχοῦ ἂν
εἴη; ΚΑ. Καὶ μάλα. 46. Τούτῳ δέ γε ἑπόμενον,
γενναίους ἀγεννῶν ἄρχειν" καὶ τρίτον ἔτι τούτοις
ξυνέπεται, τὸ πρεσβυτέρους μὲν ἄρχειν δεῖν, γεωτέ-
φοῖν δὲ ἄρχεσθαι. ΚΑ. Τὶ μήν; 46. Τέταρτον δ᾽
αὖ, δούλους μὲν ἄρχεσϑαι, δεσπότας δὲ ἃ ἄρχειν. ΚΑ.
Πῶς γὰρ οὔ; 46. Πέμπτόν γε, οἶμαι, τὸν κρείτ-
τονὰ μὲν ἄρχειν, τὸν ἥττω δὲ ἄρχεσθαι. Κ΄. Πάλα
᾿" ἀναγκαίαν ἀρχὴν εἴρηκας. 46. Καὶ πλείστην χε
ἐν ξύμπασι τοῖς ζώοις οὖσαν, καὶ κατὰ φύσιν, ὡς
ὃ Θηβαῖος ἔφη ποτὲ Πίνδαρος. τὸ δὲ μέγιστον, ὡς
ἔοικεν, ἀξίωμα, ἕκτον ἂν γίγνοιτο, ἕπεσϑαι μὲν τὸν
ἀνεπιστήμονα κελεῦον, τὸν δὲ φρονοῦντα , ἡγεῖσϑαι
καὶ ἄρχειν. καίτοι τοῦτό γε, ὦ Πίνδαρε σοφώτα-
τε, υχεδὸν οὐκ ἂν παρὰ φύσιν ἔγωγε φαίην γίγνε-
σϑαι, κατὰ φύσιν δὲ, τὴν τοῦ νόμου ἑκόντων ἀρ-
χὴν, ἀλλ᾿ οὐ βίαιον, πεφυκυῖαν. ΚΑ. ᾽ Ορϑότα-
τὰ λέγεις. ΑἋ4{0. Θεοφιλῆ δὲ γε καὶ εὐτυχῆ τινὰ λέ-
γοντες, ἑβδόμην ἀρχὴν εἰς κλῆρόν τινα προάγομεν"
καὶ λαχόντα μὲν, ἄρχειν, δυσκληροῦντα δὲ, ἀρχε-
σϑαι ἀπιόντα, τὸ δικαιότατον εἶναι φαμὲν. ΚΑ.
᾿᾿ληϑέστατα λέγεις. ΑΘ. Ὁρᾷς δὴ, φαῖμεν ὃν, ὦ
γνομοϑέτα, πρός τινὰ παίζοντες τῶν ἐπὶ νόμων ϑέ-
σιν ἰόντων ῥᾳδίως, ὅσα ἐστὲ πρὸς ἄρχοντας ἄξιώ-
ματα, καὶ ὅσα πεφυκότα πρὸς ἀλληλα ἐναντίως;
γὺν γὰρ δὴ στάσεων πηγὴν τινὰ ἀνευρήκαμεν ἡμεῖς,
ἣν δεῖ σὲ ϑεραπεύειν, πρῶτον δὲ μεϑ᾽ ἡμῶν ἀνά-
οπέψας πῶς τὸ καὶ τί παρὰ ταῦτα ἁμαρτάνοντες οἱ
ει δονηϊ.υ ΠΕ ΤΠ ΈΘΙτ 8΄. 118. 1Π|. 93
περί τὸ ἄργος καὶ Μεσσήνην βασιλεῖς αὑτοὺς ἅμα
καὶ τὴν τῶν Ἑλλήνων δύναμιν οὖσαν ϑαυμαστὴν
ἐν τῷ τότε χρόνῳ διέφϑειραν. ἀρ οὐκ ἀγνοήσαντες
τὸν “Πσίοδον ὀρθότατα λέγοντα, ὡς τὸ ἥμισυ τοῦ
παντὸς πολλάκις ἐστὲ πλέον; ὅπόταν ἦ τὸ μὲν δλον
λαμβάνειν, ζη μιῶδες, τὸ δ᾽ ἥμισυ, μέτριον, τότε τὸ
μέτριον τοῦ; ἀμέτρυυ πλέον ἡγήσατο, ἄμεινον ὃν
χείρονος. Καὶ (. Ἰηρθότατά 75: .“4Θ ἐλότερον οὖν οἰό-
μεϑα περὶ βασιλέας τοῦτ᾽ ἐγγιγνόμενον ἑκάστοτε
διαφϑείρειν, πρότερον ἢ ἐν τοῖσι δήμοις; ΚΑ͂. Τὸ
μὲν εἰκὸς, καὶ τὸ πολὺ, βασιλέων τοῦτο εἶναι γόση-
μα ὑπερηφάνως ζώντων διὰ τρυφάς. 46. Οὐκοῦν
δῆλον ὡς πρῶτον τοῦτο οἱ τότε βασιλεῖς ἔσχον τὸ
πλεονεκτεῖν τῶν τεϑέντων νόμων" καὶ ὃ λόγῳ τε
καὶ ὅρχῳ ἐπήνεσαν, οὗ ξυνεφώνησαν αὑτοῖς" ἀλλ᾽ ἡ
διαφωμενι ὡς ἡμεῖς φαμὲν, οὖσα ἀμαϑίέα μεγίστη,
δοκοῦσα δὲ σοφία, πάντ᾽ ἐκεῖνα διὰ πλημμέλειαν
καὶ ἀμουσέαν τὴν πικρὰν διέφϑειρεν. Καῖ. Ἔοικε
γοῦν. 46. Εἶεν. τὲ δὴ τὸν γομοϑέτην ἔδει τότε τι-
ϑέντα, εὐλαβηϑῆναι τούτου περὶ τοῦ πάϑους τῆς
γενέσεως; ἀρ ὦ πρὸς. ϑεῶν, νῦν μὲν οὐδὲν σοφὸν
τοῦτο γνῶναι, οὐδ᾽ εἰπεῖν χαλεπόν; » εἰ δὲ προϊδεῖν
ἢν τότε, σοφώτερος ἂν ἣν ἡμῶν ὃ προϊδών; ΜΕΙ͂.
Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 46. Εἰς τὸ γεγονὸς παρ᾽ ὑμῖν,
ὧ εέγλε; ἔστε νῦν γε κατιδόντα γνῶναι" καὶ
γνόντα, εἰπεῖν ὅάδιον ὃ τότε ἔδει γίγνεσϑαι. ΠΤΕΙ͂.
“Σαφέστερον» ἔτι λέγε. .40. Τὸ τοίνυν σαφέστατον
ἂν εἴη τὸ τοιόνδε. ΠΙΕΙΓ. Τὸ ποῖον; .4Θ. Ἐὰν τις
μείζονα διδῶ τοῖς ἐλάττοσι δύναμιν, παρεὶς τὸ μὲ
94, ῬΙΑΤΟΝΙΒ ς.ἃ.ς.».69 3.8.
τριον, πλοίοις τὲ ἱστία, καὶ σώμασι τροφὴν», καὶ
ψυχαῖς ἀρχὰς, ἀνατρέπεταΐ που πάντα, καὶ ἐξυβροί-
ζοντα, τὰ μὲν εἰς γόσους ϑεῖ, τὰ δ᾽ εἰς ἔκγονον
ὕβρεως ἀδικίαν. τί οὖν δὴ ποτε λέγομεν; ἀρά γε τὸ
τοιόνδε, ὡς οὐκ ἔστ᾽, ὦ φίλοι ἄνδρες, ϑνητῆς ψυχῆς
φύσις, ἥτις ποτὲ δυνήσεται τὴν μεγίστην ἐν ἀγϑρώ-
ποις ἀρχὴν φέρειν, νέα καὶ ἀνυπεύϑυνος, ὥστε μὴ
τῆς μεγίστης νόσου ἀνοίας πληρωϑεῖσα αὑτῆς τὴν
διάνοιαν, μῖσος ἔχειν πρὸς τῶν ἐγγύτατα φίλων: ὃ
γενόμενον, ταχὺ διέφϑειρεν αὐτὴν, καὶ πᾶσαν τὴν
δύναμιν ἠφάνισεν αὐτῆς. τοῦτ᾽ οὖν εὐλαβηϑῆναι,
γνόντας τὸ μέτριον, μεγάλων νομοϑετῶ». ὡς οὖν δὴ
τότε γενόμενον, νῦν ἔστι μετριώτατα τοπάσαι, τόδ᾽
"σικεν εἶναι. ΜΕΙ͂, Τὸ ἀιοῖον;..46. Θεὸς, οἶμαι,
κηδόμενος ὑμῶν τις" ὃς τὰ μέλλοντα προορῶν, δίδυ-
μον ὑμῖν φυτεύσας τὴν τῶν βασιλέων γένεσιν ἐκ
μονογενοῦς, εἰς τὸ μέτριον μᾶλλον συνέστειλε" καὶ
μετὰ τοῦτο ἔτι φύσις τὶς ἀνθρωπίνη, μεμιγμένη
ϑείᾳ τινὶ δυνάμει, κατιδοῦσα ὑμῶν τὴν ἀρχὴν φλε-
γμαίνουσαν, ἔτι μίγνυσι τὴν κατὰ γῆρας σώφρονα
δύναμιν τῇ κατὰ γένος αὐθάδει ῥώμῃ τὴν τῶν ὀκτὼ
καὶ εἴκοσι γερόντων ἰσόψηφον εἰς τὰ μέγιστα τῇ τῶν
βασιλέων ποιήσασα δυνάμει. ὃ δὲ τρίτος σωτὴρ ὑμῖν
ἔτι σπαργῶσαν καὶ ϑυμουμένην τὴν ἀρχὴν ὁρῶν,
οἷον ψάλλιον ἐνέβαλεν αὐτῇ τὴν τῶν ἐφόρων δύγα-
μιν, ἐγγὺς τῆς κληρωτῆς ἀγαγὼν δυνάμεως, καὶ
χατὰ δὴ τοῦτον τὸν λόγον ἡ βασιλεία παρ ὑμῖν ἐξ
ὧν ἔδει σύμμικτος γενομένη» καὶ μέτρον ἔχουσα, σὼ-
ϑεῖσα αὕτη, σωτηρίας τοῖς ἄλλοις γέγονεν αἰτίαν.
υ.ο.4.6. ᾿ς ΒΕ ΤΕΘΙΒΥΘ 118. ΠΤ, Ο5
ἐπεὶ ἐπὶ γε Τὴ ἡμένῳ καὶ Κρεσφόντῃ, καὶ τοῖς τότε
“γομοϑέταις, οἵτινες ἄρα ἦσαν γομοϑετοῦντες, οὐδ᾽
Ἶ “Ἀριστοδήμου μερὶς ἐσώϑη ποτ᾿ ἂν. οὐ γὲρ ἱκανῶς
ἦσαν »ομοϑεσίας ἢ ἕμπειροι. σχεδὸν γὰρ οὔκ ἄν ποτ᾽
φήϑησαν ὅρκοις μετριάσαι ψυχὴν νέαν, λαβοῦσαν
ἀρχὴν, ἐξ ἣς δυνατὸν ἢν μυμανέδῳ γενέσθαι. νῦν δ᾽
ὃ ϑεὸς ἔδειξεν οἵαν ἔδει" καὶ δεῖ δὴ τὴν μὲν οὖσαν
μάλιστα ἀρχὴν γίγνεσϑαι. τὸ δὲ παο᾽ ἡμῶν γιγγώ-
σχεσϑαι ταῦτα (ὅπερ εἶπον ἔμπρουϑεν) γὺν μὲν 78-
γόμενον, οὐδὲν σοφόν. (ἐκ γὰρ παραδείγματος ὃ ὁρᾷν
γεγονότος οὐδὲν χαλεπὸν) εἰ δ᾽ ἦν τις προορῶν τότε
ταῦτα, καὶ δυνάμενος μετριάσαι τὸς ἀρχὲς » καὶ
μίαν ἐκ τριῶν ποιῆσαι, τά τε ͵οηϑέντα ἂν καλὰ
τότε πάντα ἀπέσωσε" καὶ οὐκ ἄν ποτε ὃ Περσικὸς
ἐπὶ τὴν “Πλλάδα οὐδ᾽ ἄλλος οὐδεὶς ὁ ἂν στόλος ὁ ὥρμης-
σε, καταφρονήσας ὡς ὄντων ἡμῶν βραχέος ἀξέων.
ΚΑ. “)ηϑῆ λέγεις. 49. «ἰσχρῶς γοῦν ἠμύναντο
αὐτοὺς, ὦ Κλεινία. τὸ δ᾽ αἰσχρὸν λὲ γω, οὐχ ὡς οὐ
γικῶντές γὲ οἵ τότε καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ ϑόλατ-
ταν καλὰς νενικήκασι μάχας - ἀλλ᾽ ὃ φημι αἰσχρὸν
τότ᾽ εἶναι, τόδε λέγω" τὸ, πρῶτον μὲν ἐκείνων τῶν
πόλεων τριῶν οὐσῶν μέαν ὑπὲρ τῆς “Πλλάδος ἀμῦ-
"αι" τὼ ΕΣ δύο κακῶς οὕτως εἶναι διεφϑαρμένω,
ὥστε ἢ μὲν καὶ “Ἱακεδαίμονα διεχώλυεν ἐπαιμύγειν
αὐτῇ, πολεμοῦσα αὐτῇ κατὰ προς: ἡ δ᾽ αὖ πρῶω-
τείουσα ἐν τοῖς τότε χρόνοις τοῖς περὶ τὴν δροβῆν)
᾿ἥ περὶ τὸ “ἴργος, παρακαλουμένη ἀμύνειν τὸν βάρ-
βαρον, οὐὔϑ᾽ ὑπήπουσεν, οὔτ ἤμυνε. πολλὰ δὲ λέγων
Ἐν τις τῷ τότε γενόμενα περὶ ἐκεῖνον τὸν πόλεμον,
98 ΡῬΙΑΤΟΝΙΒ ' ».695.4.ν.ο.
- “ἘΠλὴλ ὃ ὃ ὍΣ Κ᾿ ἈΡΕῚλ. } -- ἡ δ᾽
τῆς “Ελλάδος οὐθαμῶς εὐσχήμονα ἂν κατηγόρου" οὐ
'} ὍΡΟΥ “Ὄ Γ ς τ ᾿ ἐπ 32 - δι ,
αὖ ἀμύνασϑαι τὴν γὲ Ἑλλάδα λέγων, ὀρϑῶς ἂν λε-
3η 4 5» ν
γοι. ἀλλ᾽ εἰ μὴ τό, τὲ ᾿4ϑηναίων καὶ τὸ “Μακεδαιμο-
νέων κοινῇ, διανόημα ἤμυνε τὴν ἐπιοῦσαν δουλείαν,
ἣ ΕΣ 2: 3. ἃ ι -᾿΄" ξςτι ’
σχεδὸν ἂν δὴ πάντ ἢν μεμιγμένα τὰ τῶν Ελλήνω:
Γ » ΒῚ . ) ει, Ν
γένη ἐν ἀλλήλοις, καὶ βαρβαρικὰ ἐν Ἑλλησι, κα!
ς;:- ἢ ὑ ὦ , ς ᾿
᾿Βλληνικὰ ἐν βαρβάροις καϑᾶπερ ὧν Πέρσαι τυραν-
γοῦσι τανῦν, διαπεφορημένα καὶ ξυμπεφορημένα
νῖ-
κακῶς ἐσπαρμένα κατοικείται. ταῦτ᾽, ὦ Κλεινία καὶ
Ἀ1ἐγιλλε, ἔχομξν ἐπιτιμᾶν τοῖς τὲ πᾶλαι πολιτικοῖς
λεγομένοις καὶ νομοϑέταις καὶ τοῖς νῦν, ἵνα τὰς αἱ-
3. Ὁ . - ᾿
τίας αὐτῶν ἀναζητοῦντες, ἀνευρίσκωμεν τί παρὰ
- " γ το ι . ,
ταῦτα ὅδει πράττειν ἀλλο οἷον δὴ καὶ τὸ παρὸ» εἰς
2! 3 "-Ὁ ᾽ 9 ς9 ε ͵
πομεν ὡς ἄρα οὐ δεῖ μεγάλας ἀρχὰς οὐδ᾽ αὐ ἀμί-
-- ᾿ ι [4] .
χτους νομοϑετεῖν" διαγοηϑεντας τὸ τοιόνδε, ὁτι τὴν
πόλιν ἐλευϑέραν τε εἶναι δεῖ καὶ ἔμφρονα, καὶ ξαυ-
τῇ φίλην" καὶ τὸν γομοϑετοῦντα, πρὸς ταῦτα βλε-
ποντα δεῖ νομοϑετεῖν. μὴ ϑαυμάσωμεν δὲ εἰ πολλά-
͵ 2) « ι -ἪἢΆ
χις ἤδη προθέμενοι αττὰ, εἰρήκαμεν ὅτι πρὸς ταῦτα
δεὶ νομοϑετεῖν βλέποντα τὸν νομοϑέτην᾽ τιὶὰ δὲ προ-
᾿ 3 ΕῚ ἢ“ Ἐπ μὰ ᾿ « ᾿ 2
τεϑέντα οὗ ταὐτὰ ἡμῖν φαϊνεταιεκαστοτε. ἀλλ ἀνα-
τ Ἂ, ᾿ " -“’ να, Π -» - ὡ-
λογίζεσϑαι χρὴ, ὁτὰν πρὸς τὸ σωφρονεῖν φῶμεν ὁθεὲν
Δ 7 }Ν : 2Χ "" 3ὕ Ρ] «
βλέπειν, ἢ πρὸς φρόνησιν ἢ φιλίαν, ὡς ἔσϑ' οὗτος
« ᾿ 3 ε 3 μα δ᾿ νὰ ἂν ΠΗ κ
ὅ σκοπὸς οὐχ ἕτερος, ἀλλ ὁ αὐτός. καὲ ἄλλα δὴ πολ-
λὰ ὑμᾶς τοιαῦτα ἂν γίγνηται ῥήματα, μὴ διαταρατ-
᾿ , -“᾿ ω
γέτων Ὁ 9 - Πειρασώμεϑα ποιειν ουτῶς, ἐπανιόντες
τθὺς λόγους" καὶ νῦν δὴ τὸ περὲ τῆς φιλίας τὲ καὶ
ῳ Ω
φρονήσεως καὶ ἐλευϑερίας, πρὸς ὁ, τι βουλόμενος
ἔμελλες λέγειν δεῖν στοχάζεσϑαι τὸν γομοϑέτην, λὲγε.
ἃ“ε.ν.694...ν, ΤΠ ΤΕΘΙΒΥ͂Θ. 118. 1Π|. . 97
0. ἄκουσον δὴ γῦν. εἰσὲ πολιτειῶν οἷον μητέρες
δύο τινὲς, ἐξ ὧν τὰς ἄλλας γεγονέναι λέγων ἄν τις,
ὀρθῶς λέγοι: καὶ τὴν μὲν προσαγορεύειν μοναρχίαν
ὀρϑὸν, τὴν δ᾽ αὖ δημοκρατίαν" καὶ τῆς μὲν τὸ Περ-
σῶν γένος, ἄκρον ἔχειν, τῆς δὲ, ἡμῶς. αἱ δ᾽ ἄλλαι
σχεδὸν ἅπασαι, καϑάπερ εἶπον, ἐπ τούτων εἰσὶ δια-
πεποικιλμένοι. δεὶ δὴ οὖν καὶ ἀναγκαῖον μεταλα-
βεῖν ἀμφοῖν τούτοιν, εἴπερ ἐλευϑερία τ᾽ ἔσταν καὶ
φιλέα μετὰ φρονήσεως. ὃ δὴ βούλεται ἡμῖν ὃ λόγος
προστάττειν, λέγων ὥς οὖκ ἄν ποτε τούτων πόλις
ἄμοιρος γενομένη, πολιτευϑῆναι δύναιτ᾽ ἂν καλῶς.
ΚΑ. πῶς γὸῤ ἂν; 36. Ἢ μὲν τοίνυν τὸ μοναρχι-
κὸν, ἢ δὲ τὸ ἐλεύϑερον ἀγαπήσασα μειζόνως ἢ ἔδει
μόνον, οὐδέτεροι τοὶ μέτρια κέκτηται τοὐύτων" αἱ δὲ
ὑμέτεραι, ἢ, τὲ “ακωγικὴ καὶ Κρητικὴ, μᾶλλον.
᾿ϑηναῖοι δὲ καὶ Πέρσαι τὸ μὲν πάλαι οὕτο κὐνὶν
τὸ γῦν δὲ, ἧττον. τὰ δ᾽ αἴτιὰ διέλϑωμεν. ἡ ἡ γάρ;
ΚΑ. Πάντως" εἰ γέ που μέλλομεν ὃ προύϑεμεϑα
περαίνειν. 49. ἀκούωμεν ϑὴ. Ἥερσαν γὰρ ὅτε μὲν
τὸ ᾿μέτριόν Μδλλὸν δουλείας τε καὶ ἐλευϑερέας ἦγον
δπὶ Κύρου, πρῶτον μὲν αὐτοὶ ἐλεύϑεροι ἐγένοντο,
ὅπειτὰ δὲ ἀλλων πολλῶν δεσπόται ἐλευϑερύχὸ γὼρ
ἄρχοντες, μεταδιδόντες ὦ ἀρχομένοις, καὶ ἐπὶ τὸ ἴσον
ἄγοντες, μῶλλον φίλοι τε ἦσαν στρατιῶται στρατὴ-
γοῖς, καὶ προϑύμοι υς αὑτοὺς ἐν τοῖς κινδύνοις παρ-
εἰχοντο. χαὶ εἴτις αὖ φρόνιμος ἣν ἕν αὐτοῖς καὲ ὲ βου-
λεΐειν δυνατὸς, οὐ φϑονεροῦ τοῦ βασιλέως ὄντος,
διδόντος δὲ παῤῥησίαν καὶ τιμῶντος τοὺς εἴτι δυνα-
μένους συμβουλεύειν, κοιγὴν τὴν τοῦ φρονεῖν εἰς τὸ
Ῥχυτ, ΤᾺ ΥΙ, [ε
ν
Θ8 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ο«ἂ,ς.».695.8,
μέσον παρείχετο δύναμιν" καὶ πάντα δὴ τότε ἀπέ-
δωκεν αὐτοῖς, δὲ ἐλευϑερίαν τε καὶ φιλίαν καὶ νοῦ
κοινωγίαν. ΚΑ. Ἔοικε γὲ πὼς τὰ λεγόμενα οὕτω
γεγογέναι. 4. Πῆ δὴ οὖν ποτὲ ἀπώλετο ἐπὶ ΙΚαμ-
βύοου, καὶ πάλιν ἐπὶ Ζαρείου σχεδὸν ἐσώϑη; βού-
λεσϑε οἷον μαντείᾳ διανοηϑέντες χρώμεϑα; ΚΑῚ.
᾿ - ς«»ὦ»κ"ν ΚΡ, - Ὁ 3. Εἢ ες ᾿
Φέρει γοῦν ἡμῖν σκέψιν τοῦτο ἐφ ὅπερ ὡρμήχαμεν.
᾿ Ἢ - ἘΞΡῚ - :
46. ΤΠαντεύομαι δὴ νῦν περί γε Κύρου, τὰ μὲν
2 ) "
ἀλλ᾿ αὐτὸν στρατηγόν τε ἀγαϑὸν εἶναι καὶ φιλόπο-
᾿ ι -Ὁ Ε] Γ
λιν, παιδείας δὲ ὀρθῆς οὐχ ἤἥφϑαι τοπαράπαν" οἷ-
᾿ 3 ᾿ - - .-
κονομέᾳ τε οὐδὲν τὸν νοῦν προσεσχηκέναι. 1ύ.4.Πῶς
« ᾿ Ὁ -Ὗ“᾿ 2!
δὴ τὸ τοιοῦτον φῶμεν; 440. Ἔοικεν ἐκ νέου στρα-
Υ ὋΣ ὃ ι ᾽ -Ὁ ἐλ ὃ Ἁ Ἁ -
τεύεσθαι διὰ βίου, ταῖς γυναιξὶ παραδοὺς τοὺς παὺ-
δας τρέφειν. αἵ δὲ, ὡς εὐδαίμονας αὐτοὺς ἐκ τῶν παίδων
εὐδὺς καὶ μακαρίους γεγονότας, καὶ ἐπιδεεῖς ὄντας
τούτων οὐδενὸς, ἔτρεφον" κωλύουσαι δὲ ὡς οὖσιν
-Ὁ 32 »ἭὝ »" ᾿
ἱκανῶς εὐδαίμοσι, μήτε αὐτοῖς ἐναντιοῦσθαι μηδέ-
να εἰς μηδὲν, ἐπαινεῖν τε ἀναγκάζουσαν πάντας τὸ
2 2. ὦ
λεγόμενον ἢ πραττόμενον ὕπ᾽ αὐτῶν, ἔϑρεψαν τοι-
Υ ’ ηξυ ες ἢ κ 3»
οὗτους τινάς. ΚΑ. Καλὴν, ὡς ξοικας, τροφὴν εἰρη-
κας. 4. Γυναικείαν μὲν οὖν, βασιλίδων γυναικῶν,
γεωστὶ γεγονυιῶν πλουσίων " καὶ ἐν ἀνδρῶν ἐρημίᾳ,
διὰ τὸ μὴ σχολάζειν ὑπὸ πολέμων καὶ πολλῶν κι»-
. " » - 2)
δύνων, τοὺς παῖδας τρεφουσῶν. ΚΑΊ. Ἔχει γὰρ λό-
᾿ 32 »Ἥν :- ᾿. Ἂ
γον. «40. Ὃ δὲ πατὴρ γε αὐτοῖς αὐ ποίμγια μὲν καὶ
" » 2 Π ΒῚ ὃ ο΄ὋὉ᾽ "᾿ χλλ ᾿ λλ δ
πρόβατα καὶ ἀγέλας ἀνδρῶν τε καὶ ἄλλων πολλῶν
᾿ » . ᾿ τ , »Ὦ
πολλὰς ἐκτᾶτο" αὐτοὺς δὲ οἱς ταῦτα παραδώσειν ξ-
᾿ 32 ᾿
μελλεν, ἠγνόει τὴν πατρῴαν οὗ παιδευομένους τέ-
.ε ᾿ ει -Ὁ
χνην, οὖσαν Περσικὴν, (ποιμένων ὄντων “Περσῶν,
υ.4.ἅ, ὉΓ; ΤΕΟΙΒΥ͂Β 115. 1Π, 99
τραχείας χώρας ἐκγόνων, σκληρὰν καὶ ἱκανὴν ποι-
- μένας ἀπεργάξεσϑαι μάλα! ἰσχυροὺς, καὶ δυναμέ-
γοὺυς ϑυραυλεῖν καὶ ἀγρυπνεῖν, καὶ, εἰ στρατεύε-
σϑαι δέοι, στρατεύεσϑαι) διερϑαρμένην δὲ παι-
δείαν ὑπὸ τῆς λεγομένης εὐδαιμονίας τὴν Μηδικὴν
περιεῖδεν ὗ ὑπὸ γυναικῶν τε καὶ εὐνούχων παιδευϑέν-
τὰς αὑτοῦ τοὺς υἱεῖς, ὅϑεν ἐγένοντο οἵους ἣν εἰκὸς
αὑτοὺς γενέσϑαι, τροφῇ ἀνεπιπλήκτῳ τραφέντας.
παραλαβόντες δ᾽ οὖν οἵ παῖδες τελευτήσαντος Κκύ-
ρου, τρυφῆς μεστοὶ καὶ ἂν ἐπισιληξίας, πρῶτον μὲν
τὸν ἕτερον ἅτερος ἀπέκτεινε, τῷ ἴσῳ ἀγανακτῶν"
μετὰ δὲ τοῦτο, αὐτὸς μαινόμενος ὑπὸ μέϑης τε καὶ
ἀπαιδευσίας, τὴν ἀρχὴν ἀπώλεσεν ὑπὸ Πὴδων τε
καὶ τοῦ λεγομένου τότε εὐνούχου, καταφρογήσαντος
τῆς Καμβύσου μωρίας. ΙΚΑ͂. “έγεται δὴ ταῦτά γε"
καὶ ἔοικέ γε σχεδὸν οὕτω πὼς γεγονέναι. Α19. Καὶ
μὴν καὶ πάλιν εἰς Πέρσας ἐλϑεῖν τὴν ἀρχὴν διὰ Ζ1α-
ρείου καὶ τῶν ἑπτιὰ λέγεταί που. 1Κ]. Τί μὴν; 49.
Θεωρῶμεν δὴ, -ξυνεπόμενοι τῷ λόγῳ. Ζ᾿αρεῖος γὰρ
βασιλέως οὐκ ἦν υἱὸς, παιδείᾳ τε οὐ διατρυφώσῃ
τεϑραμμένος" ἐλϑὼν δ᾽ εἰς τὴν ἀρχὴν, καὶ λαβὼν
αὐτὴν ἕβδομος, διείλετο, ἑπτὰ μέρη Ἡβθαθιὸς, ὧν
καὶ νῦν ἔτι σμικριὴ ὀνείρατα λέλειπται" καὶ νόμους
ἠξίου ϑέμενος οἰκεῖν, ἰσότητα τινὰ κοινὴν εἰσφέρων"
καὶ τὸν τοῦ Κύρου δασμὸν ὃν ὑπέσχετο Πέρσαις,
εἷς τὸν νόμον ἐνέδυ, φιλίαν πορίζων καὶ κοινωνίαν
πᾶσι Πέρσαις, χρήμασι καὶ δωρεαῖς τὸν Περσῶν
δῆμον προσαγόμενος. τοιγαροῦν αὐτῷ τὼ στρατεὺ-
“ματα μετ᾿ εὐγοίας προσεκτήσατο χώρας οὐκ ἐλάττους
α
400 ΡΙΑΤΟΝΙΕΒ ἐενέν":.
ὧν κατέλιπε Κῦρος. μετὰ δὲ 4αρεῖον, ὃ τῇ βασιλι-
"ῇ καὶ τρυφώσῃ πάλιν παιδευϑεὶς παιδείᾳ Ξέρξης.
ΕΣ - 3 -ὉὝ» , τι »"» ΄"
ὦ Ζ͵αρεῖε, εἰπεῖν ἐσει δικαιότατον ἴσως, ὃς τοῦ Κὺ-
᾿ ι 2 2» . 2 Π δὲ - ἕξ 2 -
ρου κακὸν οὐκ ἔμαϑες, ἐθρέψω ὅὲ ξερξὴν ἐν τοὺς
δ ὁ ἀν ΜΖ τ - ᾿.
αὐτοῖς ἤϑεσιν ἐν οἵσπερ Κῦρος Καμβύσην. ὁ δὲ, ἅτε
-“» 3 »ν Ὁ , ε "
τῶν αὐτῶν παιδειῶν γενόμενος ἔκγονος, παραπλὴ-
3 Γ »"-" ᾿
σια ἀπετέλεσε τοῖς Καμβύσου παϑήμασι" καὶ σχε-
δὸ 37 Υ̓ « ΡῚ ᾿ ΕΙ ,
ὁν ἔκ γε τοσοῦτον βασιλεὺς ἐν Περσαις οὐδείς πῶ
μέγας γέγονεν ἀληϑῶς, πλὴν γε ὀνόματι. τὸ δὲ αἷ-
2 Υ ς δ, ᾿ς Γ 5» 35 ε τ ᾿
τιον, οὐ τύχης, ὡς ὃ ἐμὸς λόγος, ἄλλ ὁ κακὸς βίος,
ὃν οἱ τῶν διαφερόντως πλουσίων καὶ τυράννων παῖ-
. ὧν 3 ι ' -
δὲς τὰ πολλὰ ζῶσιν. οὗ γὰρ μή ποτε γένηται παῖς
ΕΣ Ω -»-΄-: Ὁ ᾿
χαὶ ἀνὴρ καὶ γέρων ἐκ ταύτης τῆς τροφῆς διαφέρων
Ω 3 ῃ οι » , ,
πρὸς ἀρετὴν, ἃ δὴ, φαμὲν, τῷ νομοϑετῃ σκεπτέον,
τ. ὦ ᾿ -“ἢ - κι
καὶ ἡμῖν δὲ ἐν τῷ νῦν παρόντι. δίκαιον μὴν, ὦ «Δα:
κεδαιμόνιοι, τοῦτό γε τῇ πόλει ὑμῶν ἀποδιδόναι,
Ὧ ᾿ Χ ᾿ Ν ’ 9 Π
ὅτι πενίᾳ καὶ πλούτῳ καὶ βασιλείῳ καὶ ἰδιωτείᾳ δια-
32 ε [ .} ᾿. ᾽
φέρουσαν οὐδ᾽ ἡντινοῦν τιμὴν καὶ τροφὴν νέμετε,
ν . ᾿ δ΄ τὰ -» " φ""
ἃς μὴ τὸ καταρχας ὕμὲν ϑεῖον παρὰ ϑεοῦ διεμα»-
τεύσατο τινός. οὐ γὰρ δὴ δεῖ κατὰ πόλιν γὲ εἶναι
᾿ υ -“ ᾿
τὰς τιμὲς ὑπερεχούσας, οτι τὶς ἐστὲ πλούτῳ διαφές-
32 2 ι 3)
ρων. ἐπεὶ οὐδ᾽ ὅτι ταχὺς, ἢ καλὸς, ἢ ἰσχυρὸς, ἀγεῦ
᾽ δ “ο΄ 3 -"Ὕ» ξ Ε)}
τενὸς ἀρετῆς" οὐδ᾽ ἀρετῆς ἧς ἂν σωφροσύνη ἀπῇ.
Ὁ - ΕΙ , ᾿ 39
ΚΑ. Πῶς τοῦτο, ὦ ξένε, λέγεις; 4.0. ἀνδρεία ποῦ
Ω - Υ - ι ΒΩ
μόριον ἀρετῆς ἕν; ΚΑ. πὼς γαθ ον; 4. δίκασον
τοίνυν αὐτὸς, τὸν λόγον ἀκούσας, εἴ σοι δέξαιο ἂν
σύνοικον ἢ γείτονα εἶναν τινὰ, σφόδρα μὲν ἀνδρεῖ-
κ γ Ν ε Ψ» »}
ον», μὴ σώφρονα δὲ, ἀλλ ἀκόλαστον. ΚΑ. Εὐφή-
μει. «4. Τὶ δέ; τεχνικὸν μὲν, καὶ περὶ ταῦτα σο- β
ΓΙ
.- Ξ
᾽ ΩΝ
ΣᾺ
ὁ
ῳ ὠὐὩπὩὩ. ὡμιΕ
ἀνειιδ5γα,. ΠΠ ΓΕΘΙΒΥ͂Κ. [18. ΠῚ, 101
φὺν, ἄδικον δὲ; ΚΑΊ. Οὐδαμῶς. 41. Δλλὰ μὴν τόγξε
δῥιαιον οὐ φύεται χωρὶς τοῦ σωφρονεῖν. ΙΚΑ. Πῶς
γὰρ οὔ, 41. Οὐδὲ μὴν, ὅν γε σοφὸν, ἡμεῖς νῦν δὴ
ποούϑεμεθϑα, τὸν τὰς ἡδονὰς καὶ λύπας κεκτημένον
συμφώνους τοῖς ὀρϑοῖς λόγοις, καὶ ἑπομένας. ΧΚ .
Οὐ γὰρ οὖν. 49. Ἔτι δὴ καὶ τόδε ἐπισκεψώμεϑα,
1» ἐν ταῖς πόλεσι τιμήσεων ἕνεκα, ποῖαΐ τε ὀρϑαὶ
καὶ μὴ γίγνονται ἑκάστοτε. Καὶ (. Τὸ ποῖον; 4.
Σωφροσύνη ἄνευ πάσης τῆς ἄλλης ἀρετῆς ἐν ψυχὴ
τινὶ μεμονωμένη, τίμιον ἢ ἄτιμον γίγνοιτ᾽ ἂν κατὼ
δίκην; ΚΑ. Οὐκ ἔχω ὅπως εἴπω. 40. Καὶ μὴν εἴρη-
κάς γε μετρέως: εἰπὼν γὰρ δὴ ὧν ἠρόμην ὁποτεροῦ»,
παριὶ μέλος ἔμοιγ᾽ ἂν δοκεῖς φϑέγξασθαι. Κ΄. κο-
λῶς τοέγυν γεγονὸς ἂν εἴη. ΑΘ. Εἶεν, τὸ μὲν δὴ
πρόσϑημα, τιμαί τε καὶ ἀτιμίαι, οὐ λόγου ἀλλά τι-
γος μᾶλλον ἀλόγου σιγῆς ἄξιον ἂν εὔὐγ νε δδ Σιὼ»
φροσύνη μοι φαένῃ λέγειν. ΑΘ. Ἱναί. τὸ δὲ γε τῶν
ἄλλων πλεῖστα ἡμᾶς ὠφελοῦν μετὰ τῆς προσϑήκης,
μάλιστ᾽ ἂν τιμώμενον, ὀρϑότατα τιμῷτο" καὶ τὸ
δεύτερον, δευτέρως" καὶ οὕτω δὴ κατὰ τὸν ἑξῆς λό-
70» τὰς ἐφεξῆς τιμὲς λαγχώνον ἕκαστον, ὀρϑῶς ἂν
“λαγχάγνοι. ΚΑ. Ἔχει ταύτῃ. 4. Τί οὖν; οὗ νομο-
ϑέτου καὶ ταῦτα αὖ φήσομεν εἶναι διανέμειν; ΙΚκαϊ.
Καὶ μάλα. 46. Βούλει δὴ τὼ μὲν ἅπαντα καὶ ἐφ᾽
ἕκαστον ἔργον καὶ κατὰ σμικρὰ ἐκείνῳ δῶμεν γεῖ-
μαι; τὸ δὲ τριχῆ διελεῖν, ἐπειδὴ νόμων ἐσμὲν καὶ
αὐτοί πως ἐπιϑυμητοὶ, πειροϑῶμεν; διατεμεῖν γω-
θὶς τά τε μέγιστα καὶ δεύτερα καὶ τρίτα; Κὶ4. Πάνυ
Ἐπ ν ͵ ᾿ ε , ς
μὲν οὐ», “40, “έγομεν τοένυν ὅτι πόλιν, ὡς ἔοικε,
᾿
{02 ῬΙΛΑΤΟΝΙΘ »ο.ς.ἅ.ο
τὴν μέλλουσαν σὠξεσϑαΐ τε "καὶ εὐδαιμονήσειν εἰς
δύναμιν ἀνθρωπίνην, δεῖ καὶ ἀναγκαῖον τιμάς τε
καὶ ἀτιμίας διανέμειν. ΚΑ. ᾿ορϑῶς. 40. Ἔστι δὲ
ὀρϑῶς ἄρα τιμιώτατα μὲν καὶ πρῶτα τὰ περὶ τὴν
ψυχὴν ἀγαϑὰ κεῖσθαι, σωφροσύνης ὑπαρχούσης αὖ-
τῇ" δεύτερα δὲ, τὰ περὶ τὸ σῶμα καλὰ καὶ ἀγαϑά'
καὶ τρίτα, τὰ περὶ τὴν οὐσίαν καὶ χρήματα λεγόμε-
να. τούτων δὲ ἂν ἐκτός τις βαίνῃ νομοϑέτης, ἢ πό-
λις, εἰς τιμὰς ἢ χρήματα προάγουσα, ἤ τι τῶν ὕ-
στέρων εἷς τὸ πρόσϑεν τιμαῖς τάτιουσα, οὔϑ᾽ ὕσιον
οὔτε πολιτικὸν ἂν δρῴη πρᾶγμα. εἰρήσθω ταῦτο,
ἢ πῶς, ἡμῖν; ΚΑ. ἸΙάνυ μὲν οὖν εἰρήσϑω σαφῶς.
“0. Ταῦτα μὲν τοίνυν ἡμᾶς ἐπὶ πλέον ἐποίησεν εἰ-
πεῖν ἡ Περσῶν πέρι διάσκεψις τῆς πολιτείας. ἀνευ-
οἴσκομεν δὲ ἐπὶ ἔτι χείρους αὐτοὺς γεγονότας. τὴν
δὲ αἰτίαν φαμὲν, ὅτι τὸ ἐλεύϑερον λέαν ἀφελόμενοι
τοῦ δήμου, τὸ δεσποτικὸν δ᾽ ἐπαγαγόντες μᾶλλον
τοῦ προσήκοντος, τὸ φίλον ἀπώλεσαν καὶ τὸ κοιγὸν
ἐν τῇ πόλει. τούτου δὲ φϑαρέντος, οὔϑ' ἡ τῶν ἂἀρ-
χόντων βουλὴ ὑπὲρ ἀρχομένων καὶ τοῦ δήμου βου-
λεύεται, ἀλλ᾿ ἕνεκα τῆς αὑτῶν ἀρχῆς, ἂν τι καὶ σμι-
κρὸν πλέον ἑκάστοτε ἡττῶνται, ἔσεσϑαν σφίσιν ἄνα-
στάτους μὲν πόλεις, ἀνάστατα δὲ ἔϑνη φίλια πυρὶ
καταφϑείραντες. ἐχϑρῶς τε καὶ ἀνελεῶς μισοῦντες
μισοῦνται" ὅταν τε εἰς χρείαν τοῦ μάχεσθαι περὶ
ἑαυτῶν τοὺς δήμους ἀφικνῶνται, οὐδὲν κοινὸν ἐν
αὐτοῖς αὖ μετὰ προϑυμίας τοῦ ἐϑέλειν κινδυνεύειν
καὶ μάχεσϑαν ἀνευρίσκουσιν" ἀλλὰ κεχτημένοι μυ-
ριάδας ἀπεράντους λογισμῷ, ἀχρήστους εἰς πόλεμον
μιδ98ιε,ν.... ὨΝ ΤΕΘΙΒΥ͂Β 118. 1Π Π:ΟῸ 408
πάσας κέκτηνται" καὶ, καϑάπερ ἐνδεεῖς ἀνθρώπων,
μισϑούμενοι, ὑπὸ μισϑωτῶν καὶ ὀϑνείων ἀνϑρώ-
πων ἡγοῦνται ποτὲ σωϑήσεσϑαι. πρὸς δὲ τούτοις
ἀμαϑαίνειν ἀναγκάζονται, λέγοντες ἔργοις ὅτι λῆ-
ρος πρὸς χρυσόν τε καὶ ἄργυρον ἐστὲν ἑκάστοτε τιὰ
λεγόμενα τίμια καὶ καλὰ κατὰ πόλιν. ΜῈΤ- Πάνυ
μὲν οὖν. 46. Τὰ μὲν δὴ περί τε Περσῶν, ὡς οὐκ
ὀρϑῶς τανῦν διοικεῖται, διὰ τὴν σφόδρα δουλείαν
τε καὶ δεσποτείαν. τέλος ἐχέτω. 111}. Πάνυ μὲν
οὖν. 49. Τὰ δὲ περὶ τὴν τῆς “Ἱττικῆς αὖ πολιτείαν,
τὸ μετὰ τοῦτο ὡσαύτως διεξελϑεῖν ἡμᾶς χρεὼν, ὡς
ἢ παντελὴς καὶ ἀπὸ πασῶν ἀρχῶν ἐλευϑερία, τῆς
μέτριον ἐχούσης ὑφ᾽ ἑτέρων οὐ σμικρῷ χείρων. ἡμῖν
γὰρ κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ὅτε ἢ Περσῶν ἐπίϑεσις
τοὶς Ἕλλησιν (ἴσως δὲ σχεδὸν ἅπασι τοῖς τὴν Εὐ-
θώπην οἰκοῦσιν) ἐγίγνετο » πολιτεία τε ν παλαιὼ
καὶ ἐκ τιμημάτων ἄρχαΐ τινὲς τεττάρων " καὶ δευπό-
τις ἐνῆν τὶς αἰδὼς, δι’ ἣν δουλεύοντες τοῖς τότε νό-
μοις ζῆν ἠἡϑέλομεν. καὶ πρὸς τούτοις δὴ τὸ μέγεϑος
τοῦ στόλου κατύ τε γῆν καὶ κατὰ ϑάλατταν γενό-
μενον, φόβον ἄπειρο» ἐμβαλὸν, δουλείαν ἔτι μεί-
ζονα ἐποίησεν ἡμᾶς τοῖς τότε ἄρχουσι καὶ τοῖς νό-
μοις δουλεῦσαι. καὶ διὰ ταῦτα πάνϑ᾽' ἡμῖν ξυν-
ἐπεῦε πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς σφοδρὰ φιλία. σχεδὸν
γὰρ δέκα ἕτεσι πρὸ τῆς ἐν Σαλαμῖνι ναυμυχίας
ἀφίκετο Ζάτις, Περσιχὸν σιόλον ἄγων, πέμ-
ψαντος “Ἰαρείου διαθδήδην ἐπὶ τε ᾿41ϑηναίους καὶ
Ἐρετριέας, ἐξανδραποδισάμενον ἀγαγεῖν" ϑθάνα-
τον αὑτῷ προειπὼν, μὴ πράξαντι ταῦτα. καὶ ὃ ω]ὦὰ-
104 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ. ϑυμνθ 9.9..}:
τις τοὺς μὲν ᾿Ερετριέας ἔν τινι βραχεῖ χρόνῳ παντά-
πασι κατιὶ κράτος εἷλε μυριάσι συχναῖς" καί τινα
λύγον εἰς τὴν ἡμετέραν πόλιν ἀφῆκε φοβερὸν, ὡς
οὐδεὶς Ἐρετριέων αὐτὸν ἀποπεφευγὼς εἴη. συν-
ὄψαντες γὰρ ἄρα. τὰς χεῖρας, σαγηνεύσαιεν πᾶσαν
τὴν ᾿Ερετρικὴν οἵ στρατιῶται τοῦ Δάτιδος. ὃ δὲ
λύγος, εἴτε ἀληϑὴς εἴτε καὶ ὅπη ἀφίκετο, τοὺς τε
ἄλλους Ἕλληνας καὶ δὴ καὶ ᾿“ϑηναίους ἐξέπληττε"
παὶ πρεσβευομένοις αὐτοῖς πανταχόσε βοηθεῖν οὐ-
δεὶς ἤϑελε, πλὴν γε «Δακεδαιμονίων. οὗτοι δὲ ὑπό
τε τοῦ πρὸς ἹΠεσσήνην ὄντος τότε πολέμου, καὶ εἰ
δὴ τι διεκώλυεν ἄλλο αὐτοὺς (οὐ γὰρ ἴσμεν λεγόμε-
γο») ὕστερον δ᾽ οὖν ἀφίκοντο τῆς ἐν ]αραϑῶνι μάχης
γερομένης μιᾷ ἡμέρᾳ. μετὰ δὲ τοῦτο παρασκευαΐ τὸ
μεγάλαι λεγόμεναι καὶ ἀπειλαὲ ἐφοίτων παρὰ βασι-
λέως μυρέαι. προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου ΖΙαρεῖος μὲν
τεϑνάναι ἐλέγϑη, νέος δὲ καὶ σφοδρὸς ὃ υἱὸς αὐτοῦ
παρειληφέναι τὴν ἀρχὴν, καὶ οὐδαμῶς ἀφίστασϑαι
τῆς ὁρμῆς. οἱ δὲ ᾿ϑηναῖοι πᾶν τοῦτο ᾧοντο ἐπὶ
σφᾶς αὐτοὺς παρασκευάζεσθαι, διὰ τὸ Μηαραϑῶνι
γενόμενον. καὶ ἀκούοντες Ἄϑω τε διορυττόμεγον,
καὶ Ἑλλήσποντον ζευγγύμενον, καὶ τὸ τῶν νεῶν
πιλῆϑος, ἡγήσαντο οὔτε κατὰ γῆν σφέσιν εἶναι σω-
τηρίαν, οὔτε κατὰ ϑάλατταν. οὔτε γὰρ βοηϑήσειν
αὑτοῖς οὐδένα, μεμνημένοι ὡς οὐδ᾽ ὅτε τοπρῶτον
ἦλθον καὶ τὰ περὶ Ερέτριαν διεπράξαντο,, σφέσι γε
οὐδεὶς τότε ἐβοήϑησεν, οὐδ᾽ ἐκινδύνευσε συμμαχό-
μενος. ταὐτὸν δὴ τροσόδόχων καὶ τότε γενήσεσϑαι
τόγε κατὼ γῆν. καὶ κατὰ ϑάλατταν δ᾽ αὖ, πᾶσαν
κ
ενᾷ, ον ΟΕ ΤΈΟΘΙΒΥΘΒ 118. ΜΙ. 408
ἀπορίαν ἑώρων σωτηρίας, νεῶν χιλίων καὶ ἔτι πλεό-᾿
νῶν ἐπιφερομένων. μίαν δὴ σωτηρίαν ξυνενόουν,
λεπτὴν μὲν καὶ ἄπορον, μόνον δ᾽ οὖν βλέψαντες
πρὸς τὸ πρότερον γενόμενον, ὡς ἐξ ἀπόρων ἐφαΐένετο
γενέσθαι τὸ γιμῆσαι μαχομένους. ἐπὶ δὲ τῆς ἐλπίέ-
δος ὀχούμενοι ταύτης, εὕρισκον, κατοφυγὴν αὑτοῖς
εἰς αὑτοὺς μύνους εἶναι καὶ τοὺς θεούς. ταῦτ᾽ οὖν
αὐτοῖς πάντα φιλίαν ἀλλήλων ἐνεποίει, ὃ φόβος ὃ
τότε παρών" ὅ, τε ἐκ τῶν νόμων τῶν ἔμπροσϑεν γε-
γονὼς, ὃν δουλεύοντες τοῖς πρόσϑεν γ ὁμόις ἐκέκτην-
70,1 ἣν αἰδῶ πολλάκις ἐν τοῖς ἄνω λόγοις εἴπομεν" ἢ
καὶ κα τ δ ἔφαμεν δεῖν τοὺς μέλλοντας ἀγαϑοὺς
ἔσεσθαι" ἣς ὃ δειλὸς ἐλεύϑερος καὶ ἄφοβος. ὃν εἶ
τότε μὴ δέος ἔλαβεν, οὐκ ἄν ποτε ξυνελϑὼν ἡμύ-
γατο, οὐδ᾽ ἤμυνεν ἱεροῖς τε καὶ τάφοις καὶ πατρέδι,
καὶ τοῖς ἄλλοις οἰκείοις τα ὅμα καὶ φίλοις, ὥσπερ
τότ᾽ ἐβοήϑησεν" ἀλλὰ κατὰ σμικρὰ ἂν ἐν τῷ τότε
ἡμῶν ἕκαστος σκεδασϑεὶς," ἄλλος ἄλλοσε διευπάρῆ.
ΜΕΙ͂. Καὶ μάλα, ὦ ξένε, ὀρϑῶς τε εἴρηκας, καὶ
σαυτῷ 15 καὶ τῇ πατρίδι πρεπιόντωξ: «4. Ἔστι
ταῦτα, ὦ Μέγιλλε. πρὸς γάρ σε τὼ ἕν τῷ τότε χρόνῳ
γενόμενα, κοιγωνὸν τῇ τῶν πατέρων γεγονότα φύ-
σει, δίκαιον ιλέλεινι ἐπισκόπει μὴν καὶ σὺ καὶ 1(λει-
γίας εἴτυ πρὸς τὴν γομοϑεσίαν προσήκοντα λέγομεν.
οὐ γὰρ μύϑων ἘΨΘΚΟΙ διεξέρχομαι, οὗ λέ; γω δ᾽ ἕγεχκα.
ὁρᾶτε γάρ' ἐπειδὴ τινὰ τρόπου ταὐτὸν ἡμῖν ξυμβε-
βήκει πάϑος ὁ ὅπερ Πέρσαις, ἐκείγοις μὲν ἐπὶ πᾶσαν
δουλείαν ἄγουσι τὸν δῆμον, ἡμῖν» δ᾽ αὖ τοὐναντίον
ἐπὶ πᾶσαν ἐλευϑερίαν προτρέπουσι τὰ πλήϑη. σιῶς
100 ἢ ΡΙΑΤΟΝΙ5. ».700.8,}.6.ἃ
δὴ καὶ τί λέγωμεν τοὐντεῦϑεν, οὗ προγεγογότες
ἡμῖν ἔμπροσϑεν λόγοι, τρόπον τινὰ καλῶς εἰσὲν εἰ-
ρημένοι. ΔΙΕΤ). «“έγεις εὖ. πειρῶ δ᾽ ἔτι σαφέστερον»
ἡμῖν σημῆναι τὸ γῦν λεγόμενον. «40. Ἔσται ταῦτα.
οὐκ ἦν, ὦ φίλοι, ἡμῖν ἐπὶ τῶν παλαιῶν νόμων ὃ δῆ:
μος τινῶν κύριος, ἀλλὰ τρόπον τινὰ ἑκὼν ἐδούλευ:
τοῖς νόμοις. ΠΙῈΓΤ΄. Ποίοις δὴ λέγεις; .4Θ. “Τοὶς περ.
τὴν μουσικὴν πρῶτον τὴν τότε" ἵνα ἐξ ἀρχῆς διέλ.
ϑωμεν τὴν τοῦ ἐλευϑέρου λίαν ἐπίδοσιν βίου. διῃ
ρημένη γιρ τότε ἦν ἡμῖν ἡ μουσικὴ κατὰ εἴδη τι
ἑαυτῆς ἄττα καὶ σχήματα" καὶ τι ἦν εἶδος δῆς,
εὐχαὶ πρὸς ϑεοὺς " ὄνομα δὲ ὕμνοι ἐπεκαλοῦντο.
καὶ τούτῳ δὴ τὸ ἐναντίον ἦν ὠδῆς ἕτερον εἶδος"
ϑρήνους δὲ τὶς ἂν αὐτοὺς μάλιστα ἐχάλεσε᾽ καὶ
παΐίωγες, ἕτερον " καὶ ἄλλο, ΖΙιονύσου γένεσις, οἶμαι͵
διϑύραμβος λεγόμενος. νόμοις τὲ αὐτὸ τοῦτο τοῦὔ-
γΤομα ἐχάλουν, δὴν ὥς τινα ἑτέραν" ἐπέλεγον δὲ
κιϑαρῳδικοὺύς. τούτων δὴ διατεταγμένων, καὶ ἀλ-
λων τινῶν, οὐκ ἐξὴν ἄλλῳ εἰς ἀλλο καταχρῆσθαι μέ-
λους εἶδος. τὸ δὲ κῦρος τούτων γνῶναξ τε, καὶ ἅμα
γνόντα δικάσαι, ζημιοῦν τε αὖ τὸν μὴ πειϑόμενον,
οὐ σύριγξ ἦν, οὐδέ τινες ἄμουσον βοαὶ πλήϑους,
καϑάπερ τανῦν, οὐδ᾽ αὖ κρότοι ἐπαίνους ἀποδιδόν-᾿
τες" ἀλλὰ τοῖς μὲν γεγονόσι περὶ παίδευσιν, δεδο-
μένον ἀκούειν ἦν αὐτοῖς μετὰ σιγῆς διὰ τέλους"
παισὶ δὲ καὶ παιδαγωγοῖς καὶ τῷ πλείστῳ ὄχλῳ,
ῥάβδου κοσμούσης ἡ νουϑέτησις ἐγίγνετο. ταῦτ'
οὖν οὕτω τεταγμένως ἤϑελεν ἄρχεσθαι τῶν πολιτῶν
τὸ πλῆϑος, καὶ μὴ τολμᾷν πρένειν διὰ ϑορύβον.
οὐ οναν ΒῈ ΔΕΘΙΒΥ͂δι ΙΒ. 16. 407
᾿ ἢ δὲ -Ὁ δὲ ἢ - ἫΡ 3..} ἱ τ ὺς
μετὰ ὁ τοῦτο, προοίογτος του χθοόνου, αἀρχοντὲς ἐξ»
Ὁ ΒΙ Υ̓ ὙΜΉΝ Ν ι
τῆς ἀμούσου παρανομίας, ποιηταὶ ἐγέγνοντο, φύσει
ν 3 , ᾿ ι “Ὁ
μὲν ποιητικοὺ, ἀγνώμονες δὲ περὲὶ τὸ δίκαιον τῆς
μούσης καὶ τὸ γόμιμον, βακχεύοντες, καὶ μᾶλλον
-Ὁ 8} Ὁ -ἷ᾿
τοῦ δέοντος κατεχόμενον ὕφ ἡδονῆς" κεραννύντες
᾿ «
δὲ ϑρήνους τε ὕμνοις, καὶ παίωνας διϑυράμβοις"
2 ΙΝ] -ο
καὶ αὐλῳδίας δὴ ταῖς κιϑαρῳδίαις μιμούμενοι, καὶ
32 «- -Ὁ 2] «ς 2
πάντα εἰς πάντα ξυνάγοντες, μουσικῆς ἄκοντες ὑπ
ὥ 2 ᾿ 2
ἀνοίας καταψευδόμενοι" ὡς ὀρϑότητα μὲν οὐκ ἔχοι
.- - ν 6 »-»Ὲ ι “ »ο’Φὗὦ
οὐδ᾽ ἡντινοῦν μουσικὴ, ἡδονὴ δὲ τῇ τοῦ χαίροντος,
ἴτε βελτίων εἴτε χεέρων ἂν εἴη τὶς, κρίνοιτο ὀρϑό-
εἶτε βὲ ἴτε χείρ ν εἴη τὶς, κρίνοιτο ὁ
-»ο΄ » , ᾿
τατα. τοιαῦτα δὴ ποιοῦντες ποιήματα, λόγους τε
ἐπιλέγοντες τοιούτους, τοῖς πολλοῖς ἐνγέϑεσαν παραᾶ-
»ομίαν εἰς τὴν μουσικὴν, καὶ τόλμαν, ὡς ἱκανοῖς
οὖσι κρένει: ὅϑεν δὴ τὰ ϑέατρῳ ἐξ ἀφώνων φωνγή-
ἐντὰ ἐγένοντο, ὡς ἐπαίΐοντα ἐν Μούσαις τό, τε κα-
᾿ Ἀ ᾿ "ὦ ἈΤ Ἐ ’ 2 ἜΝ δὲ
λὸν καὶ μή. καὶ ἀντὶ ἀριστοκρατίας ἐν αὐτῇ ϑεα-
Ἂ 4 " ᾿ ι Ἀ
τροκρατία γον ηρά χέγουεν,: εὐ γὰρ δὴ καὶ δη-
μοκχρατία ἐν αὐτῇ τὴς μόγον ἐγένετο ἐλευϑέρων ἀν-
δρῶν, οὐδὲν ἂν πάνυ γε δεινὸν ἢν τὸ γε} ογός" γῦν
ς
δὲ ἦρξε μὲν ἡμῖν ἐκ μαυσφοῆς ἢ πάντων εἰς πάντα
σοφίας δόξα καὶ παρανομία, ξυνεφέσπετο δὲ ἐλευ--
ϑερία. ἄφοβ. ὴρ ἐγέγνοντο, ὡς εἰδότες " ἡ δὲ ἀδ
ἑρία. ἄφοβοι γὰρ ἐγίγνοντο, ὡς εἰδότες " ἡ δὲ ἀδεια
5 γ᾿ . γ ; Υ ᾽ - γ᾽
ἀναισχυντίαν ἐνέτεκξ. τὸ γὰρ τὴν τοῦ βελτίονος
ΓΣ κ Ὁ μ ἢ. Γ, “Ὁ 2 2 ΓΝ
δόξαν μὴ φοβεῖσθαι, διὰ ϑράσος, τοῦτ᾽ αὐτό ἐστι
« ᾿ ι Υ͂ }
σχεδὸν ἡ πονηρὰ ἀναισχυντία, διιὶὲ δή τινος ἐλευϑε-
ρας λίαν ἀποτετολμημένης. Π1ῈΓΤ΄. ᾿Δληϑέστατα λέ-
γεις. 46. Ἔφε ξῆς δὴ ταύτῃ τῇ ἐλευϑερίᾳ ἡ τοῦ μη
ἐθέλειν τοῖς ἄρχουσι δουλεύειν γίγνοιτ᾽ ἄν" καὶ ἕπο-
(05 ΡΙΑΤΟΝ 8 δεν οὐ ον.
τ Ἃ
μένη ταὗτη, φεύγειν πατρὸς καὶ μΌ Ὁ ὃς και σιρξσ-
᾿ -Ὁ-
βυτέρων δουλείαν καὶ γουϑέτησιν. καὶ ἐγγὺς τοῦ τέ-
λους οὖσι, νόμων ζητεῖν μὴ ὑπηκόοις εἶναι. πρὸς
αὐτῷ δὲ ἤδη τῷ τέλει, ὅρκων παὶ πόστεων καὶ το-
παράπαν ϑεῶν μὴ φροντέζειν, τὴν λεγομένην σα-
λαιὰν 7} τανιπὴν φύσιν ἐπιδεικνῦσιν καὶ μιμουμένοις "
ἐπὶ τὰ αὐτὰ πάλιν ἐχεῖνα ἀφικομένους, χαλεπὸν
αἰῶνα διάγοντας, μὴ λῆξαι ποτὲ κακῶν. τίνος δὴ
καὶ ταῦϑ' ἡμῖν αὖ χάριν ἐλέχϑη; δεῖν φαίνεται
ἔμοιγε, οἷόν περ ἵππον, τὸν λόγον ἑκάστοτε ἄνα-
λαμβάνειν" καὶ μὴ, καϑάπερ ἀχάλινον κεκτημένον
τὸ στόμα, βίᾳ ὑπὸ τοῦ ον φερόμενον, κατὰ τὴν
παροιμίαν, ἀπό τινος ὄνου πεσεῖν" ἀλλ᾽ τοῤωδς μὴ
τῶν τὸ νῦν δὴ λεχϑὲν, τὸ, τίνος δὴ χάριν ἕνεκα
ταῦτα ἐλέχϑη. ΠΠΕΙ͂.. Καλῶς. 49. Ταῦτα τοίνυν
εἴρηται ἐκείνων ἕνεκα. ΜΙΕΙ͂.. Τίνων; ΑΘ. ᾿Ελέξα-
μὲν ὡς τὸν »νομοϑέτην δεῖ τριῶν στοχαζόμενον »ο-
μοϑετεῖν" ὅπως ἡ ἐν τόβέλδῤτενις σόλις Ἐνσϑέρα, τὲ
ἔσται καὶ φίλη ὃ ἑαυτῇ, καὶ νοῦν ἕξει. ταῦτ᾽ ἦν. ἢ γάρ;
ΔΊΕΙ͂Γ. Πάνυ μὲν οὖν. 460. Τούτων ἕνεκα δὴ πολι-
τείας τὴν τε δεοποτικωτάτην προελόμενοι καὶ τὴν
ἐλευϑερικωτάτην, ἐπεσκοποῦμεν νυνὶ ποτέρα τοὺ-
τῶν ὀρϑῶς πολιτεύξται. λαβόντες δὲ αὐτῶν ἑκατέ-
ρας μετριότητα τινι, τῶν μὲν, τοῦ δεσπόζειν, τῶν
δὲ, τοῦ ἐλευϑεριάσαι, κ κατείδομεν ὅτι τότε διαφε-
θόντως ἐν αὐταῖς ἐγένετο εὐπραγία" ἐπὶ δὲ τὸ ἄκρον
ἀγαγόντων ἑκατέρων; τῶν μὲν, δουλείας, τῶν δὲ, τού-
γαντίου, οὐ συνήνεγκεν οὔτε τοῖς, ὁ οὔτε τοῖς. ΠΙΕΙ͂.
᾿λληϑέστατα λέγεις, 40. αὶ μὴν αὐτῶν γε ἕνδπο;
Ὑ ὈῈ ΤΠ ΟΊΡΥΒ 118, ΤΙ, 109
καὶ τὸ Δωρικὸν ἐθεασάμεθα κατοικιζόμενον στρα-
τόπεδον, καὶ τύς τοῦ Δαρδάνου ὑπωρείας τὸ καὶ
τὴν ἐπὶ ϑοαλάττῃ κατοίχισιν" καὶ τοὺς πρώτους δὴ
τοὺς περιλαπεὶς γεγομένους τῆς φϑορᾶς" ἔτι δὲ τοὺς
ἔμπροσϑεν τούτων γενομένους ἡμῖν λόγους περέ τε
μουσικῆς καὶ μέϑης, καὶ τὰ τούτων ἔτι πρότερα.
ταῦτα γὰρ πάντα εἴρηται τοῦ κατιδεῖν ἕνεκα πῶς
ποτ ἂν πόλις ἀριστὰ οἰκοίη, καὶ ἰδίᾳ πῶς ἂν τις
βέλτιστα τὸν αὑτοῦ βίον διαγάγοι. εἰ δὲ δὴ τι πε-
ποιήκαμεν προὔργου, τίς ποτ᾽ ἂν ἔλεγχος γίγνοιτο
ἡμῖν πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς λεχϑεὶς, ὦ Μέγιλλέ τὲ καὶ
Κλεινία; Κα. ᾿γὼ τιν᾽, ὦ ξένε, μοὶ δοκῶ κατα-
νοεῖν. ἔοικε κατὰ τύχην τινὰ ἡμῖν τὰ τῶν λόγων
τούτων πάντων ὧν διεξήλθομεν γεγονέναι. σχεδὸν
γὰρ εἰς χρείαν αὐτῶν ἔγωγ᾽ ἐλήλυϑα τανῦν, καὶ κα-
τὰ τινα αὖ καιρὸν σὺ τὲ παραγέγονας ἅμα καὶ Μμέ-
γιλλος ὅδε. οὐ γὰρ ἀποκρύψομαί σφω τὸ νῦν ἐμοὶ
ξυμβαῖνον- ἀλλὰ καὶ πρὸς οἰωνὸν τινὰ ποιοῦμαι.
ἡ γὰρ πλείστη τῆς Κρήτης ἐπιχειρεῖ τινα ἀποικίαν
ποιήσασϑαι, καὶ προστάττει τοῖς Κανωσσίοις ἐπιμε-
ληϑῆναι τοῦ πράγματος. ἡ δὲ τῶν Ἀνωσσέων πόλις
ἐμοὶ τε καὶ ἄλλοις ἐννέα ἅμα δὲ καὶ νόμους τῶν τε
αὐτόϑι, εἴ τινες ἡμᾶς ἀρέσουσι, τέϑεσθαι κελεύει"
καὶ εἴ τινὲς ἑτέρωϑεν, μηδὲν ὑπολογιζομένους τὸ ἕ»-
ψικὸν αὐτῶν, ἂν βελτίους φαίνωνται. νῦν οὖν ἐμοὶ
τε καὶ ὑμῖν ταύτην δῶμεν χάριν, ἐκ τῶν εἰρημένων
ἐκλέξαντες, ἐῷ λόγῳ συστησώμεϑα πόλιν, οἷον ἐξ
ἀρχῆς κατοικέζοντες. καὶ ἅμα μὲν ἡμῖν οὗ ζητοῦ-
μὲν ἐπίσκεψις γενήσεται" ἅμα δ᾽ ἐγὼ τάχ᾽ ἂν χρν
410 ΡῬΙΑΤΟΝΙΒ εἰ
᾿ ᾿ { “"
σκίμην εἰς τὴν μέλλουσαν πόλιν ταὺτῇ τὴ συστάσει.
46. Οὐ πόλεμόν γε ἐπαγγέλλεις, ὦ Κλεινία: ἀλλ᾽ εὖ
μὴ τι Μίεγέλλῳ πρόσαντες, τὰ παρ ἐμοῦ γε ἡγοῦ
Ἁ- Π , - ς ᾿ ΕῚ Π
σοὶ πάντα κατιὶ νοῦν ὑπάρχειν ξις δύναμιν. ΚΑ.
Εὖ λέγεις. ΔΤΕ1.. Καὶ μὴν καὶ τὰ παρ᾽ ἐμοῦ. ΚΑ.
- 5 “" 5 εἶ ᾿ Υ -
Κάλλιστα εἰρήκατον. ἅταρ πειρώμεϑα λόγῳ πρω-
΄ . [
τον χατοικίζειν τὴν πόλιν,
νυ γϑ9 4 4.1, ΠΕ ΣΕΘΙΒΥΘ 118. ἂν. 111
- τ. -ὕΔΨᾺὄὕὸὌὕὉὈὉ0ὕὍὉὃὦ0Θὲ.. το τὺ το τ τ Σετωασωι πεγεικιστωι.. «-Φ..ὕΦῳὌὈ. τ΄. .
τά Γ ΙΝ Ὁ Σ
πος ὦ Ν
Ἡ
ΠΝ ΘΘΘΕΣΧΑΩΑ͂Σ
ΦΜΙΑΜΟΤΟΣ ΤΕΊΤΑΡΤΟΣ.
πρε δὴ, τίνα δεῖ διανοηϑῆναι ποτὲ τὴν πόλιν
ἔσεσϑαι; λέγω δὲ, οὔτι τοὔνομα αὐτῆς ἐρωτῶν ὃ,
τὸ ποτ᾿ ἔστι τανῦν, οὔδ᾽ εἰς τὸν ἕπειτα χρόνον ὃ, τι
δεήσει καλεῖν αὐτὴν: (τοῦτο μὲν γὰρ τὰχ ἂν ἴσως
καὶ ὃ κατοικισμὸς αὐτῆς, ἢ τις τόπος, ἢ ποταμοῦ
τινος, ἢ κρήνης, ἢ ϑεῶν ἐπωνυμία τῶν ἐν τῷ τόπῳ
᾿ προσϑείη τὴν αὐτῶν φήμην καινῇ γενομένῃ τῇ πό-
λει) τόδε δὲ περὶ αὐτῆς ἐστιν ὃ βουλόμενος μᾶλλον ἐπε-
ρωτῶ, πότερον ἐπιϑαλαττίδιος ἔ ἔσται τις, ἢ χερσαία.
ΚΑ. Σγεδὸν, ὦ ξένε, ἀπέχει ϑαλάττης γε ἡ πόλις
ἣς πέρι τὰ νῦν δὴ λεχϑέντα ἡ ἡμῖν, εἰς τινὰς ὀγδοή-
κοντα σταδίους. «40. Τί δέ; λιμένες ἀρ᾽ εἰσὶ κατὰ
ταῦτα αὐτῆς; ἢ τοπαράπαν ἀλίμενος; ΚΑ. Εὐλέμε-
νος μὲν οὖν ἐστὶ ταὺὐτῃ γε ὡς δυνατόν ἐστι μάλιστα, ὧ
12 Ῥ'ι ΑΥΟΟΝΕΝ ς.ἀΡ».7 084}
ξένε. 46. Παπαὺ, οἷον λέγεις" τί δὲ; περὶ αὐτὴν ἢ
χώρα, πότερα πάμφορος, ἢ καί τινων ἐπιδεὴς; 14.
Σιεδὸν οὐδενὸς ἐπιδεής. .4Θ. Γείτων δὲ αὐτῆς πόλι:
ἄρ᾽ ἔσται τὶς πλησίον; ΚΑ. Οὐ πάνυ. διὸ καὶ κα
τοικίζεται. παλαιὰ γάρ τις ἐξοίκισις ἐν τῷ τόπῳ γε-
γομένη τὴν χώραν ταύτην ἔρημον ἀπείργασται χθὸ
γον ἀμήχανον ὅσον. «40. Τί δ᾽ αὖ πεδίων τε καὶ ὃ
ρῶν καὶ ὕλης πῶς μέρος ἑκάστων ἡμῖν εἴληχε; 1Κ1.
ΠΙροσέοικε τῇ τῆς ἄλλης Κρήτης φύσεν ὅλη. «0.
Γρυχυτέραν αὐτὴν ἢ πεδινωτέραν ἂν λέγοις. Κα,.
πάνυ μὲν οὖν. «10. Οὗ τοίνυν ἀνίατός γε ἂν εἴη
πρὸς ἀρετῆς κτῆσιν. εἰ μὲν γὰρ ἐπιϑαλαττία τε ἔμεὶ-
λεν εἶναι καὶ εὐλίμενος καὶ μὴ πᾶμφοθος, ἄλλ ἐπι-
δεὴς πολλῶν, μεγάλου τινὸς ἔδεὲ σωτῆρός τε αὐτῇ,
καὶ νομοϑετῶν ϑείων τινῶν, εἰ μὴ πολλά τε ἔμελλεν
ἤϑη καὶ Δοιπέλα καὶ φαῦλα ἕξειν, τοιαύτη φύσει γε-
γομένη" νῦν δὲ παραμύϑιον ἔχει τὸ τῶν ὀγδοήκοντα
σταδίων. ἐγγύτερον μέντον τοῦ δέοντος κεῖται τῆς
ϑαλάτιης σχεδὸν, ὅσον εὐλιμενωτέραν αὐτὴν φὴς
εἶναι. ὅμως δὲ ἀγαπητὸν καὶ τοῦτο. πρόσουκος γὰρ
ϑάλαττα χώρᾳ, τὸ μὲν" παρ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἡδὺ,
μάλα γε μὴν ὄντως ἁλμυρὸν 'καὶ πικρὸν γειτόνημαι.
ἐμτορίας γὰρ Καὶ χρηματισμοῦ διὰ χαπηλείας ἐμ-᾿
2)
πιπλᾶσα ξαυτὴν, ἤϑη παλίμβολα χαὶ ἄπιστα ταῖς
ψυχαῖς ἐντίχτουσα, αὐτὴν τε πρὸς αὑτὴν τὴν πό-
λὲν ἄπιστον ποιεῖ, καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους
ὡσαύτως. παραμύϑιον δὲ δὴ πρὸς ταὐταικαὶ τὸ πόμ-
φόρος εἶναι κέκτηται. τραχεῖα δὲ οὖσα δῆλον ὡς οὐκ᾽
ἂν πολὺὑφορός τε εἴη καὶ πάμφορος ἅμα. τοῦτο γὰρ
««ἃ,ο, ΠΕ ΤΈΟΙΒΥ 5 118, ΤΥ, 418
ἔχουσα, πολλὴν ἐξαγωγὴν ἃ ἂν παρεχομένη, νομίσμα-
τος ϑογλφον καὶ χρυσοῦ πάλιν ἄντεπίμπλατ' ἄν" οὐ
μεϊζὸν κακὸν, ὡς ἔπος εἰπεῖν, πόλει ἀνϑ' ἑνὸς ἕν
οὐδὲν ἂν ὀρ έγθθενὰ εἷς γενναίων καὶ δικαίων ἡϑῶν
κιῆσιν, ὡς ἔφαμεν (εἰ μεμνήμεϑα) ἐν τοὶς πρόσϑεν
λόγοις. ΚΑ. ᾿Αλλὰ μεμνήμεθα." καὶ συγχωροῦμεν τό-
τὸ λέγειν ἡμᾶς ὀρϑῶς καὶ ταγῦν. 4Θ. Τί δὲ δή; γαυ-
πηγησίμης ὕλης ὃ ὁ τόπος ἡμῖν τῆς χώρας πῶς ἔχει;
ΚΑ. Οὐκ ἔστιν οὔτε τὶς ἐλάτη λόγου ἀξία, οὔτ' αἰ!
πεύκη" κυπάριττός τε οὐ πολλὴ" πίτυν τὶ αὖ καὶ
πλάτανον ὀλίγην ἂν εὕροι τἰς" οἷς δὴ πρὸς τὰ τῶν
ἐντὸς τῶν πλοίων μέρη ἀγαγκαῖον τοῖς ναυπηγοῖς
χοῆσϑαι ἑκάστοτε. 4. Καὶ ταῦτα οὐκ ἂν κακῶς ἔ-
χοι τῇ χώρᾳ τῆς φύσεως. ΚΑ. Τί δὴ; 46. Μιμή-
σεις πονηρες μιμεῖσθαι τοὺς πολεμίους μὴ ῥᾳδίως
δύνασϑαι τινὰ πόλιν » ἀγαϑόν. ΚΑ. Εἰς δὴ τί τῶν εἰ-
ρημένων βλέψας, εἶπες ὃ λέγεις; ; 49. Ὦ, δαιμόνιε,
φύλαττέ με, εἰς τὸ κατ᾿ ἀρχὰς εἰρημένον ἀποβλέπων,
τὸ περὶ τῶν Κρητικῶν νόμων, ὡς πρὸς ἕν τι βλέ-
ποιεν. καὶ δὴ καὶ τοῦτ᾽ ἐλέγετον αὐτὸ εἶναι σφὼ τὸ
πρὸς τὸν πόλεμον. ἐγὼ δὲ ὑπολαβὼν εἶπον ὡς ὅτε
μὲν εἰς ἀρετὴν ποι βλέποι τὰ τοιαῦτα νόμιμα κείμε-
να, καλῶς ἔχοι" τὸ δ᾽ ὅτι πρὸς μέρος, ἀλλ᾽ οὐ πρὸς
πᾶσαν, σχεδὸν οὐ πάνυ ξυνεχώρουν. νῦν οὖν ὑμεῖς
-μοὶ τῆς παρούσης γομοϑεσίας ἀντιφυλάξατε ἑπόμε-
γοι ἐὰν ἄρα τὶ μὴ πρὸς ἀρετὴν τεῖνον, ἢ πρὸς ἄρε-
-τῆς μόριον, νομοϑετῷῶ. τοῦτον γὰρ δὴ τίϑεσθαι τὸν
νόμον ὀρϑῶς ὑποτέίϑεμαι μόνον, ὃς ἂν δίκην τοξό-
του ἑκάστοτε στοχάζητοι τούτου, ὅτῳ ἂν συνεγῶξ
Ῥιλυ ΤΟΥ͂Τ, Η
414 ῬΡΙΑΈΟΝΙΒ Ρ.706.4.».ο,ἀ,
τούτων τῶν ἀεὶ καλῶν τι ξυνέπηται μόνῳ" τὼ δὲ ἀλ-
λα ξύμπαντα παραλείπῃ, ἐάν τέ τις πλοῦτος, ἐάν τε
ἄρα τὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων ὃν τυγχάνῃ, ἄνευ
τῶν προειρημένων. τὴν δὲ δὴ μίμησιν ἔλεγον τὴν τῶν
πολεμίων τὴν κακὴν, τοιάνδε γίγνεσθαι, ὅταν οἰχῇ
μὲν τὶς πρὸς ϑαλάττῃ, λυπῆται δ᾽ ὑπὸ πολεμίων
οἷον: φράσω γὰρ, οὔτι μνησικακεῖν βουλόμενος ὑ-
μῖν" μίνως γὰρ δή ποτε τοὺς οἰκοῦντας τὴν ᾿αττι-
κὴν παρεστήσατο εἰς χαλεπὴν τινὰ φορὰν δασμοῦ,
δύναμιν πολλὴν χατὰ θάλατταν κεκτημένος. οἵ δ᾽
οὔτέ πω πλοῖα ἐκέκτηντο, καϑάπερ νῦν, πολεμικά"
οὔτ᾽ αὖ τὴν χώραν πλήρη ναυπηγησίμων ξύλων, ὥστ᾽
εὐμαρῶς γαυτικὴν παρασχέσϑαι δύναμιν. οἴκουν οἵ-
οὐτ᾽ ἐγένοντο διὰ μιμήσεως ναυτικῆς αὐτοὶ ναῦτιχι
γενόμενοι, εὐθὺς τότε τοὺς πολεμίους ἀμύνασϑαι.
“ἔτι γὰρ ἂν πλεονάκις ἑπτὰ ἀπολέσαι παῖδας αὐτοῖς
συνήνεγκε, πρὶν ἀντὶ πεζῶν ὁπλιτῶν νομίμων, γαυ-
τικοὺς γενομένους, ἐθισϑῆναι, πυκνὰ ἀποπηδῶντας
δρομικῶς εἰς τιὶς ναῦς, ταχὺ πάλιν ἀποχωρεῖν, καὶ
δοκεῖν μηδὲν αἰσχρὸν ποιεῖν, μὴ τολμῶντας ἀποϑνὴ-
σκειν, μένοντας ἐπιφερομένων πολεμίων" ἀλλ᾽ εἰ-
καίας αὐτοῖς γίνεσθαι προφάσεις καὶ σφόδρα ἑτοί-
μας, ὅπλά τε ἀπολλῦον, καὶ φεύγουσι δὴ τινὰς οὐκ
αἰσχρὰς, ὡς φασι, φυγάς. ταῦτα γὰρ ἐκ γαυτικῆς.
δπλιτείας ῥήματα φασὶ ξυμβαίνειν, οὐκ ἄξια ἐπαί-
γων πολλάκις μυρίων, ἀλλὰ τοὐναντίον. ἔϑη γὰρπο-
νηριὰ οὐδέποτε ἐθίζειν δεῖ, καὶ ταῦτα, τὸ τῶν πολι-
τῶν βέλτιστον μέρος. ἦν δὲ που τοῦτό γε καὶ παρ᾽
“Ομήρου λαβεῖν, ὅτι τὸ ἐπιτήδευμα ἣν τὸ τοιοῦτον
ἀν 767...».., ὈΕ. ΠΒΟΙΒΥ͂Θ. 118. 1Υ. 415
οὐ καλόν. ᾽Οδυσσεὺς γὰρ αὐτῷ λοιδορεῖ τὸν ““γα-
μέμνονα, τῶν ᾿ἀχαιῶν τότε ὑπὸ τῶν» Τ' ώων κατεχο-
μένων τῇ μάχῃ, κελεύοντα τὰς ναῦς εἷς τὴν ϑαάλατ-
ταν καϑέλκειν. ὁ δὲ χαλεπαίνει τε αὐτῷ, καὶ λέγει,
Ὃς κέλεαι, πολέμοιο συνεσταύότος καὶ ἀνὐτῆς,
ἹΝῆας ἐϊσσέλμους ἁλαδ᾽ ἕλκειν" ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον
Τρωσὶ μὲν εὐκτὼ γέγηται, ἐεξλδομένοισἑ περ ἕμπης,
“Ἡμῖν δ᾽ αἰπὺς ὄλεθρος ἐπιῤῥέπη. οὐ γὰρ ᾿ἀρχαιοὶ
Σχήσουσιν πολέμου νηῶν ἁλαδ᾽ ἑλκομδγάων,
Ἀλλὰ ἀποπτανέουσιν, ἐρωήσουσι δὲ χάρμης.
Ἔνθά κε σὴ βρυλὴ δηλήσεται. οἱ᾽ ἀγορεύεις.
Ταῦτ᾽ οὖν ἐγίγνωσκε καὶ ἐκεῖνος, ὅτι κακὸν ἐν ϑα-
λάττη τριήρεις: ὁπλίταις παρεστῶσαν μαχομένοις" καὶ
λέοντες ἂν ἐλάφους ἐϑισϑεῖεν φεύγειν, τοιούτοις ἔ-
ϑεσι χρώμενοι. πρὸς δὲ τούτοις, αἵ διὰ τὰ ναυτικὰ
πόλεων δυνάμεις ἅμα σωτηρέᾳ τιμὰς οὐ τῷ καλλίστῳ
τῶν πολεμικῶν ἀποδιδόασι. διὰ κυβερνητικῆς γὰρ
καὶ πεντηκονταρχίας, καὶ ἐρετικῆς παντοδαπῶν καὶ
οὗ πάνν σπούδαίων ἀνθρώπων γιγνομένης, τὰς τι-
μὲς ἑκάστοις οὐκ ἂν δύναιτο ὀρϑῶς ἀποδιδόναι τις.
καίτοι πῶς ἂν ἔτι πολιτεία γίγνοιτο ὀρϑὴ, τοὐτον
στερομένη; ΚΑΊ Σχεδὸν ἀδύνατον. ἀλλὰ μὴν, ὦ
ξένε, τὴν γε περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίαν τῶν “Ελλήνων
πρὸς τὸὺς βαρβάρους γενομένην ἡμεῖς γε οἵ Κρῆτες ᾿
τὴν “Ελλάδα φαμὲν σῶσαι. «Ὁ. Καὶ γὰρ οἱ πολλοὶ
τῶν Ελλήνων τε καὶ βαρβάρων λέγουσι ταῦτα. ἡμεῖς
᾿ δὲ, ὦ φίλε, ἐγὼ τε καὶ δὗε Πέγιλλος, φαμὲν τὴν
πεζὴν μάχην τὴν ἐν Παραϑῶγνν γενομένην καὶ ἐν
Πλαταιαῖς, τὴν μὲν ἄρξαν τῆς σωτηρίας τοῖς Ἕλλη-
Η ἃ
΄
110 ν ῬΙΑΤΟΝΙΘΒ ἃ,..».70 8. αὖ.
σι, τὴν δὲ τέλος ἐπιϑεῖναι" καὶ τὡς μὲν βελτίους τοὺς
Ἕλληνας ποιῆσαι, τὰς δὲ οὐ βελτέους" ἵν᾽ οὕτω λέγω-
μὲν περὶ τῶν τότε ξυσσωσασῶν ἡμᾶς μαχῶν. πρὸς γὰρ
τῇ περὺ Σαλαμῖνα τὴν περὶ τὸ ἀρτεμίσιον σοὶ προσ-
ϑήσω κατὰ ϑάλατταν μάχην. ἀλλὰ γὰρ ἀποβλέ-
ποντὲς νῦν πρὸς πολιτείας, ἀρετὴν καὶ χώρας φύσιν
σκοπούμεϑα, καὶ νόμων τάξιν" οὐ τὸ σώζεσϑαΐ τε
καὶ εἶναι μόνον ἀνθρώποις. τιμιώτατον ἡγούμενοι,
ἵ καϑάπερ οἵ πολλοὶ) τὸ δ᾽ ὡς βελτίστους γίγνεσθαὶ
τε καὶ εἶναι, τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἂν ὦσιν. εἴρηται
δ᾽ ἡμῖν, οἶμαι, καὶ τοῦτο ἐν τοῖς πρόσϑεν. Κα. τί
μήν; 46. Τοῦτο τοίνυν σκοπώμεϑα μόνον, εἰ κατὸ
τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἐρχόμεϑα, βελτέστην οὖσαν πόλευι
κατουκίσεων πέρι καὶ νομοϑεσιῶν. Κὶ (. Καὶ πολὺ
γε. «40. «1έἐγε δὴ τοΐνυν τὸ τοὕτοις ἑξῆς, τίς ὃ κατοι-
κιζόμενος ὑμῖν λεὼς ἔσται " πότερον ἐξ ἁπάσης Κρή-
τῆς ὃ ἐθέλων, ὡς ὄχλου τινὸς ἐν ταῖς πόλεσιν ἑκάσταις
γεγενημένου πλείονος, ἢ κατὰ τὴν ἐκ τῆς γῆς τροφήν.
οὗ γάρ που τὸν βουλόμενόν γε Ελλήνων συνάγετε.
καίτοι τινιὲς ὑμῖν ἔκ τὸ Ἄργους ὁρῶ καὶ Αἰγίνης καὶ
ἄλλοϑεν τῶν “Ελλήνων εἰς τὴν χώραν κατῳκισμένους.
τὸ δὲ δὴ παρὸν ἡμῖν λέγε, πόϑεν ἔσεσϑαι φὴς στρα-
τόπεδον τῶν πολιτῶν τανῦν. ΚΑ. Ἔκ τε Κρήτηςξυμ-
πάσης ἔοικε γενήσεσθαι" καὶ τῶν ἄλλων δὲ “Ἑλλήνων
μάλιστα μοὶ φαίνονται τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου προσ-
δέξεσθαι συνοίκους. καὶ γὰρ ὃ γῦν δὴ λέγεις ἄλη-
ϑὲς φράζεις, ὡς ἐξ Ἄργους εἰσί, καὶ τό γε μάλιστ εὐ-
δοκιμυῦν τανῦν ἐνθάδε γένος, τὸ Τορτυνικόν" ἐκ
Γόρτυγος γὰρ τυγχάνει ἁπῳκηκὸς ταύτης τῆς 1ὲε-
ΜΕΤΑ ΠΕ ΓΕΘΙΒΥ5 118. [γ.᾿ {11
λοποννβσιακῆς. 49. Οὐ τοίνυν. δὔκολος ὁμοίως
7ἐγνοιτ' ἂν ὁ κατοικισμὸς ταῖς πόλεσιν, ὅταν
μὴ τὸν τῶν ἐσμῶν γίγνηται τρόπον: ἕν γένος
ἀπὸ μιᾶς ἰὸν χώρας οἰκέζηται, φίλον “παρὰ φίλων,
στενοχωρίᾳ τινὶ πολιορκηϑὲν γῆς, ἤ τισιν ἄλλοις
τοιούτοις παϑήμασιν ἀναγκασϑέν. ἔστι. δ᾽ ὅτε καὶ
στάσεσι βιαζόμενον ἀναγκάξοιτ᾽ ἂν ἑτέρωσε ἀποξε-
γοῦσϑαι πόλεως τὶ μόριον. ἤδη δέ ποτε καὶ ξυνά-
πᾶσα πόλις τινῶν ἔφυγεν, ἄρδην ἐρεέξεονι κρατή-
ϑεῖσα πολέμῳ. ταῦτ᾽ οὖν παάντ᾽ ἐστὲ τῇ μὲν ῥᾷω
πατοικίζεσϑαὶ τὸ καὶ »ομοϑετεῖσϑαι, τῇ δὲ, χαλε-
πώτερα. τὸ μὲν γὰρ ἕν τι εἶναι γένος ὁμόφωνον
καὶ ὅὁμόν ὁμον, ἔχει τινὰ φιλίαν, κοινωνὸν ἱερῶν ον
καὶ τῶν τοιούτων πάντων" »όμους δ᾽ ἑτέρους καὶ
πολιτεέας ἄλλας τῶν οἴκοθεν οὐκ εὐπετῶς ἀνέχεται"
τὸ δ᾽ ἐνέοτε πογηρίᾳ γόμων ἐστασιακὸς, καὶ διὰ συ»-
ἤϑειαν ζητοῦν ἔτι χρῆσϑαε τοῖς αὐτοῖς ἤϑεσι, δὲ
ἃ καὶ πρότερον ἐφϑάρη, χαλεπὸν τῷ κατοικίζοντι
καὶ γομοϑετοῦντι καὶ δυσπειϑὲς γέγνεται. τὸ δ᾽ αὖ
σιοιντοδαπὸν ἐς ταὐτὸ ξυνεῤῥυηκὸς γένος, ὑπακοῦσαι
μὲν τινῶν νόμων καινῶν τάχα ἂν ἐθελήσειε μᾶλλον"
τὸ δὲ “συμπνεῦσαι, καὶ καϑάπερ ἵππων ζεῦγος καϑ᾽
ἕνα εἷς ταὐτὸν ( τὸ λεγόμενονὴ ξυμφυσῆσαι, χρόνου
πολλοῦ, καὶ παγχάλεπον. ἀλλ᾽ ὅμως ἐστὶ ἔθμοϑε:
σέα καὶ πόλεων οἰκισμοὶ Ἂ πάντων τελεώτατον» πρὸς
ἀρετὴν ἀνδρῶν. Καὶ 4. Εἰκός. ὅπη δ᾽ αὖ , βλέπων τοῦτ᾽
ϑρηκας, φράξ ἔτι σαφέστερον. 49. ὯὮ, ᾿γαϑὲ, ἐ ξοι--
καὶ, περὶ γομοϑετῶν ἐπαινῶν καὶ σκοπῶν, ἅμα ἐρεῖν
τὸ χαὶ φαῦλον. ἄλλ᾽ ἐὰν πρὸς καιρὸν τινὰ λέγωμεν,
-
118 ΡΊΑΤ ΟΥΕΒ Ρ.89.5.».ς
πρᾶγμα οὐδὲν γίγνοιτ᾽ ἂν ἔτι. καΐτοι τὲ ποτε δυσχε-
ραΐνω; σχεδὸν γὰρ τοι πάντα οὕτως ἔοικεν ἔχειν τὰν-
ϑοώπινα. ΚΑ. Τοῦ δὴ πέρι λέγεις; 460. Ἔμελλον
λέγειν ὡς οὐδεὶς ποτὲ ἀνθρώπων οὐδὲν νομοϑετεῖ,
τύχαι δὲ καὶ ξυμφοραὶ παντοῖαι πίπτουσαι παντοί-
ὡς γνομοϑετοῦσι τὰ πάντα ἡμῖν. ἢ γὰρ πόλεμός τις
βιασάμενος ἀνέτρεψε πολιτείας καὶ μετέβαλενόμους,
ἢ πενίας χαλεπῆς ἀπορία. πολλὰ δὲ καὶ νόσοι ἄνα-
γκάζουσι καινοτομεῖν, λοιμῶν τε ἐμπιπτόντων, καὶ
χοόγον ἐπὶ πολὺν ἐνιαυτῶν πολλῶν πολλάκις ἄκαι-
οἷα. ταῦτα δὴ πάντα προϊδών τις, ἀΐξειεν ἂν εἰπεῖν
ὅπερ ἐγὼ νῦν δὴ, τὸ, ϑνητῶν μὲν μηδένα νομοϑετεῖν
μηδὲν, τύχας δ᾽ εἶναι σχεδὸν ἅπαντα τὰ ἀνθρώπινα
πράγματα. τόδ᾽ ἔστι περὶ τε ναυτιλίαν καὶ κυβερνη-
τιπὴν καὶ ἰατρικὴν καὶ στρατηγικὴν, πάντα ταῦτ' εἰ-
πόντα, δοκεῖν. εὖ λέγειν. ἀλλὰ γὰρ ὁμοίως αὖ καὶ
τόδε ἐστὶ λὲγ οντα, εὖ λέγειν ἐν τοῖς αὐτοῖς τούτοις.
ΚΑ. Τὸ ποῖον; 46. Ὡς ϑεὸς μὲν πάντα καὶ μετὰ
ϑεοῦ τύχη καὶ καιρὸς τἀνϑρώπινα διακυβερνῶσι
ξύμπαντα. ἡμερώτερον μὴν τρίτον ξυγχωρῆσαι, τοὺ-
τοις δεῖν ἕπεσϑαι τέχνην.. καιρῷ γὰρ χειμῶνος ξυλ-
λαβέσθαι κυβερνητικὴν, ἢ μὴ, μέγα πλεονέκτημα
ἔγωγ ἂν ϑείην. ἢ πῶς; ΙΑ͂. Οὕτως. .40. Οὐκοῦν
καὶ τοῖς ἄλλοις ὡσαύτως κατὰ τὸν αὐτὸν ἂν ἔχοι λό-
γον; καὶ δὴ καὶ νομοϑεσίᾳ ταὐτὸν τοῦτο δοτέον,
τῶν ἄλλων ξυμπιπτόντων ὅσα δεῖ χώρᾳ ξυντυχεῖν, εἰ
αἰὐλλει «τοτὲ εὐδαιμόνως οἰκήσειν, τὸν νομοϑέτην
εἐἰδηϑείας ἐχόμενον τῇ τοιαύτῃ παραπεσεῖν ἑκάστοτε
πόλει δεῖν. ΧΕ, ᾿Αληϑέστατα λέγεις. 40. Οὐκοῦν
ἀ τ Ρ» γα. ΚΕ ΓΕΟΙΒΥΘ 118. 1Υ. 119
ὃγε πρὸς ἕκαστόν τι τῶν εἰρημένων ἔχων τὴν τέχνην,
κἂν εὐξασϑαΐ που δύναιτο ὀρθῶς τι. παρὸν αὐτῷ
διὼ τύχης, τῆς τέχνης ἂν μόνον ἐπιδέοι; Καὶ. Πώνυ
ΒὲΝ οὖν. 4. Οἵτε ἄλλοι ᾿Ὰ δὴ πάντες οἵ γῦν δὴ
ῥηϑέντες, χελευόμενοι τὴν αὑτῶν εὐχὴν εἰπεῖν, εἶ:
ποῖὲν ἄν. ἢ γάρ; ΚΑ. τί μὴν; 46. Ταὐτὸν δὴ καὶ
ψομοϑέτης, οἶμαι, δράσειεν. ΚΑ. Ἄβγωγ οἶμαι.
4140. Φέρε δὴ; νομοϑέτα (πρὸς αὐτὸν φῶμεν) τὶ σοι
καὶ πῶς πόλιν ἔχουσαν δῶμεν, ὃ λαβὼν, ἕξεις ὡστὶ
ἐκ τῶν λοιπῶν αὐτὸς τὴν πιόλιν ἱκανῶς διοικῆσαι;
τί μετὰ τοῦτ᾽ εἰπεῖν ὀρθῶς ἐστιν; ρα τοῦ νομοϑέ-
του φράζωμεν τοῦτο; ἢ γάρ; ΚΑ. Ιναΐ. 46, Τόδε.
τυραννουμένην μοὶ δότε τὴν πόλιν, φήσει. τύραννος δ᾽
ἔστω νέος, καὶ μνήμων, κἀὶ εὐμαϑὴς, καὶ ἀνδρεῖος,
καὶ μεγαλοπρεπὴς φύσει. ὃ δὲ καὶ ἐν τοῖς πρόσϑεν
ἐλέγομεν δεῖν ἕπεσϑαι ξύμπασι τοῖς τῆς ἀρετῆς μέρεσι,
καὶ νῦν τῇ τυραννουμένῃ ψυχῇ τοῦτο ξυνεπέσϑω,
ἐὰν μέλλῃ τῶν ἄλλων με όντον ὄφελος εἶναΐ τι.
ΚΑ. “Σωφροσύνην μοὲ δοκεῖ φράξειν, ὦ Πέγιλλε, δεῖν
εἶναι τὴν ξυνεπομένην ὃ ξένος. ἢ γάρ; “40. Τὴν
δημώδη γε, ὦ Κλειγία, καὶ οὐχ ἥν. τις σεμνύγων
ἂν λέγοι φρόνησιν, προσαναγνάζειν εἶναι τὸ σωφρο-
γεῖν. ἀλλ᾽ ὅπερ εὐθὺς παισὶ καὶ θηρίοις, τοῖς μὲν
ἀκρατῶς ἔχειν πρὸς τὰς ἡδονὲς ὸ ξύμφυτον ἐπανϑεῖ,
τοῖς δὲ, ἐγκρατῶς". ὃ καὶ μϑρελεῦον ἔφαμεν τῶν
πολλῶν ἀγαϑῶν λεγομένων, οὐκ ἄξιον εἶναι λόγου.
ἔχετε γὰρ ὃ λέγω που; ΚΚ,Α͂. Πάνυ μὲν οὖν. 41.
“αύτην τοίνυν ἡμῖν ὃ τύραννος φύσιν ἐχέτω πρὸς
ἐχείναις ταῖς φύσεσιν, εἰ μέλλεν πόλις ὡς δυνατόν
120 ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ 6.0.0.
ἐστι τάχιστα καὶ ἄριστα σχήσειν πολιτείαν, ἣν λὰ-
βοῦσα, εὐδαιμονέστατα διάξει. ϑάττων γὰρ ταὺ-
τῆς καὶ ἀμείνων πολιτείας διάϑεσις οὔτ᾽ ἔστιν, οὐτ᾽
ἂν ποτε γένδιτο. ΚΑ. Πῶς δὴ, καὶ τίνι λόγῳ τοῦ-
το, ὦ ἕένε, λέγων ὦ ἄν τις, ὀρϑῶς λέγειν αὑτὸν ἂν
πείϑοι; 460. ἹΡᾷάδιόν που τοῦτό γε »οεῖν ἐστὲν, ὦ
Κλεινία, κατὰ φύσιν ὡς ἐστὶ τοῦϑ᾽ οὕτω. Καὶ. Πῶς
λέγεις; εἰ τύραννος γένοιτο, φῆς, γέος, σώφρων,
εὐμαϑὴς, μνήμων, ἀνδρεῖος, μεγαλοπρεπὴς, εὐτυ--
χής; 40. Ππρόσϑες μὴ κατ᾽ ἄλλο, ἀλλὰ τὸ γενέσθαι
τὸ ἐπὶ αὐτοῦ νομοϑέτην ἄξιον ἐπαίνου, καὶ τινα
τύχην εἰς ταὐτὸν ἀγαγεῖν αὐτώ. γενομένου γὰρ τοὐ-
τον, πάντα σχεδὸν ἀπείργασται τῷ ϑεῷ, ἅπερ, ὃ-
ταν βουληϑῇ διαφερόντως εὖ πρᾶξαι τινὰ πόλιν“
δεύτερον δὲ, ἐάν ποτε τινὲς δύο ἃ ἄρχοντες γένωνται
τοιοῦτοι" τρίτον δ᾽ αὖ καὶ κατὰ λόγον ὡσαύτως χα-
λεπώτερον, ὅσῳ πλείους" ὅσῳ δ᾽ ἐναντίον, ἐναντέως.
Κὶ 4. Ἔκ τυραννίδος ἀρίστην φὴς γενέσϑαι πόλιν ἂν
ὡς φαίνῃ" μετὰ νομοϑέτου γεἄκρου, καὶ τυράννου κο-
σμίου" καὶ ῥᾷστά τε καὶ τάχιστ᾽ ἂν μεταβαλεῖν εἰς τοῦ-
τὸ ἐκ τοῦ τοιούτου" δεὑτερον δὲ, ἐξ ὀλιγαρχίας. ἢ πῶς
λέγεις; καὶ τὸ τρίτον, ἐκ δημοκρατίας. 440. Οὐδαμῶς"
ἀλλ ἐκ τυραννίδος μὲν πρῶτον" δεύτερον δὲ,ἐκ βασιλι-
κῆς πολιτείας" τρίτον δὲ, ἔκ τινος δημοκρατίας" τὸ δὲ
τέταρτον, ὀλιγαρχία τὴν τοῦ τοιούτου γένεσιν χαλε-
σεώτατα δύναιτ᾽ ἂν προσδέξασϑαι. πλεῖστοι γὰρ ἐν αὖ-
τῇ δυνάσται γίγνονται. λέγομεν δὴ ταῦτα γίγνεσθαι
τότε ὅταν ἀληϑὴς μὲν γομοϑέτης γένηται φύσει, κοινὴ
δὲ οὐτῷ τὶς ῥώμη ξυμβῇ πρὸς τοὺς ἐν τῇ πόλει μέ-
5».711.8.8.0.4, Ὲ ΤΈΘΙΒΥΒ 18. 1Υ.Ψ. 1591
γιστον δυναμένους. οὗ δ᾽ ἂν τοῦτο ἀριϑμῷ μὲν
βοαχύτατον, ἰσχυρότατον δὲ, καϑάπερ ἐν τυραννΐ-
δι, γένηται, ταύτῃ καὶ τότε τάχος καὶ ῥᾳστώνη τῆς
μεταβολῆς γίγνεσϑαι φιλεῖ. ΚΑ. Πῶς; οὐ γὰρ μαν-
κ᾿ ροοετο ιτεςς τ ἊςΣ
ϑάνομεν. 49. Καὶ μὴν εἰρηταί γ ἡμῖν οὐχ ἀπαοξ,
ἀλλ᾽, οἶμαι, πολλάκις. ὑμεῖς δὲ τάχα οὐδὲ τεϑέασϑε
τυρανγουμένην πόλιν. ΚΑ. Οὐδὲ γε ἐπιϑυμητὴς
ἔγωγ εἰμὶ τοῦ ϑεάώματος. 46. Καὶ μὴν τοῦτό γ'
ἂν ἴδοις ἐν. αὐτῇ τὸ νῦν δὴ λεγόμενον. ΚΑ. 1ὸ
ποῖον; ΑΘ. Οὐδὲν δεῖ πόνων, οὐδέ τινος παμπόλ-
λου χρόνου, τῷ τυράννῳ, μεταβαλεῖν βουληϑέντε
πόλεως ἤϑη" πορεύεσθαι δὲ αὐτὸν δεῖ πρῶτον ταύτῃ
ὅπηπερ ἂν ϑελήσῃ, ἐάν τε πρὸς ἀρετῆς ἐπιτηδεύμα-
τὰ προτρέπεσθαι τοὺς πολίτας, ἐάν τε ἐπὲ τοὔνα»-
τίον, αὐτὸν πρῶτον πάντο; ὑποχγράφοντα τῷ πράτ-
τειν" τὰ μὲν ἐπαινοῦντα καὶ τιμῶντα, τὰ δ᾽ αὖ πρὸς
ψόγον ἄγοντα, καὶ τὸν μὴ πειϑόμενον ἀτιμάζοντϑι
καϑ' ἑκάστας τῶν πράξεων. Κ΄. Καὶ πῶς οἰόμεϑα
ταχὺ ξυνακολουϑήσειν τοὺς ἄλλους πολίτας τῷ τὴν
τοιαὑτην πειϑῶ καὶ ἅμα βίαν εἰληφότι; Α4Θ. η-
δεὶς ἡμᾶς πειϑέτω, ὧ φίλοι, ἄλλῃ ϑᾶττον καὶ ὅᾷον
μεταβάλλειν ἂν ποτε πόλιν τοὺς γόμους, ἢ) τῇ τῶν»
δυναστευόντων ἡγεμονίᾳ" μηδὲ νῦν γε ἄλλῃ γέγνε-
σϑαι, μηδ αὖϑις ποτὲ γενήσεσθαι. καὶ γὸὺρ οὖν
ἡμῖν οὐ τοῦτ᾽ ἐστὲν ἀδύνατον, οὐδὲ χαλεπῶς ἂν γε-
ψόμενον" ἀλλὰ τόδ᾽ ἐστὲ τὸ χαλεπὸν γενέσϑαι, καὶ
ὀλίγον δὴ τὸ χεγονὸς ἐν τῷ πολλῷ χρόνῳ ὅταν δὲ
ξυμβῇ, μυρία καὶ πάντ᾽ ἐν πόλει ἀγαϑὰ ἀπεργάξε-
ται, ἐν ἢ ποτ ἂν ἐγγένηται. Κα 4. Τὺ ποῖον δὴ }6-
ἕ;
472 ΡΙΑΤΟΝΙΒ «.Ρ.714.4.}.
“ ,᾿ »
γεις; 40. Οταν ἔρως ϑεῖος τῶν σωφρόνων τὸ χαὶ
δικαίων ἐπιτηδευμάτων ἐγγένηται μεγάλαις τισὶ δυ-
γαστείαις, ἢ κατὰ μοναρχίαν δυναστευούσαις, ἢ κα-
τὼ πλούτων ὑπεροχὰς διαφερούσαις, ἢ γενῶν" ἢ τὴν
Ἰυέστορος ἐάν ποτέ τις ἐπανενέγκῃ φύσιν, ὃν τὴ τοῦ
λέγειν ῥώμῃ φασὶ πάντων διενεγκόντα ἀνθρώπων,
πλέον ἔτι τῷ σωφρονεῖν διαφέρειν. τοῦτ᾽ οὖν ἐπὶ
τ 5 χξ »“" " -Ὁ
μὲν Τροίας, ὡς φασι, γέγονεν, ἐφ᾽ ἡμῶν δὲ οὐδαμῶς. εἶ
7 “5 , ) - ΕῚ
δ᾽ οὖν καὶ γέγονεν ἢ καὶ γενήσεται τοιοῦτος, }) νῦν
ς᾽ »ν 2 , ῃ ΤῊΝ 3. κυ -- η ἢ
ἡμῶν ἐστί τις, μακαρίως μὲν αὐτὸς ἢ, μακάριοι δὲ
ε ' - Ε] ω - ᾿
οἵ ξυνήκοοι τῶν ἐκ τοῦ σωφρονοῦντος στόματος ἐόν
“τ -- Ξ
τῶν λόγων. ὡσαύτως δὲ καὶ ξυμπάσης δυνάμεως ὅ
3 ͵ [4 5 3 -ο“
αὐτὸς πέρι λόγος, ὡς ταν εἰς ταὐτὸν τῷ φρονεῖν τὲ
Ἅ - « Υ̓͂ 35
καὶ σωφρονεῖν ἡ μεγίστη δύναμις ἐν ἀνϑρώπῳ ξυμ-
Ὁ 3 -" -
πέσῃ, τότε πολιτείας τὴς ἀρίστης καὶ νόμων τῶν τοι-
͵ ! ᾿ 3
οὗτων φύεται γένεσις" ἄλλως δὲ οὐ μὴ ποτε γένηται.
ταῦτα μὲν οὖν, καϑαπερεὶ μῦϑός τις λεχϑεὶς, κε-
" Ἂς. ͵ ψΨ ε τ
χρησμῳδήσϑω" καὶ ἐπιδεδείχϑω, τῇ μὲν, χαλεπὸν
η 2) - 2 ΄ ᾿
ὃν τὸ πόλιν εὔνομον γίγνεσθον" τῇ δ᾽, εἴπερ γένοιτο
Δ Ι , , ΄ Ἐξ ϑ 7.0. -
ὃ λέγομεν, πάντων τάχιστον τὲ καὶ ῥᾷστον μακρῷ.
“ Γ -
ΚΑ. Πῶς; 46. Πειρώμεθϑα προσαρμόττοντὲες Τῇ
πόλει σῇ, καϑάπερ παῖδα πρεσβῦται, πλάττειν τῷ
Π “ιν [ γ, ᾿ ἢ ἶ . Ἷ ᾿
λόγῳ τοὺς νόμους. ΚΑ. Ἴωμεν δὴ, καὶ μὴ μέλλωμεν
» ι 4 ι " - ᾿ :
γι. ΑΘ. Θεὸν δὴ πρὸς τὴν τῆς πόλεως κατασκευὴν
2 , ΓΟ ᾿ 5 Π ᾿ Ψ 4 Π
ἐπικαλώμεϑα" ὃ δὲ ἀκούσειε τὲ, καὶ ὑπακούσας,
ε Ὑ " ε« ὦ 5» ᾿ '
ἵλεως εὐμενής τὲ ἡμῖν ἔλϑοι, συνδιακοσμησων Τὴ» τὲ
᾿ γ ᾿ ἘΠ ΄
πόλιν καὶ τοὺς νόμους. ΚΔ. Ἔλϑοι γὰρ οὖν. “431.9.
2 ὙΜΆ. Υ , ῃ 3» ΠῚ ῳ- Ὁ ,
»Δλλὲὰ τίνα δὴ ποτε πολιτείαν ἔχομεν ὃν Ψῷ τὴ σιόλει
προστάττειν; ΚΑ. Οἷον δὴ τι λέγειν βουληϑεὶς;
«.ἃ.ε.5.715.8. θΕ ΤΒΟΙΒΥΘ. 118. ἹΥΡ. 4535
᾿ 2» ᾿ Γ τῇ , ᾿ ι ΕΒ
φράζ᾽ ἔτι σαφέστερον. οἷον δημοκρατίαν τινὰ, ἢ
9 9Χ , ᾽ ῃ ν
ὀλιγαρχίαν, ἢ ἀριστοκρατίαν, ἢ βασιλικὴν. οὔ γαρ
" ΝῚ Π » ε κ᾿ Ε
δὴ τυραννέδα γὲ που λέγοις ἂν, ὡς γ ἡμεῖς οἰηϑείη-
“εν. ΑΘ. Φέρε δὴ τοίνυν, πότερος ὑμῶν» ἀποκρί-
᾿ . . 0 “] μῆς ἐν τάς ΐ (0
, 32») » , . ΒΥ ᾿ 3
γασϑαι πρότερος ἂν ἐθέλῃ, τὴν οἴκοι πολιτείαν εἰ-
πὼν, τίς τούτων ἐστί; Π1ΕΤ΄. ἩΠῶν οὖν τὸν πρεσβὺ-
δὰ..Ὁ , 3 - ἵ 2
τερον ἐμὲ δικαιότερον εἰπεῖν πρότερον; ΚΑ. Ἴσως.
ΜΈΓ. Καὶ μὴν ξυννοῶν γε, ὦ ξένε, τὴν ἐν ““ακεδαΐί-
Ὁ ᾿ ᾿ς [ [
μονν πολιτείαν, οὐκ ἔχω σοὶ φρόζειν οὕτως ἡντιγὰ
τ᾿. 2 ων - Ἁ ᾿ ᾿ « -
προσαγορεύειν αὐτὴν δεῖ. καὶ γὰρ τυραννίδι δοκεῖ
μοι προσεοικέναι. τὸ γὰρ τῶν ἐφόρων, ϑαυμαστὸν
ὡς τυραννικὸν ἐν αὐτῇ γέγονε. καίτοι ἐνίοτε μοὶ
φαίνεται πασῶν τῶν πόλεων δημοχρατουμένῃ μά-
λιστ᾽ ἐοικέναι. τὸ δ᾽ αὖ μὴ φάναι ἀριστοκρατίαν
αὐτὴν» εἶναι, παντάπασιν» ἄτοπον. καὶ μὲν δὴ βασι-
3 -
λεία γε διὰ βίου τ' ἐστὶν ἐν αὐτῇ, καὶ ἀρχαιοτάτη
“Ὁ Ν"] « -Ὁ
πασῶν, καὶ πρὸς πάντων ἀνϑροώπων καὶ ἡμῶν αὖ-
-» ν ᾿ τ ᾿ω ᾿
τῶν λεγομένη. ἐγὼ δὲ οὕτω γὺν ἐξαίφνης ἂν ἐρωτη-
γ [4 Ξ 3
ϑεὶς, ὄντως (ὕπερ εἶπον) οὔκ ἔγω διορισάμενος εἰ-
πεῖν, τίς τούτων ἐστὶ τῶν πολιτειῶν. ΚΑ,. ταὐτόν
[ἢ 5 Ω , Γ
σοι πάϑος, ὦ ἡΠέγιλλε, καταφαυνομον πεπογϑέναι,
πάνυ γὰρ ἀπορῶ τὴν ἐν Κνωσσῷ πολιτείαν τούτων
ι ὃ “. ᾿ ὲ 3 - 49 ἾΟΩ Η ΕΣ
τινὶ διϊσχυριζόμενος εἰπεῖν. . Ὄντως γὰρ, ὦ
Ἷ »-"ὝἪ᾿ ει ἂς ὦ εὖ
ἄριστοι, πολιτειῶν μετέχετε" ας δὲ ὠνομάκαμεν γῦν,
οὐκ εἰσὶ πολιτεῖαι, πόλεων δὲ οἰκήσεις, δεσποζομέ-
γὼν τε καὶ δουλευουσῶν μέρεσιν ἑαυτῶν τισί. τὸ τοῦ
γ᾽ , «ς “ ᾿ ͵ -Ὡ-
δεσπότου δὲ ἑκάστη προσαγορεύεται κράτος. χρῆν
, ο Υ͂ ᾿] 2» .- "
ὃ᾽ εἴπερ τοῦ τοιούτου τὴν πόλιν ἔδει ἐπονομάζεσθαι,
ωῳ Ὶ -" - Ὁ - } ͵ ’
τὸ τοῦ ἀληθοῦς τοῦ τῶν γοὺν ἐχόντων δεσπόζοντος
124 ῬΙΑΤΟΝΙΕΙΒ Β...ἃ
ϑεοῦ ὄνομα λέγεσϑαι, ΚΑ. τίς δ᾽ ὃ ϑεύς; 46. 49
οὖν μύϑῳ σμικρά γ᾽ ἔτι προσχρησίβους εἶ μέλλομεν
ἐμμελῶς πῶς δηλῶσαι τὸ νῦν ἐρωτώμενον; ; οὐκοῦν
χρὴ ταὑτῃ δρᾷν; Κ4. Πάνυ μὲν οὖν. 49. Τῶν
γὰρ δὴ πόλεων ὧν ἔμπροσϑεν τὰς ξυγοικήσεις διὴλ-
ϑομεν, ἔτι προτέρα τούτων πάμπολυ λέγεται τὶς ἀρ-
χὴ τε καὶ οἴχησις γεγονέναι ἐπὶ Κρόνου, μάλ εὖ-
δαίμων " ἧς μίμημα ἔχουσα ἐστὶν ἥτις τῶν νῦν ἄριστο-
κρατεῖται. ΜΕΙ͂. Σφόδρ' ἂν, ὡς ἔοικεν, εἴη περὶ
αὐτῆς δέον ἀκούειν. 46. Ἔμοιγ᾽ οὖν φαίνεται. διὸ
καὶ παρήγαγον αὐτὴν εἰς τὸ μέσον τοὶς λόγοις. ΜΠΕΙ͂.
᾿Ορϑότατά γε δρῶν' καὶ τόν γε ἑξῆς περαίνων ἂν
μῦϑον, ἧπερ προσῆκον ἐστὶ, μάλ᾽ ὀρϑῶς ἂν ποιοίης.
44. 4ραστέον ὡς λέγετε. φήμην τοίνυν παραδε-
δέγμεϑα τῆς τῶν τότε μακαρέας ζωῆς, ὡς ἄφϑονά τε
καὶ αὐτόματα πάντα εἶχεν. ἡ δὲ τούτων αἰτία λέγε-
ται τοιάδε τις" )ινώσκων ὃ Κρόνος ἁ ἄρα (χαϑάπερ
ἡμεῖς διεληλύϑαμεν) ὡς ἀνϑρωπεία φύσις οὐδεμέα
ἱκανὴ, τὰ ἀνθρώπινα διοικοῦσα αὐτοκράτωρ πάντα,
μὴ οὐχ ὕβρεώς τε καὶ ἀδικίας μεστοῦσϑαι' ταῦτ᾽
οὐν διανοούμενος, ἐφίστη βασιλέας γε καὶ ἄρχοντας
ταῖς πόλεσιν ἡμῶν , οὐκ ἀνθρώπους, ἀλλὺὲ ἐ γένους
θειοτέρου τὲ χαὶ ἀμείνονος, δαίμονας" οἷον γῦν
ἡμεῖς δρῶμεν τοῖς ποιμνίοις, καὶ ὅσων ἥμεροι εἰσὶν
ἀγέλαι: οὐ βοῦς βοῶν, οὐδὲ αἶγας αἰγῶν ἄρχοντας
φιοιοῦμεν αὐτοῖς τινὰς, ἄλλ᾿ ἡμεῖς αὐτῶν δεσπόζο-
μεν, ἄμεινον ἐκείνων γένος. ταὐτὸν ἄρα καὶ ὃ ϑεὸς
δὴ καὶ φιλάνϑρωπος ὧν, τὸ γένος ἄμεινον ἡμῶν
ἐφίστη τὸ τῶν δαιμόνων" ὃ διὰ πολλῆς μὲν αὐτοῖς
οι. 714...... ΠΕ ΤΕΟΘΤΒΥ͂Β [18, ΤΥ; 458
ὑᾳστώνης, πολλῆς δ᾽ ἡμῖν ἐπιμελούμενον ἡμῶν, εἶ-
ρήνην τε καὶ αἰδῶ καὶ ἐλευϑερίαν καὶ ἀφϑονίαν
3
δίκης παρεχόμενον, ἀστασίαστα καὶ εὐδαίμονα τὸ
τῶν ἀνϑρώπων ἀπειργάζετο γένη. λέγεν δὴ καὶ νῦν
οὗτος ὃ λύγος ἀληϑείᾳ χρώμενος, ὡς ὅσων ἂν πό-
λεὼν μὴ ϑεὸς ἀλλά τις ἄρχη ϑνητὸς, οὖκ ἔστι κο-
κῶν αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀγάφυξις ἀλλὰ μιμεῖσϑαι
δεῖν ἡμᾶς οἴεται πάσῃ μηχανὴ τὸν ἐπὶ τοῦ Κρόνου
λεγόμενον βίον, καὶ ὅσον ἐν ἡμῖν ἀϑανασίας ἔνεστι,
τούτῳ πειϑομένους, δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ τάς τ᾽ οἰκή-
σεις καὶ τὰς πόλεις διοικεῖν, τὴν τοῦ νοῦ διανομὴν
ἐπονομάζοντας νόμον. εἶ δ᾽ ἄνϑρωπος εἷς, ἢ ὀλιγαρ-
χία τὶς, ἢ καὶ δημοκρατία, ψυχὴν ἔχουσα ἡδονῶν
καὶ ἐπιϑυμῶν ὀρεγομένην, καὶ πληροῦσϑαι τούτων
δεομένην, στέγουσαν δὲ οὐδὲν, ἀλλ᾽ ἀνηνύτῳ καὶ
ἀπλήστῳ κακῷ νοσήματι ξυνεχομένην, ἄρξει δὴ πό-
λεως ἢ τινος ἰδιώτου, καταπατήσας ὃ τοιοῦτος τοὺς
γόμους" ὃ γῦν δὴ ἐλέγομεν, οὐκ ἔστι σωτηρίας μηχα-
γή. σκοπεῖν δὴ δεῖ τοῦτον τὸν λόγον ἣ ἡμᾶς, ὦ Κλει-
γέα, πότερον αὐτῷ πεισόμεϑα, ἢ πῶς δράσομεν. ΚΑ.
Ἀνάγκη δὴ που πείϑεσϑαι. «490. Ἔννοεῖς οὖν ὅτι
νόμων εἴδη φασὶ τινὲς εἶναι τοσαῦτα, ὅσαπερ πολι-
τειῶν. πολιτειῶν δὲ ἄρτι διεληλύϑαμεν ὅσα λέγουσιν
οἵ πολλοί. μὴ δὴ φαύλου πέρι νομίσῃς εἶναι τὴν νῦν
ἀμφισβήτησιν, περὶ δὲ τοῦ μεγίστου. τὸ γὰρ δίκαν»
ον καὶ τὸ ἄδικον οἵ χρὴ βλέπειν, πάλιν ἡμῶν ἄμφισ-
᾿βητούμενον ἐλήλυϑεν. οὔτε γὰρ πρὸς τὸν πύλεμον
οὔτε πρὸς ἀρετὴν ὅλην βλέπειν δεῖν φασὶ τοὺς νό-
μους" ἀλλ᾽ ἥτις ἂν καϑεστηκυῖα ἢ πολιτεία, ταὐ τὴν
120 ΡΙΙΑΤ ΟΝΙΊΒΘ᾽ ἀ.6.Ρ.7γ18.2.}
- , μ: ,) ὦ ἃ
δεῖν τὸ ξυμφέρον, ὅπως ἄρξει τὲ ἀξὺ καὶ μὴ καταλυ-
«“ - ᾽ ᾿
ϑήσεται" καὶ τὸν φύσει ὁρὸν τοῦ δικαίου λέγεσϑαν
39 « -Ὁ ς; -
καἀλλισϑ᾽ οὕτω. ΚΑ. πῶς; 46. Ὅτι τὸ τοῦ κρείττο-
' » ͵ - "..3. 5} ἢ ἋΝ
γος συμφέρον ἐστί. ΚΑΊ. 4ὲγ ξτι σαφέστερον ὧδε.
46. τίϑεται δὲ που, φασὶ, τοὺς νόμους ἐν τῇ πό-
λει ἑκάστοτε τὸ κροτοῦν. ἡ γάρ; ΚΑ. ᾿λληϑὴ λέγεις:
Ε] 2 , ε , -Ὁ ' ΕΙ
49. 9 οὖν οἴει, φασὶ, ποτὲ δῆμον νικήσαντι, ἢ
2} νι ᾿
τινα πολιτείαν ἄλλην, ἢ καὶ τυραννίδα, ϑήσεσθαν
ς Ἄ , "Ὁ ΠῚ ᾿
ἑκόντα πρὸς ἄλλό τι πρῶτον νόμους, ἢ τὸ συμφέρον
ἑαυτῷ τῆς ἀρχῆς τοῦ μένειν; ΚΟΑ͂. πῶς γὰρ ἄν; 46.
Οὐχοὺν καὶ ὃς ἂν ταῦτα τὰ τεϑέντα παραβαίνῃ, κο-
λάσει ὃ ϑέμενος ὡς ἀδικοῦντα, δίκαια εἶναι ταῦτ᾽ ἐπο-
“ - "κι Ὁ - 2 Ἀ
νομάζων. ΚΑ. Ἔοικε γοῦν. 4. Ταυτ ἀφ᾽ ἀεὶ καὶ
Γι] Ἃ “ - τ
οὕτω καὶ ταὑτῃ τὸ δίκαιον ἂν ἔχοι. ΚΑΑ͂. Φησὶ γοῦν ου-
ς [ἢ Ὑ ᾿ Δ" Ἔν καὶ , »-
τος ὁ λόγος. 490. Ἔστι γιὰ τοῦτο ἐν ἐκειγῶν τῶν
2 5 -Ὁ ,“
ἀδικημάτων ἀρχῆς πέρι. ΚΑΙ. Ποίων δή; 46. Τῶν
) - φ 3 » )
ἃ τότε ἐπεσκοποῦμεν, τένας τίνων ἄρχειν δεῖ. καὶ ἐ-
φάνη δὴ γονέας μὲν, ἐκγόνων" γεωτέρων δὲ, πρεσβυ-
Ὁ» " , ᾿Ξ
τέρους" γενναίους δὲ, ἀγεννῶν. καὶ συχνὰ ἄττα ἣν
χλλ ἱ "γ) «9 Ὶ ᾽ὃ ἕ ξ ἕτέ χὺ
ἄλλ᾽, εἰ μεμνήμεϑα, καὶ ἐμπόδια ἕτερα ἕτεροις. καὶ
« Ἵ ᾽ Δ αὖ Ὁ , ᾿ "
δὴ καὶ ἕν ἡν αὐτῶν τοῦτο, καὶ ἔφαμέν ποῦ κατι φὺ-
, - ν᾽
σιν τὸν Πίνδαρον ἄγειν δικαιοῦντα τὸ βιαιότατον
ν -" τ τὶ »α !
ὧς φάναι. Κ.1. Νιοὶ' ταῦτ᾽ ἡν ἃ τότε ἐλέχϑη. 41.
. ' ς διιιν )
Σκόπει, δὴ ποτέροις τισὶν ἡ πόλις ἡμῖν ἐστὲ παρα-
᾿ ᾿ . ᾿ 32) -" ,
δοτέα. γέγονε γὺρ δὴ μυριάκις “δὴ τὸ τοιοῦτον ἔν
» 2 -» ΄
τισι πόλεσι. Καὶ 4. Τὸ ποῖον; .40. “ρχῶν περιμαχη-
των, γενομένων, οἵ νικήσαντες, τά γε πράγματα κα-
" . ᾽ ᾿ [πὶ 2
τὰ τὴν πόλιν οὕτως ἐσφετέρισαν σφόδρα, ὥστε ἀρ-
- 2 - " «ες - ᾿
χῆς μηδ᾽ δτιοῦν μεταδιδόναι τοῖς ἡττηϑεῖσι, μὴτϑε
ἐξ: ὍὈΚ ΓΕΘΙΒΥΒ 118. Ὁ. 427
αὐτοῖς, μήτε ἐχγόγοις. παραφυλάττοντες δ᾽ ἀλλήλους
ζῶσιν, ὅπως μήποτε τὶς εἰς ἀρχὴν ἀφικόμενος ἔπα-
ναστῇ, μεμνημένος τὸν ἕμπροσϑεν γεγονότων κακῶν.
ταῦτας δήπου φαμὲν ἡμεῖς νῦν ὍΝ εἶναν πολιτείας,
οὔτ᾽ ὀρϑοὺς νόμους, ὕσοι μὴ ξυμπάσης τῆς 1 πόλεως
ἕγεκα τοῦ κοινοῦ ἐτέϑησαν" οἱ δ᾽ ἕνεκα τινῶν, στα-
σιωτείας ἀλλ᾽ οὐ πολιτείας τούτους φαμέν" καὶ τὰ
τούτων δίκαια ἃ φασιν εἶναι, μάτην εἰρῆσθαι. λέ-
γεται δὲ τοῦ ἕνεκα ταῦϑ'᾽ ἡμῖν, ὡς ἡμεῖς τῇ σὴ πό-
λὲν ἀρχὰς, οὔϑ' ὅτι πλούσιος ἐστέ τις, δώσομεν,
οὔϑ᾽ ὅτι τῶν τοιούτων ἄλλο οὐδὲν κεκτημένος, ἰσχὺν,
ἢ μέγεϑος, ἢ τι χέ ἕγος. ὃς δ᾽ ἂν τοῖς τεϑεῖσι νόμοις
εὐπειϑέστατός τ ἢ, καὶ γικᾷ ταύτην τὴν γίκην ἐν
τῇ πόλει, τούτῳ φαμὲν καὶ τὴν τῶν ϑεῶν ὑπηρεσίαν
δοτέον εἶναι τὴν μεγίστην τῷ πρώτῳ, καὶ δευτέραν
τῷ τοὶ δεύτερα κρατοῦντι" καὶ κατιὶ λόγον οὕτω τοῖς
ἐφεξῆς τιὰ μετιὶ ταῦϑ'᾽ ἕκαστα ἀποδοτέον εἶναι. τοὺς
δ᾽ ἄρχοντας λεγομένους, γῦν ὑπηρέτας τοῖς νόμοις
ἐκάλεσα, οὗτι καινοτομίας ὀνομάτων ἕνεχα" ἀλλ᾽ ἡ-
γοῦμαι παντὸς μᾶλλον εἶναι παριὲ τοῦτο σωτηρίαν
τὲ πόλει, καὶ τοὐναντίον. ἐν ἣ μὲν γὰρ ἂν ἀρχόμε-
γος ἢ καὶ “ἄκυρος γόμος, φϑορὰν ὁρῶ τῇ τοιαὑτῃ
ἑτοίμην οὔσαν" ἐν ἢ δὲ ἂν δεσπότης τῶν ἀρχόντων,
οἱ δὲ ἄρχοντες δοῦλοι τοῦ νόμου; σωτηρίαν, καὶ
πάνϑ᾽ ὅσα ϑεοὶ πόλεσιν ἔδοσαν ἀγαϑὰ γιγνόμενα
καϑορῶ. Κα. ναὶ μὰ 4}, ὦ ξένε. καϑ᾽ ἡλικίαν γὰρ
ὀξὺ βλέπεις. 40. Ἱνέος μὲν γὰρ ὧν πᾶς ἄνϑρωπος,
τὰ τοιαῦτα ἀμβλύτατα αὐτὸς αὑτοῦ δρᾷ, γέρων δὲ
ὀξύτατα. Κα. ᾿ἡληϑέστατα. 46. Τί δὴ τὸ μετὼ
198 ῬΙΥΑΤΟΝΙΒ Ῥ.719.1.5.ς
ταῦτα; ἀρ οὔχ ἥκοντας μὲν καὶ παρόντας ϑῶμεν
τοὺς ἐποίκους, τὸν δ᾽ ἑξῆς αὐτοῖς διαπεραντέον ἂν
δίη λόγον; ΚΑ͂. Πῶς γὰρ οὔ; 46. “ἅνδρες τοίνυν
φῶμεν ποὺς αὐτοὺς, ὃ μὲν δὴ ϑεὸς (ὥσπερ καὶ ὃ πα-
λαιὸς λόγος) ἀρχὴν τε καὶ τελευτὴν καὶ μέσα τῶν ὄν-
τῶν ἁπάντων ἔχων, εὐϑεῖαν περαΐνεν κατὰ φύσιν
περιπορευόμενος. τῷ δ᾽ ἀεὶ ξυνέπεται δίκη τῶν ἅπο-.
λειπομένων τοῦ ϑείου νόμου τιμωρός" ἧς ὃ μὲν εὖ-
δαιμογήσειν μέλλων, ἐχόμενος, ξυνέπεται ταπεινὸς
πεχοσμημένος" ὁ δὲ τις ἐξαρϑεὶς ὑπὸ μεγαλαυχίας,
ἢ χρήμασιν «ἐπαιρόμενος, ἢ τιμαῖς ἢ καὶ σώματος
τυμορφίῳ, ἅμα νεότητι καὶ ἀνοίᾳ, φλεγόμενος τὴν
ψυχὴν μεϑ᾽ ὕβρεως, ὡς οὔτ᾽ ἄρχοντος, οὔτε τινὸς
ἡγεμόνος δεόμενος, ἀλλὰ καὶ ἄλλοις ἱκανὸς ὧν ἡγεῖ-
σϑαι, καταλείπεται ἔρημος ϑεοῦ. καταλειφϑεὶς δὲ,
καὶ ἔτι ἄλλους “τοιούτους προσλαβὼν, σκιρτᾷ τα-
ράττων πᾶνϑ'᾽ ἅμα" καὶ πολλοῖς τισὶν ἔδοξεν εἶναί
τις, μετὰ δὲ χρόνον οὐ πολὺν ὑποσχὼν τιμωρίαν « οὐ
μεμπτὴν τῇ δικῆ, ἑαυτόν τε καὶ οἶκον καὶ πόλιν ἄρ-
δην ἀνάστατον ἐποίησε. πρὸς ταῦτ οὖν οὕτω δια-
τεταγμένα τί χρὴ δρᾷν, ἢ διανοεῖσθαι, καὶ τί μὴ,
τὸν ἔμφρονα; ΚΑΙ͂. 4ῆλον δὴ τοῦτό γε, ὡς τῶν ξυν-
πολυ δ ΘΌΜΩΝ ἐσόμενον τῷ ϑεῷ, δεῖ διανοηϑῆ-
γχν πάντα ἄνδρα. 46. Τίς οὖν δὴ πρᾶξις φίλη καὶ
ἀκόλουθος ϑεῷ; μία, καὶ ἕνα λόγον ἔχουσα ἀρχαῖον,
ὅτι τῷ μὲν ὁμοίῳ τὸ ὅμοιον ὄντι μετρέῳ φέλον ἂν εἴη,
τὰ δ᾽ ἄμετρα, οὔτ᾽ ἀλλήλοις, οὔτε τοῖς ἐμμέτροις. ὃ δὴ
ϑεὸς ἡμῖν πάντων , χρημάτων μέτρον ἂν εἴη μάλιστα,
καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ που τὶς, ὥς φασιν, ἄνϑρωπος τὸν
ἃ...».7γ17.Ὁ, ΒΕ, τιν 128, 1ῦὺ. 40
οὖν τῷ τοιούτῳ προσφιλῆ γενησόμενον, εἷς δύναμιν
ὅτι μάλιστα καὶ αὐτὸν τοιοῦτον ἀναγκαῖον γίγνε-
σθαι. καὶ κατὰ τοῦτον δὴ τὸν λόγον, ὃ μὲν σώφρων
ἡμῶν, ϑεῷ φίλος" ὅμοιος γιὶρὴ ὁ δὲ μὴ σώφρων, ἄνό-
μοιός τε καὶ διάφορος, καὶ ἄδικος. καὶ τἄλλα οὕτω κα-
τὰ τὸν αὐτὸν λόγον ἔχει. νοήσωμεν δὴ τοὺὑτοις ἑπόμενον
εἶναι τὸν τοιόνδε λόγον, ἁπάντων κάλλιστον καὶ ἄλη-
ϑέστατον, οἶμαι, λόγων" ὡς τῷ μὲν ἀγαϑῷ ϑύειν καὺ
προσομιλεῖν δὴ τοῖς ϑεοῖς, καὶ εὐχαῖς καὶ ἀναϑήμασι
χαὶ ξυμπάσῃ ϑεραπείᾳ ϑεῶν, κάλλιστον καὶ ἄριστον
καὶ ἀνυσιμώτατον πρὸς τὸν εὐδαίμονα βίον, καὶ δὴ καὶ
διαφερόντως πρέπον" τῷ δὲ κακῷ τούτων τἀναντία
πέφυχεν. ἀκάϑαρτος γὰρ τὴν ψυχὴν ὅγε κακός" κα-
ϑαρὸς δὲ δγ) ἐναντίος. παρὰ δὲ μιαροῦ δῶρα οὔτ'
ἄνδρ᾽ ἀγαϑὸν οὔτε ϑεὸν ἐστὲ ποτὲ τόγε ὀρϑὸν δὲ-
χεσϑαι. μάτην οὖν περὶ ϑεοὺς ὃ πολὺς ἐστὶ πόνος
τοῖς ἀνοσίοις" τοῖς δὲ ὅσίοις ἐγκαιρότατος ἅπασι.
σκοπὸς μὲν οὖν ἡμῖν οὗτος οὗ δεῖ στοχάζεσθαι" βέ-
λη δὲ αὐτοῦ καὶ οἷον ἢ τοῖς βέλεσιν ἔφεσις, τὰ ποῖ
ἂν λεγόμενα, ὀρϑότατ' ἂν φέροιτο; πρῶτον μὲν,
φαμὲν, τιμῆξ τὰς μετ᾽ ὀλυμπίους τε καὶ τοὺς τὴν
πόλιν ἔχοντας ϑεοὺς, τὸϊς χϑονίοις ἂν τις ϑεοῖς ἄρ-
τια καὶ δεύτερα καὶ ἀριστερὰ νέμων, ὀρθότατα τοῦ
τῆς εὐσεβείας σκοποῦ τυγχάνοι" τοῖς δὲ τούτων ἀ-
γωϑεν, τὰ περιττὰ καὶ ἀντίφωνα τοῖς ἔμπτροσϑεν (η-
ϑεῖσι νῦν δή. μετὰ θεοὺς δὲ τοὐσδε, καὶ τοῖς δαί-
μοσιν ὅγ ἔμφρων ὀργιάζοιτ᾽ ἄν" ἥρωσι δὲ μετὰ τοὺ
τους. ἐπακολουϑεῖ δ᾽ αὐτοῖς ἱδρύματα ἴδια πατρῷ
ὧν ϑεῶν κατὰ γόμον ὀργιαζόμενα. γονέων δὲ μετὸ
Εν ἜΨΙ. Γ
ὩΣ
450) ΡΙΙΑΊΤΟΝΙΒ 9.,9.}.7.18.Ἁ.
«αῦτα τιμαὶ ζώντων, ὡς ϑέμις, ὀφείλοντα ἀποτί-
γειν τὰ πρῶτά τὸ καὶ μέγιστα ὀφειλήματα χρεῶν
σιάντων πρεσβύτατα. γομίζειν δὲ, ὃ κέκτηται καὶ
ἔχει, πάντα εἶναι τῶν γεννησάντων καὶ ἐρεμεβας
φῶ», πρὸς τὸ πουρέχειν αὐτὰ εἰς ὑπηρεσίαν ἐκείνοις
κατὰ δύναμιν πᾶσαν, ἀρχόμενον ἀπὸ τῆς οὐσίας"
δεύτερα, τὰ τοῦ σώματος" τρίτα, τὰ τῆς ψυχῆς"
ἀποτίνοντα δανείσματα ἐπιμελείας τε΄ καὶ ὕπερπο-
ψούντων ὠδῖνας παλαιὸς ἐπὶ νέοις δανεισϑείσας. ἀ-
ποδιδόντα δὲ παλαιοῖς ἐν τῷ γήρᾳ σφόδρα κεχρημέ-
ψοις. παριὶ δὲ πάντα τὸν βέον ἔχειν τὲ καὶ ἐσχηκέναι
χρὴ πρὸς αὑτοῦ γονέας εὐφημίαν διαφερόντως" διύ-
τι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη ζημία. πίσι
γὰρ ἐπίσκοπος τοὶς περὶ τὰ τοιαῦτα ,ἰτάχϑη Ζίκης
Ἵνέμεσις ἄγγελος. ϑυμουμένοις τε οὖν ὑπείκειν δεῖ,
καὶ ἀποπιμπλᾶσι τὸν ϑυμὸν, ἐάν τ᾽ ἐν λόγοις, ἐών
τ ἐν ἔργοις δρῶσι τὸ τοιοῦτον, ξυγγινώσκοντα ὧς εἰ-
κὅτως μάλιστα πατὴρ υἱεῖ, δοξάζων ἀδικεῖσθαι, ϑυ-
μοῖτ' ἂν διαφερόντως. τελευτησάντων δὲ γογέων τα-
φὴ μὲν ἡ σωφφονεστάτη, καλλίστη" μὴϑ᾽ ὑπεραί-
θονταὰ τῶν εἰϑ' ἐσμένων ὄγκων, μὴτ' ἐλλείποντα ὧν οἱ
προπότορες τοὺς ἑαυτῶν γεννήτας ἐτέϑεσαν. τάς τε
αὖ κατ ἐνιαυτὸν τῶν ἤδη τέλος ἐχάντων ὡσαύ-
τῶς ἐπιμελείας τὸς κόσμον φερούσας ἀποδιδόναι.
τῷ δὲ μὴ παραλείπειν μνήμην ἐνδελεχῆ παρεχόμενον,
τούτῳ μάλιστ᾽ ἀεὶ πρεσβεύειν, δαπάνης τε τῆς διδο-
μένης ὑπὸ τύχης τὸ μέτριον τοῖς κεκμηκόσι γέμοντα,
ταῦτ᾽ οὖν ποιοῦντες καὶ κατὰ ταῦτα ζῶντες ἑκάστο-
τε ἕκαστοι, τὴν ἀξίαν ἂν παρὰ ϑεῶν καὶ ὅσοι
οὲ τιν ΠΕ ΤΕΟΤΡΥΒ ΠΡ. αν, 43)
χρείττονες ἡμῶν χομιζοίμεϑα, ἐν ἐλπίσιν ἀγαϑαῖς
διάγοντες τὸ πλεῖστον τοῦ βίου. ἃ δὲ πρὸς ἐκγόνους
καὶ ξυγγενεῖς καὶ φίλους καὶ πολίτας, σά τε ξενικὰ
πρὸς ϑεῶν ϑεραπεύματα καὶ ὁμιλίας, ξυμπάντων
τούτων ἀποτελοῦντα τὸν ἑαυτοῦ βίον φαιδρυνάμε-
γον, κατὰ νόμον κοσμεῖν δεῖ, τῶν νόμων αὐτῶν ἢ
διέξοδος, τὶ μὲν πεέϑουσα, τὰ δὲ μὴ ὑπείκοντα πει-
ϑοῖ τῶν ἡϑῶν, βίᾳ καὶ δίκῃ κολάζουσα, τὴν πόλιν
ἡμῖν ξυμβουληϑέντων ϑεῶν νόμῳ μμίῳ τε καὶ εὐδαί-
μονα ἀποτελεῖ. . ἃ δὲ χρὴ μὲν αὖ καὶ ἀναγκαῖον εἶἷ-
πεῖν γομοϑέτην ὅστις ὅπερ ἐγὼ διανοεῖται, ἐν δὲ
σχήματι γόμου ἀναρμοστεν λεγόμενα, τούτων. πέρυ
δοκεῖ μοι δεῖγμα προσενεγκόντα αὑτῷ τε καὶ ἐκεί-
ψοις οἷς γομοϑετήσει, τὰ λοιπὰ πᾶντα εἰς δύναμιν
διεξελϑόντα, τὸ μετὰ τοῦτο ἄρχεσϑαι τῆς ϑέσεως
τῶν γόμων. ἔστι δὲ δὴ τὰ τοιαῦτα ἐν τίνι μάλιστα
σχήματι κείμενα, οὗ πάνυ ῥῴδιον ἐν ἑνὶ περιλαβόν-
τὰ εἰπεῖν αὐτὰ, οἷον τινὶ τύπῳ" ἄλλ᾽ οὑτωσὶ τινὰ
τρόπον λάβωμεν ἂν τι δυνώμεθα περὶ αὐτῶν βεβαυ-
ὠσασϑαι. ΚΑ. “ἐγε τὸ ποῖον. 4. Βουλοίμην ἂν
αὐτοὺς ὡς εὐπειϑεστάτους πρὸς ἀρετὴν εἶναι" καὶ δῆ-
λον ὅτι πειράσεται τοῦτο ὃ νομοϑέτης ἔν ἁπάσῃ ποιεῖν
τὴ νομοϑεσίᾳ. ΚΑ. Πῶς γὰρ οἷ, 46. Τὰ τοίνυν δὴ
λεχϑέντα ἔδοξε τὶ μοὶ προὔργου δρᾷν εἷς τὸ περὶ
ὧν ἂν παραινὴ μὴ παντάπασιν ὡμῆς ψυχῆς λαβόμε-
γα, μᾶλλον δ᾽ ἡμερώτερόν τε ἂν ἀκούειν καὶ εὐμενέ-
στερον. ὥστε, εἰ καὶ μὴ μέγα τὶ, σμικρὸν δὲ, τὸν
ἀκούοντα ὅπερ φησὶν, εὐμενέστερον γιγνόμενον, εὖ-
᾿μαϑέστερον ἀπεργάσεται, πᾶν ἀγαπητόν. οὐ γὲρ
Ι.
1 ὦ ΤΑΙ Δ Δ ΌΜΔΥΣΙ Εε.ρ' 23 1ϑιώιεδις.
-
πολλὴ τις εὐπέτεια, οὐδὲ ἀφϑονίὰ τῶν προϑυμοὺ-
μέγων ὡς ἀορίστων ὅτι μάλιστα καὶ ὡς τάχιστα γί.
γνεσϑαι. τὸν δὲ “Πσίοδον οἱ πολλοὶ σοφὸν ἀποφαί-
γουσι, λέγοντα ὡς ἡ μὲν ἐπὶ τὴν κακότητα ὅδὸς, λεία
καὶ ἀὐδιεὶ παρέχει πορεύεσθαι, μάλα βραχεῖα οἷσα:
Τῆς δ᾽ ἀρετῆς [φησὶ»] ἱδρῶτα ϑεοὶ προπάροιϑεν
ἔϑηκαν
᾿4ϑάνατοι" μακρὸς δὲ καὶ ὄρϑιος οἶμος ἐς αὐτὴήν'
Καὶ τρηχὴς τοπρῶτον" ἐπὴν δ᾽ εἰς ἄκρον ἵχηται,
“Ῥηϊδίη δ᾽ ἤπειτα πέλει, χαλεπὴ περ ἐοῦσα.
ΚΑ. Καὶ καλῶς γ᾽ ἔοικε λέγοντι. 4. Πάνυ μὲν οὗ».
ὃ δὲ προάγων λόγος ὃ γε μοι ἀπείργασται, βοὺλο-
μαν ὑμῖν εἰς τὸ μέσον αὐτὸ ϑεῖναι. ΚΑ΄. Τϑει δή.
490. «Ἰέγομεν ἐν τῷ "ἠμϑδέτῃ «διαλεγόμενοι, τόδε,
Εἰπὲ ἡμῖν, ὠ γομοϑέτα" εἴπερ Ὁ... Ἐξ χρὴ πρύττειν
ἡμᾶς καὶ λέγειν εἰδείης, ἀρ᾽ οὐ δῆλον ὃ ὅτι καὶ ἂν εἴς
ποις; ΚΑ. ἀναγκαῖον. 49.Σ Σμικρῷ μὲν δὴ πρόσϑεν
ἄρα οὐκ ἠκούσαμεν σοῦ λέγοντος ὡς τὸν »ομοϑέτην
οὐ δεῖ τοῖς ποιηταῖς ἐπιτρέπειν λέγειν ὃ ἂν αὐτοῖς
ἢ φίλον; οὐ γὰρ ἂν εἰδεῖεν τὲ ποτ ἐναντίον τοῖς
νόμοις ἂν λέγοντες βλάπτοιεν τὴν πόλιν; ΚΑ. ΄λης-
ϑὴ μέντοι λέγεις. 46." Υπὲρ δὴ τῶν πριητῶν εἰ τάδε
λέγοιμεν πρὸς αὐτὸν, ἀρ ἂν τὰ λεχϑέντα εἴη μέτρια;
ΚΑ. Ποῖα τάδε; Α9. Παλαιὸς μῦϑος, ὦ »ομοϑέ-
το, ὑπὸ τε αὐτῶν ἡμῶν ἀεὶ λεγόμενος ἐστὶ, καὶ τοῖς
ἄλλοις πᾶσι ξυγδεδογμένος, ὅτι ποιητὴς, ὁπόταν ἐν
τῷ τρίποδι τῆς ΠΙούσης καϑίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων
ἐστὶν, οἷον δὲ κρήνη τις τὸ ἐπιὸν ῥεῖν ἑτοίμως ἐᾷ"
ναὶ τῆς τέγνης οὔσης μιμήσεως, ἀναγκάζεται, ἐναν-
ἅ.6..».7γ9.0... 5. ΤΌΘΙΒΥΘΒ 118. 1Υ.Ψ Ἂν 9
τίως ἀλλήλοις ἀνϑρώπους ποιῶν διατιϑεμένους, ἐν-
αντία λέγειν αὑτῷ πολλώκις" οἷδε δὲ οὔτ᾽ εἰ ταῦτα
οὔτ᾽ εἰ ϑάτερα ἀλη ῆ τῶν λεγομένων. τῷ δὲ νομο-
ϑέτῃ τοῦτο οὐκ ἔστι ποιεῖν ἐν τῷ νόμῳ, δύο περὺ
ἑνὸς, ἀλλὰ ἕνα περὶ ἑνὸς ἀεὶ δεῖ λόγον ἀποφαΐνε-
σθαι. σκέψαν δ᾽ ἐξ αὐτῶν τῶν ὑπὸ σοῦ νῦν δὴ λε-
᾿χϑέντων. οὔσης γὼρ ταφῆς, τῆς μὲν, ὑπερβεβλημέ-
γης, τῆς δὲ, ἐλλειπούσης, τῆς δὲ, μετρίας" τὴν μίαν
ἑλόμενος σὺ, τὴν μέσην, ταὑτην προστάττεις καὶ ὃ-
πήνεσας ἁπλῶς. ἐγὼ δὲ, εἰ μὲν γυνὴ. διαφέρουσα εἴη
πλούτῳ, καὶ ϑίάπτειν αὑτὴν διακελεύοιτο, ἐν τῷ ποι-
ἡματι τὸν ὑπερ λοντα ἂν τάφον ἐπαινοίην" φει-
δωλὸς δ᾽ αὖ τις καὶ πένης ἀνὴρ τὸν καταδεῶ" μέτρον
δὲ οὐσίας κεκτημένος, καὶ μέτριος αὐτὸς ὧν, τὸν αὖ-
τὸν ἂν ἐπαινέσοι, σοὶ δ᾽ οὐχ οὕτω ῥητέον ὡς νῦν εἶπες,
μέτριον εἰπών. ἀλλὰ τέ τὸ μέτριον καὶ ὁπόσον, ῥη-
τέον" ἢ) τὸν τοιοῦτον λόγον μήπω σοὶ διανοοῦ γί-
7νεσϑαι νόμον. Κὶ (. ᾿ἀληϑέστατα λέγεις. 40. 116-
τερον οὖν ἡμῖν ὃ τεταγμέγος ἐπὶ τοῖς νόμοις μηδὲν
τοιοῦτον προσαγορεύῃ ἐν ἀρχῇ τῶν γόμων; ; ἀλλ᾽ εὐ-
ϑὺς ὃ δεῖ ποιεῖν καὶ μὴ, φράζῃ τε, καὶ ἐπαπειλή-
σας τὴν ζημίαν, ἐπὶ ἄλλον τρέπηται νόμον; παρα-
μυϑέας δὲ καὶ πειϑοῦς τοῖς νομοϑετουμένοις μηδὲν
προσδιδῷ; καϑάπερ ἰατρὸς δὲ τις, ὃ μὲν, οὕτως, δδ᾽
ἐκείνως ἡμᾶς εἴωθϑεν ἑκάστοτε ϑεραπεύειν" ἄναμι-
μνησκώμεϑα δὲ τὸν τρόπον ἑκάτερον, ἵνα τοῦ γομο-
ιϑέτου δεώμεϑα, μαϑάπερ ἰατροῦ δέοιντο ἂν παῖδες,
τὸν πρᾳότατον αὐτὸν ϑεραπεύειν ΟΕ ἑαυτούς.
οἷον δὴ τι λέγομεν" εἰσί που τινὲς ἰατροὶ, φαμὲν,
ι.34 ΡΑΤΟΝΙ8 ᾽ Ὁ...}.5,
᾽ ξ - " -»“ 95 »-“Ὕ 5 ν ᾿ -
καΐ τινες ὑπηφέταν τῶν ατρῶν; εατροὺς δὲ καλοῦ-
μεν δή που καὶ τούτους; ΚΑ͂. Πάνυ μὲν οὖν. 460.
3», ἡἀιψᾷ, χα ΣΥΡΑ͂, με ἐπ Ὁ ὺΨΦ δοῖ τὰ ἘΦ
Εάν τὲ γ ἐλεύϑεροι ὦσιν, ξὰν τὲ οὔλοι, κατ ἐπυ-
᾿ Ὁ -ὉὋ 2
ταξιν δὲ τῶν δεσποτῶν καὶ ϑεωρίαν καὶ κατ ἐμπει-
οἷαν τὴν τέχνην κτῶνται, κατὰ φύσιν δὲ μὴ, καϑά-
: ω
περ οἱ ἐλεύϑεροι, αὐτοὶ τε μεμαϑήπκασιν οὕτω, τοὺς
τὸ αὑτῶν διδάσκουσι παῖδας; ϑείης ἂν ταῦτα δύο
᾿ -“ο »-ὉὋΌ »"Ὗ᾿ 2
γένη τῶν καλουμένων ἰατρῶν; ΚΑ. Πῶς γὰρου;
Ε 2 » - - ε “4 ᾿
40. ᾿Δ4ρ᾽ οὖν καὶ ξυνγοεῖς ὅτι δούλων καὶ ἐλευϑέρων
ὄντων τῶν καμνόντων ἐν ταὶς πόλεσι, τοὺς μὲν δού-
λους σχεδόν τι οἵ δοῦλοι τὰ πολλιὰ ἰατρεύουσι περι-
τρέχοντες, καὶ ἐν τοῖς ἰατρείοις περιμένοντες ; καὶ
3} ι ς ͵
οὔτε τινὰ λόγον ἑκάστου πέρν νοσήματος ἑκάστου
.ο- 5 -᾽7’ 3 .ο“Ὁ -Ὁ
τῶν οἰκετῶν οὐδεὶς τῶν τοιούτων ἰατρῶν δίδωσιν
ἢ . δέ; ,Ὡ δ᾽ Φ. - ᾿ δόξ ΕἾ οὐ
οὐδ᾽ ἀποδέχεται; προστάξας δ᾽ αὐτῷ τὰ θὐξαντὰ ἔς
ἐμπειρίας, ὡς ἀχριβῶς εἰδὼς, κπαϑάπερ τύραννος,
3 - ᾿ ,
αὐθαδῶς οἴχεται ἀποπηδήσας πρὸς ἄλλον κάμνοντα
οἰκέτην" καὶ δᾳστώνην οὕτω τῷ δεσπότῃ παρασκευ-
"« »-ἷἦὋ ͵ "᾽’ » ᾽ ς ᾿ ῳ Ψ
ἀζει τῶν καμνόντων τῆς ἐπιμελείας; ὃ δὲ ἐλεύϑερος
ὡς ἐπιτοπλεῖστον τιὰ τῶν ἐλευϑέρων γοσήματα ϑε-
» -" ᾿ Ὁ, 8.
οιπτεύει τε καὶ ἐπισκοπεῖ" καὶ ταῦτα, ἐξετάζων ἀπ
οχῆς καὶ κατὰ φύσιν, τῷ κάμνοντι κοιγούμενος
» - ἀπν)" 3
αὐτῷ τε καὶ τοῖς φίλοις, ἅμα μὲν αὐτὸς μανϑάνεν ᾿
»"" “- ἐν Ι
εἰ παρὰ τῶν νοσούντων, ἅμα δὲ, καϑόσον οἱόστε
" ἐξ ς ᾿ ᾿ ΠΣ Ὁ ἢ, Ἂ -᾿ ι
τὲ, διδάσκει τὸν ἀσϑενοῦντα αὐτόν" καὶ οὐ πρὸ}
» ᾿ - Ἀ 2! ᾿ τ .ἢ
προ» ἐπέταξε. πρὶν ἂν πῆ. ξυμπείσῃ. τότε δὲ μετὰ
» ε ΞΣ ᾿ ᾿
ιειϑοὺς ἡμερούμενον ἂεὺ παρασκευάζων τὸν κα-
2) 5 » »
ἕνοντα, εἰς τὴν ὑγίειαν ἀγῶν, ἀποτελεῖν πειρᾶταιν
5 δ
τότερον οὕτως ἢ ἐκείνως ἰατρός τὲ ἰώμενος, ἀμεΐς
αῦ
ἡ νδ, ΒΕ ΚΕ ΘΙ ΒΥ͂Θ' 118. 1γ] ᾿ς 438
νων, καὶ γυμναστὴς γυμνάζων ; διχῆ τὴν μίαν ἅπο-
τελῶν δύναμιν, ἢ μοναχῆ; καὶ κατὰ τὸ χεῖρον τοῖν
δυοῖν καὶ ἂγ ριώτερον ἀπεργαζόμενος; Κ4. Πολὺ
που διάφορον, ὦ ξένε, τὸ διπλῆ. 46. Βούλει δὴ καὶ
ϑεασώμεθϑα τὸ διπλοῦν τοῦτο καὶ ἁπλοῦν ἐν ταῖς
νομοϑεσέαις αὐταῖς 7ιγνόμενον; 104. Πῶς γὰρ οὐ
βούλομαι; 40. Φέρε δὴ πρὸς θεῶν, τί» ἄρα 1 πρῶ-
τον »όμον ϑεῖτ᾽ ἂν ὃ »ομοϑέτης; ἀρ᾽ οὐ, κατὰ φύσιν,
τὴν περὶ) γενέσεως ἀρχὴν πρώτην πόλεων πέρι κατα-
κοσμήσει, ταῖς τάξεσι; ΚΑΙ. 1ἱ μήν; -. «40. “ἀρχὴ δ᾽
ἐστὶ τῶν γενέσεον πάσαις πόλεσιν ἀρ᾽ οὐχ ῇ τῶν γά-
μῶν σύμμιξις καὶ κοινωνία; Κα. Πῶς γὰρ οὐ; “49.
Γαμικοὶ δὲ γνύμοι πρῶτοι κινδυνεύουσι τιϑέμενοι,
καλῶς ἂν τέϑεσϑαι : πρὸς ὀρϑότητα πάσῃ πόλει. ΚΑ.
Παντάπασι μὲν οὖν. 4. «Ἱέγωμεν δὴ πρῶτον τὸν
ἁπλοῦν. ἔχοι δ᾽ ἄν πως ἴσως ὧδε; γαμεῖν δὲ, ἐπειδὸν
ἐτῶν ἢ) τις τριάκοντα, μέχρις ἐτῶν πόὸντε καὶ τριά-
κοντα. εἶ δὲ μὴ, ζημιοῦσϑαι χρήμασί τε καὶ ἀτιμίᾳ"
χρήμασι μὲν τόσοις καὶ τύσοις, τῇδε καὶ τῆδε ἀτι-
μέᾳ. ὃ μὲν ἁπλοῦς ἔστω τὶς τοιοῦτος περὶ γάμων" ὃ
δὲ διπλοῦς, ὅδε. γαμεῖν δὲ, ἐπειδὰν ἐτῶν ἢ τις τριά-
κοντὰ, μέχρι τῶν πέντε καὶ τριάκοντα" διανοηθέντα
ὡς ἔστιν ἢ, τὸ ἀνθρώπινον γένος φύσει τινὶ μετείλη-
φεν ἀϑανασίας" οὗ καὶ πέφυκεν ἐπιϑυμίαν ἴσχειν
πᾶς πᾶσαν. τὸ γὰρ γενέσϑαι κλεινὸν, καὶ μὴ ἀνώ-
νυμὸν κεῖσθαι τετελευτηκότα, τοῦ τοιούτου ἐστὶν ἐπι-
- ϑυμέα. ἑνος οὖν ἄνϑ. ὦπων ἐστίτιξ ξυ υὲ τοῦ παν-
ς
τὸς χρόνου, ὃ διὰ τέλους αὐτῷ ξυνέπεται καὶ συνέψε-
τον, τούτῳ τῷ τρόπῳ ἀϑάνατον ν᾽ τῷ παῖδας παί-
138 ῬΙΑΤΟΝΙβ λοι
δων καταλιπόμενον, ταὐτὸν χαὶ ἕν ὃν ἀεὶ γενέσει;
τῆς ἀϑανασίας μετειληφέναι. τούτου δὴ ἀποστ ἐρεῖν
ἑχόνταο ἐὰ υτὸν, οὐδυπόκέ Σ ὅσιον. ἔκ προνοίας δ᾽ ἀπο-
στερεῖ ὃς ἂν παίδων καὶ γυναικὸς ἀμελῇ. πειϑόμε-
γὸς οὖν τῷ νόμῳ, ἀΐ ζήμιος ἀπαλλάττοιτο ἀν: μὴ πευ-
ϑόμενος δὲ αὖ, μηδὲ γαμῶν, ἔτη τριάκοντα γεγονὼς
καὶ πέντε, ζημιούσθω μὲν καὶ' ἐνιαυτὸν τόσῳ καὶ
τύσω, ἵνα μὴ δοκῇ τὴν μογαυλέαν οὗ κέρδος καὶ ὁᾳ-
στώνην φέρειν. καὶ μὴ μετεχέτω δὲ τιμῶν ὧν οἵ γεώ-
τεροι ἐν τῇ πόλει τοὺς πρεσβυτέρους αὑτῶν τιμῶσιν
ἑχάστοτε. τοῦτον δὴ παρ᾽ ἐκεῖνον τὸν γόμον ἀκού-
σαντο ἔξεστι περὶ ἑνὸς ἑκάστου διανοηϑῆναι, πότε-
ρον αὐτοὺς δισλοί οὕτω δεῖ γενέσθαι τῷ μήκει τὸ
σμικρότατον, διὰ τὸ πεέϑειν τε ἅμα καὶ ἀπειλεῖν, ἡ ἢ»
τῷ ἀπειλεῖν μόνον χρωμένους, ἁπλοῦς γίγνεσθαι τοῖς
μήκεσι. 111’. “Πρὸς μὲν τοῦ “ακωγικοῦ τρόπου, ὦ
ξένε, τὸ τὶ βραχύτερα ἀεὶ προτιμᾷν" τούτων μὴν
τῶν γραμμάτων εἴ τις κριτὴν ἐμὲ κελεύοι γέγγνεσθαι,
πότερα βουλοίμην ἂν ἐν τῇ πόλει μοὶ 7ὲ) γόδμμᾶνα
τεϑῆναι, τὰ μακρότερ' ἂν ἑλούμην. “καὶ δὴ καὶ περὶ
παντὸς γόμου κατὶ τοῦτο τὸ παράδειγμα, εἰ 7,γνοι-
το ἑκάτερα, ταὐτὸν τοῦτ᾽ ἂν αἱροίμην. οὐ μὴν ἀλλά
ποῦ καὶ Κλεινίᾳ τῷδ᾽ ἀρέσκειν δεῖ τὰ νὺν »Ὀμοϑε-
τοὐμενα. τούτου γὰρ ἢ πόλις ἡ νῦν τοῖς τοιούτοις
γόμοις χρῆσϑαι διανοουμένη. ΚΑ. Καλῶς 7, ὦ Μμὲ-
γιλλε, εἶπες. «40. 1ὺ μὲν οὖν περὲ πολλῶν ἢ ὀλίγων
7ζραμμάτων ποιήσασϑαι τὸν λόγον, λίαν εὔηϑες. τὶ
γὰρ, οἶμαι, βέλτιστα, ἀλλ᾿ οὐ τὼ βραχύτατα, οὐδὲ
τὰ μήχη τιμητέον" τὼ δ᾽ ἐν τοῖς νῦν δὴ νόμοις ῥη;
"Ος.ἃ.ς, ΒῈ, ΤΈΘΙΒγ5 118. τΥ. 437
ϑεῖσιν, οὗ διπλῷ ϑάτερα τῶν ἑτέρων διάφορα μόνον
εἰς ἀρετὴν τῆς χρείας, ἀλλ᾽ ὅπερ ἐρῥήϑη, νῦν δὴ τὸ
τῶν διττῶν ἰατρῶν γένος ὀρθότατα παρετέϑη. πρὸς
τοῦτο δὲ οὐδεὶς ἔοικε διανοηθῆναι πώποτε τῶν γο-
μοϑετῶν, ὡς ἐξὸν δυοῖν γρῆσϑαι πρὸς τὰς νομοϑε-
σίας, πειϑοῖ καὶ βίᾳ, καὶ καθ᾽ ὅσον οἷόντε ἐπὶ τὸν
ἄπειρον παιδείας ὄχλον τῷ ἑτέρῳ χρῶνται μόνον. οὐ
γὰρ πειϑοῖ κεραννύντες τὴν βάχην νομοϑετοῦσιν, ἀλλ᾽
ἀχράτῳ μόνον τῇ βίᾳ. ἐγὼ δὲ, ὦ μακάριε, καὶ τρίὲ-
τον ἔτι περὶ τοὺς νόμους δρῶ γίγνεσθαι δέον, οὔ τα-
»ῦν γιγνόμενον. 1.4. Τὰ ποῖον δὴ λέγει;, 460. ἜΣ
αὐτῶν ὧν γῦν διειλέγμεθα ἡμεῖς, κατὰ θεὸν τινὰ
γέγονός. σχεδὸν γὰρ ἐξ ὅσου περὶ τῶν νόμων ἤργμε-
ϑα λέγειν ἐξ ἑωϑινοῦ, μεσημβρέα τε γέγονε, καὶ ἐν
ταὐτῃ παγκάλῃ ἀναπαύλῃ τινὲ γεγόναμεν, οὐδὲν
ἄλλ᾽ ἢ περὶ νόμων διαλεχόμενοι. γόμους δὲ ἄρτι μοὶ
δοχοῦμεν λέγειν ἄρχεσθαι" τὰ δ᾽ ἔμπροσϑεν ἣν πά»-
τὰ ἡμῖν, προοίμια νόμων. τί δὲ ταῦν' εἴρηκα; τόδ᾽
εἰπεῖν βουληϑεὶς, ὅτι λόγων πάντων καὶ ὅσων φωνὴ
κεκοινώνηκε, προοίμιὰ τέ ἐστι, καὶ σχεδὸν οἷόν τι-
νες ἀνακινήσεις, ἔχουσαι τινὰ ἔντεχνον ἐπιχείρησιν,
χρήσιμον πρὸς τὸ μέλλον περαίνεσθαι. καὶ δή που
κιϑαρῳδικῆς δῆς λεγομένων νόμων καὶ πάσης μούε
σης προοέμια ϑαυμαστῶς ἑαπουδασμένα πρόκειται.
τῶν δὲ ὄντως γόμων ὄντων, οὗς δὴ πολιτικοὺς εἶναι
φαμὲν, οὐδεὶς πώποτε οὔτ᾽ .πὲ τι προοίμιον, οὔτε
ξυνϑέτης γενόμενος δξήγεγκεν εἰς τὸ φῶς" ὡς οὐκ ὅν»-
τος φύσει. ἡμῖν δὲ ἢ νῦν διατριβὴ γεγονυῖα, ὡς ἐμοὶ
δοκδῖ, σημαίνει ὡς ὄντος, οἵ τέ 7γὲ δὴ διπλοῖ ἔδοξον
38. ΡῬΙΑΤΟΝΙΒ Ρ.7355.4.}.9.
νῦν δὴ μοι λεχϑέντες γόμοι, οὐχ εἶναι ἁπλῶς οὕτω
πὼς διπλοῖ" ἀλλὰ δύο μέν τινὲ, νόμος τε καὶ σεροοί-
μιον τοῦ νόμου. ὃ δὴ τυραννικὸν ἐπίταγμα, ἄπει-
κασϑὲν ἐῤῥήϑη τοῖς ἐπιτάγμοσι τοῖς τῶν ἰατρῶν,
οὕς ὀΡπῦμεν ἀνελευϑέρους, «τοῦτ᾽ εἶναν νόμος ἄκρα-
τος. τὸ δὲ πρὸ τούτου ῥηϑὲν, πειστικὸν λεχϑὲν ὑπὸ
τοῦδε, ὄντως μὲν εἶναν πε ιστικὸν, προοιμίου μὴν
τοῦ 1 περὶ λόγους δύναμιν ἔχειν. ἵνα γὰρ εὐμενῶς καὶ χαὺ
διὰ τὴν εὐμένειαν εὐμα ϑέστερον τὴῦ ἐπίταξιν (ὃ δὴ
ἐστιν δνόμος) δέξηται ᾧ τὸν γόμο» ὁ ὁ νομοϑέτης λέγει,
τούτου χάριν εἰρῆσϑαι μοὶ κατεφάνη πᾶς ὃ λόγος οὗ-
τος, ὃν πείϑων εἶπεν ὃ λέγειν διὸ δὴ, κατά γε τὸν
ἐμὸν λόγον, τοῦτ᾽ αὑτὸ, προοίμιον, ἀλλ οὐ λόγος ἂν
ὀρϑῶς προσαγορεύοιτο εἶγαι τοῦ νόμου. ταῦτ᾽ οὖν
εἰπὼν, τὲ τὸ μετὼ τοῦτο ἄν μοι; ϑουληϑείην εἰρῆσϑαι;
τόδε" ὡς τὸν »ομοϑέτην σιρὸ πάντων τε ἀεὶ τῶν νό-
μῶν χρεών ἐστι μὴ ἀμοίρους αὐτοὺς προοιμίων ποι-
εἶν, καὶ καϑ᾽ ἕκαστον ἢ διοίσουσιν ἑαυτῶν, ὅσον νῦν
δὴ τὼ λεχϑέντε διηνεγκάτην. ΚΑΙ. Τὸ γ ἐμὸν οὐκ
ἂν ἄλλως νομοϑετεῖν διακελεύοιτο ἡμῖν τὸν τούτων
ΠῚ 490. Καλῶς μὲν τοίνυν, ὦ Κλεινία, δο-
ς μοι τόγε τοσοῦτον λέγειν, ὅτι πιᾶσέ γε νόμοις
ἐστὺ προρίμιον" καὶ ὅτι πάσης ἀρχόμενον γομοϑε-
σίας, χρὴ προτιϑέναι παντὸς τοῦ λάγον τὸ πεφυκὸς
“τροοίμιον ἑκάστοις. οὐ γὰρ σμικρὸν τὸ μετεὶ τοῖτο
ἐστὶ ῥηθησόμενον" οὐδ᾽. ὀλίγον διαφέρον, ἢ σαφῶᾳ
ἢ μὴ σαφῶς αὐτὰ μνημονεύεσθαι. τὸ μέντοι μεγὰϑ
λων πέρι λεγομένων νόμων καὶ σμικρῶν, εἰ ὁμοίως
τροοιμιάζεσϑαι προστάττοιμεν, οὐκ ἂν ὀρϑῶς λέγοι-
“-ΦΖ ᾿ μὐὐν....».....» Ἢ
»
4,6.}.,7 94..ν.Ὁ. ΠΕ ΤΠ ΟΙΒΥΘΒ 118. ΤΥ, 4539
μεν. οὐδὲ γὰρ ἄσματος οὐδὲ λόγου πογτὸς δεῖ τὸ
τοιοῦτον δρᾷν. καέτοι πέφυκε 7ε. εἶναι πᾶσιν, ἀλλ᾽ οὐ
χϑησεξον ὅπασιν. αὐτῷ δὲ τῷ τὸ δήτορι καὶ ἡ τῷ μελῳδῷ
καὶ τῷ νομοϑέτῃ τὸ τοιοῦτον ἑκάστοτε. ἐπιτρεπτέον.
ΚΑ. "ἀληθέστατα δοκεῖς μοι λέγειν. ἀλλὰ δὴ μηκέτ᾽,
ὦ ξένε, διατριβὴν πλείω τῆς μελλήσεως ποιώμεϑα" ἐπὶ
δὲ τὸν λόγον ἐπανέλθωμεν, καὶ ἀπ᾽ ἐκείνων ἀρχώμε-
2α, εἴ σοι φίλον, ὧν οὐχ ὡς πεν ἴουμενος εἶπες
τότε. πάλιν οὖν (οἷον φασὶν οἵ παίζοντες) ἄμειν ὄνων
ἐξ ἀρχῆς δευτέρων, ἐπαναπολήσωμεν, ὡς προοίμιον,
ἀλλ οὐ τὸν τυχόντα λόγον περαΐγοντες, παϑάπερ
ἄρτι. λάβωμεν δ᾽ αὐτῶν ἀρχὴν ὁμολογοῦντες προοι-
μιάξεσϑαι. καὶ τὰ μὲν περὶ ϑεῶν τιμῆς, πρυγόνων
τε ᾿ϑεραπείας, καὶ τὰ γῦν δὴ λεχϑέντα, ἱκανά" τὰὼ δ᾽
ἑξῆς πειρώμεθα λέγειν, μέχρι περ ἄν σοι πᾶν τὸ προ-
οὐμιον ἱκανῶς εἰρῆσθαι δοκῇ. μετὰ δὲ τοῦτο ἦδὴ τοὺς
γόμους. αὐτοὺς διέξεν λέγειν. 44, Οὐκοῦν περὶ ϑεῶν
'μὲν καὶ τῶν μετὰ ϑεοὺς, καὶ γογέων ζώντων τὲ πέρι
καὶ τελευτησάντων, τότε ἱκανῶς προοιμιασάμεϑα, ὡς
γὺν λέγομεν ᾿ τὸ δ᾽ ἀπολειπόμενον ἔτι τοῦ τοιούτου
φαίνῃ μοὶ σὺ διακελεύεσθαι τανῦν οἷο» πρὸς τὸ φῶς
ἔπαν ἄχει». ΚΑ. Παντάπασι μὲν οὖν. 40. ᾿Αλλὰ μὴν
μετά γε τὰ τοιαῦτα ὡς χρὴ περὶ τὰς ἑαυτῶν ψυχὰς
"αἱ τὰ σώματα καὶ τὸς οὐ σίας Πεσῦδηι τε πέρι καὶ
ἀνέσεως ἴσχειν, προσῆκόν τ᾽ ἐστὶ καὶ κοινότατον ἄνα-
᾿ πεμποαζομένους τόγ τε λέγοντα καὶ τοὺς ἀκούοντας,
παιδείας γίγοξσϑαι κατὰ δύναμιν ἐπηβόλουαι ταῦτ᾽
οὗν. ἡμῖν αὐτὰ μετ᾿ ἐκεῖνα, ὄντως ἐστὴ ῥητέα καὶ ἄ-
ουστέα. 1 Λ. ᾿Ορϑύότατα λέγεις.
40 ῬΙΑΤΟΝΙΒ5 Ῥ.72.4.}.7.27.λ:
ΠΔΑΤΩΝΟΣ
ΟΕ
ΤΙ
» πὲ ἫΝ δι ΝΟΜΟΘΕΣΙΟΩΑ͂Σ
«ΙΑΔΑΟΙΟΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.
ΓἌ,ἼἸΚΟΥΟΙ δὴ πᾶς, ὅσπερ νῦν δὴ τὰ περὶ ϑεῶν τ.
ἤκουε καὶ τῶν φίλων προποατόρων».. πάντων γὰρ τῶν
αὑτοῦ κτημάτων μετὰ θεοὺς ψυχὴ ϑειότατον, οἷ-
κειότατον ὕν. τὰ δ᾽ αὑτοῦ διττά ἐστι παντάπασι.
τὰ μὲν οὖν κρείττω καὶ ἀμείνω, δεσπόζοντα" τὸ δ᾽
ἥττω καὶ χείρω, δοῦλα. τῶν οὖν αὑτοῦ τὰ δεσπό-
ἕοντα ἀεὶ προτιμητέον τῶν δουλευόντων. οὕτω δὴ
τὴν αὑτοῦ ψυχὴν, μετὰ ϑεοὺς ὄντας δεσπότας καὶ
τοὺς τοὗῦτοις ἑπομένους, τιμᾷν δεῖν λέγων δευτέραν,
ὀρϑῶς παρακελεύομαι. τιμᾷ δ᾽, ὡς ἔπος εἰπεῖν, ἡμῶν
οὐδεὶς ὀρϑῶς" δοκεῖ δέ. ϑεῖον γὰρ ἀγαθόν που τι-
μὴ" τῶν δὲ κακῶν οὐδὲν τίμιον. ὃ δ᾽ ἡγούμενος ἢ
τισι λόγοις ἢ δώροις αὐτὴν αὔξειν, μηδὲν βελτίω δὲ
ἔμ χείρονος αὐτὴν ἀπεργαζόμενος, τιμᾷν μὲν δοκεῖ
τρί ὈΒ ΡΘΙΒΥΚ 118, ν, 441
3 “Ὁ, " 39 3
δρᾷ δὲ τοῦτο οὐδαμῶς. αὐτίκα ποῖς εὐθὺς γενόμε-
ΗΜ -“ ὌΠ» Ψ
γος ἄνθρωπος πᾶς, ἡγεῦται πάντα ἱκαγὸς εἶναι 7γι-
γνώσκειν, χαὶ τιμᾷν οἴεται ἐπαινῶν τὴν αὑτοῦ ψυ-
τ ) ᾿ [.
χὴν, καὶ προϑυμούμενος ἐπίτρδπει πράττειν δ, τι
.) 2 ᾿ ᾿ ᾿ το , ΕἸ Ἀ
αν» εϑέλῃ. τὸ δὲ νῦν λεγόμενον ἐστὶν,
ς - Ὁ
ὡς δρῶν ταὺ-
᾿ 3 3) τ
τα, βλάπτει καὶ οὐ τιμᾷ.
-Ξ.ν Υ ε ν᾽ ’
θεῖ δὲ, ὡς φαμὲν, μετά
ι ς ᾿ Ἴ Π «“ ΕΙ { -Ὁ ς
7ὲ ϑεοὺς δευτέραν. οὐδὲ 78 ὁτὰν ἀνϑρωπος τῶν αὗ-
ω» ε ; Ἐς ὦ
τοῦ ἑκάστοτε ἁμαρτημάτων μὴ ἑαυτὸν αἴτιον ηγῆ-
»"- η Ὁ - τι,
ταί, καὶ τῶν πλείστων κακῶν καὶ μεγίστων, ἀλλ᾿ ἀλ-
λους, ἑαυτὸν δὲ ἀεὶ ὠναίτιον ἐξαίρῃ, τιμᾷ τὴν αὗ-
τοῦ ψυχὴν, ὡς δὴ δοκεῖ. ὃ δὲ πολλοῦ δεῖ δρᾷν τοῦ-
Α 3.9 ς -»ὝὟἢ Γ
10. βλάπτει γάρ. οὐδ᾽ ὅπόταν ἡδοναῖς παρὰ λόγον
- , , . 32
τὸν τοῦ γομοϑέτου καὶ ἔπαινον χαρίζηται, τότε οὐ-.
δαμῶς τιμᾷ: ἀτιμάζει δὲ, κακῶν «καὶ μεταμελείας
᾽ Ε] 2 , ΕΣ
ἐμπιπλεὲὶς αὐτήν. οὐδὲ 78 ὁπόταν αὖ τἀναντία τὸ ὺς
ἐπαινουμένους πόγους, καὶ φόβους καὶ ἀλγηδόνας
Ἃ ᾿ ᾿ Ὁ "Ὁ 5... δ ἃ ᾿ ᾿
καὶ λύπας μὴ διαπονῇ γαφτερῶν, ἀλλ ὑπείκῃ, τότε
3 Ὁ 27 ᾿ 3 3 .
οὐ τιμιᾳ ὑπεέκων, ἄτιμον γὰρ αὐτὴν ἀπεργάζεται,
»"Ὕ“»᾿ 3 ᾽ 3 ς9 ς»ν
δρῶν τὰ τοιαῦτα ξύμπαντα. οὐδ᾽ ὅπόταν ἡγῆται τὸ
-" Π 3 κ᾿ - 2 4“ 39 2 4
[ ζην. πάντως ἀγωϑὸν δίψαν, τιμᾷ". ἀτιμάζει ὃ αὐτὴν
Ὰ Π ν ᾿ 2 Ὁ , κι - ᾿
("αὶ τ018. τὰ γὰρ ἐν ἄδου πράγματα πάντα, κακὰ
-Ὕ -Ὁ μὴ ς ,
᾿Ἶγούμενος τῆς ψυχῆς εἶγαι, ὑπείκει, καὶ οὐκ ἄντι-
3 -"
τῶν ἀγαθῶν
93εκ. « {
οὐδὲ μὴν πρὸ
Ι.2 »"Ὕ» 2 - ᾿ - ,
ἀρετῆς ὁπόταν αὖ προτιμῷ τις κάλλος, τοῦτ᾽ ἔστιν
Ϊ 3 [τ - - ΄
οὐχ ἕτερον ἡ ἢ τῆς ψυχῆς ὄντως καὶ πάντως ἀτιμία.
442΄ ᾿ ῬΙΑΤΟΝΙΒ ν».7η3δ.8:᾽0..
ΘΕ Ἄ Ὁ 32) ᾿ ΕἸ -»
τιμότερο». ἃλλ ὃ περὺ ψυχῆς ἄλλως δοξάζων ἀγγόεὶ
Υ 5 -Ὁ-Ὁ 3 Π
ὡς θαυμαστοῦ τουτοῦ χτήματος ἀμελεῦ. οὐδὲ γε
ς ᾿ τ Ἃ ἃ ὦ “" ν - 2Χ ᾿
ὅπόταν χοήματα τις ἐθῷ κτᾶσθϑαν μὴ καλῶς, 7, ΜΊ
. , Γ 2 - .
δυσχερῶς φερῇ κτώμενος, δώροις ἄρα τιμῷ τότε τὴν
-᾿ ᾿ ᾿ Ε] ᾿ Ψ
ἑαυτοῦ ψυχήν. παντὸς μὲν οὐ» λείπει. τὸ γὰρ αν-
-Ὁ“Ὃ᾿᾽ τ, ΒῚ
τῆς τίμιον μὰ καὶ χαλὸν ἀποδίδοται σμικροῦ χρυ-
»"» ἰχ) 2 »ο- Ἀ »"
οἱου. πᾶς γὰρ Ὁ. Ὁ ἐπὶ γῆς καν ὑπὸ γῆς χρυσὸς,
- “- 3 ἢ -- 3 Ν ᾿ -Ὁ- . [:
ἀρετῆς οὔκ ἀντάξιος. οὐδὲ (εἰπεῖν ξυλλήβδηνὴ ὁσα-
πεὸ γομοϑέτης αἰσχρὰ εἶναν χαὶ κακὸ διαριϑμούὺ-
μέρος τάττῃ; καὶ τοὐναντίον ἀγαϑὰ χαὶ καλὰ, τῶ;
“ 3 ΄ { ν,. 2.2, 7.5» ᾿ ἌΣ ," δὲ 2
μὲν ἀπέχεσϑαν μὴ ὃ ἐλῃ πάσῃ μηχανῇ» τὸ δὲ ἐπι-
“« ᾿ 32 ΕΥ
τηδεύειν ξύμπασαν κατα δύγαμιν, οὐκ οἶδεν ἐν τοὺ-
»"Ὁ
“-᾿ ΆΜΥΝ «- ᾿ »Χ 5
τοις πᾶσι πᾶς αγύρῶσεος; ψυχὴν, ϑειότοίον ον, ἅτι-
μότατα καὶ καχοσχημογέστατα διατιϑείς. τὴν γι
Π ᾿ ο Υ ᾿Ν "" " Ξ
λεγομένην δίκην. τῆς κακουργίας τὴ» μεγίστην οὐ
Ν , -Ό-Ό . 5 .
δεὶς, ὡς ἕπος εἶπεν», λογίζεται. ἔτι δ᾽ ἢ μεγίστη,
τὸ ὁμοιοῦσθαι τοῖς κακοῖς ἀνδράσιν" ὁμοιούμενο;
δὲ, τοὺς μὲν ἀγαϑοὺς φεύγειν ἄνδρας καὶ λύγου:-
ΔΙ ΗΝ δ ς 9 ο δὲ " λλᾶσϑ διά
καὶ ἀποσχίζεσθϑαι, τοῖς ὲ προσκολλᾶσϑον ιώκοντυ.
χυτὰ τὰς ξυγουσίας. προσπεφυχύτα δὲ τοῖς τοιοὺ-
-Ὁ Ἃ ,
τοις, ἄνάγκη᾽ ποίει» κιὶ πάσχειν ἃ πεφύκασιν ἂλ-
λήλους οὗ τοιοῦτον ποιεῖν καὶ λέγειν. τοῦτο οὖν δὴ
τὸ πάϑος, δίπη μὲν οὐκ ἔστι (καλὸν γὰρ τόγε δί-
καιον, καὶ ἢ δίκη) τιμωρία δὲ, ἀδικίας ἀκόλουθος
π « ᾿
πάϑη" ἣς ὃ», τὲ τυχὸν καὶ μὴ τυγχάνων, ἄϑλιος"
ὃ μὲν, οὐκ ἰατρευόμενος" ὃ δὲ, ἵνα ἕτεροι πολλοὶ σώ-
ΕἸ ᾿ ᾿ οὐ Εν ε ἘΣ εἰ
ζωνται; ἀπολλύμενος. τιμῇ δ᾽ ἐστὶν ἡμῖν, ὡς τὸ 0ὃλο»
᾿᾿ - εἰ
εἰπεῖν, τοῖς μὲν ἀμείνοσιν “πεσϑαι" τὰ δὲ χείρονα,
ἣ 2 3 2
γενέσϑαι δὲ βελτίω δυνατὰ, τοῦτ αὐτὸ ὡς ἄριστε
ἃ.9.».749...5. ΠῚ ἽἘΕΌΙΒΥΕ 118. ν. 445
ἀποτελεῖν. ψυχῆς οὖν ἀνθρώπῳ κτῆμα οὖκ ἔστιν
εὐφυέστερον, εἰς τὸ φυγεῖν μὲν τὸ κακὸν, ἐχνεῦσαι
δὲ καὶ ἑλεῖν τὸ πάντων ἄριστον" καὶ ἑλόντα αὖ,
κοινῇ ξυγοικεῖν τὸν ἐπίλοιπον βίον. διὸ δεύτερο»
ἐτάχϑη τιμῇ. τὸ δὲ τρίτον, πᾶς ἂν τοῦτό γ8 γνοήσειε,
τὴν τοῦ σώματος εἶναι κατιὶ φύσιν τιμήν. τὰς δ᾽ αἵ
τιμὲς δεῖ σκοπεῖν" καὶ τούτων τίνες ἀληθεῖς, χαὶ
ὅσαν κέβδηλοι. τοῦτο δὲ, νομοθέτου. μηνύειν δὴ μοι
φαίνεται τάσδε καὶ τοιώσδε τινὸς αὐτὰς εἶναι" τί-
μιον εἶναι σῶμα, οὐ τὸ καλὸν, οὐδὲ ἰσχυρὸν, οὐδὲ
τάχος ἔχον, οὐδὲ μέγα, οὐδέ γε τὸ ὑγιεινὸν (καίτοι
πολλοῖς ἂν τοῦτό 7ὲ δοκοῦ) καὶ μὴν οὐδὲ τὶ τούτων͵
7) ἐναντία - τὰ δ᾽ ἐν τῷ μέσῳ, ἁπάσης ταύτης τῆς
ἕξεως ἐφαπτόμενα, σωφρονεστατα ἅμα τε ἀσφαλέ-
στατα εἶναι μακρῷ. τὰ μὲν γὺρ χαύγνους τὲς ψυχὲς
καὶ ϑρασείας ποιεὶ, τὸ δὲ, ταπεινάς τὲ καὶ ἄγελειυ-
ϑέρους. ὡς δ᾽ αὕτως ἢ τῶν χθημάτων καὶ κτημάτων
"τῆσις καὶ τιμήσεως κατ τὸν αὐτὸν ῥυθμὸν ἔχει.
τὶ μὲν γὸρ ὑπέρογκα ἑκάστων τούτων ἔχϑρας καὶ
στάσεις ἀπεργάζεται τοὺς πόλεσι, καὶ ἰδίᾳ - τὰ δ᾽
ἐλλείποντα, δουλείας ὡστοπολύ. μὴ δὴ τις φιλοχρη-
μονείτω παίδων γ ἕνεκα, ἵνα ὅτι πλουσιωτάτους
καταλέπῃ. οὔτε γὰρ ἐκείνοις, οὔτ᾽ αὖ τῇ πόλει ἄμει-
γο». ἢ γὰρ τῶν γέων ἀκολάκευτος οὐσία, τῶν δ᾽ ἂ-
»αγκαίων μὴ ἐνδεὴς, αὕτη πασῶν μουσικωτάτη τε
καὶ ἀρίστη. ξυμφωνοῦσα γὰρ ἡμῖν καὶ ξυναρμότ-Ἅ
τοῦσα εἰς ἅπαντα, ἄλυπον τὸν βίον ἀπεργάζεται.
παισὶ δὲ αἰδῶ χρὴ πολλὴν, οὐ χρυσὸν, καταλείπειν.
οἰόμεϑα δ᾽ ἐπιπλήττογτες τοῖς γέοις ἀγναισχυντοῦσε;
.
444, ῬΙΑΤΟΝΙΒ «ο' ἃ,»
ἣν» 5
τοῦτο καταλείψειν. τὸ δ᾽ ἔστιν οὐκ ἐκ τοῦ νῦν πα-
"»- Ἁ
ραχελεύσματος τοις γέοις γιγνόμενον, ὃ παραχελεύογ-
ται, λέγοντες ὦ; δεῖ πάντα αἰσχύνεσθαι τὸν γέον.
ὁ δὲ ἔμφρων γομοϑέτης τοῖς πρεσβυτέροις ἂν μᾶ)-
λον παοακελεύοιτο αἰσχύνεσθαι" τοὺς νέους" καὶ
πάντων μάλιστα εὐλαβεῖσθαν μὴ ποτὲ τις αὐτὸν
ἴδη τῶν νέων ἢ καὶ ἐπακούση δρῶντα ἢ λέγοντα τὶ
Ε' 3 “ ε [. 5 ἐ ᾿ " ᾿ ΕῚ
τῶν αἰσχρῶν. ὡς ὅπου ἀναισχυντοῦσι γεροντές, ἃ-
γάγκη καὶ γέους ἐνταῦϑα εἶναι ἀναιδεστάτους. παι-
δεία γὰρ νέων διαφέρουσα ἐστὶν ἅμα καὶ αὐτῶν,
οω Ὁ ! »Ὁ ᾿
οὐ τὸ νουϑετεῖν, ἀλλ᾽ ἅπερ ἂν ἄλλον νουϑετῶν εἴποι
ὶ ἡνεσϑαι ταῦτα αὐτὸν δρῶντα διὰ βίου. ξυγ-
τὶς, φαίνεσθαι ὑτὸν δρ ὼ βίου. ξὺν
᾽ τ Ἁ ε " - “
γένειαν δὲ καὶ ὁμογνιον ϑεῶν χοινωνίαν ἀπασὰν
ταὐτοῦ φὗσιν αἵματος ἔχουσαν τιμῶν τις καὶ σεβό-
2 δ) ᾿ «ι ν 3 Υ ς
μένος, εὔνους ἂν γενέσθα! οὺς ϑεοὺς ξὶς παίδων αὖ-
τοῦ σπορὰν ἴσχει κατιὺὶ λόγον. καὶ μὴν τόγε φίλων
ἑ ι 2 3 ν
καὶ ἑτέρων πρὸς τὰς ἐν βίῳ ὁμιλίας εὐμενὲς ἂν τις
- , 4 , ᾿ ᾿ δ. ς
κτῷτο" μείζους μὲν καὶ σεμνοτέρας τὸς ἐκείνων ὑπη-
ἅν. 3 » ͵ 5
ρεσίας εἰς αὑτὸν ἡγούμενος, ἢ ᾿κεῖνοι, ἐλάττους δ᾽ αὖ
τὰς αὑτοῦ διανοούμενος εἰς τοὺς φίλους χάριτας
αὐτῶν τῶν φίλων τὲ καὶ ἑταίρων. εἰς μὴν πύλιν καὶ
᾿ - -᾽ -ῳ ἜΤΗ. ᾿ Ν
πολίτας μακρῷ ἄριστος, ὁστις πρὸ τοῦ Ολυμπιᾶάσιπανὺ
᾿ Γ Ἵ -- ᾿ 3 -Ὁ -
ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τὲ καὶ εἰρηνικῶν, νικᾷν
3 - Ὁ ,
δέξαιτ ὃν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων, ὡς ὕπηρε-
« , Γ, 2 ᾿ 3 »--΄»Σ - Π
τηκὼς πάντων κάλλιστα ἀνθρώπων αὑτοῖς ἕν τῷ βίῳ.
ῃ Ἢ 5 ., τ ὃ “ΑΝ Γ γι ᾿
πρὸς δ᾽ αἱ τοὺς ξένους δια »ΟΉΤΕΟΥ οἰς ἁγιώτατα ξυμβό-
) ἵ 32 -
λαια ὄντα. σχεδὸν γὰρ πάντ᾽ ἐστὲ τὰ τῶν ξένων καὸ
Ε, ᾽ » - ω'
εἰς τοὺς ξένους ἁμαρτήματα παρὰ τῶν πολιτῶν εἰς
» π Ψ ᾿ " “ 3, ι »ι
ϑεὺν ἀνηρτημόνα τιμωρὸν μᾶλλον. ἔρημος γὰρ ὧν ὃ
.
Ρ.7350...».. ὮΠ ΤΈΘΤΒΥΘ 115, Υ, 145
ἕέγος ὃ ἑταιρῶν τὸ καὶ ξυγγενῶν, ἐλεεινότερος ἀνθρώ-
ποῖς καὶ θεοῖς. ὃ δυνάμενος οὖν τιμωρεῖν μᾶλλον,
βοηϑεῖ πρόϑυμότερον. δύναται δὲ διὰ φερόντως" ὃ
ξένιος ἑκάστων δαίμων καὶ ϑεὸς τῷ ξενίῳ συνεπόμε-
γου 4[ἴ. πολλῆς οὖν εὐλαβείας ᾧ καὶ σμικρὸν ἡρρὴν
μηϑείας ἕνι, μηδὲν ἁμάρτημα περὲ ξένους ἁμαρτόν-
τὰ ἕν τῷ βίῳ, πρὸς τὸ τέλος αὑτοῦ πορευϑῆναι.
ξενικῶν δ᾽ αὖ καὶ ἐπιχωρίων ἁμαρτημάτων τὸ περὲ
τοὺς ἱκέτας μέγιστον γίγνεται ἁμάρτημα ἑκάστοις.
μεϑ᾽ οὗ γὰρ ἱκετεύσας μάρτυρος ὃ ἱκέτης ϑεοῦ, ἔτυ-
χὲ» ὁμολογιῶ ὧν, φύλαξ διαφέρων οὗτος τοῦ παϑόν-
τος γὲ) “νεται. ὥστ᾽ οὐκ ἂν ποτε ἀτιμώρητος πάϑοι ὃ
τυχὼν ὧν ἔπαϑε. τὰ μὲν οὖν περὶ γόνεας τὲ καὶ ἑαυ-
τὸν καὶ τὰ ἑαυτοῦ, περὶ πόλιν τε καὶ φίλους καὶ
ξυγγένειαν, ξενικά τε καὶ ἐπιχώρια διεληλύϑαμεν
σχεδὸν ὁμιλήματα. τὸ δὲ, ποῖός τις ὧν αὐτὸς ἂν
κάλλιστα διάγοι τὸν βίον, ἑπόμενον τούτῳ διεξελ-
ϑεῖν, ὅσ᾽ ἂν οὖν μὴ γόμος ἀλλ᾽ ἕπαινος παιδεύων
καὶ ψόγος ἑκάστους, εὐνοϊκοὺς μᾶλλον καὶ εὐμενεῖς
τοῖς τεϑήσεσϑαν μέλλουσι νόμοις ἀπεργάζεται" ταῦτ᾽
ἐστὲ μετὰ τοῦτο ἡμῖν ῥητέα. ἀλήϑεια δὴ, πάντων
μὲν ἀγαϑῶν ϑεοῖς ἡγεῖται, πάντων δὲ ἀνϑρῶποις.
ἤξ, Ὁ γενήσεσϑαι μέλλων μακάριός τε καὶ εὐδαίμων,
ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς μέτοχος εἴη, ἵνα ὡς πλεῖστον χρόνον
ἀληϑὴς ὧν διαβιοῖ. πιστὸς γάρ" ὃ δὲ ἄπιστος, ᾧ
φίλον ψεῦδος ἑχούσιον. ὅτῳ δὲ ἀκούσιον, ἄνους.
ὧν οὐδέτερον ζηλωτόν. ἄφιλος γὰρ δὴ πῶς ὅγε ἀ-
πιστος καὶ ἀμαϑής. χθύνου δὲ προϊόντος γνωσϑιὶς,
εἰς τὸ χαλεπὸν γῆρας ἐρημέαν αὑτῷ πᾶσαν κατεσγευ-
Ῥελυ. ΤΟΥΎΙι. κ
146 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ς.».7γ.51.1.Ὁ.ν
᾿ ΓΕ. ᾿ τας ’ ΓΙ ᾿ Ἂ ᾿ ὡς
ἀἄσατο ἐπὶ τέλει τοῦ βίου: ὠστε ζώντων καὶ μὴ ἕ-
ταίρων καὶ παίδων, σχεδὸν ὁμοίως ὀρφανὸν αὑτῷ
, . Υ͂ ᾽ ν᾿ Α φὸυ κι 5φς.
γενέσθαι τὸν βίον. τίμιος μὲν δὴ καὶ ὃ μηδὲν ἀδι-
κῶν" ὅ δὲ μηδ᾽ ἐπιτρέπων τοῖς ἀδικοῦσιν ἀδικεῖν,
, ὃν δ Γ - 2) » , [ο ᾿ ᾿
πλέον ἢ διπλασίας τιμῆς ἄξιος ἐκείνου. ὃ μὲν γὰρ,
ἑνὸς, ὁ δὲ πολλῶν ἀντάξιος ἑτέρων, μηνύων τὴν τῶν
» “»ὦἷ΄ἕ ΕΣ 5 , ε τι Ἂ “ῃ
ἄλλων τοῖς ἄρχουσιν ἀδικίαν. ὃ δὲ, καὶ ξυγκολάζων
᾿} "»- Ε᾽ ᾽ :
εἰς δύναμιν τοῖς ἄρχουσιν, ὃ μέγας ἀνὴρ ἐν πόλει
Ἁ ΄ - 5 ᾿ -
καὶ τέλειος οὗτος ἀναγορευέσϑω, νικηφόρος ἀρετῇ.
τὸν αὐτὸν δὴ τοῦτον ἔπαινον καὶ περὶ σωφροσύνης
" ᾿ [4]
χρὴ λέγειν, καὶ περὲ φρονήσεως, καὶ ὅσα ἄλλα τὶς
39 ω. Γ ι κ γ᾽ 9 . 2 ΒῚ ᾿
ἀγαϑὰ κέκτηται, δυνατὰ μὴ μόνον αὑτὸν ἔχειν, ἀλλὰ
] .
καὶ ἄλλοις μεταδιδόναι. καὶ τὸν μὲν μεταδιδόντα,
2 Β᾿ τ τν ᾿
ὡς ἀκρότατον χρὴ τιμᾷν" τὸν δ᾽ αὖ μὴ δυνάμενον,
- »Ὁ7
ἐθέλοντα δὲ, ἐᾷν δεύτερον. τὸν δὲ φϑονοῦντα καὶ
ἑκόντα μηδενὶ κοινωνὸν διιὲ φιλίας γιγνόμενον ἀγα-
-» -Ὁ Ξ, Σὰ κι , - ι
ϑὼν τινῶν, αὐτὸν μὲν ψέγειν" τὸ δὲ κτῆμα μηδὲν
»" 2 ΄ ι »"ἪὉ
μᾶλλον διὰ τὸν κεκτημένον ἀτιμάζειν, ἀλλὰ κτᾶ-
᾽ “σι αν »
σϑαι κατὰ δύναμιν. φιλογεικεέτω δὲ ἡμῖν πᾶς πρὸς
᾿Ὶ }] »-Ὁ 72,
ἀρετὴν ἀφϑόνως. ὃ μὲν γὰρ τοιοῦτος τὰς πόλεις αὖ-
, ᾿ . , ᾿ 32
ἕει, ἁμιλλώμενος μὲν αὐτὸς, τοὺς ἄλλους δὲ οὐ κο-
- ι - »"-Ὁ ΕΙ
λούων διαβολαῖς: ὃ δὲ φϑονερὸς τῇ τῶν ἄλλων δια-
-" - ΕΣ 3
βολῇ δεῖν οἰόμενος ὑπερέχειν, αὐτός τε ἧττον συ»-
Γ ν᾿ 5) ᾿ « Β] “ Υ 5
τείνει πρὸς ἀρετὴν τὴν ἀληϑῆ, τοὺς τὲ ἀνϑαμιλλω-
μένους εἰς ἀϑυμίαν καϑίστησι, τῷ ἀδίκως ψέγεσϑαι"
ι . νι πὲ ϑ τ
καὶ διὰ ταῦτα ἀγύμναστον τὴν πόλιν θὁλὴν εἰς ἀμιλ-
5 -“ Ὁ , ΟΝ ἢ ι ϑ
λαν ἀρετῆς ποιῶν, σμικροτέραν αὐτὴν πρὸς εὐδο-
᾿ ς -ὖὟ , ΄Ίω Ἢ “« ι
ξίαν τὸ ἑαυτοῦ μέρος ἀπεργάζεται. ϑυμοειδῆ μὲν
κ " Υ “Ξ- - ᾿ Ὁ ,
δὴ χρὴ πάντα ἄνδρα εἶναι, πρᾷον δὲ ὡς ὅτι μάλιστα.
πο νον. ΔῈ ΠΕΘΙΒΥΘ ΠΥ. 147
τιὶ γὰρ τῶν ἄλλων χαλεπὰ κοιὶὶ δυσίατα ἢ και τοπαράπαν
ἀνέατα ἀδικήματα οὐκ ἔστιν ἄλλως ἐκφυγεῖν, ἢ μαχό-
μενον καὶ ἀμυνόμενον νικῶντα, καὶ τῷ μηδὲν ἀνιέναι
κολάζοντα. τοῦτο δὲ ἄνευ ϑυμοῦ γενναίου ψυχὴ πᾶ-
σα ἀδύνατος δρᾷν. τὶὶ δ᾽ αὖ τῶν ὅσοι ἀδικοῦσι μὲν,
ἰατὰ δὲ, γιγνώσχειν χρὴ, πρῶτον μὲν, ὅτι πᾶς ὃ ἄδικος,
οὐχ ἑκὼν ἄδικος" τῶν γὰρ μεγίστων χακῶν οὐδεὶς
οὐδαμοῦ οὐδὲν ἑκὼν κέκτητο ἄν ποτε. πολὺ δ᾽ ἥκιστα,
ἐν τοῖς τῶν ἑαυτοῦ τιμιωτάτοις. ψυχὴ δ᾽, ὡς εἴπο-
μεν, ἀληϑείᾳ γ7γ͵) ἐστὶ πᾶσι τιμιώτατον. ἐν οὖν τῷ
τιμιωτάτῳ τὸ μέγιστον κακὸν οὐδεὶς ἑκὼν μήποτε
λάβη, καὶ ζὴ διὰ βίου κεκτημένος αὐτό. ἀλλιὲ ἐλεει-.
γὸς μὲν πάντως ὃγε ἄδικος, καὶ ὃ τὰ κακὸ ἔχων"
ἐλεεῖν δὲ τὸν μὲν ἰάσιμα ἔχοντα ἐγχωρεῖ, καὶ ἀνείΐο-
γοντα τὸν ϑυμὸν πραὕνειν, καὶ μὴ, ἀκροχολοῦντα,
γυναικείως πικραιγόμενον διατελεῖν" τῷ δ᾽ ἀκράτως
καὶ ἀπαραμυϑήτως πλημμελεῖ καὶ κακῷ ἐφιέναι δεῖ
“τὴν ὀργὴν. διὸ δὴ ϑυμοειδὴ πρέπει» καὶ πρᾷον φα-
μὲν ἑκάστοτε εἶναι δεῖν τὸν ἀγαϑόν. πάντων δὲ μέ-
γιστον κακὸν ἀνθρώποις τοῖς πολλοῖς ἔμφυτον ἐν
ταῖς ψυχαῖς ἔστιν: οὗ πᾶς ἑαυτῷ συγγνώμην ἔχων,
ἀποφυγὴν οὐδεμίαν μηχανᾶται. τοῦτο δ᾽ ἔστιν ὃ
λέγουσιν ὡς φίλος αὑτῷ πᾶς ἄνθρωπος φύσει τέ
ἐστι, καὶ ὀρϑῶς ἔχει τὸ δεῖν εἶναι τοιοῦτον. τὸ δὲ
ἀληϑείῳᾳ γε πάντων ἁμαρτημάτων, διὰ τὴν οφόδρα
ἑαυτοῦ φιλίαν, αἴτιον ἑκάστῳ γέγνεται ἑκάστοτε.
τυφλοῦται γὰρ περὶ τὸ φιλούμενον ὃ φιλῶν. ὥστε
τὰ δίκαια καὶ τὰ ἀγαϑὰ καὶ τὰ καλὰ κακῶς πρένει,
τὸ αὑτοῦ πρὸ τοῦ ἀληϑοῦς ἀεὶ τιμᾷν δεῖν ἡγούμε-
Κλ
483 ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ Ὁ.«.ἀ
νος. οὔτε γὰρ ἑαυτὸν οὔτε τὰ ἑαυτοῦ χρὴ τόν γε μέ-
γαν ἄνδρα ἐσύμενον στέργει», ἀλλὰ τὰ δίκαια, ἐάν τε
παρ αὑτῷ, ἐάν τε παρ ᾿ ἄλλῳ μᾶλλον πραττόμενα: τυγχά-
νῃ. ἐκ ταὐτοῦ δὲὰ ἁμαρτήματος τοὑτου καὶ τὸ τὴν ἅμα-
ϑίοαν τὴν παρ᾽ αὑτῷ δοκεῖν σοφίαν εἶναι, γέγονε τᾶσιν.
ὅϑεν οὐκ εἰδότες (ὡς ἔπος εἰπεῖ») οὐδὲν, οἰόμεϑα
τὰ πάντα εἰδέναι: οὔκ ἐπιτρέποντες δὲ ἄλλοις ἃ μὴ
ἐπιστάμεϑα πράττειν, ἀναγκαζόμεϑα ἁμαρτάνει»
αὐτοὶ πράττοντες. διὸ πάντα ἄνϑρωπον χρὴ φεὺύ-
γειν τὸ σφόδρα φιλεῖν αὗτόν τὸν δ᾽ ἑαυτοῦ βελτίω
διώκειν δεῖ, μηδεμίαν αἰσχύνην ἐπὶ τῷ τοιούτῳ πρό-
σϑεν ποιούμενον. ἃ δὲ σμικρότερα μὲν τοὑτων καὶ
λεγόμενα πολλάκις ἐστὶ, χρήσιμα δὲ τούτων οὐχ
ἧττον, χρὴ “λέγειν, ἑαυτὸν ἀναμιμνήσκοντα. ὥσπερ
γάρ τινος ἀποῤῥέοντος, ἀεὶ δεῖ τοὐναντίον ἐπιθῥεῖν.
ἀνάμνησις δ᾽ ἐστὲν ἐπιῤῥοὴ φρονήσεως ἀπολιποὺ-
σῆς: διὸ δὴ γελώτων» τε εἴργεσθαι χρὴ τῶν ἐξαισίων
καὶ δακρύων" παραγγέλλειν δὲ παντὶ πάντ᾽ ἄνδρα,
καὶ ὅλην περιχάρειαν πᾶσαν ἀποκρυπτόμενον καὶ
περιωδυνίαν, εὐσχημονεῖν πειρᾶσϑαι, κατά τε εὖ-
πραχίας ἱσταμένου τοῦ δαίμονος, ἑκάστου καὶ κατὰ
τύχας" οἷον πρὸς ὑψηλὰ καὶ ἀνάντη δαιμόνων. ἂν-
ϑισταμένων τισὶ πράξεσιν. ἐλπίζειν δ᾽ ἀεὶ τοῖς γε
ἀγαϑοῖς τὸν ϑεὸν ἃ δωρεῖται" πόνων μὲν ἐπιπι-
πτόντων, ἀντὶ μειδόνινν ἐλάττους ποιήσειν, τῶν τ
αὖ γὺν πὰρόνειον ἐπὶ τὸ βέλτιον μεταβολάς" περὸ δὲ
τὰὶ ἀγαϑὰ, τὰ ἐναντία τούτων, ἀεὶ πάντ᾽ αὑτοῖς
πωράγενήσεσϑαι μετ' ἀγαϑῆς τύχης. ταύταις δὴ ταῖς
ἐλπίσιν ἕκαστον χρὴ ζῆν, καὶ ταῖς ὑπομγήσεσι πάν-
τῶν τῶν τοιούτων" μηδὲν φειδὸμένον, ἀλλ ἀεὶ κατὸ
οι:Ρ.7γ58..Ὁ. ὨῈ ΓΕΟΘΙΒΥΒ 118. Γ΄. 149
τὸ παιδιὰς καὶ σπουδὲς ἀναμιμνήσκοντα ἕτερόν τε
καὶ ἑαυτὸν σαφῶς. νῦν οὖν δὴ περὶ μὲν ἐπιτηδευμά-
τω» οἷα χρὴ ἐπιτηδεύειν, καὶ περὶ αὑτοῦ ἑκάστου,
ποῖόν τινὰ χρεὼν εἶναι, λέλεκται σχεδὸν ὅσα ϑεῖϊά
ἔστι. τὼ δ᾽ ἀνθρώπινα γὺν ἡμῖν οὐκ εἴρηται. δεῖ δέ-
ἀνϑρώποις γὰρ διαλεγόμεθα, ἀλλ οὐ ϑεοῖς. ἔστι δὴ
φύσει ἀνθρώπειον μάλιστα, ἡδοναὶ καὶ λύπαι καὶ
ἐπιϑυμίαι. ἐξ ὧν ἀνάγκη τὸ ϑγητὸν πῶν ζῶον ἀτε-
χνῶς οἷον ἐξηρτῆσθαΐ τε καὶ ἐκκρεμάμεγον εἶναι
σπουδαῖς ταῖς μεγίσταις. δεὶ δὴ τὸν κάλλιστον βίον
ἐπιμνεῖν, μὴ μόνον ὅτι τῷ σχήματι κρατεῖ πρὸς εὖ-
δοξίαν, ἀλλὰ καὶ ὡς, ἄν τις ἐϑέλῃ γεύεσθαι, καὶ μὴ
»ξος ὧν φυγὰς ἀπ᾽ αὐτοῦ γένηται, κρατεῖ καὶ τοὐ-
τῷ ὃ πάντες ζητοῦμεν, τῷ χαέρειν πλείω, ἐλάττω δὲ
λυπεῖσϑαι παρὸ τὸν βίον ἅπαντα. ὡς δὲ ἔσται τοῖ-
τὸ σαφὲς, ἂν γεὐύηταί τις ὀρϑῶς, ἑτοίμως καὶ σφό-
ὃρα φανήσεται. ἡ δὲ ὀρϑότης τὶς, τοῦτο ἤδη παρὼ
τοῦ λόγου χρὴ λαμβάνοντα σκοπεῖν εἴτε οὕτως ἡμῖν
κατιὰ φύσιν πέφυκεν, εἶτε ἄλλως παριὲ φύσιν. βίον δὲ
χρὴ παρὼ βίον ἡδίω καὶ λυπηρότερον ὧδε σκοπεῖν. ἦδο-
γὴν βουλόμεϑα εἶναι ἡμῖν, λύπην δε οὔϑ᾽ αἱρούμεϑα,
οὔτε βουλόμεϑα. τὸ δὲ μηδέτερον ἀντὶ μὲν ἡδογῆς οὐ
βουλόμεϑα, λύτιηης δὲ ἀλλάττεσθαι βουλόμεϑα. λύπην
δὲ ἐλάττω μετὰ μείζονος ἡδονῆς βουλόμεϑα, ἡδονὴν δὲ
ἐλάττω μετιὶ μείζονος λύπης οὐ βουλόμεϑα. ἴσα δ᾽ ἀντὶ
ἔσων ἑκάτερα τούτων, οὖχ ὡς βουλόμεϑα, ἔχοιμεν ἂν
διασαφεῖν. ταῦτα δὲ πάντα ἐστὶ, πλήϑει καὶ μεγέϑει,
καὶ σφοδρότησιν, ἰσότησέ τε, καὶ ὅσα ἐναντέα ἐστὲ
πᾶσι τοῖς τοιούτοις, πρὸς βούλησιν διαφέροντώ τε
1580 ῬΙΙΑΤΟΝΙΒ ς.ἃ.ς.0».754.Ὁ.
καὶ μηδὲν διαφέροντα πρὸ αἵρεσιν ἑκάστων. οὔτ᾽
μηδὲ φὲρ οὑς αἵρ »ν. οὕτω
δι ἢ ᾽ ᾿ " δι - "
δὴ τούτων ἐξ ἀνάγκης διακεκοσμημένων, ἔν ᾧ μὲν
2 Ν ω ἈΝ " Ἁ ,
βίῳ ἔνεστι πολλὰ ἑκάτερα, καὶ μεγάλα καὶ σφοδρὺ,
ι Α ᾿ ῳ Ὁ «ς
ὑπερβάλλει δὲ τὰ τῶν ἡδονῶν, βουλόμεθα" ἔν ᾧ δὲ
ἐκ" εἰ ΤΣ Ἵ
νΣ, ΄ 3 ν᾿ Ὰ Ὁ». τς 34) ΕΡΕ
τὼ ἐναντία, οὐ βουλόμεϑα. καὶ αὖ ἐν ᾧ ὁλέγα ἕκα-
τερα, καὶ σμικρὼ, καὶ ἠρεμαῖα, ὑπερβάλλει δὲ τὰ
39 « "
λυπηρὰ, οὗ βουλόμεϑα" ἐν ᾧ δὲ τἀναντία, βουλό-
) τ ᾿Ὶ Ιε] ᾿ ΡῚ “ε -“ἦ᾽ ᾿ 2 -»
μεϑα. ἐν ᾧ ὃ αὖ βίῳ ἰσοῤῥοπεῖ, καϑάπερ ἐν τοὶς
᾽ - -ῃ τ 3 “Ὁ Υ τ
πρόσϑεν, δεῖ διανοεῖσϑαι τὸν ἰσόῤῥοπον βίον" ὡς
τῶν μὲν ὑπερβαλλόντων τῷ φίλῳ ἡμῖν, βουλόμεθα,
»ο 2 ΕἸ - -.Ό 3 Ἢ :
τῶν δ᾽ αὖ τοῖς ἐχϑροὶς, ου βουλόμεϑα. πάντας δὴ
ΩΣ Ὁ ν᾿ « -ο
δεῖ διαγοεῖσϑαι τοὺς βίους ἡμῶν ὡς ἐν τούτοις ἐνδε-
δεμένοι πεφύκασι" καὶ δεῖ διανοεῖσϑαι ποίους φύ-
σει βουλόμεϑα. εἶ δὲ τι παρὰ ταῦτα ἄρα φαμὲν βοὺ-
εἰ βουλόμεϑα. εἰ δ φὰ ταῦτα ὄφρα ψαμὲν
Ν -Ὁ Ι
λεσϑαι, διά τινὰ ἀγνοιὰᾶν-καὶ ἀπειοίαν τῶν οντῶν
7χ φ
δ' 2 ᾿ ᾿ Π ; ᾿ »νΐ ᾿ ξ΄
βίων αὐτὰ λέγομεν. τινὲς δὴ καὶ πόσοι εἰσὶ βίοι, ὧν
πέρι δεῖ προελόμενον, τὸ βουλητόν τε καὶ ἑκούσιον,
ἀβοὑλητόν τε καὶ ἀκούσιον ἰδόντα, εἰς νόμον ἑαυ-
τῷ ταξάμενον, τὸ φίλον ἅμα καὶ ἡδὺ καὶ ἄριστόν τε
Ν ᾿ ἘᾺ Ὁ - « περὶ τ Άρ δα Ν ΕἾ
καὶ κάλλιστον ἑλόμενον, ζῆν ὡς οιόντ ἔστιν ἀνϑρω-
πον μακαριώτατα; λέγωμεν δὴ σώφρονα βίον ἕνα
εἶναι, καὶ φρόνιμον ἕνα, καὶ ἕνα τὸν ἀνδρεῖον" καὶ
τὸν ὑγιεινὸν βίον ἕγα ταξώμεϑα" καὶ τούτοις οὖσι
᾿ ! ͵ !
τέτταρσιν ἐναντίους ἄλλους τετταρᾶς, ἄφρονα, δει-
λὸν, ἀκόλαστον, νοσώδη. σώφρονα μὲν οὖν βίον ὃ
᾽ ᾽
3
γινώσκων ϑήσεν πρῶον ἐπὶ πάντα" καὶ ἠρεμαίας
᾿ [ 3 ῃ δὲ "δ ι λ ι δὲ ) ᾿
- μὲν λύπας, ἠρεμανὰς ἑ ἡδονὰς, μαλακᾶς θὲ ἐπιϑυ-
μίας, καὶ ἔρωτας οὐκ ἐμμανεῖς παρεχόμενον. ἀκόλα-
" 2 Ἂ κ᾿ "
στον δὲ, ὀξὺν ἐπὶ πάντα " "ον σφοδρὰς μὲν λὑπας,
»-
Ψς ἃ. ΕΞ ΤΟΙΒΥΒ. 11}. 0Υ΄Ψ 151
« 3
σφοδρὸς δὲ ἡδονὰς, συντόνους δὲ καὶ οἱστρώδεις
τ ΡΨ.
ἐπιϑυμίας τε καὶ ἔρωτας ὡς οἱόντ᾽ ἐμμανεστάτους
παρεχόμενον " ὑπερβαλλούσας δὲ ἕν μὲν τῷ σώφρονι
Ἂ ε ι »Ὁ 2 ᾿ . ᾿ -“ ὃ Υ
βίῳ τὰς ἡδονὰς τῶν ἀχϑηδόνων, ἐν δὲ τῷ ἀκολάστῳ,
ν - ς -“ἷ ᾽ζ
τὺς λύπας, τῶν ἡδονῶν, μεγέϑει καὶ πλήϑει καὶ
᾿ «ε ς ᾿ ςςφς», κι ὦ - , ς ᾿
πυχνότησιν. ϑεν ὃ μὲν, ἡδίων ἡμῖν τῶν βίων, ὃ δὲ,
λυπηρότερος ἐξ ἀγάγκης συμβαίνει κατὰ φύσιν γί-
ς ῃ “«. 2 ὧν
γνεσϑαι" καὶ τόν γε βουλόμενον ἡδέως ζῆν, οὐκέτι
, ΓΘ 3 ῃ “--» 3η2. 3) -Ὃ
παρεῖχεν ἑκόντα γε ἀκολάστως ζῇν. ἀλλ ἤδη δῆλον
ε Α Π - Γ᾿, 2 , »"Ὗ΄ 9Ε "9 ᾿ 21
ὡς, εἰ τὸ νῦν λεγόμενον ὀρϑὸν, πᾶς ἐξ ἀνάγκης ἀ-
) ἈΝ 32 ᾿ Ελ. [ ὃ 2 ὦ Ωἵ 2. Ἄν ,
κὼν ἐστὶν ἀκόλαστος. ἢ γὰρ δὲ ἁμαϑίαν, ἢ δι' ἀκρά-
3 - -“-" -
τειαν, ἢ δὲ ἀμφότερα, τοῦ σωφρονεῖν ἐνδεὴς ὧν ζῇ
ε »" 2 , , τ ΞΨΑΙ. ᾿ Ἃ ,
ὁ πᾶς ἀνϑρώπινος Οχλος. ταὐτὰ δὲ περὶ »οσώδους
τε καὶ ὑγιεινοῦ βίου διανοητέον, ὡς ἔχουσι μὲν ἡ-
δονὸς καὶ λύπας" ὑπερβάλλουσι δὲ ἡδοναὲὶ μὲν λύπας
κι ι ς "ὦ ε
ἐν ὑγείᾳ, λύπαι δὲ ἡδονὰς ἐν νόσοις. ἡμῖν δὲ ἡ βού-
. -Ὁἷ -“Ὕ» 3
λησις τῆς αἱρέσεως τῶν βίων, οὐχ ἵνα τὸ λυπηρὸν
ψ -
ὑπερβάλῃ" ὅπου δ᾽ ὑπερβάλλεται, τοῦτον τὸν βίον
« ,
ἡδίω κεκρέκαμεν. ὃ δὴ σώφρων τοῦ ἀκολάστου, καὺ
. 38 ο. ͵ “ο᾿
ὁ φρόνιμος τοῦ ἄφρονος (φαῖμεν ἂν) καὶ ὃ τῆς ἀν-
δρείας τοῦ τῆς δειλίας, ἐλάττονα καὶ σμικρότερα καὶ
μανώτερα ἔχων ἀμφότερα, τῇ τῶν ἡδονῶν ἑκάτερος
ἑκάτερον ὑπερβάλλων, τὴ τῆς λύπης ἐκείνων ὕ
0 ρβάλλων, τὴ τῆς λύπης ἐκείνων ὕπερ-
Ἷ 3 ν 5. ι 3 -Ὕ Υ ᾿ ες
βαλλόντων αὐτοὺς, ὃ μὲν ἀνδρεῖος, τὸν δειλὸν, ὃ
2! -Ὁ
δὲ φρόνιμος, τὸν ἄφρονα, νικῶσιν. ὥστε ἡδίους
εἶναι τοὺς βίους τῶν βίων, σώφρονα καὶ ἀνδρεῖον,
καὶ φρόνιμον καὶ ὑγιεινὸν, δειλοῦ καὶ ἄφρονος, καὶ
ἀκολάστου καὶ υοσώδους" καὶ ξυλλήβδην, τὸν ἀρε-
"» Ὁ ὧν ι ι .ο" “΄"
τῆς ἐχόμεγον ποτὰ σῶμα ἢ καὶ κατὰ ψυχὴν, τοῦ τῆς
152 ῬΙΑΤΟΝΙΒ ε,Ρ.5 85.8.8»
μοχϑηρίας ἐχομένου βίου ἡδίω τε εἶναι, καὶ τοῖς
ἄλλοις ὑπερέχειν ἐκ περιττοῦ, κάλλει καὶ ὀρϑότητι,
καὶ ἀρετὴ καὶ εὐδοξίᾳ. ὥστε τὸν ἔχοντα αὐτὸν, ζὴν
εὐδαιμονέστερον ἀπεργάζεσθαν τοῦ ἐναντίου, τῷ
παντὶ καὶ ὅλῳ. καὶ τὸ μὲν προοέμιον τῶν νόμων ἐν-
ταῦϑα λεχϑὲν τῶν λόγων, τέλος ἐχέτω. Ἰϊετὰ δὲ τὸ
προοίμιον, ἀναγκαῖόν που νόμον ἕπεσθαι" μᾶλλον
δὲ, τόγε ἀληϑὲς, γόμους πολιτείας ὑπογράφειν. κα-
ϑόπερ οὖν δὴ τινα ξυμφυὴν, ἢ καὶ πλέγμα ἄλλ᾽ ὃ-
Ἅιοῦν», οὐκ ἐκ τῶν αὐτῶν οἱόντ᾽ ἐστὶ τὴν τε ξυνυφὴν
καὶ τὸν στήμονα ἀπεργάξ ζεσϑαε, διαφέρειν δ᾽ ἄἀνα-
γραῖον τὸ τῶ; στημόνων πρὸς ἀρετὴν γένος, ἰσχυ-
οὖν τε γὰρ καί τινὰ βεβαιότητα ἐν τοῖς τρόποις εἰς
ληφὸς, τὸ δὲ, μαλακώτερον, καὶ ἐπιεικείᾳ τινὶ δὲ-
καίᾳ χρώμενον. ὅϑεν δὴ τοὺς τὰς μεγάλας ἀρχὰς ἐν
ταὶς πύλεσιν ἄρξοντας δεῖ διακρίνεσθαι τινὰ τρόπον
ταύτῃ, καὶ τοὺς σμικρᾷ παιδείᾳ βασανισϑέντας ἕκά-
στοτε κατὰ λόγον. ἐστὸν γὰρ δὴ δύο. πολιτείας εἴδη"
τὸ μὲν, ἀρχῶν κατάστασις ἑκάστοις" τὸ δὲ, νόμοι
ταῖς ἀρχαΐς ἀποδοϑέντες. τὸ δὲ πρὸ τούτων ἁπάν-
τῶν δεῖ διανοεῖσϑαι τὰ τοιάδε" τιᾶσαν ἀγέλην στοῦ-
μὴ» καὶ βουκόλος, τροφεὺς τε ἵππων, καὶ ὅσα ἄλλα
τοιαῦτα, παραλαβὼν, οὐκ ἄλλως μὴ ποτὲ ἐπιχειρὴ-
σεις ϑεραπεύειν, ἢ πρῶτον μὲν τὸν ἑχάστῃ προσὴ-
κοντὰ καϑαρμὸν καϑάρῃ τῇ ξυνοικήσει " διαλέξας δὲ
τά τε ὑγιῆ καὶ τὰ μὴ, καὶ τὰ γενναῖα καὶ ἀγεννῆ, τὰ
μὲν ἀποπέμψει πρὸς ἄλλας τινὸς ἀγέλας, τὰ δὲ ϑὲ-
φαπεύσει" διανοούμενος ὡς μάξανοῦ ἂν ὃ πόνος εἴη
ταὶ ἀνήνυτος περί τὲ σῶμα καὶ ψυχᾶς, ἃς φύσις καὲ
.4.0.0.7γ56.., ΒΡῈ ΤΕΟΘΙΒΥ͂Θ 115. Υ. 453
πογηρὰ τροφὴ διεφ ϑαρκυῖα, προσαπόλλυσι τὸ τῶν
ὑγιῶν καὶ ἀκηράτων ἡϑῶν τε καὶ σωμάτων γένος ἂν
ἑκάστοις τῶν κτημάτων, ἂν τις τὰ ὑπάρχοντα μὴ δι-
ακαϑαίρηται. τὶ μὲν δὴ τῶν ἀλλων ζώων, ἐλάσσων
τὲ σπουδὴ, καὶ παραδείγματος ἕνεκα μόνον ἄξια πα-
ραϑέσϑαι τῷ λόγῳ" τὰ δὲ τῶν ἀνθρώπων, σπουδῆς
τῆς μεγίστης τῷ“τε γομοϑέτῃ διερευνᾶσθαι καὶ φρά-
ζειν τὸ προσῆκον ἑκάστοις, καϑαρμοῦ τε πέρι καὶ ξυμ-
πασῶν τῶν ἄλλων ττράξεων. αὐτίκα γὰρ τὸ περὶ κα-
ϑαρμοὺς πόλεως ὧδ ἔχον ἂν εἴη" πολλῶν οὐσῶν τῶν
διακαϑάρσεων, αἷ μὲν, ῥῴους εἰσὶν, αἱ δὲ, χαλεπώ--"
τεραν" καὶ τὸς μὲν τύραννος μὲν ὧν καὶ γομοϑέτης
ὁ αὐτὸς, ὅσαι χαλεπαΐ τ᾽ εἰσὶ καὶ ἄρισται, δύναιτ᾽
ἂν καϑῆραι" γομοϑέτης δὲ ἀἄγνευ τυρανγνέδος καϑι-
σταὶς πολιτείαν καιγὴν καὶ γόμους, εἰ καὶ τὸν πρᾳό-
τατον τῶν καϑαρμῶν καϑήρειεν, ἀγαπητῶς ἂν καὶ
τὸ τοιοῦτον δράσειεν. ἔστι δ᾽ ὃ μὲν ἄριστος, ἄλγει-
γός, καϑάπερ ἕσα τῶν φαρμάκων τοιουτότροπα, ὃ
τῇ δίκῃ μετὰ τιμωρίας εἰς τὸ κολάζειν ἄγων, ϑάνα-
τον» ἢ φυγὴ» τῇ τιμωρέᾳ τὸ τέλος ἐπιτιϑ είς. τοὺς γεὶρ
μέγιστα ἐξημαρτηκότας, ἀνιάτους δὲ ὄντας, μεγίστην
δὲ οὖσαν βλάβην πόλεως, ἀπαλλάττειν εἴωθεν. ὃ δὲ
πρᾳύτερος ἐστὶ τῶν καϑαρμῶν ὃ τοιόσδε ἡμῖν" ὅσοι
διὰ τὴν τῆς τροφῆς ἀπορίαν τοῖς ἡγεμόσιν ἐπὶ τὼ τῶν
ἐχόντωγν μὴ ἔχοντες ἑτοίμους αὑτοὺς ἐνδείχνυνται πα-
θεσκευοσκότες ἕπεσθαι, τούτοις, ὡς νοσήματι πόλεως
ἐμπεφυχότι, δι΄ εὐφημέαν ἀπαλλαγῆς ὄνομα ἀποι-
κίαν τιϑέμενος, εὐμενῶς ὅτι μάλιστα ἐξεπέμιψατο.
παντὲ μὲν οὖν νομοϑετοῦντι, τοῦτο ἀμωσγέπως κατ᾽
454. ῬΙΑΤΟΝΙΒ Βιο ἃ
ἀρχὸς δραστέον. ἡμῖν μὴν ἔτι τούτων ἀτοπώτερα τὰ
περὶ ταῦτ᾽ ἐστὶ συμβεβηκότα γῦν. οὔτε γὰρ ἀποικί-
αν, οὔτ᾽ ἐκλογὴν τινὰ καϑάρσεως δεῖ μηχανᾶσθαι
πρὸς τὸ παρόν' οἷον δὲ τι᾿ῶν ξυῤῥεόντων ἐκ πολλῶν,
τὰ μὲν, πηγῶν, τὰ δὲ, χειμάῤῥων, εἰς μίαν λέμνην,
ἀναγκαῖον προσέχοντας τὸν νοῦν φυλάττειν ὅπως ὅτι
καϑαρώτατον ἔσται τὸ συῤδέον ὕδωρ" καὶ τὰ μὲν ἐξ-
ἀντλοῦντας, τὰ δ᾽ ἀποχετεύοντας καὶ παρατρέποντας.
“όνος δ᾽, ὡς ἔοικε, καὶ κίνδυνος ἐστὶν ἐν πάσῃ κα-
τασκευῇ πολιτικῇ. ἀλλ ἐπείπερ λόγῳ γ᾽ ἐστὶ τὰ γῦν,
ἀλλ᾿ οὐκ ἔργῳ πραττόμενα, πεπεράνϑω τὲ ἡμῖν ἢ
ξυλλογὴ, καὶ κατὰ γοῦν ἡ καϑαρότης αὑτῆς ἔστω
ξυμβεβηκυῖα. τοὺς γὰρ κακοὺς τῶν ἐπιχειρούντων
εἰς τὴν νῦν πόλιν ὡς πολιτευσομένους ξυνιέναι, πευ-
ϑοὶ πάσῃ καὶ ἱκανῷ χρόνῳ διαβασανίσαντες, διακω-
λίέσωμεν ἀφικνεῖσθαι" τοὺς δ᾽ ἀγαϑοὺς, εἰς δύναμιν
εὐμενεῖς ἵλεώ τε προσαγώμεϑα. τόδε δὲ μὴ λανϑανέ-
τω γιγνόμενον ἡμῶς εὐτύχημα, ὅτι καϑάπερ εἴπο-
μὲν τὴν τῶν “Ἡρακλειδῶν ἀποικίαν εὐτυχεῖν, ὡς γῆς
καὶ χρεῶν ἀποκοπῆς καὶ γομῆς πέρι δεινὴν καὶ ἐπι-
κίνδυνον ἔριν ἐξέφυγε. ἣν γομοϑετεῖσϑαν ἄγναγκα-
σϑείσῃ πόλει τῶν ἀρχαίων οὔτε ἐᾷν οἵόντε ἀκίνητον
οὐδὲν, οὔτ᾽ αὖ κινεῖν δυνατόν ἐστι τινὰ τρόπον. εὑ-
χὴ δὲ μόνον, ὡς ἔπος εἰπεῖν, λείπεται, καὶ σμικρὰ
μετάβασις εὐλαβὴς, ἐν πολλῷ χρόνῳ σμικρὸν μετα-
βιβάζουσιν. ἡ δὲ τῶν κινούντων ἀεὶ, κεκτημένων μὲν
αὐτῶν γῆν ἄφϑονον ὑπάρχει, κεκτημένων δὲ καὶ ὁ-
φειλέτας αὑτοῖς πολλοὺς " ἐθελόντων δὲ τούτων πὴ
τοῖς ἀπορουμένοις δὲ ἐπιείκειαν κοι Ωγ Ἐν, τὰ μὲν
ἜΨΤόΤ ΑΝ, ὈῈ ΤΕΟΙΒΥ͂Β 118. γ. ὁ 455
; ἀφιέντας, τὰ δὲ νεμομένους, ἀμηγέπη τῆς μετριότη-
τος ἐχομένους" καὶ πενίαν ἡγουμένους εἶναι μὴ τὸ
τὴν οὐσίαν ἐλάττω ποιεῖν, ἀλλὰ τὸ τὴν ἀπληστίαν
πλείω. σωτηρίας τε γὰρ ἀρχὴ μεγίστη πόλεως αὕτη
γίγνεται" καὶ ἐπὸ ταύτης, οἵον κρηπῖδος μονίμου,
ἐποικοδομεῖν δυνατὸν ὅντινα ἂν ὕστερον ἐποικοδο-
μῇ τις κόσμον πολιτικὸν, προσήκοντα τῇ τοιαύτῃ
καταστάσει. ταύτης δὲ σχαϑρᾶς οὔσης τῆς μεταβάσε-
ως, οὐκ εὔπορος ἢ μετὰ ταῦτα πολιτικὴ πρᾶξις οὐ-
δεμία γίγνοιτ᾽ ἂν πόλει" ἣν ἡμεῖς μὲν, ὡς φαμὲν, ἐκ-
φεύγομεν" ὅμως δὲ, εἰρῆσϑαί γε ὀρϑότερον, εἰ χαὺ
μὴ ἐκφεύγομεν ὅπη ποτ᾿ ἂν ἐποιούμεϑα αὐτῆς τὴν
φυγὴν. εἰρήσϑω δὲ νῦν ὅτι διὰ τοῦ μὴ φιλοχρημα-
τεῖν μετὰ δίκης" ἄλλη δ᾽ οὖκ ἔστιν οὔτ᾽ εὐρεῖα οὔτε
στενὴ τῆς τοιαύτης μηχανῆς διαφυγή. καὶ τοῦτο μὲν,
οἷον ἕρμα πόλεως ἡμῖν κείσϑω τανῦν. ἀνεγκλήτους
γὰρ δεῖ τὰς οὐσίας πρὸς ἀλλήλους κατασκδυάξεσθαι
ἀμωσγέπως, ἢ μὴ προϊέναι πρότερον. εἰς τοὔμπρο-
σϑεν ἑκόντα εἶναι Τῆς ἄλλης αὐνειλώνθῳ, ἢ οἷς ῇ σα-
λαιὰ ἐγκλήματα πρὸς ἀλλήλους, καὶ ὅσοις νοῦ καὶ
σμικρὸν μετῇ. οἷς δὲ, ὡς ἡμῖν, νῦν ϑεὸς ἔδωκε και-
γὴν τε πόλιν οἰκίζειν, καὶ μὴ τινας ἔχϑρας εἶναί πὼ
πρὸς ἀλλήλους, τούτους ἔχϑρας αὑτοῖς αἰτίους γε-
νέσϑαι διὰ τὴν διανομὴν τῆς γῆς τὸ καὶ οἰκήσεων,
οὐκ ἀνϑρώπινος ἂν εἴη μετὰ κάκης πάσης ἀμαϑία.
τίς οὖν δὴ τρόπος ἂν εἴη τῆς ὀρϑῆς διανομῆς; εὐῷ
τον μὲν, τὸν αὐτὸν ὄγκον τοῦ ἀριϑμοῦ δεῖ τάξα-
σϑαι, πόσον εἶναι χρεών" μετὰ δὲ τοῦτο, τὴν δια-
γομὴν τῶν πολιτῶν, καϑ' ὁπόσα μέρη πλήϑει καὶ
1586 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ᾷ.ς.Ρ.7 ὅ 8.ε.
πηλίχα διαιρετέον αὐτοῖς, ἀνομολογητέον" ἐπὶ δὲ
ταῦτα, τὴν τὲ γῆν καὶ τὰς οἰκήσεις ὅτι μάλιστα
ἔσας ἐπινεμητέον. ὄγκος δὴ πλήϑους ἱκανὸς οὐκ ἀλ-
λως ὀρϑῶς γίγνοιτ ἂν λεχϑεὶς, ἢ πρὸς τὴν γῆν καὶ
τὰς τῶν πλησιοχώρων πόλεις. γῆς μὲν, ὁπόση πόσους
σώφρονας ὄντας ἱκαγὴ. τρέφειν" πλεέονος δ᾽ οὐδὲν
προσδεῖ. πλήϑους δὲ, ὁπόσοι τοὺς προσχώρους ἀδι-
χοῦνταάς τε αὐτοὺς ἀμύνασϑαι δυνατοὶ, καὶ γείτοσιν
ἑαυτῶν ἀδικουμένοις βοηϑῆσαι μὴ παντάπασιν ἀ-
πύρως δύγαιντ᾽ ἂν. ταῦτα δ᾽ ἰδόντες, τὴν χώραν καὶ
τοὺς γείτονας ὁριούμεϑα ἔργῳ καὶ λόγοις. νῦν δὲ,
σχήματος ἕνεκα καὶ ὑπογραφῆς, ἵνα περαίνηται
πρὸς τὴν νομοϑεσίαν ὁ λόγος ἴτω. πεντάκις μὲν “.χι-
λιοι ἔστωσαν καὶ τετταράκοντα, ἀριϑμοῦ τινος ἕνε-
κα προσήκοντος, γεωμύρον τε καὶ ἀμυνοῦντες τῇ νο-
μῇ. γῆ δὲ καὶ οἰκήσεις ὡσαύτως τὰ αὐτὰ μέρη δια-
γεμηϑέντων, γενόμενα ἀνὴρ καὶ κλῆρος ξὺν νομῇ.
δύο μὲν δὴ μέρη τοῦ παντὸς ἀριϑμοῦ τὸ πρῶτον νε-
μηϑήτω: μετὰ δὲ ταῦτα, τρία τὸν αὐτόν. πέφυκε γὸρ
καὶ τέτταρα καὶ πέντε, καὶ μέχρι τῶν δέκα ἐφεξῆς.
δεὶ δὴ περὶ ἀριϑμοῦ τόγε τοσοῦτον πάντα ἀνδρα
γομοϑετοῦντα γενοηκέναν τὸν ἀριϑμὸν, καὶ τίς ἄἀρι-
ϑμὺς καὶ ποῖος πάσαις πόλεσι χρησιμώτατος ἂν εἴη.
λέγωμεν δὴ τὸν πλείστας καὶ ἐφεξῆς μάλιστα διανο-
μὲς ἐν αὑτῷ κεκτημένον. ὃ μὲν δὴ πῶς εἰς πάντα πά-
σας τομὲὶς εἴληχεν" ὁ δὲ τῶν τετταράκοντα καὶ πεῦ-
τωκισχιλίων, εἴς τε πόλεμον καὶ ὅσα κατ᾿ εἰρήνην πρὸς
ἅπαντα τὰ ξυμβόλαια καὶ κοινωνήματα, εἰσφορῶν
τὸ πέρι καὶ διανομῶν, οὐ πλείους μιᾶς δεουσῶν
6.8.6, ΠΕ ΤΕΟΤΒΥΘΒ 118,0. 157
ἑξήκοντα δύναιτ᾽ ἂν τέμνεσϑαι τομῶν, ξυνεχεῖς
δὲ ἀπὸ μιᾶς μέχρι τῶν δέκα. ταῦτα μὲν οὖν δὴ
καὶ κατὰ σχολὴν δεῖ βεβαίως λαβεῖν, οἷς ἂν ὃ νόμος
προστάττῃ λαμβάνειν. ἔχει γὰρ οὖν οὐκ ἄλλως ἢ
ταύτῃ. δεῖ δὲ αὐτὸ ῥηθῆναι τῶνδ᾽ ἕγεκα κατοικί-
ζοντι πόλιν. οὔτ᾽ ἂν καινὴν ἐξ ἀρχῆς τις ποιῇ, οὔτ᾽
ἂν παλαιὰν διεφϑαρμένην ἐπισευάζηται, περὶ ϑεῶν
τε καὶ ἱερῶν ἅττα τὲ ἐν τῇ πόλει ἑκάστοις ἱδρύσϑαι
δεῖ, καὶ ὧν τίνων ἐπονομάζεσθαι ϑεῶν ἢ δαιμόνων,
οὐδεὶς ἐπιχειρήσει κινεῖν νοῦν ἔχων, ὅσα ἐκ “ελφῶν,
ἢ ΖΙωδώνης, ἢ πϑρ ἥμμωγος, ἢ τινες ἔπεισαν πα-
λαιοὶ λόγοι, ὃπηδὴ τινὰς πείσαντες, φασμάτων γε-
γομένων, ἢ ἐπιπνοίας λεχϑείσης ϑεῶν" πείσαντες δὲ,
ϑυσίας τελεταὶς συμμίκτους κατεστήσαντο, εἴτε αὖ-
τόϑεν ἐπιχωρίους, εἴτ᾽ οὖν Τυῤῥηνικας, εἴτε Κυ-
πρίας, εἴτ ἀλλοϑεν δϑενοῦν" καϑιέρωσαν δὲ τοῖς
τοιούτοις λόγοις φήμας τὸ καὶ ἀγάλματα καὶ βω-
μοὺς, καὶ ναοὺς, τεμένη τε τούτων ἑκάστοις ἐτεμέ-
γισαν" τούτων νομοϑέτῃ τὸ σμικρότατον ἁπάντων
οὐδὲν κινητέον; τοῖς δὲ μέρεσιν ἑκάστοις ϑεὸν ἢ
δαύμονα ἢ καὶ τινα ἥρωα ἀποδοτέον. ἐν δὲ τῇ τῆς
γῆς διανομῇ πρώτοις ἐξαίρετα τεμένη τε καὶ πάντα
τιὶὶ προήκοντα ἀποδοτέον: ὅπως ἂν ξύλλογοι ἑκά-
στῶν τῶν μερῶν κατὼ χρόνους γιγνόμενον τοὺς
προσταχϑέντας, εἴς τε τὸς χοείας ἑκάστας εὐμάρειαν
παραφκευάζωσι, καὶ φιλοφρονῶνταί τε ἀλλήλους
᾿ μετὰ ϑυσιῶν, καὶ οἰκειῶνται καὶ γνωρίζωσιν. οὗ
᾿ μεῖζον οὐδὲν πόλει ἀγαϑὸν, ἢ γνωρίμους αὐτοὺς
᾿ αὑτοῖς εἶναι. ὅπου γὰρ μὴ φῶς ἀλλήλοις ἐστὴν ἀλ.
4158 ῬΙΑΊΤΟΝΙΡ - Ρ.739.8.}.ο.
λήλων ἐν τοῖς τρόποις, ἀλλὰ σκότος, οὔτ᾽ ἂν τιμῆς
τῆς ἀξίας, οὔτ᾽ ἀρχῶν, οὔτε δίκης ποτὲ τὶς ἂν τῆς
προσηκούσης ὀρϑῶς τυγχάνοι. δεῖ δὴ πάντα ἄνδρα,
ἕν πρὸς ἕν, τοῦτο σπεύδειν ἐν πάσαις πόλεσιν, ὅπως
μὴτε αὐτὸς κίβδηλος ποτὲ φανεῖται ὁτῳοῦν, ἁπλοῦς
δὲ καὶ ἀληϑὴς ἀεὶ, μὴτε ἄλλος τοιοῦτος ὧν αὐτὸν
διαπατήσει. ἡ δὴ τὸ μετὰ τοῦτο φυρὰ, καϑάπερ πετ-
τῶν ἀφ᾽ ἱεροῦ, τῆς τῶν νόμων κατασκενῆς, ἀήϑης
οὖσα, τὐζξ ἂν ϑαυμάσαν τὸν ἀκούοντα τοπρῶτον
ποιήσειεν. οὐ μὴν ἀλλ ἀνκαλογιζομένῳ καὶ πειρωμέὲ-
γῳ φανεῖται δευτέρως ἂν πόλις οἰκεῖσθαι πρὸς τὸ
βέλτιστον. τάχα δ᾽ οὐκ ἂν τις προσδέξαιτο αὐτὴν,
διὰ τὸ μὴ σύνηϑες νομοϑέτῃ μὴ τυραννοῦντι. τόδ᾽
ἐστὶν ὀρθότατα εἰπεῖν μὲν τὴν ἀρίστην πολιτείαν
καὶ δευτέραν καὶ τρίτην, δοῦναι δὲ εἰπόντα αἵρεσιν
ἑκάστῳ τῷ τῆς συνοικήσεως κυρίῳ. ποιῶμεν δὴ κατὰ
τοῦτον τὸν λόγον καὶ τανῦν ἡμεῖς, εἰπόντες ἀρετῇ
πρώτην πολιτείαν καὶ δευτέραν καὶ τρίτην" τὴν δὲ
αἵρεσιν Κλεινίᾳ τὲ ἀποδιδῶμεν τανῦν, καὶ εἴτις ἀλ-
λος ἂν δήποτε ἐθελήσειεν, ἐπὶ τὴν τῶν τοιούτων ἐκλο-
γὴν ἐλϑὼν, κατὼ τὸν ἑαυτοῦ τρόπον ἀπονείμασϑαι
τὸν φίλο» αὑτῷ τῆς αὑτοῦ πατρίδος. Πρώτη μὲν
τοίνυν πόλις τὲ ἐστι καὶ πολιτεία, καὶ νόμοι ἄριστοι,
ὅπου τὸ πάλαι λεγόμενον ἂν γίγνηται κατὰ πᾶσαν
τὴν πόλιν ὅτι μάλιστα. λέγεται δὲ ὡς ὕντως ἐστὲ
κοινὰ τὶ φίλων. τοῦτ᾽ οὖν εἰτέ που νῦν ἐστιν, εἴτ᾽
ἔσται ποτὲ, κοινὰς μὲν γυναῖκας, κοιγοὺς δὲ εἶναι
παῖδας, κοινὰ δὲ χρήματα ξύμπαντα" καὶ πάσῃ μὴ-
χανῇὴ τὸ λεγόμενον ἔδιον πανταχύϑεν ἐκ τοῦ βίου
ἀ.ς.ρ.γάο.4..5. ΒΕ ΤΡΟΙΟΥΘ 1.18. Υ. 159
ἀἄπαν ἐξήρηται. μεμηχάνηται δ᾽ εἰς τὸ δυνατὸν καὶ
τὰ φύσει ἴδια, κοινὰ ἀμηγέπη γεχονέναι" οἷον, ὃμ-
ματα καὶ ὦτα καὶ εῖρας, κοινὰ μὲν δρᾷν δοκεῖν
καὶ ἀκούειν καὶ πράττειν, ἐπαινεῖν τε αὖ καὶ ψέγειν
καϑ'᾿ ἕν ὅτε μάλιστα ξύμπαντας ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς,
χαΐροντας καὶ λυπουμένους" καὶ κατὼ δύναμιν οἵτι-
νὲς νόμοι μίαν ὅτι μάλιστα σύλιν ἅπερ) 'ἄξονται,
τούτων ὑπερβολῇ πρὸς ἀρετὴν οὐδείς ποτε ὅρον
ἄλλον ϑέμενας, ὀρϑότερον οὐδὲ βελτίω ΜΑΧΙ 4
μὲν δὴ τοιαὑτη πόλις, εἴτε που ϑεοὶ ἢ παῖδες ϑεῶν
αὐτὴν οἰκοῦσι πλείονες ἑνὸς, οὕτω διαζῶντες εὔφραι-
»όμενου κατοικοῦσι. διὸ δὴ παράδειγμά γε πολιτείας
οὐκ ἄλλῃ χρὴ σκοπεῖν" ἀλλ ἐχομέγους ταύτης, τὴν
ὅτι μάλιστα τοιαύτην ζητεῖν κατὰ δύναμιν. ἣν δὲ
γῦν ἡμεῖς ἐπιωκεχειρήκαμεν, εἴη τε ἂν γενομένη πως,
ϑανασέας ἐγγύτατα: καὶ ἡ μὲν, δευτέρως" τρίτην
δὲ μετὰ ταῦτα, ἐὰν ϑεὸς ἐθέλῃ, διαπερανούμεϑα.
γῦν δ᾽ οὖν ταύτην τίνα λέγομεν, καὶ πῶς γενομένην
ἂν τοιαύτην. γειμάσϑων μὲν δὴ πρῶτον γῆν τὸ καὶ
οἰκίας" καὶ μὴ κοινῇ γεωργούντων. ἐπειδὴ τὸ τοιοῦ-
“τον μεῖζον ἢ κατὰ τὴν νῦν γένεσίν τὲ καὶ τροφὴν καὶ
παΐδευσιν εἴρηται. γεμέσϑων δ᾽ οὖν τοιὰᾷδε διανοίᾳ
πως, ὡς ἄρα δεῖ τὸν λαχόντα τὴν λῆξιν ταύτην, νο-
μέζειν μὲν κοινὴν αὐτὴν τῆς πόλεως ξυμπάσης". σα-
τρίδος δὲ οἴσης τῆς χώρας, ϑεραπεύειν αὐτὴν δεῖ
μειξόνως ἢ ἢ μητέρα παῖδας" τῷ καὶ δέσποιναν, ϑεὸν
αὐτὴν οὖσαν, ϑνητῶν ὕντων .γεγονέναι' ταὐτὰ δ᾽
ἔχειν διανοήματα καὶ περὶ τὸ ὺς ἐγχωρίους ϑεοὺς τῇ
ἅμα καὶ δαίμονας. ὅπως δ᾽ ἂν ταῦτα εἰς τὸν ἀεὶ
106 ῬΏᾺΆΤΌΟΌΟΝΙΒ ς.ἃ.ς
χρόνον οὕτως ἔχοντα ὑπάρχῃ, τάδε προσδιανοητέον,
ὅσαι εἰσὶ τανῦν ἡμῖν ἑστίαν διανεμηϑεῖσαν τὸν ἄοι-
ϑμὸν, ταύτας δεῖν ἀεὶ τοσαύτας εἶναι" καὶ μὴτέ τι
πλείους γίγνεσθαι μήτέ τι ποτὲ ἐλάττους. ᾧ δ᾽ οἷ!
ἂν τὸ τοιοῦτον βεβαίως' γίγνοιτο περὶ πᾶσαν τὴν πό-
λιν, ὃ λαχὼν τὸν κλῆρον, καταλειπέτω ἀεὶ ταύτης
τῆς οἰκήσεως ἕνα μόνον κληρονόμον τῶν ἑαυτοῦ παΐί-
δων, ὃν ἂν αὐτῷ μάλιστα εἴη φίλον, διάδοχον καὶ
ϑεραπευτὴν ϑεῶν καὶ γένους καὶ πόλεως, τῶν τε
ζώντω», καὶ ὅσους ἂν ἤδη τέλος εἷς τὸν τότε χρόνον
» . Αἰ: ἢ -» τὸν. ἐλὶ ᾿ τ δὰ
ἔχῃ" τοὺς δὲ ἄλλους παῖδας, οἷς ἂν πλείους ἑνὸς
γέγνωνται, ϑηλείας τε ἐκδόσϑαι κατιὶὲ γόμον τὸν
ἐπιταχϑησόμενον: ἀῤῥενάς τε, οἷς ἂν τῆς γενέ-
σεὼς ἐλλείπῃ τῶν πολιτῶν, τοὗτοις υἱεῖς διανέμειν,
κατιὶ χάριν μὲν μάλιστα: ἐὰν δὲ τισιν ἐλλείπωσι
χάριτες, ἢ πλείρυς Ἐπ) Ή0Ι γιγνωνταὶ ϑήλεις, ἢ τινὲς
ἀῤδενες ἑκάστων, ἢ καὶ τοὐναντίον ὅταν ἐλάττους ὦ ὦσι,
παίδων ἀφορίας γενομένης, πάντων τούτων ἀρχὴν
ἣν ἂν ϑώμεϑα μεγίστην καὶ τιμιωτάτην, αὕτη σκε-
ψαμένη τί χρὴ χρῆσϑαι τοῖς περιγενομένοις ἢ τοῖς
ἐλλείπουσι, ποριζέτω μηχανὴν ὅτε μάλιστα, ὅπως αἱ
πεντακιοχίλιαι καὶ τετταῤάκοντα οἰκήσεις ἀεὶ μόνον
ἔσονται. μηχαναὶ δ᾽ εἰσὶ πολλαί. καὶ γὰρ ἐπισχέσεις
γενέσεως οἷς ἂν εὔρους εἴη γένεσις, καὶ τοὐναντίον
ἐπιμέλειαν καὶ σπουδαὶ πλήϑους γεννημάτων εἰσὶ,
τιμαῖς τε καὶ ἀτιμίαις καὶ νουϑετήσει πρεσβυτῶν
περὶ νέους διὰ λόγων νουϑετητικῶν ἀἁπαντῶσαι, δὺ-
γανται ποιεῖν ὃ λέγομεν. καὶ δὴ καὶ τό γε τέλος, ἂν
πᾶσα ἀπορία περὶ τὴν ἀνίσωσιν τῶν πεντακισχιλίων
Ρ.741...}... ΞΕ ΤΈΘΙΒΥΘΒ 118. Υ. 461
καὶ τετταράκοντα οἴκων γίγνηται, ἐπίχυσις δ᾽ ὗπερ-
βάλλουσα ἡμῖν πολιτῶν διὰ φιλοφροσύνην τὴν τῶν
ξυνοικούντων ἀλλήλοις ξυμβαίνῃ, καὶ ἀπορῶμεν, τὸ
παλαιόν που ὑπάρχει μηχάνημα, ὃ πολλάκις εἴπο-
μὲν, ἐχπομπὴ ἀποικιῶν φίλη γιγνομένη “παρὸ φί-
λων, οἵ ἂν ἐπιτήδειον εἶναι δοκῇ. ἐάν τ᾽ αὖ καὶ τοὐ.
γαντίον ἐπέλϑη ποτὲ κῦμα κατακλυσμὸν φέρον νό-
σων, ἢ πολέμων φϑοριὰδ, ἐλάττους δὲ πολὺ τοῦ τε-
ταγμένου ἀριϑμοῦ δι ὀρφανίας γένωνται, ἑκόντας
μὲν οὐ δεῖ πολίτας τὰ ερκῳ υδμὰ γόϑῃ παιδεῖᾳ σε-
παιδευμέγους" ἀνάγκην δὲ οὐδὲ ϑεὸς εἶναι λέγεται
δυνατὺς βιάξεσϑαι. ταῦτ᾽ οὖν δὴ τὸν νῦν λεγόμενον
λόγον ἡ ἡμῖν φῶμεν παραινεῖν, λέγοντα, ὦ πάντων
ἀνδρῶν ἄριστοι, τὴν ὁμοιότητα καὶ ἰσότητα, καὶ τὸ
ταὐτὸν καὶ ὁμολογούμενον τιμῶντες κατὰ φύσιν μὴ
ἀνίετε κατά τε ἀριϑμὸν καὶ πᾶσαν δύναμιν τὴν τῶν
καλῶν κἀγαϑῶν πραγμάτων. καὶ δὴ καὶ νῦν τὸν ἀ-
ριϑμὸν μὲν πρῶτον διὰ βίου παντὸς φυλάξατε τὸν
εἰρημένον" εἶτα τὸ τῆς οὐσίας ὕψος τὲ καὶ μέγεϑος,
ὃ τοπρῶτον ἐνείμασϑε μέτριον ὃν, μὴ ἀτιμάσητε,
τῷ τε ὠνεῖσθαι καὶ τῷ πωλεῖν πρὸς ἀλλήλους. οὔτε
γὰρ ὃ νείμας κλῆρον, ὧν ϑεὸς, ὑμῖν ξύμμαχος, οὔτε
ὃ γομοϑέτης. νῦν γὰρ δὴ πρῶτον τῷ ἀπειϑοῦντι νό-
μος προστάττει, προειπὼν ἐπὶ τούτοις κληροῦσϑαι
᾿ πγὰ ὦ Ἧ ιν ᾿ ἶνοΣ
τὸν ἐϑέλοντα, ἢ μὴ πληθουσϑοι" ὡς πρῶτον μὲν τῆς
᾿ )ῆς ἱερὰς οὔσης τῶν πάντων ϑεῶν, εἶτα ἱερέων τ8
καὶ ἱερειῶν εὐχὰς ποιησομένων ἐπὶ τοῖς πρώτοις ϑύ-
μασι καὶ δευτέροις" καὶ μέχρι τριῶν, τὸν πριάμενον
ἢ ἀποδύμενον, ὧν ἕλαχεν οἰκοπέδων ἢ γηπέδων, τὶ.
εν ΥἹ. 1, ἕ
162 ΡΙΑΤΟΝΙ5 ἃ,ς.Ρ.74 8.5
““,
ἐπὶ τούτοις πρέποντα πάσχειν πάϑη. γράψαντες δ᾽
ἐν τοῖς ἱεροῖς ϑήσουσι κυπαριττέίνας μνήμας ᾿εἰς τὸν
ἔπειτα χρόνον καταγεγραμμένας" πρὸς τούτοις δ᾽ ἔτι,
φυλακτήρια τούτων ὅπως ἂν γίγνηται ἐ καταστήσου-
σιν ἐν ταύτῃ τῶν ἀρχῶν ἥτις ἂν ὀξύτατον ὁρᾷν ἐ0:
κῇ" ἵν αἵ παρὰ ταῦτα ἑκάστοτε παραγωγαὶ γιγνύ-
μεγαν μὴ λανϑάγωσιν αὐτοὺς" ἀλλὰ κολάζωσι τὸν
ἀπειϑοῦντα ἅμα νόμῳ καὶ τῷ ϑεῷ. ὅσον γὰρ δὴ τὸ
γῦν ἐπιταττόμεγον ἀγαϑὸν ὃν τυγχάνει πάσαις ταῖς
πειϑομένοαις πόλεσι, τὴν ἑπομένην κατασκευὴν προσ-
λαβὸν, κατὰ τὴν παλαιὰν παροιμίαν, οὐδεὶς εἴσε-
τοι ποτὲ, κακὸς ὧν, ἀλλ᾽ ἔμπειρός τε καὶ ἐπιεικὴς
ἔϑεσι γενόμενος. χρηματισμὸς γὰρ οὔτ᾽ ἔνεστι σφό-
δρα ἐν τῇ τοιαύτῃ κατασκευῇ, ξυνέπεταί τε αὐτῇ,
μηδὲ δεῖν μηδ᾽ ἐξεῖναι χρηματίζεσθαι τῶν ἀνελευϑέ-
ρῶν χρηματισμῶν μηδενὶ μηδένα, καϑ' ὅσον ἐπονεί-
διστος λεγομένη βαναυσία ἦϑος ἀποτρέπει ἐλεύϑε-
ρον, μηδὲ τοποράπαν ἀξιοῦν ἐκ τῶν τοιοὑτων ξυλ.-
λέγειν χρήματα. «Πρὸς τούτοις δ᾽ ἔτι γόμος ἕπεται
πᾶσι τούτοις, μηδ᾽ ἐξεῖναι χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον
κεκτῆσθαι. μηδένα μηδενὶ ἰδιώτῃ. γόμισμα δ᾽ ἕνεκα
ἀλλαγῆς τῆς καϑ' ἡμέραν" ἣν δημιουργοῖς τε ἀλλάτ-
τεσϑαι σχεδὸν ἀναγκαῖον, "καὶ πᾶσιν ὅπύσων " χρεία
τῶν τοιούτων, μισϑοὺς μισϑωτοῖς, δούλοις καὶ ἐποί-
κοις ἀποτίνειν. ὧν ἕνεκα φαμὲν τὸ νόμισμα κτητέ-
ον, αὐτοῖς μὲν ἔντιμον, τοῖς δὲ ἄλλοις ἀνϑρώποις
ἀδόκιμον. κοινὸν δ᾽ “Ἑλληνικὸν νόμισμα, ἕνεχα τ
στρατειῶν καὶ ἀποδημιῶν εἰς τοὺς ἄλλους ἀνθρώ.
ποὺς, οἷον πρεσβειῶν, ἢ καὶ τενος ἀναγκαίας ἄλλης
ΠΡ ἢ ΒΕ ΤΕΘΙΒΥ5 1118. Υ. 103
τῇ πόλει νόμισμα “Ἑλληνικόν. ἰδιώτῃ δ᾽ ἂν ἄρα ποτὲ
ἀναγκη τὶς γίγνηται ἀποδημεῖν, παραιτησάμενος
μὲν τοὺς ἄρχοντας ἀποδημείτω" νόμισμα δὲ ἂν ποτδ
ἔχων ξενικὸν οἴκαδε ἀφίκηται περιγενόμεγνον, τῇ
πόλει αὐτὸ καταβαλλότω, πρὸς λόγον ἀπολαμβάνων
τὸ ἐπιχώριον. ἰδιούμενος δ᾽ ἂν τι φαίνηται, δημό-
οσιόν τὲ γιγνέσϑω, καὶ ὃ ξυνειδὼς Χαὺ μὴ φράζων,
ἀρᾷ καὶ ὀνείδει μετὰ τοῦ ἀγαγόντος ἔνοχος ἕστω,
καὶ ζημίᾳ πρὸς τούτοις, μὴ ἐλάττονι τοῦ ξενικοῦ
κομισϑέντος γομίσματος. γαμοῦντα δὲ καὶ ἐκδιδόν-
τα, μὴτ οὖν διδόναι μήτϑε δέχεσθαι προῖκα τοπα-
ράπαν μηδ᾽ ἡντινοῦν, μηδὲ νόμισμα παρακατατί-
ΦΙΘΤΝΝ ὅτῳ μὴ τις πιστεύει" μηδὲ δανείζειν ἐπὶ τό-
γ, ὡς ἐξὸν μὴ ἀποδιδόναι τοπαρώπαν τῷ δανεισα-
μένῳ μὴτε τόκον μήτε κεφάλαιον. ταῦτα δ᾽ ὅτι βἐλ-
τιστὰ ἐστὺ πόλει ἐπιτηδεύματα ἐπιτηδεύειν, ὧδε ἂν
τις σκοπῶν, ὀρϑῶς ἂν αὐτὰ διακρίγοι" ἐπαγαφέρων
εἰς τὴν ἀρχὴν ἀεὶ καὶ τὴν βούλησιν. ἔστι δὴ τοῦ νοῦν
ἔχοντος πολιτικοῦ βούλησις, φαμὲν, οὐχ ἥνπερ ἂν
οὗ πολλοὶ φαῖεν; δεῖν βούλεσϑαι τὸν ἀγαϑὸν »Όμο-
ϑέτην, ὡς μεγίστην τὲ εἶναι τὴν πόλιν ἢ νοῶν εὖ
Ῥρβοθατοῖ, καὶ ὅτι μάλιστα πλουσίαν, Ἀεκτην ἐνὴν
δ᾽ αὖ χρυσία καὶ ἀγυρία, καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
ϑάλατταν ἄρχουσαν ὅτι πλείστων" προσϑεῖεν δ᾽ ἂν
καὶ ὡς ἀρίστην δεῖν βούλεσϑαν τὴν πόλιν εἶναι καὶ
ὡς εὐδαιμονεστάτην τόν 78 ὀρϑῶς γομοϑετοῦντα.
τούτων δὲ τὸ μὲν δυνατά ἐστι χίγνεσϑαι, τὺ δὲ οὐ
δυνατά. τι μὲν οὖν δυνατὸ βούλοιτ᾽ ἂν ὃ διαπο-
σμῶν, τὼ δὲ μὴ δυνατὰ οὔτ᾽ ἂν βούλοιτο, ματαίας
ἘΠ
104 ΡΙΑΤΟΝΙ5 Ρ.7458.ν.Ὁ.ς.
υλὴσΞε "Ρ ἂν ἐπιχειροῖ. σχεδὸν μὲν γὰρ εὐδαΐ
βουλήσεις, οὔτ ἂν ἔπιχειφοι. Οχ μὲν γὰρ εὐϑδα!-
ει 5 Α 3 “ ῃ -
μονας ἅμα καὶ ἀγαϑοὺς ἀνθγχη γίγνεσθαι. τοῦτι
᾿ Ψ. ῃ 2. 5) , δ᾽ ΠῚ ͵ Ν
μὲν οὖν βούλοιτ᾽ ἀν. πλουσίους ὁ ἂν σφόδρα καὶ
5 Α 2 [ ε! ν᾿ ΙΓ .π ΝῚ
ἀγαϑοὺς, ἀδύνατον" οὖς 7ὲ δὴ πλουσίους οἱ ποΐ-
λοὶ καταλέγουσι. λέγουσι δὲ τοὺς κεκτημένους ἐν ὁλί-
»- ᾿ " «
γοις τῶν ἀνϑρώπων νομίσματος ἀξια χτήματα, ὦ
καὶ κακός τις κέχτητ᾽ ἄν. εἰ δ᾽ ἔστι τοῦτο οὕτως ἕ-
, 3 -»"Σ'᾽
χον, οὖκ ἂν ἔγωγε αὐτοῖς ποτὲ συγχρωοίην τὸν πλοὺ-
σιον εὐδαίμονα τῇ ἀληϑείᾳ γίγνεσθαι, μὴ καὶ ἅγα-
9ὸν ὄντα. ἀγαϑὸν δὲ ὄντα διαφερόντως καὶ πλού-
) φ 9 Ὁ)
σιον εἶναι διαφερόντως, ἀδύνατον. τί δή; φαίη τις
ὁ εἰ - " ς ἢ
ἂν ἴσως. ὅτι, φαῖμεν ἂν, ἢ τε ἐκ δικαίου καὶ ἀδὶ
χου κτῆσις πλέον ἢ διπλασία ἐστὶ τῆς ἐκ τοῦ δικαΐοι
μόνον" τὰ τε ἀναλώματα, μὴτε καλῶς μήτε αἰσχρῶς
7 , 5 Π οὉ “-“΄ὦ Ν » ι
ἐθέλοντα ἀναλίσκεσθαι, τῶν καλῶν καὶ εἰς καλὰ
ΕῚ » 2)
ἐθελόντων δαπανᾶσθαν διπλασίως ἐλάττονα. οὐκ-
ουὅν ποτὲ ἂν τῶν ἐκ διπλασίων μὲν χρημάτων, ἡμί-
σεων δὲ ἀναλωμάτων, ὃ τὰ ἐναντία τούτων πράτ-
Υ 2.ϑιν Γ 4 δι δ , 3
των, γένοιτ ἂν πλουσιώτερος. ὃστι δὲ ὃ μὲν ἀγαϑὸς,
ἢ δ φις, 13 ΕἸ ᾽ .“ Ξ " ,
τούτων, ὃ δὲ οὐκ ἀγαϑὸς, οτὰν ἢ φειδωλός" τότε
᾿ } μι ,
δὲ ποτε καὶ πάγκακος". ἀγαϑὸς δὲ (ὅπερ εἴρηται
- 3ς" «ς ᾿ ι ᾽ ν ον ᾿
τανῦν) οὐδέποτε. ὃ μὲν γαρ δικαίως καὶ ἀδίκως λαμ-
5
βώνων, καὶ μήτε δικαίως μὴτε ἀδίκως ἀναλίσκων,
- .
πλούσιος, ὅταν καὶ φειδωλὸς 7 ὃ δὲ πάγκακος, ὧσ-
« ΡᾺῚ 31 ᾿ ’ ς ᾿] 3 ᾿
ταπολλὲ ὧν ἄσωτος, μάλα πένης. ὁ δὲ ἀναλίσκων
τε εἷς τὰ καλὰ, καὶ κτώμενος ἀπὸ τῶν δικαίων μό-
Ὁ 9. δὲ "Ἢ ᾿ ε , ΕἸ ,
γον, οὔτ᾽ ἂν διαφέρων πλούτῳ ὁᾳδίως ἂν ποτὲ γὲ-
53 ᾿ .«“ εο»ν
γοιτο, οὐδ᾽ αὖ σφόδρα πένης. ὥστε ὃ λόγος ἡμῖν
2 ᾿ 5 Ε 8. ἃ, .' ἵ 5 Ω ͵ 2 ᾿
ὀρϑὸς, ὡς οὐκ εἰσὶν οὗ παμπλούσιοι ἀγαϑοί" εἰ δὲ
ἤ
ἀ.ο.».γᾷά4... ΠΕ ΤΌΘΙΒΥΘ 1185. 0. 1605
3 3 ς»ν» ε Γ κέ
μὴ ἀγαϑοὶ, οὐδὲ εὐδαίμονες. ἡμῖν δὲ ἡ τῶν νόμων
ς ᾿ ΕἾ -Ὁ 32) ο ς 3 ,
ὑπόϑεσις ἐνταῦϑα ἔβλεπεν, ὅπως ὡς εὐδαιμογέστα-
32) χω ῃ 2 ῃ , -ς ι
τοι ἔσονται, καὶ ὅτι μάλιστα ἀλλήλοις φίλοι. εἰεν δὲ
-"», , τὶ ᾿
οὐκ ἄν ποτε πολῖται φίλοι, ὅπου πολλαὶ μὲν δίκαι
᾿ ΕΥ̓ Ν ι ΑΞ ἘΠ ε;
ἐν ἀλλήλοις εἶεν, πολλαὶ δὲ ἀδικίαι, ἀλλ᾿ ὅπου ὡς τι
2 ᾿
σμικρόταται καὶ ὁλέγισται, λέγομεν δὴ μὴτε χρυσὸν
Ὕ » Ω ͵ 2 - , 2 Ξ
εἶναι δεῖν μήτε ἄργυρον ἐν τῇ πόλει, μήτ᾽ αὖ χρημα-
" Ἁ ᾿
τισμὸν πολὺν διὰ βαγαυσίας καὶ τόκων, μηδὲ βοσκη-
᾿ -Ὁ ,,2 ὦ Γ
μάτων αἰσχρῶν, ἀλλ᾽ ὅσα γεωργία δέδωσι καὶ φέρει"
καὶ τούτων ὅπόσα μὴ χρηματιζόμενον ἀναγκάσειεν
ἀμελεῖν ὧν ἕγεχα πέφυκε τὰ χρήματα. ταῦτα δ᾽
᾽ νι Ὡ .« Ἃ -“΄ »“7
ἐστὲ ψυχὴ καὶ σῶμα " ἃ χωρὶς γυμναστικῆς καὶ τῆς
ΕΥ] Γ 3 32] ᾿ 3] ὦ ᾿ ᾿
ἄλλης παιδείας οὐκ ἂν ποτὲ γένοιτο ἀξιὰ λόγου. διὸ
. " “ 3 ῳ 5 Ἀ
δὴ χρημάτων ἐπιμέλειαν οὐχ ἅπαξ εἰρήκαμεν ὡς χρὴ
“7 -Ὃ᾿ 2) ᾿ »Σ΄ὖᾧ» "»-ὉὋὉ΄ἅ ΙᾺ ᾿
τελευταῖον τιμᾷν. ὄντων γὺρ τριῶν τῶν ἁπάντων
περὲ ἃ πᾶς ἄνϑρωπος σπουδάζει, τελευταῖον καὶ τρέ-
“Ὁ Υ 2 - “
τον ἐστὶν ἡ τῶν χρημάτων ὁρ ϑῶς σπουδαζομένη σποι-
, ι ᾿ ᾿, ᾿ « »-Ὁ “-
δή" σώματος δὲ, μέση " πρώτη δὲ, ἡ τῆς ψυχῆς. καὶ.
" -ἡ ο »" 3 ; ᾿
δὴ καὶ νῦν ἣν διεξερχόμεϑα πολιτείαν, εἰ, μὲν τὰς
« ω Ὁ ν᾿ ᾽ ,
τιμὰς οὕτω τάττεται, ὀρϑῶς νεγνομοϑέτηται" εἰ δὲ
τις τῶν προσταττομένων αὐτόϑι γόμων σωφροσύνης
2 “ἢ -“΄ -οΣΟ
ἔμπροσϑεν ὑγίειαν ἐν τῇ πόλει φανεῖται ποιῶν τι-
μ.] - Ὁ -ὋἪ
κἕαν, ἢ πλοῦτον ὑγιείας καὶ τοῦ σωφρονεῖν, οὐκ ὃρ-
ϑῶς ἀναφανεῖται τιϑέμενος. τοῦτ᾽ οὖν δὴ πολλάκις
ἐπισημαΐγεσθϑαι χρὴ τὸν νομοϑέτην, τὶ τε βούλομαι,
καὶ, εἴ μοι ξυμβαΐνει τοῦτο, ἢ καὶ ἀποτυγχάνω τοῦ
οὖ [7] ΒΟ ν ,ὔ Ὶ -Ὁ
σχοποῦ. καὶ οὕτω τὠχ ἂν ἴσως ἐκ τῆς νομοθεσίας
τ ν, ΧῚ , εἰ ΝΡ Ε) ᾿ , ΕῚ
αὐτός τὸ ἐκβαΐνοι, καὶ τοὺς ἄλλους ἀπαλλάττοι" κατ
» ᾿ 329 ,
ἄλλον δὲ τρόπον οὐδ᾽ ἂν ἕνα ποτέ, ὃ δὴ λαχὼν κδ-
4166 ῬΙΑΤΟΝΙΒ Ὁ.ε.ἅ.6
»τήσϑω, φαμὲν, τὸν κλῆρον ἐπὶ τούτοις οἷς εἰρήκα-
μεν. ἢν μὲν δὴ καλὸν καὶ τἄλλα ἴσα πάντ ἔχοντα
ἕγα ἕκαστον, ἐλϑεῖν εἰς τὴν ἀποικίαν. ἐπειδὴ δὲ οὐ
δυνατὸν, ἀλλ᾽ ὃ μέν τις πλείω κεκτημένος ἀφίξεται
χρήματα, ὃ δ᾽ ἐλάττονα, δεῖ δὴ πολλῶν ἕνεκα τῶν
τε κατὰ πόλιν καιρῶν ἰσότητος ἕνεκοὶ τιμήματα ἄνι-
σα γενέσϑαι, ἵν᾿ ἄρχαΐ τὲ καὶ εἰσφοραὶ καὶ διανομαὶ,
τὴν τῆς ἀξίας ἑκάστοις τιμὴν, μὴ καὶ ἀρετὴν μόνον
τὴν τε προγόνων καὶ τὴν αὑτοῦ, μήτε κατὰ σωμά-
των ἰσχὺν καὶ εὐμορφίαν, ἀλλὺ καὶ κατὰ πλοὗτου
χρῆσιν καὶ πενίας, τὰς τιμάς τὲ καὶ ἀρχὰς ὡς ἰσαΐ-
τατα, τῷ ἀνίσῳ ξυμμέτρῳ δὲ, ἀπολαμβάνοντες, μὴ
διαφέρωνται" τούτων χάριν τέτταρα μεγέϑη τῆς οὖ-
σίας τιμήματα ποιεῖσθϑαν χρεών" πρώτους καὶ δευτέ-
ρους, καὶ τρίτους καὶ τετάρτους, ἢ τισιν ἄλλοις προσ-
αγορευομένους ὀνόμασιν, ὅτάν τε μένωσιν ἐν τῷ αὖ-
τῷ τιμήματι, καὶ ὅταν πλουσιώτατοι ἐκ πενήτων,
καὶ ἐκ πλουσίων πένητες γιγνόμενοι, μεταβαΐνωσιν
εἰς τὸ προσῆκον ἕκαστοι ἑαυτοῖς τίμημα. τόδε δ᾽ ἐπὶ
τούτοις αὖ νόμου σχῆμα ἔγωγ᾽ ἂν τιϑείην ὡς ἑπόμε-
γον. δεῖ γὰρ ἐν πόλει ποῦ, φαμὲν, τῇ τοῦ μεγίστου
νοσήματος οὗ μεϑεξούσῃ (ὃ διάστασιν ἢ στάσιν ὁρ-
ϑότερον ἂν εἴη κεχλῆσϑαι) μὴτε πενίαν τὴν χαλεπὴν
ἐνεῖνοι παρά τισι τῶν πολιτῶν, μήτ᾽ αὖ πλοῦτον" ὡς
ἀμφότερα τικτόντων ταῦτα ἀμφότερα. νῦν οὖν ὅρον
δεῖ τούτων ἑκατέρου τὸν νομοϑέτην φράζειν, ἔστω
δὴ πενίας μὲν ὅρος, ἡ τοῦ κλήρου τιμὴ, ὃν δεῖ μέ-
3! 3
ἩῊν - .Ν 3 Ἀ ᾿
ψειν, καὶ ὃν ἄρχων οὐδεὶς οὐδενὶ ποτὲ περιόψεται
"»-Ὁ " » ΕῚ
ἐλάττω γιγνόμενον, τῶν τῇ ἄλλων κατὰ τὰ αὐτὰ οὗ-
ει γρβααμνα ΤΕ ΤΕΘΙΒΥΘ 115. γ, 167
δεὶς ὃ ὅστις φιλότιμος ἐπὶ ἀρετῇ. μέτρον δὲ αὐτῶν ϑὲἐ-
βέρον ὃ νομοϑέτης, διπλάσιον ἐείσει τούτου κτᾶσϑαν
χαὶ τριπλάσιον, καὶ μέχρι τετραπλασίου. πλείονα
δ᾽ ἂν τις κτᾶται τούτων εὑρὼν, ἢ δοϑέντων ποϑὲν,
ἢ χφηματισάμενος, ἢ τινι τύχῃ τοιαύτῃ κτησάμενος
ἄλλῃ, τὰ περιγιγνόμενα τῇ πόλει ἂν αὐτὰ καὶ τοῖς
τὴν πόλιν ἔγουσι ϑεοῖς ἀπονέμων, εὐδόκιμός τὸ καὶ
ἀζήμιος ἂν εἴη- ἐὼν δὲ τις ἀπειϑῇ τούτῳ τῷ νόμῳ,
φανεῖ μὲν ὃ βουλόμενος, ἐπὶ τοῖς ἡμίσεσιν" ὃ δὲ,
ὄφλων, ἄλλο τοσοῦτον μέρος ἀποτίσεν τῆς αὑτοῦ
πτήσεως, τὰ δ᾽ ἡμίσεα τῶν ϑεῶν. ἢ δὲ κτῆσις, χωρὶς
τοῦ κλήρου, πάντων πᾶσα ἐν τῷ φανερῷ γεγράφϑω
παρὰ φύλαξιν ἄρχουσιν, οἷς ἂν ὃ νόμος προστάξη"
ὅπως ἂν αἵ δίκαι περὲ πάντων ὅσαι εἰς χρήματα ῥᾷ-
διαί τὸ ὦσι καὶ σφόδρα σαφεῖς. Τὸ δὴ μετὰ τοῦτο,
πρῶτον μὲν τὴν πόλιν ἱδρύσθαι δεῖ τῆς «χώρας ὅτι
μάλιστα ἐν μέσῳ, καὶ τἄλλα ὅσα πρόσφορα πόλει
τῶν ὑπαρχόντων ἔχοντα τόπον ἐκλεξάμεγον" αἱ νοῆ-
σαΐέ τε καὶ εἰπεῖν οὐδὲν χαλεπόν. μετὰ δὲ ταῦτα, μέ-
ρη δώδεκα διελέσϑαι, ϑέμενον “Ἑστίας πρῶτον καὶ
Διὸς καὶ ᾿ϑηνᾶς ἃ ἱερὸν, ἀκρύπολιν ὀνομάξοντα᾽ κὺ-
κλον περιβάλλοντα, ἄφ' οὗ τὰ δώδεκα μέρη τέμνειν
τὴν τε πόλιν αὐτὴν καὶ πᾶσαν τὴν χώραν. ἰσα: δὲ δεῖ
γίγνεσθαι τὰ δώδεκα μέρη, τῷ τὰ μὲν αὐ νι γῆς
εἰναῦ σμιχρὼ, τὼ δὲ χείρονος , μείζω. κλήρους δὲ ἐ διδ-
λεῖν τετταράκοντα καὶ πεντακισχίλίους. τούτων τε αὖ
δίχα τεμεῖν ἕκαστον" καὶ συγκληρῶσαι δύο τμήμα-
τα, τοῦ τ' ἐγγὺς καὶ τοῦ πόῤῥω μετέχοντα ἑκότερον
τὸ πρὸς τῇ πόλει μέρος, τῷ πρὸς τοῖς ἐσχάτοις, εἷς
468 ῬΙΑΤΟΝΙΒ ἀ.6.».746.4.}.
κλῆρος" καὶ τὸ δεύτερον ἀπὸ πόλεως, τῷ ἀπ᾽ ἐσχά-
των δευτέρῳ καὶ τἄλλα οὕτω πάντα. μηχαύδοθαι
δὲ καὶ ἐν τοῖς δίχα τμήμασι τὸ νῦν δὴ λεγόμενον
φαυλότητός τε καὶ ἀρετῆς χώρας, ἐπανισουμένους
τῷ πλήϑει τε καὶ ὀλιγότητι τῆς διανομῆς. νείμασϑαν
δὲ δεῖ καὶ τοὺς ἄνδρας δώδεκα μέρη, τὴν τῆς ἄλλης
οὐσίας εἰς ἴσα ὃτι μάλιστα τὸ δώδεκα μέρη συντα-
ξάμενον, ἀπογραφῆς πάντων γενομένης. καὶ δὴ τὸ
μετὰ τοῦτο δώδεκα ϑεοῖς δώδεκα κλήρους ϑέντας,
ἐπονομάσαι καὶ καϑιερῶσαι τὸ λαχὸν μέρος ἑκάστῳ
τῷ ϑεῷ, καὶ φυλὴν αὐτὴν ἐπονομάσαι. τέμνειν δὲ
αὖ καὶ τὰ τῆς πόλεως δώδεκα τμήματα τὸν αὐτὸν
τρόπον ὃνπερ καὶ τὴν ἄλλην χώραν διένεμον " καὶ
δύο νέμεσϑαι ἕκαστον οἰκήσεις, τὴν τε ἐγγὺς τοῦ μέ-
σου καὶ τὴν τῶν ἐσχάτων. καὶ τὴν μὲν κατοίκησιν
οὕτω τέλος ἔχειν. ἐννοεῖν δὲ ἡμᾶς τὸ τοιόνδ᾽ ἐστὶ χρε-
ὼν ἐκ παντὸς τρόπου, ὡς τὼ νῦν εἰρημένα πάντα οὐκ
ἂν ποτε εἰς τοιούτους καιροὺς συμπέσοι, ὥστε ξυμ-
βῆναι κατὰ λόγον οὕτω ξύμπαντα γενόμενα" ἄνδρας
τε οἵ μὴ δυυχερανοῦσι τὴν τοιαύτην Ξυνοικέαν, ἀλλ
ὑπομενοῦσι χρήματά τε ἔχοντες τακτὰ καὶ μέτρια διὰ
βίου παντὸς, καὶ παΐδων γενέσεις, ἃς εἰρήκαμεν ἑκά-
στοις, καὶ χρυσοῦ στερόμενοι; καὶ ἑτέρων, ὧν δῆλος
ὃ γομοϑέτης προστάξων ἐστὶν ἐκ τούτων τῶν γὺν εἰ-
ρημένων. ἔτι δὲ χώρας τὸ καὶ ἄστεος, ὡς εἰρήκαμεν,
μεσό τητάς τε καὶ ἐν κύκλῳ οἰκήσεις πάντη σχεδὸν
οἵο» ὀνείρατα λέγων , ἢ πλάττων καϑάπερ ἐκ κηροῦ
τινὰ πόλιν καὶ πολίτας. ἔχει δὴ τὰ τοιαῦτα οὐ χα-
κῶς τινα τρόπον εἰρημένα. χρὴ δ᾽ ἐπαγαλαμβάγειν
ἌΝ ῬΕ ΓΕΘΊΒΥ5 118. γ.. 169
᾿ ᾿ δ « ᾿ ᾿ , Ψ ΟΣ . Γ .
πρὸς αὑτὸν τὰ τοιάδε πάλιν, ἀρα ἡμῖν ὅ γομοϑετῶ»
φράζει τόδε, Ἔν τούτοις τοῖς λόγοις, ὦ φίλοι, μηδ᾽
αὐτὸν δοκεῖτέ μὲ λεληϑέναι τὸ τὖῦν λεγόμενον, ὡς
ἀληϑὴ διεξέρχεταί τινὰ τρόπον. ἀλλιὰ γὰρ ἐν ξκάστοις
τῶν μελλόντων ἔσεσθαι δικαιότατον οἶμαι τόδε εἶ-
ναν, τὸν τὸ παριδειγμα δεικνύντα οἷον δεῖ τὸ ἐπι--
χειρούμεγνον γίγνεσϑαι, μηδὲν ἀπολείπειν τῶν καλ-
λίστων τε καὶ ἀληϑεοστάτων. ᾧ δὲ ἀδύνατον τὶ ξυμ-
βαίνειν τούτων γίγνεσθαι, τοῦτο μὲν αὐτὸ ἐκκλί-
γεὶν καὶ μὴ πράττειν" ὃ, τι δὲ τούτου τῶν λοιπῶν
ἐγγύτατα ἐστὶ, καὶ ξυγγενέστατον ἔφυ τῶν προση-
κόντων πράττειν, τοῦτ᾽ αὐτὸ διαμηχανᾶσθαν ὅπως
ἂν γίγνηται" τὸν νομοϑέτην δ᾽ ἐᾶσαι τέλος ἐπιϑεῖ-
γαν τῇ βουλήσει. γενομένου δὲ τούτου, τότ᾽ ἤδη ποι-
νὴ μετ ἐκείνου σκοπεῖν ὃ, τι τε ξυμφέρει τῶν εἰρη-
μένων, καὶ τέ πρόσαντες εἴρηται τῆς νομοθεσίας. τὸ,
γὰρ ὁμολογούμενον αὐτὸ αὑτῷ δήπου πανταχῆ ἀ-
περγάζεσθαι καὶ τὸν τοῦ φαυλοτάτου δημιουργὸν,
ἄξιον ἐσόμενον λόγου. νῦν δὴ τοῦτ᾽ αὐτὸ προϑυμη-
τέον ἰδεῖν μετὰ τὴν δόξαν τῆς τῶν δώδεκα μερῶν δια-
νομῆς, τὸ, τίνα τρόπον δῆλον δὴ, τὰ δώδεκα μέρη
᾿τῶν ἐντὸς αὐτοῦ, πλείστας ἔχοντα διανομὰς, καὶ τι
τοὗτοις ξυνεπόμενα, καὶ ἐκ τούτων γενώμενα, μέχοι
τῶν τετταράκοντά τε καὶ πεντακισχιλίων - ὅϑεν φρα-
τρίας καὶ δήμους καὶ κώμας, καὶ πρὸς γε τὰς πολε-
μικας τάξεις τε καὶ ἀγωγὰς, καὶ ἔτι νομίσματα, καὶ
᾿ μέτρα ξηρά τὲ καὶ ὑγρὰ, καὶ σταϑμὰ, πάντα ταῦ-
τα ἔμμετρά τε καὶ ἀλλήλοις σὐὑμφωνα δεῖ τόν γε νό-
μὸν διωτάττειν. πρὸς δὲ τούτοις οὐδ᾽ ἐκεῖνα φοβη-
470 ῬΡῬΙΓΑΤΟΝΙΒ Ρ.747.4.}.8.
τέα, δείσαντα τὴν δόξασαν ὃν γίγνεσθαι σμικρολο-
γίαν, ἂν τις προστάττῃ πάντα ὁπόο᾽ ἂν οχεύη κτῶν-
ται, μηδὲν ἄμετρον αὐτῶν ἐᾷν εἶναι" καὶ κοινῷ λό-
γῳ νομίσαντα πρὸς πάντα εἶναι χρησίμους τὰς τῶν
ἀριϑμῶν διανομὰς καὶ ποικίλσεις, ὅσά τὲ αὐτοὶ ἐν
ἑαυτοῖς ποικίλλονται, καὶ ὅσα ἐν μήκεσι καὶ ἐν βά-
ϑεσι ποικίλματα, καὶ δὴ καὶ ἐν φϑύγγοις καὶ Νὴ
σέὲσι, ταῖς τε κατὺ τὴν εὐθυπορίαν τῆς ἄνω καὶ κά-
τῷ φορᾶς, καὶ τῆς κύκλῳ περιφορᾶς. πρὸς γὰρ ταῦ-
τα πάντα δεῖ βλέψαντα τόν γὲε γομοϑέτην, προστάτ-
τειν τοῖς πολίταις πᾶσιν εἰς δύναμιν τοὑτων μὴ ἀ-
πολείπεσϑαι τῆς συντάξεως. πρός τε γὰρ οἰκονομίαν
καὶ πρὸς πολιτείαν, καὶ πρὸς τὰς τέχνας πάσας, ἕν
οὔδὲν οὕτω δύναμιν ἔγει ποαΐδειον μάϑημα μεγάλην,
ὡς ἡ περὶ τοὺς ἀριϑμοὺ ὺς διατριβή. τὸ δὲ μέγιστον, ὅτι
τὸν νυστάζοντα καὶ ἀμαϑῆ φύσει ἐγείρει, καὶ ὶ εὐμαϑῆ
καὶ μγνήμονα καὶ ἀγχίνουν ἀπεργάξεται παρὰ τὴν αὖ-
τοῦ φύσιν ἐπιδιδόντα ϑείᾳ τέχνῇ. ταῦτα δὴ πάντα,
ἐὸν μὲν ἄλλοις νόμοις τὲ χαὶ ἐπιτηδεύμασιν ἀφαιρῆ-
ταί τις τὴν ἀνελευϑερίαν καὶ φιλοχρηματίαν ἐκ τῶν
ψυχῶν τῶν μελλόντων αὐτὼ ἱκανῶς τε καὶ ὀνησίμως
κτήσεσθαι, καλὰ τὰ παιδεύματα καὶ προσήκοντα
γίγνοιτ᾽ ἄν" εἰ δὲ μὴ, τὴν καλουμένην ἄν τις παν-
ουργίαν ἀντὶ σοφίας ἀπεργασάμεν ἐξ λάϑοι" καϑά-
περ «Αἰγυπτίους καὶ Φοίνικας, καὶ πολλὰ ἕτερα ἂ-
πειργασμένα γένη νῦν ἔστιν ἰδεῖν, ὑπὸ τῆς τῶν ἂλ-
λων ἐπιτηδευμάτων καὶ κτημάτων ἀνελευθερίας"
εἶτέ τις γομοϑέτης αὐτοῖς φαῦλος ἂν γϑθβενς ἐξ-
εἰργάσατο τὰ τοιαῦτα, εἴτε χαλεπὴ τύχη προσπε"
)
ἄς: ΡΒ ΤΕΘΙΒΥ͂Β 1}: γ, 474
᾽ Σ ᾿ 5
“σοῦσα, εἶτε καὶ φύσις ἄλλη τὶς τοιαύτη. καὶ γὰρ, ὦ
11ἐγιλλὲ τε καὶ Κλεινία, μηδὲ τοῦϑ'᾽ ἡμᾶς λανθανέτω
περὴ τύπων, ὡς οὐκ εἰσὶν ἄλλοι τινὲς διαφέροντες
ἄλλων τόπων, πρὸς τὸ γεννᾷν ἀνθρώπους ἀμείνους
καὶ χείρους " οἷς οὐκ ἐναντία γομοϑετητέον. οἵ μὲν
γέ που διὰ πνεύματο, παντοῖα καὶ διειλήσεις ἀλλό-
κοτοί τε εἰσὶ καὶ ἀναίσιοι αὐτῶν, οἱ δὲ, δ ὕδατα"
οἵ δὲ, καὶ διὰ ταύτην τὴν ἐκ τῆς γῆς τροφὴν, ἀνα-
διδοῦσαν οὐ μόνον τοῖς σώμασιν ἀμείγω καὶ χείρω,
ταῖς δὲ ψυχαὶς οὐχ ἧττον δυναμένην πάντα τὰ τοι-
αὗτα ἐμποιεῖν. τούτων δ᾽ αὖ πάντων μέγιστον δια-
φέροιεν ἂν τόποι χώρας, ἐν οἷς ϑεία τὶς ἐπίπνοια
καὶ δαιμόνων λήξεις εἶεν, τοὺς ἀεὶ κατοικιζομένους
ἵλεω δεχόμενοι, καὶ τοὐναντίον. οἷς ὅγε νοῦν ἔχων
γομοϑέτης ἐπισκεψάμενος, ὡς ἄνθρωπον οἵόντ᾽ ἐστὶ
σκοπεῖν τὰ τοιαῦτα, οὕτω πειρῷτ᾽ ἂν τιϑέναι τοὺς
γόμους. Ἢ δὴ καί σοι ποιητέον, ὦ Κλεινία" πρῶτον
τρεπτέον ἐπὶ τὰ τοιαῦτα μέλλοντί γε κατοικίζειν χώ-
νων. ΚΑ4. 4λ);, ὦ ξένε ᾿ϑηναῖε, λέγεις τε ἈΠΩΝ
ἐμοΐ τε οὕτω ποιητέον. τῷ Ἐπ τ
472 ΡΙΑΤΟΝΙΒ Ῥ.γ51.84}
ΠΑΛΑΤΩΝΟΣ
ἐς «ΜῈ ὁ Δλν, ἀὠκτο ΔΝ 7 ἃ
Ἡ
ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
4“ΙΑΛΟΙΟΣ ΕΚΤΟΣ.
Ξ ᾿
“29.1.14 μὴν μετά γε πάντα τὰ γνὺν εἰρημένα, σχε-
δὸν ἂν ἀρχῶν εἶεν σοὶ καταστάσεις τῇ πόλει. ΚΑ.
Ἔχει γὰρ οὖν οὕτω. 4. “ὑο εἴδη ταῦτα περὶ πο-
λιτείας κόσμον γιγνόμενα τυγχάνει. πρῶτον μὲν κα-
ταστάσεις ἀρχῶν τε καὶ ἀρξόντων, ὅσας τε αὐτὰς εἶναι
δεῖ, καὶ τρόπον ὅντινα καϑισταμένας" ἔπειτα οὕτω
δὴ τοὺς νόμους ταῖς ἀρχαῖς ἑκάσταις ἀποδοτέον, οὔδὐ-
τινάς τε αὖ καὶ ὅσους καὶ οἵους προσῆκον ἂν ἑκάσταις
εἴη. σμικρὸν δὲ ἐπισχόντες πρὸ τῆς αἱρέσεως, εἴπω-
μὲν προσήκοντα τινοὶ λόγον περὲ αὐτῆς ῥηϑῆναι.
ΚΑ. Τίνα δὴ τοῦτον; 4. Τόνδε. παντί που δῆλον
τὸ τοιοῦτον, ὅτι μεγάλου τῆς νομοθεσίας ὄντος ἔρ-
γου, τοῦ πόλιν εὖ παρεσκευασμένην ἀρχὰς ἀγεπιτη-
δείους ἐπιστῆσαι τοῖς εὖ κειμένοις νόμοις, οὗ μόνον
ἐξ λυ εν, ὍΕ ὙΠ ΟΤΉν 5 τά. ΤΙ; 173
-οὐδὲν πλέον εὖ τεϑέντων, οὐδ᾽ ὅτι γέλως ἂν πάμπο-
λυς ξυμβαΐνοι, σχεδὸν δὲ βλάβαι καὶ λῶβαι πολὺ
μέγισται ταῖς πόλεσι γίγνοιντ᾽ ἂν ἐξ αὐτῶν. ΚΑ. Πῶς
γὰρ οὔ; 469. Τοῦτο τοίνυν γοήσομεν σοὶ περὶ τῆς
γῦν, ὦ φίλο, πολιτεΐας τε καὶ πόλεως ξυμ βαῖνον: ὅ-
οἃς γὰρ ὅτι πρῶτον μὲν δεῖ τοὺς ὀρϑῶς ἰόντας ἐπὶ
τὸς τῶν ἀρχῶν δυνάμεις, βάσανον ἱκανὴν αὐτούς τε
καὶ γένος ἑκάστων ἐκ παίδων μέχρι τῆς αἱρέσεως εἷ-
γαι δεδωκότας" ἕπειτα αὐ, τοὺς μέλλοντας αἱρήσε-
σϑαι, τεϑράφϑαι τὸ ἐν ἤϑεσι γϑμῶν εὖ πεπαιδευμέ-
γους, πρὸς τὸ δυσχεραίνοντάς τε καὶ ἀποδεχομένους
ὀρϑῶς κρίνειν καὶ ἀποκρίνειν δυνατοὺς γίγνεσθαι
τοὺς ἀξίους ἑκατέρου. ταῦτα δὲ οἵ νεωστὶ ξυνεληλυ-
ϑότες » ὕντες τε ἀλλήλων ἀγνῶτες Σ ἘΡῸ δ᾽ ἀπαίδευτοι,
πῶς ἄν ποτε δύναιντο ἀμέμπτως τὰς ἀρχὰς αἱρεῖ-
σϑαι; ΚΑ. Σχεδὸν οὐκ ἄν πότε. 460. ᾿Αλλὰ γὰρ ἀ-
γῶνα προφάσεις οὐ πάνυ δέχεσθαι. καὶ δὴ καί σοι
τοῦτο γῦν καὶ ἐμοὶ ποιητέον. ἐπείπερ σὺ μὲν δὴ τὴν
πόλιν ὑπέστης τῷ Κρητῶν ἔϑγει προϑύμως κατοιπι-
εἶν, δέκατος αὐτὸς, ὡς φὴς, τανῦν" ἐγὼ δ᾽ αὖ σοι
ξυλλήψεσθϑαι κατὰ τὴν παροῦσαν ἡμῖν τανῦν μυϑο-
λογίαν. οὔκουν δὴ που λέγων γε ἂν μῦϑον ἀκέφα-
λον ἑκὼν καταλίποιμι" πλανώμεγος γὰρ ἅπάντη τοι-
οὗτος ὧν, ἄμορφος φαΐνοιτο. ΚΑ. "Δρισὺ εἴρηκος,
ὦ ξένε. 46. Οὗ μόνον γε, ἀλλὰ καὶ δράσω κατὰ δὺ-
γαμιν οὕτω. Κὶ 4. Πάνυ μὲν οὖν ποιῶμεν ἧπερ καὶ
λέγομεν. 46. Ἔσται τοῦτ᾽, ἂν ϑεὸς ἐϑέλῃ, καὶ γὴ-
ως ἐπιερατῶμς δ» τόγε τοσοῦτον. Κ.. 12 εἰκὸς ἐϑέ-
λειν. ΑΘ, Εἰκὸς γὰρ οὗ». ἑπόμενον δὲ αὐτῷ λάβω-
174 ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ5 ἘΣ
μεν καὶ τόδε. ΚΛ. Τὸ ποῖον; 46. Ὡς ἀνδρείως καὶ
παρακεκινδυγευμένως ἐ ἐν τῷ νῦν ἡ πόλις ἡ ἡμῖν ἔσται
"ατῳκισμένη. ΚΑ. Περὶ τὲ βλέπων καὶ ποῖ ᾿ μάλεστα
αὐτὸ εἴρηκας τανῦν; ΑΘ. Ὥς εὐκόλως καὶ ἀφόβως
ἀπείροις ἀνδράσι »ομοϑετοῦμεν , ὅπως δέξωνται πο-
τὲ τοὺς γὺν τεϑέντας γόμον. δῆλ ον δὲ τόγε τοσοῦ-
τον, ὦ. Κλεινία, παντὶ σχεδὸν καὶ τῷ μὴ πάνυ σοφῷ,
τὸ μὴ ῥᾳδίως 7 αὐτοὺς μηδένα, προσδίέξεσϑαι κατ᾽
ἀρχάς. εἶ δὲ μείναιμέν πῶς τοσοῦτον χρόνον, ἕως οὗ
γευσάμενοι παΐδες τῶν νόμων καὶ ξυντραφέντες ἵκα-
»ῶς, συνήϑεις τε αὐτοῖς γενόμενοι, τῶν ἀρχαιρεσιῶν
τῇ πόλεν πάσῃ κοινωνήσειαν" “7ενομένου γε μὴν οὗ
λέγομεν, εἴπερ τιγὴὶ τρόπῳ καὶ «μηχανῇ τὰν ὁρ-
ϑῶς, πολλὴν ἐχώγε ἀσφάλειαν ἡγοῦμαι καὶ μετὰ τὸν
τότε παρόντα χρόνον ἂν γενέσϑαν τοῦ μὲ εἶν αν τὴν
παιδαγωγηϑεῖσαν οὕτω πόλιν. Κι 4. Ἔχει γ οὖν λό-
γον. 410. Ἴδωμεν τοίνυν πρὸς τοῦτο εἶ; πή τινα πό-
ρον ἱκανὸν πορίζοιμεν ἂν κατὰ τάδέ,. φημὶ γὰρ, ὦ
Κλεινία, Κνωσίους χρῆναι τῶν ἄλλων διαφερόντως
Κρητῶν μὴ μόγον ἀφοσιώσασϑαι περὺ τῆς χώρας ἣν
γῦν κατουκέξετε, συντόνως δ᾽ ἐπιμεληϑῆναι τὸς πρώ-
τᾶς ἀρχὰς εἰς δύναμιν, ὅπως ἂν στῶσιν ὡς ΠΥ
στατα καὶ ἄριστα. τὰς μὲν οὖν ἄλλας, καὶ βραχὺτε-
ρον ἔργον" γομοφύλακας δ᾽ ἂν ἡμῖν πρώτους αἱρεῖ-
σϑαν ἀγρχμιμ κακοῦ ἁπάσῃ σπουδῇ. ΚΑ. Τίνα οὖν
ἐπὶ τούτῳ πόρον καὶ λόγον ἀνευρίσκομεν; .4.. “Τόν-
δε. φημὶ, ὦ παῖδες Κρητῶν, χρῆναι Κνωσίους, διὰ
τὸ πρεσβεὗεεν τῶν πολλῶν πόλεων, κοινῇ μετὰ τῶν
ἀφικομένων εἷς τὴν ξυγοίκησιν ταύτην ἐξ αὑτῶν τὲ
»»758....ἅἃ, ὈῈ ΠΕΘΙΒΥΒ 118. ΥἹ. 475.
“καὶ ἐκείνων αἵρεῖσϑαι, τριάκοντα μὲν καὶ ἑπτὰ τοὺς
πάντας" ἐνγέα δὲ καὶ δέκα ἐκ τῶν ἐποικησόντων,
τοὺς δὲ ἄλλους ἐξ αὐτῆς Κνωσοῦ. τούτους δ᾽ οἱ
Κνώσιοι τῇ πόλει σῇ δόντων, καὶ αὐτόν σε πολίτην
εἶναι ταύτης τῆς ἀποικίας, καὶ ἕνα τῶν ὀκτωκαίδε-
καὶ πείσαντες, ἢ τῇ μετρίῳ δυνάμει βιασάμενοι.
ΚΑ. Τί δῆτα; οὗ καὶ σὺ τε καὶ ὃ Μέγιλλος, ὦ ξένε,
ἐχοινωνησάτην ἡμῖν τῆς πολιτείας; 46. Πέγα μὲν,
ὦ Κλεινία, φρονοῦσιν αἱ ᾿Αϑῆναι, μέγα μὲν καὶ ἡ
Στάρτη, καὶ μακρὰν ἀποικοῦσιν ἑκάτεραι" σοὶ δὲ
κατὰ πάντα ἐμμελῶς ἔχει καὶ τοῖς ἄλλοις οἰκισταῖς
κατὰ ταὐτὰ, ὥσπερ τὰ περὶ σοῦ νῦν λέγομεν. ὡς.
μὲν οὖν γένοιτ᾽ ἂν ἐπιειχέστατα ἐκ τῶν ὑπαρχόντων
ἡμῖν τανῦν εἰρήσθω" προελθόντος δὲ χρόνου, καὶ
μειγάσης τῆς πολιτείας, αἵρεσις αὐτῶν ἔστω τοιάδε
τις" πάντες μὲν κοιγωγούντων τῆς τῶν ἀρχόντων
αἱρέσεως ὅπόσοιπερ ἂν ὅπλα ἱππικὰ ἢ πεζικὰ τι-
ϑῶνται, καὶ πολέμου κεκοινωνήκασιν ἐν ταῖς σφετέ-
ραις αὑτῶν τῆς ἡλικίας δυνάμεσι" ποιεῖσϑαι δὲ τὴν
αἵρεσιν ἐν ἱερῷ ὕπερ ἂν ἢ πόλις ἡγῆται τιμιώτατον.
φέρειν δ᾽ ἐπὲ τὸν τοῦ ϑεοῦ βωμὸν ἕκαστον εἰς πενά-
κίον γράψαντα τοὔνομα πατρόϑεν, καὶ φυλῆς καὶ
δήμου ὁπόϑεν ἂν δημοτεύηται. “παρεγγράφειν δὲ
καὶ τὸ αὑτοῦ κατὰ ταὐτὰ οὕτως ὄνομα. τῷ βουλο-
μένῳ δ᾽ ἐξέστω, τῶν πινακίων ὅ, τι περ ἂν φαίνη-
ται μὴ κατὰ γοῦν αὑτῷ γεγρυμμένον, ἀνελόντα εἰς
ἀγορὰν ϑεῖναι,- μὴ ἔλαττον τριάκοντα ἡμερῶν. τὸ
δὲ τῶν πινάκων κριϑέντα ἐν πρώτοις μέχρι τριακο-
σίων, δεῖξαι τοὺς ἄρχοντας ἰδεῖν πάσῃ τῇ πόλει.
176 ῬῚΆΑΨΨΘΊΙΕΒ 6.».γ 54.κἡ
τὴν δὲ πόλιν ὡσαύτως ἐκ τούτων φέρειν πάλιν δ᾽
ἂν ἕκαστος βούληται" τοὺς δὲ τὸ δεύτερον ἐξ αὐτῶ"
προχριϑέντας ἑκατὸν δεῖξαι πάλιν ἅπασι. τὸ δὲ τρί.
τον, φερέτω μὲν ἐκ τῶν ἑκατὸν ὃ βουληϑεὶς, ὃν ἂν
βούληται, διὰ τῶν αὐτῶν πορευόμενος " ἑπτὰ δὲ καὶ
τριάκοντα, οἷς ἂν πλεῖσται γερασται ψῆψοι, κρίναν-
τες ἀποφηνάντων ἄρχοντας. τίνες οὖν, ὦ Κλεινία
καὺ Πέγιλλε, πάντα ἡμῖν ταῦτ᾽ ἐν τῇ πόλει κατα-
στήσουσι τῶν ἀρχῶν τὸ πέρι καὶ τῶν δοκιμασιῶν
Ξ ΦΕ Ξ- ᾿ »» ᾿ ἢ βῃΝ ε
αὐτῶν; ἀρὰ ἐννοοῦμεν ὡς ταῖς πρῶτον οὕτω κατα-
ζευγνυμέναις πόλεσιν ἀνάγκη μὲν εἶναι τινὰς, οἵτι-
γὲς δὲ εἶεν ἂν πρὸς πασῶν τῶν ἀρχῶν γεγονότες οὐκ
ἔοτι; δεῖ μὴν ἀμωσγέπως, καὶ ταῦτα οὐ φαύλους,
ἀλλ᾽ ὅτι μάλιστα ἄκρους. ἀρχὴ γὰρ λέγεται μὲν ἥμι-
συ παντὸς, ἐν ταῖς παροιμίαις, ἔργου - καὶ τόγε κα-
λῶς ἄρξασθαι, πάντες ἐγκωμιάζομεν ξκάστοτε" τὸ δ᾽
ἔστι τε, ὧς ἐμοὶ φαίνεται, πλέον ἢ τὸ ἥμισυ: καὶ
οὐδεὶς χὐτὸ καλῶς γενόμενον ἐγκεκωμέαπεν ἱκανῶς.
ΚΛ. ᾿Ορϑότατα λέγεις. 40. ]ὴ τοίνυν γιγγώσχον-
τές τε παρῶμεν αὐτὸ ἄῤδητον, μηδὲν διασαφήσαν-
τες ἡμῖν αὐτοῖς τίνα ἔσται τρόπον. ἐγὼ μὲν οὖν οὔ-
δαμῶς εὐπορῶ πλήν γε ἑνὸς εἰπεῖν πρὸς τὸ παρὸν
ἀναγκαίου καὶ ξυμφέροντος λόγου. ΚΑ. Τίνος δὴ;
46. Φημὶ, ταὐτῃ τῇ πόλει ἣν οἰκίζειν μέλλομεν,
οἷον πατέρα καὶ μητέρα οὐκ εἶναι πλὴν τὴν κατοι-
κίζουσαν αὐτὴν πόλιν" οὖκ ἀγνοῶν ὅτι πολλαὶ τῶν
κατοικισϑεισῶν, διάφορον ταὶς κατοικισάσαις πολ-
λάκις ἔνιαι γεγόνασέ τε καὶ ἔσονται. νῦν μὲν ἐν τῷ
παρόντι, καϑάπερ παῖς, εἰ καὶ ποτε μέλλει διάφο-
᾿
ἜΎΚΗΝ ΕΒ ΤΕΘΙΒΥῪ5 111, 0Ἱ, Ε477
ρος εἶναι τοῖς γεννήσασιν, ἔν γ τῇ παρούσῃ παι:
δείας ἀπορίᾳ στέργει τε καὶ στέργεται ὑπὸ τῶν ᾿ὙΆΨῈ
»ησώντων: καὶ φεύγων ἀεὶ πρὸς τοὺς οἰκείους, ἀναγ-
καίους μόνους εὑρίσκει ξυμμάχους ς: ἃ δὴ νῦν φημι
Κνωσίοις διὼ τὴν ἐπιμέλειαν πρὸς τὴν νέαν πόλιν,
καὶ τῇ νέᾳ πρὸς Ἀνωσὸν, ὑπάρχευν ἑτοίμως ΣΈ ΖΟΡΩΝ
τα. λέγω δὲ, καϑάπερ εἶπον γῦν δὴ (δὲς γὰρ τό γε
καλῶς ῥηϑὲν, οὐδὲν βλάπτει) Κνωσίους δεῖν ἐπιτ
μεληϑῆναι πάντων τούτων, κοινῇ προσελομένους
τῶν εἰς τὴν ἀποικίαν ἀφικομένων τοὺς πρεσβυτά-
τοὺς τὲ καὶ ἀρίστους εἰς δύναμιν" ἑλομένους μὴ
ἔλαττον ἑκατὸν ἀνδρῶν καὶ αὐτῶν Κνωσίων ἕστω-
σὰν ἑκατὸν ἕτεροι. τούτους δὲ ἐλϑόντας φημὶ δεῖν
εἰς τὴν καινὴν πόλιν συγεπιμεληϑῆναι ὅπως αἵ τε
ἀρχαὶ καταστῶσι κατὰ νόμους, καταστᾶσοϊἑξ τὲ δοκυ-
μασϑῶσι. «γενομένων δὲ τούτων, τὴν μὲν Ιινωσὸν
τοὺς Κνωσίους οἰκεῖν: τὴν δὲνέαν πόλεν, αὐτὴν αὑτὴν
πείρᾶσϑαν σώζειν τὲ καὶ εὐτυχεῖν. οἱ δὲ δὴ γενόμε-
γοι τῶν ἑπτὰ καὶ τριάκοντα, γὖν τε καὶ εἰς τὸν ἔπει-.
τα ξύμπαντα χρόνον ἐπὶ τοῖσδε ἡμῖν εἰρείσθωσαν'
πρῶτον μὲν φὺλ ακες ἔστωσαν τῶν γόμων' ἕπειτα τῶν
γραμμάτων ὧν ἂν ἕκαστος ἀπογράψῃ τοὶς ἄρχουσι.
τὸ πλῆϑος τῆς αὑτῶν οὐσίας. πλὴν ὃ μὲν μέγιστον
τίμημα ἔχων, τεττάρων» μνῶν" ὃ δὲ τὸ δεύτερον,
τριῶν ὁ δὲ τρίτος, δυοῖν μναΐν" μνᾶς δὲ ὃ τέταρτος.
ἐὰν δὲ τις ἕτερον φαΐένηται τὶ παρὸ τὰ γεγραμμένα
κεκτημένος, δημόσιον. μὲν ἔστω τὸ τοιοῦτον ἅπαν;
πρὸς τούτῳ δὲ δίκην ὑπεχέτω τῷ βουλομένῳ μετιξ-
ναι, μὴ καλὴν μηδ᾽ εὐώνυμον, ᾿ἀλλ αἰσχρὰν, ἐδν
ῬΑ ἘΥΙ. Μ
178 : ΡΙΙΑΤΟΝΙΒ Β-755.ὅ.}.6.
ἁλίσκηται διὰ τὸ κέρδος τῶν γόμων καταφρογῶν.
αἰσχροκερδίας οὖν αὐτὸν γραψάμενος ὃ βουληϑ εἰς,
ἐπεξίτω τῇ δίκη ἐν αὐτοῖς τοῖς »ομοφύλαξιν. ξὰν δ᾽
ὁ φεύγων ὄφλῃ, τῶν κοινῶν κτημάϑων μὴ μετεχέτω.
διανομὴ δὲ ὅταν τῇ πόλει γίγνηταὶ τις, ἄμοιρος
ξἕύτω, πλὴν γε τοῦ κλήρου. γεγράφϑω δὲ ὠφληκὼς,
ἕως ἂν ζῆ, ὅπου πᾶς ὃ βουλόμενος αὐτὰ ἀναγτώσε-
ται. μὴ πλέον δὲ εἴκοσιν ἐτῶν γομοφύλαξ ἀρχέτω"
φερέσθω δ᾽ εἰς τὴν ἀρχὴν μὴ ἔλαττον ἢ πεντήκοντα
γεγονὼς ἐτῶν. ἑξηκοντούτης δὲ ἐνεχϑεὶς, δέκα μόνον
ἀρχέτω ἔτη, καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον, ὅπως, ἄν
τις πλέον ὑπερβὰς ἑβδομήκοντα ζῆ, μηκέτι ἐν τοὺ-
τοις τοῖς ἄρχουσι τὴν τηλικαύτην ἀρχὴν ὡς ἄρξων
διανοηϑήτω. τὸ μὲν οὖν περὶ τῶν νομοφυλάκων
ταῦτα εἰρήσϑω προστάγματα τρία. προϊόντων δὲ εἰς
τοὔμπροσϑεν τῶν νόμων, ἕκαστος προστάξει τούτοις
τοῖς ἀνδράσιν ὡντινὼν αὐτοὺς δεῖ πρὸς τοῖς νῦν εἰ-
ρημένοις προσεπιμελεῖσϑαι. νῦν δ᾽ ἑξῆς ἄλλων ἀρ-
χῶν αἱρέσεως πέρι λέγοιμεν ἄν. δεῖ γὰρ δὴ τὰ μετὰ
ταῦτα στρατηγοὺς αἱρεῖσϑαι, χαὶ τούτοις εἰς τὸν
πόλεμον οἷον τινὸς ὑπηρέτας, ἱππάρχους καὶ φυ-
λάρχους, καὶ τῶν πεζῶν φυλῶν κοσμητὰς τῶν
τάξεων" οἷς πρέπον ἂν εἴη τοῦτ᾽ αὐτὸ τοὔνομα
μάλιστα οἷον καὶ οἵ πολλοὶ ταξιάρχους αὐτοὺς
ἐπονομάζουσι. τούτων δὲ στρατηγοὺς μὲν ἐξ αὖ-
τὴς τῆς πόλεως ταύτης οἵ νομοφύλακες προβαλ-
λέσϑων" αἱἵρείσϑων δ᾽ ἐκ τῶν προβληϑέντων πάν-
τὲς οὗ τοῦ πολέμου κοινωνοὶ, γενόμενοί τὸ ἐν
ταῖς ἡλικέαις καὶ γιγνόμενοι ἑκάστοτε. ἐὰν δὲ τις
ἃ.ς.».7) 50.4.0. ΠῚ ΓΒΟΙΒΥ 118. γι. ἢ 179
ἀν - “ ν » ϑϑῖνν ὧν
ἄρα δοκῇ τινε τῶν μὴ προβεβλημένων ἀμεΐνων
: ᾽ 5 32
᾿ εἰναι τῶν προβληϑέντων. τινὸς, πονομάσας ἄνϑ'
8
ὅτου ὅντινα προβάλλεται, τοῦτ᾽ αὐτὸ ὀμνὺς ἄντι-
προβαλλέσϑω τὸν ἕτερον. ὁπότερος δ᾽ ἄν δόξῃ δια-
χειροτονούμενος, εἰς τὴν αἵρεσιν ἐγκριγέσϑω. τρεῖς
δὲ, οἷς ὃν ἡ πλείστη χειροτονία γίγνηται, τούτους
εἶναι στρατηγοὺς τε καὶ ἐπιμελητὰς τῶν κατὰ πόλε-
μον, δοκιμασϑέντων, καϑάπερ οἵ νομοφύλακες. τα-
ξιάρχους δὲ αὑτοῖσι προβάλλεσθαι μὲν τοὺς αἱρεϑέν-
τας στρατηγοὺς δώδεκα, ἑκάστῃ φυλὴ ταξέαργον.
τὴν δ᾽ ἀντιπροβολὴν εἶναι, παϑάπερ τῶν στρατηγῶν
ἐγίγνετο, τὴν αὐτὴν καὶ περὶ τῶν ταξιαρχῶν καὶ τὴν
ἐπιχειροτογέαν καὶ τὴν κρίσιν. τὸν δὲ ξύλλογον τοῦ-
τον ἕν τῷ παρύντι πρὲν πρυτάνεις τὸ χαὶ βουλὴν ἢ-
ρῆσϑαι, τοὺς νομοφύλακας συλλέξαντας εἰς χωρίον
ὡς ἱερώτατόν τε καὶ ἱκανώτατον καϑίσαι" χωρὶς μὲν
τοὺς ὁπλέτας, χωρὶς δὲ τοὺς ἱππέας" τρίτον δ᾽ ἐφε-
᾿ξῆς τούτοις πᾶν ὅσον ἐμπολέμιον. χειροτόνούντων δὲ
στρατηγοὺς μὲν καὶ ἵππάρχους, πάντες " ταξιάρχους
δὲ, οἱ τὴν ἀσπίδα τιϑέμενοι. φυλάῤχους δὲ αὖ τοὐ-
»" Ὧν δ ᾿ «ς Ἑ
τοις πᾶν τὸ ἱππικὸν αἱρείσθϑω. ψῖν δὲ, ἢ ἢ τοξοτῶν»,
, ἢ ϑηδοὺ ἄλλου τῶν ἐμπολεμίων ἡγεμόνας οὗ ΣΝ
γοὶ ἑαυτοῖς καϑιστάντων. ἱππάρχων δὴ κατστάασις
ἂν ἡμῖν ἔτὶ λουτὴ γίγνοιτο. τούτους οὖν προβαλλέ-
σϑὼν μὲν οἵπερ καὶ τοὺς στρατηγοὺς προὐβάλλοντο.
τὴν δὲ αἵρεσιν καὶ τὴν ἀντιβολὴν τούτων τὴν αὐτὴν
γίγνεσθαι καϑάπερ ἡ τῶν σερατηγῶν ἐγίγνετο. χεὶ-
θοτονείτω δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοὺς, ἐναντίον δρώντων
τῶν πεζῶν δύο δὲ οἷς ἂν πλείστη χειροτονέα γίγνγη!
Μιχ
1590 ΡΙΙΑΤΟΝΙΒ ο«Ά,.,
ται; τούτους ἡγεμόνας εἶναι πάντων τῶν ἱππευόν-
τῶν. τὰς δὲ ἀμφισβητήσεις τῶν χειροτογιῶν μέχρν
δυοῖν εἶναι" τὸ δὲ τρίτον ξὰὼν ἀμφισβητῇ τις, διαψη-
φίξζεσϑαι τούτους οἵσπερ τῆς χειροτονίας μέτρον ἑκά-
στοις ἑκάστων ἦν. βουλὴν δὲ εἰναι μὲν τριάκρντα δω-
δεκάδας ἑξήκοντα δὲ καὶ τριακόσιοι γίγνοιντο ἂν
πρέποντες ταῖς διανομαῖς. μέρη δὲ διανείμαντας τέτ-
ταρα κατιὰ ἐννενήκοντα τὸν ἀριϑμὸν, τούτων ἐξ ἕκά-
στου τῶν τιμημάτων φέρειν ἐνψενήκοντα βουλευτάς.
πρῶτον μὲν ἑ ἐκ τῶν μεγίστων τιμημάτων ἅπαντας φέ-
θειν ἐξ ἀνάγκης" ἢ ζημιοῦσϑαν τὸν μὴ πευϑιόμενον,
τῇ δοξάσῃ ζημίᾳ. ΠΩΣ δ᾽ ἐνεχϑῶσι, τούτους μὲν
κατασημήνασϑαι' τῇ δὲ ὑ ὑστεραίᾳ φέρειν ἐκ τῶν δευ-
τόρων τιμημάτων, κατὰ ταὐτὰ παϑάπερ τῇ πρόσϑεν.
τρίτῃ δ᾽ ἐκ τῶν πρίσων τιμημάτων. φέρειν μὲν τὸν
βουλόμενον. ἐπάναγκες δὲ εἶναι τοῖς τῶν τριῶν τιμη-
μάτων" τὸ δὲ τέταρτόν τε καὶ σμικρότατον, ἐλεύϑερον
ἀφεῖσθαι τῆς ζημίας ὃς ἂν αὐτῶν μὴ βούληται φέ-
ρευν. τετάρτῃ δὲ, φέρειν. μὲν ἐκ τοῦ τετάρτου καὶ
σμικροτάτου τιμήματος. ἅπαντας. ἀζήμιον δ᾽ εἶναι
τὸν ἐκ τοῦ τετάρτου καὶ τρίτου τιμήματος, ἐὰν ἕνε-
γκεῖν μὴ β βούληται" τὸν δ᾽ ἐκ τοῦ δευτέρου καὶ πρώ-
του μὴ φέροντα, ξημιοῦσϑαι" τὸν μὲν ἐκ τοῦ δευ-
τέρου, τριπλασίᾳ τῆς πρώτης ζημίας" τὸν δ᾽ ἐκ τοῦ
πρώτου, τετραπλασίᾳ" πέμπτῃ δὲ ἡ ἡμέρῳ τὰ κατα-
σημανϑέντα ὀνόματα ἐξενεγκεῖν μὲν τοὺς ἄρχοντας,
ἐδεῖν πᾶσι τοῖς πολίταις" φέρειν δ᾽ ἐκ τούτων αὖ
πάντα ἄνδρα, ὁ ἢ ζημιοῦσϑαν τῇ πρώτῃ ξημίᾳ. ὀγδοή-
κοντα, δὲ καὶ ἑκατὸν ἐχλέξαντας ἀφ᾽ ἑκάστου τῶν τιξ
(ς-. ὡ τάχωρ- ὦ;
ψι751.6.... ΠΕ ΓΕΘΙΒΥ͂Β 118. γ΄. 484
μημάτων, τοὺς ἡμίσεις τούτων ἀποχληρώσαντας δο-
κιμάσαι. τούτους δ᾽ εἶναι τὸν ἐνιαυτὸν βουλευτάς. ἡ
μὲν αἵρεσις οὕτω γιγνομένη μέσον ἂν ἔχοι μογαρχι-
κῆς καὶ δημοκρατικῆς πολιτείας, ἧς ἀεὶ δεῖ μεσεὺ-
είν τὴν πολιτείαν. δοῦλοι γὼρ ἂν καὶ δεσπόται οὐκ
ἂν ποτε γένοιντο φίλοι, οὐδὲ ἐν ἴσαις τιμαῖς διαγο-
οεὐόμενοι, φαῦλοι καὶ σπουδαῖοι. τοῖς γὰρ ἀνέσοις
τὸ ἴσα ἀγισα γίγνοιτ ἂν, εἰ μὴ τυγχάνοι τοῦ μέ-
τρου. διὰ γὰρ ἀμφότερα ταῦτα στάσεων αἱ πολιτεῖαι
πληροῦνται. παλαιὸς γὰρ λόγος ἀληϑὴς ὧν, ὡς ἰσό-
τῆς φιλότητα ἀπεργάζεται, μάλα μὲν ὀρϑῶς εἴρηται
καὶ ἐμμελῶς " ἥτις δ᾽ ἐστέ ποτε ἰσότης ἡ τοῦτο «ὐτὸ
δυναμένη, διὼ τὸ μὴ σφόδρα σαφὴς εἶναι, σφόδρα
ἡμᾶς. διαταράττει. δυοῖν γὼρ ἰσοτήτοιν οὔσαιν, ὅμω-
γύμοιν μὲν, ἔργῳ δὲ εἰς πολλὰ σχεδὸν ἐναντίαιν, τὴν
μὲν ἑτέραν εἰς τὰς τιμὲς πᾶσα πόλις ἱκανὴ παραγα-
γεῖν, καὶ πᾶς νομοθέτης, τὴν μέτρῳ ἴσὴν καὶ στα-
ϑμῷ καὶ ἀριϑμῷ, κλήρῳ ἀπευϑύνων εἰς τὰς διανο-
' Ἅ » Ὁ ᾿ τ 9 , , Ὁ ἂν», Φιν Ν
- μᾶς αὐτὴν" τὴν δὲ ἀληϑεστάτην καὶ ἀρίστην ἱσότη-
τὰ οὐκέτι ῥάδιον παντὲ ἰδεῖν. Διὸς γὰρ δὴ κρίσις
ἐστέ" καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀεὶ σμικρὰ μὲν ἐπαρκεῖ"
πᾶν δὲ ὅσον ἂν ἐπαρκέσῃ πόλεσιν ἢ καὶ ἰδιώταις,
πάντ᾽ ἀγαθὰ ἀπεργάζεται. τῷ μὲν γὰρ μείζονι πλείω,
τῷ δὲ ἐλάττονι σμικρότερα γέμει, μέτρια διδοῦσικ
πρὸς τὴν αὐτῶν φύσιν ἑκατέρῳ. καὶ δὴ καὶ τιμὲς
μείζοσι μὲν πρὸς ἀρετὴν, ἀεὶ μείζους" τοῖς δὲ τοῦ-
᾿ , 3 “- [
ψαντέον ἔγουσιν ἀρετῆς τε καὶ παιδείας, τὸ πρέπον»
, ΒῚ ΄ ᾿ : .7 ᾿ Γ Ἂ
ἑκατέροις ἀπονέμει κατὰ λόγον. ἔστι γὰρ δή ποῦ καὶ
ε»ν»ν ς
. τὸ πολιτικὸν ἡμῖν ἀεὶ τοῦτ᾽ αὐτὸ τὸ δίκαιον" οὗ κοὺὶ
{82 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ς.}».7 ὅ8.α.».
νῦν ἡμᾶς ὀρεγομένους δεῖ, καὶ πρὸς ταύτην τὴν ἰσό-
τητα, ὦ Κλεινία, ἀποβλέποντας, τὴν γῦν φυομέ-
γην κατοικίζειν πόλιν. ἄλλην τε ἂν ποτὲ τις οἰκίζη,
πρὸς ταὐτὸ τοῦτο σκοπούμενον χρεὼν νομοϑετεῖν"
ἀλλ οὐ πρὸς ὀλίγους τυράννους, ἢ) πρὸς ἕνα, ἢ καὶ
κράτος δήμου τὶ, πρὸς δὲ τὸ δίκαιον ἀεί. τοῦτο
ἐστὶ τὸ νῦν δὴ κεχϑὲν, τὸ κατὰ φὗσιν ἴσον ἀνίσοις
ἑκάστοτε δοϑέν. ἀναγκαϊόν γε μὴν καὶ τοὑτοις πα-
ρωνυμίοισι ποτὲ προσχρήσασϑαιν πόλιν ἅπασαν, εἴ
μέλλοι στάσεων ἑαυτῇ μὴ προσχοιγωνήσειν κατά τι
μέρος. τὸ γὰρ ἐπιεικὲς καὶ σύγγνωμον τοῦ τελέου καὶ
ἀκριβοῦς, παριὲ δίκην τὴν ὀρϑὴν, ἐστὶ παρατε-
ϑραυσμένον, ὅταν γίγνηται. διὸ τῷ τοῦ κλήρου ἴ5
σως ἀνάγκη προσχρήσασϑαι, δυσκολίας τῶν πολλῶν
ἕνεκα, ϑεὸν καὶ ἀγαϑὴν τύχην καὶ τότε ἐν εὐχαῖς
ἐπικαλουμένους, ἀπορϑοῦν αὐτοὺς τὸν κλῆρον πρὸς
τὸ δικαιότατον. οὕτω δὴ χρηστέον ἀναγκαίως μὲν
ταῖν ἰσοτήτοιν ἀμφοῖν" ὡς δ᾽ ὅτι μάλιστα ἐπὶ ὁλι-
γίστοὶς τῇ ἑτέρᾳ, τῇ τῆς τύχης δεομένῃ. ταῦτα οὕ-
τω διὰ ταῦτα, ὦ φίλοι, ἀναγκαῖον τὴν μέλλουσαν
σώζεσθαι δρᾷν πόλιν. ἐπειδὴ δὲ γαὺς τε ἐν ϑαλάττῃ
πλέουσα φυλακῆς ἡμέρας δεῖται καὶ νυκτὸς ἀεὶ, πό-
λις τε ὡσαύτως ἐν κλύδωνι τῶν ἄλλων πόλεων διαγο-
μένη, καὶ παντοδαπαῖσιν ἐπιβουλαῖς οἰκεῖ κινδυ-
νεύουσα ἁλίσκεσθαι" δεῖ δὴ δι᾿ ἡμέρας τὸ εἰς νύκτα
καὶ ἐκ νυκτὸς συνάπτειν πρὸς ἡμέραν ἄρχοντας ἄρχου-
σι, φρουροῦντάς τε φρουροῦσι διαδεχομένους ἀεὶ
καὶ παραδιδόντας μηδέποτε λήγει». πλῆϑος δὲ οὐ
δυνατὸν ὀξέως οὐδέποτε οὐδὲν τοὕτων πράττει». ἄνα-
Ἷ ͵
ο, 4.6. Ὲ ΤΈΘΙΒΥΒ 1165. ΥἹ. 189
γκαῖον δὲ τοὺς μὲν πολλοὺς τῶν βουλευτῶν ἐπὲ τὸ
πλεῖστον τοῦ χρόνου ἐὰν ἐπὶ τοῖς αὑτῶν ἰδίοισι μέ-
γοντας, εὐθημονεῖοϑαι τὰὼ κατὰ τὰς αὑτῶν οἰκήσεις"
τὸ δὲ δωδέχατον μέρος αὐτῶν ἐπὶ δώδεκα μῆνας
γείμαντας, ἕν ἐφ᾽ ἑνὶ παρέχειν αὑτοὺς φύλακας" ἰόν-
τι τὸ τινι ποϑὲν ἀλλοϑεν», εἴτε καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς πόλεως,
ἑτοίμως ἐπιτυχεῖν. ἄν τε ἀγγέλλειν βοὐληταίτις, ἐάν
τὶ αὖ πυνϑάνεσϑαίξτι τῶν ὧν προσήκει πόλει πρὸς πό-
λεις ἄλλας ἀποκρίνεσϑ αἱ τε, καὶ ἐρωτήσασαν ἑτέρας,
ἀποδέξασθαι τὰς ἀποκρίσεις. καὶ δὴ καὶ τῶν κατὰὼ
πόλιν ἑκάστοτε γεωτερισυμῶν ἕνεπα παντοδαπῶν εἰω-
ϑύτων ἀεὶ γίγνεσϑαι" ὅπως ἂν μάλιστα μὲν μὴ γί-
γνωνται, ψαιθμένοιν δὲ, ὅτι τάχιστα αἰσϑομένης, τῆς
πόλεως ἰαϑῇ τὸ γενόμενον. διὸ ξυλλόγων τε ἀεὶ δεῖ
τοῦτο εἶναι τὸ προκαϑήμενον τῆς πόλεως κύριον,
καὶ διαλύσεων τῶν τε κατιὰ νόμους τῶν τε ἐξαίφ ης
προσπιπτουσῶν τῇ πόλει. ταῦτα μὲν οὖν πάντα τὸ
δωδέκατον ἂν μέρος τῆς βουλῆς εἴη τὸ διακοσμοῦν,
τὸ ἕνδεκα ἀναπαυόμενον τοῦ ἐνιαυτοῦ μέρη. κοινῇ
δὲ μετὰ τῶν ἄλλων ἀρχῶν δεῖ τὰς φυλαπὸς ταῦτας
φυλάττειν κατὼ πόλιν τοῦτο τὸ μύριον τῆς βουλῆς
ἀεί, καὶ τὺ μὲν κατὺὶ πόλιν οὕτως ἔχοντα, μετρέως
ἂν' εἴη διατεταγμένα" τῆς δὲ ἄλλης χώρας πάσης τίς ἐπι-
μέλεια καὶ τίς τάξις; ἄρα οὐχ ἡνίκα πᾶσα μὲν ἡ πόλις,
σύμπασα δὲ ἡ χώρα κατιὶ δώδεκα μέρη διανενέμηται,
τῆς πόλεως αὐτῆς ὁδῶν καὶ οἰκήσεων καὶ οἰκοδομιῶν
καὶ λιμένων καὶ ἀγορᾶς καὶ κρητῶν, καὶ δὴ καὶ τεμενῶν
καὶ ἱερῶν, καὶ πάντων τῶν τοιούτων ἐπιμελητὰς δεῖ
τινος ἀποδεδειγμένους εἶναι; ΚΙ. Πῶς γὰρ οὔ;
84 ΡΙΑΤΟΝΙΒ Ῥ-759.8.0.».ἃ.
10. “έγωμεν δὴ τοῖς. μὲν ἱεροῖς γεωχόρους τὸ καὶ
ἕερέας καὶ ἵρρμδς δεῖν γγνεῦθαῦ ὁδῶν δὲ καὶ οἰκο-
δομιῶν κεὶς κόσμου τοῦ περὶ τὰ τοιαῦτα, ἀνϑρώ-
πῶ» τὲ, ἵνα μὴ ἀδικῶσι, καὶ τῶν ἄλλων ϑηρίων, ἐν
αὐτῷ τε τῷ τῆς πόλεως περιβύλῳ καὶ προαστείῳ, ὕ-
πὼς ἂν τὰ προσήκοντα πόλεσι γίγνηται, ἑλέσϑαι δεῖ
τρία μὲν ἀρχόντων εἴδη" περὶ μὲν τὸ νῦν δὴ λεχϑὲν
ἀστυνόμους ἐπονομάξ ζοντα, τὸ δὲ περὶ ἀγορᾶς κὐ-
σμον, ἀγορανόμους. ἱερῶν δὲ ἱερέας, οἷς μὲν εἶσι
πότρια ἱερωσύναι καὶ αἷς, μὴ κινεῖν. εἰ δὲ, οἷον το-
πρῶτον κατοικιζομένοις εἰκὸς γέγνεσϑαιν περὶ τὰ τοῦς
αὕτα, ἢ μηδενὶ ἢ τισὲν ὀλίγοις οἷς μὴ καϑεστήκοι, κα-
ταστατέον ἱερέας τε καὶ ἱερείας, νεωκόρους γίγνεσθαι
τοῖς ϑεοῖς. τούτων δὴ πάντων τιὶ μὲν ἀἱρετὰ χρὴ, τὰ
δὲ, χληρωτὸ ἐν ταῖς καταστάσεσι γίγνεσθαι" μιγνύντας
πρὸς φιλίαν ἀλλήλοις δῆμον καὶ μὴ δῆμον, ἐν ἑκάστῃ
χώρᾳ : καὶ πόλει, ὅπως ἂν μὰλ στὰ ὁμονοῶν εἴη. τὰ
μὲν οὖν τῶν ἱερῶν, τῷ ϑεῷ ἐπιτρέποντα αὐτῷ τὸ κε-
χαρισμένον γίγνεσθαι, »λησοῦν οἵτω τῇ ϑείᾳ τὑχῃ
ἀποδιδόντα. δοκιμάζειν δὲ τὸν ἀεὶ λαγχάνοντα, πρῶ-
τον μὲν, ὁλόκληρον καὶ γνήσιον " ἔπειτα ὡς ὅτι μά-
λιστὰ ἐκ καϑαρευουσῶν οἰκήσεων" φόνου δὲ ἁγνὸν,
καὶ πάντων τῶν περὲ τὰ τοιαῦτα εἰς τὰ ϑεῖα ἅμαρ-
τανομένων, αὐτόν τε καὶ πατέρα καὶ μητέρα κατὰ
ταὐτὰ βεβιωκότας. ἐκ 4ελφῶν δὲ χφὴ γόμους περὶ τὰ
ϑεῖα κομισαμένους, καὶ καταστήσαντας ἐπ᾽ αὐτοῖς
ἐξηγητὰς, τούτοις χρῆσϑαι. κατ᾽ ἐνιαυτὸν δὲ εἶναι
καὶ μὴ μακρότερον τὴν ἱεῥωσύνην ἑκάστῳ, ἔτη δὲ μὴ
ἔλαττον ἑξήκοντα ἡμῖν εἴη γενονὼς ὃ μέλλων καϑ᾽
2» 780..".., ἨῈ ΤΕΘΙΒΥΒ 118. ΥἹ. 85
ἱεροὺς γόμους περὶ τὰ ϑεῖα ἱκανῶς ἁγιστεύειν. ταὐτὰ
«δὲ χαὶ περὶ τῶν ἱερειῶν ἔστω τὼ νόμιμα, τοὺς δὲ ἐξηγη-
τὰς τρὶς φερέτωσαν μὲν αἷ τέτταρες φυλαὶ τέτταρας ὃ-
χαστον εἰ αὑτῶν" τρεῖς δὲ οἷς ἂν πλεέστη γένηται ψῆφος
δοκιμάσαντας τοὺς ἐννέα, πέμπειν εἰς ελφοὺς, ἀφελεῖν
ἐξ ἑκάστης τριάδος ἕνα. τὴν δὲ δοκιμασέαν, αὐτῶν καὶ
τοῦ χρόνου τὴν ἡλικέαν εἶναν καϑιυίπερ τῶν ἱερέων.
οὗτοι δὲ ἔστων ἐξηγηταὶ διὰ βίου. τὸν δέ γε λιπόν-
τα προαιρείσϑωσαν αἱ τέτταρες φυλαὶ, ὅϑεν ἂν ἐκ-
λίπῃ. ταμίας δὲ δεῖ τῶν τὸ ἱερῶν χφημάτων ἑκάστοις
τοῖς ἱεροῖς καὶ τεμενῶν καὶ καρπῶν τούτων καὶ μυ-
σθϑώσεων κυρίους αἱρεῖσϑαι μὲν ἐκ τῶν μεγίστων τι-
μημάτων τρεῖς εἰς τὰ μέγιστα ἱερά" δύο δ᾽ εἰς τὰ
σμικρότερα " πρὸς δὲ τὰ ἐμμελέστατα, ἕνα. τὴν δ᾽
αἵρεσιν τούτων καὶ τὴν δοκιμασίαν γίγνεσθαι καϑά-
πὲρ ἡ τῶν στρατηγῶν͵ ἐγέγνετο. καὶ τὸ μὲν αὖ περὶ
τὰ ἱερά, ταῦτα γιγνέσϑω. ᾿ἀφρούρητον δὲ δὴ μη-
δὲν εἰς δύναμιν ἔστω. πόλεως μὲν οὖν αἱ φρουραὶ
πέρι, ταύτῃ γιγνέσϑωσαν, αἀτρατηγῶν ἐπιμελουμέ-
γωὼν χαὶ ταξιαρχῶν καὶ ἱππάρχων καὶ φυλάρχων καὶ
πρυτανέων», καὶ δὴ καὶ ἀστυνόμων καὶ ἀγοραγύμων,
᾿ὅπύταν αἱρεθέντες ἡμῖν καταστῶσι τινὲς ἱκανῶς. τὴν
δὲ ἄλλην χώραν φυλάττειν πᾶσαν κατὰ τάδε. δώδε-
κα μὲν ἡμῖν ἡ χώρα πᾶσα εἰς δύναμιν ἴσα μόρια γε-
νέμηται" φυλὴ δὲ μέα τῷ μορίῳ ἑκάστῳ ἐπικληρω-
ϑεῖσα, κατ᾿ ἐνιαυτὸν παρεχέτω πέντε οἷον ἀγρονό-
μους τε καὶ φυλάρχους. τούτοις δ᾽ ἔστω καταλέξοι-.
σϑαι τῆς αὑτῶν φυλῆς ἑκάστῳ δώδεκα τῶν πέντε, ἐκ
τῶν νέων, μὴ ἔλαττον ἢ: πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη γεγο-
150 ΡΙΆΤΟΝΙΘΒΘ ἐν ἢ διε ν.7561..
γότας, μὴ πλεῖον δὲ, ἢ Τριάκοντα: τούτοις δὲ δια-
κληρωϑήτω, τὰ μόρια τῆς χώρας κατὰ μῆνα ἕκαστω
ἑχάστοις, ὅπως ὃν πάσης τῆς χώρας ἔμπειροὶ τε καὶ
ἐπιστήμονες γίγνωνται πάντες. δύο δ᾽ ἔτη τὴν ἄρ-
χὴν καὶ τὴν φρουρὰν γίγνεσϑαι φρουροῖς τε καὺ ἄρ-
χουσιν. ὅπως δ᾽ ἂν τοπρῶτον λάχωσι τὰ μέρη, τοὺς
τῆς χώρας τόπους μεταλλάττοντας, ἀεὶ τῶν ἑξῆς τό-
πων ἑκάστου μὴν ὃς ἡγεῖσϑαι τοὺς φρουράρχους, ἐπι-
δέξια κύκλῳ. τὸ δ᾽ ἐπιδέξια γιγρέσθο; τὸ πρὸς ἕω.
πιριελϑόντες δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῷ δευτέρῳ ἔτει, ἵνα
ὡς πλεῖστοι τῶν φρουρῶν μὴ μόνον ἔμπειροι, τῆς χώ-
ρας γὶ)ν ὠνταῖι κατ μίαν ὥραν τοῦ ἐνιαυτοῦ πρὸς
τῇ χώρᾳ δὲ ἅμω καὶ τῆς ὥρας ἑκάστης περὶ ἕκαστον
τὸν τόπον τὸ γιγνόμενον ὡς πλεῖστοι καταμάϑωσιν,
οὗ τότε ἡγούμενοι πάλιν ἀφηγείσϑωσαν, εἰς τὸν εὑ-
ὦνυμον ἀεὶ μεταβάλλοντες τόπον, ἕως ἂν τὸ δεύτε-
ρον διεξέλθωσιν ἔτος. τῷ τρότηι δὲ ἄλλους ὕγοθνύ-
μους αἱρεῖσθαι καὶ φρουράρχους, τοὺς πέντε τῶν
δώδεκα ἐπιμελητάς. ἐν δὲ δὴ ταῖς διατριβαῖς τῷ τό-
πῳ ἑκάστῳ τὴν ἐπιμέλειαν εἶνα: τοιάνδε τινά: πρῶ-
τον μὲν, ὕπως εὐερκὴς ἥ χώρα Ὁ πρὸς τοὺς πολεμίους
ὅτι μάλιστα ἕσται" ταφρεύοντάς τε ὅσα ἂν τοὐύ-
του δέῃ, καὶ ἀποσκάπτοντας, καὶ ἐν οἰκοδομήμα-
σιν εἰς δύναμιν εἴργοντας τοὺς ἐπιχειροῦντας ὅτι-
οὖν τὴν χώραν καὶ τὰ τ ἐκ ῥαιρηρὴ κακουργεῖν. χρω-
μένους δ᾽ ὑποζυγίοις καὶ τοῖς οἰκέταις τοῖς ἐν τῷ
τόπῳ ἑκάστῳ πρὸς ταῦτα, δι᾿ ἐκείνων ποιοῦντας,
ἐκείγοις ἐπιστατοῦντας, τῶν οἰκείων ἔργων αὖ-
τῶν ἀργίας ὅτι μάλιστα ἐκλεγομένους. δύσβατο
"ον ἂν ΕΒ ΓΠΕΟΘΙΒΥΚ 1195. ΥἹ. 487
δὲ δὴ πάντα ποιεῖν τοῖς ἐχθροῖς, τοῖς δὲ φίλοις
ὅτι μάλιστα εὔβατα, ἀνθρώποις, τὲ καὶ ὕὑπο-
ζυγίοις καὶ βοσκήμασιν, ὁδῶν τὲ ἐπιμελουμένους,
ὅπως ὧς ἡμερώταται ἕκασται γέγγωνται" καὶ τῶν ἐκ
“ιὸς ὑδάτων, ἵνα τὴν χώραν μὴ κακουργῇ, μᾶλλον
δ᾽ ὠφελῇ, ῥέοντα ἐκ τῶν ὑψηλῶν εἰς τὰἰς ἐν τοῖς ὄρε-
σι νάπας ὅσαν κοῖλαι" τὰς ἐκροὺς αὐτῶν εἴργοντας
οἰκοδομήμασί τε καὶ ταφρεύμασιν: ὅπως ἂν τὰ παρὰ
τοῦ Ζιὸς ὕδατα καταδεχόμεναι καὶ πίνουσαι, τοῖς
ὑποκάτωϑεν ἀγροῖς τε καὶ τόποις πιᾶσι νάματα καὶ
πρήνας ποιοῦσαι, καὶ τοὺς αὐχμηροτάτους τόπους,
κολυύδρους τε καὶ εὐύδρους ἀπεργάξωνται" τώ τε
πηγαῖα ὕδατα, ἐάν τὲ τις ποταμὸς ἐάν τὲ καὶ κρήνη
ΩΣ κοσμοῦντες φυτεύμασί τε καὶ οἰκοδομήμασιν εὖὐ-
πρεπέστερα, καὶ συνάγοντες μεταλλείαις νάματα,
πάντα ἄφϑονα ποιῶσιν" ὧδρε αις τε καϑ' ἑκάστας
τὰς ὥρας, εἶτι ποῦ ἄλσος ἢ τέμενος. περὶ ταῦτα ἄφει-
μένον Ἵν» τὰ ῥεύματα ἀφιέντες εἰς αὐτὰ, τὰ τῶν
ϑεῶν ἱερὰ κοσμῶσι. πανταχῆ δὲ ἐν τοῖς τοιούτοις
γυμνδοϊὰ χρὴ κατασκευάζειν τοὺς γέους αὑτοῖς τε
καὶ τοὶς γέρουσι, γεροντικὰ λουτρὰ ἐμ παρέχογ-
ταζ' ὕλην παρατιϑέντας αὔην καὶ ἔην ἄφϑονον,
ἐπὶ ὀνήσει καμνόντων τὲ νόσοις, καὶ πόνοις τετρυ-
μένα γεωρχικοῖς σώματα δεχομένους εὐμαρῶς, ἰα-
τροῦ δ᾽ ἕξιν μὴ πάγυ σοφοῦ βελτίονα συχνῷ. Ταῦτα
μὲν οὖν καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα, κόσμος τὲ καὶ ὠφέ-
λεια τοῖς τόποις γίγνοιτ᾽ ἂν, μετὰ παιδιᾶς οὐδαμῆ
ἀχαρίστου. σπουδὴ δὲ περὶ ταῦτα ἥδε ἔστω" τοὺς
ἑξήκοντα, ἑκάστους τὸν αὑτῶν τόπον φυλάττειν, μὴ
{88 ΓΙΆΤΟΝΙΒ . 4.}.709.3.}.ς.
μόνον πολεμίων ἕνεκα: ἀλλὰτκαὶ τῶν φίλων φασκόν-
τῶν εἶναι. “γειτόνων δὲ καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἢν
ἄλλος ἄλλον ἀδικῇ, δοῦλας ἢ ἐλεύϑερος, δικάξοντας
τῷ ἀδικεῖσθαι φάσκοντι, τὰ μὲν σμιχρὰ, αὐτοὺς
τοὺς πέντε ἄρχοντας, τὰ δὲ μείζονα, μετὰ τῶν δώδεκα
τοὺς ἑπτακαίδεκα δικάζειν, μέχρν τριῶν μνῶν, ὅσα
ἂν ἕτερος ἑτέρῳ ἐπικαλῇ. δικαστὴν. δὲ καὶ ἄρχοντα,
ἀνυπεύθυνον οὐδένα δικάζειν καὶ ἄρχειν δεῖ, πλὴν
τῶν τὸ τέλος ἐπιτυϑέντων, οἷον. βασιλέων. καὶ δὴ
χαὶ τοὺς ἀγρονόμους τούτους, ἐὰν ὑὕβρίζωσέ τι περὶ
τοὺς ὧν ἐπιμελοῦνται, προστάξεις τε προστάττοντες
ἀνίσους" καὶ ἐπιχειροῦντες λαμβάνειν τε καὶ φέρει»
τῶν ἐν ταῖς γεωργίαις, μὴ πείσαντες" καὶ ἐὰν δέχων-
ταί τι κολακείας ἕνεκα διδόντων, ἢ καὶ δίκας ἀδίκως
διανέμωσι" ταῖς μὲν ϑωπείαις ὑπεέκοντες, ὀνείδη φε-
ρίσϑωσαν ἐν πάσῃ τῇ πόλει" τῶν δὲ ἄλλων ἀδικημά-
τῶν ὃ, τι ἂν ἀδικῶσι τοὺς ἐν τῷ τόπῳ, τῶν μέχρι
μνᾶς, ἐν τοῖς κωμήταις καὶ γείτοσιν ὑπεγέτωσαν
ἑκόντες δίκας" τῶν δὲ μειζόνων ἑκάστοτε ἀδικημος
τῶν ἢ καὶ τῶν ἐλαττόνων ἐὰν μὴ θέλωσιν ὑπέχειν,
πιστεύοντες, τῷ μεϑίστασϑαν κατὰ μῆνας εἰς ἕτε-
ρον ἀεὶ τόπον, φεύγοντες ἀποφευξεῖσϑαι, τούτων.
πέρι λαγχάνειν μὲν ἐν ταῖς κοιναῖς δίκαις τὸν ἀδι-
κούμενον" ἐὰν δ᾽ ἕλῃ, τὴν διπλασίαν πραττέσϑω
τὸν ὑποφεύγοντα, καὶ μὴ ἐθελήσαντα ὑποσχεῖν ἕ-
κόντα τιμωρίαν. διαιτάσϑων δὲ οἵτε ἄρχοντες οἵτε
ἀγρονόμοι τὰ δύο ἔτη, τοιόνδε τινὰ τρόπον" πρῶ-
τον μὲν δὴ καϑ' ἑκάστους τοὺς τόπους εἶναι ξυσσί-
τιον ἐν οἷς κοινῇ τὴν δίαιταν ποιητέον ἅπασιν" ὃ δ᾽
ἀιεγιγῆδ. ἘἈὈῈ ΠΕΟΙΒΥΒ 118, ΥῈ, 489
ἀποσυσσιτήσας, κἂν ἡντιναοῦν ἡμέραν ἢ νύκτα ἀπο-
κοιμηϑεὶς, μὴ τῶν ἀρχόντων ταξάντων, ἢ πάσης τι-
νὸς ἀγάγκης ἐπιπεσούσης, ἐὰν ἀποφήνωσιν αὐτὸν οἵ
πέντε, καὶ γράψαντες ϑῶσιν ἐν ἀγορᾷ καταλελυκότα
τὴν φρουρὰν, ὀνείδη τε ἐχέτω, τὴν πολιτείαν ὡς
προδιδοὺς τὸ ἑαυτοῦ μέρος, κολαζεσϑω τε πληγαῖς
ὑπὸ τοῦ συντυγχάνοντος, καὶ ἐθέλοντος κολάζειν,
ἀτιμωρήτως. τῶν δὲ ἀρχόντων αὐτῶν ἐάν τις τὶ δρᾷ
τοιοῦτον αὐτὸς, ἐπιμελεῖσθαι μὲν τοῦ τοιούτου πάν-
τας τοὺς ἑξήκοντα χρεών, ὃ δὲ αἰσθόμενός τε καὶ
σιυϑόμενος, μὴ ἐπεξιὼν, ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐνεχέσϑω γό-
μοις, καὶ πλείονι τῶν νέων ζημιούσθω" περὶ τὰς
τῶν νέων ἀρχὰς ἡτιμάσϑω πάδας. τούτων δὲ οἵ νο-
μοφύλακες ἐπέσκοποι ἀκριβεῖς ἔστωσαν, ὅπως ἢ μὴ
γίγνηται τὴν ἀρχὴν, ἢ γιγνόμενα τῆς ἀξίας δίκης
τυγχάνῃ. δεῖ δὴ πάντ᾽ ἄνδρα διανοεῖσθϑαιπερὶ ἅπάν-
τῶν ἀνθρώπων, ὡς ὃ μὴ δουλεύσας, οὐδ᾽ ἂν δεσπό-
τῆς γένοιτο: ἄξιος ἐπαίνου" καὶ ἀβευλν δεμν δὰ χρὴ
τῷ καλῶς δουλεῦσαι μᾶλλον ἢ ἢ) τῷ καλῶς ἄρξα εἰ πρῶ-
τὸν μὲν τοῖς »όμοις (ὡς ταύτην τοὺς ἜΠΗ οὖσαν
δουλείαν) ἔπειτα τοῖς πρεσβυτέροις τε καὶ ἐντίμως
βεβιωκόσι, τοὺς νέους. Πἤετὰ δὲ ταῦτα, τῆς καϑ᾽
ἡμέραν διαίτης δεῖ τῆς ταπεινῆς καὶ ἀπόρου γεγευ-
μένον εἶναι τὰ δύο ὃ ἔτη ταῦτα τὸν τῶν ἀγρονόμων
γεγονότα. ἐπειδὰν γὰρ δὴ καταλεγῶσιν οἱ δώδεκα,
ξυνελϑόντες μετὰ τῶν πέντε, βουλευέσϑωσαν ὥς,
οἷόνπερ οἰκέται, οὐχ ἕξουσιν αὑτοῖς ἄλλους οἰκέτας
τὲ καὶ δούλους , οὐδ᾽ ἐκ τῶν ἄλλω» γεωργῶν τε καὶ
γυμμητῶν, τοῖς ἐκείνων ἐπὶ τὰ ἴδια “οἡσοντκι ὑπὴ
190 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ; »ος.ἃ,
ρετήματα διακόνοις, “ἀλλὰ μόνον ὅσα εἷς τὰ δημό-
σια" τὰ δ᾽ ἄλλα αὐτοὶ δὲ αὑτῶν διὰνοηϑήτωσαν ὡς
βιωσόμενοι διακονοῦντές τὲ καὶ διακογνούμεγου ξαυ-
τοῖς πρὸς "δὲ τούτοις πᾶσαν τὴν. χώραν διεξερευγνώ-
μενον ϑέρους καὶ χειμῶνος σὺν τοὶς ὅπλοις, φυλακῆς
τε καὶ γνωρίσεως ἕνεκα πάντων ἀεὶ τῶν τόπων. κι»ν-
δυνεύει γὰρ οὐδενὸς ἔλαττον μάϑημα εἶναι, δι ἀκρι-
βείας ἐπίστασϑαι πάντας τὴν αὑτῶν χώραν. οὗ δὴ
χάριν κυνηγέσια καὶ τὴν ἄλλην ϑήραν οὔχ ἧττον ἐ-
πετηδεύειν δεῖ τὸν ἡβῶντα, ἢ τῆς ἄλλης ἡδονῆς ἅμα
καὶ ὠφελείας τῆς περὶ τὰ τοιαῦτα γιγνομένης πᾶσι.
τοὑτους οὖν αὐτοὺς τε καὶ τὸ ἐπιτήδευμα, εἴτὲέ τις
κρυπτοὺς, εἴτε ἀγρονόμους, εἶθ᾽ δ, τι καλῶν χαΐρει
τοῦτο προσαγορεύων, προϑύμως πᾶς ἀνὴρ εἰς δύνα-
μιν ἐπιτηδευέτω, ὅσοι μέλλουσι τὴν αὑτῶν πόλιν ἴ-
κανῶς σώζειν. Τὸ δὲ μετὰ τοῦτο, ἀρχόντων αἵρέ-
σεως ἀγορανόμων πέρι καὶ ἀστυνόμων ἣν ἡμῖν ἐπό-
μενον. ἕποιντο δ᾽ ἂν ἀγρονύμοις τὲ ἀστυνόμον τρεῖς,
ἑξήκοντα οὖσι, τριχῇ δώδεκα μέρη τῆς πόλεως δια-
λαβόντες, μιμούμενοι ἐκείνους τῶν τε ὁδῶν ἐπιμὲ-
λούμενοι τῶν κατὰ τὸ ἄστυ, καὶ τῶν ἐκ τῆς χώρας
λεωφόρων εἰς τὴν πόλιν ἀεὶ τεταγμένων - χαὶ τῶν οἱ-
κοδομιῶν, ἵνα κατὰ νόμους γίγνωνται πᾶσαν" καὶ
δὴ καὶ τῶν ὑδάτων ὁπόσ᾽ ἂν αὐτοῖς πέμπωσι καὶ πα-
ραδιδῶσιν οἱ φρουροῦντες τεϑεραπευμένα, ὅπως εἰς
τὰς κρήνας ἱκανὰ καὶ καϑαρὰ πορευόμενα, κουμῇ
τε ὅμα καὶ ὠφελῇ τὴν πόλιν. δεὲ δὴ καὶ τούτους
δυνατοὺς τὸ εἶναι καὶ σχολάζοντας τῶν κοινῶν ἐπι-
ἱμελεῖσϑαι. διὸ προβαλλόσϑω μὲν πᾶς ἀνὴρ ἐκ τῶν
εὐ δι ι.. Ὲ Γεο ϑτθε νι. τ 404
ΕἸ ͵ εἰ 1. ἃ "
μεγίστων τιμημάτων ἀστυνόμον ον ᾿ἂν βούλη᾽
Ἐδρον διαχειροτονηϑέντων δὲ χαὶ ἀφικομένων εἰς
ἕξ οἷς ἂν πλεῖσται γίγνωνται, τοὺς τρεῖς ἀποκλη-
ρωσάντων, οἷς τούτων͵ ἐπιμελές. δοκιμασϑέντες
δὲ ἀρχόντων κατιὲ τοὺς τεϑέντας αὑτοῖς νόμους.
ἀγορανόμους δ᾽ ἑξῆς τούτοις αἱρεῖσθαι μὲν ἐκ
τῶν δευτέρων καὶ πρώτων τιμημάτων πόντε" τὶ
δ᾽ ἄλλα, αὐτῶν γίγνεσθαι τὴν αἵρεσιν καϑάπερ
ἢ τῶν ἀστυνόμων" δέκα ἐκ τῶν ἄλλων χειροτονη-
ϑέντας, τοὺς πέντε ἀποκληρῶσαι" καὶ δοκιμασϑὲν-
τας αὐτοὺς, ἄρχοντας ἀποφῇγαι. χειροτονεέτω δὲ
πῶς πάντα. ὃ δὲ μὴ θέλων, ἐὰν εἰσαγγελϑῇ πρὸς
τοὺς ἄρχοντας, ζημιούσθω πεγτήχοντα δραχμαῖς,
πρὸς τῷ κακὸς εἶναι δοκεῖν. ἴτω δ᾽ εἰς ἐκκλησίαν καὶ
τὸν κοιγὸν ξύλλογον ὁ ὁ βουλόμενος" ἐπάναγκες δ᾽ ὦ ἔστω
τῷ τῶν δευτέρων καὶ πρώτων τιμημάτων, δέκα δρα--
γμαῖς ζημιουμένῳ, ἐὰν μὴ παρὼν ξξετάζηται τοῖς
ξυλλόγοις" τρίτῳ δὲ τιμήματι καὶ τακάρτῳ, μὴ ἐπά-
γαγκες" ἀλλὰ ἀζήμιος ἀφείσϑω, ἐὰν μὴ τι παρα χείτ
λωσιν οὗ ἄρχοντες πᾶσι» ἔκ τίνος ἀνάγκης ξυγιέναι.
τοὺς δὲ δὴ ἀγορανόμους τὸν περὶ τὴν ἀγορὰν χό-
σμον διαταχϑέντα ὑπὸ νόμων φυλάττειν" καὶ ἱερῶν
καὶ κρηνῶν ἐπιμελεῖσθαι τῶν κατ᾽ ἀγορὰν, ὅπως
μηδὲν ἀδικῇ μηδείς, τὸν ἀδικοῦντα δὲ κολάζειν, πλη-
γαῖς μὲν καὶ δεσμοῖς δοῦλον καὶ ξένον" ἐὰν δ᾽ ἐπι-
χώριος ὧν τις περὶ τὰ τοιοῦτα ἀκοσμῇ, μέχρι μὲν
ἑκατὸν δραχμῶν γομίσματος αὐτοὺς εἶναι κυρίους
διαδικάζοντας, μέχρι δὲ διπλασίου τούτου κοινῇ
μετὰ ἀστυνόμων ζημιοῦν, δικάζοντου» τῷ ἀδικοῦντες
95 ῬΙΆΑΤΟΝΙΒ ἀδρ.γεέις
ἐνῷ ΦρΙπ κι ᾿, 8 ΄ 37 Γ ᾽ «
τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἀστυνόμοις Ἑἑστῶ ζημιώματά τε καὶ
κολάσεις ἐν τῇ ἑαυτῶν ἀρχῇ, μέχρι μὲν μνᾶς αὐτοὺς
᾽
ζημιοῦντας, τὴν διπλασίαν δὲ μετὰ ἀγορανόμων.
μουσικῆς δὲ τὸ μετιὰ τοῦτο χαὶ γυμναστικῆς ἄρχον-
τας καϑίστασϑαι πρέπον ἂν εἴη, διττοὺς ἑκατέρωγ᾽"
τοὺς μὲν, παιδείας αὐτῆς ἕνεκα, τοὺς δὲ, ἀγωγιστι-
χῆς. παιδείας μὲν βούλεται λέγειν ὃ νόμος, γυμνα-
σίων καὶ διδασκαλίων ἐπιμελητὰς κόσμου καὶ παι-
δεύσεως ὦμα, καὶ τῆς περὶ ταῦτα ἐπιμελείας, τῶν
φοιτήσεών τε πέρι καὶ οἰκήσεων ἀῤῥένων καὶ ϑη-
λειῶν κορῶν" ἀγωνίας δὲ, ἕν τε τοῖς γυμνικοῖς καὶ
περὶ τὴν μουσικὴν ἀϑλοϑθέτας ἀϑληταῖς. διττοὺς αὖ
τούτους" περὲ μουσικὴν μὲν ἑτέρους, περὶ ἀγωνίαν
δ᾽ ἄλλους. ἀγωνιστικῆς μὲν οὖν ἀνϑρώπων τε καὶ
ἵππων, τοὺς αὐτοὺς" μουσικῆς δὲ, ἑτέρους μὲν τοὺς
περὶ μονῳδίαν τε καὶ μιμητικὴν " οἷον δαψῳδῶν καὶ
κιϑαρῳδῶν καὶ αὐλητῶν καὶ πάντων τῶν τοιούτων
ἀθλοθέτας ἑτέρους πρέπον ἂν εἴη γίγνεσθαι" τῶν δὲ
περὶ χορῳδίαν ἄλλους. πρῶτον δὴ περὶ τὴν χορῶν
παιδιὰν, παίδων τε καὶ ἀνδρῶν καὶ ϑηλειῶν κορῶν
ἐν ὀρχήσεσι, καὶ τῇ τάξει τῇ ἁπάσῃ γιγνομένῃ μου-
σικῇ τοὺς ἄρχοντας αἱρεῖσϑοϊΐ που χρεῶν. ἱκανὸς δὲ
εἷς ἄρχων αὐτοῖς, μὴ ἔλαττον τετταράκοντα γεγονὼς
ἐτῶν, ἱκανὸς δὲ καὶ περὶ μονῳδίαν εἷς, μὴ ἕλαττον
ἢ τριάκοντα γεγονὼς ἐτῶν, εἰσαγωγεὺς τε εἶναι, καὶ
«οἷς ἁμιλλωμένοις τὴν διάκρισιν ἱκανῶς ἀποδιδοὺς.
τὸν δὴ χορῶν ἄρχοντα καὶ διαϑετῆρα αἱρεῖσϑαι χρὴ
τοιόνδε τινὰ τρόπον. ὅσοι μὲν φιλοφρόνως ἐσχήκασι
περὶ τὰ τοιαῦτα, εἰς τὸν ξύλλογον ἴτωσαν, ἐπιζύμιοι..
νιον, ΌΕ ΠΒΟΙΒΥΘ 118. 1. 69 493
ἐὰν μὴ ἴωσι" τούτου δὲ οἵ νομοφύλακες κριταί. τοῖς
δ᾽ ἄλλοις, ἐὰν μὴ βούλωνται, μηδὲν ἐπάναγκες ἔστω,
καὶ τὴν προβολὴν δὴ τὸν αἱρούμενον ἐκ τῶν ἐμπεί-.
ρῶν ποιητέον. ἕν τὸ. τῇ δοκιμασίᾳ κατηγύρημα ἕν
τοῦτ᾽ ἔστω καὶ ἀπηγόρημα " τῶν μὲν, ὡς ἄπειρος ὃ
λαχών" τῶν δ᾽, ὡς ἔμπειρος. ὃς δ᾽ ἂν εἷς ἐκ προχειρο-
τονηϑέντων δέχα λάχη δοκιμασϑεὶς, τὸν ἐνιαυτὸν
τῶν χορῶν ἀρχέτω κατὰ γόμον. κατὰ ταὐτὰ δὲ τούὐ-
τοις καὶ ταύτῃ ὃ λαχὼν τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον τῶν ἀ-
φικομένων εἰς κρίσιν μονῳδιῶν τὲ καὶ συναυλιῶν,
ἀρχέτω εἰς τοὺς κριτὰς ἀποδιδοὺς ὃ λαχὼν τὴν κρί-
σι». μετὰ δὲ ταῦτα, χρεὼν ἀγωνίας ἀϑλοϑέτας αἵρεῖ-
σϑαι τῆς περὶ τὰ γυμνάσια ἵππων τε καὶ ἀνθρώπων,
ἐκ τῶν τρίτων τε καὶ ἔτι τῶν δευτέρων τιμημάτων.
εἷς δὲ τὴν αἵρεσιν ἔστω μὲν ἐπάναγκες τοῖς τρισὶ πο-
ρεύεσθαι τιμήμασι, τὸ σμικρότατον δὲ ἀζήμιον ἀ-
φεύσθω. τρεῖς δ᾽ ἔστωσαν οὗ λαχόντες" τῶν προχει-
ροοτογηϑέντων μὲν, εἴκοσι" λαχόντων δὲ ἐκ τῶν εἶν»
χκοσι, τριῶν, οὖς ἂν καὶ ψῆφος ἡ τῶν δοκιμαζόντων
δοκιμάσῃ. ἐὰν δὲ τις ἀποδοκιμασϑῇ καϑ' ἡντιναοῦν
ἀρχῆς λῆξιν καὶ κρίσιν, ἄλλους ἀνθαιρεῖσϑαι κατὰ
ταὐτοι, καὶ τὴν δοκιμασίαν ὡσαύτως αὐτῶν πέρι ποι-
εἶσϑαι. “Ἱοιπὸς δὲ ἄρχων περὶ τὰ προειρημένα ἡμῖν
ὁ τῆς παιδείας ἐπιμελητὴς πάσης ϑηλειῶν τε καὶ ἀρ-
ῥένων. εἷς μὲν δὴ καὶ ὃ τούτων ἄρξων ἔστω κατὰ νό-
μους" ἐτῶν μὲν γεγονὼς μὴ ἔλαττον ἢ πεντήκοντα"
παΐδων δὲ γνησίων πατὴρ, μάλιστα μὲν υἱέων καὶ
υγατέρον" εἰ δὲ μὴ, ϑάτερα. διανοηϑήτω δὲ αὐτός
ὃ προχριϑεὶς καὶ ὃ προκρίνων ὡς οὖσαν ταύτην
Ῥυατ. Τ. ΡῈ. Ν
194. ῬΡ͵ΙΊΑΤ ΟΝ 15 φ.706.4.}.ο.
τὴν ἀρχὴν τῶν ἐν τῇ πόλει ἀκροτάτων ἀρχῶν πολὺ με-
γίστην. παντὸς γὰρ δὴ φυτοῦ ἡ πρώτη βλάστη καλῶς
ὁρμηϑεῖσα πρὸς ἀρετὴν τῆς αὑτοῦ φύσεως, κυριωτά-
τὴ τέλος ἐπιϑεῖναν τὸ πρόσφορον, τῶν τε ἄλλων φυ-
τῶν καὶ τῶν ζώων ἡμέρων καὶ ἀγρίων καὶ ἀνϑρώ-
πων. ἄνϑρωπος δὲ, ὡς φαμὲν, ἥμερον" ὅμως: μὴν
παιδείας μὲν ὀρϑῆς τυχὸν καὶ φύσεως εὐτυχοῦς, ϑει-
ὅτατον ἡμερώτατόν τὲ ζῶον» γίγνεσϑαι φιλεῖ" μὴ ἱκα-
γῶς δὲ ἢ μὴ καλῶς τραφὲν, ἀγριώτατον ὁπόσα φύει
γῆ. ὧν ἕνεκα οὐ δεύτερον οὐδὲ πάρεργον δεῖ τὴν παί-
δων τροφὴν τὸν γνομοϑέτην ἐᾷν γίγνεσϑαι. πρῶτον
δὲ ἄρξασϑαι χρεὼν τὸν μέλλοντα αὐτῶν ἐπιμελεῖσθαι
καλῶς, αἱρεθῆναν τῶν ἐν τὴ πόλει ὃς ἂν ἄριστος εἰς
πάντα ἢ" τοῦτον κατὰ δύναμιν ὅτε μάλιστα αὐτοῖς
καϑιστάντα προστάτην καὶ ἐπιμελητὴν. Αἱ πᾶσαι
τοίνυν ἀρχαὶ, πλὴν βουλῆς καὶ πρυτάνεων, εἰς τὸ
τοῦ ᾿ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐλϑοῦσαι, φερόντων ψῆφον
κρύβδην τῶν νομοφυλάκων, ὅντιν ἂν ἕκαστος ἡ; ῆ-
ται καλλιστ' ἂν τῶν περὶ παιδείαν ἄρξαι γενομένω».
ᾧ δ᾽ ἂν πλεῖσται ψῆφον ξυμβῶσι, δοκιμασϑεὶς ὑπὸ
τῶν ἄλλων ἀρχόντων τῶν ἑλομένων, πλὴν νομοφυλώ-
κων, ἀρχέτω ἔτη πέντε" ἕχτῳ δὲ κατὰ ταὐτὰ ἄλλον
ἐπὶ ταύτην τὴν ἀρχὴν αἱρεῖσθαι. ἐὰν δέ τις δημοσίαν
ἀρχὴν ἄρχων ἀποϑάνῃ, πρὶν ἐξήκειν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν,
πλεῖον ἢ τριάκοντα ἐπιδεομένην ἡμερῶν, τὸν αὐτὸν
τρόπον ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἄλλον καϑιστάναι, οἷς ἦν προοσ-
ηκόντως τοῦτο μέλον. καὶ ἐὰν ὀρφανῶν ἐπίτροπος
τελευτήσῃ τὶς, οὗ προσήκοντες καὶ ἐπιδημοῦντες πρὸς
πατρὸς καὶ μητρὸς, μέχθις ἀνεψιῶν παέδων, ἄλλον
4.9.».7067.4.}. ΕΞ ΤΕΙΒΥ 5. 118, ΥἹ. 105
χαϑιστάντων ἐντὸς δέκα ἡμερῶν. ἢ ζημιούσϑων ἕκα-
στος δραχμῇ » τῆς ἡμέρας » μέχοι περ ἂν καταστήσω-
σι τὸν ἐπέτροπον. πᾶσα δὲ δή που πύλις ἄπολις ἂν
γίγνοιτο ἐν ἢ δικαστήρια μὴ καϑεστῶτα εἴη κατὰ
τρόπον. ἄφωνος δ᾽ αὖ δικαστὴς ἡμῖν, καὶ μὴ πλείω
τῶν ἀντιδίκων ἐν ταῖς ἀνακρίσεσι φϑεγγόμε γος, κα-
ϑάπερ ἐν ταῖς διαίταις, οὐκ ἄν ποτε ἱκανὸς γένοιτο
περὶ τὴν τῶν δικαίων κρίσιν. ὧν ἕνεκα, οὔτεπολλοὺς
ὄντας ὁῴδιον εὐ δινίδ.», οὔτε ὀλίγους φαύλους, σα-
φὲς δὲ δὴ τόγε ἀμφισβητούμενον χρεὼν γέγνεσθϑαι
παρ᾽ ἑκατέρων. ὃ δὲ χρόνος ἅμα καὶ τὸ βραδὺ, τό, τὲ
πολλάκις ἀνακρένειν, πρὸς τὸ φανερὰν γίγνεσϑαι
τὴν ἀμφισβήτησιν ξύμφορον. ὧν ἕνεκα, πρῶτον μὲν
εἰς γείτονας ἱέναι χρὴ τοὺς ἐπικαλοῦντας ἀλλήλοις,
καὶ τοὺς φίλους τε καὶ ξυνειδότας ὅτι μάλιστα τὸς
ἀμφισβητουμένας πράξεις. ἐὰν δ᾽ ἄρα μὴ ἐν τούτοις
τὶς ἱκανὴν κρίσιν λαμβάνῃ, πρὸς ἄλλο δικαστήριον
ἴτω. τὸ δὲ τρίτον, ἂν τὰ δύο δικαστήρια μὴ δύνη-
ται διαλλάξαι, τέλος ἐπιϑέτω τῇ δίκῃ. τρόπον δὴ τι-
γα καὶ τῶν δικαστηρίων αἵ καταστάσεις, ἀρχόντων
εἰσὶν αἱρέσεις. πάντα μὲν γὰρ ἄρχοντα ἀναγκαῖον
καὶ δικαστὴν εἶναι τινῶν" δικαστὴς δὲ, οὖκ ἄρχων,
καὶ τινὰ τυύπον ἄρχων οὐ πάνυ φαῦλος γέγνεται
τὴν τόϑ'᾽ ἡμέραν ἧπερ ἂν κρένων τὴν δίκην ἄποτε-
λῇ. θέντες δὴ καὶ τοὺς δικαστὰς ὡς ἄρχοντας, λέ-
γῶμεν τέγνες ἂν εἶεν πρέποντες, καὶ τίνων ἄρα δικα-
σταὶ, καὶ πόσοι ἐφ᾽ ἕκαστον. κυριώτατον μὲν τοίνυν
ἔστο; δικαστήριον, ὕπερ ἂν αὐτοὶ ἑαυτοῖς ἀποφήνω-
σιν ἕκαστοι, κοινῇ τινὰς ἑλόμεγοι, δύο δὴ τῶν λοι-
Ν 2
106 ῬΙΑΤΟΝΙΒ Ψ:
πῶν ἔστω κριτήρια" τὸ μὲν, ὅταν τὶς τινὰ ἰδιώτην
ἰδιώτης, ἐπαιτιώμενος ἀδικεῖν αὐτὸν, ἄγων εἰς τὴν
δίκην, βούληται διακρυϑῆναι’ τὸ δ᾽͵, ὁπόταν τὸ δη-
μόσιον ὑπό τινος τῶν πολιτῶν ἡγῆταϊΐ τις ἀδικεῖ-
σθαι, καὶ βουληϑῇ τῷ κοινῷ βοηϑεῖν. λεχτέον δ᾽
ὅποῖοί τ᾽ εἰσὶ καὶ τίνες οἱ κριταί. πρῶτον δὴ δικα-
στήριον γιγνέσθω κοινὸν ἅπασι τοῖς τὸ τρίτον ἂμ-
φισβητοῦσιν ἰδιώταις πρὸς ἀλλήλους, γενόμενον τῇ"
δέ πη. πάσας δὴ τὰς ἀρχὰς, ὅπόσαι τε κατ᾽ ἐνιαυ-
τὸν καὶ ὅπόσαι πλείω χρόνον ἄρχουσιν, ἐπειδὰν μέλ-
λῃ νέος ἐγιαυτὸς μετὰ ϑερινὰς τροπὰς τῷ ἐπιόντι
μηνὶ γίγνεσϑαι, ταύτης τῆς ἡμέρας τῇ πρόσϑεν πάν-
τας χρὴ τοὺς ἄρχοντας συνελθεῖν εἰς ἕν ἱερόν" καὶ
τὸν ϑεὸν ὑμόσαντας, οἷον ἀπάρξασϑαι πάσης ἀρχῆς
ἕνα δικαστὴν, ὃς ἂν ἐν ἀρχῇ ἑκάστῃ ἀριστός τὲ εἰ-
γαι δόξῃ, καὶ ἄριστ᾽ ἂν καὶ δσιώτατα τὰς δίκας τοῖς
πολίταις αὐτῷ τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν φαίνηται δια-
κρένειν. τούτων δὲ αἱρεϑέντων, γίγνεσθαι μὲν δο-
κιμασίαν ἐν τοῖς ἑλομένοις" ἐὰν δὲ ἀποδοκιμασϑὴ
τις, ἕτερον ἀνϑαιρεῖσθαι κατὰ ταὐτά. τοὺς δὲ δοκι-
μασϑέντας δικάζειν μὲν τοῖς τἄλλα δικαστήρια φυ-
γοῦσι, τὴν δὲ ψῆφον φανερὰν φέρειν. ἐπηκόους δ᾽
εἶναι καὶ ϑεατὰς τοὑτων τῶν δικῶν, ἐξ ἀνάγκης μὲν
βουλευτὰς, καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἄρχοντας τοὺς ἕλο-
μένους αὐτοὺς" τῶν δὲ ἄλλων τὸν βουλόμενον. ἐὰν
δέ τις ἐπαιτιᾶται τινὰ ἑκόντα ἀδίκως κρῖναι τὴν δί-
χήν, ἑἰς τοὺς γομοφύλακας ἰὼν κατηγορείτω" ὃ δὲ
ὄφλων τὴν τοιαὑτην δίκην, ὑπεχέτω μὲν τοῦ βλά-
βου; τῷ βλαφϑέντι τὸ ἥμισυ τίνειν. ἐὰν δὲ μείζογος
Ρ7168ι...}... Ὲ ΤΕΘΙΒΥ͂Β 118. ΨΙ, ᾿ 197
ἄξιος εἶναι δοξὴ ζημίας, προστιμᾷν τοὺς κρίναντας
τὴν δίκην δ, τι χρὴ πρὸς τούτῳ παϑεῖν αὐτὸν, ἢ ἀ-
ποτένειν τῷ κοιγῷ καὶ τῷ τὴν δίκην δικασαμένῳ. περὲ
δὲ τῶν δημοσίων ἐγκλημάτων ἀναγκαῖον πρῶτον μὲν
τῷ πλήϑει: μεταδιδόναι τῆς κρίσεως. οἵ γὰρ ἀδικού-
μενοι, πάντες εἰσὶν, ὅπόταν τὶς τὴν πόλιν ἀδικῇ"
καὶ χαλεπῶς ἂν ἐν δίκῃ φέροιεν ἄμοιροι γιγνόμενοι
τῶν τοιούτων διακρίσεων: ἀλλ᾽ ἀρχὴν τε εἶναι χοὴ
τῆς τοιαύτης δίκης καὶ τελευτὴν εἰς τὸν δῆμον ἀπο-
διδομένην" τὴν δὲ βάσανον ἐν ταῖς μεγίσταις ἀρχαῖς
τρισὶν, ἃς ἂν δ, τὲ φεύγων καὶ ὃ διώκων ξυνομολο-
γῆτον. ἐὼν δὲ μὴ δύνησϑον κοινωγῆσαι τῆς ὅμο-
λογέας αὐτοὶ, τὴν βουλὴν ἐπικρίνειν αὐτῶν τὴν αἵ-
θεσιν ἑκατέρου. δεῖ δὲ δὴ καὶ τῶν ἰδίων δικῶν κοι-
γωνεῖν κατὰ δύναμιν ἅπαντας. ὃ γὰρ ἀκοινώνητος. ἂν
ἐξουσίας τοῦ συνδικάξειν, ἡγεῖται τοπαράπαν τῆς πό-
λεωῶς οὐ μέτοχος εἶναι. διὰ ταῦτ᾽ οὖν δὴ καὶ κατὰ
φυλὰς ἀναγκαῖον δικαστήριώ τε γίγνεσθαι, καὶ κλή-
θῳ δικαστὰς ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἀδιαφϑόρους ταῖς
δεήσεσι δικάζειν", τὸ δὲ τέλος κρίνειν πάντων τῶν
τοιούτων ἐκεῖνο τὸ δικαστήριον ὃ φαμὲν εἴς γε ἂἀν-
ϑρωπίνην δύναμιν ὡς οἷἵόντε ἀδιαφϑορώτατα παρε-
σχευάσϑανι τοῖς μὴ δυναμένοις μήτε ἐν τοῖς γείτοσι,
μὴτε ἐν τοῖς φυλετικοῖς δικαστηρίοις ἀπαλλάττε-
σϑαι. νῦν δὴ περὶ μὲν δικαστήρια ἡμῖν, ἃ δὴ φα-
μὲν, οὔϑ᾽ ὡς ἀρχὰς οὔϑ᾽ ὡς μὴ ῥάδιον εἰπόντα,
ἀγαμφισβητήτως εἰρηκέναι. περὲ μὲν ταῦτα οἷον
περιγραφὴ τις ἔξωϑεν περιγεγραμμένη τὺ μὲν εἴς
φηκῖ, τὰ δ᾽ ἀπολείπει σχεδόν. πρὸς γοὶρ τέλει
498 ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ε.».γδ9.αν.
ἐΆγ 6 - β φᾶς,
νομοϑεσίας ἥ δικῶν ἀκριβὴς γόμων ϑέσις ἅμα
3 -
καὶ διαίρεσις ὀρθότατα γίγνοιτ ἂν μακρῷ. ταὺ-
᾿ ηρ»δε1 ΒΞ. ὦκΝ ᾿ - ᾿ Γ ε
ταῖς μὲν οὖν εἰρήσθω πρὸς τῷ τέλει περιμένειν ἡ-
-νὋὕὋΌΟ «ε " 2! Ὁ ,
μᾶς. αἵ δὲ περὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς καταστάσεις σχε-
᾿ ει
δὸν τὴν πλείστην εἰλήφασι γομοϑεσίαν. τὸ δὲ ὅλον
καὶ ἀκριβὲς περὶ ἑνός. τε καὶ πάντων τῶν κατὰ πό-
λιν καὶ πολιτικὴν πᾶσαν διοικήσεων, οὐκ ἔστι γενέ-
ι ι 21 « ὃ ᾿ ἣ᾿ “Ἃ 5 »“΄’ ,
σϑαι σαφὲς, πρὶν ἂν ἢ ιέξοδος ἀπ᾿ ἀρχῆς τὰ τὲ
δεύτερα καὶ τὰ μέσα καὶ πάντα μέρη τὰ ἑαυτῆς ἀπο-
λαβοῦσα, πρὸς τὸ τέλος ἀφίκηται. νῦν μὴν ἕν τῷ
παρόντι μέχρι τῆς τῶν ἀρχόντων αἱρέσεως γενομένης,
τ ᾿ -Ὁ τ 9 3.
τελευτὴ μὲν τῶν ἔμπροσϑεν αὕτη γίγνοιτ᾽ ἂν ἱκανή"
᾿ ᾿ 3... 4. 5 Ὰ 5 -“ο ω ω ἣ, ἃν
νόμων δὲ ϑέσεως ἀρχὴ καὶ ἀναβολῶν ἁμὰ καὶ ὁ-
3 ᾿ ᾿ Ἁ
νων οὐδὲν ἐστὶ δεομένη. ΚΑ. Πάντως μοὶ κατὰ γοῦν,
ὦ ξένε, τὼ ἔμπροσϑεν εἰρηκὼς, τὴν ἀρχὴν τελευτῇ
-Ὁ 5 ᾽ -“
προσάψας περὶὴ τῶν τε εἰρημένων καὶ τῶν μελλόντων
ῥηϑήσεσϑαι, ταῦτα ἔτι μᾶλλον ἐκείνων εἴρηκας φι-
λίως. 4Θ. Καλῶς τοίνυν ἂν ἡμῖν ἡ πρεσβυτῶν ἔμ-
φρων παιδιὰ μέχρι δεῦρ᾽ εἴη τανῦν διαπεπαισμένη.
ΚΑ. Καλὴν τὴν σπουδὴν ἕοικας δηλοῦν τῶν ἀνδρῶν.
49. Εἰκὸς γε. τόδε δ᾽ ἐννοήσωμεν, εἴ σοι δοκεῖ, κα-
ϑάπερ ἐμοί. ΚΛ. Τὸ ποῖον δή; καὶ περὶ τίνων;
" ᾿ 3ςι ᾿
46. Οἷοσϑ᾽ ὅτι καϑάπερ ζωγράφων οὐδὲν πέρας
ἔχειν ἡ πραγματεία δοχεῖ περὶ ἑκάστων τῶν ζώων,
3 9 ΔΝ - Υ̓͂ 2, 5 ΄ ὃ. (ἡ Π
ἀλλ ἢ τοῦ χραΐίνειν ἢ ἀποχραΐνδιν, Ἢ ὁτι δὴ ποτε
- - "-. 3᾽ ͵
καλοῦσι τὸ τοιοῦτον οἱ ζωγράφων παῖδες, οὐκ ἄν
- - ει
ποτε δοκῇ παύσασϑαι κοσμοῦσα, ὡστὲ ἐπίδοσιν μη-
κέξ' ἔχειν εἰς τὸ καλλίω τε καὶ φανερώτερα γέγνεσϑαι
ι , " " » "-Ὁ- 3 ἢ Ἀ
τὰ γεγραμμένα. ἹΑ͂. Σχεδὸν ἐννοῶ, ἀκούων χαὶ
εἰ ν;)σ. ΤῈ ΕΟ ΒΥ 9. ἘΠ. γὲ, 109
αὑτὸς ταῦτα, ἃ λέγεις. ἐπεὶ ἐντριβὴς γε οὐδαμῶς γέ-
γονα τῇ τοιαύτῃ τέχνῃ. 4. Καὶ οὐδέν γε ἐβλάβης:
χφησώμεϑά γε μὴν τῷ νῦν παρατυχόντι περὶ αὐτῆς
ἡμῖν λόγῳ τὸ τοιόνδε" ὦ ὡς, εἴποτε τὶς ἐπινοήσειξ γρά-
Ψαι τέως κάλλιστον ζῶον, καὶ τοῦτ᾽ αὖ μηδέποτε
ἐπὶ τὸ φαυλότερον ἄλλ᾽ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἴσχειν τοῦ
ἐπιόντος ἀεὶ χρόνου, ξυννοεῖς ὅτι ϑνητὸς ὦν, εἰ μὴ
τινα καταλείψει διάδοχον τοῦ ἐπανορϑοῦν τε, ἐὰν τι
σιφάλῃται τὸ ζῶον ὑπὸ χρόνων, καὶ τὸ παραλειφϑὲν
ὑπὸ τῆς ἀσϑενεΐίας τῆς ἑαυτοῦ πρὸς τὴν τέχνην, οἷ-
ὀστε εἰς τὸ πρόσϑεν ἔσται φαιδρύνων ποιεῖν ἐπιδι-
δόναι, σμικρόν τινὰ χρόνον αὐτῷ πόνος 'παραμενεΐ
πάμπολυς; ΚΑΙ. Αληϑῆ. ΑΘ. Τί οὖν; ἀρ᾽ οὐ τοιοῦ-
τον δοκεῖ σον τὸ τοῦ νομοϑέτου βούλημα εἶναι;
πρῶτον μὲν γράψαι τοὺς γόμους πρὸς τὴν ἀκρί-
βειαν κατ δύναμιν ἱ ἱκανῶς" ἔπειτα προϊόντος τοῦ
χρόνου, καὶ τῶν δοξάντων ἕ ἔργῳ πειρώμενον, ἀρ
οἴτι τιγιξ οὕτως ἄφρονα γεγονέναι νομοϑέτην, ὥστ᾽
ἀγνοεῖν ὅτι πάμπολλα ἀνάγκη παραλείπεσϑαν τοιαῦ-
τα, ἃ δεῖ τινα ξυνεπόμενον ἐπανορϑοῦν, ἵνα μηδα-
μὴ χείρων, βελτίων δὲ ἢ πολιτεία καὶ ὃ κόσμος ἀεὶ
γίγνηται περὶ τὴν ὠκισμένην αὐτῷ πόλιν; ΚΑ. Εἰ-
κός. πῶς γὰρ οὐ βούλεσθϑαν πάντα ὃντινοῦν τὸ τοι-
οὗτον; 4Θ. Οὐκοῦν εἴτις τινὶ μηχανὴν ἔχοι πρὸς
τοῦτο ἔργῳ καὶ λόγοις, τίνα τρόπον διδάξειεν ἂν
ἕτερον εἴτε μείζονα εἴτε ἐλάττω περὶ τοῦτ΄ ἔχειν ἔγ-
γοιαν ὅπως χρὴ φυλάττειν καὶ ἐποανορϑοῦν νόμους,
οὐκ ἄν ποτε λέγων ἀπείποι τὸ τοιοῦτον πρὶν ἐπὶ τε-
λος ἐλϑεῖν. ΚΑ. πῶς γὰρ ἄν; «440. Οὐκοῦν ἐν τῷ
200 ῬΙΑΤΟΝΙΒ ΨΥ
γῦν παρόντι ποιητέον ἐμοὶ καὶ σφῷν τοῦτο; ΚΑ.
Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 4Θ. ᾿Επειδὴ νομοϑετεῖν μὲν
μέλλομεν, ἤἥρηνται δὲ ἡμῖν »ομοφύλακες, ἡμεῖς δ᾽
ἐν δυσμαῖς τοῦ βίου, οἵ δ᾽ ὡς πρὸς ἡμᾶς νέοι, ὅμα
μὲν, ὡς φαμὲν, δεῖ νομοϑετεῖν ἡμᾶς, ἅμα δὲ πει-
ρᾶσϑαι ποιεῖν καὶ τοὑτους αὐτοὺς, νομοϑέτας τϑ
καὶ νομοφύλακας εἷς τὸ δυνατόν. ΚΑ͂. Τὶ μὴν; εἴπερ
οἷοί τὲ γ᾽ ἐσμὲν ἱκανῶς. ΑΘ. .41λλ οὖν πειρατέα γε
καὶ ἀροβημητέρις ΚΑ. Πῶς γὰρ οὔ; 46. εἀἐγώμεν
δὴ σπιρὸς αὐτοὺς, Ὦ φίλοι σωτῆρες νόμων, ἡμεῖς περὶ
ἑχάστων ὧν τέϑεμεν τοὺς νόμους πάμπολλα παρα-
λείψομεν. ΚΑ. ᾿Ανάγκη γάρ. 46Θ. Οὐ μὴν. ἀλλ
ὕσά γε μὴ σμικρὰ, καὶ τὸ ὅλον, εἰς δύναμιν οὐκ
ἀνήσομεν ἀπεριήγητον καϑάπερ τιγὴ περιγραφῇ.
τοῦτο δὲ δεήσει συμπληροῦν ὑμᾶς τὸ περιηγηϑ ἐν.
ὕποι δὲ βλέποντες δράσετε τὸ τοιοῦτον, ἀκούειν χρή.
ἡ͵έγιλλος μὲν γὺρ, καὶ ἐγὼ, καὶ Κλεινίας, εἰρήκα-
μέν τε αὐτὰ ἀλλήλοις οὐκ ὀλιγάκις, ὅμολογοῦμέν
τὲ λέγεσϑαι καλῶς. ὑμᾶς δὲ ἡμῖν βουλόμεθα συγ-
γνώμονάς τὲ ἅμα καὶ μαϑητὰς γίγνεσϑαι' βλέπον-
τας πρὸς ταῦτα εἰς ἅπερ ἡμεῖς ξυνεχωρήσαμεν ἀλ λήλοις
τὸν γομοφύλακά τε καὶ νομοϑόέτην δεῖν βλέπειν. ἢν" δὲὴ
συγχώρησις ἕν ἔχουσα κεφάλαιον, ὅπως ποτὲ ἀνὴρ
ἀγαϑὸς γίγνοιτ' ἂν τὴν ἀνθρώπῳ προσήκουσαν ἂ-
ρἑτὴν τῆς ψυχῆς ἔχων, ἕκ τινὸς ἐπιτηδεύματος, ἢ
τινος ἤϑους , ἢ ποιᾶς κτήσεως, ἢ ἐπιθυμίας, ῃ δό-
ἕξης, ἢ μαϑημάτων ποτὲ τινῶν" εἴτε ἄῤῥην τὶς τῶν
ξυγοικούντων οὖσα ἡ φύσις, εἴτε ϑήλεια, γέων ἢ 7ε-
ρόντων, ὅπως εἰς ταὐτὸν τοῦτο ὃ λέγομεν τεταγμό-
ΨΥ
|
ριγζχναδι. ΓΚ ΣΕΘΙΒΥΘ Ε18. ΥἹ. 201
"ἢ σπουδὴ πᾶσα ἕσται διὰ παντὸς τοῦ βίου" τῶν
δ᾽ ἄλλων ὁπόσα ἐμπόδια τούτοις, μηδὲν προτιμῶν
φανεῖται μηδ᾽ ὁστισοῦν" τελευτῶν δὲ, καὶ πύλεως
ἐὰν ἀνάστατον ἀνάγκη φαΐένηται γίγνεσθαι, πρὶν
ἐθέλειν δούλειον ὑπομείνασα ζυγὸν ἄρχεσϑαι ὑπὸ
χειρόνων, ἢ λείπειν φυγῇ τὴν πόλιν" ὡς πάντα τὰ
τοιαῦτ᾽ ἄρ᾽ ἔσϑ᾽ ὑπομενετέον πάσχοντας, πρὶν ἀλ-
᾿ λάξασϑαιν πολιτείαν, ἢἣ χείρους ἀνϑρώπους πέφυκε
᾿ ποιεῖν. ταῦτα ἡμεῖς τε ἔμπροσϑεν ξυγωμολογησάμε-
ϑα, καὶ νῦν ὑμεῖς ἡμῶν εἰς ταῦτα ἑκάτερα βλέπον-
τὲς ἐπαινεῖτε καὶ ψέγετε τοὺς νόμους. ψέγετε μὲν
ὅσοι μὴ ταῦτα δυνατοὶ, τοὺς δὲ δυνατοὺς ἀσπάζε-
σϑὲ τε, καὶ φιλοφρόνως δεχόμενοι, ζῆτε ἐν αὐτοῖς.
τὶ δ᾽ ἄλλα ἐπιτηδεύματα καὶ πρὸς ἄλλα τείνοντα
τῶν ἀγαϑῶν λεγομένων χαΐέρειν χρὴ προσαγορεύειν.
ἀρχὴ δὲ ἕστω τῶν μετὰ ταῦτα ἡμῖν γόμων Ἰδὲ τις,
ἀφ᾽ ἱερῶν ἠργμένη. τὸν ἀριϑμὸν γὰρ δὴ δεὶ πρῶ-
τον ἀγαλ αβεῖν ἡ ἡμᾶς τὸν τῶν πεντακισχιλίων καὶ τετ-
ταράκοντα ὅσας εἶχέ τὲ καὶ ἔχει τομὲς προσφόρους,
ὃ, τε ὅλος ἅμα καὶ ὃ κατὰ «φυλάς. ὃ δὴ τοῦ παντὸς
ἔϑεμεν δωδεκατημόριον, ἕν χαὶ εἴχοσιν εἰκοσάκις
ὀρϑότατα. φῦν. ἔχεν δὲ διανομὰς δώδεκα μὲν ὃ πὰς
ἀριϑμὸς ἡ ἡμῖν, δώδεκα δὲ καὶ ὃ τῆς φυλῆς. ἑκάστην
δὴ τὴν μοῖραν διανοεῖσθαι χρεὼν ὡς οὖσαν ἱερὸν
ϑεοῦ δῶρον, ἑπομένην τοῖς μησὶ καὶ τῇ τοῦ παντὸς
περιόδῳ. διὸ καὶ πᾶσαν πόλιν ἁ ἄγει μὲν τὸ ξύμφυτον,
ἱεροῦν αὐτάς" ἄλλοι δὲ ἄλλων ἴσως ὀρϑότερον ἐν εἰς
μαντό τε, καὶ εὐτυχέστερον ἐθείωσαν τὴν διανομὴν.
- ἡμεῖς δὲ οὖν γῦν φαμὲν ὀρϑότατα προῃρῆσϑαι τὸν
202 ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ε.0.773.8.
τῶν πεντακισχιλίων καὶ τετταράκοντα ἀριϑμόν" ὃς
πάσας τὰς διανομὰς ἔχει, μέχρι τῶν δώδεκα, ἀπὸ
μιᾶς ἀρξάμενος, πλὴν ἑνδεχάδος. αὕτη δ᾽ ἔχεν σμι-
κρότατον ἴαμα" ἐπὲ ϑάτερα γὰρ ὑγιὴς γίγνεται, δυ-
οἷν ἑστίαιν ἀπονεμηϑείσαιν. ὡς δ᾽ ἐστὶ ταῦτα ἄλη-
ϑῶς ὄντα, κατὰ σχολὴν οὖκ ἂν πολὺς ἐπιδείξειε μὺ-
ϑος. πιστεύσαντες δὴ τανῦν τῇ παρούση φήμη καὶ
λόγῳ, νεἐμωμέν τε ταύτην, καὶ ἑκάστῃ μοίρᾳ ϑεὸν ἢ)
ϑεῶν παῖδα ἐπιφημήσαντες, βωμοὺς τε καὶ τὸ τοὐ-
τοις προσήκοντα ἀποδόντες, ϑυσιῶν περὶ ξυνόδους ἐπὶ
αὐτοῖς ποιώμεϑα δύο τοῦ μηνός" δώδεκα μὲν, τῇ
τῆς φυλῆς διανομῇ, δώδεκα δὲ αὐτῷ τῷ τῆς πόλεως
διαμερισμῷ. ϑεῶν μὲν δὴ πρῶτον χάριτος ἕνεκα καὶ
τῶν περὶ ϑεούς" δεύτερον δὲ, ἡμῶν αὐτῶν οἰκειότη-
τός τὲ πέρι καὶ γνωρίσεως ἀλλήλων, ὡς φαῖμεν ἂν,
καὶ ὁμιλέας ἕνεκα πάσης. πρὸς γὰρ δὴ τὴν τῶν γά-
μὼν κοινωνίαν καὶ σύμμιξιν ἀναγκαίως ἔχει τὴν ἀ-
γγοιαν ἐξαιρεῖν, παρ᾽ ὧν τὲ τις ἄγεται, καὶ δ᾽ καὶ οἷς
ἐμδίδωσι" περὶ παντὸς ποιούμενον ὅτι μάλιστα τὸ
μὴ σφάλλεσθαι μηδαμῶς ἐν τοῖς τοιούτοις κατὰ τὸ
δυνατόν. τῆς οὖν τοιαὑτης σπουδῆς ἕ ἕνεκα χρὴ καὶ
τὰς παιδιὰς ποιεῖσθαι, χορεύοντάς τε καὶ χορευού-
σας κύρους καὶ κόρας, καὶ ἅμα δὴ ϑεωροῦντάς τε
καὶ ϑεωρουμένους μετὰ λόγου τε καὶ ἡλικίας τινὸς
ἐχούσης εἰκυΐας προφάσεις, γυμνοὺς καὶ γυμνὰς, μὲ-
χριπερ αἰδοῦς σώφρονος ἑκάστων. τούτων δ᾽ ἐπιμε-
λητὰς πάντων καὶ κοσμητὰς, τοὺς τῶν χορῶν ἄρχον-
τὰς γίγνεσθαι, καὶ νομοϑέτας μετὰ τῶν νομοφυλά-
κων, ὅσον ἂν ἡμεῖς ἐκλείπωμεν τάττοντας. ἀναγκαῖον
β
ἑ
Ἀ
.ο.8,.6. ὍΕ, ΤΠΕΟΘΙΒΥ͂Β. 118, ΥἹ. - 203
δὲ, ὅπερ εἴπομεν, περὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ὅσα σμι-
κρεὶ καὶ πολλὰ νομοϑέτην μὲν ἐκλείπειν, τοὺς δ᾽ ἐμ-
πείρους ἀεὶ κατ᾿ ἐνιαυτὸν γιγνομένους αὑτῶν, ἀπὸ
τῆς χρείας μανϑάνοντας τάττεσϑαι' καὶ ἐπανορϑου-
᾿Αὐβρε κινεῖν κατ᾽ ἐνιαυτὸν, ἘΣ ἂν ὅρος ἱκανὸς δό-
ἔῃ τῶν τοιοὕτων νομέμων καὶ ἐπιτηδευμάτων 7εγο-
γέναι. χρόνος μὲν οὖν μέτριος ἅμα καὶ ἱκανὸς γίγνοιτ᾽
ἂν τῆς ἐμπειρίας δεκαέτηρος, ϑυσιῶν τὸ καὶ χορειῶν,
ἐπὶ πάντα καὶ ἕκαστα ταχϑείς. ζῶντος μὲν τοῦ τά-
ἕαντος γομοϑέτου, κοινῇ" τέλος δὲ σχόντος, αὐτὰς
ἑκάστας τὰς ἀρχὰς, εἰς τοὺς νομοφύλακας εἰσφερού-
σας τὸ παραλειπόμενον τῆς αὑτῶν ἀρχῆς ἐπανορϑοῦ-
σϑαι, μέχριπερ ἂν τέλος ἔχειν ἕκαστον δόξη τοῦ κα-
λῶς ἐξειργάσϑαι. τότε δὲ ἀκίνητα πριν ους, ἤδη
χρῆσϑαι μετὰ τῶν ἄλλων νόμων, οὕς ἔταξε κατ ἀρ-
χὰς ὃ ϑεὶς αὐτοῖς νομοϑέτης. ὧν πέρι κινεῖν μὲν ἕ-
κόντας μηδέποτε μηδέν᾽ εἰ δὲ τις ἀνάγκη δόξειε ποτὲ
καταλαβεῖν, πάσας μὲν τὰς ἀρχὰς χρὴ ξυμβούλους,
πάντα δὲ τὸν δῆμον καὶ πάσας ϑεῶν μαντείας ἐπελ-
ϑόντας, ἐὰν συμφωνῶσι πάντες, οὕτω κινεῖν" ἄλλως
δὲ μηδέποτε “μηδαμῶς » ἀλλὰ τὸν κωλύοντα ἀεὶ κατὰ
»όμον κρατεῖν. δπόϑεν τὶς οὖν καὶ ὁπηνίκα τῶν πέντε
καὶ εἴκοσι γεγονότων ἔτη σχοπῶν καὶ σκοπούμενος
ὑπ ἄλλων, κατὰ νοῦν ἑαυτῷ καὶ πρέποντι εἰς παί-
δὼ» κοινωνέαν καὶ γένεσιν ἐξευρηκέναι πιστεύει, γα-
μείτω μὲν πᾶς ἐντὸς τῶν πέντε καὶ τριάκοντα ἐτδ)ν,
τὸ δὲ πρέπον καὶ τὸ ἁρμόττον ὡς χρὴ ζητεῖν, πρῶ-
τον ἐπακουσάτω. δεῖ γὰρ, ὡς φησὶ Κλεινίας, ἕμ-
προσϑεν τοῦ νόμου προοίμιον οἰκεῖον ἑκάστῳ περι-
204 ΡΙΑΤΟΝΙΒ - ".715.8.0.ς-;
τιϑέναι. ΚΑ. Κάλλιστα, ὦ ξένε, διεμγνημόνευσας"
ἔλαβές τε τοῦ λόγου καιρὸν καὶ μάλ᾽ ἐμοὶ δοκοῦντ᾽
εἶναι σύμμετρον. 4. Εὖ λέγεις, ὦ παῖ. τοίνυν φῶ-
μεν, ἀγαϑῶν πατέρων φύντι, τοὺς παρὰ τοῖς ἕμ-
φροσιν εὐδόξους γάμους χρὴ γαμεῖν, ὅσοι πιαραινοῖεν
ἂν μὴ φεύγειν τὸν τῶν πενήτων μηδὲ τὸν τῶν πλου-
σίων διώκειν διαφερόντως γάμον" ἀλλ ἐὰν τἄλλα
ἰσάζη, τὸν ὑποδεέστερον ἀεὶ τιμῶντα, εἰς τὴν κοι-
γωνίαν ξυνιέναι. τῇ τε γὰρ πόλει ξύμφορον ἂν εἴη
ταύτῃ, ταῖς τε ξυγιούσαις ἑστέαις. τὸ γὰρ ὁμαλὸν
καὶ ξύμμετρον ἀκράτου μυρίῳ διαφέρει πρὸς ἀρετήν.
μοσμίων τὲ πατέρων χρὴ προϑυμεῖσθαι γίγνεσθαι
κηδεστὴν τὸν αὑτῷ ξυνειδότα ἱταμώτερον ἅμα καὶ
ϑᾶττον τοῦ δέοντος πρὸς πάσας τὰς πράξεις φερό-
μενον" τὸν δ᾽ ἐναντίως πεφυκότα, ἐπὶ τἀναντία χρὴ
κηδεύματα πορεύεσϑαι. καὶ κατὰ παντὸς εἷς ἔστω
μῦϑος γάμου. τὸν γὰρ τῇ πόλει δεῖ συμφέροντα μνη-
στεύειν γάμον ἕκαστον, οὗ τὸν ἥδιστον αὑτῷ. φέρε-
ται δέ πως πᾶς ἀεὶ κατὶὶ φύσιν πρὸς τὸν ὁμοιότα-
τον αὑτῷ. ὅϑεν ἀνώμαλος ἡ πόλις ὅλη γέγνεται, χρή-
μασί τε καὶ τρόπον ἤϑεσιν. ἐξ ὧν ἃ μὴ μουλόμεϑα
ξυμβαίνειν ἡμῖν, καὶ μάλιστα ξυμβαΐνει ταῖς πλεί-
οταις πόλεσι. ταῦτα δὴ διὰ λόγου μὲν νόμῳ προσ-
τάττειν, μὴ γομεῖν πλούσιον πλουσίου, μηδὲ πολ-
λὲ δυνάμενον πράττειν, ἄλλου τοιούτου: ϑάττους
δὲ ἤϑεσι πρὸς βραδυτέρους, καὶ βραδυτέρους πρὸς
ϑάττους ἀναγκάζειν τῇ τῶν γάμων κοινωνίᾳ πορεὺε-
σϑαι, πρὸς τῷ γελοῖα εἶναι, καὶ ϑυμὸν ἀνεγεῖραι
πολλοῖς. οὐ γὰρ ῥάδιον ἐννοεῖν ὅτι πόλιν εἶναι δεῖ
4.ε...γγ4.Ὁ. ἨΈ ΤΕΘΙΒΥ͂Θ Υ18; ΤΙΣ 05
δίκην κρατῆρος κεκραμένην" οὗ μαινόμενος μὲν οἷ-
γος ἐγκεχυμένος ζεῖ, κολαζόμενος δὲ ὑπὸ γήφοντος
ὅτέρου ϑεοῦ, καλὴν κοινωγίαν λαβὼν, ἀγαϑὸν σό-
μα καὶ μέτριον ἀπεργάζεται. τοῦτ᾽ οὖν γιγνόμενον
ἐν τῇ τῶν παίδων μίξει, διορᾷν, ὡς ἔπος εἰπεῖν, δυ-
νατὸς οὐδείς. τούτων δὴ χάριν ἐν μὲν νόμῳ τὰ τοι-
αὕτα ἀναγκαῖον, ἐπάδοντα δὲ, πείϑειν πειρᾶσθαι,
τὴν τῶν παίδων ὁμαλότητα αὐτῶν αὑτοῖς, τῆς τῶν
γάμων ἰσότητος ἀπλήστου χρημάτων οὔσης περὶ πλεί-
ονγος ἕκαστον ποιεῖσθαι" καὶ δ ὀνείδους ἀποτρέπειν
τὸν περὶ τὰ χρήματα ἐν τοῖς γάμοις ἐσπουδακότα,
ἀλλὰ μὴ γραπτῷ νόμῳ βιαζόμενον. περὶ γάμων δὴ
ταῦτ᾽ ἔστω παραιύϑια λεγόμενα. καὶ δὴ καὶ τὰ ἔμ-
προσϑεν τούτων δηϑεντα, ὡς χρὴ τῆς ἀειγεννοῦς φύ--
σεὼς ἀντέχεσϑαι, τῷ παῖδας παίδων καταλείποντι
ἀεὶ τῷ ϑεῷ ὑπηρέτας ἀνϑ᾽ αὑτοῦ "παῤαδιδόγαι. πανγ-
τα οὖν ταῦτα καὶ ἔτι πλείω τὶς ἂν εἴποι περὶ γάμων,
ὡς χρὴ γαμεῖν, προοιμιαζόμενος ὀρϑῶς. ἂν δ᾽ ἄρα
τὶς μὴ πείϑηται ἑκὼν, ἀλλότριον δὲ αὑτὸν καὶ ἄκοι-
γώνητον ἐν τῇ πόλει ἔχῃ, καὶ ἄγαμος ὧν γένηται
πεντεχαιτριακοντούτης, ζημιούσθω κατ᾿ ἐνιαυτὸν ἕ-
καστον" ὃ μέγιστον μὲν τίμημα κεκτημένος, ἑκατὸν
δραχμαῖς" ὁ δὲ τὸ δεύτερον, ἑβδομήκοντα " τρίτον
δὲ, ἑξήκοντα " ὁ δὲ τὸ τέταρτον, τριάκοντα. τοῦτο
δ᾽ ἔστω τῆς Ἥρας ἱερόν. ὃ δὲ μὴ ἐκτίνων κατ ἐνιαυ-
τὸν, δεκαπλάσιον ὀφειλέτω. πραττέσϑω δὲ ὁ ταμίας
τῆς ϑεοῦ" μὴ ἐκπράξας δὲ, αὐτὸς ὀφειλέτω καὶ ἐν
ταῖς εὐθύναις τοῦ τοιούτου λόγον ὑπεχέτω πᾶς. εἰς
μὲν οὖν χρήματα ὃ μὴ ϑέλων γαμεῖν ταῦτα ζημιοὺ
΄
206 ῬΙΑΤΟΝΙΒ φ .
σϑω: τιμῆς δὲ παρὰ τῶν νεωτέρων ἄτιμος πάσης ἔ-
στω, καὶ μηδεὶς ὑπακουέτω μηδὲν αὐτῷ ἑκὼν τῶν
γέων. ἐὰν δὲ κολάζειν τινὰ ἐπιχειρῇ, πᾶς τῷ ἀδικου-
μένῳ βοηϑείτω καὶ ἀμυνέτω" μὴ βοηϑῶν δὲ ὃ πα-
ραγενόμεγος, δειλός τε ἅμα καὶ κακὸς ὑπὸ τοῦ νό-
μου πολίτης εἶναι λεγέσϑω. Περὶ δὲ προικὸς εἴρη-
ται μὲν καὶ πρότερον, εἰρήσϑω δὲ πάλιν, ὡς ἴσα ἀν-
τὴ ἴσων ἐστὲ τῷ μήτε λαμβάνοντι, μήτ᾽ ἐκδιδόντι,
διὰ χρημάτων ἀπορίαν, διδάσκειν τοὺς πένητας. τὰ
γὸὺρ ἀναγκαῖα ὑπάρχοντα ἐστὲ πᾶσι τῶν ἐν ταύτῃ
τῇ πόλει. ὕβρις δὲ ἥττων γυναιξὶ, καὶ δουλεία τα-
πειγὴ καὶ ἀνελεύθερος διὰ χρήματα τοῖς γήμασι γί-
γνοιτο ἂν. καὶ ὃ μὲν πειϑόμενος, ἕν τῶν καλῶν
δρῴη τοῦτ᾽ ἂν. ὃ δὲ μὴ πειϑόμενος, ἀλλ᾽ ἢ διδοῦς ἢ
λαμβάνων πλέον ἢ) πεντήκοντα ἄξια δραχμῶν ἐσϑῆ-
τος χάριν, ὃ μὲν μνᾶς, ὃ δὲ, τριῶν ἡμιμναίων, ὃ
δὲ, δυοῖν μναῖν" ὃ τὸ μέγιστον τίμημα κεκτημένος
ὀφειλέτω μὲν τῷ δημοσίῳ τοσοῦτον ἕτερον" τὸ δὲ
δοϑὲν ἢ ληφϑὲν, ἱερὸν ἔστω τῆς Ἥρας τε καὶ τοῦ
“1ός. πραττόντων δὲ οἵ ταμίαι τούτοιν τοῖν ϑεοῖν,
καϑάπερ ἐθῥήϑη τῶν μὴ γαμούντων πέρι, τοὺς τα-
μέας ἐκπράττειν ἑκάστοτε τοὺς τῆς Ἥρας, ἢ παρ᾽ αὗ-
τῶν ἑκάστους τὴν ζημίαν ἐκτίνειν. ἐγγύην δ᾽ εἶναι
κυρίαν, πατρὸς μὲν πρῶτον" δευτέραν πάππου, τρί-
την δὲ, ἀδελφῶν ὁμοπατρίων. ἐὰν δὲ μηδὲ εἷς ἢ τοὐ-
των, τὴν πρὸς μητρὸς μετεὶ τοῦτο εἶναι κυρίαν ὧσ-
αὐτως. ἐὰν δ᾽ ἄρα, τύχη τὶς ἀήϑης συμβαίνῃ, τοὺς
ἐγγύτατα γένους ἀεὶ κυρίους εἶναι μετὰ τῶν ἐπιτρό-
πων. ὅσα δὲ προτέλεια γάμων, ἤ τις ἄλλη περὶ τὰ
“οἰαῦται ἱερουργία μελλόντων, ἢ γιγνομένων, ἢ 7.5"
Ρ.775.8.8...ἅ. ΌΕΣ ΤΕΘΙΒΥΘ 1,18. ΥἹ,. 207
γονότων, προσήκουσα ἐστὶ τελεῖσθαι, τοὺς ἐξηγη-
τὰς ἐρωτῶντα χρὴ καὶ πειϑόμενον ἐκείνοις ἑκαστὸν,
ἡγεῖσϑαι πάντα ἑαυτῷ μετρέως γίγνεσϑαι. Περὶ δὲ
τῶν ἑστιάσεων, φίλους μὲν χρὴ καὶ φίλας μὴ πλείους
πέντε ἑκατέρων συγκαλεῖν" συγγενῶν δὲ καὶ οἰκείων
ὡσαύτως τοσούτους ἄλλους ἑκατέρων. ἀνάλωμα δὲ
μὴ γίγνεσθαι πλέον ἢ κατὰ τὴν οὐσίαν μηδενί" τῷ
μὲν εἰς χφήματα μεχίστῳ, μνᾶν" τῷ δ᾽ ἥμισυ τοῦ το-
σούτου: τῷ δ᾽ ἐφεξῆς, οὕτω, καϑάπερ ὑποβέβηκεν
ἑκάστῳ τὸ τίμημα. καὶ τὸν μὲν πειϑόμεγον τῷ νόμῳ
ἐπαινεῖν χρὴ πάντας" τὸν δὲ ἀπειϑοῦντα κολαζόντων
οἵ νομοφύλακες, ὡς ἀπειρόκαλόν τε ὄντα, καὶ ἀπαί-
δευτον τῶν περὶ τὰς νυμφικὰς ἈΠούσας νόμων. πί-
γειν δὲ εἰς μέϑην, οὔτε ἀλλοϑέ που πρέπει, πλὴν
ἐν ταῖς τοῦ τὸν οἶνον δόντος ϑεοῦ ἑορταῖς, οὔτ᾽ ἀ-
σφαλές" οὔτ᾽ οὖν δὴ περὶ γώμους ἐσπουδακότα, ἕν
οἷς ἔμφρονα μάλιστα εἶναι πρέπει γύμφην καὶ γυμ-
φίον, μεταβολὴν οὐ σμικρὰν βίου μεταλλάττοντας"
ἅμα δὲ καὶ τὸ γεγγώμεγον ὅπως ὅτι μάλιστα ἐξ ἐμ-
φρόνων ἀεὶ γίγνηται. σχεδὸν γὰρ ἄδηλον ὁποία νὺξ
ἢ φῶς αὐτὸ γεννήσει μετὰ ϑεοῦ. καὶ πρὸς τούτοις
δεῖ μὴ τῶν σωμάτων διακεχυμένων ὑπὸ μέϑης γί-
γνεσϑαι τὴν παϊδουργίαν, ἀλλ᾽ εὐπαγὲς, ἀπλανὲς
ἡσυχαῖϊόν τὸ ἐν μοίρᾳ ξυγίστασθϑαι τὸ φυόμενον. ὅ
δὲ διοινωμένος, αὐτός τε φέρεται πάντῃ καὶ φέρει,
λυττῶν κατά τε σῶμα καὶ ψυχήν. σπείρειν οὖν πα-
θάφορος ὅμα καὶ κακὸς ὃ μεϑύων" ὥστ᾽ ἀνώμαλα
καὶ ἄπιστα, καὶ οὐδὲν εὐϑύπορον ἦϑος οὐδὲ σῶμα
ἐκ τῶν εἰκότων γεγγῴη ποτ᾿ ἄν. διὸ μᾶλλον μὲν ὅλον
οἕϑ ΡΙΑΤΟΝΙΒ δ.Ρ.776.νψ.:
ἐνιαυτὸν καὶ βίον χρὴ, μάλιστα δὲ ὅπόσον ἂν γεννι
χρόνον, εὐλαβεῖσθαι, καὶ μὴ πράττειν μὴτε ὅσα νο-
σώδη ἑκόντα εἶναι, μήτε ὅσα ὕβρεως ἢ ἀδικίας ἐγό-
μενα. εἰς γὰρ τὰς τῶν γεννωμένων ψυχῶς καὶ σώμα-
τα ἀναγκαῖον ἐξομοργνύμενον ἐκτυποῦσϑαι καὶ τί-
κτεὶν πάντη φαυλότερα. διαφερόντως δὲ ἐκείνην τὴν
ἡμέραν καὶ νύκτα ἀπέχεσθαι τῶν περὶ τιὶὶ τοιαῦτα.
ἀρχὴ γὰρ καὶ ϑεὸς ἐν ἀνθρώποις ἱδρυμένη σώξει
πάντα, τιμῆς ἐὰν τῆς προσηκούσης αὐτῇ παρ᾽ ἑκάστου
τῶν χρωμένων λαγχάνῃ. νομίσαντα δ᾽ εἶναι χρὴ τὸν
γαμοῦντα, ταῖν οἰκίαιν ταῖν ἐν τῷ κλήρῳ τὴν ἑτέραν,
οἷον γεοττῶν γέννησιν καὶ τροφὴν" χωρισϑέντα ἀπὸ
πατρὸς καὶ μητρὸς, τὸν γάμον ἐκεῖ ποιεῖσθαι καὶ
τὴν οἴκησιν, καὶ τὴν τροφὴν αὑτοῦ καὶ τῶν τέκνων.
ἐν γὰρ ταῖς φιλίαις ἐὰν μὲν πόϑος ἐνῇ τις, κολλᾷ
καὶ συνδεῖ πάνϑα ἤϑη" κατακορὴς δὲ ξυνουσία, καὶ
οὐκ ἴσχουσα τὸν διὰ χρόνου πόϑον, ἀποῤῥεῖν ἀλ-
λήλων ποιεῖ, ὑπερβολαῖς πλησμονῆς. ὧν δὴ χάριν
μητρὶ καὶ πατρὶ καὶ τοῖς τῆς γυναικὸς οἰκείοις πα-
ρέντας χρὴ τὰς αὑτῶν οἰκήσεις, οἷον εἰς ἀποικίαν
ἀφικνουμένους αὐτοὺς, ἐπισκοποῦντάς τε ἅμα καὶ
ἐπισκοπουμέγους οἰκεῖν" γεννῶντάς τὸ καὶ ἐκτρέφον-
τας παῖδας, καϑάπερ λαμπάδα τὸν “βίον παραδι-
δόντας ἄλλοις ἐξ ἄλλων" ϑεραπεύοντας ἀεὶ ϑεοὺς
κατὰ νόμους. κτήματα δὲ τὸ μετὰ τοῦτο, ποῖα ἂν
τις κεχτημένος, ἐμμελεστάτην οὐσίαν κέκτητο. τὰ
μὲν οὖν πολλὰ οὔτε νοῆσαι χαλεπὸν, οὔτε κτήσα-
σϑαι" τὰ δὲ δὴ τῶν οἰκετῶν, χαλεπὰ πάντα. τὸ δ᾽
αἴτιον οὐκ ὀρϑῶς πως, καὶ τινα τρόπον ὀρϑῶς ντϑρὶ
ὁ. ἃ εἰρ.777.4. ὍΞ ΣΕΡΟΓΒΥΘ 1118. ΥἹ, 209
αὐτῶν λέγομεν. ἐναντία γὰρ ταῖς χρείαις καὶ κατὰ
τὰς χρείας αὐ ποιούμεϑα περὶ δούλων τὰ λεγόμενα.
ΜΕΙ͂. Πῶς δ᾽ αὖ τοῦτο λέγομεν ; οὐ γάρ που μαν»-
ϑάνομεν, ὦ ξένε, ὃ, τι τανῦν φράζεις. 46. Καὶ μά-
λα γε, ὦ Μέγιλλε, εἰκότως. σχεδὸν γὰρ πάντων τῶν
“Ελλήνων ἢ «Ταπεδαιμονίων εἱλωτεία πλείστην ἄπο-
θέαν παράσχοιτ' ἂν καὶ ἔριν, τοῖς μὲν, ὡς δὺ, τοῖς
ὡρῶ ὡς οὐκ εὖ γεγονυῖα, ἐστόν. ἐλάττω δὲ ἢ τε Ἣρα-
κλεωτῶν δουλεία τῆς τῶν ΠΙαριανδυνῶν καταδουλώ-
σεῶς ἔριν ἂν ἔχοι, τὸ ἜΧΝΦΡΝ τ αὖ πενεστικὸν ἔ-
ϑνος. εἰς ἃ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα βλέψαντας ἡμᾶς
τί χρὴ ποιεῖν περὲὶ κτήσεως οἰκετῶν ; ὃ δὴ παριὼν τῷ
λόγῳ ἔτυχον εἰπών" καὶ σὺ με εἰκότως τί ποτε φρά-
ζοιμι ἠρώτησας. τόδ᾽ ἐστίν" ἴσμεν ὅτι που πάντες
εἴποιμεν ἂν ὡς χρὴ δούλους ὡς εὐμενεστάτους ἐκτῆ-
σϑαι καὶ ἀρίστους. πολλοὶ γὰρ ἀδελφῶν ἤδη δοῦλον
καὶ υἱέων τισὲ κρείττους πρὸς ἀρετὴν πᾶσαν γενό-
μενοι, σεσώκασι δεσπότας καὶ κτήματα, τας τὸ οἱ-
κήσεις αὐτῶν ὅλας. ταῦτα γὰρ ἴσμεν που περὶ δού-
λων λεγόμενα. ΜΕΙ͂. Τί μὴν; 46. Οὐκοῦν καὶ
τοὐναντίον, ὡς ὑγιὲς οὐδὲν ψυχῆς δούλης, οὐδὲ πι-
στεύειν οὐδέποτ᾽ οὐδὲν τῷ γένει δεῖ τὸν νοῦν μοχτής
μένον, ὃ δὲ σοφώτατος ἡμῖν τῶν ποιητῶν καὶ ἀπε-
φήνατο, ὑπὲρ τοῦ Διὸς ἀγορεύων, ὡς
Ἥμισυ γάρ τε νόου φησὶν] ἀπαμεέρεται εὐρύοπα
Ζεὺς
ΞΑνδρῶν, οὕς ἂν δὴ κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσι.
Ταῦτα δὴ διαλαβόγτες ἕκαστοι τοῖς διανοήμασιν, οὗ
μὲν πιστεύουσί τε οὐδὲν γένει οἰκετῶν, κατὰ δὲ ϑη-
ῬΈΕΙ, ἘΥΨΥῚ, Ο
210 ῬΙΑΤΟΝΙΒ Ῥις, ἃ,
ρέων φύσιν κέντροις καὶ μάστιξιν οὗ τοὺς μόνον ἀλ-
λὰ πολλάκις ἅπερ) γάξονται δούλας τὰς ψυχὰς τῶν
οἰκετῶν" οἵ δ᾽ αὖ τἀναντία δρῶσι τοὑτων πάντα.
ΚΑ. τὶ μὴν; τί οὖν δὴ χρὴ ποιεῖν, τούτων, ὦ ξένε,
διαφερομένων οὕτω, περὺ τῆς ἡμετέρας αὖ χώρας
ἡμᾶς, τῆς τε κτήσεως ἅμα καὶ κολάσεως τῶν δούλων
πέρι; 40. Τί δ᾽, ὦ Κλεινία; δῆλον ὡς ἐπειδὴ δὺσ-
χολόν ἐστι τὸ ϑρέμμα ἄνθρωπος, καὶ πρὸς τὴν
ἀναγκαίαν διόρισιν, τὸ, δοῦλόν τε ἔργῳ διορίζεσθαι
καὶ ἐλεύϑερον καὶ δεσπότην, οὐδαμῶς εὔχρηστον
ἐθέλειν εἶναί τε καὶ γίγνεσθαι φαίνεται, χαλεπὸν δὴ
τὸ κτῆμα. ἔργῳ γὰρ "πολλάκις ἐπιδέδεικται περὶ τὰς
Μεσσηνίων συχνὸς εἰωθυίας ἀποστάσεις γίγνεσϑαι,
καὶ περ γε τὰς τῶν ἐκ μιᾶς φωγῆς πολλοὺς οἰκέτας
κτωμένων πόλεις, ὅσα κακὰ ξυμβαΐνει" καὶ ἔτι τῶν
λεγομένων περιδίνων, τῶν περὶ τὴν Ἰταλίαν γιγγο-
μένων, παντοδαπὰ κλοπῶν ἔργά τε καὶ παϑήματα.
πρὸς ἃ τις ἅπαντα βλέψας, διαπορήσειε τί χρὴ δρᾷν
περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων. δύο δὴ λείπεσϑον μό-
γὼ μηχανά" μήτε πατριώτας ἀλλήλων εἶναι τοὺς μέλ-
λοντας ὁᾷον δουλεύσειν, ἀσυμφώνους τε εἰς δύναμιν
ὕτι μάλιστα. τρέφειν δ᾽ αὐτοὺς ὀρθῶς, μὴ μόνον
ἐκείνων ἕνεκα, πλέον δὲ αὑτῶν προτιμῶντας. ἡ δὲ
τροφὴ τῶν τοιούτων, μήτε τινὰ ὕβριν ὑβρίζειν εἰς
τοὺς οἰκέτας. ἧττον δὲ, εἰ δυνατὸν, ἀδικεῖν ἢ τοὺς
ἐξ ἴσου. διάδηλος γὰρ ὃ ὃ φύσει καὶ μὴ πλαστῶς σέ-
βων τὴν δίκην, μισῶν δὲ ὃ ὄντως τὸ ἄδικον ἕν τούτοις
τῶν ἀνθρώπων ἐν οἷς αὐτῷ ὍΡΟΟΝ ἀδικεῖν. ὃ περὶ
τὰ τῶν δούλων οὖν ἤϑη καὶ πράξεις γιγνόμενος τὶς
6.» 778.αὐνο.. ΒΕ ΠΕΘΙΒΥ͂Θ 118. ΥἹ. 211
ἀμίαντος τοῦ τε ἀνοσίου πέρι καὶ ἀδίκου; σπείρειν
εἰς ἀρετῆς ἔκφυσιν ἱκανώτατος ἂν εἴη. ταὐτὸν δ᾽
ἔστ᾽ εἰπεῖν τοῦτο ὀρϑῶς ἅμα λέγοντα ἐπί τε δεσπό-
τῃ καὶ τυράννῳ, καὶ πᾶσαν δυναστείαν δυναστεύον»-
τὸ πρὸς ἀσθενέστερον ἑαυτοῦ. κολάζειν γε μὴν ἐν
δίκῃ δούλους ἀεί" καὶ μὴ, νουϑετοῦντας, ὡς ἐλευ-
ϑέρους, ϑρύπτεσϑαι ποιεῖν. τὴν δὲ οἰκέτου πρόσ-
φησιν χρὴ σχεδὸν ἐπίταξιν πᾶσαν γίγνεσϑαι, μὴ
προσπαίζοντας μηδαμῆ μηδαμῶς οἰκέταις, μὴτ᾽ οὖν
ϑηλείαις μήτε ἀῤῥεσιν. ἃ δὴ πρὸς δούλους φιλοῦσι
πολλοὶ σφόδρα ἀνοήτως ϑρύπτοντες, χαλεπώτερον
ἀπεργάζεσθϑαν τὸν βίον, ἐκείνοις τε, ἄρχεσϑαι, καὶ
ἑαυτοῖς, ἄρχειν. ΚΑ͂. ᾿ορϑῶς λέγεις. 46. Οὐκοῦν
ὅτε τὶς οἰκέταις κατεσκαυασμένος εἰς δύναμιν εἴη
πλήϑει καὶ ἐπιτηδειότητι πρὸς ἑκάστας τὰς τῶν ἔρ-
γων παραβοηϑείας, τὸ δὴ μετὼ τοῦτο οἰκήσεις χρὴ
διαγράφειν τῷ λόγῳ. ΚΑ͂. Πάνυ μὲν οὖν, 46. Καὶ
ξυμπάσης γε, ὡς ἔπος εἰπεῖν, ἔοικξ τῆς οἰκοδομικῆς
πέρι τὴν γε δὴ νέαν καὶ ἀοίκητον ἐν τῷ πρόσϑεν
πόλιν ἐπιμελητέον εἶναι, τίνα τρόπον ἕκαστα ἕξεν
τούτων περὶ τε ἱερὰ καὶ τείχη. γάμων δ᾽ ἣν ἔμπρο-
σϑεν ταῦτα, ὦ Κλεινία" νῦν δ᾽ ἐπείπερ λόγῳ γίγνε-
ται, καὶ μάλ' ἐγχωρεῖ ταύτῃ γίγνεσϑαν τανῦν" ἔργῳ
μὴν ὅταν γίγνηται, ταῦτ᾽ ἔμπροσϑεν͵ τῶν γάμων,
ἐὰν ϑεὸς ἐθέλη, ποιήσαντες, ἐκεῖνα ἤδη τότε ἐπὶ
πᾶσι τοῖς τοιούτοις , ἀποτελοῦμεν. γῦν δὲ μόνον
ὅσον τινὰ τύπον αὐτῶν δι ὀλίγων ἐπεξέλϑωμεν.
ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν. 40. Τὰ μὲν τοίνυν ἱερὼ πᾶσαν
πέριξ τὴν τε ἀγορὰν χρὴ κατασκευάζειν, καὶ τὴν πό-
ΟΔ
Ἅ12 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἅ.6.Ρ.77.9.8,
λιν ὅλην ἐν κύκλῳ, πρὸς τοῖς ὑψηλοῖς τῶν τόπων,
εὐερκίας τε καὶ καϑορότητος χάριν. πρὸς δὲ αὐτοῖς,
οἰκήσεις τε ἀρχόντων, καὶ δικαστηρίων, ἐν οἷς τὰς
δίκας, ὡς ἱἹερωτάτοις οὖσι, λήψονταί τε καὶ δώσουσι"
τὰ μὲν, ὡς ὁσίων πέρι, τὰ δὲ, καὶ τοιούτων ϑεῶν
ἱδρύματα. καὶ ἐν τούτοις δικαστήρια, ἐν οἷς αἵτε τῶν
φόνων πρέπουσαν δίκαι γίγνοιντ᾽ ἂν, καὶ ὅσα ϑα-
γάτων ἄξια ἀδικήματα: περὶ δὲ τειχῶν, ὦ ἡέχιλλε,
ἔγωγ ἂν τῇ Σπάρτῃ ξυμφεροίμην, τὸ καϑεύδειν ἐᾷν
ἐν τῇ γῇ κατακείμενα τι τείχη, καὶ μὴ ἑπιαγνιστάναι,
τῶνδε εἵνεκα. καλῶς μὲν καὶ ὃ ποιητικὸς ὑπὲρ αὐτῶν
λόγος ὑμνεῖται, τὸ, χαλκᾶ καὶ σιδηρᾶ δεῖν εἶναι τὰ
τεέχη μᾶλλον ἢ γήϊνα" τὸ δ᾽ ἡμέτερον ἔτι πρὸς τοὺ-
τοις γέλωτ᾽ ἂν δικαίως πάμπολυν ὄφλαι, τὸ κατὶ
ἐνιαυτὸν μὲν ἐκπέμπειν εἰς τὴν χώραν τοὺς γέους,
τὰ μὲν, σχάψοττεις, τι δὲ, ταφρεύσοντας, τὼ δὲ,
καὶ διὰ τινῶν οἰκοδομήσεων εἴρξοντας τοὺς πολεμέ-
ους, ὡς; δὴ τῶν ὅρων τῆς χώρας οὐκ ἐάώσοντας ἐπι-
βαίνειν. τεῖχος δὲ περιβαλοίμεϑα, ὃ πρῶτον μὲν
σπιρὸς ὑγίειαν ταῖς πόλεσιν οὐδαμῶς συμφέρει, πρὸς
δὲ τινα μαλϑακὴν ὃ ἕξιν ταῖς ψυχαῖς τῶν ἐνοικούντων
εἴωϑε ποιεῖν, προκαλούμενον εἰς αὐτὸ καταφεύγον-
τὰς μὴ ἀμύνεσθαι τοὺς πολεμίους" μηδὲ τῷ φρου-
ρεῖν ἀεὶ τινάς ἐν αὐτῇ νύκτωρ καὶ μεϑ' ἡμέραν, τοὺ-
τῳ τῆς σωτηρίας τυγχάνειν" τείχεσι δὲ καὶ πύλαις
διανοεῖσθαι φροχϑάνεμι τε καὶ καϑεύδοντας, σω-
τηρίας ὄντως ἕξειν μηχανὰς, ὡς ἐπὶ τὸ μὴ πονεῖν
γεγονότας. ἀγνοοῦντας δ᾽ αὐ τὴν ῥᾳστώνην, ὡς ὃ»-
τῶς ἐστὶν ἐκ τῶν πόνων" ἐκ δᾳστώγης δέ γε, οἶμαι,
νισάνον ΡῈ ΓΕΟΘΊΒΥΘ 118. ΥἹ. 213
- τῆς αἰσχρᾶς οἵ πόνοι καὶ ῥᾳϑυμίαι πεφύκασι γί-
ω 39 3 32 ᾿ - Γ “Γ, ν 5 Γ
γνεσϑαι πάλιν. ἀλλ᾽ εἰ δὴ τεῖχύς γέ τι χρεὼν ἀνϑρώ»
ποις εἶναι, τὰς οἰκοδομίας χρὴ τὰς τῶν ἰδίων οἰκή-
σεων οὕτως ἐξ ἀρχῆς βάλλεσϑαι, ὅπως ἂν ἢ πᾶσα ἡ
πόλις ἕν τεῖχος, ὁμαλότητί τε καὶ ὁμοιότηοιν εἰς τὰς
ὁδοὺς πασῶν τῶν οἰκήσεων ἐχουσῶν εὐὑρεκίαν. ἰδεῖν
τε οὐκ ἀηδὲς, μιᾶς οἰκέας σχῆμα ἐχούσης αὐτῆς"
εἰς τε τὴν τῆς φυλακῆς ῥᾳστώνην ὅλῳ καὶ παντὸὺ
πρὸς σωτηρίαν γίγνοιτ᾽ ἂν διάφορος. τούτων δὲ,
ἕως ἂν μὲν ἢ κατ᾽ ἀρχὰς οἰκοδομηϑέντα, μέλειν μὲν
μάλιστα τοῖς ἐνοικοῦσι πρέπον ἂν εἴη, τοὺς δὲ ἄστυ-
γόμηυς ἐπιμελεῖσθαι, καὶ προσαναγκάζοντας, τὸν
ὀλιγωροῦντα ζημιοῦντας. καὶ πάντων δὴ τῶν κατὼ
τὸ ἄστυ καϑαρότητός τ ἐπιμελεῖσθαι, καὶ ὅπως
ἰδιώτης μηδεὶς μηδὲν τῶν τὴς πόλεως μήτε οἰκοδο-
ο μήμασι μὴτε οὖν ὀρύγμασιν ἐπιλήψεται. καὶ δὴ καὶ
ὑδάτων τῶν ἐκ Ζιὸς εὐροίας τούτους ἐπιμέλεῖσθϑαι
χρεὼν, καὶ ὅσα ἐντὸς πόλεως ἢ ὁπόσα ἕξω πρέπον
ἂν οἰκεῖν εἴη. ταῦτα δὲ πάντα ξυνιδόντες ταῖς χρεέ-
αἰς οἵ νομοφύλακες, ἐπινομοϑετούντων καὶ τῶν ἀλ-
λων ὅπόσα ἂν ὃ νόμος ἐκλείπῃ δ ἀπορίαν. ὅτε δὲ
ταῦτά τε καὶ τὰ περὶ ἀγορὰν οἰκοδομήματα καὶ τὼ
περὶ τὰ γυμνάσια, καὶ πάντα ὅσα διδασκαλεῖα κατε-
σκευχσμένγα περιμένει τοὺς φοιτητὰς καὶ ϑεατὸς
ϑέατρα, πορευώμεϑα ἐπὶ τῶ μετὰ τοὺς γάμους », τῆς
»νομοϑεσίας ἑξῆς ἐχόμενοι. ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν. «40,
Τάμοι μὲν τοίνυν ἡμῖν ἔστωσαν γὲ γονότες, ὦ Κλει-
γία᾽" δίαιτα δὲ πρὸ παιδογονίας οὐκ ἐλάττων ἐγιαυ-
σίας γίγνουτ᾽ ἂν τὸ μετὼ τοῦτο. ἣν δὴ τίνα τρόπον
911 ΡΙΑΤΟΝΙΒ Ρ.780.4.}.6
χρὴ ξὴν νυμφίον τε παὶ νύμφην ἐν πόλει διαφερούσῃ
τῶν πολλῶν ἐσομένῃ. τὸ δὴ τῶν νῦν εἰρημένων ἐχό-
μενον εἰπεῖν, οὐ πάντων εὐκολώτατον" ἀλλὰ ὄντων
οὐκ ὀλίγων τῶν ἔμπροσϑεν τοιούτων, τοῦτο ἔτι ἐκεί-
ὧν τῶ» πολλῶν δυσχερέστερον ἀποδέχεσϑαι τῷ πλή-
ϑει. τόγε μὴν ὁ δοκοῦν ὀρϑὸν καὶ ἀληϑὲς εἶναι, σαν-
τῶς ῥητέον, ὦ Κλεινία. Κὶ4. Πάνυ μὲν οὖν. «46.
Ὅστις διανοεῖται πόλεσιν ἀποφαίνεσθαι γόμους πῆ
τὼ δημόσια καὶ κοινὰ αὐτοὺς χρὴ ζῆν πράττοντας,
τῶν δὲ ἰδίων ὃ σον ἀνάγκη μηδὲ οἴεται δεῖν - ἐξουσί-
αν δὲ ὃ ἑκάστοις εἶναι τὴν ἡμέραν ζὴν ὅπως ἂν ἐθέλῃ,
καὶ μὴ πάντα διὰ τάξεως δεῖν γίγνεσθαι" προέμενος
δὲ τὰ ἴδια ἀνομοθέτητα, ἡγεῖται τάγε κοινὰ καὶ δη-
μόσια ἐθελήσειν αὐτοὺς ζῆν διὰ νόμων, οὐκ ὀρ ϑῶς
διανοεῖται. τίνος δὴ χάριν ταῦτα εἴρηται; τοῦδε. ὅτι
φήσομεν δεῖν ἡμῖν τοὺς »υμφίους μηδὲν διαφερόν-
τως μηδὲ ἢ ἧττον ἐν ξυσσιτίοις τὴν δίαιταν ποιεῖσϑαι
τοῦ πρὸ τῶν γάμων χρόνου γενομένου. καὶ τοῦτο
μὲν δὴ ϑαυμαστὸν ὃν ὅτε κατ᾽ ἀρχὰς πρῶτον ἐγένε-
τὸ ἐν τοῖς παρ᾽ ὑμῖν τόποις, πολέμου τινὸς αὐτὸ,
ς γ᾽ εἰκὸς, νομοθετήσαντος, ἢ τινος ἑτέρου τὴν
αὐτὴν δύναμιν ἔχοντος πράγματος, ἐν ὀλιγανϑρω-
πίαις ὑπὸ πολλῆς ἀπορίας ἐχομένοις" γευσαμένοις
δὲ καὶ ἀναγκασϑεῖσι χρήσασϑαι τοῖς ξυσσιτίοις, ἔἕ.
δοξε μέγα διαφέρειν εἰς σωτηρίαν τὸ νόμιμον" καὶ
κατόστη͵ δὴ τρόπῳ τινὶ τοιούτῳ τὸ ἐπιτήδευμα ὑμῖν
τὸ τῶν ξυσσιτίων. ΚΑ. Ἔοικε γοῦ». 4. Ὃ δὴ ἔλε-
γον, ὅτε ϑαυμαστὸν ὃν τοῦτο ποτὲ καὶ οὐ
τόξαι τισὶ, γῦν οὐχ ὁμοίως δυσχερὲς τῷ προστάτ-
δεν ϑχ.. ΠΕ ΤΕΟΘΙΥ9 118. γι; 21ὅ
τοντι ἂν εἴη νομοϑετεῖν αὐτό. τὸ δ᾽ ἑξῆς τούτῳ, πε-
φυκός τε ὀρϑῶς ἂν γίγνεσθαι γιγνόμενον, νῦν τε
οὐδαμὴ γιγνόμενον, ὀλίγου τε ποιοῦν τὸν νομοϑέ-
την, τὸ τῶν παιζόντων, εἰς πῦρ ξαίνειν, καὶ μυρία
ἕτερα τοιαῦτα ἀνήνυτα ποιοῦντα δρᾷν, οὐ ῥέδιον
οὔτ᾽ εἰπεῖν οὔτ᾽ εἰπόντα ἀποτελεῖν. Κα Δ. Τί δὴ τοῦ-
το, ὦ ξένε, ἐπιχειρῶν λέγειν, ἔοικας σφόδρα ἅπο-
κνεῖν; 4. ᾿ἀκούοιτ᾽ ἄν" ἵνα μὴ πολλὴ διατριβὴ γί-
γνηται περὲ τοῦτ αὐτὸ μάτην. πᾶν μὲν γὰρ ὅ, τι
περ ἂν τάξεως καὶ νόμου μετέχον ἐν πόλει γίγνηται,
πάντα ἀγαϑὰ ἀπεργάζεται: τῶν δὲ ἀτάκτων ἢ) τῶν
κακῶς ταχϑέντων λύεν τὰ πολλὰ τῶν εὖ τεταγμένων
ἄλλα ὃ ἕτερα. οὗ δὴ καὶ νῦν ἐφέστηκε πέρι τὸ λεγόμε-
γον. ὑμῖν γὰρ, ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε, τὸ μὲν ᾿περὲ
τοὺς ἄκομας ξ υσσέτια καλῶς, ἅμα καὶ, ὅπερ ε εἶπον,
ϑαυμαστῶς καϑέστηκον, ἐκ ϑείας τινὸς ἀνάγκης" τὸ
δὲ περὶ τὰς γυναῖκας οὐδαμῶς ὀρϑῶς ἀνομοϑέτης-
τον μεϑεῖται, καὶ οὐκ εἰς τὸ φῶς ἤκται τὸ τῆς ξυσ-
σιτέας αὐτῶν ἐπιτήδευμα. ἄλλο καὶ ἄλλως γένος ἡ-
μῶν τῶν ἀνθρώπων λαϑραιότερον μᾶλλον καὶ Ἐπι-
κλοπώτερον ἔφυ τὸ ϑῆλυ, διὰ τὸ ἀσϑενές, οὖκ ὁρ-
ϑῶς τοῦτο εἴξαντος τοῦ νομοϑέτου δύστακτον ὃν
ἀφείϑη. διὰ δὲ τούτου μεϑειμένου πολλὰ ὑμῖν πα-
ραῤῥεῖ, πολὺ ἄμεινον ἂν ἔχοντα εἰ νόμων ἔτυχεν, ἢ
τανῦν. οὐ γὰρ ἥμισυ μόνον ἐστὶν, ὡς δόξειεν ἂν, τὸ
περὶ τὰς γυναῖκας ἀκοσμήτως περιορώμενον" ὅσῳ δὲ
ἡ ϑήλεια ἡμῖν φύσις ἐστὶ πρὸς ἀρετὴν χείρων τῆς
τῶν ἀῤῥένων, τοσούτῳ διαφέρει πρὸς τὸ πλέον ἢ
διπλάσιρν εἶναι. τοῦτ᾽ οὖν ἐπαναλαβεῖν καὶ ἐπονορ-
8 ῬΙΑΤΟΝΙΣΝ Ἀ.ο.4ἃ.,0.}.7 8.2.8,
ϑώσασϑαι, καὶ πάντα συντάξασθαι κοινῇ γυναιξί
4«ὲ καὶ ἀνδράσιν ἐπιτηδεύματα, βἕλτιον πρὸς πό-
λεὼς εὐδαιμονίαν. γῦν δὲ οὕτως ἦκται τὸ τῶν ἀν-
ϑρώπων γένος οὐδαμῶς εἰς τοῦτο εὐτυχῶς, ὥστε
οὐδὲ μνησϑῆναι περὶ αὐτοῦ ἐν ἄλλοις γ᾽ ἐστὶ τόποις
καὶ πόλεσι γοῦν ἔχοντος, ὅπου μηδὲ ξυσσίτια ὑπάρ-
χὲεν τοπαράπαν δεδογμένα κατὼ πόλιν εἶναι. πόϑεν
δή τις γε ἔργῳ μὴ καταγελάστος ἐπιχειρήσει γυνγαῖ-
κας προσβιάζεσϑαι, τὴν σίτων καὶ ποτῶν ἀνάλωσιν,
᾿ς φανερὰν ϑεωρεῖσθαι; τούτου γὰρ οὐκ ἔστιν ὅ, τι
χαλεπώτερον ἂν ὑπομεένειε τοῦτο τὸ γένος. εἰϑισμέ-
γον γὰρ δεδοικὸς καὶ σκοτειγὸν ζῆν, ἀγόμενον δ᾽ εἷς
φῶς βίᾳ, πᾶσαν ἀντίτασιν ἀντιτεῖνον, πολὺ πρατής
σει τοῦ νομοϑέτου. τοῦτ᾽ οὖν ἄλλοϑι μὲν, ἧἢπερ εἷ-
πον, οὐδ᾽ ἂν τὸν λόγον ὑπομείνειε τὸν ὀρϑὸν ῥη-
ϑέντα, ἄνευ πάσης βοῆς" ἐνθάδε δὲ ἴσως ἄν. εἶ δὴ
δοκεῖ, λόγου γ᾽ ἕνεκα, μὴ ἀτυχῆ τὸν περὲ πάσης τῆς
πολιτείας 7ενέσθαι: λύγον, ἐθέλω λέγειν ὡς ἀγαϑόν
ἐστι καὶ πρέπον, εἰ καὶ σφῶϊν ξυνδοκεῖ ἀκούειν" εἴ
δὲ μὴ, ἐᾷν" ΚΑ. ᾿Αλλ᾽, ὦ ξένε, ϑαυμαστῶς τόγε ἀ-
χοῦσαι νῶϊν πάντως που ξυνδοκεῖ. 46. ᾿κούωμεν
δή. ϑαυμάσητε δὲ μηδὲν ἐὰν ὑμῖν ἄνωϑεν ποϑὲν ἐ-
πιχειρεῖν δόξω. υχολῆς γὰρ ἀπολαύομεν, καὶ οὐδὲν
ἡμᾶς ἐστι τὸ κατεπεῖγον, τὸ μὴ πάντη πάντως ὅκο-
πεῖν τὰ περὶ τοὺς νόμους. Καὶ “᾿ Ορϑῶς εἴρηκας. 46.
Πάλιν τοίνυν Ἐπὶ τὰ πρῶτα ἐπαναχωρήσωμεν λε-
χϑέντα, εὖ γὰρ δὴ τόγε τοσοῦτον χρὴ πάντ᾽ ἄνδρα
ξυννοεῖν, ὡς ἢ τῶν ἀνϑρώπων γεγέσις ἢ τοπαράπαν
ἀρχὴν οὐδεμίαν εἴληχεν, οὐδ᾽ ἕξει ποτέ γε τελευτὴν:
υ,.»ἅ., ὈῈ ΤΕΟΘΙΒΥΘ 118. ΥἹ. 917
ἀλλ ἦν τὲ ἀεὶ καὶ ἔσταν πάντως. ἢ ἈβΩΣ τι τῆς ἀρ-
χῆς ἀφ᾽ οὗ γέγονεν, ἀμήχανον ἂν χρόνον ὅσον γε-
γονὸς ἂν εἴη. ΚΑ. Τί μήν; 49. Τί οὖν; πόλεων᾽
συστάσεις καὶ φϑορῶς, καὶ ἐπιτηδεύματα παντοῖα
- 9 -
τάξεώς τὲ καὶ ἀταξίας, καὶ βρώσεως, καὶ πομάτων
τε ἅμα καὶ βυκρμθιων ἐπιϑυμήματα παντοδαπὰ πάν-;
τως καὶ περὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἀρ οὔκ οἰόμεϑα γεγο-
γέναι, καὶ στροφὰς ὡρῶν παντοίας, ἐν αἷς τὰ ζῶα με-
ταβάλλειν αὐτῶν ποξδεληθεῖς μεταβολὰς εἰκός; ΚΑ.
Πῶς γὰρ οὔ; 4. Τί οὖν; πιστεύομεν ἀμπέλους τε
φανῆναΐ που ποτὲ, πρότερον οὔ" οὔσας; ὡσαύτως
δὲ καὶ ἐλαίας, καὶ τὰ “Τἠμητρός τε καὶ Κύρης δῶ-
ρα; ἐρηνεῤλεμὸν τϑ τινὰ τῶν τοιούτων γενέσϑαι
διάκονον; ἐν ᾧ δὲ μηδὲ ταῦτα ἣν τῷ χρόνῳ, μῶν
οὖκ οἰόμεϑα τὼ ζῶα, καϑάπερ νῦν, ἐπὲ τὴν ἀλλή-
λων ἐδωδὴν τρέπεσϑαι; ΚΑ. Τί μὴν; 4Θ. Τὸ δὲ
μὴν ϑύειν ἀνθρώπους ἀλλήλους, ἔτι καὶ νῦν παρα-
μένον δρῶμεν πολλοῖς" καὶ τοὐναντίον ἀκούομεν ἐν
ἄλλοις, ὅτε οὐδὲ βοὸς ἐτολμῶμεν γεύεσθαι" ϑύμα-
τά τε οὐκ ἣν τοῖς ϑεοῖσι ζῶα, πέλανοι δὲ καὶ μέλιτι
καρποὶ δεδευμένοι, καὶ τοιαῦτα ἄλλα ἁγνὰ ϑύμα-
τα. καρκῶν δ᾽ ἀπείχοντο" ὡς οὔχ ὅσιον ὃν ἐσϑέειν,
οὐδὲ τοὺς τῶν ϑεῶν βωμοὺς αἵματι μιαίνειν. ἀλλὰ
᾿Ὀρρφικοὶ τινὲς λεγόμενοι βίοι ἐγίγνοντο ἡμῶν τοῖς
τότε, ἀψύχων. μὲν ἐχόμενον πάντων, ἐμψύχων» δὲ
τοὐναντίον πάντων ἀπεχόμενοι. ΚΑ. Καὶ σφόδρα
λεγόμενα ἅ α ᾽ ϑρὴ τας κοι; πιστεύεσθαι πιϑανά. «4.
Πρὸς οὖν δὴ τι, εἴποι τὶς ἂν, ὑμῖν πάντ' ἐῤῥήϑη
τὸ νῦν: ΚΑ, ᾿οΟρϑῶς ὑπέλαβες, ὦ ξένε. 41. καὶ
218 ΡΊΑΤΟΝΙΒ Φ.Ὁ.7 8 5.4.}.ο.
τοίνυν, ἐὰν δύνωμαι, τὼ τούτοις ἑξῆς, ὦ Κλεινία,
πειράσομαι φράζειν. ΚΑ. ““έγοις ἄν. 41Θ. Ὁρῶ πάν-
τὰ τοῖς ἀνθρώποις ἑ ἔχ τριττῆς χφείας καὶ ἐπιϑυμίας
ἠρτημένα" δ ὧν ἀρετὴ τὸ αὐτοῖς ἀγομένοις ὀρϑῶς,
καὶ τοὐναντίον ἀποβαίνει κακῶς ἀχϑεῖσι. ταῦτα δ᾽
ἐστὶν ἐδωδὴ μὲν καὶ πόσις, εὐθὺς γενομένοις, ἣν
περὶ ἅπασαν πᾶν ζῶον ἔμφυτον ἔρωτα ἔχον, μεστὸν
οἴστρου τὸ ἐστι καὶ ἀνηκουστέας τοῦ λέγοντος ἀλλό
τι δεῖν πράττειν πλὴν, τὰς ἡδονὰς καὶ ἐπιϑυμίας
τὸς περὶ ἅπαντα ταῦτα ἀποπληροῦντα, λύπης τῆς
ἁπάσης ἀεὶ δεῖν σφᾶς ἀπαλλάττειν. τρίτη δὲ ἡμῖν
καὶ μεγίστη χρεία, καὶ ἔρως ὀξύτατος, ὕστατος μὲν
ὁρμᾶται, διαπυρωτάτους δὲ τοὺς ἀνϑρώπους μανί-
αἷς ἀπεργάζεταν πάντως ὃ περὶ τὴν τοῦ γένους σπο-
ρῶν, ὕβρει πλείστῃ καόμενος. ἃ δὴ δεῖ τρία γοσή-
ματα τρέποντας εἰς τὸ βέλτιστον, παρὰ τὸ λεγόμε-
νον ἥδιστον, τρισὶ μὲν τοῖς μεγίστοις πειρᾶσθαι κα-
τέχειν, φόβῳ, καὶ νόμῳ, καὶ τῷ ἀληϑεῖ λόγῳ: προσ-
χφωμένους μέντοι ἸΠούσαις τε καὶ ἀγωνίοισι ϑεοῖς,
σβεννύγαι τὴν αὔξην τε καὶ ἐπιῤῥοὴν. παίδων δὴ γέ-
γεσιν μετὰ τοὺς γάμους ϑῶμεν, καὶ μετὰ γένεσιν,
τροφὴν καὶ παιδείαν. καὶ τάχ ἂν οὕτω προϊόντων
τῶν λόγων ὅ, τὲ νόμος ἡμῖν ἕκαστος περαΐνοιτο εἰς
τοὔμπροσϑεν ἐπὶ ξυσσίτια " ἵνα καὶ ἀφικόμενοι εἰς
τὰς τοιαὗτας κοινωνίας, εἴτε ἄρα γυναικῶν εἴτε ἂν-
δρῶν δεῖ μόνον γίγνεσθαι, προσμέξαντες αὐτοῖς ἐγ-
γύϑεν, ἴσως μᾶλλον κατοψόμεϑθα" τὰ τε ἐπίπρο-
σϑεν αὐτῶν, ἔτι νῦν ὄντα ἀνομοϑέτητα, τάξαντες
αὐτὰ, ἐπίπροσϑεν ποιησόμεϑα. καὶ, ὅπερ ἐῤῥήϑη
ἀ,..ν.γ84... ὌΠ ΓΕΘΙΒΥΒ [18. ΥἹ, 219
γῆν δὴ, κατοψόμεϑά τε αὐτὰ ἀκριβέστερον; μᾶλλόν
τε τοὺς προσήκοντας αὑτοῖς καὶ πρέποντας νόμους
ἂν ϑείημεν. ΚΑ. ᾿ορϑότατα λέγεις. 4Θ. Φυλάξωμεν
τοίνυν» τῇ μνήμῃ τὰ νῦν δὴ λεχϑέντα. ἴσως γὰρ χρεΐ-
αν ποτ᾿ αὐτῶν πάντων ἕξομεν. (4. Τὰ ποῖα δὴ δια-
κελεύῃ; .10. Ἢ τοῖς τρισὶ διωριζόμεϑα ῥήμασι. βρῶ-
σιν μὲν ἐλέγομέν που, καὶ δεύτερον, πόσιν" καὶ ἀ-
φροδισίων δέ τινα διαπτοίησιν, «Τρίτον. ΚΑ. Πάνγ-
τως, ὦ ξένε, μεινησόμεϑά που ὧν τανῦν διακελεύῃ.
«46. Καλῶς. ἔλϑωμεν δ᾽ ἐπὶ τὰ νυμφικά" διδαξοντές
τε αὐτοὺς πῶς χρὴ καὶ τίνα τρόπον τοὺς παῖδας ποι-
εἶσθαι, καὶ ἐὰν ἄρα μὴ πείϑωμεν, ἀπεειλήσοντες τισὶ,
γόμοις. ΚΑ͂. Πῶς; 4. νύμφην χρὴ διανοεῖσθαι
καὶ νυμφίον ὡς ὅτι καλλίστους καὶ ἀρίστους εἰς δὺ-
γάμιν ἀποδειξομένους παῖδας τῇ πόλει. πάντες δ᾽
ἄνϑρωποι κοινωνοὶ πάσης πράξεως, ἡνέκα μὲν ἂν
προσέχωσιν αὑτοῖς τε καὶ τῇ πράξει τὸν νοῦν, πάν-
τα καλὰ καὶ ἀγαϑὰ ἀπεργάζονται" μὴ προσέχοντες
δὲ, ἢ μὴ ἔχοντες γοῦν, τἀναντία. προσεχέτω δὴ καὶ
ὅ »υμφίος τῇ τε »ύμφῃ καὶ τῇ παιδοποιΐᾳ τὸν γοῦν"
κατὰ ταὐτὼ δὲ καὶ ἡ νύμφη, τοῦτον τὸν χρόνον δια-
φερόντως ὅ ὃν ἂν μήπω παῖδες αὐτοῖς ὦσι γεγονότες.
ἐπίσκοποι δ᾽ ἔστωσαν τούτων ἃς εἱλόμεϑα γυναῖκες,
πλείους εἴτ᾽ ἐλάττους, τοῖς ἄρχουσιν ὅπόσας ἂν δο-
κἢ προστάττειν τε, "αὶ ὁπόταν, πρὸς τὸ τῆς Εἰλη-
ϑυίας ἱερὸν ἑκάστης ἡμέρους ξυλλεγόμενοι, μέχρι τρί-
του μέρους ὥρας. οἱ δὴ συλλεχγϑεῖσαι διαγγελλόντων
ἀλλήλαις εἴτις τινὰ δρᾷ πρὸς ἀλλ᾿ ἄττα βλέποντα ἄν»-
ὅρα ἢ καὶ γυναῖκα τῶν παιδοποιουμένων, ἢ πρὸς τὰ
220 ῬΓΔΎΤΟΝΙΒ Β,0.4,-.
τεταγμένο; ὑπὸ τῶν ἐν τοῖς γάμοις ϑυσιῶν τε καὶ ἴε-
ρῶν γενομένων. ἢ δὲ παιδοποιΐα καὶ φυλακὴ τῶν παν-
δοποιουμένων, δεκέτις ἔστω, μὴ πλείω δὲ χρόνον,
ὅταν εὔνοια ἢ τῆς γενέσεως. ἂν δὲ “ἄγονοι τινὲς εἰς
τοῦτον γίγνωνται τὸν χρόνον, μετεὶ τῶν οἰκείων καὶ
ἀρχουσῶν γυναικῶν διαζεύγνυσθαι κοινῇ βουλευο-
μένους εἰς τὰ πρόσφορα ἑκατέροις. ἐὰν δ᾽ ἀμφισβή-
τησίς τις γίγνηται περὶ τῶν ἑκατέροις πρεπόντων καὶ
προσφύρων, δέκα τῶν νομοφυλάκων ἑλομένους, οἷς
ἂν ἐπιτρέψωσιν οἵδε καὶ τάξωσι, τούτοις ἐμμένειν.
δἰσιοῦσαι δ᾽ εἰς τὸς οἰκίας τῶν νέων αἵ γυναῖκες, τὼ
μὲν, νουϑετοῦσαι, τὰ δὲ καὶ ἀπειλοῦσαι, παυόντων
αὐτοὺς τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀμαϑίας. ἐὰν δ' ἀδυνατῶσι,
πρὸς τοὺς νομοφύλακας ἰοῦσαι φραζόντων - οἵ δ᾽
εἰργόντων. ἂν δὲ καὶ ἐκεῖνοί πως ἀδυνατήσωσι, πρὸς
τὸ δημόσιον ἀποφῃνάντων, ἀναγράψαντές τε καὶ ὁμό-
σα»τεὲς ἢ μὴν ἀδυνατεῖν τὸν καὶ τὸν “(βελτίω ποιεῖν. ὃ
δὲ ἀναγρυφεὶς, ἄτιμος ἔστω, μὴ ἑλὼν ἐν δικαστηρίῳ
τοὺς ἐγγράψαντας. τῶν δὲ, μήτε γὼρ εἰς γἀμους ἴτω,
μήτε εἰς τὰς τῶν παΐδων ἐπιτελειώσεις. ἂν δὲ ἴῃ, πλη-
γαῖς ὁ βουληϑεὶς ἀϑῷος αὐτὸν κολαζέτω. τὰ αὐτὼ δὲ
καὺ περὶ γυναικὸς ἔστω νόμιμα. τῶν ἐξόδων γὰρ τῶν
γυγαικείων καὶ τιμῶν καὶ τῶν εἰς τοὺς γάμους καὶ
γενέσεις παίδων φοιτήσεων μὴ μετεχέτῶ, ἐὼν ἀκο-
σμοῦσα ὡσαύτως ἀναγραφῇ, καὶ μὴ ἕλῃ τὴν δίκην.
ὅταν» δὲ δὴ παῖδας γεννήσωνται κατὰ γόμους, ἐὸν
ἀλλοτρίᾳ τὶς περὶ τὰ τοιαῦτα κοινωνῇ γυναικὶ, ἢ
γυνὴ ἀνδρὶ, ἐὰν μὲν παιδοποιουμένοις ἔτι, τὰ αὐτὰ
ἐπιζήμια αὐτοῖς ἔστω καϑάπερ τοῖς ἔτι γεγγωμένοις
».785.4.}. Ε ΤΈΘΙΒΥΘΒ 118. ΥΊΙ. 594
εἴρηται" μετὰ δὲ ταῦτα, ὃ μὲν σωφρονῶν, καὶ σω-
φρονοῦσα, εἰς τὰ τοιαῦτα πάντα ἕστω εὐδόκιμος" ὃ
δὲ τοὐναντίον, ἐναντίως τιμάσθω, μᾶλλον δὲ ἅτι-
μαζέσϑω. καὶ μετριαζόντων μὲν περὶ τὰ τοιαῦτα
τῶν πλειόνων, ἀνομοθέτητα σιγῇ κείσϑω" ἀκοσμούν-
τῶν δὲ, νομοϑετηϑέντα ταὐτῃ πραττέσϑω κατὰ τοὺς
τότε τεϑέντας νόμους. βίου μὲν ἀρχὴ τοῦ παντὸς ἕ-
κάστοις ὃ πρῶτος ἐνιαυτός" ὃν» γεγράφϑαι χρεὼν ὃν
ἱεροῖσι πατρῴοις ζωῆς ἀρχὴν κούρῳ καὶ κόρῃ. πα-
ραγεγράφϑω δ᾽ ἐν τοίχῳ λελευκωμένῳ ἐν πάσῃ φα-
τρίᾳ τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπὶ τοῖς ἔτε-
σιν ἀριϑμουμένων. τῆς δὲ φατρίας ἀεὶ τοὺς ζῶντας
μὲν γεγράφϑαι πλησίον, τοὺς δ᾽ ὑπεκχωροῦντας
τοῦ βίου ἐξαλείφειν. γάμου δὲ ὅρον εἶναι, κόρῃ μὲν,
ἀπὸ ἑκκαίδεκα ἐτῶν εἰς εἴκοσι, τὸν μακρότατον χρό-
γον ἀφωρισμέγον" κόρῳ δὲ, ἀπὸ τριάκοντα μέχρι
τῶν πέντε καὶ τριάκοντα. εἰς δὲ ἀρχὰς, γυναικὶ μὲν
τατταράκοντα, ἀνδρὲ δὲ τριάκοντα ἔτη. πρὸς πόλε-
μον δὲ ἀνδρὲ μὲν εἴκοσι μέχρι τῶν ἑξήκοντα ἐτῶν"
᾿γυγαικὶ δὲ, ἣν ἂν δοκῇ χρείαν δεῖν χρῆσϑαι πρὸς τὰ
πολεμικὰ, ἐπειδὰν παῖδας γεννήσῃ, τὸ δυνατὸν καὶ
πρᾶπον ἑκάσταις προστάττειν, μέχρι τῶν στεντῆ-
κοντα ἐτῶν.
299 ΡΙΑΤΟΝΙΝ Ρ.788.5.}.
ΠΛΆΤΩΝΟΣ
Νι ΟΜ
Η
ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΘΕΣΙΩΑΣ
ΦΙΆΑ͂ΛΟΙΓΟΣ ἘΒΖΙΟΜΟΣ.
Α
ΓΕΝΟΜΈΝΩΝ δὲ παίδων ἀῤῥένων καὶ ϑηλειῶν,
τροφὴν μὲν που καὶ παιδείαν τὸ μετὰ ταῦτα λέγειν,
ὀρϑότατα γίγνουθ᾽ ἡμῖν" ἣν εἶναι μὲν ἄῤῥητον, πάν-
ΒῚ ἢ Γ ᾿ -" Ἂ ζ
τῶς ἀδύνατον" λεγομένη δὲ, διδαχῆ τινι καὶ γουϑε-
τήσεν μᾶλλον ἢ νόμοις εἰκυΐ ἂν ἡμῖν φαίνοιτο. ἰδίᾳ
γὰρ καὶ κατ᾽ οἰκίας πολλὰ καὶ σμικρὰ καὶ οὐκ ἐκφα-
γῇ πᾶσι γιγνόμενα, δᾳδίως ὑπὸ τῆς ἑκάστων λύπης
τε καὶ ἡδονῆς καὶ ἐπιϑυμίας, ἕτερα παρὰ τὰς τοῦ
γομοϑέτου ξυμβουλὸς παραγενόμενα, παντοδαπὸὶ
Ἁ 2 ο 2 Υ͂ 2 , 2. »ν ᾽ -"ὝἮ
καὶ οὐχ ομοια ἀλλήλοις ἀπεργάζοιτ ἂν τὰ τῶν πο-
λιτῶν ἤϑη. τοῦτο δὲ κακὸν ταῖς πύλεσι. καὶ γὰρ διὰ
σμικρότητα αὐτῶν καὶ πυκνότητα ἐπιζήμια τιϑέντα
ποιεῖν νόμους, ἀπρεπὲς ἅμα καὶ ἄσχημον. διαφϑ εἰ-
ρει δὲ καὶ τοὺς γραφῇ τεϑέντας νόμους, ἐν τοῖς σμι-
ς.ἅ.μ.7γ89... ΠΕ ΤΡΘΙΒΥΘ. 118, ΥὙἹΙ. 9.9.5
κροῖς καὶ πυχνοῖς ἐθισθόντων τῶν ἀνϑρώπων πα-
ραγνομεῖν. ὥστε ἀπορία μὲν περὶ αὐτὰ νομοϑετεῖν,
σιγᾷν δὲ ἀδύνατον. ἃ δὲ λέγω, δηλῶσαι πειρατέον,
οἷον δείγματα ἐξενεγκόντα εἰς φῶς. νῦν γὰρ λεγομέ-
γοις ἔοικε κατά τε σκότος. ΙΚΑ͂. ᾿ληϑέστατα λέγεις.
46. Οὐκοῦν ὅτι μὲν σώματα καὶ ψυχὰς τήν γε ὁρ-
ϑὴν πάντως δεῖ τροφὴν φαίνεσθαι δυναμένην ὡς
κάλλιστα καὶ ἄριστα ἐξεργάζεσθαι, τοῦτο μὲν ὁρ-
ϑῶς εἰρηταί που. ΚΑ. Τί μὴν; 46. Σώματα δὲ
κάλλιστα, οἶμαι, τόγε ἁπλούστατον, ὡς ὀρϑότατα
δεῖ νέων ὄντων εὐθὺς φύεσθαι τῶν παίδων. ΚΑ.
Πάνυ μὲν οὖν. 40. Τὶ δέ; τόδε οὐκ ἐννοοῦμεν,
ὡς ἡ πρώτη βλάστη παντὸς ζώου ποβὺ μεγίστη καὶ
πλείστη φύεται; ὥστε παὶ ἔριν πολλοῖς παρέσχηκε,
μὴ γίγνεσθαι τὰγ ἀνθρώπινα μήκη διπλάσια ἀπὸ
πέγτε ἐτῶν, ἐν τοῖς λοιποῖς εἴκοσιν ἕτεσιν αὐξανό-
μενα; ΚΑ. ᾿ληϑῆ. 46. Τί οὖν; πολλὴ αὔξη, ὅταν
ἐπιῤῥέῃ πόνων χωρὶς πολλῶν καὶ συμμέτρων, οὔκ
ἴσμεν ὅτι μυρία κακὰ ἐν τοὺς σώμασιν ἀποτελεῖ;
ΚΑ. Πάνυ γε. 46. Οὐκοῦν τότε δεῖται πλείστων
πόνων ὅταν ἡ πλείστη τροφὴ προσγέγνηται τοῖς σώ-
μασι. ΤΟΣ Τί δῆτα , ὦ ξένε, ἢ τοῖς ἄρτι γεγονόσι
καὶ νεωτάτοις πόνους πλείστους προστάξομεν; ; «496.
Οὐδαμῶς 7ε᾽ ἄλλ ἔτι καὶ πρότερον τοῖς ἐντὸς τῶν
αὑτῶν μητέρων τρεφομένοις. ΚΑ. Πῶς λέγεις, ὦ
λῷστε; ἢ τοῖς κυουμένοισι φράζεις; ΑΘ. ναί. ϑαυ-
μαστὸν δ᾽ οὐδέν ἐστιν ἀγνοεῖν ὑμᾶς τὴν τῶν τηλι-
κούτων γυμναστικὴν" ἣν βουλοίμην ἂν ὑμῖν, καίπερ
ἄτοπον οὖσαν, δηλῶσαι. Κ4. Πάνη μὲν οὖν. 46.
524 ΟῚ ΡΙΑΤΟΝΙΒ "δ
᾿ 33. »ν “ ᾿
ἔστι τοίνυν παρ ἡμῖν μᾶλλον τὸ τοιοῦτον κατα-
-- 3 , '
γοδῖν, διὰ τὸ τὰς παιδιὰς αὐτόϑι μειζόνως τινὸς
παίζειν ἢ δεῖ, τρέφουσι γὰρ δὴ παρ᾿ ἡμῖν» οὗ μόνον
- 5 ᾿ Ἂ ΄ τ 2 " ,
παῖδες, ἀλλὰ καὶ πρεσβύτεροι τινὲς, ὀρνέϑων ϑρὲμ-
᾿ τ τ ᾿
ματα, ἐπὶ τὰς μάχας τὰς πρὸς ἄλληλα ἀσκοῦντες τὰ
- »Ἥ ’ - Αι ͵ «ς Ὁ
τοιαῦτα τῶν ϑηρίων. πολλοῦ δὴ, δέουσιν ἡγεῖσθαι
3 "Ὁ ἡ , ᾿
τοὺς πόνους αὐτοῖς εἶναι τοὺς πιρὸς ἀλληλα μετρίους,
ε 2 ᾿
ἐν οἷς αὐτὰ ἀνακινοῦσι γυμνάζοντες. πρὸς γὸρ τοὺ-
τοις, λαβόντες ὑπὸ μάλης ἕκαστος, τοὺς μὲν ἐλώττο-
γᾶς εἰς τὰς χεῖρας, μείζους δ᾽ ὑπὸ τὴν ἀγχάλην ἐν-
τὸς, πορεύονται περιπατοῦντες σταδίους παμπόλ-
-Ὁ 3 , -»-»- -“Σ“ -Ὁ
λους ἕνεκα τῆς εὐεξίας, οὔτι τῆς τῶν. αὑτῶν σομά-
τῶν, ἀλλὰ τῆς τούτων τῶν ϑρεμμάτων. καὶ τόγε
τοσοῦτον δηλοῦσι τῷ δυναμένῳ καταμαϑεῖν, ὅτι τὸ
, 2 [ ἐν -Ὁ Γ -Ὁ Ἄ, Υ͂
σώματα πάντα ὑπὸ τῶν σεισμῶν τε καὶ χυνήσεων
Ἵ
κινούμενα, ἄκοπα ὀγέναται πάντων, ὅσά τε ὑπὸ
« -Ὁ 2. ΠῚ Ἵν »" Ἂ ΠῚ , Ε)
ἑαυτῶν, ἢ καὶ ἐν ἐώραις ἢ καὶ κατὰ ϑάλατταν, ἢ
Α΄. 3 ὧν 2 ͵ »)ι Ἄν Δ.) 2) «
καὶ ἐφ᾽ ἵππων ὀχουμένων, 21) καὶ ὕπ᾽ ἄλλων ὅπωσ-
οὖν δὴ φερομένων τῶν σωμάτων κινεῖται. καὶ διὰ
ταῦτα τὸς τῶν οἰτων τροφὰς καὶ ποτῶν μνέακρας
τοῦντα, ὑγίειαν καὶ κάλλος καὶ τὴν ἄλλην ῥώμην
ἡμῖν δυνατά ἐστι παραδιδόναι. τί οὖν ἂν φαῖμεν,
ἐχόντων οὕτω τοὑτων, τὸ μετὰ τοῦτο ἡμᾶς δεῖν ποι-
»- " . ᾿ ἢ" , ἰ
εἰν; βοϑλεσθὲ αμιὸ γέλωτι φράξζωμεν τιϑέντες γύ-
μους; τὴν μὲν κύουσαν περιπατεῖν, τὸ γενόμενον
δὲ πλάττειν τε, οἷον κήρινον, ἕως ὑγρὸν, καὶ μέχρι
δυοῖν ἐτοῖν σπαργαγᾷν; καὶ δὴ καὶ τὰς τροφοὺς
2 ῳ ΚΟ - - , δι Δ ᾿
ἀναγκάζωμεν, νόμῳ ζημιοῦντες, τὰ παιδία ἢ πρὸς
3 ᾽ 2. 5 ᾿ 5
ἀγροὺς, ἢ πρὸς ἱερὰ, ἢ πρὸς οἰκείους ἀεί πὴ φέρει»,
τ ὐνῖς,"
τας, κῶν του»
ν».799.4."..6, ὍΕΒΕ ΓΕΘΙΒΥΘΒ 1.18. ὙΠ, 278
μέχρι περ ἂν ἱκανῶς ἵστασϑαι δυνατὰ γίγνηται; καὶ
τότε διευλαβουμένας, ἔτει νέων ὄντων, μὴ πη βίᾳ
ἐπερειδομένων στρέφηται τὰ κῶλα, ἐπιπονεῖν φερού-
σας, ἕως ἂν τρέετες ἀποτελεσϑῇ τὸ γενόμενον; εἰς
δύναμιν δὲ ἰσχυρὰς αὐτὸς εἰναι χρεῶν, καὶ μὴ μέαν.
ἐπὶ δὲ τοῦτοις ἑκάστοις, ἂν μὴ γίγνηται, ζημίαν τοῖς
μὴ ποιοῦσι γράφωμεν; ἢ πολλοῦ γε δεῖ; τὸ γὰρ ἀρ-
τι ῥηϑὲν, γίγνοιτ᾽ ἂν πολὺ καὶ ἄφϑονον. ΚΑ,. Τὸ
ποῖον; 40. Τὸ δ γέλωτα ἂν πολὺν ὄφλειν ἡμᾶς, πρὸς
τῷ μὴ ἩΝ ΠΣ ἃ ἂν πείϑεσθαι γυναικεῖά τε καὶ δοὺ.-
ἱεια ἤϑη τροφῶν. Καὶ. ᾿Δλλὰ τίνος δὴ χᾶριν ἔφαμεν
αὐτὰ δεῖν ῥηθῆναι; 46. Τοῦδε. τὰ τῶν δεσποτῶν
τε κοιὶ ἐχευϑέρων ἐν ταῖς πόλεσιν ἤϑη, τὐχ ἂν ἀκ
κούσαντα εἰς σύννοιαν ἀφίκοιτ᾽ ἂν τὴν ὀρϑὴν, ὅτε
χωρὶς τῆς ἰδίας διοικήσεως ἐν ταῖς πόλεσιν ὀρϑῶς
γιγνομένης μάτην ἂν τι κοινὰ τὶς οἴοιτο ἕξϑιν τινὶ
βεβαίδεητα ϑέσεως γύμων. χαὶ ταῦτα ἐννοῶν αὐτὸς
γόμοις ἂν τοῖς νῦν ῥηϑεῖσι χρῷτο" καὶ χρώμεγος εὖ,
τήν τὲ οἰχίαν οἱ πόλιν ἅμα τὴν αὑτοῦ διοικῶν εὖ-
δαιμονοῖ. Κὶ 4. Καὶ μαλ᾿ εἰχύτως εἴρηγας. ΑΘ.
Τοιγαροῦν μήπω λήξωμεν τῆς τοιαύτης νομοϑεσίας,
πρὶν ἂν καὶ τὰ περὶ τὸς ψυχὰς τῶν πάνυ νέων παΐ-
δων ἐπιτηδεύματα ἀποδῶμεν, κατὰ τὸν αὐτὸν τρό-
πον ὅνπερ ἤργμεϑα τῶν περὶ τὰ σώματα μύϑων
λεχϑέντων διαπεραΐνειν. Κα Δ. Πάνυ μὲν οὖν ὀρϑῶς.
406. .«“Ζ“άβωμεν τοίνυν τοῦτο, οἷον στοιχεῖον ἐπ᾽ ἀμ-
φότερα σώματός τε καὶ ψυχῆς τῶν πάνυ νέων, τὴν
τιϑήνησιν καὶ κίνησιν γιγνομένην ὅτι μάλιστα διὰ
τάσης τε γυχτὸς καὶ ἡμέρας, ὡς ἔστι ξύμφορος πο:
ῬΩ ΤΎΥΣ, Ρ
226 ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ς.}.791.4.}.
σι μὲν, οὐχ ἥκιστα δὲ τοῖς ὅτι γεωτάώτοισι" καὶ οἷ-
κεῖν, εἰ δυνατὸν ἦν, οἷον ἀεὶ πλέοντας. νῦν δ᾽ ὡς
ἐγγύτατα τοὑτου ποιεῖν δεῖ περὶ τὰ νεογενῆ παίδων
ϑρέμματα. τεχμαΐρεσϑαι δὲ χρὴ καὶ ἀπὸ τῶνδε ὡς
ἐξ ἐμπειρίας αὐτὸ εἰλήφασι καὶ ἐγνώκασιν ὃν χρήσι-
μον αἵτε τροφοὶ τῶν σμικρῶν, καὶ αἵ περὶ τὰ τῶν
ΚΚορυβάντων ἰάματα τελοῦσαι. ἡνέκα γὰρ ἄν πον
βουληϑῶσι κατακοιμίζειν τὰ δυσυπνοῦντα τῶν παι’
δίων αἵ μητέρες, οὐχ ἡσυχίαν αὐτοῖς προσφέρουσιν,
ἀλλὰ τοὐναντίον κίνησιν, ἐν ταῖς ἀγκάλαις ἀεὶ σεί-
ουσαι" καὶ οὐ σιγὴν, ἀλλὰ τινὰ μελῳδίαν. καὶ ἅτε-
χνῶς οἷον καταυλοῦσι τῶν παιδίων, καϑάπερ αἷ τῶν
ἐκῳφρόνων βακχειῶν ἰ ἰάσεις, ταὑτῃ τὴ τῆς κιγήσεως
ἅμα χορείᾳ χαὶ μούσῃ χρώμεναι. ΚΑ. Τίς οὖν αἷ-
τίο τούτων, ὦ ξένε, μάλιστ᾽ ἔσϑ᾽ ἡμῖν; 4. Οὐ πά-
γυ χαλεπὴ γιγνώσκειν. ΚΑ. Πῶς δὴ; 46. 4ειμαὶ-
γεν ἐστέ που ταῦτ᾽ ἀμφότερα τὰ πάϑη" καὶ ἔστι
δείματα δι᾿ ἕξιν φαύλην τῆς ψυχῆς τινα. ὅταν οὖν
ἔξωϑεν τὶς προσφέρῃ τοῖς τοιούτοις πάϑεσι σεισμὸν,
ἡ τῶν ἔξωϑεν κρατεῖ κίνησις προσφερομένη τὴν ἐν-
τὸς φοβερὰν οὖσαν καὶ μανικὴν κένησιν" κρατήσα-
σα δὲ, γαλήνην ἡσυχίαν τε ἐν τῇ ψυχῇ φαίνεται ἀ-
περγασαμένη τῆς περὶ τὰ τῆς καρδίας χαλεπῆς γε-
»ομένης ἑκάστων πηδήσεως. παντάπασιν ἀγαπητόν
τι, τοὺς μὲν ὕπνου λαγχάνειν. ποιεῖ, τοὺς δ᾽ ἐγρη-
γορύτας, ὀρχουμένους τε καὶ αὐλουμένους, μετὰ
ϑεῶν, οἷς ἂν καλλιεροῦντες ἕχαστοι ϑύωσι, κατειρ-
γάσατο ἀντὶ μανικῶν ἡμῖν διαϑέσεων ἕξεις ἔμφρο-
γας ἔχειν. καὶ ταῦτα, ὧς διὰ βραχέων γε οὕτως εἰς
«ενάνον Ὁ ΤΈΟΙΒΥΒ 118. ὙἹΙΙ. 997
πεῖν, πιϑανὸν λόγον ἔχει τινά. Κὶ4. Πάνυ μὲν οὖν.
409. Εἰ δὲ γε οὕτω τοιδ ύτην τινὰ δύναμιν ἢ ἔχεν ταῦ-
τα, ἐννοεῖν χρὴ τόδε παρ᾽ αὐτοῖς, ὡς ἅπασα ψυχὴ
δείμασι ξυνοῦσα ἐκ νέων, μᾶλλον ἂν διὰ φόβων ἐδί-
ζοιτο γίγνεσθαι. τοῦτο δέ πω πᾶς ἂν φαίη δειλίας
ἄσκησιν ἀλλ᾿ οὐκ ἀνδρείας Ζέχνέσθαι. ΚΑ. Πῶς γὰρ
οὔ; 46. Τὸ δὲ γε ἐναντίον ἀνδρείας ἃ ἂν φαῖμεν ἐκ
γέων εὐθὺς ἐπιτήδευμα εἶναι, τὸ νικᾷν τὰ προσπί-
πτονϑ᾽ ἡμῖν δείματά τε καὶ φόβους. ΚΑ. ᾿ρϑῶς.
4. Ἕν δὴ καὶ τοῦτο εἰς ψυχῆς μόριον ἀρετῆς, τὴν
τῶν παντελῶς παίδων γυμναστικὴν ἐν ταῖς κινήσεσι,
μέγα ἡμῖν φῶμεν ξυμβάλλεσθαι. ΚΑ. Πάνυ μὲν
οὖν. 496. Καὶ μὴν τόγε μὴ δύσκολον ἐν ψυχῇ» καὶ
τὸ δύσκολον, οὐ σμικρὸν μόριον εὐψυχίας καὶ κα-
κοψυχίας. ἑκάτερον »υγμάμενον, γίγνοιτ᾽ ἄν, ΚΑ.
Πῶς δ᾽ οὔ; 4. Τίνα οὖν ἂν τρόπο» εὐθὺς ἐ ἐμφύ-
οιϑ'᾽ ἡμῖν ὁπότερον βουληϑεῖμεν τῷ »εογενεῖ, φρὸ-
ξειν δὴ πειρατέον, ὅπως τὶς καὶ καϑ' ὅσον εὐπορεῖ
τούτων. ΚΑ. Πῶς γὰρ οὔ; 46. .“έγω δὴ τόγε παρ᾽
ἡμῖν δόγμα, ὧς ἡ μὲν τρυφὴ δύσκολα καὶ ἀκρόχολα
καὶ σφοδριὶ ἀπὸ σμικρῶν κινούμενα τὼ τῶν νέων
ἤϑη ἀπεργάζεται" τὸ δὲ τούτων ἐναντίον, ἤγε σφό-
δρα καὶ ἀγρέα δούλωσις, ταπεινοὺς καὶ ἀνελευϑ ἐ-
ρους καὶ μισανϑρώπους ποιοῦσα, ἀνεπιτηδείους ξυ»-
οκους ἀποτελεῖ. ΙΚ.1. Πῶς οὖν δὴ χρὴ τὰ μήπω φώ-
γῆς ξυνιέντα, μηδὲ παιδείας τῆς ἄλλης δυνατὰ γεύε-
σϑαΐ πω, τρέφειν τὴν πόλιν ἅπασαν; ΑΘ. ᾿Ωδέ πως
φϑέγγεσϑαΐ που μετὰ βοῆς εὐθὺς πᾶν εἴωϑε τὸ 5
νώμενο», καὶ οὐχ ἥκιστα τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος"
Ρλ
228 ΡΙΑΤΟΝΙΒ Ῥ.70.8.}.ο,ἀ,
καὶ δὴ καὶ τῷ κλαίειν πρὸς τῇ βοὴ μᾶλλον τῶν ἄλ-
λων» συνέχεται. ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν. 4Θ. Οὐκοῦν αἵ
τροφοὶ σκοποῦσα: τίνος ἐπιϑυμεῖ, τούτοις αὐτοῖς
ἐν τῇ προσφορᾷ τεκμαΐίρονται. οὗ μὲν γὰρ ἂν προσ-
φερομένου σιγᾷ, καλῶς οἴονται προσφέρειν" οὗ δ᾽
ἂν κλαίη καὶ βοᾷ, οὐ καλῶς. τοῖς δὴ παιδίοις τὸ δή-
λῶμα ὧν ἐρᾷ καὶ μισεῖ, κλαυμοναὶ καὶ βοαὶ, σημεῖα
οὐδαμῶς εὐτυχῆ. ἔστι δὲ ὃ χρόνος οὗτος τριῶν οὐκ
ἐλάττων ἔτῶν, μόριον οὐ σμικρὸν τοῦ βίου διαγα-
7εῖν χεῖρον, ἢ μὴ χεῖρον. ΚΑ. ᾿Ορϑῶς “λέγεις. “49.
Ὃ δὴ δύσκολος, οὐδαμῶς τὲ ἵλεως, ἀφ οὗ δοκεῖ
σφῶϊν ϑρηνώδης τε εἶναι, καὶ ὀδυρμῶν ὦ ὡς ἐπιτοπο-
λὺ πλήρης μᾶλλον ἢ χρεών ἐστι τὸν ἀγαϑόν; ᾿. ΤΟΟΩ,
Ἔμοιγ' οὖν δοκεῖ. 46. Τί οὖν; εἴτις τὰ τρία ἔτη
πριρῷτο , πᾶσαν μηχανὴν προσφέρων ὅπως τὸ τρε-
φόμενμν ἡμῖν ὡς ὀλιγίστῃ προσχρήσεται ἀλγηδόνι,
καὶ φόβοις καὶ λύπῃ πάσῃ κατὰ δύναμιν, ἀρ᾽ οὐκ
οἰόμεϑα εὔϑυμον μᾶλλόν τε καὶ ἵλεων ἀπεργάζεσθαι
τηνυιαῦεα τὴν ψυχὴν τοῦ τρεφομένου; ΚΑ. Δῆλον
δὴ καὶ μάλιστά ΚΑ ἂν, ὦ ξένε, εἴτις πολλὲς ἡδονὰς
αὐτῷ παρασκευάζοι. «10, Τοῦτ᾽ οὐκέτ᾽ ἂν ἐγὼ Κλει-
νὲκχ ξυγακολουϑήσαιμ' ἂν, ὦ ϑαυμάσιε. ἔστι γὰρ
οὖν ἡμῖν ἡ τοιαύτη πρᾶξις, διαφϑορὰ μεγίστη πα-
σῶν. ἐν ἀρχὴ γὰρ γέγνεταν ἑκάστοτε τροφῆς. δρῶμεν
δὲ εἴ τι λέγομεν. ΚΑ. «4ἐγε τὶ φῇς. 6. Οὐ ὑμοροῦ
πόρι γῦν εἶναι »ῶϊν τὸν λόγο». ὅρα δὲ καὶ σὺ, ξυν-
ἐπίκρινέ τε ἡμᾶς, ὦ ἹΜέγιλλα. ὃ μὲν γὰρ ἐμὸς δὴ λό-
γος οὔϑ᾽ ἡδονὰς φησὶ δεῖν διώκειν τὸν ὀρϑὸν βίονὶ
ἢτ' αὖ τοπαράπαν φεύγειν τὰς λύὑπας, ἀλλ᾽ αὐτὸ
αΡ.795... ΡῈ ἸΕΟΙΒΥ͂Β 118. ὙΠ. “229
ἀσπάζεσθαι τὸ μέσον" ὃ νῦν δὴ προσεῖπον, ἵλεων
ὀνομάσας. ἣν δὴ διάϑεσιν, καὶ ϑεοῦ, κατά τινϑ
μαντείας φήμην, εὐστόχως πάντες προσαγορεύομεν».
ταύτην τὴν ἕξιν διώκειν φημὶ δεῖν ἡμῶν καὶ τὸν μὲλ-
“λοντὰ ἔσεσϑαν ϑεῖον. μήτ᾽ οὖν αὐτὸν προπετῇ πρὸς
τὰς ἡδονὰς γιγνόμενον ὅλως, ὡς οὐδ᾽ ἐκτὸς λυπῶ»
ἐσόμενον, μήτε ἄλλον, γέροντα ἢ νέον, ἐᾷν πάσχειν
ταὐτὸ τοῦϑ᾽ ἡμῖν, ἄῤῥενα ἡ ϑῆλυν: ἁπάντων δὲ 4|-
κιστὰ εἰς δύναμιν τὸν ἀρτίως νεογενῆ. κυριώτατον
γὰρ οὖν ἐμφύεται πᾶσι τότε τὸ πᾶν ἦϑος, διὰ ἔϑος.
ἔτι δ᾽ ἔγωγ᾽, εἰ μὴ μέλλοιμι δόξειν παίζειν, φαίην ἂν
δεῖν καὶ τὰς φερούσας ἐν γαστρὶ, πασῶν τῶν γυναι-
κῶν μάλιστα ϑεραπεύειν ἐκεῖνον τὸν ἐνιαυτὸν, ὅπως
μήτε ἡδοναῖς τισι πολλαῖς ἅμα καὶ μάργοις προυσ-
χρήσεται ἡ κυοῦσα, μήτε αὖ λύπαις, τὸ δὲ ἵλεων
καὶ εὐμενὲς πρᾷόν τὲ τιμῶσα διαζήσει τὸν τότε χρό-
γον. ΚΑ. Οὐδὲν δεῖ σε, ὦ ξένε, ἹΜέγιλλον ἀνερωτᾷν
πότερος ἡμῶν ὀρϑότερον εἴρηκεν. ἐγὼ γὰρ αὐτὸς σοὶ
συγχωρῶ τὸν λὑπης τε καὶ ἡδονῆς ἀκράτου βίον
φεύγειν δεῖν πάντας Ἔ μέσον δὲ τινα τέμνειν ἀεΐ, κοι-
λῶς τοίνυν εἰρηκάς τε καὶ ἀκήκοας ἅμα. 46. Μάλο
μὲν οὖν ὀρϑῶς » ὦ Κλεινία. τόδε τοίνυν ἐπὶ τοὕτοις
τρεὶς ὄντες διανοηϑῶμεν. Καὶ (. Τὸ ποῖον; 4Θ. Ὅτι
ταῦτ᾽ ἔστι πάντα ὅσα νῦν διεξερχόμεϑα, τὰ καλοὺ-
μενα ὑπὸ τῶν πολλῶν ἄγραφα νόμιμα: καὶ οὗς πα-
τρίους νόμους ἐπονομάζουσιν, οὖκ ἄλλα ἐστὶν ἢ τε
τοιαῦτα ξύμπαντα. καὶ ἔτι γε ὃ γῦν δὴ λόγος ἡμῖν
ἐπιχυϑεὶς » ὡς οὔτε »όμο υς δεῖ προσαγορεῦειν αὐτεὶ,
οὔτε ἀῤῥητα ἐᾷν, εἴρηται καλῶς, δεσμοὶ γὰρ οὕτο'
230 ΡΙΑΤΟΝΙΒ εἰν,
πασῆὴς εἰσὶ πολιτείας, μεταξὺ πάντων ὄντες τῶν ἐν
χραμμασι τεϑέντων τε καὶ κειμένων, καὶ τῶν ἔτι ἴ2-
ϑησομένων, ἀτεχνῶς οἷον πάτρια καὶ παντάπασιν
ἀρχαῖα τόμιμα" ἃ καλῶς μὲν τεϑέντα καὶ ἐθισϑέντα
πάσῃ σωτηρίᾳ, περικαλύψαντα ἔχεν τοὺς τότε γρα-
φόντας νόμους" ἂν δ᾽ ἐχτὸς τοῦ καλοῦ βαίνῃ, πλημ-
μελῶς, οἷον τεκτόνων ἐν οἰκοδομήμασιν ἐρείσματα ἐκ
μέσου ὑποῤῥέοντα, συμπίπτειν εἷς ταὐτὸν ποιεῖ τὰ
ξύμπαντα, κεῖσϑαΐ τε ἄλλα ὑφ᾽ ἑτέρων αὐτά τε καὶ
εὐἰὶ καλῶς ὕστερον ἐποικοδομηϑέντα , τῶν ἀρχαίων
ὑποπεσόντων. ἃ δὴ διανοουμένους ἡ ἡμᾶς, ὦ Κλεινία,
σοὶ δεῖ τὴν πόλιν, καινὴν οὖσαν, πάντη ξυνδεῖν,
ἦτε μέγα, μητε σμικρὸν παραλιπόντας εἰς δύναμιν,
ὅσα νόμους ἢ ἔϑη τὶς ἢ ἐπιτηδεύματα καλεῖ. πᾶσι
γὰρ τοῖς τοιούτοις πόλις ξυνδεῖται" ἄνευ δὲ ἀλλὴ-
λων ἑκάτερα τούτων οὐκ ἔστι μόνιμα. ὥστε οὐ χρὴ
ϑαυμάζειν ἐ ἐὰν ἡμῖν. πολλὰ ἅμα καὶ σμικρὰ δοκοῦντα
εἶναι »όμιμα, ἢ καὶ ἐπιῤῥέοντα, μακροτέρους ποιῇ
τοὺς νύμους. Καὶ (. ᾿Δλλ᾿ ὀρϑῶς σύ γε λέγεις" ἡμεῖς τε
οὕτω διανοησόμεϑα. .30. Εἰς μὲν τοίνυν τὴν τοῦ
τριετοῦς γεγονότος ἡλικίαν, κόρου καὶ κόρης, ταῦτα
εἴτις ἀκριβῶς ἀποτελοῖ, καὶ μὴ παρέργως τοῖς εἰρη-
μένοις χρῷτο, οὐ σμικρὰ εἰς ὠφέλειαν γίγνοιτ ἂν
ταὶς νεωστὶ τρεφομέναις" τριετεῖ δὲ δὴ καὶ τετραε-
τεὶ καὶ πενταετεῖ, καὶ ἔτι ἑξετεῖ ἤϑει ψυχῆς παιδίων
δέον ἂν εἴη. τρυφῆς δ᾽ ἤδη παραλυτέον, κολάζοντα
μὴ ἀτίμως. ἀλλ ὅπερ ἐπὲ τῶν δούλων γ᾽ ἐλέγομεν,
τὸ μὴ μεϑ' ὕβρεως κολάζοντας, ὀργὴν ἐμποιήσειν
δεῖν τοῖς κολασϑεῖσι, μηδ᾽ ἀκολάστους ἐῶντας τρυ-
εὐ θειωνιεια.- ὨΕ ΤΕΘΙΒΥΘ 118. ντ 231
φᾷν. ταὐτὸν δραστέον τοῦτό γε καὶ ἐπ᾿ ἐλευϑέροισι.
παιδιαὶ δ᾽ εἰσὶ τοῖς τηλικούτοις αὐτοφυεῖς τινες" ἃς,
ἐπειδὸν ξυνέλθωσιν, αὐτοὶ σχεδὸν ἀνευρίσκουσι.
ξυνιέναι δ᾽ εἰς τὰ κατὰ κώμας ἱερὰ δεῖ πάντα ἤδη τὰ
τηλικαῦτα παιδία, ἀπὸ τριετοῦς μέχρι ἕξ ἐτῶν, κοι-
γ»ἢ τὰ τῶν κωμητῶν εἰς ταὐτὸν ἕκαστα. τὰς δὲ τρο-
φοὺς ἔτει τῶν τηλικούτων κοσμιότητός τε καὶ ἀκολα-
σίας ἐπιμελεῖσϑαι. τῶν δὲ τροφῶν αὐτῶν καὶ τῆς ἀ-
γέλης ξυμπάσης, τῶν δώδεκα γυναικῶν μέαν ἐφ᾽ ἕκά-
στῃ τετάχϑαι, κοσμοῦσαν κατ ἐνιαυτὸν τῶν προει-
ρημένων ὅσα ἂν τάξωσιν οὗ νομοφύλακες. ταὗτας δὲ
αἱρείσϑωσαν μὲν αἵ τῶν γάμων κύριαι τῆς ἐπιμελεῖ-
ἃς, ἐξ ἑκάστης τῆς φυλῆς μίαν, ἥλικας αὐταῖς. ἡ δὲ
καταστᾶσα ἀρχέτω, φοιτῶσα εἰς τὸ ἱερὸν ἑκάστης
ἡμέρας, καὶ κολάζουσα ἀεὶ τὸν ἀδικοῦντα - δοῦλον
μὲν καὶ δούλην, καὶ ξένον καὶ ξένην, αὐτὴ διὰ τινῶν τῆς
σπύλεως οἰκετῶν" πολίτην δὲ, ἀμφισβητοῦντα μὲν τῇ
κολάσει, πρὸς τοὺς ἀστυνόμους ἐπὶ δίκην ἄγουσα" ἄ-
γαμφισβήτητον δὲ ὄντα καὶ τὸν πολίτην αὕτη κολαζέ-
τω. μετὰ δὲ τὸν ἑξέτη καὶ τὴν ἑξέτιν, διακρινέσϑω μὲν
ἤδη τὸ γένος ἑκατέρων " κόροι μὲν μετὰ κόρων, παρ-
ϑένοι δὲ ὡσαύτως μετ᾽ ἀλλήλων τὴν διατριβὴν ποι-
εἰσϑωσαν. πρὸς δὲ τὰ μαϑήματα τρέπεσϑαι χρεὼν
ἑκατέρους" τοὺς μὲν ἄῤῥενας, ἐφ᾽ ἵππων διδασκά-
λους, καὶ τόξων καὶ ἀκοντίων καὶ σφενδογήσεως".
ξὰν δέ πη ξυγχωρῶσι μέχρι γε μαϑήσεως, καὶ τὰ ϑὴή-
λεα, καὶ δὴ τάγε μάλιστα πρὸς τὴν τῶν ὅπλων χρεΐ-
αν. τὸ γὰρ δὴ νῦν καϑεστὼς περὲ τὰ τοιαῦτα, ἄγνο-
εἴται παρὰ τοῖς πᾶσιν ὀλίγου. ΚΑ. Τὸ ποῖον; 40.
4}2 ῬΡΙΑΊΤΟΝΙΒ 6.Ρ.5 95...
)ς ρα τὼ δεξιὰ καὶ τὰ ἀριστερὰ διαφέροντα ἔσϑ᾽
"μῶν φύσει πρὸς τὰς χρείας, εἰς ἑκάστας τῶν πρά-
ξεων τὼ περὶ τὰς χεῖρας. ἐπεὶ τά γε περὶ πόδας τε
καὶ τὰ κάτω τῶν μελῶν οὐδὲν διαφέροντα εἰς τοὺς
πόνους φαίνεται" τὼ δὲ κατὰ χεῖρας, ἀνοίᾳ τροφῶν
καὶ μητέρων οἷον χωλοὶ γεγόναμεν ἕκαστοι. τῆς φύ-
βϑὼς Κρ, ἑκατέρων τῶν μελῶν σχεδὸν ἰσοῤῥοπούσης,
μὑτοὶ διὰ τὰ ηϑὴη διάφορα αὐτὰ πεποιήκαμεν, οὐκ
ῥρϑῶς χρώμενοι. ἐν ὅσοις μὲν γὰρ τῶν ἔργ ων μὴ μέ-
γα διαφέρει, λύρᾳ μὲν ἐν ἀριστερᾷ χφώμενον, σιλὴ-
πτρῳ δὲ ἐν δεξιᾷ, πρᾶγμα οὐδὲν, κοὶ ὅσα τοιαῦτα"
πούτοις δὲ παραδείγμασι χρώμενον, καὶ εἰς ἄλλα,
μὴ δέον, οὕτω χρῆσθαι, σχεδὸν ἄνοια. ἔδειξε δὲ
ταῦτα ὁ τῶν Σκχυϑῶν νόμος, οὐκ ἐν ἀριστερῷ
μὲν τόξον ἀπάγων, ἐν δεξιᾷ δὲ ὀϊστὸν προσαγόμε-
νος μόνον" ἀλλ᾽ ὁμοίως ἑκατέροις ἐπ ἀμφότερα χρώ-
μενος. πάμπολλα δ᾽ ἕτερα τοιαῦται παραδείγματα
ἐν ἡνιοχείαις τὲ ἐστι καὶ ἐν ἑτέροις" ἐν οἷσι μαϑεῖ:
δυνατὸν ὅτι παρὸ φύσιν κατασκευάζουσιν οἵ ἄρι-
ἱστερὰ δεξιῶν ἀσϑενέστερα κατασκευάζοντες. ταῦτα
δ᾽, ὅπερ εἴπομεν, ἐν μὲν κερατένοις πλήκτροις καὶ
ἐν ὀργάνοις τοιούτοις οὐδὲν μέγα" σιδηροῖς δ᾽ εἰς
τὸν πόλεμον ὅταν δέῃ χρῆσϑαι, μέγα διαφέρει, καὶ
τόξοις καὶ ἀκοντίοις, καὶ ἑκάστοις τούτων" πολὺ δὲ
μέγιστον ὅταν ὅπλοις δέῃ πρὸς ὅπλα χρῆσϑαι. δια-
φέρει δὲ πάμπολυ μαϑὼν μὴ μαϑόντος, καὶ ὃ γυ-
μνασάμενος τοῦ μὴ γεγυμνασμένου. καθάπερ γὰρ
ὃ τελέως παγκράτιον ἡσκηκὼς, ἢ πυγμὴν, ἢ πάλην,
οὐκ ἀπὸ μὲν τῶν ἀριστερῶν ἀδύγατός ἐστε μάχεσϑ αι,
ο,ἀ"6.».7γ96... ὮΝ ΤΈΘΙΒΥΒ 118. γΠ, 2238
χωλαίνει δὲ καὶ ἐφέλκεται πλημμελῶν, ὅπόταν αὖ.-
τὸν τὶς μετοβιβάζων ἐπὶ ϑάτερα ἀναγκάζῃ διαπο-
νεῖν" ταὐτὸν δὴ τοῦτ᾽, οἶμαι, καὶ ἐν ὅπλοις καὶ ἐν
τοῖς ἄλλοις πᾶσι χρὴ προσδοκᾷν ὀρϑόν" ὅτι τὸν δι:-
τὰ δεῖ κεκτημένον οἷς ἀμύγοιτά τ ἂν καὶ ἐπιτιϑεῖτο
ἄλλοις, μηδὲν ἀργὸν τούτων μηδὲ ἀνεπιστῆμον ἐᾷν
εἶναι κατὰ δύναμιν. Τηρυόνου δὲ γε εἴτις φύσιν ἐ-
χων, ἢ καὶ τὴν Βριάρεω, φύοιτο, ταῖς ἑκοτὸν χερ-
σὴν ἑκατὸν δεῖ βέλη ῥίπτειν δυνατὸν εἶναι. τούτων
δὴ πάντων τὴν ἐπιμέλειαν ἀρχούσαις τὸ καὶ ἄρχουσι
δεῖ γίγνεσθαι" ταῖς μὲν, ἐν παιδιαῖς τὸ καὶ τροφαῖς
ἐπισκόποις γιγνομέναις" τοῖς δὲ, περὲ τὰ μαϑήμα-
τα, ὅπως ἀρτίποδές τε καὶ ἀρτέχειρες πάντες τε καὶ
πᾶσαι γιγνόμενοι, μηδὲν τοῖς ἔϑεσιν ἀποβλάπτωσι
τὰς φύσεις, εἰς τὸ δυνατόν. το δὲ μαϑήματώά σου
διττὴ, ὥσγ᾽ εἰπεῖν, χρήσασϑαι συμβαένοι ἀν" τὼ
μὲν ὅσα περὲ τὸ σῶμα, γυμναστικῆς" τὰ δ᾽ εὐψυ-
χίας χάριν, μουσικῆς. τὰ δὲ γυμναστικῆς αὖ, δύο-
τὸ μὲν, ὄρχησις, τὸ δὲ, πάλη. τῆς ὀρχήσεως δὲ ἄλλη
μὲν, Μούσης λέξιν μιμουμένων, τό, τε μεγαλοπρε-
πὲς φυλάττοντας ἅμα καὶ ἐλεύϑερον" ἄλλη δὲ, εὖε-
ξίας, ἐλαφρότητός τε ἕνεκα καὶ κάλλους τῶν τοῦ
σώματος αὐτοῦ μελῶν καὶ μερῶν, τὸ προσῆκον
καμπῆς τε καὶ ἐκτάσεως ἀποδιδομένης - ἑκάστοις
αὐτοῖς αὐτῶν εὐρύϑμον κιγήσεως, διασπειρομέ-
»ης ἅμα καὶ ξυνακολουϑούσης εἰς πῶσαν τὴν ὕρ-
χῆσιν ἱκανῶς καὶ δὴ τά γε κατὼ πάλην ἃ μὲένάνταῖος
ἢ Κερκύων ἐν τέχναις ἑαυτῶν ξυνεστήσαντο φίλονεικις
ας ἀχρήστου χάριν, ἢ πυγμὴν Ἐπειὸς, ἢ "διιυκο»
πα σοσ:::.: ας: χωσπα-τον- ταν 9: τν.ο6..
2384 ΡΥ ΑΥΎΟΝΥΙΒ Ρ.ε. ἃ.
οὐδὲν χρήσιμα ἐπὶ πολέμου κοινωνίαν ὄντα, οὐκ
ἄξια λόγῳ κοσμεῖν" τὰ δὲ ἀπ ὀρθῆς πάλης, ἀπ αὖ-
χένων καὶ χειρῶν καὶ πλευρῶν ἐξειλήσεως, μετὰ φι-
λογεικίας τε καὶ καταστάσεως διαπογούμενα μετ᾽
εὐσχήμονος, ῥώμης τε καὶ ὑγιείάς ἕνεκα" ταῦτ᾽ εἰς
πάντα ὄντα χρήσιμα οὐ παρετέον, ἀλλὰ προσταχτέον
μαϑηταῖς τε ἅμα καὶ τοῖς διδάξουσιν, ὅταν ἐνταῦϑ'
ωὡμὲν τον»Ἁ γύμων, τοῖς μὲν πίχντὰρ τὰ τοὶϊχυτοι ευμὲε-
γῶς δωρεῖσϑαι, τοῖς δὲ, παραλαμβάνειν ἐν χάρισιν.
οὐδ᾽ ὅσα ἐν τοῖς χοροῖς ἐστιν αὖ μιμήματα προσ-
ἠκοντα μιμεῖσϑαι, παρετέον" κατιὶ μὲν τὸν τόπον
τόνδε, Κουρήτων ἐγνόπλια παίγνια" κατὰ δὲ «Αακε-
δαίμονα, 4ιοσκόρων. ἡ δὲ αὖ που παρ ἡμῖν κόρη
χαὶ δέσποινα, εὐφοανϑεῖσα τῇ τῆς χορείας παιδιᾷ,
κεναῖς χερσὶν οὐκ φήϑη δεῖν ἀϑύρειν, πανοπλίᾳ δὲ
παντελεῖ κοσμηϑεῖσα, οὕτω τὴν ὄρχησιν διαπεραΐ-
γειν. ἃ δὴ πάντας μιμεῖσϑαι πρέπον ἂν εἴη, κόρους
τε ἅμα καὶ κόρας, τὴν τῆς ϑεοῦ χάριν τιμῶντας,
πολέμου τ᾽ ἐν χρείᾳ καὶ ἑορτῶν ἕνεχα. τοῖς δὲ που
παισὶν εὐθὺς τε καὶ ὅσον ἂν χρόνον μήπω εἰς πόλε-
μον ἴωσι, πᾶσι ϑεοῖς προσόδους τε καὶ πομπὸς που-
ουμένους, μεϑ᾽ ὅπλων τε καὶ ἵππων ἀεὶ κοσμεῖσθαι
δέον ἂν εἴη, ϑάττους τε καὶ βραδυτέρας ἐν ὀρχήσεσι
καὶ ἐν πορείᾳ τὰς ἱκετείας ποιουμένους πρὸς ϑεοὺς τε
καὶ ϑεῶν παῖδας. καὶ ἀγῶνας δὴ καὶ προαγῶνος,
εἴ τινων, οὖκ ἄλλων ἢ τοὑτων ἕνεκα προαγωνιστέον.
οὗτοι γὰρ καὶ ἐν εἰρήνῃ καὶ κατὰ πόλεμον χρήσιμοι
εἰς τὸ πολιτείαν καὶ ἰδίους οἴκους. οἱ δὲ ἄλλοι πό-
νῸ! τὸ καὶ παιδιαὶ καὶ οπουδαὶ κατὰ σώματα, οὐκ
295
- -
ἐλευθέρων, ὦ ΜῈεγιλλὲ τε καὶ Κλεινία. ἣν εἶπον γυ-
"ναυτικὴν ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις ὅτι δέοι διεξελϑεῖν,
σχεδὸν δὴ διελήλυϑα τανῦν" καὶ ἔσϑ᾽ αὕτη παντε-
λής" εἰ δὲ τινα ταύτης ὑμεῖς ἔχετε βελτίω, ϑέντες εἰς
χοιγὸν λέγετε. ΚΑ. (ὐὐ ῥᾷάδιον, ὦ ξένε, παρέντας
ταῦτα, ἄλλα ἔχειν βελτίω τούτων περὶ γυμναστικῆς
δ λ 5" γ΄ 5 "» 4} ᾿ ᾿
ἅμα καὶ ἀγωνιαᾶς εἰπειν. ,Α46. Τὸ τοινυν τοῦτοις
"ἑξῆς περὺ τὰ τῶν ἸΠουσῶν τε καὶ ᾿Απόλλωνος δῶρα,
τότε μὲν, ὡς ἅπαντα εἰρηκότες, φόμεϑα καταλείπειν
“ ϑ- -»Ρ ω 5»
μόνα τὰ περὶ γυμναστικῆς" νῦν δ᾽ ἔστι δῆλαατ
ἐστὶ, καὶ ὅτι πρῶτα πᾶσι ῥητέα. λέγωμεν τοίνυν
-Ὁ ᾿ 53 2
ἑξῆς αὐτά. ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν λεκτέον. 4. ᾿Αἀκοὺ-
σατε δὲ μου, προακηκοότες μὲν καὶ ἐν τοῖς πρόσϑεν"
ὅμως δὲ τόγε σφόδρα ἄτοπον καὶ ἄηϑες διευλαβεῖ-
- ᾿ ΌὺΙΝἝῪΝΆ ᾽ Ν Α ἈΓΡῚ τᾶν
σθαι δεῖ λέγοντα καὶ ἀκούοντα καὶ δὴ καὶ νῦν.
» ᾿ « ΕῚ ν 3 ἍΜἭἭ)Ἤ 5 -ὖὄὦ [ν]
ἐρῶ μὲν γὰρ ἐγὼ λόγον οὐκ ἄφοβον εἰπεῖν, ὁμὼς
δέ πη θαῤῥήσας οὐκ ἀποστήσομαι. ΚΑ. Τίνα
4 5 [
« . 3 , ᾽
δὴ τοῦτον, ὦ ξένε, λέγεις; ΑΘ. Φημὶ, κατὰ “ππά-
σας πόλεις τὸ τῶν παιδιῶν γένος ἠγγοῆσϑαι ξύμπα-
σὶν, ὅτι κυριώτατόν ἐστι περὶ ϑέσεως νόμων, ἢ μο-
γίμους εἶναι τοὺς τεθέντας, ἢ μή. ταχϑὲν μὲν
ι ΕΣ »ἥ Ἁ
γὰρ αὐτὸ καὶ μετασχὸν τοῦ τὰ αὐτὰ κατὰ τὰ αὐτὰ
ΔΩ ΕΞ ᾿ 3." Α 3 . ᾿ Ἀ 39
χαὶ ὡσαύτως ἀεὶ τοὺς αὐτοὺς παίζειν τε καὶ εὐϑὺυ-
»“Σ΄᾿ »“Ύ 3 "»"}Ἶ ΕΣ
μεῖσϑαι τοῖς αὐτοῖς παιγνίοις, ἐᾷ καὶ τὸ σπουδὴ
κείμενα γόμιμα μένειν ἡσυχῆ " κινούμενα δὲ τὰ αὖ-
τὰ καὶ καινοτομούμενα, μεταβολαῖς τε ἄλλαις ἀεὶ
᾿ - ΄
χυώμενα, καὶ μηδέποτε ταὐτὰ φίλα προσαγορευὸν-
: φὰ ᾽ 2 -“» "Ὁ “Ὁ
τῶν τῶν γέων μήτ᾽ ἐν σχήμασι τοῖς τῶν αὐτῶν σω-
᾿ » "»: Μη
μάτων, μὴτε ἐν τοῖς ἄλλοις σκεύεσιν ὁμολογουμένως
..».797.}. ἘὈΕ ΤΕΟΘΙΒΥΒ 118, ψΙ:
᾽
ὶ
--»»Ὡὐϑτὐππττσπὰασαπανκ.καν--... σα,
286 ΡΙΙΑΊΤΟΝΙΒ «.4.εΡ.798.":
αὐτοῖς ἀεὶ κεῖσθαι τό, τ' εὔσχημον καὶ ἄσχημον»
ἀλλὰ τόν τι νδον ἀεὶ καινοτομοῦντα, καὶ εἰσφέροντι
τῶν εἰωϑύότων ἕτερον κατά τε σχήματα καὶ χρώματα
καὶ πάντα ὅσα τοιαῦτα, τοῦτον τιμᾶσϑαι διαφερόν-
τως" τούτου πόλει λώβην οὐκ εἶναι μείζω φαῖμε;
ἂν, ὀρϑότατα λέγοντες. λανϑάνειν γὰρ τῶν νέων τ΄.
ἤϑη μεϑιστάντα, καὶ ποιεῖν τὸ μὲν ἀρχαῖον πὰρ
αὐτοῖς ἄτιμον, τὸ δὲ γέον, ἔντιμον. τούτου δὲ πὸ.
λιν αὖ λέγω τοῦ τε ῥήματος καὶ τοῦ δόγματος οὐ»
εἶναι ζημίαν μεέζω πάσαις πόλεσι. ἀκούσατε δὲ ὅσο»
φημὶ αὔτ᾽ εἶναν κακόν. ΚΙ. Ἦ τὸ ψέγεσϑαι τὴ;
ἀρχαιότητα λέγεις ἐν ταῖς πόλεσιν; . 40. Πάνυ μὲν
οὖν. ΚΑ. Οὐ φαύλους τοίνυν ἡμᾶς ἂν ἀκροατὰς
πρὸς αὐτὸν τὸν λόγον ἔχοις ἂν τοῦτον, ἀλλ᾽ ὡς δυ-
γατὸν εὐμενεστάτους. 4. Εἰκός 7 οὖν. ΚΑ.
«1ἐγε μόνον. 46. πε δὴ, μειζόνως αὐτὸν ἀκούσω-
μὲν τε ἡμῶν αὐτῶν, καὶ πρὸς ἀλλήλους οὕτως εἴπω-
μὲν. μεταβολὴν γὰρ δὴ πάντων, πλὴν κακῶν, πολὺ
σφαλερώτατον εὑρήσομεν ἐν ὥραις πάσαις, ἐν πνεὺ-
μασιν, ἐν διαίταις σωμάτων, ἐν τρόποις ψυχῶν, ὡς
ἔπος εἰπεῖν, οὐ τοῖς μὲν, τοῖς δ᾽ οὔ: πλὴν (ὅ, τι περ
εἶπον νῦν δὴ) κακοῖς. ὥστε εἴ τις ἀποβλέψειε, πρὸς
σώματα, ὡς πᾶσι μὲν σιτίοις, πᾶσιν δ᾽ αὖ ποτοῖς καὶ
πόγοις ξυνήϑη γιγνόμενα, καὶ τοπρῶτον ταραχϑὲέν-
τὰ ὑπὶ αὐτῶν, ἔπειτ᾽ ἐξ αὐτῶν τούτων ὑπὸ χρόνου
σάρκας φύσαντα οἰκείας τούτοις, φίλα τε καὶ συνή-
ϑὴ καὶ γνώριμα γεν ὄμενα ἁπάσῃ ταύτῃ τῇ διαίτῃ,
πρὸς ἡδονὴν καὶ ὑγίειαν ἄριστα διάγει. καὶ ἂν ποτ᾽
ἴρα ἀναγκασϑῆ μεταβάλλειν αὖϑις ἡντινοῦν τῶν
ΟΝ τς πεπ οϑααα
""πυροβρεεεδ τσ αὶ
Ἐν ΒΕ ΒΕΘΙΒΥΒ ΠΡ, ὙΠ, 237
εὐδοκίμων διαιτῶν; τότε κατ ἀρχὰς συνταρυχϑεὶς
ὑπὸ νόσων, μόγις ποτὲ κατέστη, τὴν συνήϑειαν τῇ
τροφῇ πάλιν ἀπολαβών. ταὐτὸν δὴ δεῖ νομίζειν
τοῦτο γίγνεσθαι καὶ πὲρὶ τὰς τῶν ἀνθρώπων. δια-
"οἷας τε ἅμα καὶ τὰς τῶν ψυχῶν φύσεις. οἷς 7ὰρ ἂν
γτραφῶσι νόμοις, καὶ κατά τινα ϑείαν εὐτυχίαν
ἀκένητον γένωνταν μακρῶν καὶ πολλῶν χρόνων, ὡς
μηδένα ἔχειν μνείαν μηδὲ ἀκοὴν τοῦ ποτε ἄλλως
αὐτιὰ σχεῖν ἢ καϑάπερ νῦν ἔχει, σέβεται, καὶ φοβεῖ-
ταῦ πᾶσα ἡ ψυχὴ τὸ τὶ κινεῖν τῶν τότε καϑεστώτων».
μηχανὴν δὴ δεῖ τὸν νομοϑέτην ἐννοεῖν ἀμόϑεν γὲ
τοϑεν, ὅντινα τρόπον τοῦτ᾽ ἔσται τῇ πόλει. τῇδ᾽
οὖν ἔγωγε εὑρίσκω" τὸς παιδιὰς πάντες διανοοῦνται
χινουμένας τῶν νέων, ὅπερ ἔμπροσϑεν ἐλέγομεν,
παιδιὸς ὄντως εἶναι, καὶ οὗ τὴν μεγίστην ἐξ αὐτῶν
σπουδὴν καὶ βλάβην συμβαίνειν. ὥστε οὖκ ἀποτρέ-
πουσιν», ἀλλὰ ξυνέπονται ὑπείκοντες" καὶ οὔ λογέζονε
ται τόδε, ὅτι τούτους ἀνάγκη τοὺς παῖδας τοὺς ἐν
ταῖς παιδιαῖς νεωτερίζοντας, ἑτέρους ἄνδρας τῶν
ἔμπροσϑεν γενέσθαι παΐέδων. γενομένους δὲ ἄλλους,
ἄλλον βίον ζητεῖν. ζητήσαντας δὲ, ἑτέρων ἐπιτηδευ-
μάτων καὶ »όμων ἐπιϑυμῆσαι. καὶ μετὰ τοῦτο ὥς
ἥξοντος τοῦ νῦν δὴ λεγομένου μεγίστου κακοῦ πό-
λεσιν, οὐδεὶς αὐτῶν φοβεῖται. τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἐλάτ-
τω μεταβαλλόμενα κακὰ διε ξεργάζοιτ' ἂν, ὅσα περὶ
σχήματα πάχει τὸ τοιοῦτον" ὅσα δὲ περὶ τὰ τῶν
ἠϑῶν ἐπαίνου τὸ καὶ ψόγου πέρι πυκνὰ μεταπέπτει,
πάντων, οἴομαι , μέγιστα τε καὶ πλείστης εὐλαβείας
δ όμενα ἂν εἴη. ΚΑ͂. πῶς γὰρ οὔ; 46. Τί οὖν:
2533 ΡΙΛΔΊΤΟΝΙΒ 4...755.ν.}.Φ.
τοῖς ἔμπροσϑεν λόγοις πιστεύομεν, ἐν οἷς ἐλέγομεν ὡς
τὶ περὶ τοὺς δυϑμοὺς καὶ πᾶσαν μουσικὴν ἐστὶ τρό-
πων μιμήματα βελτιόνων καὶ χειρόνων ἀνθρώπων; ἢ
πως; ΚΑ. Οὐδαμῶς ἄλλως πως τόγε παρ᾽ ἡμῖν δόγμα
ἔχων ἂν εἴη. 46, Οὐκοῦν, φαμὲν, ἅπασαν μηχανη-
τέον μηχανὴν ὅπως ἂν ἡμῖν οἵ παῖδες μήτε ἐπιϑυ-
μῶσιν ἄλλων μιμημάτων ἅπτεσϑαι κατιὶ ὀρχήσεις ἢ
κατὰ μελῳδίας, μήτε τὶς αὐτοὺς πείσῃ προσάγων
παντοίας ἡδονάς. ΚΑ. ᾿Ορϑότατα λέγεις. 46. Ἔχει
τὶς οὖν ἡμῶν ἐπὶ τὰ τοιαῦτα βελτίω τινὰ τέχνην
τῆς τῶν Αἰγυπτίων; ΚΑ͂. Ποίας δὴ λέγεις; 49.
Τοῦ καϑιερῶσαι πᾶσαν μὲν ὄρχησιν, πάντα δὲ μέ-
λη" τάξαντας πρῶτον μὲν τὰς ἑορτὰς, συλλογυκαμές
γους εἰς τὸν ἐνιαυτὸν ἅστινας ἐν οἷς χρόν οἰς καὶ
οἷστισιν ἑκάστοις τῶν ϑεῶν καὶ παισὲ τούτων» καὶ
δαίμοσι γίγνεσθαι χρεών" μετὰ δὲ τοῦτο, ἐπὶ τοῖς
τῶν ϑεῶν ϑύμασιν ἑκάστοις ἣν ᾧῳδὴν δεῖ ἐφυμνεῖ-
σϑαι, καὶ χορεΐαις ποίαισι γεραίρειν τὴν τότε ϑυ-
σίαν, τάξαι μὲν πρῶτον τίνας" ἃ δ᾽ ἂν ταχϑὴ, Μῖοἰ-
ραις καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσι ϑεοῖς θύσαντας, κοινὴ
πάντας τοὺς πολέτας σπένδοντας καϑιεροῦν ἑκάστας
τὰς ῳδὰς ἑκάστοις τῶν ϑεῶν, καὶ τῶν ἄλλων. ἂν
δὲ παρ᾽ αὐτὰ τὶς τῶν ϑεῶν ἄλλους ὕμνους ἢ χορείας
προσάγῃ, τοὺς ἱερέας τὲ καὶ τὰς ἱερείας μετὰ νομο-
φυλάκων ἐξείργοντας, ὁσίως ἐξείργειν καὶ κατὰ νὸ
μον" τὸν δὲ ἐξειργόμενον, ἂν μὴ ἑκὼν ἐξείργηται,
δίχας ἀσεβείας διὰ βίου παντὸς τῷ ἐϑελήσαντε πα-
ρέχειν. Κι. Ορϑῶς. 49. Πρὸς τοῦτο δὴ εὖν γενό-
μεγον τῷ λόγῳ, πάϑωμεν τὸ πρέπον ἡμῖν αὐτοῖς.
)
ἀ.ε.».890.. ΠΕ ΤΕΘΙΒΥΒ 118, ὙΠ, .- 239
ΚΑ. Τοῦ πέρι λέγεις; 46. Πᾶς που νέος, μὴ ὅτε
πρεσβύτης, ἰδὼν ἂν ἢ καὶ ἀκούσας ὁτιοῦν τῶν ἐκτό-
πων, καὶ μηδαμῆ πως ξυνήϑων, οὐκ ἂν ποτὲ που τὸ
ἀπορηϑὲν περὶ αὐτῶν συγχωρήσειεν, ἐπιδραμὼν οὖ-
τῶς εὐθύς" στὰς δ᾽ ἂν, καϑάπερ ἐν τριόδῳ γενόμε-
γος, καὶ μὴ σφόδρα κατειδὼς ὁδὸν, εἴτε μόνος, εἶτε
μετ' ἄλλων τύχοι πορευόμενος, ἀνέροιτ᾽ ἂν αὐτὸν
καὶ τοὺς ἄλλους τὸ ἀπορούμενον" καὺ οὐκ ἂν πρό-
τερον ὅρμήσειε, πρίν πη βεβαιώσαιτο τὴν σκέψιν»
τὴν πορείας, ὕπη ποτὲ φέρει. καὶ δὴ καὶ τὸ παρὸν
ἡμῖν ὡσαύτως ποιητέον. ἀτόπου γὰρ τανῦν ἐμπε-
πτωκότος λόγου περὶ νόμων, ἀνάγκη πον σκέψιν
πᾶσαν ποιήσασθαι, καὶ μὴ ἑᾳδίως οὕτω περὶ τοσ-
οὗτων τηλικούτους ὄντας φάναι, διϊοχυριζομένους
ἐν τῷ παραχρῆμα τὲ σαφὲς ἂν εἰπεῖν ἔχειν, ΚΑ. Ἅλη-
ϑέστατα λέγεις. «40. Οὐκοῦν τούτῳ μὲν χρόνον δώ-
σομεν, βεβαιώσομεν δὲ τότε αὐτὸ ὅπόταν σκεψώμε-
ϑα ἱκανῶς. ἵνα δὲ μὴ τὴν ἑπομένην τάξιν τοῖς νόμοις
τοῖς νῦν ἡμῖν παροῦσι διαπεράνασϑαι κωλυϑῶμεν
μάτην, ἴωμεν πρὸς τὸ τέλος αὐτῶν. τάχα γὰρ ἴσως,
εἰ ϑεὸς ἐθέλοι, κἀν ἡ διέξοδος αὕτη ὅλη σχοῦσα τέ-
λος, ἱκανῶς ἂν μηνύσεις καὶ τὸ νῦν διαπορρύμενον.
ΚΑ. Δριστὶ, ὦ ξένε, λέγεις" καὶ ποιῶμεν οὕτως ὡς
εἴρηκας. .Χ10. Ζ]εδόχϑω μὲν δὴ, φαμὲν, τὸ ἄτοπον
τοῦτο, γόμους τὶἰὺς δὲς ἡμῖν γεγονέναι, καὶ καϑά-
περ οἵ παλαιοὶ τότε περὶ κιϑαρῳδίαν οὕτω πως, ὧς
ἔοικεν, ὠνόμασαν. ὥστε τὠχ᾽ ἄν οὐδ᾽ ἐκεῖνοι παντά-
πασὶ γ ἂν ἀφεστῶτες εἶεν τοῦ νῦν λεγομένου. καϑ᾽
ὕπνον δὲ οἷόν που τὶς ἢ καὶ ὕπαρ ἐγρηγορὼς ὡνεἶ-
240 ῬΙΑΥΤΟΝΙΒ Ῥις,ἃ,
; .. Ἀ τὴ
: ὄμενος αὐτό. τὸ δὲ οὖν δόγμα περὶ αὖ
ἐπ το ἘΝ εΥαβ τὰ δημόσια μέλη τε καὶ ἱερὼ,
,
ὕ τοῦ παρὰ ἀεὶ
τοῦ τοῦτ ἔστω. πὰς ; ΤῊΝ πριν,
Ὁ» γέ ἰαν ὃμ
καὶ τὴν τῶν νέων ξύμπασαν χορεὲ " λίσμη ἬΝ
“- 37 » ων ὟΣ Ν
ἢ παρ᾽ ὄντινοῦν ἄλλον τῶν γον ὑ γε όᾷ μι
ἐν τ ς
ἐν ὀρχήσει κινείσϑω. καὶ ὃ μ ᾿ σι
ἃ : ὃν δὲ μὴ πειϑόμενον, καϑάπερ
ἀπαλλαττέσθω" τὸν ᾿ μὴ ͵ " ᾿ῶς κατ
Ἵ τὲ αὶ
ἀΡΑομόΩΣ ἐὰν ὅν: ἣν ταῦτα τῷ. λόγῳ. Καὶ (.
κολαζόντων. κείσϑω δὲ »ῦν ἡμῖν ταῖ το οι ἘΠ
αὐτὰ γομ:
Ἀείσϑω. 46. Τίνα δὴ τρόπον ἤρα ΠΩΣ
᾽ .
ἡ παντάπασι καταγέλαστος γίγνο : ες
ὸ δ αὐτὰ ἀσφαλέστατον, καϑάπερ
τὸ τοιόνδὲ τι περὲὸ αὐτὰ ἄσφ κεν ΤΟ ΥπΙ
ν᾽ ἄττ᾽ αὐτοῖσι πρῶτον πλάσ : ἢ
λέγω δὲ ἕν μ ἴων εἶ ὄνδὲ τι, ϑυ-
δὲ ἕν μὲν τῶν ἐ εἰων εἶναι τοι ἥ
ΤΟΣ ε Αἷ ς ἀαδίαντι υϑέντων κατὰ γόμον, εἰ-
σίας γενομένης καὶ ἱερῶν κα ΠΕ εαπαΣΠΗΣ
τῳ τὶς, φαμὲν, ἰδίᾳ παραστὰς τοῖς ( μοῖς Ἶ
[} ω ΘΒ. 31ν γ , χὸ λ ὃς βλασφημοῖ πχσαν β ὶ
ον ἘΝ: αν ΜᾺ ἀϑυμίαν καὶ κακὴν
{ 3 ;
σφημίαν, ἀρ᾽ οὐκ ἂν, φαῖμεν, ϑι ΡΤ ΤΣ
{ ν "
ὄτταν καὶ μαντείαν πατρὶ τε καὶ “ἂν ἐδ
χεί ϑέγγοιτο ἐντιϑείς; ΚΑ. Τί μὴν; -
ἜΣ ΝΝ ΠΝ ποις τοῦτ᾽ ἐστὶ ταὶς πόλεσι
τοίνυν τοῖς παρ᾽ ἡμῖν τό τ πὰς ἐπε; ἔνε
ε 32» »
γγνό ὥς ἕπος εἰπεῖν, ᾿
ἰἀλπγρήδ νυ α ϑυσίαν ὅταν ἀρχὴ τις ϑύσῃ, μετὰ
ἡ ήμ δ Ὁ, ὙΡῚ ἀλλὰ πλῆϑος χορῶν ἥκει" καὶ
ταῦτα χορὸς οὐχ εἷς, ἀλὰ 1 Εν ἘΠ πθεννς
ἡ πόῤδω τῶν βωμῶ) ὲ
στάντες οὐ πόῤῥω τῶν β ἷ ὌΝ Ἡλο ἐρ μδνο
ἐνίοτε, πᾶσαν βλασφημίαν ΤΘῊ ΔΈ τα ΜᾺ
ῥήμασί τε καὶ ῥυϑμοῖς καὶ γ κυ τ ὃς ἂν
ἧς τῶ ωμὲ ,
συντείνοντες τοὺς τῶν ἄπρῦ ΤῊ 2.1} ποιηοὶ
δακρῦσαι μάλιστα τὴν ϑύσα ἢ ἐγ ν ΩΝ
πόλιν, οὗτος τὼ γικητήρια φέρει.
“ο΄. ὦ.
ἰ “γον... ἈΠῈ ΠΒΟΙΒΥ5. ΜΒ. Ὑ1. 241
μὸν ἄρ᾽ οὐκ ἀποψηφιζόμεϑα; καὶ εἴ ποτ ἄρα δεῖ
᾿ τοιούτων οἴκτων γίγνεσθαι τοὺς πολίτας ἐπηχόους,
᾿ ὅπόταν ἡμέραι μὴ καϑαραΐ τινες ἀλλὰ ἀποφράδες
᾿ ὦσι, τόϑ᾽ ἥκειν δέον ον εἴη μᾶλλον χοροὺς τινὰς Ἐξ-
᾿ωϑὲν μεμισϑωμένους ᾧδούς; οἷον οἱ περὶ τοὺς τες
᾿λευτήσαντας μισϑούμενοι, Καρικῇ τινι μούσῃ προ-
| πέμποιθι, τοὺς τελευτήσαντας, τοιοῦτόν τι πρέπον
ἂν εἴη καὺ περὲ τὰς τοιαὑτας ᾧδὰς γιγνόμενον. χαὶ
Ι δὴ καὶ στολὴ γὲ ποῦ τοῖς ἐπικηδείοις ᾧδαῖς, οὐ στέ-
᾿φανγοι πρέποιεν ἂν, οὐδ᾽ ἐπίχρυσοι κόσμοι" πᾶν δὲ
τοὐναντίον, ἵν᾿ ὅτι τάχιστα περὶ αὐτῶν λέγων ἀπαλ-
λάττωμαι. τὸ δὲ τοσοῦτον ὑμᾶς αὐτοὺς ἐπανερωτῶ
πάλιν, τῶν ἐκμαγείων ταῖς ᾧδαῖς εἰ πρῶτον ἕν τοῦϑ'
ἡμῖν ἀρέσκον κείσϑω. Κὶ 4. Τὸ ποῖον; «40. Εὐφη-
μία. καὶ δὴ καὶ τὸ τῆς φδῆς γένος βὔφημον ἡμῖν
πάντη πάντως ὑπαρχέτω. ἢ μηδὲν ἐπανερωτῶ, θῶ
δὲ τοῦτο οὕτω; ΚΑ͂. Παντάπασι μὲν οὖν τίϑει. γι-
᾿κᾷ γὰρ πάσαισι ταὶς ψήφοις οὗτος ὃ »όμοξ. «40.
Τίς δὴ μετ᾽ εὐφημίαν δεύτερος ὁ ἂν εἴη νόμος μουσι-
ἰχῆς; ἀρ᾽ οὖκ εὐχὰς εἶναι τοῖς ϑεοῖς οἷς ϑύομεν ἕκοί-
στοτε; ΚΑ. Πῶς γὰρ οὖς 46. Τρίτος δ᾽, οἶμαι, γό-
μος, ὅτι γρόντας δεῖ τοὺς ποιητὲὶς ὡς εὐχαὶ, παρὰ
᾿ϑεῶν αἰτήσεις εἰσὶ, δεῖ δὴ τὸν νοῦν αὐτοὺς σφόδρα
προσέχειν μὴ ποτε λάϑωσι κακὸν ὡς ἀγαϑὸν αὐτού-
ἱμξγοι. γελοῖον» γὰρ δὴ τὸ πάϑος, οἶμαι, τοῦτ᾽ ἂν γί-
γνοιτο, εὐχῆς τοιαύτης γενομένης. ΚΑ,. Τίμὴν; 49.
Οὐκοῦν ἡμεῖς ἔμπρυσϑεν μικρὸν τῷ λόγῳ ἐπείσϑημεν
ὡς οὔτε ἀργυροῦν δεῖ πλοῦτον οὔτε χφυσοῦν ἐν πό-
λεὲ ἱδρυμένον ἐγνοικεῖν. ΚΑ, Πάνυ μὲν οὐν. 0. 1]-
ΡΟΛΊΤ. ΥἹ. 9 ;
942 ῬΙΑΤΟΝΙΒ ὁ ε.ἃ,ο,
γος οὖν ποτε παράδειγμα ἰρῆσϑαι φῶμεν. τοῦτον
τὸν λόγον; ; ἀφ οὐ τοῦδε, ὅτι τὸ τῶν ποιητῶν. 7ένος
οὐ πᾶν ἱκανόν ἐστι γιγνώσκειν σφόδρα τά 78 ἀγαϑ ὼ
καὶ μὴ; ποιήσας σὺν δή που τὶς ποιητὴς ῥήμασιν,
ἢ καὶ κατὰ μέλος, τοῦτο ἡμαρτημένον, εὐχὰς οὐκ ὁρ-
ϑὰς ἡμῖν τοὺς πολῖτας περὶ τῶν μεγίστων εὔχεσθαι
τἀναντία ποιήσει. καίτοι τούτου, καϑάπερ ἐλέγο-
μεν, οὗ πολλὰ ἁμαρτήματα ἀνευρήσομεν μείζω. ϑῶ-
μὲν δὴ καὶ τοῦτον τῶν περὶ ἸΠοῦσαν νόμων καὶ τύὺ-
πω» ἕνα. ΚΑ. Τίνα; σαφέστερον εἰπὲ ἡμῖν. 46.
Τὸν ποιητὴν παρὰ τὰ τῆς πόλεως νόμιμα καὶ δίκαια,
ἢ καλὰ Ἰ) ἀγαθὰ, μηδὲν ποιεῖν ἄλλο. τὰ δὲ ποιη-
ϑέντα μὴ ἐξεῖναι τῶν ἰδιωτῶν μηδενὶ πρότερον δει-
κγύναι, πρὶν ἂν αὐτοῖς τοῖς περὶ ταῦτα ἀποδεδειγμέ-
φοις κριταῖς καὶ τοῖς νομοφύλαξι δειχϑῇ καὶ ἀρέση.
σχεδὸν δὲ ἀποδεδειγμένοι εἰσὶν ἡμῖν οὃς εἱλόμεθα
τομοϑέτας περὶ τὰ μουσικὰ, καὶ τὸν τῆς παιδείας
ἐπιμελητήν. τί οὖν; ὃ πολλάκις ἐρωτῶ; κείσϑω ν»ὁ-
Σ »
μος ἡμῖν καὶ τὗπος, ἐχμαγεῖόν τε τρίτον τοῦτο; ἢ
σῶς δοκεῖ; Ἡ ΚΑ. Κείσϑω. τί μὴν; 46. ἹΜετά γε μὴν
ταῦτα ὕμνοι ϑεῶν καὶ ἐγκώμια κεκοινωνημένα εὑ-
»"ἼῪ, 2! ΦΎΒΗ, 3 Υ Ν ᾿ ν᾿ ε Υ͂
χαῖς ἀδοιτ ἂν ὀρϑότατα " καὶ μετὰ ϑεοὺς ὡσαύτως
περὶ δαίμονάς τὲ καὶ ἥρωας μετ᾽ ἐγκωμίων εὐχαὶ γί-
γνοιντ' ἂν, τοὗτοις πᾶσι πρέπουσαὶ. Κ'4. Πῶς γὸρ
οὔ; 46. Πετά γε μὴν ταῦτ᾽ ἤδη νόμος ἄνευ φϑό-
νων εὐϑὺς γίγνοιτ᾽ ἂν ὅδε. τῶν πολιτῶν ὅπόσοι τέ-
λος ἔχοιεν τοῦ βίου, κατὰ σώματα ἢ κατὰ ψυχὲς
ἔργα ἐξειργασμένοι καλὰ καὶ ἐπίπονα, καὶ τοῖς νό-
ῥβοις εὐπειϑεῖς γεγονότες, ἐγκωμέων αὐτοὺς τυγχά-
Ῥ.805...}Δ...ἅἃ, ΠΕ ΤΒΟΙΒΥΘ [18. ὙΠ]. 243
νειν πρέπον ὃν εἴη. ΚΑ. Πῶς δ᾽ οὔ; 46. Τοὺς γε
μὴν ἔτι ζῶντας ἐγκωμέοις τε καὶ ὕμνοις τιμᾷν οὐκ
ἀσφαλὲς, πρὶν ἂν ἅπαντα τὶς τὸν βίον διαδραμὼν,
τέλος ἐπιστήσεται καλόν. ταῦτα δὲ πάντα ἡμῖν ἕστω
κοινὰ ἀνδράσι καὶ γυναιξὶν, ἀγαϑοῖς καὶ ἀγαϑαῖς
διαφανῶς γινομένοις. τὰς δὲ ὡδάς τε καὶ ὀρχήσεις
οὑτωσὶ χρὴ καϑέστασθαι" πολλά ἐστι παλαιῶν πα-
λαιὰ περὶ μουσικὴν καὶ καλὰ ποιήματα: καὶ δὴ καὶ
τοῖς σώμασιν ὀρχήσεις ὡσαύτως" ὧν οὐδεὶς φϑόνος
ἐκλέξασθαι τῇ καϑισταμένῃ πολιτείᾳ τὸ πρέπον καὶ
ἁρμόττον. δοκιμαστὰς δὲ τούτων ἑλομένους, τὴν
ἐχλογὴν ποιεῖσϑαι, μὴ νεωτέρους πεντήκοντα ἐτῶν.
καὶ ὁ, τι μὲν ἂν ἱκανὸν εἶναι δόξη τῶν παλαιῶν ποι-
μάτων ἐγκρένειν" ὅ, τι δ᾽ ἂν ἐνδεὲς, ἢ τοπαράπαν
ἀνεπιτήδειον, τὸ μὲν ἀποβάλλεσθαν παντάπασι" τὸ
δ᾽ ἐπανερομένους, ἐπιῤῥυϑμίζειν, ποιητικοὺς ἅμα
καὶ μουσικοὺς ἄνδρας παραλαβόντας, χρωμένους αὖ-
τῶν ταῖς δυνάμεσι τῆς ποιήσεως. ταῖς δὲ ἡδοναῖς καὶ
ἐπιϑυμίαις μὴ ἐπιτρέποντας, ἀλλ᾽ ἤ τισιν ὀλίγοις.
ἐξηγουμένους δὲ τὰ τοῦ νομοθέτου βουλήματα ὅτι
μάλιστα, ὄρχησίν τε καὶ ᾧδὴν καὶ πᾶσαν χορείαν.
συστήσασϑαι κατὰ τὸν αὑτῶν νοῦν. πᾶσα δ᾽ ἄτα-
κ«τός γε τάξιν λαβοῦσα περὲὸ μοῦσαν διατριβὴ, καὶ
μὴ παρατιϑεμένης τῆς γλυκείας μούσης, ἀμείνων
μυρίῳ: τὸ δ᾽ ἡδὺ, κοινὸν πάσαις. ἐν ἢ γὰρ ἂν ἐκ
παΐδων τὶς μέχρι τῆς ἑστηκυίας τε καὶ ἔμφρονος ἧς
'λικέίας διαβιῷ, σώφρονι μὲν μούσῃ καὶ διατεταγμέ-
γῃ, ἀκούων δὲ τῆς ἐναντίας, μισεῖ καὶ ἀνελεύϑερον
αὐτὴν προσαγορεύει: τραφεὶς δ᾽ ἐν τῇ κοινῇ καὶ γλυ.
9 2
944. ῬΙΑΤΟΝΙΒ ε.».8ο5.π.}.
᾽ ι ΣΝ ἣν ᾿ ΕΝ ΕΝ ΜΝ Ἀδ,
μεσ, ψυχρὰν χαὶ ἀηδὴ τὴν ταὑτῃ ἐναντίαν εἶναι
τ [Π] ᾽ ς -Ὡ ᾿ " « -“
φησίν. ὥστε, ὕπερ ἐῤῥήϑη νῦν δὴ, τύγε τῆς ἡδονῆς
ἢ ἀηδίας περὶ ἑκατέρας οὐδὲν πεπλεογνέχτηπεν" ἐκ
- ᾿ ι ς ι ᾽ »
περιττοῦ δὲ, ἡ μὲν βελτίους, ἡ δὲ χείρους τοὺς ἐν
3.ϑ »ὠ ᾿ ἔφ. , , τ)» λῶς »
αὐτῇ τραφέντας ἑκάστοτε παρέχεται. Καὶ,“ Δ. Καλῶς εἰς
Β . 32 ᾿ 2]
ρηπας. 46. Ἔτι δὲ θηλείας τε πρεπούσας ᾧδὰς αθ-
δεσί τε χωρίσαι που δέον ἂν εἴη, τὑπῳ τινὶ διορι-
σώμενον" καὶ ἁρμονίαισι δὴ καὶ δυϑμοῖς προσαρ-
μόττειν ἀναγκαῖον. δειτὸν γὼρ ὅλῃ γε τῇ ἁρμονίᾳ
᾿Σ ΄ - Φϑς "»΄᾿ κ᾿
ὄπτάδειν, ἢ δυϑμῷ ἀῤῥυθμεῖν, μηδὲν προφήκοντα
ς ͵ 5 "Ὁ ͵ 2 »"
τούτων ἑκάστοις ἀποδιδόντα τοῖς μέλεσιν. ἀναγκαῖον
δὴ καὶ τούτων τιὰ σχήματά γε νομοϑετεῖν. ἔστι δὲ
Ε ; 3 5 ᾿ 3
ἀμφοτέροις μὲν ἀμφότεραι ἀνάγκη κατεχόμενα ἀπο-
διδόναι. τὰ δὲ τῶν ϑηλειῶν, αὐτῷ τῷ τῆς φύσεως
ὁματέρου διαφέροντι, τοὗὑτῳ δεῖ καὶ διασαφεῖν. τὸ
δὴ μεγαλοπρεπρὲς οὖν καὶ τὸ πρὸς τὴν ἀνδρείαν ῥέ-
5 }ς Ξ ᾿
πον, ὀδενωπὸν φατέον εἶναι" τὸ δὲ πρὸς τὸ κόσμιον
Ἃ - “» 2 -Ὁ- , ς
καὶ σῶφρον μᾶλλον ἀποκλῖνον, ϑηλυγενέστερον ὡς
2. » - ᾿]
ὃν, παραδοτέον ἔν τὸ τῷ γόμῳ καὶ λόγῳ. τάξις μὲν
ῳ ι ϑϑὃ»»ν .
δή τις αὕτη. τούτων δὲ αὐτῶν διδασκαλία καὶ πα-
ράδοσις λεγέσθω τὸ μετὰ τοῦτο, τίνα τρόπον χρὴ
- ἣν κὸ Έ
καὶ οἵστισι καὶ πότε πράττειν ἕκαστα αὐτῶν. οἷον
δή τις ναυπηγὸς, τὴν τῆς ναυπηγίας ἀρχὴν καταβαλ-
ἣ ; , ν᾿
, ς -»"Ἥ ᾽
λόμενος, τὰ τροπέδια ὑπογράφεται τῶν πλοίων σχὴ»
3 3 ι - -
ματα, ταὐτὸν δή μοι κἀγὼ φαίνομαι ἐμαυτῷ δρᾷν,
τὰ τῶν βίων πειρώμενος σχήματα διαστήσασϑαι κα-
ν “- -- ω 32 .
τοὶ τρόπους τοὺς τῶν ψυχῶν, ὄντως αὐτῶν τοὶ τρο-
.}
πόδια καταβάλλεσθαι, ποίᾳ μηχανῇ καὶ τίσι ποτὲ
δι ..- ὦ
"ὅποις ξυγόντες, τὸν βίον ἄριστα διὰ τοῦ πλοῦ
᾿
ἀκα ὍΠ ΠΕΘΙΒΥΘ5 118. ὙΠ. ᾿ς ὯΔ 5
τούτου τῆς ζωῆς διακομισϑησόμεϑα, τοῦτο σκοπεῖ»
ὀρϑῶς. ἔστι δὴ τοίνυν τὰ τῶν ἀνθρώπων προρανς
μεγάλης μὲν σπουδὴς οὐκ ἄξια, ἀναγκαῖόν γε μὴν
σπουδάζειν" τοῦτο δὲ οὐκ εὐτυχές. ἐπειδὴ δὲ ἐνταῦ-
ϑὰ ἐσμὲν, εἴπως διὰ προσήκοντος τιγὸς αὐτὸ πράτ-
ἴοιμεν, ἴσως ἂν ἡμῖν σύμμετρον ἂν εἴη. λέγω δὲ δὴ
τί ποτε; ἴσως μέντ᾽ ἄν τις μοὶ τοῦτ᾽ αὐτὸ ὑπολαβὼν,
ὀρϑῶς ἐπ ὁλῶ 30οι. ΚΑ. Πάνν μὲν οὖν. 46. φημὶ
χρῆναι τὸ μὲν σπουδαῖον σπουδάζειν" τὸ δὲ μὴ σπου-
δοαῖον, μὴ. φύσει δὲ εἶναι ϑεὸν μὲν, πάσης μακα-
ρίου σπουδῆς ἄξιον" ἄνθρωπον δὲ, ὅπερ εἴπομεν
ἕμπροσϑεν, θεοῦ τι ποίγνον εἶναι μεμηχανημένογ.
καὶ ὄντως τοῦτο αὐτοῦ τὸ βέλτιστον γεγονέναι. τοὺ-
τῳ δὴ δεῖν τῷ τρόπω ξυνεπόμενον, καὶ παίζοντα ὅτι
καλλίστας παιδιὸς πάντ᾽ ἄνδρα καὶ γυναῖκα οὕτω
διαβιῶναι, τοὐναντίον ἢ νῦν διαγοηϑέντας. ΚΛ.
Πῶς; 46. νῦν μέν που τὰς σπουδὸς οἴονται δεῖν
ἕνεκα τῶν παιδιῶν γίγεεσϑαι. τὸ γὰρ περὶ τὸν πό-
λεμον ἡγοῦνται, σπουδαῖα ἐ ὄντα, τῆς εἰρήνης ἕνεκα
δεῖν εὖ τίϑεσϑαι. τόδ᾽ ἦν ἐν πολέμῳ μὲν ἄρα οὔτ᾽
οὖν παιδιὰ πεφυκυῖα, οὔτ' αὖ παιδεία ποτὲ ἡμῖν
ἀξιόλογος, οὔτε οὖσα οὔτε ἐσομένη. τὸ δὴ φαμὲν η-
μῖν 7ὲ εἶναι σπουδαιότατον, δεῖ δὴ τὸν κατ εἰρήνην
βίον ὃ ἕκαστον πλεῖστόν τε καὶ ἄριστον διεξελθεῖν. τὸς
οὖν ὀρϑότης παίζοντα ἐστὶ διαβιωτέον, τίγας δὴ
παιδιὰς ϑύοντα καὶ ἄδοντα καὶ ὀρχούμεγον, ὡσίφε
ποὺς μὲν ϑεοὺς ἵλεως αὑτῷ παρασκευάζειν δυνατὸν
εἶναι, τοὺς δ᾽ ἐχϑροὺς ἀμύνεσθαι, καὶ γικὰν μοιμό-
μένον" ὁποῖα δὲ ἄδων ἂν τις καὶ ὀρχούμενος, ἀμφὸ
546 ῬΙΑΤΟΘΝΙΒ Ρ.804.8.}.ε,ἀ,
τερα ταῦτα πράττοι" τὸ μὲν τῶν τύὑπων εἴρηται, καὶ
εαϑάπερ ὅδοὶ τέτμηνται, καϑ' ἃς ἱτέον" πϑοσδο-
κῶντα καὶ τὸν ποιητὴν εὖ λέγειν τὸ,
“Τηλέμαχ , ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι γοήσεις,
“4λλα δὴ καὶ δαίμων ὑποϑήσεται. οὐ γὰρ ὀΐω
οἵ σὲ ϑεῶν ἀέκητι γενέσϑαι τε τραφέμεν τε.
Ταὑτὸν δὴ καὶ τοὺς ἡμετέρους τροφίμους δεῖ διανο-
ηϑέντας, τὰ μὲν εἰρημένα ἀποχρώντως νομίζειν εἰ-
ρῆσϑαν" τὰ δὲ καὶ τὸν δαΐμονά τε καὶ ϑεὸν αὐτοῖ-
σιν ὑποϑήσεσθϑαι ϑυσιῶν τε πέρι καὶ χορειῶν" οἷς
τισί τε καὶ ὅπότε ἕκαστα ἑκάστοις προυσπαΐζοντές τε
καὶ ἱλεούμενοι κατὰ τὸν τρόπον τῆς φύσεως δια-
βιώσονται, ϑαύματα ὄντες τοπολὺ, σμιχρὰ δὴ ἀλη-
ϑείας ἄττα μετέχοντες. ΠΠΕῈ1΄. Παντάπασι τὸ τῶν
ἀνϑρώπων γένος ἡμῖν, ὦ ξένε, διαφαυλίζεις. 4. Μὴ
Ἐν μον, ὦ Πέγιλλε, ἀλλὰ ξύγγνωθὶ μοι. πρὸς
γὰρ τὸν ϑεὸν ἀπιδὼν, καὶ παϑὼν, εἶπον ὅπερ εἶἴ-
υηκα νῦν. ἔστω δ᾽ οὖν τὸ γένος ἡμῶν, μὴ ν,
εἴ σοι φίλον, σπουδῆς δὲ τινὸς ἄξιον. τὸ δ᾽ ἑξῆς
τούτοις, οἰκοδομίαι μὲν εἴρηνται γυμνασίων ἅμα
καὶ διδασκαλείων κοινῶν τριχῆ κατὰ μέσην τὴν πό-
λιν" ἔξωϑεν δὲ ἵππων αὖ τριχῆ περὶ τὸ ἄστυ, γυ-
μνάσιά τε καὶ εὐρυχώρια, τοξικῆς τε καὶ τῶν ἀλ-
λῶν ἀκροβολισμῶν ἕνεκα διακεχοσμημένα, μαϑὴς-
σεώς τὲ ἅμα καὶ μελέτης τῶν νέων. εἰ δ᾽ ἄρα μὴ
τότε ἱκανῶς ἐῤῥήϑησαν, νῦν εἰρήσϑω τῷ λόγῳ
μετὰ νόμων. ἐν δὲ τούτοις πᾶσι, διδασκάλους
ἔκάστων πεπεισμένους μισϑοῖς, οἰκοῦντας ξένους,
διδάσκειν τὲ πάντα ὅσα πρὸς τὸν πόλεμον ἐστὶ
..».365..}. ὮΒ ΓΕΘΙΒΥ͂Β 118. ὙΠ, 247
- [Π] - Υδ τς φ»
μαϑήματα τοὺς φοιτῶντας, οσά τὲ πρὸς μοῦυσι-
χήν. οὐχ ὃν μὲν ἂν ὃ πατὴρ βούληται, φοιτῶν-
ει 3. "ἡ ᾿ »“ ν , ) ἢ Υ
ταὶ ὃν δ᾽ ἂν μὴ, ἐῶντα τὰς παιδείας" ἀλλὰ, τὸ λε-
Υ ͵ ΒΡ] 2) ὃ Ἃ τὸ ἢ 4 ὃ
γόμενον, πάντ᾽ ἄνδρα καὶ πυΐῖδα, κατὰ τὸ δυνα-
-Ὁ » »Ὥ»ὋΣ᾿ -» ,
τὸν, ὡς τῆς πόλεως μᾶλλον ἢ τῶν γεννητόρων ὄντας,
παιδευτέον ἐξ ἀνάγκης. τὰ αὐτὰ δὲ καὶ περὶ ϑηλει.-
ὧν ὃ μὲν ἐμὸς γόμος ἂν εἴποι πάντα ὅσά περ καὶ
περὶ τῶν ἀῤῥένων, ἴσα καὶ τὰς ϑηλείας ἀσκεῖν δεῖν.
Α 34ι Ἃ 3 “Ὁ Αἵ ῳ 4 Γ
καὶ οὐδὲν φοβηϑεὶς εἴποιμ ἂν τοῦτον τὸν λύγον,
"»- , -Ὁ ᾿
οὔτε ἱππικῆς, οὔτε γυμναστικῆς, ὡς ἀνδράσι μὲν
πρέπον ἂν εἴη, γυναιξὶ δὲ οὐκ ἂν πρέπον. ἀκούων
μὲν γὰρ δὴ μύϑους παλαιοὺς πέπεισμαι. τὰ δὲ νῦν,
ὡς ἔπος εἰπεῖν, οἶδα ὅτι μυριάδες ἀναρίϑμητον γυ-
- -Ὁ )
γαικῶν εἰσι τῶν περὸ τὸν Πόντον, ἃς Σαυρομάτι-
- ΤῊ 2. ἢ; Υ ᾿
δας καλοῦσιν, αἷς οὐχ ἵππων μόνον, ἀλλὰ καὶ τόξων
Ὁ με »"ο΄Ὗ
καὶ τῶν ἄλλων ὅπλων κοιγωγέα καὶ τοῖς ἀνδράσιν
ἴση προστεταγμένη, ἴσως ἀσκεῖται. λογισμὸν δὲ πρὸς
τούτοις περὶ τούτων τοιόνδε τινὰ ἔχω" φημὶ, εἴπερ
εἰ, 2 ᾿ ᾿
ταῦτα οὕτω ξυμβαίνειν ἐστὶ δυνατὸ, πάντων ἀνοητό-
.ο 2) - ιν ὦ Υ Υ̓͂ ᾿ ΄ ᾿
τατα τανῦν ἐν τοῖς παρ᾿ ἡμῖν τύποις γίγνεσθαι,τὸμὴ
᾽ αὖ " ς τῚ Ὡ7
πάσῃ ῥώμῃ πάντας ὁμοθυμαδὸν ἐπιτηδεύειν ἄνδρας
, ᾿ ᾿ ΡῚ " ;
γυναιξὶ ταῦτά. σχεδὸν γὰρ ὀλίγου πᾶσα ἡμίσειω
ω ν ν᾿
πόλις ἀντὲ διπλασίας οὕτως ἐστὲ τε καὶ γίνεται ἐκ
-“ὦψ “ἐδ ““- ,
τῶν αὐτῶν τελῶν καὶ πόνων" καΐτοι ϑαυμοαστὸν ἂν
[ , , - 5 Ὅς ον γ - 27
ἁμάρτημα νομοϑετῃ τοῦτ αὐτὸ γέγγοιτο. Κὶ (. Εοι-
᾿ Ἵ, αδὰν Ξ
κέ γε. ἔστι μέντον πάμπολλα ἡμῖν, ὦ ἕένξ, παρὰ
" 5 γ᾿ ᾿ -»"εὃ΄ - ,
τὰς εἰωϑυΐίας πολιτείαξ τῶν γῦν λεγομέγων. Α46.
᾿ ἫΝ » Ἄν Ξ
ἀλλὰ γάρ, εἶπον, τὸν μὲν λόγον ἐᾶσαι διεξελϑεῖν εὖ,
» [ε 4 " -»Ὕ
᾿ϑλϑόντος δὲ, οὕτω τὸ δοκοῦν αἱρεῖσθαι δεῖ. ΚΖ.
ὌΝ τς ΡΙ, ΑΤ ΟΝΙ5 Ἵ ο,ἂ,ε.».80 δ 8,
ἡΠάλα ἐἶἷπὲς τε ἐμμελῶς, πεποίηκάς τε μὲ τανῦν αὐὖ-
τὸν ἐμαντῷ ἐπιπλήττειν ὅτ ταῦτα εἴρηκα. λέγε οὖν
τὸ μετὰ ταῦτα κι τι σοὶ κεχαρισμένον ἐστίν. “49.
Τὸ δὲ ἔμοιγε, ὦ Κλεινία, ὃ καὶ πρόσϑεν εἶπον" ὡς,
εἰ μὲν ταῦτα ἦν μὴ ἱκανῶς ἔργοις ἐληλεγμένα ὅτι
δυνατά ἐστι γίγνεσϑαι, τάχα ἣν ὧν τι καὶ ἀντειπεῖν
τῷ λόγῳ: νῦν δὲ ἀλλό τί που ζητητέον ἐχεένῳ τῷ
τοῦτον τὸν γόμον μηδαμῇ δεχομένῳ. τὸ δ᾽ ἡμέτερον
διακέλευσμα ἐν τούτοις οὐκ ἀποσβήσεται, τὸ μὴ οὐ
λέγειν ὥς δεῖ παιδείας τε καὶ τῶν ἄλλων ὅτι μάλιστα
ο(οἰγωγεῖν τὸ ϑῆλυ γένος ἡμῖν τῷ τῶν ἀῤῥένων γέ-
ψει. καὶ γὰρ οὖν οὕτωσέ πως δεῖ περὶ αὐτοῦ διανοη-
“ϑῆγαι. φέρε, μὴ μετεχουσῶν ἀνδράσι γυναικῶν κοι-
γῇ τῆς ζωῆς πάσης, μῶν οὖκ ἀνάγκη γενέσϑαι .7ὲ
τινὰ τάξιν ἑτέραν αὐταῖς; ΚΙ. Ὡνάγκη μὲν οὖν.
«40. Τίνα οὗν ἔμπροσϑεν τῶν γὺῦν ἀποδεδειγμένων
ϑεῖμεν ἂν τῆς κοινωγέας ταύτης, ἣν νῦν αὐταῖς ἧ-
μεῖς προστάττομεν ; πότερον ἣν Θρᾷκες ταῖς γυναιξὶ
χρῶνται, καὶ πολλὰ ἕτερα γένη, γεωργεῖν τε καὶ βου-
κολεῖν καὶ ποιμαΐνειν, καὶ διακονεῖν μηδὲν διαφε-
ρόντως τῶν δούλων; ἢ, καϑάπερ ἡμεῖς, ἅπαντές τε
οἱ περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον. νῦν γὰρ δὴ τόγε παρ
ἡμῖν ὧδέ ἐστι περὲ τούτων γιγνόμενον" εἴς τιγὰ μέαν
οἴκησιν ξυμφορήσαντες, τὸ λεγόμενον, πάντα χρήμα-
τα, παρέδομεν ταῖς γυναιξὲ διαταμιεύειν τε καὶ κερ-
κίδων ἄρχειν καὶ πάσης ταλασίας. ἢ τὸ τούτων δὴ
διὰ μέσου φῶμεν, ὦ Ἱπέγιλλε, τὸ “ακωνικόν; κό-
ρας μὲν γυμνασίων μετόχους οὔσας ἅμα καὶ μουσι-
κῆς δεῖν ἕῆν, γυναῖνας δὲ, ἀργοὺς μὲν ταλασίας.
Β.ο,.ἃ ΠΕ ΤΈΘΙΒΥΘ5 118. 1}, 249
ἀσκητικὸν δὲ τίνα βίον καὶ οὐδαμῶς φαῦλον οὐδ᾽
εὐτελὴ διαπλέκειν; ϑεραπείας δὲ καὶ ταμιείας αὖ
καὶ παιδοτροφίας εἴς τι μέσον ἀφικνεῖσθαι; τῶν δὲ
εἰς τὸν πόλεμον μὴ κοινωγούσας, ὥστ᾽ οὐδ᾽ εἴτις
ποτὲ διαμάχεσθαι περὶ πόλεώς τε καὶ παίδων ἀναγ-
καέα τύχη γίγνοιτο, οὔτ᾽ ἂν τόξων, ὥς τινες ἅμα-
ζόνες, οὔτ᾽ ἄλλης κοινωνῆσαιποτὲ βολῆς μετὰ τέγνης
δυνάμεναι, οὐδὲ, ἀσπέδα καὶ δόρυ λαβοῦσαι, μιμή-
σασϑαι τὴν ϑεὸν, ὡς πορϑουμένης αὐταῖς τῆς πα-
τρίδος, γενναίως ἀντιστάσας, φόβον γε, εἰ μηδὲν
μεῖζον, πολεμίοισι δύνασθαι παρασχεῖν ἐν τάξει τινὶ
κατοφϑείσας; “Σαυρομάτιδας δὲ οὐδ᾽ ἂν τοπαρά-
σὰν τολμήσειαν μιμήσασθαι, τοῦτον τὸν τρόπον
διαβιοῦσαι: παρὰ γυναῖκας δὲ αὐτὰς ἄνδρες ἂν αἵ
ἐκείνων γυναῖκες φανεῖεν. ταῦτ᾽ οὖν ὑμῶν τοὺς
γομοϑέτας ὃ μὲν βουλόμενος ἔπαινεῖν, ἐπαινέτω"
τὸ δ᾽ ἐμὸν οὐκ ἄλλως ἂν λεχϑείη. τόλεον γὰρ καὶ
οὐδ᾽ ἥμισυν δεῖν τὸν νομοϑέτην εἶναι, τὸ ϑῆλυ
μὲν ἀφιέντα τρυφᾷν καὶ ἀναλίσκειν, διαίταις
ἀτάκτως χρώμενον, τοῦ δὲ ἄῤῥενος ἐπιμεληϑὲν-
τὰ τελέως, σχεδὸν εὐδαίμονος ἥμισυ βίου κατα-
λείπειν ἀντὶ διπλασίου τῇ πόλει: ΜΙΕΙ͂. Τί δρό-
σομὲν, ὦ Κλεινία; τὸν ξένον ἐάσομεν τὴν Σπάρ-"
τὴν οὕτω καταδραμεῖν; ΚΑ. Ιναϊ. δεδομένης
γὰρ αὐτῷ παῤῥησίας,, ἐατέον, ἕως ἂν διεξελϑο»-
μὲν πάντη ἱκανῶς τοὺς νόμους. ΠΠΕΙ͂. ᾿ Ορϑῶς λέ-
7εις. 46. Οὐκοῦν τὰ μετὰ ταῦτα ἤδη σχεδὸν ἐμὸν
πειρᾶσθαι φράζειν. ΚΑΊ. πῶς γὰρ οὔ; 46, Τίς δὴ
τρόπος ἀνθρώποις γίγνοιν ἂν τοῦ βίου, οἷσι “τὼ
2560 ῬΙΑΥΤΟΝΙΘΒ '6.Ρ.807.4.}.6.,
μὲν ἀναγκαῖα εἴη κατεσκευασμένα μέτρια, τὰ δὲ τῶν
τεχνῶν, ἄλλοις παραδεδομένα; γεωργίαι δὲ ἐκδεδο-
μέναι δούλοις, ἀπαρχὴν τῶν ἐκ τῆς γῆς ἀποτελοῦσιν
ἱκανὴν ἀγϑρώποις ζῶσιν κοσμέως" ξυσσίτια δὲ κατε-
σκευασμέόνα εἴη, χωρὶς μὲν, τὰ τῶν ἀνδρῶν, ἐγγὺς δ᾽
ἐχόμενα τὰ τῶν αὐτοῖς οἰκείων, παίδων τε ἅμα ϑη-
λειῶν καὶ τῶν μητέρων αὐταῖς" ἄρχουσέ τε καὶ ἀρ-
χούσαις εἴη προστεταγμένα λύειν ταῦτα ἑκάστοις τὰ
ξυσσίτια, πάντα καϑ'᾽ ἑκάστην ἡμέραν, ϑεασαμέγους
καὶ ἰδόντας τὴν διαγωγὴν τὴν τῶν ξυσσιτίων. μετὰ
δὲ ταῦτα, σπείσαντας τόν τε ἄρχοντα καὶ τοὺς ἀλ-
λους, οἷς ἂν τυγχάνῃ ϑεοῖς ἡ τότε νὺξ τε καὶ ἡμέρα
καϑιερωμένη, κατὰ ταῦτα οὕτως οἴκαδε πορεύεσϑαι.
τοῖς δὴ ταύτῃ κεκοσμημένοις ἄρα οὐδὲν λειπόμενον
ἐστὴν ἀναγκαῖόν τε ἔργον καὶ παντάπασι προσῆκον;
ἀλλ᾽ ἐν τρόπῳ βοσκήματος ἕκαστον πιαινόμενον αὖ-
τῶν δεῖ ζῆν; οὔκουν τόγε δίκαιον φαμὲν, οὐδὲ κα-
λόν: οὐδ᾽ οἷόν τε τὸν ζῶντα οὕτως ἀτυχῆσαι τοῦ
προσήκοντος" προσήκειν δὲ ἀργῷ καὶ ῥᾳϑύμως κα-
ταπεπεσμένῳ ζώῳ, σχεδὸν ὑπ᾽ ἄλλου διαρπασϑῆναι
ζώου τῶν σφόδρα τετρυμένων μετὰ ἀνδρείας τε ἅμα
καὶ τῶν πόνων. ταῦτα οὖν δὴ δι ἀκριβείας ἱ ἱκανῆς,
ὡς καὶ νῦν, εἰ ξητοῖμεν ἂν, ἴσως οὐκ ἂν ποτε γένοι-
το, μέχρι πὲρ ἂν ᾿ γυναϊκὲς τε καὶ παῖδες οἰκήσεις τὲ
ἴδιαν καὶ ἰδίως ἅπαντ᾽ ἢ τὰ τοιαῦτα ἑκάστοις ἡμῶν
κατεσκευασμένα. τὰ δὲ μετ ἐκεῖν αὖ δεύτερα ταγῦν
λεγόμενα εἰ γίγνοιτο ἡμῖν, γίγνοιτο ἂν καὶ μάλα
μετρίως. ἔργον δὲ δὴ τοῖς οὕτω ζῶσι φαμὲν οὐ τὸ
σμικρότατον οὐδὲ τὸ φαυλότατον λείπεσϑαι" μέγιστον
λ.ς.».8ο08 εἰ ὉΠ ΠΕΘΙΒΥΘ 110. γῇ. 251
ὲ πάντων εἶναι προστεταγμένον ὑπὸ ᾿δικαίου νό-
ιου. τοῦ γὰρ πᾶσαν τῶν ἄλλων πόώντων ἔργων βίου
ἰσχολίαν παρασκευάζοντος τοῦ Πυϑιάδος τε καὶ
Ολυμπιείδος νίκης ὀὁρεγομένου, διπλασίας τε καὶ ἔτι
πολλῷ πλέονος ἀσχολίας ἐστὲ γέμων ὃ περὶ τὴν τοῦ
σώματος πάντως καὶ ψυχῆς εἰς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν βί-
ος ἡρημένος ὀρϑότατα.. πάρεργον γὰρ οὐδὲν δεῖ τῶν
ἄλλων ἔργων διακώλυμα γίγνεσθαι τῶν τῷ σώματι
προσηκόντων εἰς ἀπόδοσιν πόνων καὶ τροφῆς, οὐδ᾽
αὖ ψυχῇ μαϑημάτων τε καὶ ἐθῶν. πᾶσα δὲ νὺξ τΞ
καὶ ἡμέρα σχεδὸν οὖχκ ἔστιν ἱκανὴ τοῦτ᾽ αὐτὸ πράτ-
τοντι, τὸ τέλεόν τὸ καὶ ἱκανὸν αὐτῶν ἐκλαμβάνειν.
οὕτω δὴ τούτων πεφυκότων», τάξιν δεῖ γίγνεσθαι πᾶσι
τοῖς ἐλευϑέροις τῆς διατριβῆς περὶ τὸν χρόνον ἅπα»-
τα, σχεδὸν ἀρξάμενον ἐξ ἕω, μέχρι τῆς ἑτέρας ἀεὶ
ξυνεχῶς ἕω τὸ καὶ ἡλίου ἀνατολῆς. πολλὰ μὲν οὖν
καὶ πυκνὰ καὶ σμικρὰ λέγων ἄν τις νομοϑέτης, ἀ-
σχήμων φαΐγοιτο, περὺ τῶν κατ᾽ οἰκίαν διοικήσεων,
τά τὲ ἀλλα, καὶ ὅσα νύκτωρ ἀὐπνίας πέρι, πρέπει
τοὶς μέλλουσι διὰ τέλους φυλάξειν πᾶσαν πόλιν ἀ-
κριβῶς. τὸ γὰρ δίην. διατελεῖν ἡντινοῦν γύκτα εὕ-
δοντα καὶ ὁντινοῦν τῶν πολιτῶν, καὶ μὴ φανερὸν
εἶναι πᾶσι τοις οἰκέταις ἐγενούμενον τὸ καὶ ἐξανε-
στάμενον. ἀεὶ πρῶτον, τοῦτο αἰσχρὸν δεῖ δεδόχϑαι
πᾶσι, καὶ οὐκ ἐλευϑέρου᾽ εἶτ οὖν νόμον, εἴτ᾽ ἐπι-
τήδευμα τὸ τοιοῦτον καλεῖν ἐστι χρεών. καὶ δὴ καὶ
δέσποιναν ἐν οἰκίᾳ ὑπὸ ϑεραπαινίδων ἐγείρεσθαι
τινῶν, καὶ μὴ πρώτην αὑτὴν ἐγείρειν τὰς ἄλλας, αὖ-
ρὸν λέγειν χρὴ περὸς αὐτοὺς, δοῦλόν τ καὶ δούλνος
φ:}. ΡΙΑΤΟΝΙΒ Ὁ
Ὶ Ἀ τ β Ἃ ΒΥ) - τ, « κ ΣΦ
κοὶὸ παῖδα, καὶ, εἴπως ἣν οἱύντε, ὁλὴν χαὶ πᾶσμ"
τὴν οἰκίαν. ἐγειρομένους δὲ νύκτωρ δεῖ πάντας πρώ!
τειν τῶν τὸ πολιτικῶν μέρη πολλὰ καὶ τῶν οἰκονομι.
"Ὁ 27 τ ᾿ , ς
κῶν" ἄρχοντας μὲν, κατὶ πόλιν, δεσποένας δὲ καὶ ὃ:
ἡ ἣν 2φν ) ῳ . ᾿ ι 3
σπύότας, ἐν ἐδίαις οἰκέαις. ὕπγος γὰρ δὴ πολὺς οὔτ:
- ! »-Ὄ᾿ ". -“ὦ᾽ 3 99 .. -"
τοὶς σώμασιν, οὔτε ταῖς ψυχαὶς ἡμῶν οὐδ᾽ αὖ ταῖς
πράξεοι ταῖς περὶ ταῦτα πάντα ἁρμόττων ἐστὶ κατι
᾿] 32 2 "
φύσιν. καϑεύδων γὰρ οὐδεὶς οὐδενὸς ἄξιος, οὐδὲ;
μᾶλλον τοῖ; μὴ ζῶντος " ἀλλ᾿ ὅστις τοῦ ζῆν ἡμῶν καὶ
- Ὁ ; ἈΝ ι ῃ
τοῦ φρονεῖν μάλιστα ἐστὶ κηδεμὼν, ἐγρήγορε χρόνο!
σ -ὕ- Υ 39 -“ο-
ὡς πλεῖστον, τὸ πρὸς ὑγέειαν αὐτοῦ μόνον φυλάτ-
τῶν χρήσιμον. ἔστι δ᾽ οὗ πολὺ, καλῶς εἰς ἔϑος ἰόν.
͵ " Ἀ
ἐγρηγορότες δὲ ἄρχοντες ἐν πόλεσι νύκτωρ, φοβεροὶ
᾿ -»Σ“ [Ὁ Φ Ν
μὲν κακοῖς πολεμέοις τε ἅμα καὶ πολέταις, ἀγαστοὶ
εν - ΄ “Ἄ
δὲ καὶ τίμιοι τοῖς δικαίοις τε καὶ σώφροσιν" ὠφέλι-
μυι δὲ αὑτοὶς τε καὶ ξυμπάση τῇ πόλει. νὺξ μὲν δὴ
διαγομένη τοιοιύτη τὶς, πρὸς πᾶσι τοῖς εἰρημένοις,
᾿ 2, "»Ὸ᾿- -- Ἂ “
ἀνδρείαν ἂν τινὰ προσπαρέχοιτο ταῖς ψυχαῖς ἑκά-
- -»"Ὕ ᾿ “]ἷ
στων τῶν ἐν ταῖς πόλεσιν. ἡμέρας δὲ ὄρϑρου τε ἐ-
πανιόγτων, παῖδας μὲν πρὸς διδασκάλους που ἐρέ-
Ε ᾿ ᾿ ͵
πεσϑα! χρδών. ἄγευ ποιμένος δὲ οὔτε πρόβατα οὔτε
ΕΣ 39 ᾿ ξ, ἐἤ 3 ᾿ κ᾿ - 2} »
ἄλλο οὐδὲν πω βιωτέον, οὐδὲ δὴ παῖδας ἄγευ τιτῶν
ο 3ι [ 3) »"» -ς-φι -"
παιδαγωγῶν, οὐδὲ δούλους ἄνευ δεσποτῶν. ὃ δὲ παῖς,
, «, ᾿
πάντων ϑηρίων ἐστὶ δυσμεταχειριστότατον. ὅσῳ γὰρ
“μάλιστα ἔχει πηγὴν τοῦ φρϑνεῖν μήπω κατηρτυμέ-
γην, ἐπίβουλον καὶ δριμὺ καὶ ὑβριστότατον ϑηοἱ-
»" Ε) τ -“Ὺ
ων γίγνεται. διὸ δὴ πολλοῖς αὐτὸ οἷον χαλινοῖς τισι
[ω] “Ψφ κι -" Ἂ ε
δεῖ δεσμεύειν" πρῶτον μὲν, τροφῶν καὶ μητέρων οὁ-
ΕῚ - Η
ταν ἀπαλλάττηται, παιδαγωνοῖς, παιδίας καὶ νης
Ρ.809.4.}.ο. ΠΕ ΠΕΟΘΙΒΥΒ 1.18. ΥἿΙΙ, ὉΒΆ
πιότητος χάριν" ἔτι δ᾽ αὖ, τοῖς διδάσκουσι καὶ ὅ-
τιοῦν καὶ μαϑή ἡμασιν, ὡς ἐλεύϑερον. ὡς δ᾽ αὐ δοῦ-
λον, πᾶς ὃ προστυγχάνων τῶν ἐλευϑέρων ἀνδρῶν,
κολαζέτω τόν τὲ παῖδα αὐτὸν καὶ τὸν παιδαγωγὸν
καὶ τὸν διδάσκαλον, ἐὰν ἐξαμαρτάνῃ τὶς τὴ τούτων.
ἂν δ᾽ αὖ προστυγχάνων τὶς μὴ κολάζῃ τὴ δίκῃ, ὀνεί-
δει μὲν ἐνεχέσϑω πρῶτον τῷ μδγίστῳ' ὃ δὲ τῶν γο-
μοφυλάκων ἐπὶ τὴν τῶν παΐδων ἀρχὴν ἤρφημένος ἐ-
πισχοπείτω τοῦτον τὸν ἐντυγχάνοντα οἷς λέγομεν,
καὶ μὴ κολάζοντα, δέον κολάζειγ"- ἢ κολάζοντα μὴ
κατὰ τρόπον. Βλέπων δὲ ἡμῖν ὀξὺ, καὶ διαφερόν»-
τῶς ἐπιμελούμενος τῆς τῶν παΐδων τροφῆς, κατευ-
ϑυγέτω τὰς φύσεις αὐτῶν, ἀεὶ τρέπων πρὸς τἄγα-
ϑὸν κατὰ γόμους. τοῦτον δὲ αὐτὸν αὖ πῶς ἂν ἡμῖν
ὃ νόμος αὐτὸς παιδεύσειεν ἱκανῶς; νῦν μὲν γὰρ δὴ
εἴρηκεν οὐδὲν πω σαφὲς οὐδὲ ἱκανὸν, ἀλλὰ τὰ μὲν,
τιὲ δ᾽ οὔ. δεῖ δὲ, εἰς δύναμιν μηδὲν παραλείπειν αὖ-
τῷ, πάντα δὲ λόγον ἀφερμηνεύειν" ἵνα οὗτος τοῖς
ἄλλοις μηνυτὴς τε ἅμα καὶ τροφεὺς γίγνηται. τὼ μὲν
οὖν δὴ χορείας πέρι μελῶν τε καὶ ὀρχήσεως ἐῤῥήϑη
τίνα τὗπον ἔχοντα, ἐκλεκτέα τὲ ἐστι καὶ ἐπανορϑωτέα
καὶ καϑιερωτέο" τὰ δὲ ἐν γράμμασι μὲν ὄντα, ἄνευ
“δὲ μέτρων, ποῖα καὶ τένα μεταχειρίζεσθαι χφήσει τρό-
πον, ὦ ἄριστε τῶν παίδων ἐπιμελητὰ, τοὺς ὑπὸ σοῦ
τρεφομένους, οὔκ εἰρήκαμεν. καίτοι τὰ μὲν περὲ
τὸν πόλεμον ὁ ἃ δεῖ μανϑάνειν τε αὐτοὺς καὶ μελετᾷν,
ἔχεις τῷ λόγῳ" τὰ δὲ περὶ τὰ γράμματα πρῶτον καὶ
δεύτερον λύρας πέρι καὶ λογισμῶν, ὧν ἔφαμεν δεῖν,
ὑσάτε πρὸς πόλεμον καὶ οἰκονομίαν καὶ τὴν κατὰ
οδὰ ΡΙΙΑΤΟΝΙΒ ἃ,ο.Ρ.8 10.8"
πόλιν διοίκησιν χρῆναι δκάστοὺς λαβεῖν" καὶ πρὸς
τὰ αὐτὰ ταῦτα ἔτει τὰ χρήσιμα τῶν ἐν ταῖς περιόδοις
τῶν ϑείων, ἄστρων τε πέρι καὶ ἡλίου καὶ σελήνης,
ὥσα διοικεῖν ἀναγκαϊόν ἐστι περὲ ταῦτα πάση πό-
λει. τίνων δὴ πέρι λέγομεν; ἡμερῶν τάξεως εἰς μη-
γῶν περιόδους, καὶ μηνῶν εἰς ἕκαστον τῶν ἐνιαυ-
τῶν" ἵνα ὧραι καὶ ϑυσίαι καὶ ἑορταὶ, τὰ προσήκον-
τα ἀπολαμβάνουσαι ἑαυταῖς ἕκασται, τῷ κατὰ φύσιν
ἄγεσϑαι, ζῶσαν τὴν πόλιν καὶ ἐγρηγορυῖαν παρεχό-
μεναι" ϑεοῖς μὲν τὰς τιμὰς ἀποδιδῶσι, τοὺς δὲ ἂἀν-
ϑρώπους περὶ αὐτὰ μᾶλλον ἔμφρονας ἀπεργάζων-
ται. ταῦτα οὕτω σοὶ πάντα ἱκανῶς, ὦ φίλε, παρὼ
τοῦ νομοϑέτου διΐρηται. πρόσεχε δὴ τὸν νοῦν τοῖς
μετὰ ταῦτα μέλλουσι ῥηϑήσεσϑαι. γραμμάτων εἴπο-
μὲν ὡς οὐχ ἱκανῶς ἔχεις πέρι, τοπρῶτον ἐπικαλοῦ»-
τες τὶ τὴ λέξει τόδε, ὡς οὕπω διεύρηκέ σον πότερον
εἰς ἀκρίβειαν τοῦ μαϑήματος ἰ ἑτέον τὸν μέλλοντα πο-
λίτην ἔσεσϑαν μέτριον, ἢ τοπαράπαν οὐδὲ προσοι-
στέον. ὡς δ᾽ αὕτως καὶ περὶ λύραν. προσοιστέον μὲν
τοίνυν φαμέν. εἰς μὲν γράμματα, παιδὲ δεκότει, σχε-
δὸν ἐνιαυτοὶ τρίς" λύρας δὲ ἅψασϑαι, τρία μὲν ἔτη
καὶ δέκα γεγονόσιν ἄρχεσϑαι, μέτριος ὃ χρόνος" ἐμ-
μεῖναι δὲ, ἕτερα τρία. καὶ μὴτε πλείω τούτων μὴτ᾽
ἐλάττω πατρὶ, μὴτ' αὐτῷ φιλομαϑοῦντι, μηδὲ μὲ-
σοῦντι, περὶ ταῦτα ἐξέστω μείζω ἢ καὶ ἐλάττω δια-
τριβὴν ποιεῖσϑαι παράνομον. ὃ δὲ μὴ πευιϑόμενος,
ἅτιμος τῶν παιδίων ἔστω τιμῶν » ΜΕ ὀλέγον ὕστερον
ῥητέον. μανϑάνειν δὲ ἐν τοὗτοις τοῖς χρόνοις δὴ τέ
πῦτε δεῖ τοὺς νέους καὶ διδάσκειν αὖ τοὺς διδασκώ-
εἰδδνς; ὍΒ 1ΠΕΟΙΒΥΒ5. 118, ὙἹ]. 285
-“
'λους Σ τοῦτο αὐτὸ πρῶτον μάνϑανε, γράμματα μὲ»
τοίνυν χρὴ τὸ μέχρι τοῦ γράψαιτε καὶ ἀναγνῶναι δυ-
ψοατὸν εἶναν διαπονεῖν. πρὸς τάχος δὲ ἢ καλλος ἀπη-͵
κριβῶσϑαι τισὶν οἷς μὴ φύσις ἐπέσπευσεν ἐν τοῖς τὸ-
ταγμένοις ἔτεσι, χαίρειν ἐᾷν. πρὸς δὲ δὴ, μαϑήμα-
τὰ ἀλυρα ποιητῶν κείμενα ἐν γράμμασι, τοῖς μὲν,
μετὰ μέτρων, τοὶς δ᾽ ἄνευ ῥυϑμῶν τιμημάτων" ἃ
δὴ συγγράμματα κατὰ λόγον εἰρημένα μόνον, τη-
τώμενα ῥυϑμοῦ τὸ καὶ ἁρμονίας, σφαλερὰ γρόμ-
μαϑ' ἡμῖν ἐστὸὴ, παρὰ τινῶν τῶν πολλῶν τοιούτων
ἀνϑρώπων καταλελειμμένα" οἷς, ὦ πάντων βέλτιστοι
»ομοφύλακες, τί χρήσεσϑε; ἢ τί ποϑ' ὑμῖν ὃ νομο-
ἑτης χρῆσϑαι προστάξας, ἐἀρϑῶς ἂν τίξειε; νὴ
μάλα ἀπορήσειν αὐτὸν προσδοκῶ. ἈΚ. Τί ποτξε
τοῦτο, ὦ ξένε, φαίνῃ πρὸς σαυτὸν ὄντως ἠπορηκὼς
λέγειν; «6. ᾿Ορϑῶς ὑπέλαβες, ὦ Κλεινία. πρὸς δὲ
δὴ κοινωνοὺς ὑμᾶς ὄντας περὶ »όμων, ἀνάγκη τό, τε
φαινόμενον εὔπορον καὶ τὸ μὴ, φράζειν. ΙΑ. Τὶ
οὗν; τί περὶ τούτων νῦν καὶ ποῖόν τι πεπονθὼς λέ-
γεις; 46. ᾿Ἐρῶ δή. στόμασι γὰρ πολλάκις μυρίοις
λέγειν ἐναντία οὐδαμῶς εὔπορον. Καὶ 4. Τί δέ; σμι-
-κρὰ καὶ ὀλέγα δοκεῖ σοι τὰ ἔμπροσϑεν ἡμῖν εἰρημέ-
γὰ περὶ νόμων, κεῖσθϑαν τοῖς πολλοῖς ὑπεναντέα;
«49. Καὶ μάλα ἀληϑὲς τοῦτό 7ε λέγεις, τὸ γφϑα τὶ γὰρ
δή με, ὡς ἐμοὶ φαένεται, τῆς αὐτῆς ὁδοῦ ἐγϑοδοποῦ
γεγονυίας πολλοῖς, ἴσως δ᾽ οὐχ ἐλάττοσι » ἑτέροις
προσφιλοῦς" εἰ δὲ ἐλάττοσιν, οὔκουν χείοοσέ γε'
μεϑ' ὧν διακελεύῃ μὲ παροκπινδυγεύοντά τὲ καὶ ϑαῤ-
ῥοῦντα τὴν νῦν ἐκ τῶν βιαδδνθων λόγων τετμημένγ"
258 ῬΙΑΤΟΝΙ8 Ρ.8.1.1.4.}.0.
ὅδὸν τῆς γομοϑεσίας πορεύεσθαι, μηδὲν ἀνιέντα.
Κα. τὶ μὴν; 46. Οὐ τοίνυν ἀν δηβ λέγω μὲν ὅτι
ποιηταὶ τε ἡμῖν εἰσὶ τινὸς ἐπῶν ἑξαμέτρων πάμπολ-
λοι καὶ τριμέτρων᾽" οἱ μὲν, ἐπὶ σπουδὴν, οἵ δ᾽ ἐπὶ
γέλωτα ὡρμηκότες" ἐν οἷς φασὶ δεινοὶ πολλάκις μυ-
οἷον τοὺς ὀρϑῶς παιδευομέγους τῶν νέων τρέφειν καὶ
διακορεῖς ποιεῖν, πολυηκόους τ ἐν ταῖς ἀναγγώσεσι
ποιοῦντας καὶ πολυμαϑεῖς, ὅλους ποιητὰς ἐχμανϑά-
γοντας. οὗ δὲ, ἐκ πάντων κεφάλαια ἐκλέξαντες. καί
τινας ὅλας ῥήσεις εἰς ταὐτὸ ξυναγαγόντες, ἐκμαν-
ϑύ τειν φασὶ δεῖν, εἰς μνήμην τιϑεμένους, εἰ μέλλει
τὶς ἀγαϑὸς ἡμῖν παὶ σοφὸς ἐκ πολυπειρίας καὶ πο-
λυμαϑίας γενέσθαι. τοὕτοις δὴ σὺ κελεύεις ἐμὲ τανῦν
παῤῥησιαξζόμενον ἀποφαίνεσθαι τί τε καλῶς λέγουσι
καὶ τί μή; ΚΑ. Πῶς γὰρ οὔ; 46. 1ἰ δὴ ποτ᾽ ἂν
οὖν περὶ ἁπάντων τούτων ὃγνὶ λόγῳ φράζων, εἴποιμ᾽
ἂν ἱκανόν; οἶμαι μὲν τὸ τοιόνδς σχεδὸν, ὃ καὶ πῶς
ἂν μοι συγχωρήσειε" πολλὰ μὲν ἕκαστον τούτων εἰ-
ρηκέναι καλῶς, πολλὰ δὲ καὶ τοὐναντίον. εἰ δ᾽ οὕτω
τοῦτ ἔχει, κίνδυνον φημὶ εἶναι φέρουσαν τοῖς παισὲ
τὴν πολυμαϑίαν. ΚΑ. Πῶς οὖν καὶ τὶ παραινοίης
ἂν τῷ νομοφύλακι, 10. Τοῦ πέρι λέγεις; ΚΑ. Τοῦ
πρὸς τί παρἀάδειγμὰ ποτὲ ἀποβλέψας ἂν, τὸ μὲν ἐῷ
στάντας μανϑάνειν τοὺς νέους, τὸ δ᾽ ἀποκωλύοι. λέ-
γε, καὶ μηδὲν ἀπόκνει λέγων. 40. ᾽γαϑὲ Κλεινία,
κινδυνεύω κατά γε τιγὰ τρόπον εὐτυχηκέναι. Καὶ.
Τοῦ δὴ πέρι; 46. Τοῦ μὴ παντάπασι παραδείγμα-
τος ἀπορεῖν. νῦν γὰρ ἀποβλέψας πρὸς τοὺς λόγους
οὖς ἐξ ἕω μέχρι διῦρο δὴ διεληλύθαμεν ἡμεῖς, ὧς:
-πὐσόσνοΝ πο Ν ΔΉ
ἀςς,ρ815..8. Ὲ ΤΈΕΘΙΒΥΘ {18, Ὑἱ. 257
μὲν ἐμοὶ φαινόμεϑα, οὐκ ἄνευ τινὸς ἐπιπνοίας ϑεῶνγ"
ἔδοξαν δ᾽ οὖν μοὶ παντάποσι ποιῆσεν τινὶ προσο-
μοίως εἰρῆσϑαι. καὶ μοι ἴσως οὐδὲν ϑαυμασιτὸν πά-
ϑος, λόγους οἰκείους οἷον ἀϑρόους ἐπιβλέψαντι,
μάλα ἡσϑῆγναι. τῶν γὰρ πλείστων λόγων, οὖς ἐν ποι-
ἡμᾶσιν ἢ χύδην οὕτως εἰρημένους μεμάϑηκα καὶ ἄ-
κήκοα, πάντων μοὲ μετριώτατοί γε δἶναι κατεφάνη-
σαν, καὸὶ προσήκοντες τὰ μάλιστα ἀκούειν νέοις. τῷ
δὴ νομοφύλακέ τε καὶ παιδευτῇ παράδειγμα οὐκ ἂν
ἔχοιμι, ὡς οἶμαι, τούτου βέλτιον φράζειν, ἢ ταῦτά
τε διδάσκειν παρακελεύεσθαι τοῖσι διδασκάλοις τοὺς
παῖδας, τά τὲ τούτων ἐχόμενα καὶ ὅμοια, ἂν ἄρα που
περιτυγχάγῃ ποιητῶν τ ποιήματα διεξιὼν,καὶ γεγραμ-
μένα καταλογάδην, ἢ καὶ ψιλῶς οὕτως ἄνευ τοῦ γεγρά-
φϑαι: λεγόμενα, ἀδελφά που τούτων τῶν νόμων, μὴ με-
ϑιέναι τρόπῳ μηδενὶ, γράφεσθαι δὲ. καὶ πρῶτον μὲν
τοὺς διδασκάλους αὐτοὺς ἀναγκάζειν μανϑάνειν καὶὲ
ἐπαινεῖν. οὖς δ᾽ ὃν μὴ ἀρέσκῃ τῶν διδασκάλων, μὴ χρῆ-
σϑαι τούτοις συνεργοῖς" οὕς δ᾽ ἂν τῷ ἐπαίνῳ συμ-
ψήφους ἔχῃ, τούτοις χρώμενον, τοὺς νέους αὐτοῖς πα-
ραδιδόναν διδάσκειν τε καὶ παιδεύειν. οὗτός μοι μὺ-
ϑὸος ἐνταῦϑα καὶ οὕτω τελευτάτω, περὶ γραμματι-
στῶ» τὲ εἰρημένος ἅμα καὶ γραμμάτων. ΚΑ. Κατὰ
μὲν τὴν ὑπόϑεσιν, ὦ ξένε, ἔμοιγε οὐ φαινόμεϑα ἐκ-
τὸς πορεύεσϑαν τῶν ὑποτεϑέντων λόγων" εἰ δὲ τὸ ὅλον
κατορϑοῦμεν, ἢ μὴ, χαλεπὸν ἴσως διϊσχυρίξζεσϑαι.
446. Τότε γὰρ, ὦ Κλεινία, τοῦτό γ᾽ αὐτὸ ἔσται χα-
ταφανέστερον, ὡς εἰκὸς, ὅταν, ὃ πολλάκις εἰρήκα-
μεν, ἐπὶ τέλος ἀφικώμεϑα πάσης τῆς διεξόδου περὶ
ῬΕΙΤΥΣΤΟΥΙ, Ά
2328 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἴ.ο.ἅ.6,
γύμων ΚΑ. Ὀρϑῶς. 46. Ἶ4ρ᾽ οὖν οὗ μετὰ τὴν
γραμματικὴν ὃ κιϑαριστὴς ἡμῖν προσρητέος; Κα.
Τὶ μήν; 46. Τοῖς κιϑαριοταῖς μὲν τοένυν ἡμᾶς δο-
«ὦ, τῶν ἔμπροσϑεν λόγων ἀναμησϑέντας, τὸ προσ-
ἧκον νεῖμαι τῆς τε διδασκαλίας ἅμα καὶ πάσης τῆς
σπδρὺὶ τὰ τοιαῦτα παιδεύσεως. Κι 4. Ποίων δὴ πέρι
λέγεις; 46. Ἔφαμεν, οἶμαι, τοὺς τοῦ Διονύσου
τοὺς ἑξξηκοντούτεις δοὺς, διαφερόντως εὐαισθήτους
δεῖν γεγονέναν περ τε τοὺς ῥυϑμοὺς καὶ τὰς τῶν
ἁρμονιῶν συστάσεις" ἵνα τὴν τῶν μελῶν κίνησιν τὴν
εὖ καὶ τὴν κακῶς μεμιμημένην, ἐν τοῖς παϑήμασιν
ὅταν ψυχὴ γίγνηται, τά τε τῆς ἀγαθῆς ὁμοιώματα
"αὐ τὰ τῆς ἐναντίας ἐκλέξασθαι δυνατὸς ὧν τις, τὰ
μὲν ἀποβάλῃ, τὰ δὲ προφέρων εἰς μέσον, ὕμνῇ καὶ
ἑπᾷάδῃ ταὶς τῶν γέων ψυχαὶς, προκαλούμενος ἑκά-
ὑτοῦς εἷς ἀρετῆς ἕπεσϑαν κτῆσιν, συνακολουϑοῦν-
τὰς διὰ τῶν μιμήσεων. Καὶ 4..4ληϑέστατα λέγεις. 4.
Τούτων τοίνυν δεῖ χάριν τοῖς φϑόγγοις τῆς λύρας
προσχρῆσϑαι, σαφηνείας ἕγεκα τῶν χορδῶν, τόν τϑ8
κιϑαριστὴν καὶ τὸν παιδευόμενον, ἀποδιδόντας
πρόσχορδα τὶ φϑέγματα τοῖς φϑέγμασι" τὴν δ᾽ ἕ-
τεροφωγίαν καὶ ποικιλέαν τῆς λύρας, ἄλλα μὲν μέλη
τῶν χορδῶν ἱεισῶν, ἄλλα δὲ τοῦ τὴν μελῳδίαν ξ ξυγ-
ϑέντος ποιητοῦ" καὶ δὴ καὶ πυκνότητα μανότητι,
καὶ τάχος βοαδυτῆτι, καὶ ὀξύτητα βαρύτητι, σὺμ-
φωνον καὶ ἀντίφωνον παρεχομέγους, καὶ τῶν ὁυ-
ϑμῶν ὡσαύτως παντοδαπὰ ποικίλματα προσαρ-
μόττοντας τοῖσι φϑόγγοις τῆς λύρας" πάντα οὖν τὰ
τοιαῦτα μὴ προσφέρειν τοῖς μέλλουσιν ἐν τρισὶν ἔ-
.
νιϑιδιαῖ,ο, ἈΠῈ ΓΒΟΙΒΥ͂Β 818. ὙΠ. 259
. τεσὶ τὸ τῆς μουσικῆς χρήσιμον ἐκλήψεσϑαι διὰ τά-
χους. τὰ γὰρ ἐναντία ἄλληλα ταράττοντα δυσμαϑίαν
παρέχει. δεῖ δὲ οτι μάλιστα εὐμαϑεῖς εἶναι τοὺς γ»έ-
ουὅς. τὰ γὰρ ἀναγκαῖα, οὐ σμικρὰ οὐδ᾽ ὀλέγα αὐτοῖς
ἐστι προστεταγμένα μαϑήματα. δεέξει δὲ αὐτὰ προΐ-
ὼν ὃ λόγος ἅμα, τῷ χρόνῳ. ἀλλὰ ταῦτα μὲν οὕτω
περὶ τῆς μουσικῆς ἡμῖν ὃ παιδευτὴς ἐπιμελείσϑω.
τὸ δὲ μελῶν αὐτῶν αὖ καὶ ῥημάτων, οἷα τοὺς χο-
ροδιδασκάλους καὶ ἃ δεῖ διδάσκειν, καὶ ταῦτα ἡμῖν
ἐν τοὺς πρόσϑεν διείρηται πάντα. ἃα δὴ καϑιερωϑὲν-
τὰ ὥραμεν δεῖν ταῖς ἑορταῖς ἕκαστα ἁρμόττοντα, ἡ-
δονὴν εὐτυχῆ τοῖς πόλεσι παραδιδόντα ὠφελεῖν.
ΚΑ. ᾿Δληϑὴ καὶ ταῦτα διείρηκας. 49. 4 ληϑέστατα
τοίνυν καὶ ταῦϑ᾽ ἡμῖν παραλαβὼν ὃ περὶ τὴν μοῦ-
σαν ἄρχων αἱρεϑεὶς, ἐπιμελείσϑω μετὰ τύχης εὐμε-
γοὺς. ἡμεῖς δὲ ὀρχήσεώς τε πέρι καὶ ὅλης τῆς περὶ
τὸ σῶμα γυμναστικῆς, πρὸς τοῖς ἔμπροσϑεν εἰρημέ-
γοῖς, ἀποδῶμεν" καϑάπερ μουσικῆς τὸ διδασκαλικὸν
ὑπόλοιπον ὃν ἀπέδομεν, ὡσαύτως ποιῶμεν καὶ 7υ-
μναστικῆς. τοὺς γὰρ παῖδάς τε καὶ τὰς παῖδας ὁ ὁρ-
χεῖσθαι δὴ δεῖ καὶ γυμνάξεσθϑαι ᾿ἀρφνό λαμ ἢ γάρ;
ΚΑ. ναί. «46. " Τοῖς μὲν τοίνυν παισὶν, ὀρχησταὶ,
ταὶς δὲ ὀρχηστρίδες ὁ ἂν εἶεν, πρὸς τὸ διαπονεῖν οὐκ
ἀνεπιτηδειότερον. ΚΑ. Ἔστω δὴ ταύτῃ. “10. πά-
λὲν δὴ τὸν τὰ πλεῖστα ἕξ ξοντα πράγματα καλῶμεν
τὸν τῶν παίδων ἐπιμελητὴν, ὃς τῶν τε περὶ μουσι-
κὴν τῶν ἴε περὶ γυμναστικὴν ἐπιμελούμενος οὐ πολ-
λὴν ἕξει σχολήν. Καὶ 4. Πῶς οὖν δυνατὸς ἔσται, πρὲσ-
βύτερος ὧν, τοσούτων ἐπιμελεῖσθαι; 4. ἹῬαδίως,
ἢ 2
200 ῬΙΑΊΤΟΝΙΒ ἃ,6.».8 1 4.8.
ὦ φίλε. ὃ νόμος γὰρ αὐτῷ δέδωκε καὶ δώσει προο-
λαμβάνειν εἰς ταύτην τὴν ἐπιμέλειαν τῶν πολιτῶν
ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν οὖς ἂν ἐθέλη. γνώσεται δὲ
οὖς δεῖ, καὶ βουλήσεται μὴ πλημμελεῖν εἷς ταῦτα,
αἰδούμενος ἐμφρόνως καὶ γιγνώσκων τῆς ἀρχῆς τὸ
μέγεϑος" λογισμῷ τε ξυνὼν, ὡς εὖ «μὲν τραφέντων
καὶ τρεφομένων τῶν γέων, πάντα ἡμῖν κατ᾽ ὀρϑὸν
σιλεῖ" μὴ δὲ, οὔτ᾽ εἰπεῖν ἄξιον, οὔϑ᾽ ἡμεῖς ἀάνομει,
ἐπὶ καινῇ πόλει τοὺς σφόδρα φιλομαντευτὲς σεβό-
μένοι. πολλὰ μὲν οὖν ἡμῖν καὶ περὶ τούτων εἴρηταν
τῶν περὶ τὰς ὀρχήσεις καὶ περὶ πᾶσαν τὴν τῶν γυ-
μνασίων κίνησιν. γυμνάσια γὰρ τέϑεμεν καὶ τὰ περὶ
τὸν πόλεμον ἅπαντα τοῖς σώμασι διαπονήματα,
τοξικῆς τὸ καὶ πάσης δίψεως, καὶ πελταστϊκῆς καὶ
πάσης ὅπλομαχίας, καὶ διεξόδων τακτικῶν, καὶ ἃ-
πάσης πορείας στρατοπέδων καὶ στρατοπεδεύσεων,
καὶ ὅσα εἰς Ἱπιπικὴν μαϑήματα ἐπιτείνει. πάντων
γὰρ τούτων διδασκάλους τε εἶναι δεῖ κοινοὺς, ἄρνυ-
μένους μισϑὸν παρὰ τῆς πόλεως " καὶ τούτων μαϑη-
τὰς, τοὺς ἐν τῇ πόλει παῖδάς τε καὶ ἄνδρας" καὶ
κόρας καὶ γυναῖκας, πάντων τούτων ἐπιστήμονας.
κόρας μὲν οὔσας ἔτι, πῶσαν τὴν ἐν ὅπλοις ὄρχησιν
καὶ μάχην μεμελετηκυίας" “γυναῖκας δὲ, διε ξόδων
καὶ τάξεων καὶ ϑέσεως καὶ ἀναιρέσεως Ὁ λῶν ἡμ-
μέναρ" εἰ μηδενὸς ἑ ἕνεκα, ἀλλ εἴ ποτε δεήσειε πανδη-
μεὺὲ πάσῃ τῇ δυνάμεν καταλείποντας τὴν πόλιν ἔξω
στρατεύεσθαι, τοὺς φυλάξοντας παῖδάς τε καὶ τὴν
ἄλλην πόλιν ἱκανοὺς εἶναν τόγε τοσοῦτον. ἢ καὶ
τοὐναντίον, ὧν οὐδὲν ἀπώμοτον, ἔξωϑεν πολεμίους
ν.ς.ἃ, ΘΕ ΤΟΙ. Π75, ΥἹΙ, 201
εἰσπεσόντας ῥώμῃ τινὶ μεγάλῃ καὶ βίᾳ, βαρβάρους
εἴτε Ἕλληνας, ἀνάγκην παρασχεῖν περὲ αὐτῆς τῆς
πόλεως τὴν διαμάχην γίγνεσθαι, πολλή που κακέα
πολιτείας, οὕτως αἰσχρῶς τὸἰὺς γυναῖκας εἶναι τεϑραμ-
μένας, ὡς μηδ᾽ ὥσπερ ὄρτνϑας περὲ τέκνων μαχομέ-
γὰς πρὸς ὅτιοῦν τῶν ἰσχυροτώτω» ϑηρίων, ϑέλειν
ἀποϑνήσκειν τε καὶ πάντας κινδύνους κινδυνεύειν"
3 2 3 ᾿ ν᾿ ε ᾿ ᾽ Α Υ͂
ἀλλ᾽ εὐθὺς πρὸς ἱερὰ φερομένας, πάντας βωμοὺς τε
καὶ ναοὺς ἐμπιπλάναν" καὶ δόξαν τοῦ τῶν ἀνϑρώ-
πῶν γένους καταχϑῖν, ὡς πάντων δειλότατον φύσει
ϑηρίων ἐστί. ΚΑ. Οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ ξένε, οὐδαμῶς
εὔσχημον γίγνοιτ ἂν, τοῦ κακοῦ χωρὶς, τοῦτο ἐν
πόλει ὅπου γίγνοιτο. 4. Οὐκοῦν τιϑῶμεν τὸν νύ-
μον τοῦτον μέχρι γε τοσούτου, μὴ ἀμελεῖσϑαι τὸ
Ἃ νι ᾿ς Χ -Ὕ Ε] -“ἷ ᾿ ,
περὶ τὸν πόλεμον γυνίοίᾳν δεῖν, ἐπιμελεῖσθαι δὲ πάν-
τας τοὺς πολέτας καὶ τὸς πολέτιδας. ΚΑ. εἰρη
οὖν συγχωρῶ ΑΘ. Πάλης τοίνυν τὰ μὲν εἴπομεν
ὃ δ᾽ ἐστὶ μέγιστον, ὡς ἐ ἐγὼ φαίην ἂν, οὐκ εἰρήκαμεν"
οὐδ᾽ ἔστι ῥάδιον, ἄνευ τοῦ τῷ σώματι δεικνύντα
ἅμα καὶ τῷ λόγῳ φράζειν. τοῦτ᾽ οὖν τότε κρινοῦμεν
ὅταν ἔργῳ λόγος ἀκολουϑήσας, μηνύσει τὶ σαφὲς
τῶν τε ἄλλων ὧν εἴρηκε πέρι, καὶ ὅτι τῇ πολεμικῇ
μάχῃ πασῶν κινήσεων ὄντως ἐστὲ ξυγγενὴς πολὺ
Π ἋΣ... 1 αὦ ε Υ ᾿ Ἂς: ᾿ δ τ »-
μάλισϑ' ἡμῖν ἡ τοιαύτη πάλη" καὶ δὴ καὶ ὅτι δεῖ
ταύτην Ἐκείνης χάριν ἐπιτηδεύειν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐκείνην
ταύτης ἕνεκα μανϑάνειν. ΚΑ. Καλῶς τοῦτό γε λέ-
γεις. 40. νῦν δὴ τῆς μὲν περὶ παλαίστραν δυνά-
ἢ 7 δ. 8 ἐ Φ' - Α» τνοὺ, Φ' Ἁ , οἷὉ 2
μεὼς τὸ μέχρι δεῦρ᾽ ἡμῖν εἰρήσϑω. περὶ δὲ τῆς ἀλ-
[ » ϊ
λῆς κινήσεως παντὸς τοῦ σώματος, ἧς τὸ πλεῖστυν
2609 Ὁ : δ Τ᾿ ΟΝΙΘ 6.».81.ὅ.4.Ὁ.
μέρος ὄρχησιν τιγὰ τὶς ὧν προσαγορεύων, ὀρθῶς ἂν
φϑέγγοιτο, δύο μὲν αὐτῆς εἴδη χρὴ γομίζειν εἶναι:
τὴν μὲν, τῶν καλλιόνων σωμάτων, ἐπὶ τὸ σεμνὸν μι-
μουμένην: τὴν δὲ, τῶν αἰσχιόνων, ἐπὶ τὸ φαῦλον.
καὶ πάλιν τοῦ φαύλου τε δύο, καὶ τοῦ σπουδαίου
δύο ἕτερα. τοῦ δὴ σπουδαίου, τὴν μὲν κατὰ πόλε-
μὸν καὶ ἐν βιαίοις ἐμπλακέντων πόγοις, σωμάτων
μὲν καλῶν, ψυχῆς δ᾽ ἀνδρικῆς" τὴν δ᾽ ἐν εὐπραγίαις
τε οὔσης ψυχῆς σώφρογος, ἐν ἡδοναῖς τε ἐμμέτροις,
εἰρηνικὴν ἄν τις, λέγων κατιὶὶ φύσιν, τὴν τοιαύτην
ὄρχησιν λέγοι" τὴν πολεμικὴν δὴ τούτων, ἄλλην οὖ-
σαν τῆς εἰρηνιρῆς, πυῤῥέχην ἄν τις ὀρϑῶς προσαγο--
ϑεῦοι. τὰς τὲ εὐλαβείας πασῶν πληγῶν καὶ βολῶν
ἐκγεύσεσι καὶ ὑπείξει πάσῃ καὶ ἐκπηδήσεσιν ἐν ὕψει
καὶ ξὺν ταπεινώσει μιμουμένην, καὶ τὰς ταύταις ἐ-
γαγτίας, τὰς ἐπὶ τὰ δραστικιὺὶ φερομένας αὖ σχήμα-
τα, ὃν τὲ ταῖς τῶν τόξων βολαῖς καὶ ἀκοντίων καὶ
πασῶν πληγῶν μιμήματα ἐπιχειρούσας μιμεῖσϑαι.
τύ, τε ὀρϑὸν ἐν τούτοις καὶ τὸ εὔτονον τῶν ἀγαϑῶν
σωμάτων καὶ ψυχῶν, ὅπόταν γίγνηται μίμημα εὖϑυ-:
φερὲς, ὡστοπολὺ τῶν τοῦ σώματος μελῶν γιγνόμεγον,
ὀρϑὸν μὲν τὸ τοιοῦτον, τὸ δὲ τούτοις ἐναντίον, οὐκ
ὀρθὸν, ἀποδεχόμενον. τὴν δὲ εἰρηνικὴν ὄρχησιν
τῇδ᾽, αὖ ϑεωρητέον ἑκάστων, εἴτε ὀρϑῶς εἴτε μὴ κα-
τὰ φύσιν τὶς τῆς καλῆς ὀρχήσεως ἀντιλαμβανόμενος,
ἐν χορείαις πρεπόντως εὐγόμων ἀνδρῶν διατελεῖ.
τὴν τοίνυν ἀμφισβητουμένην ὄρχησιν δεὶ πρῶτον
χωρὶς τῆς ἀναμφισβητήτου διατεμεῖν. τίς οὖν αὖ-
τῇ, καὶ πῆ δεῖ χωρὶς τέμγειν ἑκατέραν; ὅση μὲν βακ-
«.ἅνε.ρ.8 1.8. .8}9 ΤΕΟΘΙΒΥΒ 118. ὙΠ, 203
«χεία τὶ ἐστὶ καὶ τῶν ταύταις ἑπομένων, ἃς νύμφας
τε καὶ πᾶνας καὶ σειληνοὺς καὶ σατύρους ἐπονομά-
ζοντες, ὡς φασὶ, μιμοῦνται κατοιγωμόνους, περὶ
καϑαρμοὺς τε καὶ τελετάς τινας ἀποτελούντων, ξύμ-
παν τοῦτο τῆς ὀρχήσεως τὸ γένος, οὔϑ᾽ ὡς εἰρηνι-
χὸν, οὔϑ᾽ ὡς πολεμικὸν, οὔϑ᾽ ὕ, τι ποτὲ βούλεται, δᾷ-
διον ἀφορίσασϑαι. διορίσασθοι μὴν μοι ταὐτῃ δο-
κεῖ σχεδὸν ὀρθότατον αὐτὸ εἶναι: χωρὶς μὲν, πολε-
μικοῦ, χωρὶς δὲ, εἰρηνικοῦ ϑέντας, εἰπεῖν ὡς οὐκ
ὕστι πολιτικὸν τοῦτο τῆς ὀρχήσεως τὸ γένος. ἐνταῦ-
ϑα δὲ κείμενον ἐάσαντας κεῖσθαι, νῦν ἐπὶ τὸ πολεμι-
χὺν ἅμα καὶ εἰρηνικὸν, ὡς ἀναμφισβητήτως ἡμέτε-
ρον ὃν, ἐπανιέναι. τὸ δὲ δὴ τῆς ἀπολέμου μούσης,
ἐν ὀρχήσεσι δὲ τοὺς τε ϑεοὺς καὶ τοὺς τῶν Θεῶν παῖ-
δας τιμώντων, ἕν μὲν ξύμπαν γίγνοιτ ἂν γένος ἐν
δόξῃ τοῦ πράττειν εὖ γιγνόμενον. τοῦτο δὲ διχῇ δι-
αἰροῖμεν ἄν" τὸ μὲν, ἐκ πόνων τινῶν αὐτοῦ καὶ κι»-
δύνων διαπεφευγότων εἰς ἀγαθὰ, μείζους ηδυνὰς
ἔχον" τὸ δὲ, τῶν ἔμπροσϑεν ἀγαϑῶν σωτηρίας οὔσης
καὶ ἐπαύξης, πρᾳοτέρας τὰὺς ἡδονὰς κεκτημένον ἐκεΐ-
γων. ἐν δὲ δὴ τοῖς τοιούτοις ποῦ πίϊς ἄνϑρωπος τὰς
χινήσεις τοῦ σώματος, μειζόνων μὲν τῶν ἡδονῶν οὔ-
σῶν, μείζους, ἐλαττόνων δὲ, ἐλάττους κινεῖται. καὺ
κοσμιώτερος μὲν ἂν πρός τε ἀνδρείαν μᾶλλον γεγυ-
μνασμένος, ἐλάττους αὖ" δειλὸς δὲ καὶ ἀγύμναστος
γεγονὼς πρὸς τὸ σωφρονεῖν, μείζους καὶ σφοδροτέ-
ρας παφρέχεταν μεταβολὰς τῆς κινήσεως. ὅλως δὲ φϑὲεγ-
γόμενος, εἴτ᾽ ἐν δαῖς εἴτ᾽ ἐν λόγοις, ἡσυχίαν οὐ πάνυ
δυνατὸς τῷ σώματι παρέχεσϑαν πᾶς. διὸ μίμησις
264 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ».0,ἃ.
εἰργάσατο τέχνην ἅπασαν. ὅ μὲν οὖν ἐμμελῶς ἡμῶν,
ὃ δὲ πλημμελῶς ἐν τούτοις πᾶσι κινεῖται. πολλὰ μὲ;
δὴ τοίνυν ἄλλα ἡμῖν τῶν παλαιῶν ὀνομάτων ὡς εἶ
καὶ κατὰ φύσιν πξίμενα, δεῖ διανοούμενον ἐπαινεῖν.
τούτων δὲ ἕν καὶ τὸ περὶ τὸς ὀρχήσεις τὰς τῶν εἰ
πραττόντων, ὄντων δὲ μετρίων αὐτῶν πρὸς τὸς ἡδο-
νᾶς, ὡς ὀρϑῶς ἅμα καὶ μουσικῶς ὠνόμασεν ὅστις ποτ᾽
ἦν" καὶ κατ λόγον αὐταῖς ϑέμενος ὄνυμα ξυμπά-
σαις, ἐμμελείας ἐπωνόμασε. καὶ δύο δὴ τῶν ὀρχή-
σεῶν τῶν καλῶν εἴδη κατεστήσατο" τὸ μὲν σπολεμι-
κὸὃν, πυῤῥίχην" τὸ δὲ εἰρηνικὸν, ἐμμέλειαν " ἑκατέρῳ
τὸ πρέπον τε καὶ ὥρμόττον ἐπιϑεὶς ὄνομα. ἃ δὴ δεὶ
τὸν μὲν γομοϑέτην ἐξηγεῖσθαι τύποις" τὸν δὲ γομο
φύλακα, ζητεῖν το, καὶ ἀνερευνησάμενον, μετιὶ τῆς
ἄλλης μουσικῆς τὴν ὄρχησιν συγϑέντα, καὶ νεέμαν-
τὰ ἐπὶ πάσας ἑορτὰς τῶν ϑυσιῶν ἑκάστῃ τὸ πρόο-
φορον, οὕτω καϑιερώσαντα αὐτιὰὲ πάντα ἐν τάξει,
τοῦ λοιποῦ μὴ κινεῖν μηδὲν μήτε ὀρχήσεως ἐχόμενον
μήτε δῆς" ἐν ταῖς δ᾽ αὐταῖς ἡδοναῖς ὡσαύτως τὴν
αὐτὴν σόλιν καὶ πολίτας διάγοντας, ὁμοίους εἰς δύ-
γαμεν ὄντας, ζὴν εὖ τε καὶ εὐδαιμόνως. τὶ μὲν οὖν
τῶν καλῶν σωμάτων καὶ γενναΐέων ψυχῶν εἰς τὸς 7ο-
ρείας, οἵας εἴρηται δεῖν αὐτὲς εἶναι, διαπεπέραντιαι"
τὶ δὲ τῶν αἰσχρῶν σωμάτων καὶ διανοημάτων, καὶ
τῶν ἐπὲ τιὶὶ τοῦ γέλωτος κωμῳδήματα τὲτραμμένων,
πατρὶ λέξιν τε καὶ δὴν καὶ κατὰ ὄρχησιν», καὶ κατὺ
τὰ τούτων πάντων μιμήματα κεκωμῳδημένα, ἀνιί.-
γκὴ μὲν ϑεάσασθαι,καὶ γνωρίζειν" ἀνεὺ γὰρ γελοίων
τῶν λεγομένων σχήμασι γενομένη τὴν ὀρχηστικὴν ἐξ.
5.».817.4.Ὁ.9. ΠῈ ΤΕΘΙΒΥ͂Β 118. ΥἹΙ, 265
-τὰ σπουδαῖα, καὶ πάντων τῶν ἐναντίων τὰ ἐναντία,
μαϑεῖν μὲν οὐ δυνατὸν, εἰ μέλλει τὶς φρόνιμος ἔσε-
σϑαι" ποιεῖν δὲ οὐκ ἂν δυνατὸν ἀμφότερα, εἴτις αὖ
μέλλει καὶ σμικρὸν ἀρετῆς μεϑέξειν. ἀλλὰ αὐτῶν ἕγε-
χα τούτων καὶ μανϑάνειν αὐτὰ δεῖ, τοῦ μὴ ποτε δὲ
ἄγνοιαν δρᾷν ἢ λέγειν ὅσα γελοῖα, μηδὲν δέον" δοὺ-
λοις δὲ τὰ τοιαῦτα καὶ ξένοις ἐμμέίσϑοις προστάτ-
τεῖν μιμεῖσϑαι. σπουδὴν δὲ περὶ αὐτὰ εἶναι μηδέ-
ποτε μηδ᾽ ἡντινοῦν, μηδέ τινα μανϑάνοντα αὐτὸ
γίγνεσϑαι φανερὸν τῶν ἐλευϑέρων, μήτε γυναΐκα,
μήτε ἄνδρα" καινὸν δὲ ἀεέ τι περὶ αὐτὰ φιίνεσθον
τῶν μιμημάτων. ὅσα μὲν οὖν περὶ γέλωτα ὃ ἐστὲ παί-
γνιο;, ἃ δὴ κωμῳδίαν πάντες λέγομεν, οὕτω τῷ λό-
γῳ καὶ νόμῳ κείσϑω. τῶν δὲ σπουδαίων, ὡς φασὶ,
τῶν περὲ τραγῳδίαν ἡμῖν ποιητῶν, ἐάν ποτε τινὲς
αὐτῶν ἡμᾶς ἐλϑόντες ἑπανερωτήσωσιν οὑτωσί πῶς,
Ὦ ξένον, πότερον φοιτῶμεν ὑμῖν εἰς τὴν πόλιν τε
καὶ χώραν, ἢ μή; καὶ τὴν ποίησιν φέρωμέν τε καὶ
ἄγωμεν; ; ἢ πῶς ὑμῖν δέδονται περὶ τά τοιαῦτα δρᾷν;
Τί οὖν ἂν πρὸς ταῦτα ὀρϑῶς ἀποκριναίμεϑα τοῖς
ϑείοις ἀνδράσιν; ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ τάδε, Ω ἄριστοι,
φάναι, τῶν ξένων, ἡμεῖς ἐσμὲν τραγῳδίας αὐτοὶ ποι-
ηταὶ᾿ κατὰ «δύναμιν καλλέστης ἅμα καὶ ἀρίστης. πᾶσα
οὖν ἡμῖν ἡ πολιτεία ξυνέστηκε μίμησις τοῦ καλλί-
στου καὶ ἀρίστου βίου. ὦ ὃ δὴ φαμὲν ἡμεῖς 78 ὄντως
εἶναι τραγῳδίαν τὴν ἀληϑεστάτην. ποιηταὶ μὲν οὖν
ὑμεῖς, ποιηταὶ δὲ καὶ ἡμεῖς ἐσμὲν τῶν αὐτῶν, ὑμῖν
ἀντέτεχνοί τε καὶ ἀνταγωνισταὶ τοῦ καλλίστου δρώ-
ματος. ὃ δὴ νόμος ἀληϑὴς μόνος ἀποτελεῖν πέφυκεν,
260 ΡῬΙΑΤΟΝΙΒ ἀεργιξιδια
ὡς παρ᾿ ἡμῶν ἐστιν ἐλπίς. μὴ δὴ δόξητε ἡμᾶς ῥᾳδίως
γε οὕτως ὑμᾶς ποτε παρ᾽ ἡμῖν ἐάσειν σκηνάς τε πὴπ
ἕαντας κατ᾽ ἀγορὰν, καὶ καλλιφώνους ὑποχριτὰς εἰσ-
ἀγομένους, μεῖζον φϑεγγομένους ἡμῶν, ἐπιτρέψειν
ὑμῖν δημηγορεῖν πρὸς παῖδάς τε καὶ γυναῖκας, καὶ
τὸν πάντα ὄχλον, τῶν αὐτῶν λέγοντας ἐπιτηδευμά-
των περὶ μὴ τὰ αὐτὰ ἅπερ ἡμεῖς, ἀλλ᾿ ὡστοπολὺ
καὶ ἐναντία τὰ πλεῖστα. σχεδὸν γάρ του κἂν μαινοί-
μεϑα τελέως ἡμεῖς τὲ χαὶ ἅπασα ἢ πύλις, ἥτις οὖν
ὑμῖν ἐπιτρέποι δρᾷν τὰ γῦν λεγόμενα, πρὶν πρῖγαι
τὸς ἀρχὰς εἰτὲ ῥητὰ καὶ ἐπιτήδεια πεποιήκατε λέ-
γειν εἰς τὸ μέσον, εἴτε μή. νῦν οὐ», ὦ παῖδες μαλα-
κῶν μουσῶν ἔχγογοι, ἐπιδείξαντες τοῖς ἄρχουσι πρῶ-
τον τὰς ὑμετέρας παριὶ τιὺς ἡμετέρας ᾧδὰς, ἂν μὲν
τὰ αὐτά γε ἢ καὶ βελτίω τὰ παρ ὑμῶν φαίνηται λε-
γόμενα, δώσομεν ὑμῖν χορύν" εἰ δὲ μὴ, ὦ φίλοι, οὐκ
ἄν ποτε δυναίμεθα. ταῦτ᾽ οὖν ἔστω περὶ πᾶσαν χο-
ρεΐαν καὶ μάϑησιν τούτων πέρι συντεταγμένα νόμοις
ἔϑη" χωρὶς μὲν, τὶ τῶν δούλων" χωρὶς δὲ, τὰ τῶν
δεσποτῶν, εἰ ξυνδοκεῖ. ΚΟ. Πῶς δ᾽ οὐ ξυνδοκεῖ νῦν
γε οὕτως; 46. Ἔτι δὴ τοίνυν τοῖς ἐλευϑέροις ἐστὶ
τρία μαϑήματα. λογισμοὶ μὲν καὶ τὰ περὶ ἀριϑμοὺς,
ὃν μάϑημα: μετρικὴ δὲ μήκους καὶ ἐπιπέδου καὶ βά-
ϑους, ὡς ἕν αὖ δεύτερον." τρίτον δὲ, τῆς τῶν ἄστρων
περιόδου πρὸς ἄλληλα ὡς πέφυκε πορεύεσθαι. ταῦτα
δὲ ξύμπαντα, οὐχ ὡς ἀκριβείας ἐχόμενα δεῖ διαπο-
νγεὶν τοὺς πολλοὺς, ἀλλὰ τινὰς ὀλίγους" οὗς δὲ, προ-
Ἰόντες ἐπὶ τῷ τέλει φράσομεν. οὕτω γὰρ πρέπον ἂν
εἴη. τῷ πλήϑει δὲ ὅσα αὐτῶν ἀναγκαῖα, καί πὼς
τ Πὰς ΓΕ ΣΕΘΙΒΥΘ 1.15: ὙἹΙ. 261
ὀρϑύότατα λέγεται, μὴ ἐπίστασϑαι μὲν τοῖς πολλοῖς
ΤΥ ἄδὶ δὲ ΠᾺ [ δὲ ζγ ἵν ἦν 2, “ἀδι
αἰσχρὸν, δὲ ἀκριβείας δὲ ζητεῖν πάντα, οὔτε ὁκδι-
Ἵ! ι 5 -Ὁ 35
ον, οὔτε τοπαριάπαν δυνατόν" τὸ δὲ ἀναγκαῖον αὖ-
-Ὁ ΕΣ τι 2 "3 23η4323 » ς ᾿ :
τῶν οὐχ οἵόντε ἀποβύλ λειν. ἀλλ ξοικεν ὁ τὸν ϑεὸν
πρῶτον παροιμιασάμενος, εἰς ταῦτα ἀποβλέψας εἰ-
πεῖν ὡς οὐδὲ ϑεὸς ἀνάγκῃ μήποτε φανῇ μαχόμεν ος,
ὅσαι ϑεῖαί γε, οἶμαι, τῶν τὸ ἀναγκαίων εἰσίν, ἐπεὶ
τῶν γὲ ἀνϑρωπίνων, εἷς ἃς οἵ πολλοὶ βλέποντες λὲ-
γουσι τὸ τοιοῦτον, οὗτος πάντων τῶν λόγων εὔη-
ϑέστατός ἐστι μακρῷ. ΚΑ. Τίνες οὖν, ὦ ξένε, αἱ
μὴ τοιαῦται ἀνάγκαι τῶν μαϑημάτων, ϑεῖαι δέ;
ἊΝ Δὸν ει ἰκῚ ᾿
“46. «οκῶ μὲν, ας Γ ν πράξας μηδὲ αὖ μαϑὼν
τοπαράπαν, οὐκ ἂν ποτε 7ένοιτο ἀνϑρώποις ϑεὸς,
οὐδὲ δαίμων, οὐδὲ ἥρως, οἷος δυνατὸς ἀνθρώπων
ἐπιμέλειαν σὺν σπουδὴ ποιεῖσθαι. πολλοῦ δ᾽ ἂν δεὴ-
" -“ ᾿ ᾿ Υ
σειεν ἄνϑρωπός γε ϑεῖος γενέσθαι, μήτε ἔν, μήτε
Τ᾿ ᾽ :
δύο, μήτε τρία, μήϑ᾽ ὅλως ἄρτια καὶ περιττὼ δυγά:
κι - 3 ᾽
μεγος γιγνώσκειν, μηδὲ ἀριϑμεῖν τοπαράπαν εἰδὼς,
μηδὲ νύκτα καὶ ὴμ μέραν διαριϑμεῖσϑαι δυνατὸς ὦν" σε-
λήνης δὲ καὶ ἡλίου καὶ τῶν ἄλλων ὦ ἄστρων περιφορᾶς
ἀπείρως ἔχων. ταῦτ᾽ οὖν δὴ πάντα, ὡς μὲν οὐκ ἄνα-
γκαϊά ἐστι μαϑήματα τῷ μέλλοντι σχεδὸν ὁτιοῦν τῶν
Σ Ω ΄ 3) ᾿ ἑ ,
καλλίστων μαϑημάτων εἴσεσθαι, πολλὴ ἡ μωρία
τοῦ διανοήματος" ποῖα δὲ ἕκαστα τούτων, καὶ πόσα
καὶ πότε μαϑητέον, καὶ τί μετὰ τίνος, καὶ τί χω-
ρὶς τῶν ἄλλων, καὶ πᾶσαν τὴν τούτων κρᾶσιν, ταῦ-
5 δ... ει -Ὁ , 2 - οὋ “ ὡν 2] Ν
τά ἐστιν ἃ δεῖ λαβόντα ὀρϑῶς πρῶτα, ἐπὶ τὰλλα
ἰόντα τούτων ἡγουμένων τῶν μαϑημάτων, μανϑά-
νειν, οὕτω γὰρ ἀγάγκη φύσει κατείληφεν, ἡ φαμὲν
268 ΡΙΑΤΟΝΙΒ 6.Ρ.819.6.}.ο.
οὐδένα ϑεῶν οὔτε μόχεσθϑαι τανῦν, οὔτε μαχεῖσϑαι
ποτέ. ΚΙ. Ἔοικέ γε, ὦ ξένε, νῦν οὕτω πως ῥηθέντα,
ὀρϑῶς εἰρῆσϑαι κατὰ φύσιν ἃ λέγεις. 46. Ἔχει μὲν
ι . 5 , ι ι ΡΝ ,
γαρ οὕτως, ὦ Κλεινία. χαλεπὸν δὲ, αὐτὼ προσταξά-
μενον τούτῳ τῷ τρόπῳ γνομοϑετεῖν" ἀλλ᾽ εἰς ἄλλον,
εὐ δοκεῖ, χρόνον ἀκριβέστερον ἂν γομοϑετησαίμεϑα.
ΚΑ. Δοκεῖς ἡμῖν, ὦ ξένε, φοβεῖσθαι τὸ τῆς ἡμετέ-
ρας περὲὶ τῶν τοιούτων ἀπειρίας ἔϑος. οὐκοῦν ὀρϑῶς
φοβῇ" πειρῶ δὲ λέγειν, μηδὲν ἀποκρυπτόμενος ἕνε-
χα τούτων. 4. Φοβοῦμαι μὲν καὶ ταῦτα ἃ σὺ νῦν
λέγεις" μᾶλλον δ᾽ ἔτι δέδοικα τοὺς ἡμμένους μὲν αὖ-
τῶν τούτων τῶν μαϑημάτων, κακῶς δ᾽ ἡμμένοις.
οὐδαμοῦ γὰρ δεινὸν οὐδὲ σφοδρὸν ἀπειρία τῶν πάν-
των, οὐδὲ μέγιστον κακὸν, ἀλλ᾿ ἡ πολυπειρία χαὶ
πολυμαϑία μετὰ κακῆς ἀγωγῆς γίγνεται πολὺ τοὐ-
τῶν μείζων ζημέα. ΚΛ. ᾿ληϑῆ λέγεις. 4. Τοσάδε
τοίνυν ἕκαστα χρὴ φάναι μανϑάνειν δεῖν τοὺς ἐλευ-
ϑέρους, ὅσα καὶ πάμπολυς ἐν «Αἰγύπτῳ παίδων ὅ-
χλος ἅμα γράμμασι μανϑ άνει. πρῶτον μὲν γὰρ περὲ
λογισμοὺς ἀτεχνῶς παισὶν ἐξευρημένα μαϑήματα,
μετὰ παιδιᾶς τε καὶ ἡδονῆς μανϑάνειν" μήλων τε τι-
γῶν διανομαὶ καὶ στεφάνων πλείοσιν ἅμα καὶ ἐλάτ-
τοσιν, ἁρμοττόντων. ἀριϑμῶν τῶν αὐτῶν, καὶ πυ-
κτῶν καὶ παλαιοτῶν ἐφεδρείας τε καὶ συλλήξεως ἐν
μέρει, καὶ ἐφεξῆς καὶ ὡς πεφύκασι γίγνεσθαι. καὶ
δὴ καὶ παίζοντες, φιάλας ἅμα χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ
καὶ ἀργύρου καὶ τοιούτων τινῶν ἄλλων κεραννύντες"
οἵ δὲ καὶ ὕλας πως διαδιδόντες, ὅπερ εἶπον, εἰς πατ-
διὰν ἐναρμόττοντες τὰς τῶν ἀναγκαίων ἀρεϑιμῶν χρή-
ἅ..6.}.8 90.8. ὍΕΚ ΓΠΕΘΙΒΥῪΘ 118. ΥἹΙ, 209
σεις, ὠφελοῦσι τοὺς μαγϑάνοντας εἴς τε τὰς τῶν
στρατοπέδων τάξεις καὶ ἀγωγὰς καὶ στρατείας, καὶ
εἰς οἰκονομίας αὖ" καὶ πίντως χρησιμωτέρους αὖ-
τοὺς αὑτοῖς καὶ ἐγρηγορότας μᾶλλον τοὺς ἀνϑρώ-
πους ἀπεργιάζονται. μετιὶὶ δὲ ταῦτα ἐν ταῖς μετρὴσε-
σι» ὅσα ἔχεν μήκη καὶ πλάτη αὶ βάϑη, περὶ ἅπαν-
τὰ ταῦτα ἐνοῦσαν τινὰ φύσει γελοίαν τε καὶ αἰσχρὰν
ἄγοιαν ἐν τοῖς ἀνϑρώποις πᾶσι, ταύτης ἀπαλλάτ-
τουσι. Καὶ Δ. Ποίαν δὴ καὶ τίνα λέγεις ταύτην; “46.
Ὦ φίλε Κλεινία, παντάπασί γε μὴν καὶ αὐτὸς ἂ-
κούσας ὀψέ ποτὲ τὸ περὲ ταῦτα ἡμῶν τιάϑος ἐθαὺ-
μασα" καὶ ἔδοξε μοι τοῦτο οὐκ ἀνϑρώπινον, ἀλλὰ
ὑηνῶν τινῶν εἶναι μᾶλλον Φρεμμάτων. ἡοχύνϑην 13
οὐχ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ μόνον, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ ἁπάντων
τῶν “Ἑλλήνων. Κα. Τοῦ πέρι; λέγ᾽ ὅ, τι καὶ φὴς,
ὦ ξένε. 40. “ἀέγω δή. μᾶλλον δ᾽ ἐρωτῶν σου δείξω. καί
μοι σμικρὸν ἀπόκριναι. γιγνώσκεις που μῆκους; ΚΔ.
τί μήν; 40... Τὲ δὲ πλάτος; ΚΑ. πάντως: 40. Ἢ
καὶ ταῦτα ὅτι δύ᾽ ἐστὸν, καὶ τρίτον τούτων βάϑος;
ΚΑ. Πῶς γὰρ οὔ; 49. ᾿4ῤ οὖν οὐ δοκεῖ σον ταῦτα
εἶναι πάντα μετρητὰ πρὸς ἄλληλα; ΜΚ 4. ναέ. 46.
Ἰηὴκός τε, οἶμαι, πρὸς μῆκος, καὶ πλάτος. πρὸς πλά-
τος, καὶ βάϑος ὡσαύτως δυνατὸν εἶναι μετρεῖν φύσει.
ΚΑ. Σφόδρα γε. Α46.. Εἰ δ᾽ ἔστι μήτε σφόδρα μήτε
ἠρέμα δυνατὰ ἔνια, ἀλλὰ τὰ μὲν, τὰ δὲ μὴ σὺ (δὲ
πάντα ἡγῇ πῶς οἴει πρὸς ταῦτα διακεῖσθαι; ΚΔ.
Δῆλον ὅτι φαύλως. 46. τί δ᾽ αὖ; μῆκός τε καὶ πλά-
τος πρὸς βάϑος, 1 ἢ πλάτος τε καὶ μῆκος πρὸς ἄλλη-
λα, ἄρ᾽ οὐ διαγοούμεϑα περὶ ταῦτα οὕτως ἝἜλ-
᾽ν
970 ῬΙΑΤΟΝΙΒ Ὁ... ἄνο
ληνες πάντες, ὡς δυνατὰ ἐστι μετρεῖσθαι πρὺς ἄλ-
ληλα ἀμωσγὲ ἑπῶς; ΚΟΑ͂. Παντάπασι μὲν οὖν, 46.
Τὴν δ᾽ ἔστιν αὖ μηδαμῆ μηδαμῶς δυνατὼ, πάντες δ᾽,
ὅν εἶπον, Ἕλληνες διανοούμεθα ὡς δυνατά" μῶν
οὔκ ἄξιον ὑπὲρ πάντων αἰσχυνϑέντα εἰπεῖν πρὺς αὖ-
τόν; Ὦ βέλτιστοι τῶν “Ελλήνων, ἕν ἐχείγων τοῦτ᾽
ἐστὶν ὧν ἔφαμεν, αἰσχρὸν μὲν γεγονέναι τὸ μὴ ἐπί-
στασϑαι" τὸ δ᾽ ἐπίστασθαι τἀναγκαία, οὐδὲν πάνυ
καλόν. Κι. Πῶς δ᾽ οὔ; 46. “Καὶ πρὸς τούτοις γὲ
ἄλλα ἐστὲ τούτων ξυγγενῆ, ἐν οἷς αὐ πολλὰ ἁμαρτή-
ματα ἐκείνων ἀδελφὰ ἡμῖν ἐ) γγίγνεται τῶν ἁμαρτη-
μάτων. ΚΑΊ. Ποῖα δή; 40. Τὰ τῶν μετρητῶν τε καὶ
ἀμέτρων πρὸς ἄλληλα, τινε φύσει γέγονε. ταῦτα
γιὺρ δὴ σκοποῦντα διαγιγνώσκειν ἀναγκαῖον, ἢ παν-
τάπασιν εἶναι φαῦλον" προβάλλοντά τε ἀλλήλοις ἀεὶ,
διατριβὴν τῆς πεττείας πολὺ χαριεστέραν πρεσβυτῶν
διατρίβοντα, φιλονεικεῖν ἐν ταῖς τούτων ἀξίαιοι
σχολαῖς. ΚΑ. Ἴσως. ἔοικε γοῦν ἥτε πεττεία καὶ ταῦ-
τῶ ἀλλήλων τὸ μαϑήματα οὐ πάμπολυ κεχωρῖσϑαι.
«40. Ταῦτα τοίνυν ἐγὼ μὲν, ὦ Κλεινία, φημὶ τοὺς νέους
δεῖν μανϑάνειν. καὶ γὰρ οὔτε βλαβερὰ, οὔτε: χαλε-
πὰ ἐστι" μετιὶὶ δὲ παιδιᾶς ἅμα μανϑανόμενα, ὦφε-
λήσει μὲν, βλάψει δὲ ἡμῖν τὴν πόλιν οὐδέν. εἰ δὲ τις
ἄλλως λέγει, ἀκουστέον. ΚΑ. Πῶς δ᾽ οὔ; 40. “ἀλλὰ
μὴν ἂν οὕτω ταῦτα ἔχοντα φανῆται, δῆλον ὦ ὡς ἐγκρι-
γοῦμεν αὐτώ" μὴ ταύτῃ δὲ φαινόμενα ἔχειν, ᾿ἅπο-
κριϑήσεται. Καὶ Χ΄. δῆλον. τί μήν; οὐκοῦν νῦν, ὦ ξένε,
κείσϑω ταῦτα ὡς ὄντα τῶν δεύντων μοϑημάτων"
ἵνα μὴ διάκενα ἡμῖν ἢ τὰ τῶν νόμων. 4 Κείσϑω
μἰϑννιενο ἨΒ ΒΕΙΤΗΥΒ Ὑ18: ὙἹΣ, 971
μέντοι καϑάπερ ἐνέχυρα λύσιμα ἐκ τῆς ἄλλης πολι-
τείας, ἐὰν ἢ τοὺς ϑέντας ἡμᾶς ἢ καὶ τοὺς ϑεμένους
ὑμᾶς μηδαμῶς φιλοφρονῆται. Κι. δικαίαν λέγεις
τὴν ϑέσιν. 46. Ἄστρων δὴ τὸ μετὰ ταῦτα ὅρα τὴν
μάϑησιν τοῖς νέοις, ἂν ἡμᾶς ἀρέσκῃ λεχϑεῖσα, ἢ
καὶ τοὐναντίον. Κα. ὑγε7ε μόνον. 46. Καὶ μὴν
ϑαῦμά γε περὶ ταῦτα ἐστὲ μέγα, καὶ οὐδαμῶς οὔ-
δαμὴ ἀνεκτόν. ΚΑ. Τὸ ποῖον δὴ; 4. Τὸν μέγιστον
ϑεὸν καὶ ὅλον τὸν κόσμον φαμὲν οὔτε ζητεῖν δεῖν,
οὔτε πολυπραγμονεῖν, τὰς αἰτίας ἐρευνῶντας. οὐ
γὰρ ὀὐδ᾽ ὅσιον εἶναι. τὸ δὲ ἔοικε πᾶν τούτου τοὔ-.
γαντίον γιγνόμενον, ὀρϑῶς ἂν γίγνεοϑαι. ΚΑ. Πῶς
εἶπες; 496. Παράδοξον μὲν τὸ λεγόμενον, καὶ οὐκ
ἂν πρεσβύταις τὶς οἰηϑείη πρέπειν τόδε, ἐπειδάν Τίὰ
τὸ καλόν τε οἰηϑῇ καὶ ἀληϑὲς μάϑημα εἶναι καὶ πό-
λὲν ξυμφέρον, καὶ τῷ ϑεῷ παντάπασι φίλον, οὐδενὶ
δὴ τρόπῳ δυνατόν ἐστιν ἔτι μὴ φράζειν. Καὶ. Εἰκό-
τὰ λέγεις, ἀλλ᾽ ἄστρων πέρι μάϑημα τι τοιοῦτον ἄ-
«γευρήσομεν; 46. Ὦ ἀγαϑοὶ, καταψευδόμεϑα νῦν,
φῶς ἔπος εἰπεῖν, Ἕλληνες πάντες μεγάλων ϑεῶν, Ἤε-
λίου τε ἅμα καὶ “Σελήνης. ΚΑ. Τὸ ποῖον δὴ λέγεις,
ψεῦδος; «0. Φαμὲν αὐτὰ οὐδέποτε τὴν αὐτὴν δδὸν
ἰέναι, καὶ ἄλλ᾽ ἄττα ἄστρα μετιὲ τούτων, ἐπονομά-
ζοντες πλανητιὰ αὐτά. ΚΑ. Νὴ τὸν Δία, ὦ ξένε, ἄλης-
ϑὲς τοῦτο λέγεις. ἐν γὺρ δὴ τῷ βίῳ πολλᾶκις ἑ ἑώρα-
πα καὶ αὐτὸς τόν τὸ ἑωσφόρον καὶ τὸν ἕσπερον καὶ
ἄλλους τιν ἃς οὐδέποτε ἰόντας εἰς τὸν αὐτὸν ϑυ δ ΒΥ,
ἀλλὰ πάντη πλανωμένους " τὸν δὲ ᾿Πλιόν που καὶ
Σελήνην δρῶντας ταῦϑ᾽ ἃ ἀεὶ πάντες ξυγνεπιστάμεα
272 ΡΕΛΘΟΙΝΤ ἃ.ς.».8 5.8.
ϑα. 46. Ταῦτ᾽ ἔστι τοίνυν, ὦ ἡμέγιλλέ τε καὶ Κλει-
γέα, γῦν, ἃ δὴ φημὶ δεῖν περὶ ϑεῶν τῶν κατ᾽ οὖρα-
νὸν τοὺς γε ἡμετέρους πολίτας τε καὶ τοὺς νέους
τὸ μέχρι τοσούτου μαϑεῖν περὶ ἁπάντων τούτων,
μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά" εὐφημεῖν δὲ
ἀεὶ ϑύοντάς τῇ καὶ ἐν εὐχαῖς εὐχομέγους εὐσεβῶς.
ΚΑ. Τοῦτο μὲν ὀρϑὸν, εἴγδ πρῶτον μὲν δυνατόν
ἐστιν ὃ λέγεις μαϑεῖν" εἶτα, εἰ μὴ λέγομέν τι περὶ
αὐτῶν ὀρϑῶς νῦν, μαϑόντες δὲ λέξομεν, συγχωρῶ
κἀγὼ τόγε τοσοῦτον καὶ τοιοῦτον ὃν μαϑητέον εἶναι.
ταῦτ᾽ οὖν ὡς ἔχοντα ἔσϑ᾽ οὕτω, πειρῶ σὺ μὲν ἐξη-
γεῖσϑαιν πάντως" ἡμεῖς δὲ ξυνέπεσϑαΐ σον μανϑά-
γοντες. 40. ᾿4λλ᾽ ἔστι μὲν. οὐ ῥῴδιον ὃ λέγω μαϑεῖν,
οὐδ᾽ αὖ πάλιν παντάπασι χαλεπόν" οὐδὲ γε τινὸς
χρόγου παμπόλλου. τεκμήριον δέ: ἐγὼ τούτων οὔτε
γέος οὔτε πάλαν ἀκήκοα σφῷν, ἃ νῦν οὐκ ἐν πολλῷ
χρόνῳ δηλῶσαι δυναίμην. καίτοι χαλεπά 7ϑ ὄντα
οὖκ ἂν ποτὲ οἱόστ᾽ ἡ» δηλοῦν τηλικούτοις οὖσι τη-
λικοῦτος. Καὶ Δ. - ληϑὴ λέγεις. ἀλλὰ τί καὶ φὴς τοῦτο
τὸ ἡ μάϑημα, ὃ ϑαυμαστὸν μὲν λέγεις, προσῆκον δ᾽
αὖ μαϑεῖν τοῖς γέοις; οὐ γιγνώσκειν δὲ ἡ ἡμᾶς; πει-
ρῶ περὶ αὐτοῦ τό γὲ τοσοῦτον φράζειν ὦ ὡς σαφέστα-
τα. 460. Πειρατέον. οὐ γάρ ἐστι τοῦτο, ὠ ἄριστοι,
τὸ δόγμα ὀρϑὸν περὶ σελήνης τε καὶ ἡλίου καὶ τῶν
ἄλλων ἄστρων, ὡς ἄρα πλανᾶται ποτέ" πᾶν δὲ τοὔ-
γαντίον ἔχει τούτου. τὴν αὐτὴν γὰρ αὐτῶν ὅδὸν ἕ-
καστον καὶ οὐ πολλὲς ἀλλὰ μίαν ἀεὶ κύκλῳ διεξέρ-
χεταῦ" φαίνεται δὲ πολλὰς φερομένο». τὸ δὲ: τάχιστον
αὐτῶν ὃν, βραδύτατον οὐκ ὀρθῶς αὖ δοξάζεται" τὸ.
5...ἀ.9. ΠΕ ΓΕΟΊΒΥΘ 118. ὙΠ. 273
δ᾽ ἐγαντίον, ἐναντίως. ταῦτ᾽ οὖν εἰ πέφυκε μὲν οὖ-
τως, ἡμεῖς δὲ μὴ ταύτῃ δόξομεν, εἰ μὲν ἐν ᾿οΟλυμπίᾳ
ϑεόντων οὕτως ἵππων ἢ) δολιχοδρόμων ἀνδρῶν διε-
γοούμεϑα πέρι, καὶ προσηγορεύομεν τὸν τάχιστον
μὲν ὡς βραδύτατον, τὸν δὲ βραδύτατον, ὡς τάχι-
στον, ἐγκώμι τε ποιοῦντες, ἡ δομὲν τὸν ἡττώμενον»
γενικηχότα, οὔτε ὀρϑῶς ἂν οὔτ᾽ οἶμαι προσφιλῶς
τοῖς δρομεῦσιν ἢ ἡμᾶς ἂν τὰ ἐγκώμια προσάπτειν ἂν-
ϑρώπο: ς οὖσι. γῦν δὲ δὴ περὶ ϑεοὺς τὰ αὐτὰ ταῦτα
ἐξαμαρτανόντων ἡμῶν, ἀφ᾽ οὐκ οἰόμεϑα γελοῖόν τε
καὶ οὐκ ὀρϑὸν, ἐκεῖ γιγνόμενον ἣν ἂν τότε, νῦν ἐν-
ταυϑοῖ καὶ ἐν τοὑὗτοις γίγνεσθαι; ΚΑ,. 1ελοῖον μὲν
οὐδαμῶς. 4. Οὐ μὴν οὐδὲ ϑεοφιλές γε, ψευδῆ φή-
μην ἡμῶν κατὰ ϑεῶν ὑμνούντων. ΚΟ.Λ. ᾿ἀληϑέστατα,
εἴπέρ γε οὕτω ταῦτ᾽ ἐστίν. 46. Οὐκοῦν ἂν μὲν δεί-
ξῶμεν οὕτω ταῦτ᾽ ἔχοντα, μαϑητέα μέχρι γε τούτου
τὰ τοιαῦτα πάντα" μὴ δειχϑέντων δὲ, ἐατέον. καὶ
ταῦτα ἡμῖν οὕτω ξυγκείσϑω. ΚΑ. Πάνυ μὲν οὖν.
46. Ἤδη τοίνυν χρὴ φάναι τέλος ἔχειν τά γε παι-
δείας μαϑημάτων πέρι νόμιμα. Περὶ δὲ ϑήρας ὧσ-
αὑτως διανοηϑῆναι χρὴ » καὶ περὶ ἁπάντων ὅπόσα
τοιαῦτα. κινδυνεύει γὰρ δὴ »ομοϑέτῃ τὸ προστατ-
τόμενον ἐ ἐπὶ μεῖζον εἶναι, τοῦ νόμους ϑέντα πὐόνγα
χϑαι. ἕτερον δέ τι πρὸς τοῖς νόμοις εἶναι μεταξὺ τι
γ»νουϑετήσεώς τὲ πεφυκὸς ἅμα καὶ νόμων" ὃ δὴ πολ-
λιάκις ἡμῶν ἐμπέπτωκε τοῖς λόγοις, οἷον περὶ τὴν
τῶν σφόδρα γέων παίδων τροφήν. οὐ γὰρ ῥητὰ φα-
μὲν εἶναι" λέγοντές τε αὐτὰ, ὡς »όμους οἴεσϑαι τις
ϑεμένους εἶναι. πολλῆς ἀνοίας γεμὴν γεγραμμένων
Ριατ. Τὶ ὙἹ]. 5
74 ῬΙΑΤΟΝΙ5 Ρ-.895΄4:.};,9
δὴ ταὑτῃ τῶν νόμων τε καὶ ὅλης τῆς πολιτείας, οὐ
τέλεος ὁ τοῦ διαφέροντος πολίτου. πρὸς ἀρετὴν γί-
γνεται ὅπαινος, ὅταν αὐτόν τις φῇ τὸν ὑπερετήσαν-
τὰ τοῖς νόμοις ἄριστα, καὶ πειϑόμενον μάλιστα,
τοῦτον εἶναι τὸν ἀγαϑόν᾽ τε ελεώτερον δὲ ὧδε εἰρημέ-
ΨΟ», ὡς ἄρα ὃς ἂν τοῖς τοῦ γρμο βοαῖς δὲ τε καὶ ἐ-
παινοῦντος καὶ ψέγογτος πειϑόμεγνος γράμμασι, διεξ-
ἐλϑῃ τὸν βίον ἄκρατον. οὗτος ὅ, τε λόγος ὀρϑότατος
εἰς ἕπταινον πολίτου" τόν τε γομοϑέτην ὄντως δεῖ μὴ
μόνον γράφειν τοὺς γόμους, πρὸς δὲ τοῖς νόμοις ὃ-
σα καλὰ αὐτῷ δοκεῖ καὶ μὴ καλὰ εἶναι, νόμοις ἐμ-
πεπλεγμένα γράφειν. τὸν δὲ ἄκρον πολίτην μηδὲν
ἥττον ταῦτα ἐμπεδοῦν 1 ἢ τὰ ταῖς ζημίαις ὗ ὑπὸ γόμων
κατειλημμένα. τὸ δὲ δὴ παρὸν ἡμῖν τανῦν οἷον μάρ-
τυραὰ ἑπαγόμεϑα ᾿ δηλοῖ μὲν ἂν ὃ βουλόμεϑα μᾶλ»-
λον». ϑήρα γὰρ πάμπολύ τι πρᾶγμα ἐστι, περιξιλήμο
μένον ὀνόματι γῦν σχεδὸν ἑνί. πολλὴ μὲν γὰρ ἡ τῶν
ἐνύδρων, πολλὴ δὲ ἡ τῶν πτηνῶν" πάμπολυ δὲ καὶ
τὸ περὶ τιὶὶ πεξὰ ϑηρεύματα οὗ μόνον ϑηρίων ἀλλὰ
καὶ τὴν τῶν ἀρϑρώπων ἄξιον ἐννοεῖν ϑήραν, τὴν τε
κατὰ πύλεμον" πολλὴ δὲ καὶ ἡ κατὰ φιλίαν ϑηρεὺ-
ουσα" ἢ μὲν ἔπαινον, ἡ δὲ ψόγον ἔχει. καὶ κλωπεῖαι
καὶ ληστῶν καὶ στρατοπέδων στριτοπέδοις θῆραι.
ϑήρας δὲ πέρι τιϑὲντι τῷ γομοϑέτῃ τοὺς νόμους,
οὔτε μὴ δηλοῦν ταῦ ϑ᾽ οἷόν τε, οὔτε ἐπὲ πᾶσι τάξεις
καὶ ζημίας ἐπιτιϑέντα,. ἀπειλητικὰ νόμιμα τιϑέναι.
τὶ δὴ δραστέον περὶ τὰὼ τοιαῦτα; τὸν μὲν νομοϑέτην
ἐπαινέσαι καὶ ψέξαι χρεὼν τὰ περὲ ϑήρας, πρὸς τοὺς
τῶν γέων πόνους τε καὶ ἐπιτηδεύματα. τὸν δ᾽ αὖ
4...».3.4.κ0. Ὲ ΤΒΟΤΙΒΥΒ 118. ὙῊ, 975
νέον ἀκούσαντα, πείϑεσϑαι" καὶ μὴϑ' ἡδονὴν μήτε
πόνον ἐξείργειν αὐτόν. τῶν δὲ περὶ ἕκαστα ἀπειλη-
ϑέντων μετὰ ζημίας χαὶ γομοϑετηϑέντων, τὰ μετ
ἐπαίνου ῥηθέντα μᾶλλον τιμᾷν, καὶ πρησιοχϑονδ
ἀποτελεῖν. τούτων δὴ προῤῥηθέντων, Ξῆς ἂν γί-
γνοιτο ἔμμετρος ἕπαιγος ϑήρας καὶ ψό γος" “ἥτις μὲν
ελτίου ἀποτελεῖ, τῆς ψυχὰς τῶν νέων ἐπαινοῦν-
ι ς ἢ
τος" πεχῦσμι δὲ ἢ τἀναντία. λέγωμεν τοίνυν τὸ μετὰ
τοῦτο ἑξῆς προσαγορεύοντες δι᾽ εὐχῆς τοὺς. ψέους,
φίλοι, εἰϑ᾽ ὑμᾶς μήτε τὶς ἐπιϑ' υμία μὴτ' ἔρως τῆς περὶ
ϑάλατταν ϑήρας ποτὲ λάβοι, μηδὲ ἀγκριστείας" μηδ᾽
ὅλως τῆς τῶν ἐνύδρων ζώων, μήτε ἐγρηγορόσι μὴτε
εὕδουσι κύρτοις ἀργὸν ϑήραν διαπονουμένοις. μη
αὖ ἄγρας ἀνθρώπων κατὰ θάλατταν, λῃστείας “τὲ
ἵμερος ἐπελϑὼν ὑμῖν, ϑηρευτὰς ὠμοὺς καὶ ἀνόμους
ἀποτελοῖ. κλωπείας δ᾽ ἐν χώρᾳ καὶ πόλει μηδὲ εἰς τὸν
ἔσχατον ἐπέλθοι νοῦν ἅψασϑαι. μηδ᾽ αὖ πτηγῶν
ϑήρας αἱμύλος ἔρως οὐ σφόδρα ἐλευϑέριος ἐπέλθοι
τινὰ γέων. πεξῶν δὴ μόνον ϑήρευσίς τὲ καὶ ἄγρα
λοιπὴ τοῖς παρ᾽ ἡμῖν ἀϑληταῖς. ὧν ἡ μὲν τῶν εὑδόν-
τῶν αὖ κατὰ μέρη, γυκτερεία κληϑεῖσα, ἀργῶν ἂν-
δρῶν, οὐκ ἀξία ἐπαίνου" οὐδ᾽ ἢ τῶν διαπαύματα πό-
γῸ» ἔχουσα, ἄρπυσί τὸ καὶ πάγαις ἀλλ᾿ οὐ φιλοπόνου
ψυχῆς νίκῃ χειρουμένων τὴν ἄγριον τῶν ᾿ϑηρίων ῥώ-
μῆν. μόνη δὴ πᾶσι λοιπὴ καὶ ἀρίστη ἡ τῶν τετρᾶ-
πόδων ἵ ἵπποις καὶ κυσὶ καὶ τοῖς ἑξαυτῶν ϑήρα σώμα-
σιν" ὧν ἁπάντων κρατοῦσι δρόμοις καὶ πληγαῖς καὶ
βολαῖς, αὐτόχειρες 'ϑηρεύοντες, ὅσοις ἀνδρείας τῆς
ϑείας ἐπιμελές. τούτων δὴ πάντων ἔπαινος μὲν πέρι
5.2
276 ΡΙΑΥΤΟΝΙΒ5 κ᾿
καὶ ψόγος, ὅ διῃϑημένος ἂν εἴη λόγος" νόμος δὲ ὅδε"
τούτους μηδεὶς ἱεροὺς ὄντως ϑηρευτὰς κωλυέτω, ὅ-
που καὶ ὅπηπερ ἄν ἐθέλωσι κυνηγετεῖν. νυκτε-
ρῥευτὴν δὲ κυσὶ καὶ πλέκταις πιστὸν μηδεὶς μηδέποτε
ἐάσῃ μηδαμοῦ ϑηρεῦσαι. τὸν ὀρνιϑεύτην δὲ ἐν ἀ-
γροῖς μὲν καὶ ὄρεσι μὴ κωλυέτω, ἐν ἐργασίμοις δὲ
καὶ ἱεροῖς ἁγίοις, ἐξειργέτω ὃ προστυγχάνων. ἐνυ-
γροθηρευτὴν δὲ, πλὴν ἐν λιμέσι καὶ ἱεροῖς ποτα-
μοῖς τε καὶ ἕλεσι καὶ λίμναις, ἐν τοῖς ἄλλοις ὃε.,:.:ἘῈ:
ἔστω θηρεύειν, μὴ χρώμενον ὁπῶν ἀναϑολώσει μό-
γον. νῦν οὖν ἤδη πάντα χρὴ φάναι τέλος ἔχειν τάγε
παιδείας πέρε νόμιμα, ΚΑ. Καλῶς ἂν λέγοις.
μιδ:8. [ΒΕ ΤΕΘΙΒΥΘ 11βΒ. ΨΗ|. ὩΠ7'
---
---ο τισι με θοιδυιδυδισισυασετιι..-----.--Ο-ΞΞ-ςςςς-ς-ς-ςςς-ςς-ς
ΠΙἉΑΤΏΝΟΣ
ππ Νπ ΟΡ
[ἐ .
ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ͂Σ
ΖΙΑΛΟΙΓΟΣ ΟἽἿΙ͂ΖΟΟΣ.
γΥ " ᾿ ΑΝ ΜΘΡΈΔΕ, γε ᾿ Ἂ "
Ἵ᾽ ΟΥ̓́ΤΩΝ μὴν ἐχόμεγά ἐςι, τάξασθαι μὲν καίνομο
, .ς 1] ᾿ »Ὃ -“- τῳ «
ϑετήσασϑ αιἑορτὰς μετὰ τῶν ἐκ “Ζελφῶν μαντειῶν" αἱ-
τινες ϑυσία: καὶ ϑεοῖς οἵστισιν ἄμεινον καὶ λῷο» ϑυ-
- 959 Ἁ») .
οὐσῃ τῇ πόλει γίγνοιτ᾽ ἄν. πότε δὲ καὶ πόσαι τὸν ἄρι-
ι , } »-ἷ 2
ϑμὸν, σχεδὸν ἔσως ἡμέτερον ἂν νομοϑετεῖν ἔγιὰά γ᾽ αὐ-
- ᾿ ᾿ 3 ,
τῶν εἴη. Καὶ. Τύχ ἂν τὸν ἀριϑμόν. .46. Τὸν ἀριϑμὸν
᾽ »ν 3» ν᾽ Ὁ ᾿ ΄
δὴ λέγωμεν πρῶτον. ἔστωσαν γὸρ τῶν μὲν πέντε καὶ
ἑξήκοντα καὶ τριακοσίων μηδὲν ἀπολείπουσαι" ὅπως
}Ὰ γ , 5 ᾿] [ω ὃχ ᾿ΝΦ ΣΝ
ἂν μέα γέ τις ἀρχὴ ϑύῃ ϑεῶν ἢ δαιμόνων τινὶ ἀεὶ,
ὑπὲρ πύλεώς τε καὶ αὐτῶν καὶ κτημάτων. ταῦτα δὲ
ξυνελϑόντες ἐξηγηταὶ καὶ ἱερεῖς, ἱέρειαέ τὲ καὶ μᾶν-
᾿ ᾿ ι ᾽
τεις μετὰ νομοφυλάκων, τυαξάντων ἃ παραλείπειν
ἀνάγκη τῷ νομοϑέτῃ. καὶ δὴ καὶ αὐτοῦ τούτου χρὴ
-“ Υ Υ
γέγνεσθϑαι ἐπιγνώμονας τοῦ παραλειπρμέγου τουτοῦυς
278 ΡΙΑΤΟΝΙΒ «.ἅ,».839.8.
5 ι ἄδην ς ἂς »- ι
τοὺς αὐτοὺς. ὃ μὲν γὰρ δὴ νόμος ἐρεῖ δώδεκα μὲν
ἃ ᾿ ἘΣ ω , » δ ἂν ε ΠΣ.
ἑορτὰς εἶναι τοῖς δώδεκα ϑεοῖς, ὧν ἂν ἢ φυλὴ ἑχιί-
στὴ ἐπώνυμος ἢ, ϑύοντας τούτων ἑκάστοις ἔμμηνα
Ἑ- ι Υ πον ἐὺ -Ὁ Π ᾿, ;
ἱερὰ, χοροὺς τὸ καὶ ἀγῶνας μουσικοὺς. τοὺς δὲ γυ-
Α ,Ὶ »-Ό΄᾽ ᾿ »
μνικοὺς κατὰ τὸ πρέπον προσνέμοντας τοῖς ϑεοῖς τὸ
3 -“ -»Ὕ
αὐτοῖς ὅμα καὶ ταῖς ὥραις ἑκάσταις" γυγαικείος τὲ
ς [“] "»᾿Ὄ᾿ [σ] .
ἑορτὰς, ὅσαις χωρὶς ἀνδρῶν προσήκει καὶ ὁσαις μὴ,
διανέμοντας. ἕτι δὲ χαὶ τὸ τῶν γϑονίων, καὶ ὅσους
Ἵ 39 Π - ᾿
αὖ ϑεοὺς οὐρανίους ἐπογομάστεον, καὶ τὸ τῶν» του-
δ ῃ ᾿ ΣῚ
τοῖς ἑπομένων», οὐ ξυμμικτέον" ἀλλὰ γωριστέον ἐν
- "- Υ͂ Ὲ - γ ᾿ "
τῷ τοῦ Πλούτωνος μηνὶ τῷ δωδεκάτῳ, κατ τὸν
5 ,
γόμον ἀποδιδόντας. καὶ οὐ δυσχεραντέον πολεμι-
“ 5 ᾿ , Ὁ τ .2 ᾿ ͵
κοῖς ἀνθρώποις τὸν τοιοῦτον Θεὸν, ἀλλὰ τιμητεοῦ,
- τ Ἱ
ὡς ὄντα ἀεὶ τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει ἄριστον. κοι-
ι 3 , τ'
γωνία γὰρ ψυχῇ καὶ σώματι, διαλύσεως οὐ ἔστιν ἣ
κρεῖττον, ὡς ἐγὼ φαίην ἂν, σπουδῇ λέγων. πρὸς
. 1] ᾿ »"
τούτοις δὲ, διάνοιαν χρὴ σχεῖν τοὺς διαιοήσοντας
νΘ »"Ὕ - ς ἵ ἐτῶν, ΞΘ ε ͵ εἰ
ἱχαγῶς ταῦτα τοιάνδε, ὡς ἐσϑ' ἡμῖν ἢ πόλις οἵαν
μὰ « »"΄
ὀὐκ ἄν τις ἑτέραν εὕροι τῶν νῦν, περὶ χρόνου σχο-
"“ω »“" 5] - -"Ὗ ι 3 κ᾿
λῆς καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐξουσίας. δεῖ δὲ αὐτὴν, καὶ
Π ε, Ἵ - Ὁ - " 3 ΄
ϑάπερ ἕνα ἄνϑρωπον, ζῇν εὖ. τοῖς δὲ εὐδαιμόνως
-΄Ὁ « Υ 5 - ΄ ν ΒῚ
ζῶσιν ὑπάρχειν ἀνάγκη πρῶτον, τὸ μήτε αὐτοὺς ἂ-
ὃ »- [λλ , ἐπυῦδχυξ “ἢ 3 κι ἡ δ 09
δικεῖν ἄλλους, μὴτε ὕφ᾽ ἑτέρων αὐτοὺς ἀδικεισώαι.
3 ΄ "»- 2
τούτοιν δὲ τὸ μὲν, οὐ πάνυ χαλεπόν" τοῦ δὲ μὴ ἀ-
δικεῖσθαι κτήσασϑαν δύναμιν, παγχάλεπον. καὶ
5 ΕΥ) 3. .ἡ ᾿ ων ὧν Ε)} ,
οὐκ ἔστιν αὐτὸ τελέως σχεῖν ἄλλως, ἢ τελέως γενό-
5 Ἵ ι κ -Ὁ- ΕῚ ᾿ Ἁ ᾿ ες ,
μενον ἀγαϑόν. ταυτὸν δὴ τοῦτο ἐστὶ καὶ πόλει ὑπάρ-
5
χειν. γενομένῃ μὲν ἀγαϑῇ, βίος εἰρηνικός" πολεμε-
. 3») δι. .5
κὁς δὲ ἔξωθέν τὸ καὶ ἔνδοϑεν, ἂν ἢ κακή. τούτων δὲ
-
"
Β.9.ἅ, Ὲ ΤΕΘΙΒΥΘ 118. ὙΠΠ. 279
ταὑτῃ σχεδὸν ἐγόντων, οὐκ ἐν πολέμῳ τὸν πόλεμον
ἑκάστοις γυμναστέον, ἀλλ᾽ ἐν τῷ τῆς εἰρήνης βίῳ.
δεῖ τοίνυν πόλιν ἑκάστου μηνὸς νοῦν κεκτημένην
στρατεύεσθαι μὴ ἔλαττον μιᾶς ἡμέρας, πλείους δὲ,
ὡς ἂν καὶ τοῖς ἄρχουσι ξυνδοχῇ" μηδὲν χειμῶνας ἢ
καύματα διευλαβουμένους: αὐτοὺς τε ἅμα καὶ γυ-
γαΐχας καὶ ποαῦδας, ὅταν ὡς πανδημέίαν ἐξάγειν δόξῃ
τοῖς ἄρχουσι, τότε δὲ καὶ κατὰ μέρη" καΐ τινὰς ἀεὶ
παιδιὸς μηχανᾶσθαι καλὰς ἅμα ϑυσίαις, ὅπος ἂν
γίγνωνται μάχαν τιψὲς ξορταστικαὶ, μιμούμεναι τοὺς
πολεμικὰς ὅτὶ μάλιστα ἐναργῶς μάχας. νικητήρια
δὲ χαὶ ἀριστεῖα ἑκάστοισι τούτων δεῖ διανέμειν"
ἐγκώμια τὸ καὶ ψόγους ποιεῖν ἀλλήλοις, ὅποϊός τις
“ἂν ἕκαστος γίγνηται κατά τε τοὺς ἀγῶνας, ἐν παντέ
τε αὖ τῷ βίῳ: τόν τε ἄριστον δοκοῦντα εἶναι κο-
δμυδωνονς καὶ τὸν μὴ, ψέγοντας. ποιητὴς δὲ ἔστω τῶν
τοιούτων μὴ ἅπας" ἀλλὰ γεγονὼς πρῶτον μὲν μὴ
ἔλαττον πεντήκοντα ἐτῶν" μηδ᾽ αὐτῶν ὅπόσοι ποίη-
σιν μὲν καὶ μοῦσαν ἱκαγῶς κεκτημένοι ἐν αὑτοῖς εἰσι,
καλὸν δὲ ἔργον καὶ ἐπιφανὲς μηδὲν δράσαντες πώ-
ποτε" ὅσοι δὲ ἀγαϑοὲ τε αὐτοὶ καὶ τίμιοι ἐν τῇ πό-
λει, ἔργων ὄντες δημιουργοὶ καλῶν, τὰ τῶν τοιούτων
ἀδέσϑω ποιήματα, ἐὰν μὴ καὶ μουσικὰ πεφύπῃ.
κρίσις δὲ αὐτῶν ἔστω παρά τε τῷ παιδευτῇ καὶ τοῖς
ἄλλοις νομοφύλαξι, τοῦτο ἀποδιδόντων αὐτοῖς γέ-
ρας, παῤῥησίαν ἐν μούσαις εἶναι μόνοις, τοῖς δὲ ἄλ-
λοις μηδεμέαν ἐξουσίαν γίγνεσθαι" μηϑὲέ τινὰ τολ-
μὰν ἄδειν ἀδόκιμον μοῦσαν, μὴ κρινάντων τῶν γο-
μοφυλάκων, μηδ᾽ ἂν ἡδίων ἢ τῶν Θαμύρου τε καὲ
280 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἔν. δϑο.κ ὁ.
᾿Ορφείων ὕμνων" ἀλλ ὕσώ τε ἱερὰ ἀριϑέντα ποιὴμα-
το ἐδόϑη τοῖς ϑεοῖς, καὶ ὅσα ἀγαθῶν ὄντα ἀνδρῶν
ψέγοντα ἢ ἐπαινοῦντα τινὰς, ἐκρέϑη μετρίως δρᾷν
τὸ τοιοῦτον. τιὰ αὐτὰ δὲ λέγω στρατείας τε πέρι χαὶ
τῆς ἐν ποιήσεσν παθόῥησέας, γυναιξί τε καὶ ἀνδράσιν
ὁμοίως γίγνεσϑαι δεῖν. χρὴ δὲ ἃ ἀναφέρειν παραδει-
χγύντα ἑαυτῷ τὸν νομοϑέτην τῷ λόγῳ" φέρε, τίνα
ποτὲ τρέφω, τὴν πόλιν ὅλην παρασκευάσας; ἀρ᾽
οὐκ ᾿ἀϑλητὰς τῶν μεγίστων ἀγώνων, οἷς ἀγταγωνι-
σταὶ μυρίοι ὑπάρχουσι; αὶ πάνυ 78, φαίη τὶς ἂν,
ὑρϑῶς λέγων. “2 δῆτα; εἰ πύκτας ἢ παγκρατια-
στὰς ἐτρέφομεν, ἢ τι τῶν τοιούτων ἕτερον ἄγωνι-
σμάτων. ἀϑλοῦντας, ὦρα εἰς αὐτὸν ἂν ἀπηντῶμεν
τὸν ἀγῶνα, ἐν τῷ πρόσϑεν χρόνῳ οὐδενὶ καϑ᾽ ἡμέ-
ραν προσμαχόμενοι; ἢ πύκται 7ε ὄντες, παμπόλλας
ἂν ἡμέρας ἔμπροσϑεν τοῦ ἀγῶνος ἐμανϑάνομέν τὸ
ἂν μάχεσϑαι καὶ διεπονούμεϑα, μιμούμενοι σιάντα
ἐχεῖνα ὁπόσοις ἐμέλλομεν εἰς τότε χρήσεσϑαι περὶ
τῆς ίδης διαμαχόμενοι; ; καὶ ὡς ἐγγύτατα τοῦ ὁμοί-
ου ἰόντες, ἀντὶ ἱμάντων σφαέρας ἂν περιεδούμεϑα,
ὅπως αἵ πληγαὶ τὲ καὶ αἵ τῶν πξηλέμι εὐλάβειαν
διεμελετῶντο εἰς τὸ δυνατὸν ἱ ἱκανῶς; εἴτὲ τις ἡμῖν
συνέβαινε συγγυμναστῶν ἀπορία πλείων, ἀρ ἂν,
διεδαυκαρέ τὸν τῶν ἀγοήτων 7έλωτα, οὐκ ἂν ἐτολμῶ-
μὲν κρεμαννὺύντες εἴδωλον ἃ ψυχον γυμνάξεσϑαι πρὸς
αὐτό; καὶ ἔτι πάντων τῶν τε ἐμψύχων καὶ τῶν ἀψύ-
ζων ἀπορήσαντες ποτὲ, ἐρημέῳ συγγυμναστῶν ἀρά
78 οὐκ ἐτολμήσαμεν ἂν αὐτοὶ πρὸς ἡμῶς αὐτοὺς
θκιαμοαχεῖν ὄγτως; ἢ τί ποτε ἄλλο τὴν τοῦ χείρονο-
͵
Δ..)».851.., Ὲ ΠΕΟΙΒΥ͂Β 118. ὙΠ. 284
΄“
᾿ μεῖν μελέτην ἂν τις φαΐη γεγονέναι; ; ΚΛΟΣ δ χεδὸν,
ὦ ξένε, οὐδὲν ἀλλό γε πλὴν τοῦτο αὐτὸ ὁ σὺ νῦν ἐ-
φιθεγξ αἰ. 4Θ. αἰ οὖν; τὸ τῆς πόλεως ἡμῖν μάχιμον ἢ
χεῖρόν τι παρασκευασάμενον τῶν τοιούτων ἄγωγι-
στῶν, εἰς τὸν μέγιστον τῶν ἀγώνων ἑκάστοτε τολμή-
σεε παριέναι, διαμαχόμενον περὶ ψυχῆς τε καὶ παί-
δων καὶ χρημάτων καὶ ὅλης τῆς πόλεως; καὶ ταῦτα
δὴ φοβηϑεὶς αὐτῶν ὃ νομοϑέτης τὰ πρὸς ἀλλήλους
γυμνάσια μὴ φαΐνηται τισὶ γελοῖα, οὐκ ἄρα νομο-
ϑετήσει στρατεύεσθαι, προστάττων μάλιστα μὲν
ἑκάστης ἡμέρας τά γὲ σμικριὺὶ χωρὶς τῶν ὅπλων, χο-
ροὺς τε εἰς ταῦτα ἅμα καὶ γυμναστικὴν πᾶσαν ξυν-
τείνων, τὰς δὲ οἷἵομ τινιὶς μείζους τὸ καὶ ἐλάττους
γυμνασίας μὴ ἔλαττον ἢ κατὰ μῆνα ἕκαστον ποι-
εἶσθαι προστάξει, ἁμίλλας τὸ πρὸς, ἀλλήλους ποιου-
μένους κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν, ἐπὶ κατάληψιν χω-
ρων ἁμιλλωμένους καὶ ἐνέδρας" καὶ πᾶσαν μιμου-
μέγους τὴν πολεμικὴν ὄντως, σφοϊρομαχεῖν τὲ καὶ
βολαῖς, ὡς ἐγγύτατα τῶν ἀληϑῶν χρωμένους ὕποκι»-
“δύγοις βέλεσιν; ; ὅπως μὴ παντάπασιν ἄφοβος ἡ πρὸς
ἀλλήλους γέγνηται παιδιὰ, δείματα δὲ παρέχῃ; κα
τινα τρόπον δηλοῖ τόν τὲ εὔψυχον καὶ τὸν μὴ" καὶ
τοῖς μὲν τιμάς, τοῖς δὲ καὶ ἀτιμέως διανέμων ὀρϑῶς,
τὴν πόλιν ὅλην εἰς τὸν ἀληϑινὸν ἀγῶνα διὰ βέου
παρασκευάζῃ χρησίμην. καὶ δὴ καί τινος ἀποϑανγόν-
τος, οὕτως ὡς ἀκουσίου τοῦ φόνου γενομένου, τιϑῆ,
τὸν ἀποχτείναντα, κατὰ γόμον καϑ αρϑέντοα, καϑα»
ρὸν εἶναι χεῖρας" ἡγούμενος, ἀνθρώπων μὲν τελευ-
τησάντων μὴ πολλῶν, ἑτέρους πάλιν οὐ χεέρους φὺ-
289 ΡΙΑΤΟΝΙΘΒ Ῥ.«ς.8.6.
σεσϑαι' φόβου δὲ οἷον τελευτήσαντος ἐν πᾶσι τοῖς
τοιούτοις, βάσανον οὐχ εὑρήσειν τῶν τὲ ἀμεινόγων
καὶ χειρόνων" οὐ σμιπρῷ πόλει μεῖζον κακὸν ἐχείγου.
ΚΑ. ξυμφαῖμεν ἂν ἡμεῖς γε, ὦ ξένε, τὰ τοιαῦτα δεῖν
καὶ νομοϑετεῖν καὶ ἐπιτηδεύειν πόλιν ἅπασαν. ΑΘ.
᾿οὸ οὖν γιγνώσκομεν ἅπαντες τὴν αἰτίαν διότι ποτὲ
γῦν ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία καὶ ἀγωνία
σχεδὸν οὐδαμἢ οὐδαμῶς ἐστιν, εἰ μὴ πάνν τι σμι-
κρά; ἢ φῶμεν δ ἀμαϑέαν τῶν πολλῶν καὶ τῶν τι-
ϑέντων αὐτοῖς τοὺς τόμους; ΚΑῚ. τάχ ἄν. 46.
Οὐδαμῶς, ὦ μακάριε Κλεινία. δύο δὲ χρὴ φάναι
τούτων αἰτίας εἶναι, καὶ μάλα ἱκανάς. Κὶ. Ποίας;
4.0. Τὴν μὲν, ὑπ᾽ ἔρωτος πλούτου, πάντα χρόνον
ἄσχολον ποιοῦντες τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι, πλὴν
τῶν ἰδίων κτημάτων, ἐξ ὧν κρεμαμένη πᾶσα ψυχὴ
πολίτου παντὸς οὔκ ἂν ποτε δύναιτο τῶν ἄλλων ἐ-
πιμέλειαν ἴσχειν, πλὴν τοῦ καϑ' ἡμέραν κέρδους"
καὶ ὃ, τι μὲν πρὸς τοῦτο φέρει μάϑημα ἢ καὶ ἐπι-
τήδευμα, ἰδίᾳ πᾶς μανϑάνειν τὲ καὶ ἀσκεῖν ἕ-
τοιμότατός ἐστι τῶν δὲ ἄλλων καταγελᾷ. τοῦτο
μὲν, ἕν, καὶ ταύτην μίαν αἰτίαν χρὴ φάναι τοῦ μὴτϑ
τοῦτο μὴτ᾽ ἄλλο μηδὲν καλὸν κἀγαϑὸν ἐθέλειν ἐπι-
τήδευμα πόλιν σπουδάζειν, ἀλλὰ διὰ τὴν τοῦχρυ-
σοῦ τε καὶ ἀργύρου ἀπληστίαν, πᾶσαν μὲν τέχνην
καὶ μηχανὴν, καλλίω τὲ καὶ ἀσχημονεστέραν ἐθέλειν
ὑπομένειν τεάντα ἄνδρα, εἰ μέλλει πλούσιος ἔσεσϑαι,
καὶ πρᾶξιν πράττειν ὅσιόν τε καὶ ἀνόσιον, καὶ πιάν-
τως αἰσχρὰν, μηδὲν δυσχεραύνοντα, ἐὰν μόνον ἕχὴ
δύγαμιν καϑάπερ ϑηρίῳ τοῦ φαγεῖν παντοδαπὶὰὼὰ
ν».85 5.5.0... ὍΒΚ ΓΈΘΙΒΥΘ 118. ὙΠΠ, 983
καὶ πιεῖν ὡσαύτως, καὶ ἀφροδισίων πᾶσαν πάντως
παρασχεῖν πλησμονήν. ΚΑ. ᾽Ορϑῶς. 46. Αὕτη μὲν
τοίνυν, ἣν λέγω, μέα κείσϑω διακωλύουσα αἰτία,
τοῦ μήτε ἄλλο καλὸν, μήτε τὰ πρὸς τὸν πόλεμον ἵ-
κανῶς ἐῶσα ἀσκεῖν τὰς πόλεις, ἀλλ᾽ ἐμπόρους τε καὶ
γαυκλήρους καὶ διακόνους πάντως τοὺς φύσει χο-
σμίους τῶν ἀνθρώπων ἀπεργαζομένη" τοὺς δὲ ἂν-
δρείους, λῃστὸς καὶ τοιχωρύχους καὶ ἱεροσύλους καὶ
πολεμικοὺς καὶ τυραννιποὺς ποιοῦσα" καὶ μάλ᾽ ἐνέο-
τε οὐκ ἀιρυυεῖς ὄντας, δυστυχοῦν τάς 78 μήν. 1 Α.
“Πῶς λέγεις; 40. Πῶς μὲν οὖν αὐτοὺς οὗ λέγοιμ᾽ ἂν
τοπαράπαν δυστυχεῖς, οἷς γε ἀνάγκη διὸ βίου πει-
νῶσι τὴν ψυχὴν ἀεὶ τὴν αὑτῶν διεξελθεῖν; Ι(ΛΔ Αὕ-
τή μὲν τοίνυν μία" τὴν δὲ δὴ δευτέραν αἰτέαν τίνα
λέγεις, ὦ ξένε; 46. Καλῶς ὑπέμνησας. ΙΚ(2Χ1. Αὕτη
μὲν δὴ, φὴς σὺ, μέα διὰ βίου ἄπληστος ζήτησις, π πα-
ρέχουσα ἄσχολον ἕκαστον, ἐμπόδιος γίγνεται τοῦ
μὴ καλῶς ἀσκεῖν τὰ περὲ τὸν πόλεμον ἑκάστους. ὅ-
στω" τὴν δὲ δὴ δευτέραν λέγε. «490. Μῶν οὐ λέγειν
ἀλλὰ διατρέβειν δοκῶ δὲ ἀπορίαν; ΙΚ4. Οὔκ: ἀλλὰ
οἷον μισῶν δοκεῖς ἡμῖν κολάξειν τὸ τοιοῦτον ἦϑος
μᾶλλον τοῦ δέοντος, τῷ ἀπ ουνηεν λόγῳ. «46.
Κάλλιστα, ὦ ξένοι, ΕῸ ατε" χαὶ τὸ μετιὶὰ τοῦτο
ἀκούοιτ' ἂν, ὡς ἔοικε. ΚΑ. «Ἵέγε μόνον: 46. Τὰς
οὖν πολιτείας ἔγωγε αἰτέας εἶναι φημὶ ἃς πολλάκις
εἴρηκα ἐν τοῖς πρόσϑεν λόγοις, δημοκρατέαν καὶ ὁ-
λιγαρχίαν, καὶ τυραννίδα. τούτον γιὺρ δὴ πολιτεία
μὲν, οὐδεμία, στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ᾽ ἂν ὁρ-
ϑότατα. ἑκόντων γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία, ἀλλ ἀκόντων
284 ῬΙΑΊΤΟΝΙΒ β.ε.0.8 33,38,
΄ω᾿
ἑχοῦσα ἄρχει σὺν ἀεί τινε βίᾳ, φοβούμενος δὲ ἂρ-
χων ἀρχόμενον, οὔτε καλὸν οὔτε πλούσιον, οὔτε ἰ-
σχυρὸν οὔτ᾽ ἀνδρεῖον, οὔτε τοπαρθταν πολεμικὸν
ἑκὼν ἐάσει γίγνεσϑαι ποτέ. ταῦτ᾽ οὖν ἐστὶ τὰ δύο,
πάντων μὲν σμικροῦ διαφερόντως αἴτια, τούτων δ᾽
οὖν ὄντως διαφέρει. τὸ δὲ τῆς νῦν πολιτείας » γο-
μοϑετούμενοι λέγομεν, ἐκπέφευγεν ἀμφότερα. σχο-
λὴν τὸ γὰρ ἄγει που μεγίστην, ἐλεύϑεροί τε ἀπ᾽ ἀλ-
λήλων εἰσί. ι φιλοχρήματοι δὲ ἥκιστ᾽ ἂν, οἶμαι, ν-
γνοιγτ ἂν ἐκ τούτων τῶν νόμων. ὡστ᾽ εἰκότως ἅμα
καὶ κατὰ λύγον ἡ τοιαύτη κατάστασις πολιτείας μό-
γῆ δέξαιτ᾽ ἂν τῶν νῦν τὴν διαπερανϑεῖσαν παιδείαν
τὲ ἅμα καὶ παιδιὰν πολεμικὴν ἀποτελεσϑεῖσαν ὁρ-
ϑῶς τῷ λόγῳ. Κα. Καλῶς. 49. ᾿ρ' οὖν οὐ τοὗτοις
ἐφεξῆς ἐστε, μνησϑῆναν ποτὲ περὶ ἁπάντων τῶν ἀ-
γώνων τῶν γυμνικῶν; ὡς ὅσα μὲν αὐτῶν πρὸς πόλε-
μον» ἐστὶν ἀγωνίσματα ἐπιτηδευτέον, καὶ ϑετέον ἐ-
ϑλα νικητήρια: ὅσα δὲ μὴ, χαίρειν, ἐατέον; ἃ δ᾽ ἐστὶν
ἐξ ἀρχῆς, ἄμεινον ῥηθῆναί τὲ καὶ γομόϑετηϑθῆναι.
καὶ πιρῶτον μὲν τιὰ περὶ δρόμον καὶ τάχος ὅλως ἀρ
οὐ ϑετέον; ΚΔ. Θετέον. 46. ἼἘστι γοῦν πάντων
πολεμικώτατον ἢ σώματος ὀξύτης πάντως" ἢ μὲν,
ἀπὸ τῶν ποδῶν, ἡ δὲ καὶ ἀπὸ τῶν χειρῶν. φυγεῖν
μὲν καὶ ἑλεῖν, ἡ τῶν ποδῶν" ἡ δ᾽ ἐν ταῖς συμπλο-
καῖς μάχη καὶ σὕστασις, ἰσχύος καὶ δώμης δεομένη.
ΚΑ. 1 μήν; 46. Οὐ μὴν χωρίς γε ὅπλων οὐδετέρα
τὴν μεγίστην ἔχει χρείαν. ΚΑ. Πῶς γὰρ ἄν; 46.
“τασιοδρόμον δὴ πρῶτον ὃ κήρυξ ἡμῖν, καϑάπερ
νῦν, ἐν τοῖς ἀγῶσι παρακαλεῖ" ὃ δὲ εἴσεισιν ὅπλα
5.6.ἃ.6. Π ΤΕΟΤΒΥ 5 118. ΤΊ, 285
ἔχων. ψιλῷ δὲ ἄϑλα οὐ ϑήσομεν ἀγωνιστῇ. πρῶτος
δὲ εἴσεισιν ὃ τὸ στάδιον ἁμιλλησόμενος σὺν τοῖς ὃ-
πλοις" δεύτερος δὲ, ὃ τὸν δίαυλον" καὶ τρίτος, ὃ
τὸν ἐφίππιον" καὶ δὴ καὶ τέταρτος, ὃ τὸν δόλιχον"
καὶ πέμπτος δὲ, ὃν ἀφήσομεν πρῶτον ὡπλισμένον,
ἑξήχοντα μὲν σταδίων μῆκος, πρὸς ἱερὸν ᾿ἀρεώς τι"
καὶ πάλιν βαρύτερον ὁπλίτην ἐπονομάζοντες, λειο-
τέρας δὶ ὁδοῦ διαμιλλώμενον" τὸν δὲ ἄλλον τοξότην
πᾶσαν τοξικὴν ἔχοντα στολὴν, σταδίων δὲ ἑκατὸν
πρὸς υἱπόλλωνός τε καὶ ᾿Ιρτέμιδος ἱερὸν, τὴν δὲ ὁ-
ρῶν τε καὶ παντοίας χώρας ἁμιλλώμενον. καὶ τιϑὲέν-
τες τὸν ἀγῶνα, μενοῦμεν τούτους, ἕως ἂν ἔλθωσιν"
καὶ τῷ νικῶντι τὶὶ νικητήρια δώσομεν ἑκάστων. Καὶ Λ.
᾿Ορϑῶς. 46. Τριττὰ δὴ ταῦτα ἀϑλήματα διανοη-
ϑῶμεν" ἕν μὲν, παιδικῶν" ἕν δὲ, ἀγενείων" ἕν δὲ,
ἀνδρῶν. καὶ τοῖς μὲν τῶν ἀγεννείων τὺ δύο τῶν τρι-
ἂν τοῦ μήκους τοῦ δρόμου Φήσομεν" τοῖς δὲ παισὶ
τὺ τούτων ἡμίσεα, τοξόταις τε καὶ ὁπλίταις ἁμιλλω-
μένοις. γυναιξὴ δὲ, κόραις μὲν ἀνήβοις γυμγαῖς,
στάδιον καὶ δίαυλον, καὶ ἐφίππιον καὶ δόλιχον, ἐν
αὐτῷ τῷ δρόμῳ ἁμιλλωμέναις " ταῖς δὲ τριακαιδεκέ-
τεσι, μέχρι γάμου μὲν οὔσαις κοινωνίας, μὴ μακρό-
τερον εἴκοσιν ἐτῶν, μηδ᾽ ἔλαττον ὀκτωκαΐδεκα " πρε-
πούσῃ δὲ στολῇ ταύτας ἐσταλμένας καταβατέον ἐπὶ
τὴν ἅμιλλαν τούτων τῶν δρόμων. καὶ τὰ μὲν περὶ
δρόμους ἀνδράσι τε καὶ γυναιξὶ ταῦτα ἔστω. Ἰὰ δὲ
κατ ἰσχὺν, ἀντὶ μὲν πάλης καὶ τῶν τοιούτων τανῦν
ὅσα βαρέα, τὴν ἐν τοῖς ὅπλοις μάχην, ἕνα τε πρὸς
ἕγα διαμαχομένους, καὶ δύο πρὸς δύο, καὶ μέχρι.
286 ῬΙΑΤΟΝΙΒ5 ».8.8.44.ε.Ὁ..,
δέκα πρὸς δέκα διαμιλλωμένους ἀλλήλοις. ἃ δὲ τὸν
μὴ παϑόντα ἢ μὴ ποιήσαντα δεῖ νικᾷν, καὶ εἰς ὁπό-
σοι καϑάπερ τῦν ἐν τῇ πάλῃ διε᾽ομοϑετήσαγτο οὗ
περὶ τὴν πάλην αὐτὴν, τί τοῦ καλῶς παλαίοντος ἔρ
70» καὶ μὴ καλῶς, ταὐτὸν δὴ χαὶ τοὺς περὶ ὅπλομο
χίαν ἄκρους παρακαλοῦντας χρὴ τούτους συφγομο-
ϑετεῖν κελεύειν, τίς γιχᾷν ἄρα δίκαιος περὶ ταὑτας
αὖ τὰς μάχας, ὅ, τι μὴ παϑὼν ἢ δράσας" καὶ τὸν
ἡττώμενον ὥσαὑύτως ἥτις διακρίνεν τάξις. ταὐτεὶ δὲ
καὶ περὺ τῶν ϑηλειῶν ἕστω γομοϑετούμενα τῶν μὲ-
χρι γάμου. πελταστικὴν δὲ ὅλην ἀντιστήσαντας δεῖ
τῇ τοῦ παγκρατίου μάχῃ, τόξοις χαὶ πέλταις καὶ ἀ-
κοντίοις, καὶ λίϑων βολῇ, ἔκ χειρός τε καὶ σφε» δό-
γαις ἁμιλλωμόνων" διαϑεμένους αὖ περὶ τούτων γό-
μους, τῷ κάλλιστα ἀποδιδόντι τὼ περὶ ταῦτα γόμιε
μα τὰ γέρα καὶ τὰς »ἷχας διανέμειν. τὸ δὲ μετὰ ταῦ-
τα, ἵππων δὴ περὶ ἀγῶνος γίγνοιτο ἑξῆς ἂν γνομοϑε-
τοὑμενα. ἵππῶν δὲ ἡμῖν χρεία μὲν οὔτὲ τις πολλῶν,
οὔτε πολλὴ, κατά γε δὴ Κρήτην. ὥστε ἀναγκαῖον
καὶ τὰς σπουδὰς ἐλάττους γίγνεσϑαν τὰς τὲ ἐν τῇ
τροφῇ καὶ τὰς περὶ ἀγωνίαν αὐτῶν. ὅοματος μὲν
,
͵ γ ᾿ «
οὖν καὶ τοπαράπαν οὔτέ τὶς τροφεὺς ἡμῖν ἐστιν, οὔ
τέ τις φιλοτιμία πρὸς ταῦτα οὐδενὶ γίγνουτὶ
γον ἔχουσα. ὥστε τούτου μὲν ἀγωνιστιὶς οὖκ ἐπιχώ-
ριον ἕσται τιϑέντας, νοῦν μὴτε ἔχειν μὴτξε δοκεῖν»
κεχτῆσϑαν. μονίπποις δὲ ἀϑλα τιϑέντες; πώλοις τ
ἀβόλοις καὶ τελείων τε καὶ ἀβόλων τοῖς μέσοις, καὶ
αὐτοῖς δὴ τοῖς τέλος ἔχουσι, κατὰ φύσιν τῆς χώρας
ἂν τὴν ἱππικὴν παιδείαν ἀποδιδοῖμεν. ἔστω δὴ τοὺ
ἂν, λό.
ἀν. ».885... ὈΕ ΠΕΟΙΒΥΘ 1.1} ΨΠΠ, 287
τῶν τε αὐτῶν κατὰ νόμον ἀμιλλά τὲ καὶ φιλονεικία,
φυλάρχοις τὲ καὶ ἱππάρχοις δεδομένη κοινὴ κρίσις
ἁπάντων τῶν τε δρόμων αὐτῶν, καὶ τῶν καταβαι-
νόντων μεϑ' ὅπλων. ψιλοῖς δὲ ὅπλων, οὔτ᾽ ἐν τοῖς
γυμνικοῖς, οὔτ᾽ ἐνταῦϑα τιϑέντες ἀγωνίας, ὀρϑῶς
ὃν γομοϑετοῖμεν. τοξότης δὲ ἀφ᾽ ἵππων Κρὴς οὐκ
ἄχφηστος, οὐδ᾽ ἀκογτιστ ἧς. ὥστε ἕστω καὶ τούτων»
παιδιᾶς χάριν ἔρις τε καὶ ἀγωνία. ϑηλ είας δὲ περὲ
τούτων γύμοις μὲν καὶ ἐπιτάξεσιν οὐκ ἄξια βιάζε-
σϑαι τῆς κοινωνίας" ἐὰν δὲ ἐξ αὐτῶν τῶν ἕμπροσϑὲν
σαιδευμάτων εἰς ἔϑος ἰόντων ἡ φύσις ἐνδέχηται καὶ
μὴ δυσχεραίνῃ παῖδας ἢ παρϑένους κοινωνεῖν, ἐᾷν,
καὶ μὴ ψέγειν. ἀγωνία δὴ νῦν ἤδη καὶ μάϑησις γυ-
μνοστικῆς, ὅσα τε ἐν ἀγῶσι καὶ ὅσα καϑ' ἡμέραν δι-
δασκάλων ἐχπογούμεϑα, πάντως ἤδη πέρας ἔχει"
καὶ δὴ καὶ μουσικῆς τὰ μὲν πλεῖστα ὡσαύτως δια-
πεπέρανται. τὰ δὲ δᾳψῳδῶν καὶ τῶν τούτοις ἑπομέ-
νων, καὶ ὅσαι ἐν ἑορταῖς ἀμιλλαι χορῶν ἀναγκαῖαι
γίγνεσθαι, ἀρ βέντων τοὶς ϑεοὶς τε καὶ τοῖς μετὰ
ϑεῶν μῶς καὶ ἡμερῶν καὶ ἐνια ὑπῶν, κοσμηϑῆσον-
ται τότξ, εἴτε τριετηρίδες, εἶτε αὖ καὶ διὰ πέμπτων
ἐτῶν εἴϑ' ὅπη καὶ ὅπως ἔννοιαν διδόντων τῶν ϑεῶν
τάξεος πέρι, διανεμηϑῶσι. τότε καὶ τοὺς μουσικῆς
ἀγῶνας χρὴ προσδοχᾷν κατὰ μέρος ἀγωνιεῖσθαι, τα-
χϑέντας ὗ ὑπό τε ἀϑλοϑετῶν καὶ τοῦ παιδευτοῦ τῶν
γέων, καὶ τῶν νομοφυλάκων, εἰς κοινὸν περὶ αὐτῶν
τούτων συνελϑόντων" καὶ γενομένων νομοθετῶν αὖ-
τῶν, τοῦ τε πότε καὶ τινὲς καὶ μετὰ τίγων τοὺς ἀ-
γῶνας ποιήσονται πευὶ ἁπάντων χορῶν καὶ χορείας,
τ ᾿
098 ΡΙΛΔΤΟΝΙΒ Ὁ.ε.ἂ"ε.
«
τ . 6 »ϑ»Ἥ Ἕ - , ᾿ Ἀ 3
οἷα δὲ ἕκαστα αὐτῶν εἶναι δεῖ κατὰ λόγον καὶ καὶ
9 ι Ἀ 3. Ὁ ᾿ . -Ὁ Π ᾿ ὃ
ῳὡδὰς καὶ καϑ ἀρμονιὰς ῥυϑμοὶς κραϑείσας καὶ ὁρ-
χήσεσι, πολλάκις εἴρηται τῷ πρώτῳ νομοϑέτῃ" κα ϑ᾽
᾿ ᾿ -»ὝὟ , ' »Ἢ
ἃ τοὺς δευτέρους δεῖ μεταδιώκοντας γομοϑετεῖν, χαὶ
τοὺς ἀγῶνας πρεπόντως ἑκάστοις ϑύμασιν ἐν χρό-
γοις προσήκουσι νείμαντας, ἑορτιὸς ἀποδοῦναι τῇ
πόλει ἑορτάζειν. ταῦτα μὲν οὖν καὶ ἄλλα τοιαῦτα
οὔτε χαλεπὸν» γνῶναι τίνα τρόπον χρὴ τάξεως ἐννό-
᾿ 3 Ὁ9 Ε ᾿ 32 ς( »ιυ 5»
μου λαγχάνειν, οὐδ᾽ αὐ μετατιϑέμενα εὐϑα ἢ εγϑα,
μέγα τῇ πόλει κέρδος ἢ ζημίαν ἂν φέροι. ἃ δὲ μὴ
σμικρὸν διαφέρει, πείϑειν τε χαλεπὸν, ϑεοῦ μὲν
τ Ξ Β΄ νη
μάμοτα ἕργον, εἴ πως οἱἵόντε ἢν ἐπιτάξεις αὐτὰς
᾽ Υ -οΣῬ τ 3 Π -μΗ
παρ᾿ ἐκείνου γίγνεσθαι" νῦν δὲ ἀνθρώπου τολμηροῦ
»“᾿ κι 2
χινδυνεύει δεῖσθαι τινὸς, ὃς παῤῥησίαν διαφερόν-
- 2 - ι Ψ δὲ Ὁ
τως τιμῶν, ἐρεῖ τὰ δοκοῦντα ἄριστ᾽ εἰναι πόλει καὶ
πολίταις, ἐν ψυχαῖς διεφϑαρμέναις τὸ πρέπον καὶ
ἑπόμενον πάσῃ τῇ πολιτείᾳ τάττων, ἐναντία λέγων
ταῖς μεγίσταισιν ἐπιϑυμίαις " καὶ οὐκ ἔχων βοηϑὸν
ἀνθρώπων οὐδένα, λόγῳ ἑπόμενος μόνος μόνῳ. ΚΑ.
ὶν αὖ γῦν, ὦ ξένε, λόγον λέγομεν; οὐ γάρ που
᾿ .᾽ 3 ι ι
μανϑάνομεν. 416. Εἰκότως γε. ἀλλὰ δὴ πειράσομαν
ἐγὼ φράζειν ὑμῖν ἔτι τὶ σαφέστερον. ὡς γὰρ εἰς παι-
Ἕ “" Ὕ ᾿
δείαν ἦλϑον τῷ λόγῳ, εἶδον νέους τὲ καὶ νέας ὄμι-
᾽ν ἮΣ
λοῦντας φιλοφρόνως ἀλλήλοις. εἰσῆλθε δὲ με, οἷον
-" »"
εἰκὸς, φοβηθῆναι, ξυννοἠσαντά τι, τὶς χρήσεται τῇ
[ ἢ ΕἸ τ " ᾽ " , 3 -“
τοιαύτῃ πόλει, ἕν ἢ) δὴ νέοι μὲν νέαι τε εὐτραφεις
5 “οὦ“ “1. ᾿ Ἂ ᾿
εἶσι, πόνων τε σφοδρῶν καὶ ἀνελευϑέρων, οἱ μάλι-
εἰ Υ 5 οι ͵ δὲ "τ ᾿Ὶ
στα ὕβριν σβεννύασιν, ἀργοὶ" ϑυσίαι θὲ καὶ ξορται
"Ὁ
καὶ χοροὶ πᾶσι μέλουσι διὰ βίου. τίνα δὴ ποτε τρύ-
,.
᾽μ.356.8.}.9.. ὈΚ 1 ΟΊΒΥΘ 118. ΥΗΙ, 9868
πον ἕν ταύτῃ τῇ πόλει ἀφέξονται τῶν πολλοὺς δὴ
καὶ πολλὰς ἐπιϑυμιῶν εἰς ἔσχατα βαλλουσῶν, ὧν ἂν
ὃ λόγος προστάττῃ ἀπέχεσϑαι, νόμος ἐπιχειρῶν γέ-
γῦεσϑαι. καὶ τῶν μὲν πολλῶν οὐ ϑαυμαστὸν ἐπιϑυ-
μιῶν εἰ κρατοῖ τὰ πρόσϑεν νόμιμα ταχϑέντα. τὸ γὰρ
μὴ πλουτεῖν τε ἐξεῖναι ὑπερβαλλόντως, ἀγαϑὸν πρὸς
τὸ σωφρονεῖν οὗ σμικρόν" καὶ πᾶσα ἡ παιδεία με-
τρίους πρὸς τὰ τοιαῦτ᾽ εἴληφε νόμους. καὶ πρὸς τοὐ-
τοις, ἡ τῶν ἀρχόντων ὄψις, διηναγκασμένη μὴ βλέ-
σειν ἄλλοσε, τηφεῖν δὲ ἀεὶ τοὺς νέους. ταῦτ᾽ οὖν
πρὸς μὲν τὰς ἄλλας ἐπιϑυμίας, ὅσά γε ἀνθρώπινα, μέ--
τρον ἔχει" τὰ δὲ δὴ τῶν ἐρώτων παίδων τε ἀῤῥένων
καὶ ϑηλειῶν, καὶ γυναικῶν ἀνδρῶν, καὶ ἀνδρῶν γυ-
γαικῶν (ὅϑεν δὴ μυρία γέγονεν ἀνθρώποις ἰδίῳ καὶ
ὅλαις πόλεσι κακὰ) πῶς τις τοῦτο διευλαβοῖτ' ἂν
καὶ τέ τεμὼν φάρμακον τούτοις ἑκάστοις, τοῦ του-
οὗτου κινδύνου διαφυγὴν εὑρήσει; » πάντως οὗ ῥᾷ-
διον, ὦ Κλεινία. καὶ γὰρ οὖν πρὸς μὲν ἄλλα οὐκ ὁ--
λέγα ἡ Κρήτη τε ἡμῖν ὅλη καὶ ἡ «Τακεδαίμων βοή-
ϑείαν ἐπιεικῶς οὗ σμικρὰν ξυμβάλλονται, τιϑεῖσφ
γόμους ἀλλοίους τῶν πολλῶν τρόπων" περὶ δὲ τῶν ἐ-
ρώτων (αὐτοὶ γὰρ ἐσμὲν) ἐναντιοῦνται παντάπασιν.
εἰ γάρ τις ἀκολουϑὼῶν τῇ φύσει ϑήσει τὸν πρὸ “αΐου
γόμον, λέγων ὡς ὀρϑῶς εἶχε τὸ τῶν ἀῤῥένων καὶ νέ-
ων μὴ κοινωνεῖν, καϑάπερ ϑηλειῶν, πρὸς μίξιν ἀ-
φροδισίων, μάρτυρα παραγόμεγνορ τὴν τῶν ϑηρίων
φύσιν, καὶ δεικνὺς πρὸς τὰ τοιαῦτα οὐχ ἁπτόμενον
ἄῤῥενα ἄῤῥενος, διὰ τὸ μὴ φύσει τοῦτο εἶναι, τάχ᾽
ἂν χρῷτο πιϑανῷ λόγῳ, καὶ ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν
Ῥιλτ Τὶ ΨΙ: ὲ Ἐ
500 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ς.».857...}.
οὐδαμῶς ξυμφωνοΐ, πρὸς δὲ τοὑτοις; ὃ διὰ παντὸς
φαμὲν δεῖν τὸν νομοϑέτην διατηρεῖν, τοῦτο ἐν τού-
τοις οὐχ ὁμολογεῖ. ζητοῦμεν γὰρ ἀεὶ τί δὴ τῶν τι-
ϑεμένων πρὸς ἀρετὴν φέρει, καὶ τὶ μή. φέρε δὴ,
τοῦτο ἐὰν συγχωρῶμεν καλὸν ἢ μηδαμῶς αἰσχρὸν
»νομοϑετεῖσϑαι τανῦν, τὶ μέρος ξυμβάλοιτ᾽ ἂν πρὸς
ἀρετήν; πότερον ἐν τῇ τοῦ πεισϑέντος ψυχῇ γιγνό-
μενὺν ἐμφύσεται τὸ τῆς ἀνδρείας ἦϑος, ἢ ἐν τῇ τοῦ
πείσαντος, τὸ τῆς σώφρογος ἰδέας γένος; ἢ ταῦτα
μὲν οὐδεὶς ἂν πεισϑείη ποτὲ, μᾶλλον δὲ ἅπαν τοὐ-
του τοὐγαντίον, τοῦ μὲν ταῖς ἡδοναῖς ὑπείκοντος
καὶ καρτερεῖν οὐ δυναμένου ψέξει πῶς τὴν μαλακί-
αν, τοῦ δ᾽ εἰς μίμησιν. τοῦ ϑήλεος ἰόντος τὴν τῆς εἰ-
κπόγος ὁμοιότητα ἀρ' οὐ μέμψεται; τίς οὖν ἀνϑρώ-
στῶν τοῦτο ὃν τοιοῦτον γομοϑετήσει, σχεδὸν οὐδεὶς,
ἔχων γε ἐν τῷ νῷ νόμον ἀληϑῆ. πῶς οὖν φαμὲν ἄλη-
ϑὲς τοῦτο εἶναι, τὴν τῆς φιλίας τε καὶ ἐπιϑυμίας
ἅμα καὶ τῶν λεγομένων ἐρώτων φύσιν ἰδεῖν ἄνα-
γκαῖΐῖον, εἶ μέλλει τὶς ταῦτα ὀρϑῶς διανοηϑὴσε-
σθαι; δύο γὰρ ὄντα αὐτὸ, καὶ ἐξ ἀμφοῖν τρίτον
ἄλλο εἶδος ἕν ὄνομα περιλαβὸν, πᾶσαν ἀπορίαν καὶ
σκότον ἀπεργάζεται. ΚΑ. Πῶς; «4. Φίλον μέν
που καλοῦμεν ὃ ὅμοιον ὁμοίῳ κατ ἀρετὴν, καὶ ἴσον
ἴσῳ" φίλον δ᾽ αὖ καὶ τὸ δεύμενον, τοῦ πϑοπλου-
τηχότος, ἐναντίον ὃν τῷ γένει. ὅταν δὲ ἑκάτε-
90» γέγνηται σφοδρὸν, ἕ ἔρωτα ἐπονομάζομεν. ΚΑ.
᾿Ορϑῶς. Α10. Φιλία τοίνυν, ἢ μὲν ἀπὸ ἐναν»-
τέων», δεινὴ καὶ ἀγρία, καὶ τὸ κοινὸν οὐ πολλάκις
ἔχουσα ἐν ἡμῖν" ἡ δ᾽ ἐκ τῶν ὁμοίων, ἡμερός τε
͵
ο.ἂ.. ΕΚ ΤΕΘΙΒΥΘ 118. ὙἹἱΙΠΗ, ᾿ς 904
καὶ κοινὴ διὰ βίου. μικτὴ δὲ ἐκ τούτω; γενομένη,
πρωτον μὲν καταμαϑεῖν οὐ ῥᾳδίᾳ τί ποτε βούλοιτ᾽
ἂν αὑτῷ γενέσϑαι τὸν τρίτον ἔρωτα τὶς ἔχων τού-
των ἕπειτα εἰς τοὐναντίον ὑπ ἀμφοῖν ἑλκόμεγος
ἀπορεῖ, τοῦ μὲν, κελεύοντος τῆς ὥρας ἅπτεσϑαι,
τοῦ δὲ, ἀπαγορεύοντος. ὃ μὲν γὰρ τοῦ σώματος
ἐρῶν, καὶ τῆς ὥρας, καϑάπερ ὀπώρας, πεινῶν, ἐμ-
πλησϑῆναν παρακελεύεταν ἑαυτῷ, τιμὴν οὐδεμίαν
ἀπονέμων τῷ τῆς ψυχῆς ἤϑει τοῦ ἐρωμένου" ὃ δὲ
πάρεργον μὲν τὴν τοῦ σώματος ἐπιϑυμίαν ἕχων,
δρῶν δὲ μᾶλλον ἢ ἐρῶν τῇ ψυχῆ, δεόντως τῆς ψυχῆς
ἐπιτεϑυμηκὼς, ὕβριν ἥγηται τὴν περὶ τὸ σῶμα τοῦ
σώματος πλησμογήν" τὸ σῶφρον δὲ καὶ ἀνδρεῖον καὶ
μεγαλοπρεπὲς καὶ τὸ φρόνιμον αἰδούμενος ἅμα καὶ
σεβόμενος, ἁγνεύειν ἀεὶ μεϑ᾽ ἁγνεύοντος τοῦ ἐρωμέ-
γου βούλοιτ᾽ ἄν. ὃ δὲ μιχϑεὶς ἐξ ἃ ἀμφοῖν τύλξοθ ἔρως,
οὗτος ἔσϑ᾽ ὃν νῦν διεληλύϑαμεν ὡς τρίτον. ὄντων
δὲ τούτων τοσούτων, πότερον ἅπαντας δεῖ κωλύειν
τὸν νόμον, ἀπείργοντα μὴ γίγνεσθαι ἐν ἡμῖν; ἢ δὴῆ-
λον ὅτι τὸν μὲν ἀρετῆς τὸ ὄντα καὶ τὸν νέον ἐπιϑυ-
μοῦντα ὡς ἄριστον γίγνεσθαι ᾿ βουλοίμεϑ' ἂν ἡμῖν
ἐν τῇ πόλει εἶναι, τοὺς δὲ δύο, εἰ δυνατὸν εἴη, κω-
λύοιμεν ἂν; ἢ πῶς λέγωμεν, ὦ φίλε Μέγιλλε; ΜΊΕΙ͂.
Πάντη τοι ᾿χλξιο, ὦ ξένε, περὶ αὐτῶν τούτων εἰρη-
κας τανῦν. 46. "Ἐοικά γε ὅπερ καὶ ἐτόπαζον τυχεῖν
τῆς σῆς, ὦ φίλε, ξυνῳδίας. τὸν δὲ νόμον ὑμῶν, ὅ, τὸ
γοεῖ, περὶ τιὶ τοιαῦτα, οὐδέν με ἐξετάζειν δεῖ, δέν
χεσϑαι δὲ τὴν τῷ λόγῳ συγχώρησιν». Ἰλεινίᾳ δὲ μετὰ
ταῦτα καὶ εἰσαῦϑις περὸ αὐτῶν τούτων πειράσομαι
Τα
202 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ».8 δ 8..}.ς,
ἐπάδων πείϑειν. τὸ δὲ μοι δεδομένον ὑπὸ σφῶϊ»,
ἴτω" καὶ διεξέλϑωμεν πάντως τοὺς νόμους. ἩΤΕΙ͂.
᾿Ορϑότατα λέγεις. 40. Τέχνην δὴ τιν αὖ τούτου
τοῦ γόμου τῆς ϑέσεως ἐν τῷ νῦν παρόντι, τὴν μὲν,
ῥᾳδίαν ἔχω, τὴν δ᾽ αὖ, τινὰ τρόπον παντάπασιν ὥς
οἵἷόντε χαλεπωτάτην. ΜΙΕΙ,. Πῶς δὴ λέγεις; «46.
ἴσμεν που καὶ τανῦν τοὺς πλείστους τῶν ἀνϑρώ-
πῶν, καίΐπερ παρανόμους ὄντας, ὡς εὖ τε καὶ ἄκρι-
βῶς εἴργονται τῆς τῶν καλῶν συνουσίας, οὐκ ἄκον-
τες, ὡς οἷόντε δὲ μάλιστα ἑκόντες. ΠΙΕΓ΄. :Πότε λέ-
γεις; 46. “Ὅταν ἀδελφὸς ἢ ἀδελφοΐ τῳ γένωνται
καλοί. καὶ περὶ υἱέος ἢ ϑυγατρὸς ὃ αὐτὸς νόμος ἄ-
γραφος ὧν ὡς οἷἵόντε ἱκανώτατα φυλάττει, μὴτε φα-
γερῶς μὴτε λάϑρα συγκαϑεύδοντα, ἢ πῶς ἄλλως
ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων" ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐπιϑυμία
ταύτης τῆς συνουσίας τοπαράπαν εἰσέρχεται τοὺς
πολλοὺς. ἽΕΙ. ᾿4ληϑῆ λέγεις. 460. Οὐκοῦν σμι-
κρὸν ῥῆμα κατασβέννυσι πάσας τὰς τοιαύτας ἣδο-
γάς. ΜΜΕΙ͂. Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 46Θ. Τὸ ταῦτα
εἶναι φάναι μηδαμῶς ὅ ὅσια, ϑεομιοῆ δὲ, καὶ αἰσχρῶν
αἴσχιστα. τὸ δ᾽ αἴτιον ἀρ οὐ τοῦτ᾽ ἐστὶ, τὸ μηδένα
ἄλλως λέγειν αὐτὰ, ἀλλ᾽ ἐδ δὲ γενόμενον ἡμῶν ἕχα-
στο», ἀκούειν τε λεγόντων ἀεὶ καὶ πανταχοῦ ταῦτα,
ἐν γελοίοις τε ἅμα, ἐν πάσῃ τε σπουδῇ τραγικῇ λε-
γομένῃ πολλάκις, ὅταν ἢ Θυέστας, ἢ τινας Οἰδίπο-
δας εἰσάγωσιν, ἢ ΜΙῺΖαπαρέας τινὰς ἀδελφαῖς μιχϑὲν-
τας λαϑραίως, ὀφϑέντας δὲ, ἑτοίμως ϑάνατον ἑαυ-
τοῖς ἐπιτιϑένταξ δίκην τῆς ἁμαρτίας. ΜΕΤ. Ὄρϑό-
τατῶ λέγεις τόγε τοσυῦτον; ὅτι τὸ τῆς φήμης ϑαυ-
᾿
ἀ..0.859...5. ἈΕ ΓΕΘΙΒΥ͂Β 118. ΥἹΠῚ 503
μαστὴν τινα δύναμιν εἴληχεν, ὅταν μηδεὶς μηδαμῶς
ἄλλως ἀναπνεῖν ἐπιχειρήσῃ ποτὲ παρὰ τὸν γόμον.
«46. Οὐκοῦν ὀρϑὸν τὸ νῦν δὴ ῥηϑὲν, ὅτι νομοϑέτῃ
βουλομένῳ τινὰ ἐπιϑυμίαν δουλώσασθαν τῶν δια-
φερόντως τοὺς ἀνθρώπους δουλουμένων, ὅάδιον
γνῶναί γε ὅντινα τρόπον χειρώσαιτ᾽ ἄν" ὅτι καϑιε-
ρώσας ταύτην τὴν φήμην παρὰ πᾶσι δούλοις τε καὶ
ἐλευϑέροις, καὶ παισὶ καὶ γυναιξὶ, καὶ ὅλῃ τῇ πόλει
κατὰ τὰ αὐτὰ, οὕτω τὸ βεβαιότατον ἀπειργασμένος
ἔσται περὶ τοῦτον τὸν γόμον. ΜΙῈΤ.. Πάνυ μὲν οὖν.
ὅπως δὲ αὖ τὸ’ τοιοῦτον ἐθέλοντας λέγειν πάντας
ἈΑΘΡΝ ἔσταν ποτὲ παρασχεῖν. «40. Καλῶς ὑπέλαβες.
ὑτὸ γὼρ τοῦτο ἣν τὸ παρ᾽ ἐμοῦ λεχϑὲν, ὅτι τέχνην
ἐγὼ πρὸς τοῦτον τὸν νόμον ἔχοιμι, τοῦ κατὰ φύσιν
χρῆσθαι τῇ τῆς παιδογονίας συνουσίᾳ τοῦ μὲν ἄρ-
ῥενος ἀπεχομένους, μὴ "τείνοντας τὸ ἐκ προγοέας τὸ
τῶν ἀνθρώπων. )ὲ ἕγος, μηδ᾽ εἰς πέτρας τε καὶ λίϑους
σπείροντας, οὗ μή ποτὲ φύσιν τὴν αὑτοῦ ῥιζωθϑὲν
λήψεται γάνεμον" ἀπεχομένους δὲ ἀρούρας ϑηλείας
πάσης, ἐν ἢ μὴ βούλοιτο ἂν σοι φύεσθαι τὸ σπαρέν.
ὃ δὴ γόμος οὗτος, διηνεκὴς μὲν γενόμενος ἅμα καὶ
κρατήσας, καϑόάπερ νῦν περὶ τὰς τῶν γονέων συμ-
μέξεις κρατεῖ, ἐὰν καὶ περὶ τὸς ἄλλας νικήσῃ δικαύ-
ὡς, μυρία ἀγαϑὰ ἔχει. κατὰ φύσιν μὲν γὰρ πρῶτον
κεῖται, λύττης δὲ ἐρωτικῆς καὶ μανίας καὶ μοιχειῶν
πασῶν καὶ πομάτων καὶ σιτίων εἴργεσθα: ποιεῖ τῶν
ἀμέτρων πάντων" γυναιξὲ τε αὑτῶν οἰκείους εἶναι
καὶ φίλους. ἀλλά τε πάμπολλα ἀγαϑὰ γίγνοιτ' ὧν,
εὖὸ τοῦ νόμου τὶς τούτου δύναιτο ἐγκρατὴς εἶναι.
204. ΡΙΑΤΟΝΙΒ ο,ἅ,ς.».840.Δ.
τάχα δ᾽ [ἂν ἡμῖν τις παραστὰς ἀνὴρ σφοδρὸς καὶ
γέος, πολλοῦ σπέρματος μεστὸς, ἀκούων τιϑεμένου
τοῦ νόμου, λοιδορήσειεν ἂν, ὡς ἀνόητα καὶ ἀδύνατα
τιϑέντων γόμιμα, καὶ βοῆς πάντα ἐμπλήσειε. πρὸς
ἃ δὴ καὶ βλέψας ἐ ἐγὼ τοῦτο εἶπον τὸ ῥῆμα, ὥς τινὰ
τέχνην κεχτήμην, τῇ μὲν, ῥῴάστην ἁπασῶν, τὴ δὲ,
χαλεπωτάτην, πρὸς τὸ τοῦτον τεϑόντα ἐμμεῖναι τὸν
γόμον. νοῆσαν μὲν γὼρ δὴ ῥᾷστον ὡς δυνατόν τὰ
ἐστι καὶ ὅπη. φαμὲν γὰρ δὴ καϑιερωϑὲν τοῦτο ἵκα-
γῶς τὸ νόμιμον πᾶσαν ψυχὴν δουλώσεσϑαι, καὶ παν-
τάπασι μετὰ φόβου ποιήσειν πείϑεσϑαι τοῖς τεϑεῖσι
ψόμοις. ἀλλὰ γὰρ εἰς τοῦτο προβέβηκε νῦν ὥστ᾽ οὐδ᾽
ἂν ποτε γενέσθαι δοκῇ καϑάπερ τὸ τῶν ξυσσιτίων
ἐπιτήδευμα ἀπιστεῖται, μὴ δυνατὸν εἶναι δύνασθαι
διὰ βὼν πόλιν ὅλην ζῆν πράττουσαν τοῦτο" ἐλέγ-
χϑὲν δ᾽ δ΄ ἔργῳ καὶ γενόμενον παρ᾽ ὑμῖν, ὅμως ἔτι τόγε
γυναικῶν οὐδὲ ἐν ταῖς ὑμετέραις πόλεσι δοκεῖ φύσιν
ἔχειν γίγνεσθαι. ταύτῃ δ᾽ αὖ διὰ τὴν τῆς ἀπιστίας
ῥώμην εἴρηκα ἀμφότερα εἶναι ταῦτα παγχάλεπα
μεῖναι κατὰ νόμον. ΜΕΙ᾽. ᾿Ορϑῶς γε σὺ λέγων.
46. Ὡς δ᾽ οὖν οὐκ ἔστιν ὑπὲρ ἄνϑρωπον, οἷόντε
δὲ γενέσϑαι, βούλεσϑε. ὑμῖν πειραϑῶ τινὰ λόγον
ἐχόμενον πιϑανότητος εἰπεῖν τινος; ΚΑ. Πῶς γὰρ
οὔ; 496. Πότερον οὖν τις ἀφροδισίων ῥᾷον ἂν ἀ-
πέχοιτο, καὶ τὸ τυχϑὲν ἐθέλοι περὶ αὐτὼ μετρίως
ποιεῖν, εὖ τὸ σῶμα ἔχων, καὶ μὴ ἰδιωτικῶς ἢ φαὺ-
λως; ΚΑ. Πολὺ που μᾶλλον μὴ ἰδιωτικῶς. «9.
᾿αφ οὖν οὐκ ἰσμεν τὸν ἜΘΘΡΟΡ Ἴκκον ἀκοῇ ᾿ διὸ
τὸν ᾿Ολυμπιάσι τὸ ἀγῶνα καὶ τοὺς τε ἄλλους, ὧν
ν...ἅ. ΠΕ ΙΕΘΙΒΥΒ 118. ΙΝ. 2905
"διὰ φιλονεικέαν καὶ τέχνην, καὶ τὸ μετὰ τοῦ σωφρο-
γεῖν ἀνδρεῖον ἐν τῇ ψυχῆ κεκτημένος, ὡς λόγος, οὔτε
τινὸς πώποτε γυναικὸς ἥψατο, οὐδ᾽ αὖ παιδὸς, ἐν
ὅλῃ τῇ τῆς ἀσκήσεως ἀκμῇ; καὶ δὴ καὶ Κρίσσωνα
καὶ Ἄστυλλον καὶ 4ιόπομπον, καὶ ἄλλους παμπόλ-
λους, ὃ αὐτός που λόγος ἔχει. καίτοι τῶν γ᾽ ἐμῶν
καὶ σῶν πολιτῶν, ὦ Κλεινία, πολὺ κάκιον ἤσαν πε-
παιδευμένοι τὰς ψυχὰς, τὰ δὲ σώματα πολὺ μᾶλλον
σφριγῶντες. ΚΑ. ᾿Δληϑὴῆ ταῦτα λέγεις, ἃ σφόδρα
πὸ τῶν παλαιῶν ἐστιν εἰρημένα περὶ τούτων τῶν
ἀϑλητῶν, ὡς ὄντως ποτὲ γενόμενα. 49. Τὶ οὖν; οἵ
μὲν ἄρα νίκης ἕνεκα πάλης καὶ δρόμων καὶ τῶν του-
οὕτων, ἐτόλμησαν ἀπέχεσϑαι λεγομένου πράγματος
ὑπὸ τῶν πολλῶν εὐδαίμονος" οἵ δὲ ἡμέτερον παῖδες.
ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν, πολὺ καλλίονος ἕνεκα γὲ-
χης, ἣν ἡμεῖς καλλίστην ἐκ παίδων πρὸς αὐτοὺς λέ-
γοντες, ἐν μύϑοις τὲ καὶ ἐν ῥήμασι καὶ μέλεσιν ἀ-
δοντες, ὡς εἰκὸς, κηλήσομεν; ΚΑ. Ποίας; 40. Τῆς
τῶν ἡδονῶν νίκης ἐγκρατεῖς ὄντας ἂν ζῇν εὐδαιμό-
γως" ἡττωμένους δὲ, τοὐναντίον ἅπαν. πρὸς δὲ τοὐὺύ-
τοις, ἔτι φόβος ὃ τοῦ μηδαμῆ μηδαμῶς ὅσιον αὐτὸ
εἶναι, δύναμιν ἡμῖν οὖκ ἄρα ἕξει κρατεῖν ὧν ἄλλοι
κεχκρατήκασι, τούτων ὄντες χείρονες ; κΑ4. Εἰκός
οὖν. 4Θ. Ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦϑα ἐσμὲν τούτου τοῦ
γόμου πέρι, διὰ κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν εἰς ἀπο-
οἷαν ἐπέσομεν, φημὲ τὸ μὲν ἡμέτερον νόμιμον ἅτε-
χνῶς δεῖν περὶ αὐτῶν τούτων πορεύεσϑαι, λέγων ὡς
οὐ δεῖ χείρους ἡμῖν εἶναι τοὺς πολίτας ὀρνίϑων καὶ
ϑηρίων ἄλλων πολλῶν" οἱ κατὰ μεγάλας ἀγέλας γε
296 ΡΙΑΤ ΟΝΙ 5 6.Ρ.ϑ41,6.}.ς.
ξ ΑΚ 36},
νηϑέντες, μέχρι μὲν παιδογονίας ἠΐϑεοι καὶ ἀκήρα-
»ἢ᾽΄ὦι᾿΄ ῳ -
τοι γάμων τε ἁγνοὶ ζῶσιν " ὅταν δ᾽ εἰς τοῦτο ἡλικίας
, ,]
ἔλθωσιν, συνδυασϑέντες ἀῤῥην ϑηλείᾳ κατὰ χάριν
“ Ἃ 9 ἡλ, Μς ᾿ λ ι « Ψ Χ ὃ
(αν σήλεια ἄρρενι, τὸν λοιπὸν χρόνον ὅσίως καὶ δι-
καέως ζῶσιν, ἐμμένοντες βεβαίως ταῖς πρώταις τῆς
φιλίας ὁμολογίαις. δεῖν δὴ ϑηρίων γε αὐτοὺς ἀμεί-
Ξ γι ΘΝ εν τ νς -“ ΡΥ ςε ᾿ Ν Ἀ
γοὺς εἶναι. δῶν δ᾽ οὖν ὑπὸ τῶν ἄλλων Ελλήνωγ"καὶ
βαρβάρων τῶν πλείστων διαφϑείρωνται, τὴν λεγομέ-
3. Φ 2 »-Ὁ΄ “7 2 Υ͂
»ὴν ὅτάκτον ἀφροδίτην ἐν αὐτοῖς ὁρῶντές τεκαὶ ἀκοὺ-
οντὲς μέγιστον δυναμένην, καὶ οὕτω δὴ μὴ δυνατοὶ
γίγνωνται κατακρατεῖν, δεύτερον νόμον ἐπ᾽ αὐτοῖς
μηχανᾶσθαν χρὴ τοὺς νομοφύλακας γνομοϑέτους γε-
ι 3 -
γομέγους. ΚΑ. Τίνα δὴ συμβουλεύεις αὐὑτοὶς τέϑε-
- ᾿ 32 ᾿
σϑαι νόμον, ἐὰν ὃ νῦν τιϑέμενος αὐτοὺς ἐκφύγῃ;
τ ᾿ χεν ᾽ '
“10. “4]ῆλον ὅτι τὸν ἐχόμενον τούτου δεύτερον, ὦ
Κλεινία. Καὶ 4. Τίνα λέγεις; «410. ᾿γύμναστον ὅτι μά-
λιστα ποιεῖν τὴν τῶν ἡδονῶν ῥώμην, τὴν ἐπίχυσιν
ι 5»"»υν Ἧ , Ὁ
καὶ τροφὴν αὐτῆς διὰ πόνων ἄλλοσε τρέποντα τοῦ
σώματος. εἴη δ᾽ ἂν τοῦτο, εἰ ἀναίδεια μὴ ἐνείη τῇ
τῶν ἀφροδισίων χρήσει. σπανίῳ γὰρ αὖ τῷ τοιούτῳ
δι’ αἰσχύνην χρώμενοι, ἀσϑενεστέραν ἂν αὐτὴν δέ-
σποιγὰν κτῷντο, ὀλιγάκις χρώμενοι. τὸ δὴ λανϑά-
- " ΕῚ 5 »" ΄ ᾿
»εὶν τούτων δρῶντά τι, καλὸν παρ αὑτοὶς ἔστω ᾽0-
μμον, ἔϑει καὶ ἀγράφῳ γομισϑὲν γύμῳ᾽" τὸ δὲ μὴ
΄ εἶ -" ΩΨ
λανϑάνγειν, αἰσχρόν. ἀλλ᾽ οὐ τὸ μὴ πάντως δρᾷν οὕτω,
- 5» ΟΝ ΨΊ Ὁ
τοῦτο αἰοχρὸν αὖ. καὶ καλὸν δευτέρως ἂν ἡμῖν ἐν γό-
Ὥ “ Α
μῷ γενομένον κέοιτο, ὀρϑότητα ἔγον δευτέραν" καὶ
. ᾿ ᾽ [- . ΝΞ, χὰ
τοὺς τὰς φύσεις διες ϑαρμένους » οὖς ἡττοὺυς αὑτῶν
͵ 51 Ξ:
τροσαγορεύοιμεν, ἕν γένος ὃν, περιλαβὸν τὼ τρίο
"
ἀιν.5.845.. ὯΕ ΓΡΟΘΙΒΥ͂Β Μ1Β, 11, - 297
γένη, ᾿βιάζοιτ' ἂν μὴ παρανομεῖν. "ΚΑΊ. Ποῖα δὴ;
410. Τό, τε ϑεοσεβὲς ἅμα καὶ φιλότιμον, καὶ τὸ μὴ
τῶν σωμάτων ἀλλὰ τῶν τρόπων τῆς ψυχῆς ὄντων κα-
λῶν γεγονὸς ἐν ἐπιϑυμίᾳ. ταῦτα δὴ καϑάπερ ἴσως
ἐν μύϑῳ τανῦ» λεγόμεν᾽ ἐστὶν εὐχαί: πολὺ γε μὴν
ἄριστα, εἴπερ γίγνοιτο ἐν πάσαις πόλεσι, γίγνοιτο
ἂν. τάχα δ᾽ ἂν, εἰ ϑεὸς ἐθέλοι, κἀν δυοῖν ϑάτερα
βιασαίμεϑα περὶ ἐρωτικῶν" ἢ μηδένα τολμῷν μηδε-
γὸς ἅπτεσϑαι τῶν γενναίων ἅμα καὶ ἐλευϑέρων, πλὴν
γαμετῆς ἑαυτοῦ γυναικὸς, ἄϑυτα δὲ παλλακῶν σπέρ-
ματα καὶ γνόϑα μὴ σπείρειν, μηδὲ ἄγονα ἀῤῥένων
παρὰ φύσιν" ἢ τὸ μὲν τῶν ἀῤῥένων πάμπαν ἀφελοί-
μεϑ' ἂν" τὸ δὲ γυναικῶν, εἴ τις συγγίγνοιτο τινὶ,
σλὴν ταῖς μετὰ ϑεῶν καὶ ἱερῶν γάμων ἐλϑούσαις εἰς
τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς, εἴτε ἄλλῳ ὁτῳοῦν τρόπῳ κτη-
τοῖς, μὴ λανϑάγων ἀνδρας τὲ καὶ γυναΐκας πάσας"
τὐχ ἂν ἄτιμον αὐτὸν τῶν ἐν τῇ πόλει ἐπαίνων γο-
μοϑετοῦντες, ὀρϑῶς ἂν δόξαιμεν »ομοϑετεῖν, ὥς
ὄντως ὄντα ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος, εἶτε εἷς, εἴτε δύο
αὐτὸς χρὴ προσαγορεύειν, κείσϑω περὶ ἀφροδισίων
καὶ ἁπάντων τῶν ἐρωτικῶν, ὅσα πρὸς ἀλλήλους διὸ
τὰς τοιαύτας ἐπιϑυμίας ὁμιλοῦντες, ὀρϑῶς τε κοιὶ
οὐκ ὀρϑῶς πράττομεν. ΠΙΕΙ͂.. Καὶ τοίνυν, ὦ ξένε,
ἐγὼ μέν σοι σφόδρα δεχοίμην ὁ ἂν τοῦτον τὸν γόμον"
ὅδε δὲ Κλεινίας, αὐτὸς φραξέτο. τί ποτξ περὶ. αὐιῶν
διανοεῖται. ΚΑ. Ἔσται ταῦτα, ὦ Μέγιλλε, ὁπόταν
)8ὲ δὴ μοι δύξῃ τὶς παραπεπτωμέναν καιρός" γῦν μὴν
ἐῶμεν τὸν ξένον ἔτι εἰς τὸ πρόσϑεν προΐξναν τῶν γό-
μων. ΜΕΓ. ᾿Ορϑῶς. 460. ᾿Αλλὰ μὴν τῦν γε προῖϊόν
293 ῬΙΑΤΟΝΙΒ Ριο,ά.ο,
τες ἤδη, σχεδὸν ἐσμὲν ἐν τῷ κατεσκευάσϑαι μὲν ξυσ-
σίτια. ὃ᾽ φαμὲν ἄλλοϑι μὲν ἂν χαλεπὸν εἶναι, ἐν
Κρήτῃ δὲ οὐδεὶς ἄλλως ἂν ὑπολάβοι δεῖν γίγνεσϑαι.
τὸ δὲ τίνα τρόπον, πότερον ὡς ἐνθάδε, ἢ καϑάπερ
ἐν “ακεδαίμονι, ἢ παριὰὶ ταῦτα ἐστέ τι τρέτον εἶδος
ξυσσιτίων ἀμφοῖν τούτοιν ἄμεινον ἂν ἔχον, τοῦτο
οὔτ᾽ ἐξευρεῖν μοὶ χαλεπὸν εἶναι δοκεῖ, μέγα τὲ ἀγα-
ϑὸν εὑρηϑὲν οὐδὲν ἀπεργάσεσθαι. καὶ γὼρ γῦν ἐμν
μελῶς ἔχει κατεσκευασμένα. Τούτοις δ᾽ ἐστὶν ἀκό-
λουϑον, ἢ τοῦ βίου κατασκευὴ τίν᾽ αὐτοῖς ἂν τρό-
πον ἕποιτο. βίος δὴ ἄλλαις μὲν πόλεσι παντοδαπὸς
ἂν καὶ πολλαχόϑεν εἴη" μάλιστα δὲ ἐκ δισπλασίων
ἢ τούτοις. ἐκ γῆς γὰρ καὶ ἐκ ϑαλάττης τοῖς πλείστοις
τῶν Ἑλλὴ νων ἐστὶ κατασχευασμένα τὰ περὶ τὴν τρο-
φήν᾽ τούτοις δὲ, μόνον ἐκ γῆς. τῷ μὲν οὖν γομοϑέ- ᾿
τῇ τοῦτο ῥᾷον. οὐ γὰρ μόνον ἡμίσεις αὖ γίγνονται
γόμοι μέτριοι, πολὺ δ᾽ ἐλάττους, ἔτι δ᾽ ἐλευϑέροις
ἀνϑρώποις μᾶλλον πρέποντες. ναυκληρικῶν μὲν γὰρ
καὶ ἐμπορικῶν, καὶ καπηλευτικῶν καὶ πανδοκεύσεων
χαὶ τελωνικῶν καὶ μεταλλειῶν, καὶ δανεισμῶν καὶ ἐ-
πιτόκων τόκων, καὶ ἄλλων μυρίων τοιούτων τὼ πολ-
λὰ ἀπήλλακται, χαΐρειν αὐτοῖς εἰπὼν, ὃ περὶ ταύ-
τὴν τὴν πόλιν νομοϑέτης" γεωργοῖς δὲ καὶ νομεῦσι
καὶ μελιττουργοῖς καὶ τοῖς περὶ τὰ τοιαῦτα φυλα-᾿
κτηρίοις τε καὶ ἐπιστάταις ὀργάνων νομοϑετήσει, τὰ
μέγιστα ἤδη νενομοϑετηκὼς περὲ γάμους ἅμα καὶ
γενέσεις παίδων καὶ τροφὰς, ἕἔτε δὲ καὶ παιδείας,
ἀρχῶν τε καταστάσεις ἐν τὴ πόλει. νῦν δ᾽ ἐπὶ τοὺς ᾿
τὴν τροφὴν καὶ ὅσοι περὲ αὐτὴν ταύτην συνδιαπο-
ν.8έδια.... ὨΕ ΓΕΘΙΒΥ͂Β. 118. ΥὙἼ|. 290
γοῦσιν, ἀναγκαῖον νομοθετοῦντα ἐστὶ τρέπεσϑαι.
Πρῶτον δὴ νόμοι ἔστωσαν λεγόμενοι τοὔνομα γεωρ-
γικοΐ" Διὸς δρίου μὲν πρῶτος ὅδε νόμος εἰρήσθω:
μὴ κινείτω γῆς ὅρια μηδεὶς, μήτε οἰκείου πολέτου
γείτονος, μήτε ὅὁμοτέρμονος, ἐπ᾿ ἐσχατιᾶς κεκτημέ-
γος ἄλλῳ ξένον γειτονῶν" νομίσας τὸ τὠκίνητα κινεῖν
ἀληϑῶς τοῦτο εἶναι" βουλέσϑω δὲ πᾶς πέτρον ἐπι-
χειρῆσαι κινεῖν τὸν μέγιστον ἄλλον, πλὴν ὅρον μᾶλ-
λὸν ἢ σμικρὸν λίϑον, δοίζοντα φιλίαν καὶ ἔχϑραν
ἔνορκον παρὰ ϑεῶν. τοῦ μὲν γὰρ, ὁμόφυλος Ζεὺς
μάρτυς" τοῦ δὲ, ξένιος" οἱ μετὰ πολέμων τῶν ἐχϑί-
στων ἐγείρονται. καὶ ὃ μὲν πεισϑεὶς τῷ νόμῳ, ἀναέ-
σϑητος τῶν ἀπὶ αὐτοῦ κακῶν γίγνοιτ᾽ ἄν" καταφρο-
γήσας δὲ, διτταῖς δίκαις ἔνοχος ἔστω" μιᾷ μὲν, πα-
ρὲ ϑεῶν, καὶ πρώτῃ" δευτέρᾳ δὲ, ὑπὸ νόμου" μη-
δεὶς γὰρ ἑκὼν κινείτω γῆς ὅρια γειτόνων" ὃς δ᾽ ἂν
κινήση, μηνυέτω μὲν ὃ βουλόμενος τοῖς γεωμόροις,
οὗ δὲ εἰς τὸ δικαστήριον ἀγόντων. ἣν δέ τις ὄφλῃ τὴν
τοιαύτην δίκην, ὡς ἀνάδαστον γῆν λάϑρα καὶ βίᾳ
ποιοῦντος τοῦ ὄφλοντος, τιμάτω τὸ δικαστήριον ὃ,
τι ἂν δέῃ πάσχειν ἢ ἀποτίνειν τὸν ἡττηϑέντα. τὸ δὲ
μετὰ τοῦτο, βλάβαι πολλαὶ καὶ σμικραὶ γειτόνων
γιγνόμεναι, διὰ τὸ ϑαμίζειν, ἔχϑρας ὄγκον μέγαν
ἐντίκτουσαι, χαλεπὴν καὶ σφόδρα πικρὰν γειτονίαν
ἀπεργάζονται. διὸ χρὴ πάντως εὐλαβεῖσϑαι, γείτονα
γείτονι μηδὲν ποιεῖν διάφορον, τῶν τ ἄλλων πέρι,
καὶ δὴ καὶ ἐπεργασίας ξυμπάσης, σφόδρα ἀεὶ διευ-
λαβούμενον. τὸ μὲν γὰρ βλάπτειν, οὐδὲν χαλεπὸν,
ὰλλ ἀνθρώπου παντός" τὸ δ᾽ ἐπωφελεῖν, οὐδαμῆ
300 ῬΕΛΔΤΟΝΙΒ ἅ.ς.Ρ.8 44.Ἁ.
ἅπαντος. ὃς δ᾽ ἂν ἐπεργάζηται τὰ τοῦ γειτόνος, ὕ-
τερβαένων τοὺς ὅρους, τὸ μὲν βλάβος ἀποτινέτω"
τῆς δὲ ἀναιδείας ἅμα καὶ ἀνελευϑερίας ἕνεκα ἰατρευ-
ὀμενος, διπλάσιον τοῦ βλάβους ἄλλο ἐκτισάτω τῷ
βλαφϑέντι. τούτων δὲ καὶ ἁπάντων τῶν τοιοὺ-
τῶν ἐπιγνώμονές τε καὶ δικασταὶ καὶ τιμηταὶ γι-
γνέσθων ἀγρονόμοι" τῶν μὲν μειζόνων, καϑάπερ
ἐν τοῖς πρόσϑεν εἴρηται, πᾶσα ἡ τοῦ δωδεκατημο-
οἷον τάξις" τῶν ἐλαττόνων δὲ, οἱ φρούραρχοι τού-
των. καὶ ἐάν τις βοσκήματα ἐπινέμῃ, τὰς βλάβας ὃ-
ρῶντες, κρινόντων, καὶ τιμώντων. καὶ ἐὰν ἐσμοὺς
ἀλλοτρίους σφετερίζη τὶς, τῇ τῶν μελιττῶν ἡδονῇ
ξυγεπόμενος, καὶ κατακρούων οὕτως οἰκειῶται, τι-
γέτω τὴν βλάβην. καὶ ἐὰν πυρεύων τὴν ὕλην μὴ διευ-
λαβηϑὴ τῶν τοῦ γείτονος, τὴν δόξασαν ζημίαν τοῖς
ὄρχουσι ζημιούσθω. καὶ ἐὰν φυτεύων μὴ ἀπολείπη
τὸ μέτρον τῶν τοῦ γείτονος χωρίων, καϑάπερ εἴρη-
ται καὶ πολλοῖς νομοϑέταις ἱκανῶς, ὧν τοῖς νόμοις
χρὴ προσχρῆσθαι, καὶ μὴ πάντα ἀξιοῦν πολλὰ καὶ
σμικρὰ, καὶ τοῦ ἐπιτυχόντος νομοϑέτου γιγνόμενα,
τὸν μείζω πόλεως κοσμητὴν νομοϑετεῖν. ἐπεὶ καὶ τῶν
ὑδάτων πέρι γεωργοῖσι παλαιοὶ καὶ καλοὶ νόμοι κεί-
μενοι, οὐκ ἄξιοι παροχετεύειν λόγοις. ἀλλ᾽ ὃ βουλη-
ϑεὶς ἐπὶ τὸν αὑτοῦ τόπον ἄγειν ὕδωρ, ἀγέτω μὲν
ἀρχόμενος ἐκ τῶν κοινῶν ναμάτων, μὴ ὑποτέμνων
πηγὰς φανερὰς ἰδιώτου μηδενός. ἢ δ᾽ ἂν βούληται
ἄγειν, πλὴν δὲ οἰκέας ἢ ἱερῶν τινῶν ἢ καὶ μνημί-
τῶν, ἀγέτω, μὴ βλάπτων, πλὴν αὐτῆς τῆς ὀχεταγω-
γίας. ἀὐδρέα δὲ εἴτισι τόποις ξύμφυτος ἐκ γῆς τὼ
Ὁ. ο.ἃ.6. ὭΞ ΠΕΟΤΒΥΒ 110. ὙΠ, 20.
᾿ ς ᾿
ἐκ Διὸς ἰόντα ἀποστέγεν νάματα, καὶ ἐλλείπει τῶν
ἀναγκαίων πομάτων, ὀρυττέτω μὲν ἐν τῷ αὑτῷ χω-
Ων "- κι σὰς ὦ -
οίῳ, μέχρι τῆς κεραμέτιδος γῆς" ἐὰν δ΄ ἐν τούτῳ τῷ
βάϑει μηδαμῶς ὕδατι προστυγχάνῃ, παρὰ τῶν γει-
τύνων ὑδρευέσϑω, μέχρι τοῦ ἀναγκαίου πόματος ἕ-
κάστοις τῶν οἰκετῶν. ἐὰν δὲ δι’ ἀκριβείας ἡ καὶ τοῖς
γείτοσι, τάξιν τῆς ὑδρεέας ταξάμενος παρὰ τοῖς ἄγρο-
γόμοις, ταύτην ἡμέρας ἑκάστης κομιζόμενος, οὕτω
-Ὁ ῳ ᾿ ἈΦ
ποιγωγξίτω τοῖς γείτοσιν ὕδατος. ἐὰν δὲ ἐκ Διὸς ὕ-
δατα γιγνόμενα, τὸν ἐπάνω γεωργοῦντα ἢ καὶ ὅμό-
τοῖχον οἰκοῦντα τῶν ὑποκάτω βλάπτῃ τὶς, μὴ δι-
δοὺς ἐκροὴν, ἢ τοὐναντίον ὃ ἐπάνω, μεϑιεὶς εἰκῇ τὰ
ῥεύματα, βλάπτῃ τὸν κάτω, καὶ περὶ ταῦτα μὴ ἐδέ-
λωσι διὼ ταῦτα κοινωνεῖν ἀλλήλοις, ἐν ἄστει μὲν,
3 , 2 9 - Ρ- Γ ϑις δ ς
ἀστυνόμον, ἐν ἀγρῷ δὲ ἀγρονόμον ἐπάγων ὃ βου-
- κι Ὁ Ἂ μ 4 τ 3
λόμενος, ταξάσϑω τέ χρὴ ποιεῖν ἑκάτερον. ὃ δὲ μὴ
. ῃ , - Με μα, ῬἘ. Βὸ Ά ὃ "1
ἐμμένων ἕν τῇ τάξει, φϑόνου ϑ' ἀμὰ καὶ θυσκόλου
ἄν ς , , Ἧ ἐν Υ , ᾿
ψυχῆς ὑπεχέτω δίκην" καὶ ὀφλων, διπλάσιον τὸ βλά-
3 , ῳ , δι. Γ -ἷ“Ὺ“ 2;
βος ἀποτινέτω τῷ βλαφϑέντι, μὴ ἐθελήσας τοῖς ἀρ-
Ε ᾿ --
χουσι πεέϑεσθαι. Οπώροις δὲ χρὴ κοινωνίας ποιξῖ-
σϑαι πάντας τοιάνδε τιγίά. διττὰς ἡμῖν δωρεάς ἡ
ϑεὸς ἔχει χάριτος αὕτη" τὴν μὲν, παιδείαν Ζίιονυσι-
[) δ " ν᾿ 2 3 ’ Π
ἀδα ἀϑησαύριστον" τὴν δ᾽, εἰς ἀπόϑεσιν γενομένην
κατὰ φύσιν. ἔστω δὴ περὶ ὁπώρας ὅδὲ νόμος τὰ-
οι
χϑείς" ὃς ἂν ἀγροίκου ὀπώρας γεύσηταν βοτρύων,
2 -» κι ῳ -
εἴτε καὶ σύκων, πρὶν ἐλϑεῖν τὴν ὥραν τὴν τοῦ τρυ-
.- 2 -»"Ὗ -
γᾷν ἀρκτούρῳ ξύνδρομον, εἴτ᾽ ἐν τοῖς αὑτοῦ χωρίοις,
εἴτε καὶ ἐν. ἄλλων, ἱερὰς μὲν πεντήκοντα, ὀφειλέτω
- " τ ΚΜ ] ᾽ -“ΣήὝ « ο , ᾿ » ᾿᾿
τῷ “]΄Ἰονύσῳ δραχμὰς, ἐὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ δρέπῃ" ἐὰν
802 Ἂ ῬΙΑΤΟΝΙΒ Ρ.845...Ὁ.α..
δ᾽ ἐκ τῶν γειτόνων, μνᾶν" ἐὰν δ᾽ ἐξ ἄλλων, δύο μέρη
τῆς μνᾶς. ὃς δ᾽ ἂν τὴν γενναίαν νῦν λεγομένην στα-
φυλὴν ἢ τὰ γενναῖα σῦκα ἐπονομαζόμενα ὁπωρίξειν
βούληται, ἐὰν μὲν τῶν οἰκείων λαμβάνῃ, ὅπως ἂν
ἐθέλῃ καὶ ὁπόταν βούληται δρεπέσθω" ἐὰν δ᾽ ἐξ ἄλ-
λων, μὴ πείσας, ἑπόμενος τῷ νόμῳ τῷ μὴ κινεῖν ὃ,
τι μὴ καϑέτετο, ἐχείνως ἀεὶ ζημιούσθω" ἐὰν δὲ δὴ
δοῦλος μὴ πείσας τὸν δεσπότην τῶν χωρίων ἅπτηταΐ
του τῶν τοιούτων, κατὰ ῥᾶγα βοτρύων καὶ σύκων
συκῆς ἰσαρίϑμους πληγὰς τούτοις μαστιγούσϑω. μὲέ-
τοικος δὲ, ὠνούμενος τὴν γενναίαν ὀπώραν, ὁπωρι-
ζέτω, ἐὰν βούληται" ἐὰν δὲ ξένος ἐπιδημήσας, ὁπώ-
ρας ἐπιϑυμὴ φαγεῖν, διαπορευόμενος τὰς ὅδοὺς, τῆς
μὲν γενναίας ἁπιτέσϑω, ἐὰν βούληται, μεϑ᾽ ἑνὸς ἀ-᾿
κολούϑου, χωρὶς τιμῆς, ἑένεα δεχόμενος" τῆς δὲ ἀπ᾿
γροίκου λεγομένης καὶ τῶν τοιούτων ὃ νόμος εἰργέτω
μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς ξένους. ξὼν δὲ τις ἀΐστωρ,
ὧν, αὐτὸς ἢ δοῦλος ἅψηται, τὸν μὲν δοῦλον πληγαῖς.
κολάζειν, τὸν δὲ ἐλεύϑερον ἀποπέμπειν, γνουϑετὴ-
σαντα, καὶ διδάξαντα τῆς ἄλλης ὁπώρας ἅπτεσθαι,
τῆς εἰς ἀπόϑεσιν ἀσταφίέδος οἴνου τε καὶ ξηρῶν οὐ-
κων ἀνεπιτηδείου κεκτῆσϑαι. ἀπίων δὲ πέρι, καὶ μὴ-
λων καὶ δοῶν, καὶ πάντων τῶν τοιούτων, αἰσχρὸν
μὲν μηδὲν ἔστω λάϑρα λαμβάνειν" ὃ δὲ ληφϑεὶς, ἐν-ὶ
τὸς τριάκοντα ἐτῶν γεγονὼς, τυπιέσϑω καὶ ἀμυνέ-
σϑω, ἄνευ τραυμάτων" δίκην δ᾽ εἶναι ἐλευϑέρῳ τῶν
τοιούτων πληγῶν μηδεμίαν. ξένῳ δὲ, καϑάπερ ὁπώ-
ρας, ἐξέστω καὶ τῶν τοιούτων μέτοχον εἶναϊ. ἐὰν δὲ
πρεσβύτερος ὧν ἅπτηται τούτων, φαγὼν αὐτοῦ, καὶ
ἀ...846.. ὈῈ ΤΕΟΤΙΌΥ͂Θ 118.:}ἹΠ: 803
ὑποφέρων μηδὲν, καϑάπερ ὃ ξένος, ταὑτῃ κοινωνεί-
τω τῶν τοιούτων ἁπάντων" μὴ πειϑόμενος δὲ τῷ νό.
μῳ, κινδυνευέτω ἀναγώγνιστος γίγνεσθαι περὶ ἂρε-
τῆς, ἐὰν εἰς τότε τὰ τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ τοὺς τότε
κριτὰς τὶς ἀναμιμνήσκῃ. ὕδωρ δὲ πάντων μὲν τὸ περὶ
τὰς κηπείας διαφερόντως τρόφιμον, εὐδιάφϑαρτον ΄
δέ, οὔτε γὰρ γῆν, οὔτε ἡλιον, οὔτε πνεύματα, τοῖς
ὕδασι ξύντροφα τῶν ἐκ γῆς ἀναβλαστανόντων, ὁά-
διον φϑείρειν φαρμακεύσεσιν, ἢ ἀποτροπαῖς, ἢ καὶ
κλοπαῖς" περὺ δὲ τὴν ὕδατος φύσιν ἐστὲ τὰ τοιαῦτα
ξύμπαντα δυνατιὲ γίγνεσθαι. διὸ δὴ βοηϑοῦ δεῖται
νόμου. ἔστω τοίνυν ὅδε περὲ αὐτοῦ" ἂν τις διαφϑ εἰ-
ρῃ ἑκὼν ὕδωρ ἀλλότριον, εἴτε καὶ πηγαῖον εἴτε καὶ
συναγυρτὸν, φαρμακείαις, ἢ σκάμμασιν, ἢ κλοπαῖς,
ὁ βλαπτόμενος δικαζέσθω πρὸς τοὺς ἀστυνόμους,
τὴν ἀξίαν τῆς βλάβης ἀπογραφόμενος. ἂν δὲ τις ὅ-
φλῃ φαρμακείαις τισὶ βλάπτων, πρὸς τῷ. τιμήματι
καϑηράτω τὸς πηγὲς, ἢ τἀγγεῖον τοῦ ὕδατος, ὅπη-
περ ἂν οἵ τῶν ἐξηγητῶν νόμοι ἀφηγῶνταν δεῖν γί-
γνεσϑαΐ τὴν κάϑαρσιν ἑκάστοτε καὶ ἑκάστοις. περὺ
δὲ ξυγκομιδῆς τῶν ὡραίων ἁπάντων, ἐξέστω τῷ βου-
λομένῳ τὸ ἑαυτοῦ διὰ παντὸς τόπου κομίζεσθαι, ὅπη
περ ἂν ἢ μηδὲν μηδένα ζημιοῖ, ἢ τριπλάσιον αὐτὸς
κέρδος τῆς τοῦ γείτονος ζημίας πκερδαίνῃ. τούτων δὲ
"ἐπιγνώμονας τοὺς ἄρχοντας γίγνεσθαι, καὶ τῶν ἀλ-
λων ἁπάντων ὅσα τὶς ἂν ἑκὼν ἄκοντα βλάπτῃ βίᾳ
ἢ λάϑρα, αὐτὸν ἢ τῶν αὐτοῦ τι, διὰ τῶν αὑτοῦ
κτημάτων. πάντα τι τοιαῦτα τοῖς ἄρχουσιν ἐπιδει-
κγὺς, τιμωρείσϑω μέχρι τριῶν μνῶν ὄντος τοῦ βλά-
904 ΠΑΤΟΝΙΒ ».ο,.4.ο.
ΕΣ
βους" ἐὰν δ᾽ ἔγκλημά τῳ μεῖζον ἄλλῳ πρὸς ἄλλον
γίγνηται, πρὸς τὰ κοινιὶ δικαστήρια φέρων τὴν δί-
κὴην, τιμωρείσϑω τὸν ἀδικοῦντα. ἐὰν δὲ τις τῶν ἀρ-
χόντων δοκὴ μετ᾽ ἀδίκου γνώμης κρίνειν τὰς ζημίας,
τῶν διπλασίων ὑπόδικος ἕστω τῷ βλαφϑέντι. τὰ δὲ
αὖ τῶν ἀρχόντων ἀδικήματα εἷς τὰ κοινὰ δικαστή-
ριὰα ἐπανάγειν τὸν βουλόμενον ἑκάστων τῶν ἐγκλη-
μάτων. μυρία δὲ ταῦτα ὄντα καὶ σμικρὰ νόμιμα,
χκαϑ' ἃ δεῖ τὸς τιμωρίας γίγνεσθαι, λήξεών τε πέςι
δικῶν καὶ προσκλήσεων. καὶ κλητήρων, εἴτ᾽ ἐπὺὴ δυοῖν
εἶτ ἐφ᾽ ὅπόσων δεῖ καλεῖσθαι" καὶ πάντα ὅπόσα
τοιαῦτά ἐστιν, οὔτ᾽ ἀνομοθέτητα οἷἵόντ᾽ εἶναι, γέ-
ροντός τε οὐ» ἄξια νομοϑέτου: νομοϑετούντων δ᾽
αὐτὰ οἵ νέοι, πρὸς τὰ τῶν πρόσϑεν νομοϑετήματα
ἀπομιμούμενοι, σμικρὰ πρὸς μεγάλα, καὶ τῆς ἄνα-
γκαίας αὐτῶν γρείας ἐμπείρως ἔσχοντες, μέγρι περ
ἂν πάντα ἱκανῶς δύξη κεῖσθαι. τότε δὲ ἀκίνητα ποι-
ησάμενοι, ἕξώντων τούτοις ἤδη χρώμενοι μέτριον ἔ-
χουσι. τὸ δὲ τῶν ἄλλων δημιουργῶν ποιεῖν χρὴ κατὰ
τάδε" πρῶτον μὲν ἐπιχώριος μηδεὶς ἔστω τῶν περὸ
τὰ δημιουργιπὰ τεχνήματα διαπονγούντων, μηδὲ οἷ-
κέτης ἀνδρὸς ἐπιχωρίο υ. τέχγην γὰρ ἱκανὴν πολλῆς
ἀσκήσεως ἅμα καὶ μαϑημάτων πολλῶν δεομένην κέ-
κτηται πολέτης ἀνὴρ, τὸν κοινὸν τῆς πόλεως κόσμον
σώζων καὶ κτώμεγος οὐκ ἐν παρέργῳ δεόμενον ἐπιτὴ-
δεύειν. δὺο δὲ ἐπιτηδεύματα ἢ δύο τέχνας ἀκριβῶς
διαπονεῖσθαι, σχεδὸν οὐδεμία φύσις ἱκανὴ τῶν ἂν-
ϑρωπίνων»" οὐδ᾽ αὖ τὴν μὲν αὐτὸς ἱκανῶς ἀσκεῖν,
τὴν δὲ ἄλλων ἀσκοῦντα ἐπιτροπεύειν. τοῦτ οὖν
- δέγαηνο., ΘῈ ΜΒΘΙΒΥΒ 115, Ὑ1Μ. 306
πόλει ὗ ὑπάρχον δεῖ πρῶτον γίγνεσϑαι" μηδεὶς χαλ-
κεύων ἅμα τεχταινέσϑω, μηδ᾽ αὖ τεκταινόμενος χαλ-
᾿κευόντων ἄλλων ἐπιμελείσϑω μᾶλλον ἢ τῆς αὑτοῦ
τέχνης" πρόφασιν ἔχων ὡς πολλῶν οἰκετῶν ἐπιμε-
᾿λούμενος ἑαυτῷ δημιουργούντων, εἰκότως μᾶλλον
ἐπιμελεῖται ἐκείνων, διὰ τὸ τὴν πρόσοδον ἐκεῖϑεν
ἘΠ » Γ γ Ὁ τς Ὁ , Ν 3 ᾿ ’
αὑτῷ πλείω γίγνεσθαι τῆς αὐτοῦ τέχνης ἱ ἀλλὰ ἐδ
«ο᾿ , Ἢ ις
ἕκαστος τέχνην ἐν πόλει κεχτημένος, ἀπὸ ταὑτης
- -" ᾿ 5
ἅμα καὶ τὸ ζῇν κτάσϑω. τοῦτον δὴ τὸν γόμον ἀ-
στυνόμοι διαπονούμεγον σωζόντων. καὶ τὸν μὲν
2 ; , ᾽ ἃ -. ᾿
ἐπιχώριον, ἐϊὶν εἴς τινα τέχνην ἀποχλένῃ μᾶλλον ἢ
- - δ
τὴν τῆς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν, κολαζόντων ὀνεΐδεσέ τε
χαὶ ἀτιμίαις, μέχρι περ ἂν κατευϑύνωσιν εἰς τὸν
ξ ἰὼν ἅν ἐν μν ν. ᾿ " ᾿ ,
αὑτοῦ δρόμον" ξένων δὲ ὧν τις ἐπιτηδεύῃ δύο τέ-
χνας, δεσμοῖσί τε καὶ χρημάτων ζημέαις καὶ ἐκβολαῖς
ἐκ τῆς πόλεως κολάζοντες, ὧν αγκαξόντοων ὃ ἕνα μό-
γον ἀλλὰ μὴ πολλοὺς εἶναι. μισϑῶν δὲ αὐτοῖς πέρι
"Ὁ ᾿ »"Ὁ 32
καὶ τῶν ἀναιρέσεων τῶν ἔργων, καὶ ἐάν τις αὐτοὺς
ε; "7 ω ἡ ἄλλον ἀδιχῷ Γ ὃ ᾿ -
ἕτερος ἢ κεῖνον τινὰ ἀλλον ἀδικῶσι, μέχρι δραχμῶν
3 ““ ᾿ ,
πεντήκοντα ἀστυνόμοι διαδικοαζόντων τὸ δὲ πλέον
τούτου τὰ χοινὰ δικαστήρια διακρινόντων κατὰ νό-
μον. Ἵέλος δὲ ἐν τῇ πόλει μηδένα μηδὲν τελεῖν μὴτε
ἐξαγομένων χρημάτων μήτε εἰσαγομένων " λιβανωτὸν
Β .“ ᾿ - ᾽
δὲ, καὶ ὅσα περὶ ϑεοὺς τὰ τοιαῦτα ἐστὶ ξενικὰ ϑυ-
μιάματα, καὶ πορφύραν, καὶ ὅσα βαπτὰ χρώματα
-" Α 27
μὴ φερούσης τῆς χώρας, ἢ περέ τινὰ ἄλλην τέχνην
΄ Ε " ἢ ; νἱί δ᾿ ἄν
δεομένην ξενικῶν τινων εἰσαγωγίμων, μηδενὸς ἄναγ-
καίου χάριν μὴτέ τις ἀγέτω, μὴτε αὖ τῶν ἐντῇ χώρᾳ
ἀναγκαίων ἐμμένειν, ἐξαγέτω. τούτων δ᾽ αὖ πιίντο""
Ῥεα, Ὁ... Ὼ
908 ῬΙΆΑΤΟΝΙΒ δ εἰνδάκ,
ἐπιγνώμονας εἶναι καὶ ἐπιμελητὰς, τῶν νομοφυλά-
κῶν» πέντε, ἀφαιρεϑέντων τῶν πρεσβυτέρων, τοὺς
ἑξῆς "ἭΛΡΙ Περὶ δὲ ὅπλων, καὶ ὅσα περὶ τὸν
σεόλεμον ἅπαντα ὄργανα, ἐάν τινος ἢ τέχνης εἰσαγω-
χίμου δέη. γίγνεσϑαι, ἢ φυτοῦ, ἢ μεταλλευτικοῦ κτὴ;-
ματος, ἢ δεσμευτικοῦ, ἢ ζώων τινῶν ἕνεχα τῆς τοι-
αὑτῆς φείας, ἵππαρχοι καὶ στρατηγοὶ τούτων ἕστω-
σαν κύριοι εἰσαγωγῆς τε χαὶ ἐξαγωγῆς , διδοὺ ὕσης τε
ἅμα καὶ δεχομένης τῆς πόλεως. γόμους δὲ περὶ τοὺ-
τῶν νομοφύλακες τοὺς πρέποντάς τε καὶ ἱκανοὺς
ϑήσουσι. καπηλείαν δὲ ἕνεκα χρηματισμῶν, μὴτε
οὖν τούτου μήτε ἄλλον οὐδενὸς ἐν τῇ χώρᾳ ὅλῃ καὶ
πόλει ἡμῖν γίγνεσθαι. τροφῆς δὲ καὶ διανομῆς τῶν
ἐκ τῆς χώρας, ἐγγὺς τῆς τοῦ Κρητικοῦ νόμου ἔοικεν
ὀρϑύτης ἂν τις γιγνομένη, κατὰ τρόπον γίγνεσϑαι.
δώδεκα μὲν γὰρ δὴ μέρη τὰ πάντα ἐκ τῆς χώρας γι-
γρόμενα γέμειν χρεὼν πάντας, ἦπερ καὶ ἀναλωτέα.
τὸ δὲ δωδέκατον μέρας ὁ ἕκαστον οἷον τευρῶν καὶ κρι-
ϑῶν, οἷσι δὴ καὶ τὰ ἅπαντα ἀκολουϑεέτω τὰ ἄλλα
ὡραῖα νεμόμενα, καὶ ὅσα ζῶα ξύμπαντα πράσιμα
ἐν ἑκάστοις 2, τριχῆ διαιρείσϑω κατὰ λόγον". ἕν
μὲν μέρος, τοῖς ἐλευϑέροις" ἕν δὲ, τοῖς τούτων οἱκέ-
ταις" τὸ δὲ τρέτον, δημιουργοῖς τε καὶ πάντως τοῖς
ξέγοις" οἵτέ τινες ἂν τῶν μετοικούντων ὦσι ξυνοι-
κοῦγτες, τροφῆς ἀναγκαίου. δεόμενοι, καὶ ὅσοι χρεὲΐᾳ
τινὶ πόλεως ἤ τινος ἰδιωτῶν εἰσαφικγοῦνται ἑκάστο-
τε" πάντων τῶν ἀναγκαίων ἀπονεμηϑὲν τρίτον μέ-
ρος, ὦνιον ἐς ἀνάγκης ἕστω τοῦτο μόνον" τῶν δὲ
ὄϑο μερῶν μηδὲν ἐπάναγκες ἔστω πωλεῖν. πῶρ. οὐ"
!
νιοἅ,.. 6 ΌΕΤΕΟΘΙΒΥΒ 118. ΨΙΗ. 307
δὴ ταῦτα ὀρϑόταται νέμοιτ' ἄν; πρῶτον μὲν δῆλον.
ὅτι τῇ μὲν ἴσα, τῇ δ᾽ οὐκ ἴσα νέμομεν. Καὶ. Πῶς
λέγεις; 40. Χείρω πον καὶ βελτίω τούτων ἕκαστα
ἀνάγκη φύειν καὶ ἐκτρέφειν τὴν γῆν. ΚΑ. Πῶς γὰρ
οὔ; 4Θ. Τῷ μὲν τοίνυν τοιούτῳ τῶν μερῶν τριῶν
ὄντων, μηδὲν πλέον ἐχέτω ἢ τοὶς δεσπόταις ἢ δοὺ-
λοις νεμόμενον, μήτε; αὖ τὸ τῶν ξένων" ἀλλὰ τὴν τῆς
ὁμοιότητος ἰσότητα ῆ γομὴ πᾶσιν ἀποδιδότω τὴν
αὐτήν. λαβὼν δ᾽ ἕκαστος τῶν πολιτῶν τὼ δὺο μέρη,
αύριος. ἔστω τῆς γομῆς δούλοις τε καὶ ἐλευϑέροις,
ὁπόο᾽ ἂν καὶ ὁποῖα βούληται διανέμειν. τὸ δὲ πλέον.
τούτων μέτροις καὶ ἀριϑμῷ τῇδε χρὴ διανέμεσθαι"
λαβόντα τὸν ἀριϑμὸν πάντων τῶν ζώων οἷς ἐκ τῆς.
γῆς τὴν τῤοφὴν δεῖ γίγνεσθαι, διανέμειν. τὸ δὲ
μετὰ τοῦτο αὐτοῖς οἰκήσεις δεῖ χωρὶς διατεταγμένας
εἶξαι. τάξις δὲ δε πρέπει τοῖς τοιούτοις. δώδεκα
κώμας εἶναι χρὴ, κατὰ μέσον τὸ δωδεκατημόριον
ἕκαστον, μέαν. ἐν τῇ κώμῃ δὲ ἕ ἐϑνἀστμ, πρῶτον μὲν
ἱερὰ καὶ ἀγορὰν ἐξηρῆσϑαι ϑεῶν τε καὶ τῶν ἑπομέ-
γὼν ϑεοὶς δαιμόνων" εἶτε τινὲς ἔντοποι ᾿]αγγητῶν,
εἴτ ἄλλων ἱδρύματα παλαιῶν, μνήμῃ διασεσωσμέ-
γῶν, εἰσὶ, τούτοις ἀποδιδόντας τὰς τῶν πάλαι τιμὲς
ἀνθρώπων; Ἕστίας τε καὶ Ζιὸς, ᾿᾿ϑηνᾶς τε, καὶ ὃς
ἂν ἀρχηγὸς ἢ τῶν ἄλλων τοῦ δωδεκάτου ἑχάστου
μέρους, ἱερὰ πανταχοῦ ἱδρύσασθαι. πρῶτον δὲ οἷ-
κοδομίας εἶναι περὶ τὰ ἱερὰ ταῦτα, ὅπη ἂν ὃ τόπος
ὑψηλότατος ἢ, τοῖς φρουροῖς ὑποδοχὴν ὅτι μάλιστα
εὐερκῆ" τὴν δὲ ἄλλην χώραν κατασκευάζειν πᾶσαν,
δημιουργῶν τριακαίδεκα μέρη διελομένους " καὶ τὸ
υὕ.
ὅ083 ΡΙΑΤΟΝΙ5 ».84.9.4.}.6,
μὲν ἐν ἄστει κατοικίζειν, διελομένους αὖ καὶ τοῦτο
εἰς τὶ δώδεκα μέρη τῆς πόλεως ἁπάσης, ἔξω τε καὶ
ἐν κύκλῳ κατανεμηϑέντας" ἐν τῇ κώμῃ δὲ ἑκάστῃ τὰ
πρόσφορα γεωργοῖς γένη τῶν δημιουργῶν συγοικί-
ζειν. τοὺς δ᾽ ἐπιμελητὰς εἶναι τούτων πάντων, τοὺς
τῶν ἀγρονόμων ἄρχοντας, ὅσων τε καὶ ὧντινων ἢ
τόπος ἕκαστος δεῖται: καὶ ὕπου κατοικοῦντες, ἄλυ- ὦ
πότατοίΐ τε καὶ ὠφελιμώτατοι ἔσονται τοῖσι γεωρ-
γοῦσι. τῶν δὲ ἐν ἄστει κατὰ τὰ αὐτὼ ἐπιμεληϑῆναε
καὶ ἐπιμελεῖσϑαι τὴν τῶν ἀστυνόμων ἀρχὴν. τοῖς
δὲ δὴ ἀγορανόμοις τὰ περὶ ἀγοράν που δεῖ ἕκαστα
μέλειν. ἡ δ᾽ ἐπιμέλεια, μετὰ τὴν τῶν ἱερῶν ἐπί-
σκεψιν, τῶν κατ᾿ ἀγορὰν μή τις ἀδικῇ τι τῆς τῶν
ἀνθρώπων χρείας" τὸ δὲ δεύτερον ἂν εἴη, σωφρο-
σύνης τε καὶ ὕβρεως ἐπισκύπους ὄντας, κολάζειν τὸν
δεόμενον κολάσεως. τῶν δὲ ὠνίων, πρῶτον μὲν τιὶ
περὶ ξένους ταγϑέντα πωλεῖν τοῖς ἀστοῖς, σκοπεῖν
εἰ γίγνεται κατὰ τὸν νόμον ἕκαστα. νόμος δὲ ἔστω,
μηνὸς τῇ νέχ, ὧν δεῖ πραϑῆναι, τὸ μέρος τοῖς ξένοις
ἐξάγειν τοὺς ἐπιτρόπους, ὅσοι τοῖς ἀστοῖς ξένοι ἢ
καὶ δοῦλοι ἐπιτροπεύουσι, δωδεκατημόριον πρῶτον
τοῦ οσἰτου" τὸν δὲ ξένον εἰς πάντα τὸν μῆνα ὠνεῖ-
σϑαι σῖτον μὲν καὶ ὅσα περὶ σἴτον, ἀγορᾷ τῇ πρώ-
τῃ" δωδεκάτῃ δὲ τοῦ μηνὸς, τὴν τῶν ὑγρῶν οἱ μὲν
πρᾶσιν, οἱ δὲ ὠνὴν ποιείσϑωσαν δὲ ὅλου τοῦ μη-
γὸς ἱκανήν. τρίτῃ δὲ καὶ εἰκάδι, τῶν ζώων ἔστω
Ἰρῶσις, ὅσα πρατέα ἑκάστοις ἢ ὠνητέα αὐτοῖς δεο-
μένοις" καὶ ὁπόσων σκευῶν ἢ χρημάτων γεωργοῖς
ἦν πρῶσις, οἷον δερμάτων, ἢ καὶ πάσης ἐσϑῆτος,
.ἅε.».850... ὈΚ ΓΕΟΘΙΒΥΒ 118. ΥὙΠ]|. 309
ἢ πλοκῆς ἢ πιλήσεως, ἢ τινῶν ἄλλων τοιούτων" ξέ-
γοις δὲ ἀναγκαῖον ὠνεῖσθαι παρ᾿ ἄλλων κτωμένοις.
καπηλείας δὲ τούτων, ἢ) πυρῶν ἢ κριϑῶν εἰς ἄλφιτα
γεμηϑέντων, ἢ καὶ τὴν ἄλλην ξύμπασαν τροφὴν,
ἀστοῖς μὲν χαὶ τούτων δούλοις μὴτέ τις πωλείτω,
μὴτε ὠνείσϑω παρὰ τοιούτου μηδεὶς μηδενός" ἐν δὲ
ταῖς τῶν ξένων ξένος ἀγοραὶς πωλείτω τοῖς δημιουρ-
γοῖς τε καὶ τούτων δούλοις, οἴνου μεταβαλλόμενος
καὶ σίτου πρᾶσιν" ὃ δὴ καπηλείαν ἐπονομάζουσιν
οὗ πλεῖστοι. καὶ ζώων διαμερισϑέντων, μάγειροι
διατιϑέσϑων ξένοις τε καὶ δημιουργοῖς. καὶ τούτων
οἰκέταις. πᾶσαν δὲ ὕλην καύσιμον ὅσημέραε ξένος ᾧ
βουληϑεὶς ὠνείσϑω μὲν ἀϑρύοαν παρὰ τῶν ἐν τοῖς
χωρίοις ἐπιτρόπων, πωλείτω δὲ αὐτὸς τοὶς ξέγοις,
καϑ' ὅσον ἂν βούληται, καὶ ὁπόταν βούληται. τῶν
δὲ ἄλλων χρημάτων πάντων καὶ σκευῶν ὁπόσων ἑχά-
στοισι χρεία, πωλεῖν, εἰς τὴν κοινὴν ἀγορὰν φέρον-
τας εἰς τὸν τόπον ἕχαστον, ἐν οἷς ἂν γομοφὑλακές
τε καὶ ἀγορανόμοι μετ ἀστυνόμων τεχμῃράμενοι
ἕδρας πρεπούσας, ὅρους ϑεῶν τῶν Φνίων ἐν τούτοις
ἀλλάττεσθαι, νόμισμά τε χρημάτων, καὶ χρήματα
γομίσματος, μὴ προϊέμενον ἄλλον ἑτέρῳ τὴν ἀλλα-
γήν. ὃ δὲ προέμενος ὡς πιστεύων, ἐὰν τε κομίσηται
καὶ ἂν μὴ, στεργέτω, ὡς οὐκέτι δίκης οὔσης τῶν
τοιούτων πέρι συναλλάξεων. τὸ δὲ ὠνηϑὲν ἢ πραϑὲν,
ὅσῳ πλέον ἂν ἢ, καὶ πλέονος ἢ κατὰ τὸν γόμον » ὃς
εἴρηκε πύσου προσγενομένου καὶ ἀπογενομένου δεῖ
μηδέτερα τούτων ποιεῖν, ἀναγραφέτω τότ᾽ ἤδη παρὰ
τοῖς νομοφύλαξι τὸ πλέον, ἐξαλειφέσϑω δὲ τὸ ἐναν-
“10 ΡΕΑΤΟΝΙΒ5 »οο,
τίον.- τὰ αὐτὸ δὲ καὶ περὶ μετοίκων ἔστω τῆς ἀνα-
γραφῆς πέρι τῆς οὐσίας. ἱέναν δὲ τὸν βουλόμενον
εἰς τὴν μετοίχησιν, ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς οἰκήσεως οὔσης
τῶν ξένων τῷ βουλομένῳ χαὶ δυναμένῳ μετοικεῖν,
τέχνην. κεκτημένῳ καὶ ἐπιδημοῦντι, μὴ πλέον ἐτῶν
εἴκοσιν, ἀφ᾽ ἧς ἂν γράψηται, μετοίκιον μηδὲ σμι-
κρὸν τελοῦντι, πλὴν τοῦ σαϊφρονεῖν, μηδὲ ἄλλο αὖ
τέλος ἕνεκα τιγὸς ὠγῆς ἢ καὶ πράσεως. ὅταν» δ᾽ ἐξὴ-
κωσιν οἵ χρόνοι, τὴν αὑτοῦ λαβόντα οὐσίαν ἀπιέ-
γαι. ἂν δ᾽ ἐν τοῖς ἕτεσι τούτοις αὐτῷ συμβῇ λόγου
ἀξίῳ πρὸς εὐεργεσίαν τῆς πόλεως γεγονέναι τινὰ
νκανὴν, καὶ πιστεύῃ πείσειν βουλὴν καὶ ἐκκλησίαν,
Ἢ τινὰ ἀναβολὴν τῆς ἐξοικήσεως ἀξιῶν αὑτῷ γίγνε-
σϑαιν κυρίως, ἢ καὶ τοπαράπαν διὰ βίου τινὰ. μο-
νὴν, ἐπελϑὼν καὶ πείσας τὴν πόλιν, ἅπερ ἂν πείσῃ,
ταῦτα αὐτῷ τέλεα γιγνέσϑω. παισὶ δὲ μετοίκων, δη-
μιουργοῖς οὖσι καὶ γενομένοις ἐτῶν πεντεκαίδεκα,
τῆς μὲν μετοικίας ἀρχέτω χρόνος, ὃ μετὰ τὸ πέμπτον
καὶ δέκατον ἕτος" ἐπὶ τούτοις δὲ εἴκοσιν ἔτη μεινάτω
ὅπη αὐτῷ φίλον: μένειν δὲ ἂν βούληται, κατὰ τὼ
αὐτὰ μενότω πείσας. ὃ δὲ ἀπιὼν, ἐξαλειμψάμενος ἴτω
τὰς ἀπογραφὶϊς, αἵτινες ἂν αὐτῷ παρὰ τοῖς ἄρχουσιν
κεγραμμέγαν ποότερον ὦσιν,
«-..----, ττνο......Ὁὅϑλορ στο ἀϑο
κϑόδαῦ, 5 ΒΕΊΕΟΙΒΥΒ 118.1Χ. 4311
πα“ πῆπΠ͵ΠΕΟῸ- "πα Ὡὐὐπὐὐππὐσ! ,0Ν
"ΔΠΑΤΩΝΟΣ
τὼ ΜΌΟΩ ΟΝ
ῊἩ
ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΘΕΣΊΑΣ
ΖΦΙΆΑΛΟΙΟΣ ἘΝΝΑ͂ΤΟΣ.
γωσαακαο...-οἐὁοΠἘοΠᾳΠοΨοΕοΕᾳΕοεοὋἔοΠγπὀ
ΖΠκαι δὴ τὸ μετὰ ταῦτα, ἀκόλουθοι ταῖς ἔμπρο-
σϑεν πράξεσιν ἁπάσαις οὖσαι, κατὰ φύσιν γΈγ59Ὁ-
το ἂν “ὰ τῆς διακοσμήσεως τῶν γύμων. ὧντιγῶν
οὖν δὴ πέρι δεῖ την οὐϑον δίχας, τὰ μὲν εἴρηται,
τιὶ κατὰ γεωργίας τε καὶ ὅσα τούτοις εἵπετο" τὰ δὲ
μέγιστα οὔτε εἴρηταί πω, οὔτε καϑ' ἕν ἕκαστόν τὲ
λεγόμενον ῥηϑὲν, ἣν δεὶ λαμβάνειν αὐτὸ τιμωρίαν,
χαὶ τίνων ποτὲ δικαστῶν τυγχάνειν». μετ᾽ ἐκεῖν οὖν
ἑξῆς ταῦτα ῥητέον. 1.4: ᾿θρϑῶς. 46. Αἰσχρὸν μὲν
δὴ τινα τρόπον, καὶ μομοϑετεῖν πάντα ὁπόσα νῦν
μέλλομεν τοῦτο δρᾷν ἐν τοιαύτῃ πόλει, ἣν φομὲν
οἰκήσευϑοαΐ τὲ εὖ γαὶ τεύξεσϑαν πάσης ὀρϑότητος,
πρὸς ἐπιτήδευσιν ἀρετῆς. ἐν δὲ τῇ τοιαύτῃ τὸ καὶ
Ἰξιοῦν τῆς τῶν ἄλλον μοχϑηρίος τῶν μὲ) στῶν ἐμ-
312) “". ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ. «.ἃ.0.8 54.
φύεσϑαι τινὰ μεϑέξοντα, ὥστε δεῖν γομοϑετεῖν, προ-
καταλαμβάνοντα, καὶ ἀπειλοῦντα ἐν τις τοιοῦτος
γίγνηται, καὶ τούτων ἀποτροπῆς τε ἕνεχα, καὶ γε-
γομένων κολάσεως, τιϑέναι ἐπὶ αὐτοῖς νόμους, ὡς
ἐσομένους, ὅπερ εἶπον, αἰσχρὸν μὲν τινὰ τρόπον"
ἐπειδὴ δὲ οὐ, καϑάπερ οἵ παλαιοὶ γομοϑέται, ϑεῶν
παισὶ νομοϑετούμενοι τοῖς ἥρωσιν, ὡς ὃ νῦν λόγος,
αὐτοί τ' ἐκ ϑεῶν ὄντες, ἄλλοις τε ἐκ τοιούτων γεγο-
γόσιν ἐγομοϑέτουν, ἀλλ᾽ ἄγϑρωποΐ τε καὶ ἀνϑρώ-
σῶν σπέρμασι νομοϑετοῦμεν τανῦν" ἀνεμέσητον δὴ
φοβεῖσθαι μή τις ἐγγίγνηται τῶν πολιτῶν ἡμῖν οἷον
κερασβόλος" ὃς ἀτεράμων εἰς τοσοῦτον φύσει γίγοιτ᾽
ἂν, ὥστε μὴ τήκεσθαι καϑάπερ ἐκεῖνα τὰ σπέρματα
σπυρέ. νόμοις οὗτοι καίπερ οὕτως ἰσχυροῖς οὖσιν, ἄ-
τηχτοι γέγγωνται. ὧν δὴ χάριν, οὐκ ἐπίχαριν λέγοιμ᾽
ἂν σερῶτον νόμον, ἱερῶν πέρι συλήσεως, ἄν τις τοῖ-
τὸ δρᾷν τολμᾷ καὶ πολέτην μὲν τῶν τεϑραμμένων
ὀρϑῶς, οὔτ᾽ ἂν βουλοέμεϑα,, οὔτε ἐλπιστὸν πάνυ τι
γοσῆσαι ποτὲ ἂν ταύτην τὴν νόσον- οἰκέται δὲ ἂν
τούτων καὶ ξένοι καὶ ξένων δοῦλοι πολλὺὺὶ ὧν ἐπιχει-
ρήσειαν τοιαῦτα. ὧν ἕνεκα μὲν μάλιστα, ὅμως δὲ
καὶ ξύμπασαν τὴν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἀσϑένγει-
ἂν εὐλαβούμενος, ἐρῶ τὸν τῶν ἱεροσύλων πέρι νό-
μον, καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῶν τοιούτων ὅσα δυσ-
ἑατα καὶ ἀνέατα. προοίμια δὲ τούτοισι, κατὰ τὸν
ἔμπροσϑεν λόγον ὁμολογηϑέντα, προῤῥητέον ἅπιι-
σιν ὡς βραχύτατα. λέγοι δή τις ὃν, ἐκείνῳ διαλεγό-
μενος ἅμα καὶ παραμυϑούμενος ὃν ἐπιϑυμία χακὴ
παρακαλοῦσα μεϑ᾽ ἡμέραν τε, καὶ ἐπεγείρουσα νὑ-
ἡ λϑω; ΠΕ ΠΈΕΘΙΒΥ͂Θ 118.1Χ. 313
κτωρ, ἐπὶ τι τῶν ἱερῶν ἄγει συλήσοντα; τάδε,
ϑαυμάσιε, οὐκ ἀνθρώπινον σὲ κακὸν οὐδὲ ϑεῖον κι-
γεῖ τονῦν ἐπὶ τὴν ἱεροσυλίαν προτρέπον ἰέναι" οἷ-
στρος δὲ ἐστί τις ἐμφυόμενος ἐκ παλαιῶν καὶ ἀκα-
ϑάρτων τοῖς ἀνθρώποις ἀδικημάτων, περιφερόμενος
ἁλιτηριώδης᾽ ὃν εὐλαβεῖσθαι χρεὼν παντὶ σϑένει.
τίς δ᾽ ἐστὶν εὐλάβεια μάϑε" ὅταν σοὶ προσπίπτῃ τὺ
τῶν τοιούτων δογμάτων, ἴϑι ἐπὶ τὰς ἀποδιοπομπή-
σεις, ἴϑε ἐπὶ ϑεῶν ἀποτροπαίων ἱερὰ ἱκέτης, ἴϑυ
ἐπὶ τῶν λεγομένων ἀνδρῶν ὑμῖν ἀγαϑῶν ξυνουσίας"
καὶ τὰ μὲν ἄκονε, τὰ δὲ πειρῶ λέγειν αὐτὸς, ὡς δεῖ
τὰ καλὰ καὶ τὰ δίκαια πάντα ἄνδρα τιμᾷν. τὰς δὲ
τῶν κακῶν ξυνουσίας φεῦγε ἀμεταστρεπτί. καὶ ἐὰν
μέν σοι δρῶντι ταῦτα λωφᾷ τι τὸ νόσημα" εἰ δὲ μὴ,
καλλίω ϑάνατον σκεψάμενος, ἀπαλλάττου τοῦ βίου.
ταῦτα ἡμῶν ἀδόντων προοίμια τοῖς πάντα ταῦτα ἐ-
πινοοῦσιν ὅσα ἀνόσια ἔργα καὶ πολιτοφϑύρα, τῷ μὲν
πειϑομένῳ τὸν γόμον ἐᾷν σιγῇ δεῖ" τῷ δὲ ἀπειϑοῦν-
τι, μετὰ τὸ προοίμιον ἄδειν) μέγα" Ὃς δ᾽ ἂν ἱεροσυ-
λῶν ληφϑῇ, ἐὰν μὲν ῇ δοῦλος ἢ ἢ ξένος, ἐν τῷ προσ-
ὦπῳ καὶ ταῖς χερσὶ γραφεὶς τὴν συμφορὰν, καὶ μα-
στειγωθεὶς ὁπύσας ἂν δόξῃ τοῖς δικασταῖς, ἐκτὸς τῶν
ὅρων τῆς χώρας γυμνὸς ἐκβληϑήτω. τάχα γὰρ ἂν
δοὺς ταύτην τὴν δίκην, γένοιτ᾽ ἂν βελτίων, σωφρο-
γισϑείς. οὐ γὰρ ἐπὶ κακῷ δίκη γίγνεται οὐδεμία, γι-
γνομένη κατὰ νόμον. δυοῖν δὲ ϑάτερον ἀπεργάζεται
σχεδόν" ἢ γὰρ βελτέονα ἢ μοχϑηρότερον ἧττον ἐξ-
εἰργάσατο τὸν τὴν δίκην παρασχόντα. πολίτης δὲ
ἂν τις ποτέ τε τοιοῦτον δρῶν ἀναφανῇ, περὶ ϑεοὺς
414 ΡΙΆΤΟΝΙΒ ΓΚΎΤΉΣ ΤῈ
ἢ περὶ γονέας ἢ περὺ πόλιν ἠδικηκὼς τῶν μεγάλων
τινὰ καὶ ἀποῤῥήτων ἀδικιῶν, ὡς ἀνίατον ἤδη τοῦ-
τον ὄντα ὃ δικαυτὴς διανοείσϑω, λογιζόμενος οἵας
παιδείας τε καὶ τροφῆς ἐκ παιδὸς τυγχάνων, οὐκ
ἀπέσχετο τῶν μεγίστων κακῶν. δίκη δὴ τούτῳ ϑάνα-
τος ἐλάχιστον τῶν κακῶν" τοὺς δὲ ἄλλους παράδει-
γμα ὀνήσει, γενόμενος ἀκλεὴς κοιὶ ὑπὲρ τοὺς τῆς χώ-
ρας ὅρους ἀφανισϑείς. παισὶ δὲ καὶ γένει, ἐὰν φὺ-
γῶσι τὰ πατρῷα ἤϑη, κλέος ἔστω, καὶ λόγος ἔντιμος
λεγόμενος, ὦ; εὖ τε καὶ ἀνδρείως εἰς ἀγαϑὸν ἐκ κα-
κοῦ διαπεφευγότων. δημόσια δὲ χρήματα οὐδενὸς
τῶν τοιούτων τῇ πολιτείᾳ πρέπον ἂν εἴη γίγνεσϑαι,
ἐν ἣ δεῖ τοὺς αὐτοὺς ἀεὶ καὶ ἴσους ὄντας διατελεῖν
κλήρους. ζημίας δ᾽ ἐκτίσεις ὅταν ἀδικεῖν ἀξια δοκῇ
τις χφημάτων, ἐκτίνειν " ἂν ἢ τι τῶν τοῦ κλήρου κα-
τεσκευασμένου περιττεῦον, μέχρι τοσούτου ζημιω-
ϑέντα" τὸ δὲ πλέον, μή. τὰς δ᾽ εἰς ταῦτα ἀκριβείας
ἐκ τῶν ἀπογραφῶν γομοφύλακες σκοποῦντὲς, τὸ σα-
φὲς ἐξαγγελλόντων ἀεὶ τοῖς δικασταῖς" ὅπως ἂν τῶν
κλήρων ἀργὸς μηδεὶς μηδέποτε γίγνηται δι ἀπορίαν
χρημάτων. ζημίας δὲ ἄν τις πλέονος ἄξιος εἶναι δοκῇ,
ἐὰν ἄρα μὴ τιγες ἐθέλωσιν αὐτὸν τῶν φίλων ἐγγυᾶ-
σθϑαΐ τὸ καὶ ξυνεχτένοντες ἀπελευϑεροῦν, δεσμοῖς
τὸ χρογίοις καὶ ἐμφανέσι καΐ τισι προπὴ "λακισμοῖς
κολάζειν". ἄτιμον δὲ παντάπασι μήδϑνα εἶναι μηδέ-
ποτε μηδ᾽ ἐφ᾽ ἑνὴ τῶν ἁμαρτημάτων, μηδ᾽ ὑπερορίαν
φυγάδα᾽ ϑάνατον δὲ, ἡ ἢ δεσμοὺς, ἢ πληγὰς, Ἶ τινὰς
ἀμόρφους ἕδρας, ἢ στάσεις ἢ παραστάσεις εἰς ἱδριὰὶ
ἐπὶ τὰ τῆς χώρας ἔσχατα, ἢ χρημάτων καϑάπερ ἕω-"
4.ε...8586.. ΠΕ ΤΈΟΘΙΒΥΒ 1,8. 1Χ, 51
τροσϑὲγ εἴπομεν ἐκτίσεις γίγνεσθαι δεῖν, τὴκ δίκην
᾿ 2...) ͵ ᾿ ᾿
᾿αὑτὴν γιγνέσθω. δικασταὶ δ᾽ ἔστωσαν ϑαγνάτου πέρι
νομοφύλακές τε, καὶ τὸ τῶν περυσινῶν ἀρχόντων
3 , 3 ,. ͵ 5 ν "
ἀριστίνδην ἀπομερισϑὲν δικαστήριον. εἰσαγωγὰς δὲ
Γ «“ -Ὁ ον νὴ
τούτων, καὶ προσκλήσεις, καὶ ὁσὰ τοιαῦτα, καὶ ὡς
δεῖ γίγνεσθαι, τοῖς νεωτέροις νομοϑέταις γρὴ μέλει».
᾿. Ε ᾿ 2; ᾿ »
τὴν διαψήφισιν δὲ ἡμέτερον ἔργον νομοϑετεῖν. ἕστω
ε ΩΣ “
δὴ φανερὰ μὲν ἡ ψῆφος τιϑεμένη" πρὸ τούτου δὲ,
.. - Ὁ ε
κατὰ τὸ στόμα τοῦ διώκοντός τε καὶ φεύγοντος, ὁ
ω ὗ .( . Α ᾽ φ' ᾿
δικαστὴς ἑξῆς, ημῖν ἐγγύτατα κατὰ πρέσβιν ἵζέσϑω.
ες -" “κεἰ φῇ “᾿ 2] " 2 ᾿
πάντες δ᾽ οἵ πολῖται ὅσοίπερ ἂν ἄγωσι σχολὴν, ἐπὴ-
ποοι ἔστωσαν σπουδῇ τῶν τοιούτων δικῶν. λέγειν δὲ
ἕνα λόγον, πρῶτον μὲν, τὸν διώκοντα" τὸν δὲ φεύ-
͵
γοντα, δεὗτερον. μετὰ δὲ τοὺς λόγους τούτους, ἀρ-
χεσϑαι μὲν τὸν γεραίτατον ἀνακρένοντα, ἰόντα εἰς
τὴν τῶν λεχϑέντων σκέψιν ἱκανήν" μετὰ δὲ τὸν πρεσ-
.-Ὡν « - ὅω, αἱ "»
βύτατον, ἑξῆς ἅπαντας δεῖ διεξελθεῖν δ΄, τι ἂν παρ᾽
- 2 ν᾿ ι νι
ἑκατέρου ἧϊς τῶν ἀντιδίκων ῥηϑὲν 1) μὴ ῥηϑὲν ἐπι-
“ ᾽ «ς ᾿ ι ω»" 2] τ 5
ποϑὴ τινὰ τρόπον. ὃ δὲ μηδὲν ποϑῶν, ἄλλῳ τὴν ἀ-
γάχρισιν ἀποδιδότω. τῶν δὲ ῥηθέντων ἐπισφραχγι-
͵ «.«, Ε Ξ- ’ μος ἘΝ }
σαμένους ὅσα ἂν εἶναι καίρια, δοκῇ, γράμμασι ση-
-»ὝἭ ᾿ μ -» - "-
μεῖα ἐπιβάλλοντας πάντων τῶν δικαστῶν, ϑεῖναι ἐπὶ
ὯΝ νας το 4 Ν ᾿ 2, 3 Ὲ }
“τὴν -Εστίαν" καὶ πάλιν αὔριον εἰς ταὐτὸν ξυγνελϑόν-
" 9 - Ὁ ν᾿
τὰς, ὡσαύτως τε ἀναχρίγοντας, διεξελϑεῖν τὴν δί-
χὴν, καὶ σημδῖα ἐπιβάλλοντας αὖ τοῖς λεχϑεῖσε" καὶ
“τρὶς δράσαντας τοῦτο, τεχμήριά τε καὶ μάρτυρας ἵ-
“παγῶς παραλαβόντας, ψῆφον ἱερὰν ἕκαστον φέρον-
τα, καὶ ὑπουχόμενον πρὸ τῆς “Ἑστίας εἰς δύναμιν
2} ἥε 5 Ὁ Υ . ᾿ Ὁ Ὁ
τὰ δίκαια χαὶ ἀληθῆ κρίνειν, οὕτω τέλος ἐπιϑεῖναι
5316 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ΕἸΣ,
τῇ τοιαύτῃ δίκῃ. μετὰ δὲ τὰ περὶ ϑεοὺς, τὰ π.οἱ
κατάλυσιν τῆς πολιτείας" ὃς ἂν ἄγων εἰς ἀρχὴν «ἴ»-
ϑοωπον, δουλῶται μὲν τοὺς γόμους, ἑταιρείαι-
δὲ τὴν πόλιν ὑπήκοον ποιῇ, καὶ βιαίως δὴ πᾶν τοῦ-
τον πράττων, καὶ στάσιν ἐγείρων παραγομῇ" τοῦτον
δὴ διανοεῖσθαι δεῖ πάντων πολεμιώτατον ὅλῃ τῇ
πύλει. τὸν δὲ κοινωνοῦντα μὲν τῶν τοιοὐτὼν μηδενὶ,
τῶν μεγίστων δὲ μετέχοντα ἀρχῶν ἐν τῇ πόλει, λελη-
ϑότα τε ταῦτα αὐτὸν ἢ μὴ λεληϑότα, δειλίᾳ δ᾽ ὑπὲρ
πατρίδος αὑτοῦ μὴ τιμωρούμενον, δεῖ δεύτερον ἢἡ-
γεῖσϑαι τὸν τοιοῦτον πολίτην κάκῃ. πᾶς δὲ ἀνὴρ
οὗ καὶ σμικρὸν ὔφελος, ἐνδεικγύτω ταῖς ἀρχαῖς, εἰς
κρίσιν ἄγων τὸν ἐπιβουλεύοντα βιαίου πολιτείας με-
ταστάσεως ἅμα καὶ παρανόμου. δικασταὶ δὲ ἔστωσαν
τούτοις οἵπερ τοὶς ἱεροσύλοις" καὶ πᾶσαν τὴν κρί-
σιν ὡσαύτως αὐτοῖς γίγνεσθαι καϑάπερ ἐκεένοις"
τὴν ψῆφον δὲ ϑάνατον φέρειν τὴν πλήϑει νικῶσαν.
ἑνὶ δὲ λόγῳ, πατρὸς ὀνείδη καὶ τιμωρέας παέδων μὴ-
δενὴὶ ξυνέπεσϑαι, πλὴν ἐάν τινι πατὴρ καὶ πάππος
καὶ πάππου πατὴρ ἐφεξῆς ὕφλωσι ϑανάτου δίκην.
τούτους δὲ ἡ πόλις ἔχοντας τὴν αὑτῶν οὐσίαν, πλὴν
ὅσον κατασκευασμένου τοῦ κλήρου παντελῶς, εἰς
τὴν αὑτῶν ἀρχαίαν ἐκπεμπέσϑω πατρίδα καὶ πόλιν.
οἷς δ᾽ ἂν τῶν πολιτῶν υἱεῖς ὄντες τυγχάνωσι πλείους
ἑνὸς, μὴ ἔλαττον δέκα ἕτη γεγονότες, κληρῶσαι μὲν
τούτων δέκα οὃς ἂν ἀποφήνῃ πατὴρ, ἢ πάππος ὃ
πρὸς πατρὸς ἢ μητρός " τῶν δὲ λαχόντων τὰ ὀνόμα-
τα εἰς Ζελφοὺς πεμῳφϑέντων" ὃν δ᾽ ἂν ὃ ϑεὸς ἀνέλῃ,
κληρονόμον εἰς τὸν οἶκον καταστῆσαι τὸν τῶν ἐκλι-
νῷ Ἐπ ὍΨοριροοοοοοσσοο'.........σὍΧὅϑσ.σὕ0...
ν.857.4.0..6,. ΠῚ ΤΠ ΘΙΒΥΘ 111, ΓΧ, 3517
πόντων, τύχη ἀμείνονι. ΚΛ. Καλῶς. 40, Κοινὸς δ᾽ ἔτι
τρίτος εἷς ἔστωνόμος, περὶ δικαστῶν τε οὖς δεῖ δικάζειν.
αὐτοῖς, καὶ ὃ τρόπος τῶν δικῶν, οἷς ἂν προδύσεως αἷ-
τίαν ἐπιφέρων τὶς εἰς δικαστήριον ἀγῃ. καὶ περὶ μο-
γῆς ὡσαύτως τοῖς ἐκγόνοις καὶ ἐξόδου τῆς πατρίδος
εἷς ἔστω περὲ ταῦτα γόμος οὗτος τρισὶ, προδύτῃ,
καὶ ἑεροσύλῳ , καὶ τῷ τοὺς τῆς πόλεως νόμους βίᾳ
ἀπολλύντι. κλέπτῃ. δὲ » ἐάν τὲ μέγα, ἐάν τὲ σμικρὸν
κλέπτῃ τὶς, εἷς αὖ »όμος κείσϑω καὶ μία δίκης τι-
μωρία ξύμπασι. τὸ μὲν γὰρ κλαπὲν δὴ, χρεὼν δὲ-
πλάσιον πρῶτον ἐχτίνενν, ἐὰν ὄφλῃ τὶς τὴν τοιαύτην
δίχην, καὶ ἱκανὴν ἔχῃ τὴν ἄλλην οὐσίαν ἀποτίνειν
ὑπὲρ τοῦ κλήρου" ἐὰν δὲ μὴ, δεδέσθαι, ἕως ἂν ἐκτί-
σῃ, ἢ πείσῃ τὸν καταδικασάμενον. ἐὰν δὲ τις ὕφλῃ
κλοπῆς δημοσίᾳ δίκην, πείσας τὴν πόλιν, ἢ τὸ κλέμ-
ιαὰ ἐκτίσας διπλοῦν, ἀπαλλαττέσθω τῶν δεσμῶν. Καὶ Δ.
Πῶς δὴ λέγομεν, ὦ ξένε, μηδὲν διαφέρειν τῷ κλέ-
πτοντι, μέγα ἢ σμικρὸν ὑφελομένῳ, καὶ ἐξ ἱερῶν ἢ
ὁσίων, καὶ ὅσα ἄλλα ἐστὶ περὶ κλοπὴν πᾶσαν ἄνο-
μοιότητα ἔ ἔχοντα; οἷς δεῖ ποικίλοις οὖσιν ἕπεσϑαι
τὸν νομοϑέτην, μηδὲν ὁμοίαις ζημίαις ζημιοῦντα;
49. Ἄριστ᾽, ὦ Κλεινία, σχεδόν τί μὲ ὥσπερ φερόμε-
γον ἀντικρούσας ἀνήγειρας" ἐγγενοηκότα δὲ καὶ ἕτε-
ρον ὑπέμνησας, ὅτι τὰ περὶ τὴν τῶν νόμων ϑέσιν
αὐδὲνὶ τρόπῳ’ πώποτε γέγονεν ὀρϑῶς διαπεπονημέ-
γα, ὥσγε ἐν τῷ νῦν παραπεπτωκότι λέγειν. πῶς δ᾽ αὖ
καὶ τοῦτο λέγομεν , οὐ κακῶς ἀπεικάσαμεν, ὅτε δού-
λοις, ὡς ἰατρευς “ἐοἰς ὑπὸ δούλων, ἀπεικάζομεν
πάντας τοὺς γῦν νομοϑετουμένους. εὖ γοὺρ ἐπίστοι-
5318 ὯΞ ΤΕΘΙΒΥ͂Θ. 118. 1Χ. ἃ.«.Ρ.8 58...
σαι δὴ τὸ τοιόνδε, ὡς εἰ χαταλάβοι ποτὲ τις ἰατρὺς
τῶν ταῖς ἐμπειρίαις ἄνευ λόγου τὴν ἰατρικὴν μετα-
χειριζομένων, ἐλεύϑερον ἐλευϑέρῳ. νοσοῦντι διαλε-
γόμεγον ἰατρὸν, καὶ τοῦ φιλοσοφεῖν ἐγγὺς, χρώμε-
γον μὲν τοῖς λόγοις, ἐξ ἀρχῆς τε ἁπτόμενον τοῦ νο-
σήματος, περὶ φύσεως πάσης ἐπανιόντα τῆς τῶν σω-
μάτων, ταχὺ καὶ σφόδρα γελάσειεν ἂν, καὶ οὐκ ἂν
ἄλλους εἴποι λόγους ἢ τοὺς περὺ τιὶὰὶ τοιαῦτ᾽ ἀεὶ προ-
χείρους ὀγτᾶς. τοῖς σιλείστοις λεγομένοις ἰατροῖς.
Φαίη γὰρ ἂν, ὦ μῶρε, οὖκ ἰατρεύεις τὸν νοσοῦντα,
ἀλλὰ σχεδὸν παιδεύεϊς, ὡς ἰατρὸν ἀλλ᾿ οὐχ ὑγιῆ δεό-
μενον γέγεεσϑαι. ἹΑ͂. Οὐκοῦν λέγων τὰ τοιαῦτα,
ὀρϑῶς ἂν λέγοι; 49. τάχ ἂν εἰ προσδιαγοοῖτό γὲ
ὡς ὅστις περὺ νύμων οὕτω διεξέρχεται» χαϑάπερ ἤ-
μεῖς τανῦν, παιδεύει τοὺς πολίτας, ἀλλ᾽ οὐ νομοϑε-
τεῖ, ἀφ᾿ οὖν οὐ καὶ τοῦτ᾽ ἂν πρὸς τρόπου λέγειν
φαίνοιτο; Κὶ4. Ἴσως. 4. Εὐτυχὲς δὲ ἡμῶν τὸ πα-
ρὸν γέγονε. ΚΑ. Τὸ ποῖον δή; 46. Τὸ μηδεμίαν
ἀνάγκην εἶναν νομοϑετεῖν, ἀλλ᾿ αὐτοὺς ἐν σκέψει
γενομένους, περὶ πάσης πολιτείας πειρᾶσϑαι κατι-.
δεῖν τό, τε ἄριστον καὶ τὸ ἀναγκαιότατον, τίνα τρό-
πον ἂν γιγνόμενον γίγνοιτο. καὶ δὴ καὶ τὸ γ»ῦν ξξ-
ἐστιν ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, εἰ μὲν βουλόμεϑα, τὸ βέλτι-
στον σκοπεῖν" εἰ δὲ βουλόμεθα, πὸ ἀναγκαιότατον,
περὶ νόμων. αἱρώμεϑα οὖν ὁπότερον δοκεῖ. Κ.!.
Γελοίαν, ὦ ξένε, προτιϑέμεϑα τὴν αἵρεσιν" καὶ ἀ-
τεχνῶς ὥσπερ κατεχομένοις γομοϑέταις ὅμοιοι γιτ᾿
νοἐμεϑ᾽ ἂν ὑπὸ μεγάλης τινὸς ὰ ἃ κης ἤδη νομοϑε:
τεῖν, ὡς οὐκέτ᾽ ἐξὸν εἰς αὔριον. ἡμῖν δ᾽ εἰπεῖν σὺν.
ε.ἅ.», ΡΙΑΤΟΝΙΒ 849
Σ Ὡς
ϑεῷ ἔξεστι, καϑάπερ ἢ λιϑολόγοις, ἢ καὶ τινος ἕτέ.
ρας ἀρχομένοις συστάσεως, παραφορήσασϑαι χύδην,
ἐξ ὧν ἐκλεξόμεϑα τὰ πρόσφορα τῇ μελλούσῃ γενή-
σέσϑαιν συστάσει, καὶ δὴ καὶ κατὶὶ σχολὴν ἐχλεξα-
σϑαι. τιϑῶμεν οὖν, ἡμῶς νῦν εἶναι μὴ τοὺς ἐξ ἀγά-
γκῆς οἰκοδομοῦντας, ἀλλὰ τοὺς ἐπὶ σχολῆς ἔτι τὰ
μὲν παρατιϑεμένους, τὰ δὲ ξυγιστοίντας. ὥστε ὀρϑῶς
ἔχει τὰ μὲν ἤδη τῶν γόμων λέγειν ὧς: τιϑέμενα, τὶ
δ᾽ ὡς παρατιϑέμενα. 46. 1 ένοιτο γοῦν ἂν ἡμῖν, ὦ
Ἰκλεινία, κατὰ φύσιν μᾶλλον ἡ σύνοψις τῶν νόμων.
ἴδωμεν γὰρ οὖν ,ὦ πρὸς ϑεῶν, τὸ τοιόνδε σερὺ γο-
μοϑετῶν. Καὶ 4. Τὸ ποῖον δή; 49. Τῤῥάμματα μέν
ποῦ καὶ ἐν γράμμασι λόγοι καὶ ἄλλων εἰσὶ πολλῶν
ἐν ταῖς πόλεσι γεγραμμένοι" γράμματα δὲ καὶ τὰ
τοῦ νομοϑέτου, καὶ λόγοι. Κ'1. Πῶς γὰρ οὔ; 49.
“Πύτερον οὖν τοῖς μὲν τῶν ἄλλων συγγράμμασι, ποι-
ητῶν, καὶ ὅσοι ἄνευ μετρῶν καὶ μετὸ μέτρων τὴν αὑτῶν
εἰς μνήμην ξυμβουλὴν περὶ βίου κατέϑεντο συγγρά-
ψαντες, προσέχωμεν τὸν γοῦν, τοῖς δὲ τῶν γνομοϑετῶν
μὴ προσέχωμεν; ἢ πάντων μάλιστα; ΚΑ. Πολὺ γε.
.4Θ..4λλὰ δῆτα οὐ χρὴ τὸν γομοϑέτὴν μόνον τῶν γρα-
φέντων περὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ δικαίων ξυμ-
βουλεύειν, διδάσκοντα οἷα τέ ἐστι καὶ ὡς ἐπιτηδευ-
τέον αὐτὰ τοῖς μέλλουσιν εὐδαίμοσιν ἔσεσθαι. ΚΑ.
Καὶ πῶς οὔ; 4. ᾿Αλλὰ αἰσχρὸν δὴ μᾶλλον Ὁμήρῳ
τε καὶ Ἰτυρταίῳ, καὶ τοῖς ἄλλοις ποιηταῖς σερὲ βίου
τε καὶ ἐπιτηδευμάτων κακῶς ϑέσθαι γράψαντας,
«Ἱυκούργῳ δὲ ἧττον καὶ Σύλωγι, καὶ ὅσοι δὴ νομο-
ϑέται γενόμενοι, γράμματοι ἔγραψαν; 1) τόγε ὁρ-
520 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ν.859.4.}.ο.
ϑὺν, πάντων δεῖ γραμμάτων τῶν ἐν ταῖς πόλεσι τὰ
περὶ τοὺς νόμους γεγραμμένα φαίνεσθαι διατυποὺ-
μένα μακρῷ κἀλλιστά τε καὶ ἄριστα" τὶ δὲ τῶν ἀλ-
λων, ἢ κατ ἐκεῖνα, ξυνεπόμενα, ἢ διαφωνοῦντα αὖ-
τοῖς, εἶναι καταγέλαστα; οὕτω διανοώμεϑα περὶ
γόμων δεῖν γραφῆς γίγνεσθαι ταῖς πόλεσιν, ἐν πα-
τρός τὲ καὶ μητρὸς σχήμασι φιλούντων τὲ καὶ γοῦν
ἐχόντων φαίνεσϑαι τὰ γεγραμμένα" ἢ κατὰ τύραν-
νον καὶ δεσπότην, τάξαντα καὶ ἀπειλήσαντα, γρά-
ψαντα ἐν τοίχοις, ἀπηλλάχϑαι. σκοπῶμεν οὖν δὴ
χαὶ τανῦν ἡμεῖς πότερα ταὑτῃ πειρώμεϑα λέγειν δια-
γοηϑέντες περὶ γόμωψ, εἴν οὖν δυνάμεϑα εἴτε μὴ;
ἀλλ οὖν τό γε πρόϑυμον παρεχόμενοι" καὶ κατὰ
ταύτην τὴν δδὸν ἰόντες, ἂν ἄρα τὶ καὶ δέῃ πάσχειν,
πάσχωμεν. ἀγαϑὸν δ᾽ εἴη τε, καὶ, ἂν ϑεὸς ἐθέλῃ,
γίγνοιτ᾽ ἂν ταὐτη. ΚΑ. Καλῶς εἴρηκας " ποιῶμέν τε
ὡς λέγεις. 40. Διασκεπτέον ἄρα πρῶτον, ὥσπερ ἐ-
πεχειρήσαμεν, ἀκριβῶς περὶ τῶν τε ἱεροσυλούντων,
χαὶ κλοπῆς πάσης πέρι καὶ ἀδικημάτων ξυμπάντων.
καὶ οὐ δυσχεραντέον εἰ μεταξὺ γομοϑετοῦντες, τὰ μὲν
ἔϑεμεν, τῶν δ᾽ ἔτι διασκοποῦμεν πέρι. νομοϑέται
γὰρ γιγνόμεϑα, ἀλλ οὐκ ἐσμὲν πω" τάχα δὲ ἴσως ἂν
γενοίμεϑα. εἰ δὴ δοκεῖ περὶ ὧν εἴρηκα, ὡς εἴρηκα,
σχοπεῖσϑαι, σκοπώμεϑα. Κ . Παντάπασι μὲν
οὖν. ΑΘ. Περὺ δὴ καλῶν καὶ δικαίων ξυμπάντων
πειρώμεϑα κατιδεῖν τὸ τοιόνδε, ὅπη ποτὲ ὁμολο-
γοῦμεν νῦν καὶ ὅπη διαφερόμεϑα ἡμεῖς τε ἡμῖν αὖ-
τοῖς ( οἱ δὴ φαῖμεν ἂν προϑυμεῖσθϑαι γε, εἰ μηδὲν
ἄλλο, διαφέρειν τῶν πλείστων») οἱ πολλοΐ τε, αὐτοὶ
ἃ...».800:4.». ΠΕ ΤΕΘΤΒΥΘ 1.110. ΙΧ, 391
πρὸς αὑτοὺς αὖ. ΚΑ. Τὸς ποίας δὲ δὴ διαφορὰς
ἡμῶν ἐννοηϑεὶς λέγεις; 46. ᾿Πγὼ πειράσομαι φρό-
ζειν. περὶ δικαιοσύνης ὅλως καὶ τῶν δικαίων ἀνϑρώ-
πων τὸ καὶ 1 πραγμάτων καὶ πράξεων πάντες πως ξυν-
ομολογοῦμε ν πάντα εἶναι ταῦτα καλά. ὥστε οὐδ᾽
εἴτις διὡοχυρίζοιτο εἶναι τοὺς δικαίους ἀνϑρώπους,
ἂν καὶ τυγχάνωσιν ὄντες αἰσχροὶ τὰ σώματα, κατ αὐ»
τό γετὸ δικαιότατον ἦϑος ταὐτῃ παγκάλους εἶναι, σχε-
δὸν οὐδεὶς ἂν λέγων οὕτω, πλημμελῶς δόξειε λέγειν.
οὐκοῦν ὀρϑῶς; ΚΑ. Ἴσως. 46. Ἴδωμεν δὲ ὡς εἰ
πάντ᾽ ἐστὶ καλὰ, ὅσα δικαιοσύνης ἔχεται, τῶν πάν-
τῶν τοι καὶ παϑήματα ἡμῖν ἐστι σχεδὸν τοῖς ποιὴ-
μασιν ἴσα. Κὶ 4. 1: οὖν “δή; «19. “Ποίημα μὲν, ὅπερ
ἂν ἢ δίκαιον, σχεδὸν ὅσονπερ ἂν τοῦ δικαίου κοι-
γῶν}, κατὰ τοσοῦτον καὶ τοῦ καλοῦ μετέχον ἐστί.
ΚΑ. Τὸ μὴν; 40. Οὐκοῦν καὶ πάϑος ὅπερ ἂν δι-
καίου κοινωνῇ, κατιὶ τοσοῦτον γίγνεσϑαι καλὸν ὅ-
μολογούμενον, οὐκ ἂν διαφωνοῦντα παρέχον τὸν λό-
γον. ΚΑ. ᾿ληϑῆ. 46. ᾿Εὰν δὲ γε δίκαιον μὲν ὅμο-
λογῶμεν, αἰσχρὸν δὲ εἶναι πάϑος, διαφωγήσει τό,
τὸ δίκαιον καὶ τὸ καλὸν, λεχϑέγτων τῶν δικαίων
αἰσχίστων εἶναι. [αι 4. Πῶς τοῦτο εἴρηκας; ΑΘ. Οὐ-
δὲν χαλεπὸν ἐννοεῖν. οὗ γὰρ ἀλίγῳ πρόσϑεν τεϑέν-
τὲς ἡμῖν νόμοι, πάντων ἐναντιώτατα παραγγέλλειν
δύξαιεν ἂν τοῖς νῦν λεγομένοις. ΚΑΊ. Ποίοις; 4Θ.
Τὸν ἱερόσυλόν που ἐτίϑεμεν, δικαίως ἂν ἀποϑνή-
σκειν, καὶ τὸν τῶν εὖ κειμένων γόμων πολέμιον" καὶ
μέλλοντες δὴ γόμιμα τοιαῦτα τιϑέναι πάμπολλα,
ἐπέσχομεν, ἰδάντες ὡς ταῦτα ἐστὶ μὲν ἄπειρα παϑή-
Ῥυατ. Τ᾿ ΥὙἹ. Χ
5592 ΡΙΑΤΟΝΙΒ ο«ἅ.ο
-----
ματα πλήϑει τε καὶ μεγέϑει" δικαιότατα δὲ πάντων
παϑημάτων, καὶ ξυμπάντων αἴσχιστα. μῶν οὐχ οὕ-
τως ἡμῖν τά τε δίκαια καὶ τὼ καλὰ, τοτὲ μὲν, ὡς
ταὐτὰ ξύμπαντα, τοτὲ δὲ, ὡς ἐναντιώτατα, φανεῖται;
1Κ 4. Κινδυνεύει. 46. Τοῖς μὲν τοίνυν πολλοῖς οὕ-
τω περὶ τὼ τοιαῦτα ἀσυμφώγως τὰ καλὰ καὶ τὰ δί-
καια διεῤῥιμμ μένα προσαγορεύεται. ΚΑ. Φαίνεται
γοῦν, ὦ ξένε. 469. 71ὺ τοίνυν ἡμέτερον, ὦ Κλεινία,
πάλιν ἴδωμεν, πῶς αὖ περὶ αὐτὶ ταῦτα ἔχει τῆς συμ-
φωγίας. 1Χ.4. Ποίας δὴ πρὸς ποίαν; ΑΘ. Εν τοῖς
ἔμπροσϑεν λόγοις οἶμαι διαῤῥήδην ἐμὲ εἰρηκέναι.
Κι. “πῶς; 46. Εἰ δ᾽ οὖν μὴ πρότερον, ἀλλὰ νῦν
ὡς [ἀΑΓοηκα μὲ τίϑετε, Κι 4. Τὸ ποῖον; 4460. Ως οἱ
χακοὶ πάντες, εἰς πάντα εἰσὶν ἄκοντες κακοί" τοὺ-
του δὲ οὕτως ἔχοντος, ἀνάγκη που τοὑτῳ ξυνέπε-
σϑαι τὸν ἑξῆς λόγον. ΚΑ. Τίνα λέγεις; 46. Ὡς ὃ
μὲν ἄδικός που, κακός" ὃ δὲ χακὸς, ἄκων τοιοῦτος.
ἀκουσίως δὲ ἑκούσιον οὐκ ἔχει πράττεσϑαι ποτὲ λό-
70». ἄκων οὖν ἐκείνῳ φαίνοιτ᾽ ἂν ἀδικεῖν ὃ ἀδικῶν
τῷ τὴν ἀδικίαν ἀκούσιον τιυϑεμένῳ. καὶ δὴ καὶ νῦν
ὁμολογητέον ἐμοΐ. ξύμφημι γὰρ ἄκοντας ἀδικεῖν
πάντας, εἰ χαΐ τις, φιλονεικίας 1 ἢ φιλοτιμίας ὃ ἕνεχ,
ἄκοντας μὲν ἀδίκους εἶναι φησὶν, ἀδικεῖν μὴν ἑκόν-
τας πολλοὺς. δὃγ ἐμὸς λόγος ἐκεῖνος, ἀλλ᾽ οὐχ οὗτος.
τίνα οὖν αὐ τρόπον ἔγωγε ξυμφωνοίην ἂν τοῖς ἐ-
μαυτοῦ λόγοις, εἴ με, ὦ Κλεινία καὶ Τέγιλλε, ἐρωτῷ-
το, Εἰ δὴ ταῦτα οὕτως ἔχοντα ἐστὲν, ὦ ξένε, τὲ συμ-
βουλεύεις ἡμῖν περὶ τῆς γομοϑεσίας τῇ τῶν Ιαγν η-
τῶν πόλει; πότερον γνομοϑετεῖν, ἢ μὴ; Πῶς γὰρ οὔ;
- ριβθινα.;. ἨΕ ΓΕΘΊΡΥ͂Β 118. ΙΧ. 8923
φήσω. Διοριεῖς οὖν αὐτοῖς ἀκούσιά τε καὶ ἑκούσια
ἀδικήματα; καὶ τῶν μὲν ἑκουσίων ἁμαρτημάτων τὸ
καὶ ἀδικημάτων μείζους τὰς ζημίας ϑήσομεν, τῶν
δ᾽ ἐλάττους; ἢ πάντων ἐξ ἴσης; ὡς οὐκ ὄντων ἄδι-
πημάτων τοπαράπαν ἑκουσίων; ΚΑΊ." Ορϑῶς μέντοι
λέγεις, ὦ ξένε. καὶ τούτοις δὴ τί χοησόμεϑα τοῖς
γῦν λεγομένοις; ΑΘ. Καλῶς ἤρου. πρῶτον μὲν τοἰ-
γυν αὐτοῖς τόδε χρησόμεϑα. ΚΙ. Τὸ ποῖον; 49.
᾿ἀναμνησϑῶμεν ὡς ἔμπροσϑεν νῦν δὴ καλῶς ἐλέγο-
μὲν ὅτι περὶ τὰ δίκαια εἴη παμπόλλη τὶς ἡμῶν τα-
ραχή τε καὺ ἂσ ὑμφωνία. τοῦτο δὲ λοβθολὸς, σίλιν
ἐρωτῶμεν ἡμᾶς αὐτοὺς, ἀρ᾽ οὖν περὶ τὴν τούτων
ἀπορίαν οὔτ᾽ ἐξευθοβαὐμαες, οὔτε διορισάμενοι τί
ποῦ ἐστὴ ταῦτα ἀλλήλων διαφέροντα, ἃ δὴ κατὰ
πάσας τὰς πόλεις ὑπὸ νομοϑετῶν πάντων τῶν πώ-
ποτὲ γενομένων ὡς δύο εἴδη τῶν ἀδικημάτων ὄντα,
τιὶ μὲν, ἑκούσια, τὰ δὲ, ἀκούσια, ταύτῃ καὶ νομο-
ϑετεῖται" ὃ δὲ παρ ἡμῶν νῦν δὴ ῥηθεὶς λόγος, ὧσ-
σὲρ παρὰ ϑεοῦ λεχϑεὶς, τοσοῦτον μόνον εἰπὼν ἀ-
παλλάξεται; δοὺς δὲ οὐδένα λόγον ὡς ὀρϑῶς εἴρηκε,
κατανομοϑετήσει τινὰ τρόπον; οὐκ ἔστιν" ἀλλὰ
ἀνάγκη πὼς ταῦτα ἔμπροσθεν τοῦ νομοϑετεῖν δη-
λῶσαν δύο τε ὄντα, καὶ τὴν διαφορὰν ἄλλην. ἵνα,
ὅταν ἑκατέρῳ τὶς τὴν δίκην ἐπιτιϑῇ, πᾶς ἐπακολου-
ϑῆ τοῖς λεγομένοις, καὶ δυνατὸς ἢ τό, τε πρεπόντως
τεϑὲν ἀμηγέπη, κρῖναι καὶ τὸ μή. ΚΑ. Καλῶς ἡμῖν
φαίνῃ λέγειν, ὠ ξένε, δυοῖν γὰρ ϑάτερον ἡ ἡμᾶς χρε-
ὧν, ἢ μὴ λέγειν ὡς πάντα ἀκούσια τὰ ἀδικήματα,
ἢ τοῦτο ὡς ὀρϑῶς εἴρηται, πρῶτον διορίσαντας δη-
Χ 2
5594 ῬΡΙΑΤΟΝΙΒ ἃ.ς.».8 0 «εἰν,
λῶσαι. ΑΘ. Τοὗτοιν τοίνυν τοῖν δυοῖν τὸ μὲν οὐκ
ἀνεκτὸν ἐμοὶ πάντως ποῦ γίγνεται, τόγε δὴ μὴ λέ-
γέιν, οὕτως οἰόμενον ἔχειν τἀληθές" (οὐ γὰρ ἂν νό-
μιμον οὐδ᾽ ὅσιον ἂν εἴη) κατὰ τίνα δὲ τρόπον ἐστὸν
δύο, εἰ μὴ τῷ τε ἀκουσίῳ καὶ τῷ ἑκουσίῳ διαφέρε-
τον ἑκάτερον, ἀλλὰ ὄλλῳ. τινὶ δή ποτὲ πειρατέον ἀ-
μωσγέπως δηλοῦν. ΚΑ. Παντάπασι μὲν οὖν, ὦ ξένε,
τοῦτό γε οὐχ οἷόν τε ἄλλως πὼς ἡμᾶς διανοηθῆναι.
490. Ταῦτα ἕσται. φέρε δὴ, βλάβαι μὲν, ὡς ἔοικεν,
ἀλλήλω": τῶν πολιτῶν ἐν ταῖς κοινωνίαις τε καὶ δμι-
λίαις πολλαὶ γίγγονταν" καὶ τόγε ἑκοὺὑσιόν τὸ καὶ
ἀκούσιον ἐν αὐταῖς ἀφϑονόν ἐστι. ΚΑ. Πῶς γὰρ
οὔ; 4. Πὴ τοίνυν τὶς τὸς βλάβας πάσας, ἀδικίας
τιϑεὶς, οὕτως οἴηται καὶ τὰ ἄδικα ἐν αὐταισὶ ταὐτη
γίγνεσθαι διπλᾶ" τὰ μὲν, ἑκούσια δὴ, τὰ δ᾽, ἀκοὺ-
σια. βλάβαν γὰρ ἀκούσιον τῶν πάντων οὔτ᾽ ἄρι-
ϑμοῖς οὔτε μεγέϑεσιν ἐλάττους εἰσὴὲ τῶν ἑκουσέων.
σκοπεῖσϑε δὲ εἴτέ τι λέγω, λέγων ἃ μέλλω λέγειν,
εἴτε καὶ μηδὲν τοπαράπαν. οὗ γάρ φημι ἔγωγε, Ἢ
Κλεινία καὶ Πέγιλλε, εἴτις τινά τι πημαΐνεν μὴ βου-
λόμενος, ἀλλ᾿ ἄκων, ἀδικεῖν μὲν, ἄκοντα μὴν; καὶ
ταύτῃ μὲν δὴ νομοϑετήσω τοῦτο, ὡς ἀκούσιον ἀδί-
χημα νομοθετῶν; ἀλλ᾿ οὐδὲ ἀδικίαν τοπαράπαν ϑὴή-
᾿ ῇ " 2 .) , 3) 3ι
σὼ τὴν τοιαύτην βλάβην, οὔτε ἂν μείζων οὔτε ἂν
ἐλάττων τὶ ; γίγνηται. πολλάκις δὲ ὠφέλειαν οὐκ ὁρ-
ϑὴν γενομένην, τὸν τῆς ὠφελείας αἴτιον ἀδικεῖν φή-
σομεν, ἐὼν ἢγε μὴ νικᾷ. σχεδὸν γὼρ, ὦ φίλοι, οὔτ᾽
εἴτις τῷ δίδωσί τι τῶν ὄντων, οὔτ᾽ εἰ τοὐναντίον
ἀφαιρεῖται, δίκαιον ἁπλῶς ἢ ἄδικον χρὴ τὸ τοιοῦτον
ὁ ἃ.ο, ὈΕῈ ΤΕΟΘΊΙΒΥΘΒ 115, ἸΧ,ὶ 395
οὕτω λέγειν" ἀλλ᾽ ἐὰν ἤϑει καὶ δικαίῳ τρόπῳ χρώμενός
τις ὠφελῇ τινὰ τι καὶ βλάπτῃ, τοῦτό ἐστιτῷ ϑγνομοϑέ-
τῃ ϑεατέον" καὶ πρὸς δύο ταῦτα δὴ βλεπτέον, πρός τϑ
ἀδικίαν καὶ βλάβην. καὶ τὸ μὲν βλαβὲν, ὑγιὲς τοῖς τον
μο!ς εἷς τὸ δυνατὸν ποιητέον, τό, τε ἀπολόμενον σώ-
ζοντα, καὶ τὸ πεσὸν ὑπότου πάλιν ἱξορϑοῦντα, καὶ
τὸ ϑανατωϑὲν ἢ τρωϑὲν, ὑγιές" τὸ δὲ ἀποίνοις ἐξ-
ιλασϑὲν τοῖς δρῶσι καὶ πάσχουσιν ἑκάστας τῶν βλά-
ψέων, ἐκ διαφορᾶς εἰς φιλίαν πειρατέον ἀεὶ 
Live Music Archive
Librivox Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland Museum of Art
Internet Arcade
Console Living Room
Books to Borrow
Open Library
TV News
Understanding 9/11